Brak prawa do ulgi na robotyzację dla robotów logistycznych wykorzystywanych poza produkcją przemysłową - Interpretacja indywidualna z dnia 23 czerwca 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.268.2025.1.KW

Interpretacja indywidualna - stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie ustalenia czy wydatki na nabycie Robotów, które są wykorzystywane w procesie logistyczno-magazynowym, spełniają definicję robota przemysłowego o której mowa w art. 38eb ust. 3 ustawy o PDOP, wobec czego Wnioskodawca uprawniony jest do skorzystania z ulgi na robotyzację, o której mowa w art. 38eb ust. 1 ustawy o PDOP, polegającej na odliczeniu od podstawy opodatkowania kwoty stanowiącej 50% kosztów uzyskania przychodu poniesionych w roku podatkowym na robotyzację - jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 maja 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 12 maja 2025 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skorzystania z tzw. „ulgi na robotyzację”.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Spółka A. (dalej: A., Wnioskodawca lub Spółka) prowadzi działalność w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej. Spółka podlega opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów niezależnie od miejsca ich osiągania (jest polskim rezydentem podatkowym). Spółka uzyskuje przychody ze sprzedaży towarów.

Wnioskodawca jest jednym z największych w Polsce dystrybutorów produktów (...), produkty znajdujące się w ofercie Spółki sprzedawane są do odbiorców krajowych i zagranicznych w tym do odbiorców spoza Unii Europejskiej. Spółka koncentruje swoją działalność na sprzedaży oferowanego asortymentu do klientów ze wszystkich istotnych segmentów rynku zarówno do odbiorców bezpośrednich jak i pośredników. Biznesową dewizą Wnioskodawcy jest szeroki asortyment i błyskawiczna dostawa.

W prowadzonej działalność Spółka posiadała magazyny, w których przechowywane były produkty sprzedawane jej kontrahentom. Co istotne, magazyny te zbudowane były w sposób tradycyjny tj. wykorzystując do magazynowania system regałów i przestrzeni magazynowych, na których przechowywane były produkty sprzedawane przez Spółkę. W ramach tego rozwiązania, po otrzymaniu zamówienia od klienta, było ono przekazywane przez system do pracownika, który następnie ręcznie kompletował całe zamówienie zbierając produkty z regałów. Powodowało to, że obsługa dotychczasowego systemu gospodarki magazynowej wymagała bardzo dużego nakładu pracy, a pracownicy w ciągu dnia musieli pokonywać duże dystanse w trakcie kompletacji zamówień. Spółka zadecydowała o zmodernizowaniu swojego magazynu i wdrożeniu systemu automatycznego magazynowania Y.

Y. to automatyczny system magazynowania, który nie wykorzystuje półek do składowania towarów w magazynie. W ramach tego systemu produkty są ułożone w pojemnikach jeden na drugim, wewnątrz aluminiowej siatki. Małe pojazdy jezdne (dalej: Roboty) poruszają się po szynach po powierzchni tego obszaru magazynowego (szczycie siatki), pobierając pojemniki i dostarczając je do ergonomicznych stanowisk pracy, gdzie odbywa się proces kompletacji realizowany przez pracowników. Ideą tego systemu jest, aby „poszukiwany” towar, przyjechał do pracownika, który następnie wyjmuje zamówiony przez kontrahenta towar z pojemnika i przekazuje do wydania.

System Y. składa się z następujących elementów:

1) siatka;

2) pojemniki;

3) roboty;

4) porty;

5) centrum sterowania (kontroler).

1. Siatka.

Siatka stanowi aluminiową ramę w formie sześcianu, w której znajdują się pojemniki. Wnętrze siatki dodatkowo podzielone jest aluminiowymi przegrodami, które tworzą kolumny przypominające szyb, w których układane są pojemniki. Szczyt siatki uzupełniają tory biegnące w kierunkach A i B, umożliwiające robotom poruszanie się po szczycie siatki w przód, tył, prawo i w lewo oraz w dół za pomocą specjalnego wysięgnika zamontowanego na robocie, dzięki czemu możliwe jest podnoszenie pojemników i przekazywanie ich do punktu kompletacji.

2. Pojemniki.

Wszystkie produkty przechowywane są w standaryzowanych, specjalnie zaprojektowanych plastikowych kontenerach zwanych „pojemnikami”. Pojemniki przejmują funkcje półek, na których magazynowane są towary. Każdy pojemnik jest identyfikowany za pomocą unikalnego numeru zapisanego w bazie danych Y. i powtórzonego na etykiecie umieszczonej na pojemniku. System zna lokalizację każdego pojemnika znajdującego się w siatce i jego zawartość. Pojemniki umieszczane są wewnątrz siatki jeden na drugim w rzędach na całej powierzchni siatki.

3. Roboty.

Roboty stanowią małe autonomiczne urządzenia jezdne. Cały system składa się z trzydziestu dwóch robotów. Co istotne, każdy robot jest sterowany niezależnie, co powoduje, że awaria pojedynczego robota nie skutkuje zatrzymaniem innych robotów. Roboty te poruszają się na szczycie siatki po szynach umożliwiających im przemieszczanie w przód tył, prawo i w lewo. Ponadto są one wyposażone w wysięgnik, który umożliwia im podnoszenie i przenoszenie pojemników znajdujących się wewnątrz siatki. Roboty wyposażone są również w zestawy czujników dzięki którym możliwe jest poruszanie się po szczycie siatki. Ponadto są one cały czas połączone z centrum sterowania wytaczające im optymalną trasę do pokonania.

4. Porty.

Porty stanowią miejsca kompletacji zamówień. Są to urządzenia odbierające pojemniki pobrane przez roboty z wnętrza siatki, które następnie są przekazywane do pracownika, aby ten mógł skompletować zamówienie. Stacja robocza (port karuzelowy) wyposażony jest w trzy obrotowe ramiona, z których każde utrzymuje jedną półkę na pojemnik. Dwa ramiona zwykle umieszczone są z tyłu portu, gdzie roboty mogą jednocześnie umieszczać lub odbierać dwa pojemniki. Trzecie ramię znajduje się z przodu, umożliwiając dostęp pracownika magazynu do produktów znajdujących się w pojemniku. Kolejna stacja robocza (port przenośnikowy) przemieszcza pojemniki do operatora za pomocą przenośnika taśmowego. Gdy jeden pojemnik jest prezentowany operatorowi, drugi jest utrzymywany przez operatora nad portem.

