Interpretacja indywidualna z dnia 16 lipca 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-3.4015.193.2025.1.JKU
Nabycie środków pieniężnych tytułem darowizny przez osobę niebędącą polskim obywatelem ani mającą stałe miejsce pobytu w Polsce, od darczyńcy również niemającego takich powiązań z Polską, korzysta z wyłączenia z opodatkowania na podstawie art. 3 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od spadków i darowizn jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
29 maja 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia środków pieniężnych tytułem darowizny.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Jest Pani obywatelką Białorusi i mieszka Pani w Polsce od (…) roku, na podstawie karty czasowego pobytu, wydanej przez Wojewodę (…) z (…) r., ważnej do (…) r. Aktualnie pracuje Pani jako asystentka zarządu na podstawie umowy o pracę na czas określony do (…) r.; umowa została zawarta (…) r. za minimalnym wynagrodzeniem za pracę.
Pani mama jest obywatelką Białorusi, ale na stałe zamieszkuje w Niemczech. Tam też jest zatrudniona na umowie o pracę z (…) r. Otrzymuje wynagrodzenie w wysokości ok. (…) EUR miesięcznie. Razem z mamą była Pani współwłaścicielką nieruchomości położonej w (…), Białoruś. W (…) r. sprzedała Pani z matką na Białorusi ww. nieruchomość i otrzymały Panie ze sprzedaży łącznie (…) USD, z czego na każdą z Pań przypadło (…) USD.
Cena ze sprzedaży była Paniom przekazana w gotówce przez kupującego. Na potwierdzenie powyższego faktu posiada Pani umowę sprzedaży nieruchomości z (…) r., zawartą w (…). Posiada Pani także wersję przetłumaczoną tego dokumentu przez tłumacza przysięgłego języka rosyjskiego, dokument z (…) r.
W dniu (…) r. Pani mama przyjechała do Polski, posiadając ze sobą w gotówce swoją część środków ze sprzedaży nieruchomości w (…). Na potwierdzenie tego faktu posiada Pani dokument „CASH DECLARATION”, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1672 z 23 października 2018 r. w sprawie kontroli środków pieniężnych wwożonych do Unii lub wywożonych z Unii oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1889/2005, który potwierdza, że mama przewiozła otrzymane na Białorusi pieniądze ze sprzedaży nieruchomości.
W dniu (…) r. udała się Pani wraz z mamą do oddziału Pani banku – (…) we (…), w celu zawarcia oraz zrealizowania umowy darowizny, której mama planowała dokonać na Pani rzecz. Pierwotnie planowały Panie, że darowizna zostanie dokonana w formie przelewu i dlatego czynności miała odbyć się już w banku.
Na miejscu okazało się, że jest to niemożliwe z uwagi na fakt, że mama nie może mieć założonego konta w Polskim banku, gdyż nie posiada numeru PESEL oraz z uwagi na fakt, że mama nie mieszka w Polsce, ani nie posiada polskiej karty pobytu. W związku z powyższym zmieniły Panie formę dokonania darowizny na gotówkową oraz podpisały Panie umowę darowizny w banku.
Ostatecznie, (…) r. we (…), zawarła Pani z mamą umowę darowizny w zwykłej formie pisemnej, w której mama przekazała Pani środki finansowe w wysokości (…) USD (pochodzące ze sprzedaży nieruchomości w (...)) oraz (…) EUR (środki własne). Łącznie kwota darowizny została określona na kwotę (…) zł, zgodnie ze średnim kursem NBP na dzień zawarcia i zrealizowania umowy.
Środki zostały Pani przekazane przez mamę w formie gotówkowej w walucie obcej, co również wynika z zawartej umowy darowizny, a Pani od razu wpłaciła je na swoje konto bankowe prowadzone w (…) we (…). Wpłata została zrealizowana przez bank jako: „wpłata własna”, gdzie Pani była jednocześnie zleceniodawcą, jak i odbiorcą transakcji, pomimo iż podpisanie umowy darowizny i przekazanie pieniędzy nastąpiło w tym samym czasie w banku.
Darowizna została dokonana w celu nabycia przez Panią (…) r. nieruchomości w (…). Kwota darowizny nie wystarczyła na zakup nieruchomości, dlatego musiała Pani posiłkować się dodatkowo kredytem hipotecznym wziętym także w (…). Od zakupu nieruchomości (…) r. opłaciła Pani należny podatek od czynności cywilnoprawnych w wysokości (…) zł, w Kancelarii Notarialnej u notariusz (…).
Pytanie
Czy dokonana na Pani rzecz od mamy (…) r. darowizna w formie gotówkowej podlega pod wyłączenie przedmiotowe z opodatkowania na podstawie art. 3 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn?
Pani stanowisko w sprawie
Pani zdaniem, opisane zdarzenie nie podlega pod konieczność opłacenia podatku z tytułu spadków i darowizn w Polsce i nie ma konieczności jego zgłaszania do Urzędu Skarbowego, ponieważ w dniu przekazania darowizny Pani mama nie była obywatelką Polski, ani nie miała w Polsce stałego miejsca pobytu, natomiast Pani nie jest obywatelką Polski, a w Polsce przebywa aktualnie i przebywała Pani w momencie dokonania darowizny na podstawie karty czasowego pobytu.
