Wyrok NSA z dnia 3 grudnia 2024 r., sygn. I FSK 2435/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Kołaczek, Sędzia NSA Hieronim Sęk (spr.), Sędzia WSA (del.) Włodzimierz Gurba, Protokolant Kamil Klatt, po rozpoznaniu w dniu 3 grudnia 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 1 września 2021 r. sygn. akt I SA/Go 245/21 w sprawie ze skargi J. G. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Zielonej Górze z dnia 14 kwietnia 2021 r. nr 0801-IOV.4103.94.2020 UNP: 0801-21-010642 w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od lutego do grudnia 2012 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od J. G. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Zielonej Górze kwotę 4.050 (słownie: cztery tysiące pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Skarga kasacyjna i dalsze czynności procesowe.
1.1. J. G. (dalej: Strona lub Skarżąca) skargą kasacyjną z dnia 27 października 2021 r. zaskarżyła wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 1 września 2021 r., sygn. akt I SA/Go 245/21.
1.2. Wyrokiem tym Sąd, działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.; dalej: P.p.s.a.), oddalił skargę Skarżącej na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Zielonej Górze (dalej: Dyrektor IAS) z dnia 14 kwietnia 2021 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT) za poszczególne miesiące od lutego do grudnia 2012 r.
Sąd pierwszej instancji podzielił zapatrywanie Dyrektora IAS, że w sprawie podatkowej Strony doszło do zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych, objętych zaskarżoną decyzją, na podstawie art. 70 § 6 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.; dalej: O.p.). Nastąpiło bowiem: po pierwsze, wszczęcie przez Urząd Skarbowy w Z. postanowieniem z dnia 30 września 2016 r. dochodzenia w sprawie o czyn z art. 56 § 2 w związku z § 1 i art. 6 § 2 Kodeksu karnego skarbowego, który polegał na podaniu przez Stronę nieprawdy w deklaracjach dotyczących podatku VAT za okresy rozliczeniowe od stycznia 2011 r. do grudnia 2012 r.; po drugie, zgodnie z art. 70c O.p. pismem z dnia 9 grudnia 2016 r., wysłanym do Strony, została ona prawidłowo zawiadomiona o zawieszeniu biegu terminu przedawnienia z powodu wszczęcia dochodzenia, przy czym spełnione zostały warunki uznania tego pisma za doręczone z dniem 30 grudnia 2016 r. w trybie art. 150 § 4 O.p. (tj. z uwagi na niepodjęcie korespondencji z placówki pocztowej w terminie 14 dni mimo awizacji przesyłki); po trzecie, w świetle art. 291 § 4 O.p. w dacie doręczenia zawiadomienia nie toczyła się już wobec Strony kontrola podatkowa w zakresie rozliczania podatku VAT w latach 2011-2012 (protokół ją kończący doręczono w dniu 30 listopada 2016 r.), a to oznaczało, że pełnomocnictwa szczególne udzielone J. G. i doradcy podatkowemu S. C. do jej reprezentowania odpowiednio od dnia 30 września 2015 r. i od dnia 25 stycznia 2016 r. w toku kontroli podatkowej nie dawały podstaw do doręczania tym osobom przywołanego zawiadomienia.
