Wyrok WSA w Lublinie z dnia 8 września 2022 r., sygn. II SA/Lu 992/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski (sprawozdawca) Sędziowie Sędzia WSA Grzegorz Grymuza, Asesor sądowy Marcin Małek Protokolant Referent Justyna Kłosowska-Pietrynko po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 września 2022 r. skargi kasacyjnej Gminy Piaski od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 29 marca 2022 r. (sygn. akt II SA/Lu 992/21) w sprawie skargi Gminy Piaski na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Lubelskiego z dnia 29 października 2021 r. nr IF-II.4131.23.2021 w sprawie stwierdzenia nieważności uchwały nr XXXV/320/2021 Rady Miejskiej w Piaskach z dnia 24 września 2021 r. w sprawie uchwalenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy Piaski – obszar nr 25 I. uchyla wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 29 marca 2022 r. (sygn. akt II SA/Lu 992/21); II. oddala skargę; III. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania w całości.

Uzasadnienie

Rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia [...]. Wojewoda stwierdził nieważności uchwały Nr [...] Rady Miejskiej w P. z dnia [...] r. w sprawie uchwalenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego G. P. - Obszar Nr [...] ( działka nr [...] ) w obrębie W. D., argumentując, ze została podjęta z istotnym naruszeniem trybu sporządzania planu miejscowego. Zdaniem organu nadzoru uchwała narusza art. 17 pkt 6 lit. c ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w związku z art. 7 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz. U. 2021 poz. 1326 ze zm.) poprzez brak uzyskania zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych na cele nierolnicze. Naruszenie dotyczy terenu zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej oznaczonego symbolem MN na załączniku nr [...]. Z podkładu mapowego na którym sporządzono część graficzną zmiany planu miejscowego wynika, że działka przeznaczona pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną znajduje się na gruntach rolnych klasy RII oraz RIII-a. Tymczasem w przedłożonej organowi nadzoru dokumentacji prac planistycznych brakuje dowodu, iż dla terenu MN uzyskano zgodę Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych klasy II oraz Ill-a na cele nierolnicze - pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną na ternach rolnych. Wojewoda zwrócił uwagę, że ustawodawca przewidział wyjątek od konieczności uzyskania powyższej zgody w przypadku spełnienia warunków określonych w art. 7 ust. 2a ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych jednak przy łącznym spełnieniu warunków, aby co najmniej połowa powierzchni każdej zwartej części gruntu zawiera się w obszarze zwartej zabudowy; położone są w odległości nie większej niż 50 metrów od granicy najbliższej działki budowlanej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. 2020 poz. 1990 ze zm.); położone są w odległości nie większej niż 50 metrów od drogi publicznej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. 2021 poz. 1376 ze zm.); ich powierzchnia nie przekracza 0,5 ha bez względu na to czy stanowią jedną całość czy stanowią kilka odrębnych części. Wprawdzie w dokumentacji prac planistycznych znajduje się oświadczenie Burmistrza P. o braku potrzeby uzyskania zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych na cele nierolnicze z uwagi na zastosowany przepis art. 7 ust. 2a ww. ustawy, jednakże w ocenie organu nadzoru powyższe warunki w punkcie 1 dla terenu oznaczonego symbolem MN nie zostały spełnione. Organ zaznaczył, że zgodnie z art. 4 pkt. 30 ustawy o ochronie gruntów obszar zwartej zabudowy to obszar wyznaczony przez obwiednię prowadzoną w odległości 50 m od zewnętrznych krawędzi skrajnych budynków tworzących zwartą zabudowę lub po zewnętrznych granicach działek, na którym położone są te budynki, jeśli ich odległość od tych granic jest mniejsza niż 50 m. Z kolei według art. 4. pkt. 29 ustawy zwarta zabudowa to zgrupowanie nie mniej niż 5 budynków za wyjątkiem budynków o funkcji wyłącznie gospodarczej, pomiędzy którymi największa odległość sąsiadujących ze sobą budynków nie przekracza 100 m. Jak wynika z podkładu mapowego na którym sporządzony został rysunek planu w sąsiedztwie terenu MN zlokalizowane są budynki w zabudowie typowo siedliskowej, tj. od strony zachodniej obszaru MN dwa budynki mieszkalne oznaczone 1m, jeden budynek niemieszkalny oznaczony 2i oraz jeden budynek gospodarczy oznaczone jako 2g, zaś w granicach terenu MN znajduje się jeden budynek mieszkalny oznaczony jako 1m. Jak wynika z Analizy potrzeby uzyskania zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych na cele nierolnicze organ planistyczny wskazując, iż na analizowanym terenie występuje zwarta zabudowa wziął pod uwagę zarówno budynki mieszkaniowe jak i gospodarcze występujące w sąsiedztwie terenu MN. W ten sposób, prowadząc obwiednię od budynków gospodarczych wyznaczył obszar zwartej zabudowy, w którym znajduje się teren MN. W przypadku wyznaczenia funkcji zabudowy jednorodzinnej na terenie oznaczonym symbolem MN objętym uchwałą zachodzi zatem sytuacją, w której w najbliższej okolicy nie ma wymaganej przez ustawodawcę minimalnej liczby pięciu budynków, które potencjalnie mogłyby wchodzić w skład zwartej zabudowy. Ponieważ teren oznaczony w uchwale symbolem MN, na którym występują gleby klas chronionych położony jest poza obszarem zwartej zabudowy konieczne było uzyskanie zgody ministra właściwego do spraw rozwoju wsi na zmianę przeznaczenia gruntu na cele nierolnicze.