5. Centrum sterowania

Całość systemu Y. tworzy również kontroler będący centrum sterowania. Składa się on z przemysłowego komputera PC, modułu komunikacyjnego IO z robotami (AISO) oraz access point Wi-Fi. Kontroler analizuje zlecenia otrzymane z systemu S. przetworzone przez oprogramowanie (...) w celu przydzielenia zadań. Wykorzystując odpowiednie funkcje oprogramowania, kontroler wysyła zadania do robotów, kierując ich działaniami w celu znalezienia i pobrania pojemników, wyznacza najbardziej optymalną drogę do pojemnika i w czasie rzeczywistym koryguje lokalizację oraz trasy robotów, bazując na aktualnych zamówieniach do kompletacji. System Y., opiera się na efektywnej kompresji zajmowanego miejsca i składowaniu możliwe jak największej ilości towarów na jak najmniejszej powierzchni. W związku z tym wszystkie pojemniki układane są w rzędach jeden na drugim w ramach siatki, w której wnętrzu znajdują się aluminiowe konstrukcje przypominające szyb. Istotny jest fakt, w celu optymalizacji pracy robotów, towary szybko rotujące umieszczane są na w górnej części siatki, aby roboty miały możliwe jak najkrótszy czas dostępu do pojemnika. Natomiast towary wolnorotujące umieszczone są w dolnym obszarze siatki. Jednocześnie w przypadku, gdy niezbędny jest dostęp do pojemnika znajdującego się w dolnej części siatki, roboty pobierają pojemniki znajdujące się nad wybranym pojemnikiem i przenoszą je w inne puste miejsce znajdujące się w ramach siatki. Nad prawidłowym doborem trasy oraz obliczeniem sposobu przenoszenia pojemników, tak aby jak najszybciej dostać się do żądanego pojemnika, odpowiedzialne jest centrum sterowania, która mając informacje o tym gdzie znajduje się dany pojemnik w siatce oraz znając pozycję poszczególnych robotów, wytycza odpowiednią trasę i przekazuje ją do poszczególnych robotów koordynując jednocześnie ich prace oraz wprowadza poprawki do tras, bazując na aktualnych zamówienia do kompletacji. Użytkowane w magazynie roboty:

1.wymieniają dane w formie cyfrowej z urządzeniami sterującymi i diagnostycznymi lub monitorującymi w celu zdalnego: sterowania, programowania, monitorowania lub diagnozowania;

2.połączone są z systemami teleinformatycznymi usprawniającymi procesy produkcyjne Spółki, w szczególności z systemami zarządzania produkcją, planowania lub projektowania produktów;

3.są monitorowane za pomocą czujników, kamer lub innych podobnych urządzeń.

System korzysta z istniejącej w nowym magazynie infrastruktury teleinformatycznej, został zintegrowany z systemem (…) funkcjonującym w magazynie Spółki. Omawiany system zastąpił w całości dotychczasowy systemu magazynowo-logistyczny.

Pytania

1.Czy wydatki na nabycie Robotów, które są wykorzystywane w procesie logistyczno- magazynowym, spełniają definicję robota przemysłowego o której mowa w art. 38eb ust. 3 ustawy o PDOP, wobec czego Wnioskodawca uprawniony jest do skorzystania z ulgi na robotyzację, o której mowa w art. 38eb ust. 1 ustawy o PDOP, polegającej na odliczeniu od podstawy opodatkowania kwoty stanowiącej 50% kosztów uzyskania przychodu poniesionych w roku podatkowym na robotyzację? (Stan faktyczny).

2.Czy odliczenia z tytułu ulgi na robotyzację, o której mowa w art. 38eb ust. 1 ustawy o PDOP, można dokonać w roku podatkowym, w którym doszło do poniesienia wydatku, niezależnie od tego, kiedy koszty związane z nabyciem Robotów zostaną ujęte jako koszt uzyskania przychodu? (Zdarzenie przyszłe).

Państwa stanowisko w sprawie

1. Wydatki na nabycie Robotów, które są wykorzystywane w procesie logistyczno- magazynowym, spełniają definicję robota przemysłowego o której mowa w art. 38eb ust. 3 ustawy o PDOP, wobec czego Wnioskodawca uprawniony jest do skorzystania z ulgi na robotyzację, o której mowa w art. 38eb ust. 1 ustawy o PDOP, polegającej na odliczeniu od podstawy opodatkowania kwoty stanowiącej 50% kosztów uzyskania przychodu poniesionych w roku podatkowym na robotyzację.

2. Odliczenia z tytułu ulgi na robotyzację, o której mowa w art. 38eb ust. 1 ustawy o PDOP, można dokonać w roku podatkowym, w którym doszło do poniesienia wydatku, niezależnie od tego, kiedy koszty związane z nabyciem Robotów zostaną ujęte jako koszt uzyskania przychodu.

Uzasadnienie stanowiska Spółki

1. Zgodnie z art. 38eb ust. 1 ustawy o PDOP, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych może odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację, przy czym kwota odliczenia nie może przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych. Jednocześnie zgodnie z art. 38eb ust 3 ustawy o PDOP, przez robota przemysłowego rozumie się automatycznie sterowaną, programowalną, wielozadaniową i stacjonarną lub mobilną maszynę, o co najmniej 3 stopniach swobody, posiadającą właściwości manipulacyjne bądź lokomocyjne dla zastosowań przemysłowych, która spełnia łącznie następujące warunki:

a)wymienia dane w formie cyfrowej z urządzeniami sterującymi i diagnostycznymi lub monitorującymi w celu zdalnego: sterowania, programowania, monitorowania lub diagnozowania;

b)jest połączona z systemami teleinformatycznymi, usprawniającymi procesy produkcyjne podatnika, w szczególności z systemami zarządzania produkcją, planowania lub projektowania produktów;

c)jest monitorowana za pomocą czujników, kamer lub innych podobnych urządzeń;

d)jest zintegrowana z innymi maszynami w cyklu produkcyjnym podatnika.

Zdaniem Spółki, w zakresie oceny spełnienia definicji robota przemysłowego kluczowa jest ocena, czy są one zintegrowane w cyklu produkcyjnym Spółki, co jest elementem niezbędnym dla ustalenia, czy Roboty, które nabył stanowią roboty przemysłowe, w odniesieniu do których Spółka jest uprawniona do skorzystania z tzw. „ulgi na robotyzację”. Należy bowiem zauważyć, że pozostałe kryteria wynikające z ustawy mają charakter wyłącznie techniczny, który nie wymaga interpretacji (przy czym, jak wynika z opisu dokonanej inwestycji, kryteria te są przez Spółkę spełnione).

