Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 28 listopada 2022 r., sygn. I SA/Wr 70/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Piotr Kieres, Sędziowie: sędzia Marta Semiczek (sprawozdawca), asesor Iwona Solatycka, Protokolant: specjalista Anna Terlecka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 15 listopada 2022 r. sprawy ze skargi A S.A. w B. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu z dnia 18 listopada 2021 r. nr 0201-IOD3.4100.14.2021 w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2011 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza na rzecz skarżącej od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu kwotę 27 856 (dwadzieścia siedem tysięcy osiemset pięćdziesiąt sześć) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania .

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi jest decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu z 18 listopada 2021 r nr 0201-IOD3.4100.14.2021 utrzymująca w mocy decyzję Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Celno-Skarbowego we Wrocławiu z 26 maja 2017 r. nr 452000-CKK-52.4100.22.2017.18 określającą A. S.A. z siedzibą w B. (dalej Strona, Spółka, Skarżąca) zobowiązane w podatku dochodowym od osób prawnych za 2011 r w kwocie 24.200.833 zł.

Jak wynika z akt sprawy Spółka w 2011 r. zajmowała się budową dróg. W toku kontroli podatkowej ustalono, że przedstawione do kontroli dane z tabeli amortyzacji środków trwałych są niezgodne z księgami podatkowymi Spółki. Organ I instancji stwierdził zawyżenie kosztów uzyskania przychodów o 1.961.964,69 zł. Wskazał, że Spółka zastosowała niewłaściwą stawkę roczną amortyzacji względem czterech ciągników siodłowych. Zamiast dopuszczalnej prawem 14% stawki amortyzacji zastosowała w wysokości 17% i w ten sposób zawyżyła koszty uzyskania przychodów o kwotę ponad 28.855,68 zł, naruszając przepis art. 15 ust. 6 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r., nr 74, poz. 397 ze zm. - dalej: u.p.d.o.p.). Spółka zaksięgowała też jako koszty uzyskania przychodów niezrealizowane różnice kursowe w kwocie ponad 209.451,23 zł. Z uwagi na brak dowodów źródłowych, potwierdzających związek tej kwoty z osiągniętymi przychodami, organ nie uznał jej za koszt uzyskania przychodów 2011 r.. Ponadto poddano również kontroli rozliczenia robót w toku, kontraktów niezakończonych na dzień 31 grudnia 2011 r. Spółka realizowała krótko i długoterminowe kontrakty budowlane. Na podstawie analizy dokumentów i ksiąg podatkowych stwierdzono, że Strona nie dokonała bezpośredniego przyporządkowania kosztów poniesionych w 2011 r. do uzyskanych i w tym roku przychodów. Nie przedstawiła także inwentaryzacji niezakończonych robót drogą spisu z natury, ani innych dokumentów, pozwalających na ustalenie robót w toku na dzień 31 grudnia 2011 r..