Wyrok NSA z dnia 16 lipca 2024 r., sygn. II FSK 1279/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz Sędziowie Sędzia NSA Jan Grzęda Sędzia del. WSA Renata Kantecka (spr.) Protokolant Agnieszka Majewska po rozpoznaniu w dniu 16 lipca 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej I. sp. z o.o. w T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 24 marca 2021 r. sygn. akt I SA/Gl 34/21 w sprawie ze skargi I. sp. z o.o. w T. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z dnia 22 października 2020 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2014 r. 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od I. sp. z o.o. w T. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach kwotę 4050 (cztery tysiące pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

Wyrokiem z 24 marca 2021 r., sygn. akt I SA/Gl 34/21, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę I. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w T. (dalej: "spółka", "skarżąca") na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach (dalej: "Dyrektor") z 22 października 2020 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2014 r. Pełna treść uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia oraz innych powołanych orzeczeń dostępna jest w serwisie internetowym CBOSA (orzeczenia.nsa.gov.pl).

W skardze kasacyjnej spółka, reprezentowana przez radcę prawnego, zaskarżyła wyrok w całości, zarzucając naruszenie przepisów:

I. prawa materialnego przez jego niewłaściwe zastosowanie - art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: "u.p.d.o.p.") poprzez uznanie za organami podatkowymi, że świadczenie wypłacone A. P.(dalej: "A.P.") w wysokości 182.753 zł, wraz z jego pochodnymi, na podstawie porozumienia - rozwiązanie umowy o pracę z grudnia 2014 r., nie stanowią dla skarżącej kosztu uzyskania przychodu, w sytuacji gdy sąd I instancji przytaczając wyrok NSA z 25 listopada 2004 r., FSK 671/04, stwierdził, że kosztem uzyskania przychodu jest wydatek związany z prowadzoną działalnością gospodarczą, jeżeli jest on racjonalnie uzasadniony, a na stronie 61 uzasadnienia wyroku wskazał, że w sprawie nie jest negowana zasadność wypłacenia omawianego świadczenia; skoro poniesiony przez spółkę wydatek został uznany za zasadny, to nie mógł jednocześnie zostać uznany jako racjonalnie nieuzasadniony w kontekście przepisu stanowiącego podstawę zaskarżenia, gdyż znaczenie przytoczonych sformułowań jest tożsame;