W kontekście przedstawionych informacji należy podkreślić, że powoływane powyżej przepisy, w szczególności w zakresie definicji robota przemysłowego określonej w art. 38eb ust. 3 ustawy o PDOP, posługują się pojęciem „cyklu produkcyjnego”, nie precyzując jednocześnie jak należy rozumieć to pojęcie. Tym samym, zdaniem Spółki, dla oceny znaczenia tego terminu należy posłużyć się wykładnią językową. Koniecznym jest zwrócenie szczególnej uwagi na fakt, że przy dokonywaniu wykładni normy prawnej, pierwszeństwo należy przyznać językowym metodom wykładni, a dopiero w przypadku dalszych wątpliwości sięgać po wykładnię systemową bądź celowościową. Przykładowo, na prymat wykładni językowej wskazuje prof. B. Brzeziński: Wykładnia językowa ma podstawowe znaczenie we wszystkich dziedzinach prawa. Jej treścią jest interpretacja tekstów aktów prawnych w celu rekonstrukcji zakodowanych w nich norm prawnych. Nie ma możliwości pominięcia wykładni językowej rozumianej jako proces myślowy podmiotu dążącego do ustalenia treści normy prawnej (...) [B. Brzeziński, Wykładnia prawa podatkowego, ODDK, Gdańsk, 2013]. Stanowisko to znajduje również potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych, przykładem jest, między innymi, interpretacja DKIS z 6 grudnia 2019 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.531.2019.1.PC) oraz interpretacja DKIS z 6 października 2020 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.363.2020.1.JKT), w której organ wskazał: „przystępując do analizy ww. przepisów zauważyć należy, że w orzecznictwie zarówno Sądu Najwyższego, jak i Naczelnego Sądu Administracyjnego, a także w piśmiennictwie ukształtowany jest pogląd, w myśl którego przepisy prawa podatkowego należy wykładać ściśle i zgodnie z ich literalnym brzmieniem”. Przez pryzmat powyższego należy zauważyć, że zgodnie z definicją zawartą w Internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN, „cykl” definiowany jest jako szereg czynności lub zjawisk tworzących zamkniętą całość rozwojową, powtarzającą się okresowo. Z kolei „proces” oznacza „przebieg następujących po sobie i powiązanych przyczynowo określonych zmian”, a pojęcie „produkcja” oznacza „zorganizowaną działalność mającą na celu wytwarzanie jakichś towarów, usług lub dóbr kultury”. Tym samym na gruncie językowej definicji pojęcia „cyklu produkcyjnego”, jest on rozumiany bardzo szeroko i co do zasady obejmuje całą działalność związaną z wytworzeniem m.in. towarów i usług. W konsekwencji, poprzez pojęcie „cykl produkcyjny” dla celów definicji robota przemysłowego określonej w ustawie o PDOP należy rozumieć ogół procesów gospodarczych obejmujących zarówno proces dystrybucyjny (zakup, magazynowanie i sprzedaż towarów), jak i usługowy (kompletowanie i wydawanie zamówień), które mają na celu wytworzenie określonego towaru, a także usługi, które stanowią produkt dla klienta końcowego. Oznacza to, że zakres definicji cyklu produkcyjnego obejmuje również takie czynności jak kompletacja zamówień, których celem jest dostarczenie określonych produktów do kontrahenta. Podobnie definiowany jest proces (cykl) produkcyjny w literaturze specjalistycznej. Jak wskazuje Bolesław Liwowski oraz Remigiusz Kozłowski ("Podstawowe zagadnienia zarządzania produkcją", Wolters Kluwer Polska 2007) proces produkcyjny oznacza "całokształt zjawisk i celowo podejmowanych działań, które sprawiają, że w przedmiocie pracy poddanym ich oddziaływaniu stopniowo zachodzą pożądane zmiany. Kumulując się, powodują one sukcesywne nabieranie przez przedmiot cech przybliżających go i upodabniających do zamierzonego wyrobu (...) Należy jednak podkreślić, że istota działalności produkcyjnej przejawia się nie tylko w sferze fizykochemicznych przemian przedmiotu pracy, ale także w obszarze zagadnień ekonomicznych, społecznych, biologicznych i ekologicznych."

Dorota Burchart-Korol oraz Joanna Furman ("Zarządzanie produkcją i usługami", Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 2007) wskazują, że: "Proces produkcyjny jest procesem przekształcania wejścia systemu produkcyjnego w wyjście (stanowi element systemu produkcyjnego). To uporządkowany zespół działań (operacji, czynności), których celem jest wykonanie określonego produktu dla użytkownika (klienta). Do procesu produkcyjnego w przedsiębiorstwie przemysłowym będą zaliczane wszystkie czynności, począwszy od pobrania surowców i materiałów wejściowych z magazynu przez czynności technologiczne, transportowe, kontrolne i magazynowe (...)". Co istotne, należy zauważyć, że pojęcie produktu jest dużo szersze i nie obejmuje ono jedynie rzeczy materialnych np. towarów powstałych w procesie produkcji. W internetowym słowniku PWN, słowo produkt jest bowiem definiowane jako wyrób powstający w procesie produkcji lub też rezultat określonej działalności ludzkiej. W konsekwencji produkt obejmuje wszystkie wytwory będące efektem produkcji towarów jak i usług, które stanowią dla klienta dobro, jakie chce nabyć.

Z powyższego wynika zatem, że pojęcie „cyklu produkcyjnego” jak również samo pojęcie robota przemysłowego, należy rozumieć szerzej i nie ograniczać tej definicji wyłącznie do obszaru stricte produkcyjnego związanego z fizycznym tworzeniem produktów, tylko rozumieć szeroko jak zespól działań, których celem jest wykonanie określonego produktu (towaru, usługi) na rzecz klienta. Przyjęcie takiej definicji procesu produkcyjnego oznacza również, że za spełniające definicję robota przemysłowego, mogą zostać uznane również urządzania (roboty), wykorzystywane w działalności takiej jak działalność logistyczna i magazynowa, w ramach której wykonywane są czynności np. w zakresie kompletacji zamówień, które składają się na proces produkcyjny (tj. proces produkcyjny usługi). Potwierdzeniem tego może być stanowisko organów podatkowych prezentowane na gruncie przepisów dotyczących podatku u źródła, w odniesieniu do definicji urządzeń przemysłowych. W interpretacji podatkowej z 13 października 2020 r. sygn. 0111-KDlBl-2.4010.347.2020.2.AW, organ wskazał, że definicja urządzenia przemysłowego została przyjęta i zaakceptowana w orzecznictwie sądowoadministracyjnym, opowiadającym się za tym, aby pojęcie "urządzenia przemysłowe" było rozumiane maksymalnie szeroko (zob. np. wyrok NSA z siedzibą w Szczecinie z 16 maja 1995 r. sygn. akt SA/Sz 183/95). Przez wyrażenie "urządzenie przemysłowe" należy zatem rozumieć urządzenie związane z przemysłem, którego nie można zawężać do urządzeń wykorzystywanych bezpośrednio przy produkcji. Szerokie rozumienie "urządzenia przemysłowego" winno prowadzić do wniosku, że w zakresie tego pojęcia mieszczą się wszelkie wytwory przemysłowe.

Zbliżone stanowisko zostało zaprezentowane w Interpretacji DKIS z 6 czerwca 2018 r. sygn. 0114-KDIP2-1.4010.155.2018.1.AJ, w której organ wskazał, że tym samym zarówno wykładnia językowa jak i wykładnia celowościowa prowadzą do wniosku, że: pojęcie urządzenia "przemysłowego, handlowego lub naukowego" obejmuje wszelkie urządzenia wykorzystywane w profesjonalnym obrocie, przy czym muszą one być związane z działalnością danego podmiotu. Nie muszą one jednak być wykorzystywane bezpośrednio w procesie produkcji, wąsko rozumianego handlu (hurtowego i detalicznego), czy nauki.

