Wyrok NSA z dnia 12 grudnia 2024 r., sygn. I FSK 1209/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Marek Olejnik, Sędzia NSA Mariusz Golecki, Sędzia WSA del. Elżbieta Olechniewicz (sprawozdawca), Protokolant Weronika Kaszuba, po rozpoznaniu w dniu 3 grudnia 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. sp. j. z siedzibą w O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 23 lutego 2021 r. sygn. akt I SA/Rz 26/21 w sprawie ze skargi P. sp. j. z siedzibą w O. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Rzeszowie z dnia 16 października 2020 r. nr [...] w przedmiocie określenia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym za czerwiec 2015 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Rzeszowie, 2) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Rzeszowie na rzecz P. sp. j. z siedzibą w O. kwotę 5.167 (słownie: pięć tysięcy sto sześćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji.

1.1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 23 lutego 2021 r., sygn. akt I SA/Rz 26/21, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w sprawie ze skargi P. sp.j. z siedzibą w O. (dalej: Skarżąca, Spółka, Strona, Podatnik) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Rzeszowie (dalej: DIAS, Organ odwoławczy) z dnia 16 października 2020 r., w przedmiocie określenia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w podatku od towarów i usług za czerwiec 2015 r., na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm. dalej: p.p.s.a.), oddalił skargę (opisany wyrok i powołane w uzasadnieniu orzeczenia sądów administracyjnych dostępne są na: www.orzeczenia.nsa.gov.pl).

1.2. Jak wynika ze stanu faktycznego niniejszej sprawy przedstawionego w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Naczelnik Urzędu Skarbowego w [...] (dalej: NUS, Organ pierwszej instancji) w decyzji z dnia 22 marca 2019 r. stwierdził, że Skarżącej za czerwiec 2015 r. nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT wystawionych na jej rzecz przez B. sp. z o.o. oraz firmę L. Zdaniem NUS wskazane w tych fakturach telefony komórkowe [...] nie zostały wykorzystane do wykonywania czynności opodatkowanych, w konsekwencji Spółka nie spełniła materialnych i formalnych przesłanek do zastosowania prawa do odliczenia kwot podatku naliczonego wykazanego na wystawionych fakturach VAT na jej rzecz przez ww. spółkę i firmę. Zdaniem Organu pierwszej instancji Podatnik w zakresie transakcji z ww. firmami nie wykonywał działalności gospodarczej, nie realizował dostaw i nie był podatnikiem, w tym w ramach procedury Tax Free. Natomiast ustalone okoliczności sprawy wskazywały, że Podatnik wiedział lub powinien był wiedzieć, że dokonując obrotu telefonami komórkowymi [...] uczestniczy w transakcjach mających na celu uzyskanie nienależnego zwrotu podatku od towarów i usług z budżetu państwa. NUS zakwestionował także prawo Skarżącej do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury wystawionej na jej rzecz przez E. sp. z o.o. dotyczącej nabycia sprzętu fotograficznego (obiektywów [...], [...], [...], [...], lustrzanki cyfrowej [...], notebooków [...], [...] i aparatu [...]) z uwagi na fakt, że podmiot ten nie istnieje.