Interpretacja indywidualna z dnia 4 lipca 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.479.2025.2.JK
Podatnik, będący współwłaścicielem budynku wpisanego do ewidencji zabytków, uprawniony jest, zgodnie z art. 26hb ust. 1 ustawy o PIT, do odliczenia 50% udokumentowanych wydatków na fundusz remontowy wspólnoty mieszkaniowej, poprzez korektę zeznania PIT-36.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
12 maja 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 5 maja 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 30 czerwca 2025 r. (wpływ 3 lipca 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Jest Pan członkiem wspólnoty mieszkaniowej w (…). Budynek, w którym Pan mieszka znajduje się w Gminnej Ewidencji Zabytków. W 2024 r. został przeprowadzony remont konserwatorski elewacji frontowej, który został sfinansowany z funduszu remontowego wspólnoty wpłaconego w 2024 r. Prace konserwatorskie były prowadzone pod nadzorem Miejskiego Konserwatora Zabytków na podstawie decyzji.
W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku wskazano, że:
§wniosek dotyczy lokalu mieszkalnego, który jest w budynku, którym zarządza wspólnota mieszkaniowa;
§mam Pan nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce;
§jest Pan podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych według skali podatkowej;
§nieruchomość, o której mowa we wniosku jest zabytkiem nieruchomym, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt lit. c-e ustawy z dnia 23 lipca 2003 o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami;
§lokal znajduje się w budynku wspólnoty mieszkaniowej, który cały wpisany jest do gminnej ewidencji zabytków Miasta;
§w 2024 roku wpłacał Pan wpłaty na fundusz remontowy wspólnoty mieszkaniowej zgodnie z odrębnymi przepisami dla ww. nieruchomości;
§posiada Pan dowód wpłaty i zaświadczenie na swoje dane osobowe wydane przez wspólnotę mieszkaniową o wysokości dokonanych w roku podatkowym wpłat;
§jest Pan współwłaścicielem ww. nieruchomości (a zarazem właścicielem odrębnego lokalu w tym budynku wspólnoty mieszkaniowej) od 2019 roku;
§w momencie składania korekty zeznania będzie Pan nadal właścicielem ww. lokalu w budynku wspólnoty mieszkaniowej;
§nie odliczał Pan w ramach ulgi tych samych wydatków w innym zeznaniu podatkowym składanym za rok, w którym poniósł wydatek;
§nie odliczał Pan poniesionych wydatków w ramach innej ulgi;
§nie otrzymał Pan zwrotu wskazanych wydatków w żaden sposób.
Pytanie
Czy może Pan złożyć korektę za 2024 r. swojego PIT-36 i odliczyć 50% w ramach ulgi podatkowej?
W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku doprecyzował Pan, że pytanie dotyczy złożenia korekty PIT-36 z tytułu możliwości skorzystania z ulgi na zabytki w odniesieniu do wydatków poniesionych w 2024 roku na wpłaty na fundusz remontowy wspólnoty mieszkaniowej utworzony zgodnie z odrębnymi przepisami.
Pana stanowisko w sprawie
W Pana ocenie, ma Pan prawo do złożenia korekty PIT-36 i odliczenia 50% w ramach ulgi podatkowej w opisanej sprawie. Ulga podatkowa ma zastosowanie do remontu konserwatorskiego elewacji frontowej w budynku będącym w Gminnej Ewidencji Zabytków. Prace były prowadzone zgodnie z decyzją Miejskiego Konserwatora Zabytków. Może Pan odliczyć 50% swojego udziału w funduszu remontowym wpłaconym w 2024 r.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 26hb ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Podatnik może odliczyć od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, wydatki:
1)poniesione w roku podatkowym na wpłaty na fundusz remontowy wspólnoty mieszkaniowej lub spółdzielni mieszkaniowej utworzony, zgodnie z odrębnymi przepisami, dla zabytku nieruchomego wpisanego do rejestru zabytków lub znajdującego się w ewidencji zabytków;
2)na prace konserwatorskie, restauratorskie lub roboty budowlane przy zabytku nieruchomym wpisanym do rejestru zabytków.