Jednocześnie brak jest podstaw do tego, aby dane pojęcie w obszarze tego samego podatku, traktować odmiennie. W konsekwencji, jeżeli na gruncie regulacji w podatku dochodowym na gruncie podatku u źródła, pojęcie urządzenia przemysłowego należy rozmieć maksymalnie szeroko, to mając na uwadze powyższe stanowisko organów podatkowych, nie można nie zgodzić się z faktem, że opisany szczegółowo w opisie zdarzenia system Y., a w szczególności małe autonomiczne urządzenia jezdne tj. roboty transportujące pojemniki do miejsca kompletacji zamówień, stanowią urządzenia przemysłowe, a więc mogą zostać uznane również za roboty mające zastosowanie przemysłowe. Przyjęcie innego stanowiska prowadziłoby do dyskryminacji części podatników i możliwości stosowania ulgi na robotyzację przez bardzo wąską grupę podatników w odniesieniu wyłącznie do działalności stricte produkcyjnej w zakresie bezpośrednich działań związanych z stworzeniem towarów/produktów, które nie znajdowałoby żadnego uzasadnienia. Co więcej brak takiego różnicowania wynika również z uzasadnienia do ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (dalej: Uzasadnienie), który wprowadzała do polskiego porządku prawnego ulgę na robotyzację. W pierwszej kolejności należy podkreślić fakt, że w uzasadnieniu do ustawy wskazano, że projektowana ulga funkcjonować będzie na kształt podobny do już obowiązującej ulgi na badania i rozwój. Mając to na uwadze należy podkreślić, że ulga na działalność badawczo - rozwojową obejmuje wszelkiego rodzaje działalności związane tworzeniem nowych/ulepszonych rozwiązań w zakresie produktów, procesów, jak i usług. W konsekwencji obejmuje ona całą działalność podatników a nie jedynie wąski wycinek polegający na fizycznej produkcji nowych wyrobów. Zgodnie z definicją prac rozwojowych ujętej w art. 4 ust. 3 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, do którego odwołuję się ustawa o PDOP w zakresie definicji działalności badawczo - rozwojowej, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. W Uzasadnieniu wskazano również, że pożądane jest, aby na robotyzację decydowało się coraz więcej polskich przedsiębiorstw. Robotyzacja powinna stać się kluczowym narzędziem służącym do zwiększania efektywności rynkowej. (...) Zmiany w światowej gospodarce związane m.in. z pandemią koronawirusa wymagają odważnych działań, jednym z przykładów takich działań jest swoista „ucieczka do przodu". Powinno to nastąpić przez znaczne zwiększenie produktywności gospodarki i wyrwanie się z pułapki średniego dochodu. Należy wykorzystać szanse wynikające z zachodzących zmian w światowych łańcuchach wartości. Wobec tego, prowadzona polityka gospodarcza powinna zostać ukierunkowana na wsparcie oraz poprawę efektywności i produktywności. W kontekście powyższego warto podkreślić, że blisko 2/3 polskiego PKB stanowią usługi. Jednocześnie - zgodnie z raportem przygotowanym przez Polski Fundusz Rozwoju, ponad 58% osób było zatrudnionych w sektorze usług. W konsekwencji, stosowanie ulgi na robotyzację jedynie do robotów będących elementem stricte fizycznego procesu związanego z wyprodukowaniem (stworzeniem) określonego towaru w ramach działań produkcyjnych, stałoby w sprzeczności z celem wprowadzonych nowych przepisów, które zakładają robotyzację jak największej liczny polskich przedsiębiorstw oraz zwiększanie ich efektywności rynkowej. Na efektywność rynkową składa się bowiem wiele działań, do których należy zaliczyć logistykę czy magazynowanie, a pominięcie ich, skutkowałoby zniweczeniem zakładanych celów ulgi. Z tego właśnie względu - zdaniem Spółki - ulgę na robotyzację, można stosować również w odniesieniu do takich procesów jak magazynowanie, logistyka, kompletowanie zamówień, które mają na celu „stworzenie” końcowego produktu dla klienta, którym w omawianym stanie faktycznym jest dostarczenie odpowiednich towarów/produktów zgodnych ze złożonym przez niego zamówieniem i które są de facto cyklem (procesem) produkcyjnym (mają na celu stworzenie produktu dla klienta), na gruncie językowej wykładni tego pojęcia.

Powyższe stwierdzenie zostało potwierdzone bezpośrednio w odpowiedzi na interpelację numer 27303 z 2 listopada 2021 roku wydaną przez Ministerstwo Finansów - Departament Systemu Podatkowego, w której wprost wskazano, że celem wprowadzanej ulgi jest promocja rozwoju robotyzacji w polskich przedsiębiorstwach. Obowiązujące wcześniej przepisy prawa podatkowego nie zawierały takich rozwiązań. Zakres podmiotowy ulgi nie jest zawężony do podmiotów z sektora produkcyjnego i wszyscy podatnicy prowadzący działalność gospodarczą, bez względu na jej formę prawną mogą skorzystać z projektowanej ulgi.

W kontekście powyższego Spółka stoi na stanowisku, że nabyte w ramach inwestycji w system Y. autonomiczne urządzenia jezdne, szczegółowo opisane w pierwszej części wniosku, spełniają definicję robota przemysłowego. System ten - na który składają się w szczególności roboty transportujące pojemniki - jest bowiem w pełni automatycznie sterowaną, programowalną, wielozadaniową i mobilną maszyną, o co najmniej 3 stopniach swobody, posiadającą właściwości lokomocyjne dla zastosowań przemysłowych, które dodatkowo:

a)wymieniają dane w formie cyfrowej z urządzeniami sterującymi i diagnostycznymi oraz monitorującymi w celu zdalnego. Roboty są bowiem połączone z jednostką centralną (tj. centrum sterowania), która m.in. nadzoruje prace robotów, wyznacza ich najoptymalniejszą trasę oraz rozdysponowuje „zadania” tj. pojemniki, które mają podać do punktu kompletacji zamówień;

b)są połączona z systemami teleinformatycznymi, usprawniającymi procesy produkcyjne podatnika, w szczególności z systemami zarządzania produkcją, planowania lub projektowania produktów. Należy zauważyć, że system ten jest zintegrowany z system ERP SAFO Wnioskodawcy i został dołączony do infrastruktury teleinformatycznej;

c)są monitorowane za pomocą czujników oraz kamer, które pozwalają określić pozycję robotów, trasę jaką mają przebyć, jak również ocenić, czy robot jest sprawny i nie uległ awarii;

d)są zintegrowana z innymi maszynami w cyklu produkcyjnym podatnika. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawcy, roboty zostały bowiem zintegrowane z infrastrukturą magazynową i są wykorzystywane w ramach prowadzonej działalności związanej ze sprzedaż towarów czyli kompletacji zamówień w ramach procesu (cyklu) produkcyjnego Spółki.

W świetle przytoczonych argumentów Spółka stoi na stanowisku, że poniesione wydatki na nabycie Robotów wykorzystywanych w procesie logistyczno-magazynowym, spełniają definicję robota przemysłowego o której mowa w art. 38eb ust. 3 ustawy o PDOP, wobec czego Wnioskodawca uprawniony jest do skorzystania z ulgi na robotyzację, o której mowa w art. 38eb ust. 1 ustawy o PDOP, polegającej na odliczeniu od podstawy opodatkowania kwoty stanowiącej 50% kosztów uzyskania przychodu poniesionych w roku podatkowym na robotyzację.

