Wyrok NSA z dnia 24 września 2024 r., sygn. I FSK 147/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Roman Wiatrowski, Sędzia del. WSA Dominik Mączyński (sprawozdawca), Sędzia Hieronim Sęk, Protokolant asystent sędziego Paweł Bobrowicz, po rozpoznaniu w dniu 24 września 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 września 2020 r. sygn. akt III SA/Wa 2547/19 w sprawie ze skargi m. S.A. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 12 września 2019 r. nr 0114-KDIP4.4012.375.2019.3.AK w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

1. Skarga kasacyjna.

1.1. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, pismem z dnia 4 listopada 2020 r., wniósł skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 17 września 2020 r., III SA/Wa 2547/19. Wyrokiem tym Sąd uchylił interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 12 września 2019 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług.

1.2. Wyrok Sądu pierwszej instancji zaskarżono w całości, zarzucając mu:

I. przepisów prawa materialnego, tj. art. 43 ust. 1 pkt 37) oraz art. 43 ust. 1 pkt 41) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, ze zm.; dalej: ustawy o PTU) poprzez ich błędną wykładnię i uznanie, iż w realiach niniejszej sprawy, w której zadaniem Skarżącej w ramach dokonywanych czynności jest doprowadzenie do zawarcia umowy o zarządzanie pomiędzy podmiotem zatrudniającym a Funduszem – A., i tym samym bezpośrednim efektem świadczonych przez Wnioskodawcą usług pośrednictwa będzie zawarcie umowy o zarządzanie przez zatrudniającego z Funduszem jest przyjęcie, iż z racji na dwuetapowość "dystrybucji PPK" organ błędnie przyjął, że czynności pośrednictwa opisane we wniosku o interpretację, ograniczają się do pośrednictwa u zawieraniu umów o zarządzanie PPK w sytuacji gdy prawidłowa wykładnia skarżonych unormowań dokonywana w oparciu o przedstawione zdarzenie przyszłe nakazywała przyjęcie, iż istota wykonywanych na podstawie Umowy Dystrybucyjnej czynności podejmowanych przez Wnioskodawcę będzie sprowadzać się wyłącznie do pośrednictwa w zawieraniu umów o zarządzanie PPK pomiędzy podmiotami zatrudniającymi a instytucją finansową, a nie do zawierania umów o prowadzenie PPK i tym samym Skarżąca nie będzie świadczyć usługi pośrednictwa w świadczeniu usług, których przedmiotem są instrumenty finansowe (tj. korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust 1 pkt 41 ustawy o PTU), jak również świadczone przez Skarżącą usługi pośrednictwa nie mogą zostać uznane za usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i tym samym nie mogą korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 tej ustawy,