W myśl art. 26hb ust. 2 ustawy, odliczenie, o którym mowa w:
Odliczenie, o którym mowa w:
1)ust. 1 pkt 1, przysługuje podatnikowi, jeżeli w momencie poniesienia wydatku jest właścicielem lub współwłaścicielem zabytku nieruchomego;
2)ust. 1 pkt 2, przysługuje podatnikowi, jeżeli w momencie poniesienia wydatku podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem zabytku nieruchomego, o którym mowa w tym przepisie, oraz posiada sporządzone na piśmie pozwolenie wojewódzkiego konserwatora zabytków na prowadzenie prac konserwatorskich, prac restauratorskich lub robót budowlanych przy tym zabytku oraz po poniesieniu tego wydatku uzyskał zaświadczenie wojewódzkiego konserwatora zabytków potwierdzające wykonanie odpowiednio tych prac lub robót.
Stosownie do art. 26hb ust. 3 ww. ustawy:
Za datę poniesienia wydatków z tytułów określonych w:
1)ust. 1 pkt 1 uznaje się dzień zapłaty należności;
2)ust. 1 pkt 2 uznaje się dzień wystawienia faktury.
Jak stanowi art. 26hb ust. 4 ustawy:
Odliczenia, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, nie mogą przekroczyć 50% wydatków udokumentowanych:
1)dowodem wpłaty na fundusz remontowy wspólnoty mieszkaniowej lub spółdzielni mieszkaniowej lub zaświadczeniem o wysokości wpłat w roku podatkowym wystawionym przez wspólnotę mieszkaniową lub spółdzielnię mieszkaniową;
2)fakturą wystawioną przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku, powiększonych o kwotę podatku od towarów i usług, o ile podatek ten nie został odliczony na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług.
Zgodnie z art. 26hb ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Odliczenia wydatków, o których mowa w:
1)ust. 1 pkt 1 – dokonuje się w zeznaniu składanym za rok podatkowy, w którym poniesiono te wydatki;
2)ust. 1 pkt 2 – dokonuje się w zeznaniu składanym po otrzymaniu zaświadczenia, o którym mowa w ust. 2 pkt 2.
Stosownie do art. 26hb ust. 8 ustawy:
Kwota odliczenia nieznajdująca pokrycia w rocznym dochodzie podatnika podlega odliczeniu w kolejnych latach, nie dłużej jednak niż przez sześć lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym dokonano odliczenia.
W myśl art. 26hb ust. 9 ustawy:
Odliczeniu nie podlegają wydatki w części, w jakiej:
1)zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym;
2)zostały uwzględnione przez podatnika w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej;
3)wykraczają poza zakres prac i robót określonych w pozwoleniu wojewódzkiego konserwatora zabytków lub zostały wykonane niezgodnie z pozwoleniem wojewódzkiego konserwatora zabytków;
4)zostały sfinansowane, dofinansowane lub zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.
Jak stanowi art. 26hb ust. 10 ustawy:
Podatnik, który po roku, w którym dokonał odliczeń, otrzymał zwrot odliczonych wydatków, jest obowiązany doliczyć odpowiednio kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot.
Zgodnie z art. 26hb ust. 12 przedmiotowej ustawy:
Ilekroć w ust. 1-11 jest mowa o:
1)powierzchni użytkowej – oznacza to powierzchnię, o której mowa w art. 16 ust. 4 i 5 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2023 r. poz. 1774 i 1843);
2)pracach konserwatorskich – oznacza to prace konserwatorskie w rozumieniu art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami;
3)pracach restauratorskich – oznacza to prace restauratorskie w rozumieniu art. 3 pkt 7 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami;
4)robotach budowlanych – oznacza to roboty budowlane w rozumieniu art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami;
5)zabytku nieruchomym – oznacza to zabytek nieruchomy, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. c-e ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami.