2. Zgodnie z art. 38eb ust. 1 ustawy o PDOP, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych może odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację, przy czym kwota odliczenia nie może przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych. W kontekście przytoczonego przepisu należy wskazać, że katalog (a także definicja) kosztów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację określony został w art. 38eb ust. 2 ustawy o PDOP. Zgodnie z treścią tego przepisu, za koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację uznaje się:

1.koszty nabycia fabrycznie nowych:

a)robotów przemysłowych,

b)maszyn i urządzeń peryferyjnych do robotów przemysłowych funkcjonalnie z nimi związanych,

c)maszyn, urządzeń oraz innych rzeczy, funkcjonalnie związanych z robotami przemysłowymi, służących zapewnieniu ergonomii oraz bezpieczeństwa pracy w odniesieniu do stanowisk pracy, gdzie zachodzi interakcja człowieka z robotem przemysłowym, w szczególności czujników, sterowników, przekaźników, zamków bezpieczeństwa, barier fizycznych (ogrodzenia, osłony) czy optoelektronicznych urządzeń ochronnych (kurtyny świetlne, skanery obszarowe),

d)maszyn, urządzeń lub systemów służących do zdalnego zarządzania, diagnozowania, monitorowania lub serwisowania robotów przemysłowych, w szczególności czujników i kamer,

e)urządzeń do interakcji pomiędzy człowiekiem a maszyną do robotów przemysłowych.

2.koszty nabycia wartości niematerialnych i prawnych niezbędnych do poprawnego uruchomienia i przyjęcia do używania robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych wymienionych w pkt 1.

3.koszty nabycia usług szkoleniowych dotyczących robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w pkt 1 i 2.

4.opłaty, o których mowa w art. 17b ust. 1, ustalone w umowie leasingu, o którym mowa w art. 17f, dotyczącej robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych wymienionych w pkt 1, jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu finansujący przenosi na korzystającego własność tych środków trwałych.

5.Zgodnie z art. 38eb ust. 5 ustawy o PDOP ulga na robotyzacje ma zastosowanie do kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r., do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r. Oznacza to, że podatnicy mogą korzystać z ulgi na robotyzację maksymalnie przez 5 lat.

Z literalnego brzmienia wskazanych wyżej przepisów wynika, że kosztami kwalifikowanymi do ulgi na robotyzacje, mogę być koszty uzyskania przychodu poniesione w roku podatkowym na robotyzację. Jednocześnie, w ramach art. 38eb ust. 2 ustawy o PDOP zdefiniowano, jak należy rozumieć tego typu koszty. Tym samym, w powyższym przepisie została wprowadzona definicja legalna kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację. Zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Jednocześnie w myśl art. 16 ust. 5 ustawy o PDOP, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m (...). Przez pryzmat przywołanych przepisów należy zauważyć, że zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy o PDOP, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1.budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2.maszyny, urządzenia i środki transportu,

3.inne przedmioty o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W kontekście przedmiotowego przepisu należy zauważyć, że co do zasady, nabyte roboty spełniające definicję robota przemysłowego, stanowią aktywa, które z uwagi na swoją wartość stanowią środki trwałe podlegające amortyzacji i nie jest możliwe ich jednorazowe zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów, tylko koszty ich nabycia rozliczane są w czasie w ramach odpisów amortyzacyjnych.

Naszym zdaniem nie skutkuje to uzależnieniem możliwości odliczenia ulgi na robotyzację w kwocie stanowiącej 50% wartości poniesionych wydatków, określonych w art. 38eb ust. 2 ustawy o PDOP, od tego, kiedy dokonywane będą odpisy amortyzacyjne od środków trwałych objętych ulgą. Tym bardziej, że z literalnego brzmienia art. 38eb ust. 1 ustawy o PDOP wynika, że odnosi się on do kosztów poniesionych, a nie zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodu. Z kolei użyte w tym przepisie sformułowanie „kosztów uzyskania przychodów poniesionych” jest de facto odwołaniem do definicji kosztów i wskazaniem, że poniesione wydatki muszą tą definicję spełniać tj. zostać poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania źródła przychodów. Uzupełnieniem wskazanego wyżej przepisu jest art. 38eb ust. 2 ustawy o PDOP, który precyzuje, jakie wydatki poniesione na zakup robota przemysłowego uważane są za koszty uzyskania przychodu dla potrzeby ulgi. Należy zauważyć, że ustawodawca w określonym przez siebie zamkniętym katalogu kosztów nie odnosi się do odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej zakupionych robotów przemysłowych tylko odwołuje się do pojęcia kosztów nabycia. Amortyzacja nie stanowi specyficznego rodzaju kosztu sama w sobie, a jest jedynie mechanizmem wskazującym, w jakiś sposób należy dokonać rozliczenia poniesionego kosztu w czasie, tak aby zachować współmierność przychodów i kosztów lub też, aby nie generować strat w momencie poniesienia wydatku na zakup danego środka trwałego, w przypadku jego znacznej wartości. Z tego względu, ustawodawca odwołując się w art. 38eb ust. 2 ustawy o PDOP do ceny nabycia, jednoznacznie wskazuje, że to kwota wydatków poniesiona na zakup robota przemysłowego stanowi podstawę do odliczenia ulgi. Wskazuje to wprost, że już z literalnego brzmienia przywołanych wyżej regulacji wynika, że podstawę kosztów mogących podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania w ramach ulgi na robotyzację są koszty poniesione na nabycie robota przemysłowego określone w art. 38eb ust. 2 ustawy o PDOP, niezależnie od tego, kiedy technicznie zostaną rozliczone jako koszty podatkowe. Tym samym, w ocenie Spółki, ustawodawca uzależnia możliwość skorzystania z ulgi na robotyzację od:

a)momentu poniesienia kosztu robotyzacji (koszt poniesiony od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r., do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r.), tj. na ten moment korzystanie z ulgi zostało ograniczone czasowo oraz

b)rodzaju kosztów - ustawodawca wprowadza katalog tzw. kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację, do którego należy, między innymi koszt nabycia fabrycznie nowych robotów przemysłowych.

Zgodnie z zapowiedziami, nowelizacja ustawy miała wprowadzić zachętę podatkową dla przedsiębiorców dokonujących zakupu robotów przemysłowych. Przykładowo w Ocenie Skutków Regulacji (OSR) wskazano, że: oczekiwany efekt wprowadzenia ulgi na robotyzację to wzrost ilości instalowanych robotów w polskich przedsiębiorstwach, który powinien bezpośrednio przełożyć się na wzrost konkurencyjności polskich przedsiębiorstw, natomiast w komunikacie na stronie Ministerstwa Finansów wskazuje się, że: wsparcie podatkowe zakupu robota przemysłowego będzie impulsem, który umożliwi inwestowanie przez przedsiębiorców w bardziej efektywne, długoterminowe projekty rozwojowe. Również skutek fiskalny regulacji (obciążenie dla budżetu) został skalkulowany w oparciu o prognozy w zakresie liczby nowych robotów zainstalowanych w Polsce (w danym okresie) na skutek wprowadzenia ulgi. W konsekwencji moment poniesienia kosztu uzyskania przychodu jest taki sam niezależnie od tego, czy nabyte aktywo jest amortyzowany czy też nie. Jak wskazano wyżej, mechanizm amortyzacji określa jedynie moment, kiedy dany wydatek zostaje zaliczony do kosztów podatkowych a nie moment, kiedy ten wydatek - stanowiący koszt uzyskania przychodu - zostaje poniesiony. W świetle powyższego, należy wyraźnie rozróżnić moment poniesienia kosztu uzyskania przychodu od momentu rozliczenia tego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu.

