Interpretacja indywidualna z dnia 14 lipca 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-3.4015.169.2025.2.ASZ
Obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn ciąży na rzeczywiście obdarowanym, do dyspozycji którego przekazano środki. Skoro pieniądze przelano wyłącznie na konto żony Wnioskodawcy, obowiązek nie dotyczy jego osoby.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od spadków i darowizn jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
6 maja 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 29 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie powstania obowiązku podatkowego. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – 13 czerwca 2025 r.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego (doprecyzowany w uzupełnieniu)
W dniu (…) 2025 r. wziął Pan ślub konkordatowy. Z żoną mają Państwo ustaloną odrębność majątkową (ustanowiona przed notariuszem przed dniem ślubu).
W dniu (…) 2025 r., tj. jeden dzień przed ślubem, matka Pana żony (wówczas jeszcze narzeczonej) wykonała przelew bankowy na rachunek bankowy narzeczonej w kwocie 15.000 zł. Przelew zatytułowany był „Darowizna”, a jako odbiorców wskazano „(…)” (wskazano więc przedwcześnie nowe nazwisko narzeczonej/żony). Przelew został wykonany na rachunek bankowy narzeczonej/żony. W związku z przelewem nie została podpisana żadna umowa darowizny. Pieniądze nadal znajdują się na rachunku bankowym żony. Już po ślubie Pana żona zgłosiła całą kwotę 15.000 zł do urzędu skarbowego jako darowiznę na jej rzecz.
Pytanie (przeformułowane w uzupełnieniu)
Czy jeśli darowizna została przelana na rachunek bankowy narzeczonej/żony (i nadal znajduje się na tym rachunku), to tytuł przelewu może wpłynąć na uznanie, że Pan również był obdarowanym? W przypadku uznania, że Pan również był obdarowanym, w jakim zakresie powstał obowiązek podatkowy po Pana stronie?
Pana stanowisko w sprawie
Pana zdaniem, obowiązek podatkowy nie powstał po Pana stronie, gdyż środki pieniężne nie zostały przekazane na Pana rachunek bankowy. W Pana opinii ,obowiązek podatkowy powstał wyłącznie po stronie osoby faktycznie obdarowanej, czyli Pana żony, jako osoby będącej jedynym właścicielem rachunku bankowego, na który przelano darowiznę.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1837):
Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny i polecenia darczyńcy.
Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera definicji pojęcia „darowizna”. Z tego względu, celem ustalenia tej definicji, należy sięgnąć do ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.).
W myśl art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego:
Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.
Jak stanowi natomiast art. 890 § 1 cyt. Kodeksu:
Oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.
Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie to ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Do zawarcia umowy darowizny podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli złożone przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli obdarowanego o przyjęciu darowizny. Jeżeli umowa darowizny nie jest zawarta w formie aktu notarialnego, to do jej zawarcia dochodzi w momencie spełnienia przyrzeczonego świadczenia, czyli przekazania świadczenia obdarowanemu.
Stosownie do treści art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn:
Obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.
W myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 cyt. ustawy:
Obowiązek podatkowy powstaje - przy nabyciu w drodze darowizny - z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy - z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.
Z treści wniosku wynika, że (…) 2025 r. wziął Pan ślub konkordatowy. Z żoną mają Państwo ustaloną odrębność majątkową (ustanowiona przed notariuszem przed dniem ślubu). (…) 2025 r., tj. jeden dzień przed ślubem, matka Pana żony (wówczas jeszcze narzeczonej) wykonała przelew bankowy na rachunek bankowy narzeczonej w kwocie 15.000 zł. Przelew zatytułowany był „Darowizna”, a jako odbiorców wskazano „(…)” (wskazano więc przedwcześnie nowe nazwisko narzeczonej/żony). Przelew został wykonany na rachunek bankowy narzeczonej/żony. W związku z przelewem nie została podpisana żadna umowa darowizny. Pieniądze nadal znajdują się na rachunku bankowym żony. Już po ślubie Pana żona zgłosiła całą kwotę 15.000 zł do urzędu skarbowego jako darowiznę na jej rzecz.
Pana zdaniem, obowiązek podatkowy nie powstał po Pana stronie, gdyż środki pieniężne nie zostały przekazane na Pana rachunek bankowy. Obowiązek podatkowy powstał wyłącznie po stronie osoby faktycznie obdarowanej, czyli Pana żony, jako osoby będącej jedynym właścicielem rachunku bankowego, na który przelano darowiznę.
Należy zauważyć, że – co do zasady – darowizna podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Natomiast jak wynika z art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn, skutki w podatku od spadków i darowizn powstają po stronie obdarowanego.
Wskazał Pan, że darowizna środków pieniężnych w kwocie 15.000 zł została przelana na konto bankowe Pana żony. Pana żona zgłosiła całą kwotę do urzędu skarbowego jako darowiznę na jej rzecz. Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że jeżeli faktycznie obdarowanym była tylko i wyłącznie Pana żona, bo to do jej dyspozycji – jak wynika z opisu sprawy – zostało przekazane świadczenie (środki pieniężne), to taka darowizna nie spowodowała powstania obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn w stosunku do Pana. W związku z powyższym nie jest Pan zobowiązany do zapłaty podatku od spadków i darowizn.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Ta interpretacja dotyczy tylko Pana, jako Wnioskodawcy.
Końcowo nadmienić należy, iż jako organ wydający interpretację – w ramach danych mi uprawnień – mogę jedynie wyjaśnić brzmienie przepisu podatkowego mającego zastosowanie w sytuacji opisanej przez osobę składającą wniosek o interpretację. W interpretacji tej wskazuję jakie prawa i obowiązki płyną dla tej osoby z tego przepisu, w kontekście przedstawionego przez nią zdarzenia. Nie przeprowadzam zatem postępowania dowodowego, ograniczając się wyłącznie do analizy okoliczności podanych we wniosku – czyli opisu stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego. Takie postępowanie (dowodowe) jest zastrzeżone dla organu ku temu uprawnionego (np. dla Naczelnika Urzędu Skarbowego).
Swoje uzasadnienie oparłem zatem jedynie na stanie faktycznym przedstawionym przez Pana. Skoro – jak wynika z wniosku − obdarowanym była tylko Pana żona, przyjąłem to twierdzenie jako element stanu faktycznego i wydając interpretację wskazałem na skutki podatkowe jakie z tego tytułu mogą wyniknąć dla Pana.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
