Podleganie VAT sprzedaży nieruchomości w licytacji komorniczej przy działalności gospodarczego charakteru lokalu - Interpretacja indywidualna z dnia 21 maja 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.215.2025.2.EW

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 marca 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych w związku ze sprzedażą Nieruchomości w trybie licytacji komorniczej.

Uzupełnił go Pan pismem z 22 kwietnia 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w (…) A.A. prowadzi egzekucję z ograniczonego prawa rzeczowego - spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, dla którego Sąd Rejonowy w (…) (…) Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze (…).

Lokal położony jest w (…) przy ul. (…). Jego powierzchnia wynosi 48,2 m². Składa się z 2 pokoi, kuchni, przedpokoju, łazienki oraz w.c. Znajduje się na (…) piętrze budynku mieszkalnego.

Budynek należy do zasobów (…) Spółdzielni Mieszkaniowej. Z wizji lokalnej przeprowadzonej 2 października 2024 roku razem z biegłym sądowym B.B. wynika, że lokal został zaadoptowany na biuro. W pokojach znajdowały się biurka, szafy i regały charakterystyczne dla biura.

Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu przysługuje dłużnikowi C.C.(s. (…) i (…)) NIP (…).

Obecnie dłużnik nie figuruje w rejestrze VAT. Został on zarejestrowany jako podatnik VAT 19 czerwca 2008 roku, natomiast został wykreślony z rejestru VAT 30 września 2023 roku na podstawie art. 96 ust. 6-8 ustawy o podatku od towarów i usług.

Nabycie nieruchomości - spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu nastąpiło 23 sierpnia 2018 roku, czyli w momencie, w którym dłużnik prowadził działalność gospodarczą – (…) i był podatnikiem podatku VAT. Dłużnik zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej 30 września 2023 roku.

Dłużnik nie udzielił, pomimo prawidłowego wezwania, informacji odnośnie podatku VAT, nie wskazał:

• czy w stosunku do przedmiotowej nieruchomości przysługiwało mi prawo do odliczenia podatku VAT przy jej nabyciu,
• czy poniósł nakłady przewyższające 30% jej wartości początkowej i skorzystał z prawa odliczenia podatku VAT od tych nakładów oraz czy rozliczył się z urzędem skarbowym zgodnie z art. 14 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług.

Takich informacji nie był wstanie przekazać także Naczelnik (…) Urzędu Skarbowego w (…), który na Pana zapytanie w trybie art. 761 kpc pismem z 6 marca 2025 roku (…) wskazał jedynie, że dłużnik nie złożył spisu natury na koniec działalności gospodarczej.

Uzupełnienie zdarzenia przyszłego

W odpowiedzi na pytania Organu wskazał Pan:

1a) Czy lokal w (...) przy ulicy (...) posiada status lokalu mieszkalnego, czy lokalu usługowego?

Odp.: Nie posiadam informacji, o których mowa w pkt I wezwania i wskazuję, że brak tych informacji jest wynikiem podjętych przeze mnie udokumentowanych działań potwierdzających brak możliwości uzyskania tych informacji od dłużnika.

1b) Kiedy i w jakim celu Dłużnik nabył spółdzielcze prawo własnościowe do lokalu w (…) przy ulicy (…)?

Odp.: Mam jednak wiedzę o dacie nabycia spółdzielczego prawa własnościowego do lokalu - 23 sierpnia 2018 roku (analiza elektronicznych ksiąg wieczystych, dział II).

1c) Czy Dłużnik nabył lokal w (…) przy ulicy (…) do działalności gospodarczej?

Odp.: Mam informację, że działalność dłużnika była zarejestrowana pod adresem ul. (…) (baza internetowa REGON oraz wyszukiwarka podatników podatku VAT).

1g) Czy ww. lokal był wykorzystywany przez Dłużnika w prowadzonej działalności gospodarczej?

Odp.: Mam informację, że lokal był wykorzystywany jako biuro (…), a nie do celów mieszkaniowych (wizja lokalna z biegłym sądowym z dnia 2 października 2024 roku)

Pytanie

Czy sprzedaż egzekucyjna przedmiotowej nieruchomości w drodze licytacji publicznej będzie obciążona podatkiem od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie

Dokonana w drodze licytacji publicznej przez komornika sądowego dostawa wskazanej powyżej nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Artykuł 18 ustawy o podatku od towarów i usług, nakłada na komornika sądowego obowiązek działania jako płatnik w przypadku wykonywania przez niego czynności egzekucyjnych w rozumieniu kodeksu postępowania cywilnego. Obowiązki płatnika urzeczywistniają się wtedy, gdy sam dłużnik byłby zobowiązany do zapłacenia podatku należnego od danej transakcji.