Prawidłowość prezentowanego przez Spółkę stanowiska potwierdzają regulację odnoszące się do kosztów uzyskania przychodu w momencie zbycia środka trwałego, który był przez podatnika amortyzowany. Zgodnie bowiem z art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o PDOP, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

a)nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,

b)nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,

c)ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

- wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Zatem ustawodawca nie stawia znaku równości między odpisem amortyzacyjnym a momentem poniesienia wydatku na zakup środka trwałego będącego kosztem uzyskania przychodu, jak również między momentem poniesienia kosztu uzyskania przychodu a momentem rozliczenia tego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu. Powyższe jednoznacznie potwierdza, że odpisy amortyzacyjne są jedynie formą rozliczenia poniesionego kosztu uzyskania przychodu w czasie. W konsekwencji koszty uzyskania przychodu związane z zakupem danego środka trwałego należy uznać za poniesione w momencie zapłaty ceny jego nabycia, które potem są jedynie rozłożone w czasie - i uwzględniane w wyniku podatkowym stopniowo - z uwagi na regulacje dotyczące amortyzacji. Ponadto, stanowisko prezentowane przez Spółkę, znajduje potwierdzenie w Uzasadnieniu do ustawy, w którym wskazano, że projektowana ulga funkcjonować będzie na kształt podobny do już obowiązującej, sprawdzonej ulgi na badania i rozwój. Podobieństwo to przejawia się w tym, że w przypadku ulgi badawczo - rozwojowej (dalej: B+R) - podobnie jak w przypadku ulgi na robotyzację - może dokonać odliczenia od podstawy opodatkowania poniesionych kosztów, które zostały wydatkowane na prowadzoną działalność B+R. Co istotne w przypadku ulgi B+R, w odniesieniu do kosztów uzyskania przychodów związanych ze środkami trwałymi wykorzystywanymi do celów prowadzonej działalność, ustawodawca wprost wskazał, że kosztem kwalifikowanym poniesionym na działalność B+R, może być odpis amortyzacyjny. W art. 18d ust. 3 ustawy o PDOP, ustawodawca wskazał, że za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo- rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Ustawodawca nie dokonał takiego ograniczenia w przypadku ulgi na robotyzację i w odniesieniu do wydatków poniesionych na nabycie robota przemysłowego. W ramach ulgi na robotyzację określonej w art. 38eb ust. 2 ustawy o PDOP, posługuje się jedynie pojęciem „kosztu nabycia”, co literalnie wskazuje, że odliczenie z tytułu ulgi na robotyzację, można dokonać w roku podatkowym, w którym doszło do poniesienia wydatku w rozumieniu kasowym, niezależnie od tego, kiedy koszty związane z nabyciem robotów zostaną ujęte jako koszt podatkowy. W kontekście powyższego Spółka zwraca uwagę na fakt, że swoboda ustawodawcy w kształtowaniu materialnych treści prawa podatkowego jest w swoisty sposób równoważona istnieniem po stronie ustawodawcy obowiązku szanowania zasady demokratycznego państwa prawnego, a w szczególności szanowania zasad przyzwoitej legislacji (orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z 24 maja 1994 r., sygn. K. 1/94 oraz z 18 października 1994 r., sygn. K 2/94).

Jednocześnie, zgodnie z poglądem doktryny (Banaszak B.; „Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej - komentarz”; wyd. 2; Warszawa 2012), na treść zasady demokratycznego państwa prawnego składają się m.in.:

1.zasada zaufania obywateli do państwa;

2.zasada przyzwoitej legislacji oraz

3.zasada ochrony praw nabytych i interesów w toku.

Należy wskazać, że zasada przyzwoitej legislacji obejmuje między innymi wymóg dostatecznej określoności przepisów, które powinny być formułowane w sposób precyzyjny i jasny oraz poprawny pod względem językowym. Wymóg jasności oznacza obowiązek tworzenia przepisów klarownych i zrozumiałych dla ich adresatów, którzy od racjonalnego ustawodawcy oczekiwać mogą stanowienia norm prawnych niebudzących wątpliwości co do treści nakładanych obowiązków i przyznawanych praw. Związana z jasnością precyzja przepisu winna przejawiać się w konkretności nakładanych obowiązków i przyznawanych praw, tak by ich treść była oczywista i pozwalała na ich wyegzekwowanie. Zasady poprawnej legislacji obejmują również podstawowy, z punktu widzenia procesu prawotwórczego, etap formułowania celów, które mają zostać osiągnięte przez ustanowienie określonej normy prawnej. (wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 16 grudnia 2009 r.; sygn. K 5/08).

Mając na uwadze zasadę racjonalnego ustawodawcy oraz fakt, że określając przepisy dotyczące ulgi na robotyzację, ustawodawca przestrzegał zasady przyzwoitej legislacji, należy przyjąć, że gdyby ustawodawca chciał ograniczyć koszty związane z zakupem robotów przemysłowych do wysokości odpisów amortyzacyjnych dokonanych od ich wartości, to dokonałby takiego ograniczenia bezpośrednio w art. 38eb ustawy o PDOP, podobnie jak to zostało dokonane w odniesieniu do ulgi na działalność B+R.

Spółka podkreśla, że poprawność prezentowanego w przedmiotowym wniosku stanowiska wynika także z wykładni celowościowej wprowadzanych przepisów. Ulga na robotyzację jest ulgą czasową, która zgodnie z art. 38eb ust. 5 ustawy o PDOP ma zastosowanie do kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r., do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r. Oznacza to, że podatnicy mogą korzystać z ulgi na robotyzację maksymalnie przez 5 lat. Tym samym, przyjęcie stanowiska, że odliczeniu - w przypadku środków trwałych - mogą podlegać poniesione koszty uzyskania przychodu ujęte w podstawie opodatkowania w formie odpisów amortyzacyjnych powodowałoby stan rzeczy, w jakim podatnicy nie mogliby skorzystać z ulgi w pełnym wymierzę, który zgodnie z art. 38eb ust. 1 ustawy o PDOP wynosi wartość 50% poniesionych kosztów poniesionych na nabycie robota przemysłowego, określonych w art. 38eb ust. 2 ustawy o PDOP. Wynika to z faktu, że przy standardowej stawce amortyzacji dla maszyn i urządzeń wynoszącej co do zasady 10%, podatnik - nawet gdyby rozpoczął korzystanie z ulgi począwszy od roku 2022 mógłby odliczyć jednie 50% dokonanych odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej, które stanowiłyby w okresie 5 lat jedynie połowę ceny nabycia robota przemysłowe. W konsekwencji podatnik faktycznie odliczyłby jednie 25% ceny nabycia, którą zapłacił z tytułu zakupu robota przemysłowego. Natomiast w przypadku podatników, którzy nabyliby robota przemysłowego w ostatnim roku trwania ulgi na robotyzację - niezależnie od przyjętej stawki amortyzacji - nie byliby oni w stanie odliczyć 50% wartość 50% poniesionych kosztów poniesionych na nabycie robota przemysłowego (w przypadku stosowania stawki amortyzacji 10%, faktyczna kwota odliczenia ceny nabycia w takim przypadku wynosiłaby zaledwie 5% wartości robota przemysłowego). Działanie takie skutkowałby tym, że ulga ta miałaby marginalne znaczenie dla przedsiębiorców, co niweczyłoby jej główny cel, którym zgodnie z Uzasadnieniem jest to, aby na robotyzację decydowało się coraz więcej polskich przedsiębiorstw. W świetle przedstawionych przez Spółkę argumentów, z wykładni językowej, systemowej jak również celowościowej, jednoznacznie wynika, że odliczenia z tytułu ulgi na robotyzację, można dokonać w roku podatkowym, w którym doszło do poniesienia wydatku tj. zakupu robota przemysłowego, niezależnie od tego, kiedy koszty związane z nabyciem robota przemysłowego określone w art. 38eb ust. 2 ustawy o PDOP, zostaną ujęte jako w podstawie opodatkowania jako koszt uzyskania przychodu. Konkludując, odliczenia z tytułu ulgi na robotyzację, o której mowa w art. 38eb ust. 1 ustawy o PDOP, można dokonać w roku podatkowym, w którym doszło do poniesienia wydatku, niezależnie od tego, kiedy koszty związane z nabyciem robotów zostaną ujęte jako koszt uzyskania przychodu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 z późn. zm., dalej: „ustawa nowelizująca”), która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., wprowadzono przepisy mające zdynamizować rozwój gospodarczy kraju poprzez system ulg podatkowych. Należy do nich m.in. tzw. „ulga na robotyzację” mająca na celu zachęcenie polskich przedsiębiorstw do unowocześnienia procesów produkcyjnych, promocji rozwoju robotyzacji przemysłowej i wsparcie transformacji cyfrowej.

