Wyrok WSA w Warszawie z dnia 17 lipca 2024 r., sygn. III SA/Wa 1208/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Ewa Izabela Fiedorowicz (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Maciej Kurasz, asesor WSA Marta Sarnowiec-Cisłak, Protokolant sekretarz sądowy Agnieszka Dominiak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 lipca 2024 r. sprawy ze skargi A. P. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 26 marca 2024 r. nr 0111-KDIB2-2.4014.26.2024.3.MM w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych oddala skargę.

Uzasadnienie

A.P. (dalej: wnioskodawczyni, strona lub skarżąca) wystąpiła o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania umowy sprzedaży budynku mieszkalnego.

We wniosku przedstawiono zdarzenie przyszłe, z którego wynikało, że wnioskodawczyni zamierza nabyć wraz z mężem, do majątku wspólnego, budynek mieszkalny jednorodzinny. Aktualnie wnioskodawczyni jest współwłaścicielką innej nieruchomości, tj. przysługuje jej prawo własności w 1/2 części do zabudowanej nieruchomości rolnej, którą otrzymała na mocy umowy darowizny z 21 lutego 2003 r., sporządzonej w formie aktu notarialnego. Z aktu notarialnego umowy darowizny wynika, że działka będąca przedmiotem darowizny zabudowana jest "budynkiem mieszkalnym, murowanym, parterowym o powierzchni użytkowej około 90 metrów kwadratowych bez wody i gazu, budynkiem gospodarczym i stodołą murowaną, wszystkie budynki w stanie do remontu". Ostatni raz budynek był zamieszkały w 2001 r. i osoba w nim mieszkająca wyprowadziła się właśnie z uwagi na zły stan budynku. Od tamtej pory, a więc również przez cały okres, w którym wnioskodawczyni jest współwłaścicielką budynku nie jest on zamieszkały, ponieważ do zamieszkania się nie nadawał i nadal nie nadaje. Stan techniczny budynku nie pozwala na to, aby w nim mieszkać. Budynek nie jest ocieplony, przez co najmniej dwadzieścia lat stał nieogrzewany. Odpadający tynk z sufitu, dziury w drewnianej podłodze, wszechobecna pleśń i grzyb, brak instalacji wodno-kanalizacyjnej, instalacji ogrzewania (włącznie z brakiem jakiegokolwiek źródła ciepła, np. pieca), instalacja elektryczna jedynie prowizoryczna zamontowana kilkadziesiąt lat temu i wiele innych okoliczności wskazuje, że budynek jest w stanie ruiny i w takim też stanie był, kiedy wnioskodawczyni została nim obdarowana. Przygotowanie domu do zamieszkania wymagałoby poniesienia kosztów w wysokości znacznie przewyższającej jego aktualną wartość, stąd nigdy nie zostały podjęte próby remontu budynku i doprowadzenia go do stanu umożliwiającego zamieszkanie. Jedyne prace remontowe jakie były wykonywane to prace zabezpieczające, aby budynek nie popadał w jeszcze większą ruinę i nie zagrażał bezpieczeństwu.