Z kolei zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają te czynności, w przypadku których spełniony został zarówno podmiotowy, jak i przedmiotowy zakres opodatkowania, tzn. zaistniała czynność opodatkowana, która została wykonana przez podmiot mający cechę podatnika. Od dłużnika nie uzyskano informacji niezbędnych do potwierdzenia spełnienia warunków do zastosowania zwolnień od podatku wobec tego przyjmuje się, że warunki do zastosowania zwolnień nie spełniły się.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą”:

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.), zgodnie z którym:

Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą mającą miejsce w ramach egzekucji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Tym samym komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:

Na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle powyższych przepisów stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Odnosząc regulacje zawarte w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy do art. 18 ustawy wskazać należy, że w przypadku, gdy Dłużnik – właściciel nieruchomości – jest podatnikiem podatku VAT, wówczas komornik jest płatnikiem podatku VAT z tytułu dostawy tej nieruchomości.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Tym samym, nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Wobec tego, właściwe jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników podatku VAT w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego. W tym kontekście, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych, okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej działalności gospodarczej. Jednakże każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy jest uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Ze wskazanego powyżej orzeczenia C-291/92 wynika, że aby nieruchomość stanowiła majątek prywatny, to podatnik musi w całym okresie jej posiadania wykazywać zamiar wykorzystywania danej nieruchomości, czy jej części, w ramach majątku osobistego.

Zaznaczyć w tym miejscu należy, że przez termin „zamiar” należy pojmować nie wolę wewnętrzną, ale wolę dającą się określić na podstawie obiektywnych możliwych do stwierdzenia okoliczności. Przy ustalaniu zamiaru muszą istnieć obiektywne dowody potwierdzające przeznaczenie danej nieruchomości wyłącznie do celów prywatnych. Dla uznania danego majątku za prywatny istotny jest sposób jego wykorzystania i podejmowanych w odniesieniu do niego działań w całym okresie posiadania.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że prowadzi Pan egzekucję spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, dla którego Sąd Rejonowy w (…) (…) Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze (…). Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu przysługuje dłużnikowi C.C. (s. (…) i (…)) NIP (…).

Lokal położony jest w (…) przy ul. (…). Jego powierzchnia wynosi 48,2 m². Składa się z 2 pokoi, kuchni, przedpokoju, łazienki oraz w.c. Znajduje się na (…) piętrze budynku mieszkalnego.

Budynek należy do zasobów (…) Spółdzielni Mieszkaniowej. Z wizji lokalnej przeprowadzonej 2 października 2024 roku wynika, że lokal został zaadoptowany na biuro. W pokojach znajdowały się biurka, szafy i regały charakterystyczne dla biura.

Obecnie dłużnik nie figuruje w rejestrze VAT. Został on zarejestrowany jako podatnik VAT 19 czerwca 2008 roku, natomiast został wykreślony z rejestru VAT 30 września 2023 roku na podstawie art. 96 ust. 6-8 ustawy o podatku od towarów i usług.

Nabycie nieruchomości - spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu nastąpiło 23 sierpnia 2018 roku, czyli w momencie, w którym dłużnik prowadził działalność gospodarczą – (…) i był podatnikiem podatku VAT.

Pana wątpliwości w sprawie dotyczą wskazania, czy sprzedaż egzekucyjna przedmiotowej nieruchomości w drodze licytacji publicznej będzie obciążona podatkiem od towarów i usług.

Aby rozstrzygnąć, czy sprzedaż nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, należy ustalić, czy w odniesieniu do tej czynności dłużnik będzie spełniał przesłanki do uznania za podatnika podatku od towarów i usług.

Analiza przedstawionego opisu sprawy, obowiązujących przepisów oraz tez wynikających z powołanego orzecznictwa prowadzi do wniosku, że z tytułu sprzedaży nieruchomości dłużnik będzie podatnikiem podatku od towarów i usług.

Jak wyżej zostało wskazane, żeby zbywany majątek mógł być uznany za majątek prywatny, to nie może on być przeznaczony i wykorzystywany dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej oraz w całym okresie posiadania musi służyć wyłącznie dla zaspokojenia potrzeb własnych jego właściciela. W sprawie wskazał Pan, że działalność dłużnika była zarejestrowana pod adresem ul. (…) (baza internetowa REGON oraz wyszukiwarka podatników podatku VAT), a lokal był wykorzystywany jako biuro (…), a nie do celów mieszkaniowych (wizja lokalna z biegłym sądowym z dnia 2 października 2024 roku). Zatem lokal będący przedmiotem wniosku utracił przymiot majątku prywatnego, gdyż lokal ten nie zaspokajał w całym okresie jego posiadania wyłącznie potrzeb osobistych dłużnika.

W konsekwencji, sprzedaż lokalu w (…) przy ul. (…) przez Pana – komornika sądowego – w drodze licytacji publicznej będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienie od podatku.

Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków i budowli, jeżeli w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Na podstawie art. 2 pkt 14 ustawy:

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

W tym miejscu należy nadmienić, że dla dostawy nieruchomości zabudowanych, które nie spełniają przesłanek do objęcia ich zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy ustawodawca przewidział możliwość zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna.

W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W tym miejscu należy zauważyć, że zgodnie z art. 43 ust. 21 ustawy:

Wobec powyższego, dokonana w trybie egzekucji dostawa towarów, jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług, jeżeli udokumentowane działania w celu potwierdzenia zwolnienia podjęte przez komornika lub organ egzekucyjny były z powodu dłużnika bezskuteczne.

Z okoliczności sprawy wynika, że w toku podjętych przez Pana czynności nie ustalono m.in.:

a)czy lokal w (...) przy ulicy (...) posiada status lokalu mieszkalnego, czy lokalu usługowego;

b)kiedy i w jakim celu Dłużnik nabył spółdzielcze prawo własnościowe do lokalu w (…) przy ulicy (…);

c)czy Dłużnik nabył lokal w (…) przy ulicy (…) do działalności gospodarczej;

d)czy w związku z nabyciem ww. lokalu była wystawiona faktura VAT na Dłużnika, czy na firmę Dłużnika;

e)czy z tytułu nabyciaspółdzielczego prawa własnościowego do lokalu w (...) przy ulicy (...) przysługiwało Dłużnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego;

f)czy ww. lokal był wykorzystywany przez Dłużnika w działalności opodatkowanej podatkiem VAT, zwolnionej z opodatkowania tym podatkiem, niepodlegającej opodatkowaniu podatku VAT;

g)czy wskazany we wniosku lokal w (…) przy ulicy (…) był środkiem trwałym w prowadzonej przez Dłużnika działalności gospodarczej;

h)czy w ostatnich 2 latach przed sprzedażą w drodze licytacji komorniczej Dłużnik ponosił wydatki na ulepszenie ww. lokalu, stanowiące co najmniej 30% jej wartości początkowej, jeśli tak, to należy wskazać:

• kiedy miały miejsce te ulepszenia (należy wskazać datę),
• czy Dłużnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z ponoszonymi wydatkami na ulepszenie ww. lokalu?
• czy po poniesionych nakładach na ulepszenie, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej ww. lokal został oddany do użytkowania, należy wskazać kiedy i do jakich czynności/do jakiej działalności (opodatkowanej podatkiem VAT, bądź wyłącznie zwolnionej od podatku VAT)?

i)jeżeli Dłużnik nie wykorzystywał lokalu w (…) przy ulicy (…) do działalności gospodarczej to w jaki sposób był wykorzystywany przez Dłużnika.

Jak wskazał Pan w uzupełnieniu nie posiada Pan informacji, o których mowa w pkt I wezwania i wskazuję, że brak tych informacji jest wynikiem podjętych przeze mnie udokumentowanych działań potwierdzających brak możliwości uzyskania tych informacji od dłużnika. Ma Pan tylko wiedzę o dacie nabycia spółdzielczego prawa własnościowego do lokalu - 23 sierpnia 2018 roku (analiza elektronicznych ksiąg wieczystych, dział II) oraz, że działalność dłużnika była zarejestrowana pod adresem ul. (…) (baza internetowa REGON oraz wyszukiwarka podatników podatku VAT). Z wizji lokalnej z biegłym sądowym z 2 października 2024 roku wynika, że lokal był wykorzystywany jako biuro (…), a nie do celów mieszkaniowych.

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzam, że przedstawiony we wniosku opis nie pozwala ustalić, czy sprzedaż w drodze licytacji komorniczej lokalu będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, pkt 10 i pkt 10a ustawy, gdyż brak jest informacji niezbędnych do jednoznacznego dokonania takiej oceny na podstawie ww. przepisów. Przy czym, jak wynika z opisu sprawy, brak informacji jest wynikiem podjętych przez Pana działań potwierdzających brak możliwości uzyskania tych niezbędnych informacji od dłużnika.

W związku z powyższym w sprawie znajdzie zastosowanie art. 43 ust. 21 ustawy poprzez przyjęcie, że warunki zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 2, pkt 10 i pkt 10a ustawy nie są spełnione. Sprzedaż Nieruchomości będzie stanowiła czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, pkt 10 i pkt 10a ustawy w zw. z art. 43 ust. 21 ustawy.

Zatem skoro transakcja ta nie będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie ww. przepisów, to należy dostawę tej Nieruchomości opodatkować z zastosowaniem właściwej dla przedmiotu dostawy stawki. Tak więc Pan, jako płatnik podatku VAT, o którym mowa w art. 18 ustawy, będzie zobowiązana do opodatkowania podatkiem VAT planowanej dostawy Nieruchomości.

W związku z powyższym oceniając całościowo Pana stanowisko uznaję je za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz.111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.