Regulacje dotyczącą tej ulgi zawiera dodany do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „updop”) art. 38eb, który w ust. 1 stanowi, że:

W art. 38eb ust. 2 updop wymieniono jakie wydatki zalicza się do wydatków na robotyzację, są to m.in. koszty nabycia fabrycznie nowych robotów przemysłowych, maszyn i urządzeń peryferyjnych, koszty nabycia wartości niematerialnych i prawnych niezbędnych do prawidłowego uruchomienia i przyjęcia do używania robotów przemysłowych, koszty nabycia usług szkoleniowych dotyczących robotów i innych środków trwałych itp. Zdefiniowano pojęcie robota przemysłowego a także określono co należy rozumieć przez maszyny i urządzenia peryferyjne do robotów przemysłowych.

Według art. 38eb ust. 2 updop:

W świetle art. 38eb ust. 3 updop:

W myśl art. 38eb ust. 4 updop:

Stosownie do art. 38eb ust. 5 updop:

Zgodnie natomiast z art. 38eb ust. 6 updop:

Art. 38eb ust. 7 updop stanowi zaś, że:

Stosownie do art. 38eb ust. 8 updop:

Zgodnie zaś z art. 18d ust. 3k updop:

W myśl art. 18d ust. 5 updop:

Z treści art. 18d ust. 6 updop wynika, że:

Art. 18d ust. 8 updop stanowi, że:

Z powyższych przepisów wynika, że ulga polega na dodatkowym odliczeniu od podstawy opodatkowania kosztów, które już wcześniej zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Dodatkowe odliczenie nie może przekroczyć 50% wysokości kosztów. Ulga została wprowadzona na 5 lat i obejmuje wydatki, które będą poniesione na robotyzację w latach 2022-2026, czyli po raz pierwszy w rozliczeniu za rok 2022. W podatku dochodowym od osób prawnych odliczenie ma zastosowanie do kosztów poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r., do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r.

Z opisu sprawy wynika, że w prowadzonej działalność Spółka posiadała magazyny, w których przechowywane były produkty sprzedawane jej kontrahentom. Co istotne, magazyny te zbudowane były w sposób tradycyjny tj. wykorzystując do magazynowania system regałów i przestrzeni magazynowych, na których przechowywane były produkty sprzedawane przez Spółkę. W ramach tego rozwiązania, po otrzymaniu zamówienia od klienta, było ono przekazywane przez system do pracownika, który następnie ręcznie kompletował całe zamówienie zbierając produkty z regałów. Powodowało to, że obsługa dotychczasowego systemu gospodarki magazynowej wymagała bardzo dużego nakładu pracy, a pracownicy w ciągu dnia musieli pokonywać duże dystanse w trakcie kompletacji zamówień. Spółka zadecydowała o zmodernizowaniu swojego magazynu i wdrożeniu systemu automatycznego magazynowania Y. Y. to automatyczny system magazynowania, który nie wykorzystuje półek do składowania towarów w magazynie. W ramach tego systemu produkty są ułożone w pojemnikach jeden na drugim, wewnątrz aluminiowej siatki. Małe pojazdy jezdne (dalej: Roboty) poruszają się po szynach po powierzchni tego obszaru magazynowego (szczycie siatki), pobierając pojemniki i dostarczając je do ergonomicznych stanowisk pracy, gdzie odbywa się proces kompletacji realizowany prze pracowników. Ideą tego systemu jest, aby „poszukiwany” towar, przyjechał do pracownika, który następnie wyjmuje zamówiony przez kontrahenta towar z pojemnika i przekazuje do wydania. System Y. składa się z następujących elementów:

1) siatka;

2) pojemniki;

3) roboty;

4) porty;

5) centrum sterowania (kontroler).

Użytkowane w magazynie roboty:

1. wymieniają dane w formie cyfrowej z urządzeniami sterującymi i diagnostycznymi lub monitorującymi w celu zdalnego: sterowania, programowania, monitorowania lub diagnozowania;

2. połączone są z systemami teleinformatycznymi usprawniającymi procesy produkcyjne Spółki, w szczególności z systemami zarządzania produkcją, planowania lub projektowania produktów;

3. są monitorowane za pomocą czujników, kamer lub innych podobnych urządzeń.

System korzysta z istniejącej w nowym magazynie infrastruktury teleinformatycznej, został zintegrowany z systemem (…) funkcjonującym w magazynie Spółki. Omawiany system zastąpił w całości dotychczasowy systemu magazynowo-logistyczny.

Państwa wątpliwości dotyczą m.in. ustalenia czy wydatki na nabycie Robotów, które są wykorzystywane w procesie logistyczno- magazynowym, spełniają definicję robota przemysłowego o której mowa w art. 38eb ust. 3 ustawy o PDOP, wobec czego Wnioskodawca uprawniony jest do skorzystania z ulgi na robotyzację, o której mowa w art. 38eb ust. 1 ustawy o PDOP, polegającej na odliczeniu od podstawy opodatkowania kwoty stanowiącej 50% kosztów uzyskania przychodu poniesionych w roku podatkowym na robotyzację.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że roboty będące przedmiotem wniosku, wykorzystywane w procesie logistyczno-magazynowym, nie będą wypełniały definicji zawartej w art. 38eb ust. 3 updop ponieważ nie będą wykorzystywane dla zastosowań przemysłowych.

Zgodnie z art. 38eb ust. 3 updop przez robota przemysłowego rozumie się automatycznie sterowaną, programowalną, wielozadaniową i stacjonarną lub mobilną maszynę, o co najmniej 3 stopniach swobody, posiadającą właściwości manipulacyjne bądź lokomocyjne dla zastosowań przemysłowych, która spełnia łącznie cztery kategorie warunków wymienionych dalej w tym przepisie.

Z literalnego brzmienia ww. przepisu wynika, że za robota przemysłowego uznaje się taką maszynę, która powinna mieć zastosowanie przemysłowe (tj. w produkcji różnego rodzaju towarów i wyrobów).

