Wyrok WSA w Krakowie z dnia 4 grudnia 2024 r., sygn. II SA/Kr 1128/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Monika Niedźwiedź Sędziowie: Sędzia WSA Joanna Człowiekowska Asesor WSA Anna Kopeć (spr.) Protokolant: sekretarz sądowy Katarzyna Cyganik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 grudnia 2024 r. sprawy ze skarg M. D., B. W., R. G. i R. G. na uchwałę nr CIX/2889/18 Rady Miasta Krakowa z dnia 12 września 2018 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "[...]" skargi oddala.

Uzasadnienie

M. D. (sygn. akt II SA/Kr 1128/24), B. W. (sygn. akt II SA/Kr 1129/24), R. G. (sygn. akt II SA/Kr 1130/24) oraz M. G. (sygn. akt II SA/Kr 1287/24) zaskarżyli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie uchwałę Nr CIX/2889/18 Rady Miasta Krakowa z dnia 12 września 2018 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania" przestrzennego obszaru "Obszar Łąkowy - Rejon ulicy Tynieckiej"- każde z nich w odniesieniu do nieruchomości stanowiącej jego własność, przy czym wszystkie nieruchomości położone były w zaskarżonej uchwale w terenie oznaczonym symbolem R.6.

Na rozprawie w dniu 4 grudnia sprawy zainicjowane tymi skargami zostały połączone do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia pod sygn. II SA/Kr 1128/24.

W jednobrzmiących skargach zarzucono zaskarżonej uchwale naruszenie:

1. art. 6 ust. 2 w zw. z art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tj. Dz.U.2023 poz. 977) zwana dalej u.p.z.p., art. 2 ust. 1 pkt 3,3a, 4, 6 ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (tj. Dz.U.2024 poz. 82), w zw. z art. 64 ust. 3 oraz 31 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz w zw. z art. 140 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz.U. Dz.U. 2023 poz. 1610), poprzez nadużycie przez Radę Miasta Krakowa władztwa planistycznego i bezpodstawne naruszenie prawa własności do działek ewidencyjnych nr [...], [...] obr. [...] polegające na wprowadzeniu całkowitego zakazu zabudowy terenów rolniczych o podstawowym przeznaczeniu pod grunty rolne, w sytuacji gdy, możliwość określonego rodzaju zabudowy, jest jedną z przesłanek definiujących grunty rolne, co wprost wynika z definicji legalnej gruntów rolnych określonych w art. 2 ust. 1 ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych. Całkowity zakaz zabudowy przedmiotowych gruntów w konsekwencji doprowadził do bezpodstawnego ograniczenia prawa własności do ww. nieruchomości gruntowych. Działania organu ograniczające prawo własności niniejszych działek nie zostały w żaden sposób uzasadnione, a co za tym idzie nie można stwierdzić, czy takie ograniczenie własności jakie wynika z zaskarżonej Uchwały jest proporcjonalne w stosunku do celów, których osiągnięciu ograniczenie własności ma służyć.