Przepisy prawa podatkowego nie zawierają definicji zabytku nieruchomego, dlatego też w tym przypadku ustawodawca odwołuje się do definicji sformułowanych w innych aktach prawnych, w szczególności w przepisach ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. z 2024 r. poz. 1292 ze zm.).
Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy:
Ochronie i opiece podlegają, bez względu na stan zachowania:
1)zabytki nieruchome będące, w szczególności:
a)krajobrazami kulturowymi,
b)układami urbanistycznymi, ruralistycznymi i zespołami budowlanymi,
c)dziełami architektury i budownictwa,
d)dziełami budownictwa obronnego,
e)obiektami techniki, a zwłaszcza kopalniami, hutami, elektrowniami i innymi zakładami przemysłowymi,
f)cmentarzami,
g)parkami, ogrodami i innymi formami zaprojektowanej zieleni,
h)miejscami upamiętniającymi wydarzenia historyczne bądź działalność wybitnych osobistości lub instytucji.
Według ww. przepisów, ulga na zabytki przewidziana jest zarówno dla członków wspólnot i spółdzielni mieszkaniowych, którzy są współwłaścicielami zabytku, jak i dla indywidualnych właścicieli nieruchomości. Ulga jest skierowana do podatników podatku dochodowego od osób fizycznych, którzy płacą podatek według skali podatkowej, podatek liniowy lub ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.
W przypadku pierwszej grupy, tj. członków wspólnot i spółdzielni mieszkaniowych, do ulgi uprawnia już sama wpłata należności na fundusz remontowy.
W przypadku ww. wydatków, podatnik musi:
-być właścicielem lub współwłaścicielem zabytku nieruchomego w momencie ponoszenia wydatku (wpłaty),
-posiadać dowód wpłaty, lub zaświadczenie wydane przez wspólnotę mieszkaniową bądź spółdzielnię mieszkaniową o wysokości dokonanych w roku podatkowym wpłat.
Jak wskazał Pan w opisie sprawy, jest Pan członkiem wspólnoty mieszkaniowej. Lokal mieszkalny, którego jest Pan właścicielem znajduje się w budynku (którego z kolei jest Pan współwłaścicielem) wspólnoty mieszkaniowej, który cały wpisany jest do gminnej ewidencji zabytków. Nieruchomość jest zabytkiem nieruchomym, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt lit. c-e ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami. W 2024 roku wpłacał Pan wpłaty na fundusz remontowy wspólnoty mieszkaniowej zgodnie z odrębnymi przepisami dla ww. nieruchomości. Posiada Pan dowód wpłaty i zaświadczenie na swoje dane osobowe wydane przez wspólnotę mieszkaniową o wysokości dokonanych w roku podatkowym wpłat.
Biorąc powyższe pod uwagę oraz zacytowany stan prawny stwierdzam, że przysługiwało Panu prawo do skorzystania – w zeznaniu podatkowym składanym za 2024 r. – z ulgi na zabytek, o której mowa w art. 26hb ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w wysokości nieprzekraczającej 50% wydatków na wpłaty na fundusz remontowy wspólnoty mieszkaniowej – przy założeniu, że wysokość dokonanych przez Pana wpłat jest równa udziałowi jaki posiada Pan w częściach nieruchomości wspólnej – udokumentowanych zaświadczeniem o wysokości wpłat wystawionym przez wspólnotę mieszkaniową. Skoro powyższych odliczeń nie dokonał Pan w zeznaniu podatkowym składanym za rzeczony rok podatkowy to przysługuje Panu prawo do złożenia korekty tegoż zeznania.
Zgodnie bowiem z art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.):
Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.
Przy czym, zgodnie z art. 3 pkt 5 Ordynacji podatkowej:
Ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach – rozumie się przez to również zeznania, wykazy, zestawienia, sprawozdania oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.
Natomiast stosownie do art. 81 § 3 ww. ustawy:
Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
POTRZEBUJESZ POMOCY?