W przepisach dotyczących ulgi na robotyzację, jak i w pozostałych przepisach updop nie zostało zdefiniowane wyrażenie „dla zastosowań przemysłowych”. Szukając definicji ww. wyrażenia należy odnieść się przede wszystkim do jej rozumienia słownikowego, np. w Słowniku PWN „przemysł” został zdefiniowany jako „produkcja materialna polegająca na wydobywaniu z ziemi bogactw naturalnych i wytwarzaniu produktów w sposób masowy przy użyciu urządzeń mechanicznych”.

Można także sięgnąć do definicji zawartej w Encyklopedii PWN, gdzie „przemysł” został zdefiniowany jako: ekonomiczny dział nierolniczej produkcji materialnej, w którym wydobywanie zasobów przyrody oraz ich przetwarzanie w dobra zaspokajające potrzeby ludzi jest prowadzone w dużych rozmiarach, przy zastosowaniu podziału pracy i przy użyciu maszyn (do przemysłu nie zalicza się rzemiosła i budownictwa).

Kolejną definicję przemysłu możemy znaleźć także w Wielkim słowniku języka polskiego Instytutu Języka Polskiego PAN, gdzie definiuje się „przemysł” jako: „działalność polegająca na wytwarzaniu produktów określonego rodzaju na dużą skalę, przy użyciu maszyn i innych urządzeń technicznych”.

Z wyżej wymienionych definicji wynika, że przez przemysł rozumie się najczęściej działalność polegającą na wytwarzaniu na dużą skalę różnego rodzaju produktów (towarów).

Stwierdzić zatem należy, że roboty wykorzystywane w procesie logistyczno-magazynowym oraz przemieszczania towarów w magazynach przemysłowych (na potrzeby składowania i dystrybucji wyprodukowanych towarów) oraz w magazynach, hurtowniach i centrach dystrybucyjnych (odrębnych od zakładów przemysłowych) nie będą spełniały definicji robota przemysłowego określonej w art. 38eb ust. 3 updop, ponieważ nie będą wykorzystywane „dla zastosowań przemysłowych” (tj. w produkcji różnego rodzaju towarów i wyrobów), a tym samym nie będą mogły skorzystać z ulgi na robotyzację.

W przypadku ulgi na robotyzację pojęcia „przemysł” oraz „zastosowania przemysłowe” powinny być rozumiane wyłącznie jako zastosowanie w przemyśle rozumianym jako ścisła produkcja (wytwarzanie) towarów, a nie szeroko, np. jako procesy zachodzące już po ich wyprodukowaniu, umożliwiające wejście tych towarów do obrotu, w szczególności ich dystrybucję.

Jednocześnie należy pamiętać, że zgodnie ze stanowiskiem przyjętym w doktrynie oraz orzecznictwie sądów administracyjnych wszelkie ulgi podatkowe należy traktować jako wyjątek od zasady powszechności opodatkowania określonej w art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. poz. 483 ze zm.), a w konsekwencji przepisy regulujące ulgi i zwolnienia podatkowe, należy interpretować w sposób ścisły i precyzyjny, a nie w sposób rozszerzający (wyroki NSA: z 24 września 2009 r. sygn. akt II FSK 649/08; z 24 września 2009 r. sygn. akt II FSK 650/08; z 12 sierpnia 2011 r. sygn. akt II FSK 374/10; z 28 marca 2012 r. sygn. akt II FSK 1781/10; z 27 października 2016 r. sygn. akt II FSK 2795/14).

W związku z powyższym, gdyby intencją ustawodawcy było objęcie ulgą na robotyzację także robotów wykorzystywanych w innych gałęziach gospodarki niż przemysł, np. w logistyce, spedycji, budownictwie, transporcie, czy usługach - to definicja robota przemysłowego określona w art. 38eb ust. 3 updop nie zawierałaby wyrażenia „dla zastosowań przemysłowych”, które doprecyzowuje i zarazem zawęża zakres tej definicji.

Potwierdzeniem powyższego są założenia leżące u podstaw powstania omawianej ulgi wyrażone przez Ministerstwo Finansów w objaśnieniach umieszczonych na stronie internetowej https://www.podatki.gov.pl/niskiepodatki/przedsiebiorca-niskie-podatki/ulgi-na-innowacje-niskie-podatki/ulga-na-robotyzacje-przemyslowa-niskie-podatki/, w których wskazano, że: „Ulga na robotyzację przemysłową jest skierowana do firm, które chcą usprawnić produkcję przez zastosowanie robotów przemysłowych. (…) Roboty przemysłowe pozwolą uzupełnić braki kadrowe przy pracach ciężkich, monotonnych i wykonywanych w szkodliwych warunkach. Częściowa automatyzacja produkcji będzie nie tylko tańsza, ale także bezpieczniejsza z punktu widzenia pracowników (np. wypadki, pandemia, upały). Dzięki efektywniejszemu parkowi maszynowemu, polskie firmy zwiększą zakres swojej produkcji i zatrudnią więcej wykwalifikowanych pracowników, którym będą mogły zaoferować lepsze warunki pracy, w tym także finansowe”.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy stwierdzić więc należy, że koncepcja przepisu art. 38eb ust. 2 pkt 1 lit. a updop nie zostanie przez Państwa zrealizowana w sytuacji, gdy zakupione roboty nie będą wykorzystywane dla zastosowań przemysłowych, o których mowa w art. 38eb ust. 3 updop. Opisanych we wniosku robotów, nie można uznać za roboty wykorzystywane dla zastosowań przemysłowych, ponadto sami Państwo wskazują, iż będą wykorzystywane w procesie logistyczno-magazynowym, zatem Spółka nie będzie mogła skorzystać z ulgi na robotyzację.

Wobec powyższego, wydatki na nabycie Robotów, które są wykorzystywane w procesie logistyczno-magazynowym, nie spełniają definicji robota przemysłowego, o której mowa w art. 38eb ust. 3 ustawy o PDOP, wobec czego Spółka nie jest uprawniona do skorzystania z ulgi na robotyzację, o której mowa w art. 38eb ust. 1 ustawy o PDOP, polegającej na odliczeniu od podstawy opodatkowania kwoty stanowiącej 50% kosztów uzyskania przychodu poniesionych w roku podatkowym na robotyzację.

Zatem, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 należało uznać za nieprawidłowe.

Odnośnie zadanego we wniosku pytania nr 2, tj. czy odliczenia z tytułu ulgi na robotyzację, o której mowa w art. 38eb ust. 1 ustawy o PDOP, można dokonać w roku podatkowym, w którym doszło do poniesienia wydatku, niezależnie od tego, kiedy koszty związane z nabyciem Robotów zostaną ujęte jako koszt uzyskania przychodu, wskazać należy, że z uwagi na ocenę Państwa stanowiska do pytania nr 1 jako nieprawidłowe, ocena Państwa stanowiska w zakresie pytania nr 2 stała się niezasadna.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

• stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia;
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa we wniosku oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazać należy, że wydana interpretacja odnosi się ściśle do przedmiotu pytań. Inne kwestie wynikające z opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego oraz własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji Podatkowej, rozpatrzone.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

W odniesieniu do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte nie są wiążące dla organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące. Tym samym nie stanowią podstawy prawnej przy wydawaniu interpretacji. Każdą sprawę organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.