Darowizna dotyczyła środków finansowych – pieniędzy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W związku z powyższym, w Pani ocenie dokonana (…) r. darowizna w formie gotówkowej na Pani rzecz podlega pod zwolnienie z art. 3 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1837):
Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny i polecenia darczyńcy.
Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera definicji pojęcia „darowizna”. Z tego względu, celem ustalenia tej definicji, należy sięgnąć do ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.).
W myśl art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego:
Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.
Opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn – co do zasady – podlega nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych znajdujących się/wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jednakże w art. 3 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn ustawodawca przewidział wyjątek od tej zasady.
Stosownie do art. 3 pkt 1 ww. ustawy:
Podatkowi nie podlega nabycie własności rzeczy ruchomych znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych podlegających wykonaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli w dniu nabycia ani nabywca, ani też spadkodawca lub darczyńca nie byli obywatelami polskimi i nie mieli miejsca stałego pobytu lub siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Podstawą wyłączenia nabycia tytułem darowizny od obowiązku podatkowego na gruncie powyższego przepisu jest kumulatywne spełnienie trzech warunków:
1)przedmiotem darowizny są rzeczy ruchome znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz
2)obdarowany nie posiada obywatelstwa polskiego ani miejsca stałego pobytu w Polsce oraz
3)darczyńca nie posiada obywatelstwa polskiego ani miejsca stałego pobytu w Polsce.
Z przedstawionego we wniosku zdarzenia wynika, że jest Pani obywatelką Białorusi i mieszka Pani w Polsce od (…) roku, na podstawie karty czasowego pobytu. Pani mama jest obywatelką Białorusi, ale na stałe mieszka w Niemczech. Razem z mamą była Pani współwłaścicielką nieruchomości położonej w (...). W (…) roku sprzedała Pani z matką ww. nieruchomość i otrzymały Panie ze sprzedaży łącznie (…) USD, z czego na każdą z Pań przypadło (…) USD. W dniu (…) r. Pani mama przyjechała do Polski posiadając ze sobą swoją część środków ze sprzedaży nieruchomości w gotówce. W dniu (…) r. udała się Pani wraz z mamą do oddziału Pani banku, w celu zawarcia oraz zrealizowania umowy darowizny, którą mama planowała dokonać na Pani rzecz. Zawarła Pani z mamą umowę darowizny w zwykłej formie pisemnej, w której mama przekazała Pani środki finansowe w kwocie (…) USD oraz (…) EUR. Łącznie kwota darowizny została określona na kwotę (…) zł, zgodnie ze średnim kursem NBP na dzień zawarcia i zrealizowania umowy. Środki zostały Pani przekazane przez mamę w formie gotówkowej w walucie obcej, a Pani od razu wpłaciła je na swoje konto bankowe. Wpłata została zrealizowana przez bank jako: „wpłata własna”, gdzie Pani była jednocześnie zleceniodawcą, jak i odbiorcą transakcji.
Dokonując analizy przedmiotowej sprawy w pierwszej kolejności należy zauważyć, że przedmiot darowizny (tj. środki pieniężne), w chwili zawarcia umowy znajdował się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Z treści wniosku jasno wynika, że darowana Pani suma pieniężna została Pani przekazana przez matkę w formie wpłaty gotówkowej w oddziale banku w Polsce.
W przedmiotowej sprawie znajdzie zatem zastosowanie – co do zasady – ogólna reguła opodatkowania określona w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Przepis ten dotyczy bowiem rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
W analizowanej sprawie istotne znaczenie ma jednak regulacja zawarta w art. 3 pkt 1 cytowanej ustawy. Według jej postanowień, nie podlega opodatkowaniu nabycie tytułem darowizny własności rzeczy ruchomych (a takimi są środki pieniężne, o których mowa w treści wniosku), jeżeli w dniu nabycia ani nabywca (obdarowany), ani darczyńca nie byli obywatelami polskimi i nie mieli miejsca stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Jak wynika z treści wniosku, Pani matka jest obywatelką Białorusi i mieszka na stałe w Niemczech. Pani natomiast jest obywatelką Białorusi, która ma miejsce zamieszkania w Polsce i posiada zezwolenie na pobyt czasowy – karta pobytu czasowego.
W tym miejscu podkreślić należy, że przebywania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy – nie można utożsamiać z miejscem stałego pobytu.
Kwestie stałego pobytu cudzoziemców reguluje ustawa z 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 769 ze zm.). Warunki udzielania zezwolenia na pobyt zostały wymienione w art. 195 i następnych tej ustawy.
I tak, zgodnie z art. 195 ust. 1 ww. ustawy:
Zezwolenia na pobyt stały udziela się cudzoziemcowi na czas nieoznaczony, na jego wniosek, jeżeli: (…).
W myśl art. 210 ust. 1 ww. ustawy:
Decyzję w sprawie udzielenia cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt stały wydaje się w terminie 6 miesięcy.
Zgodnie natomiast z art. 98 pkt 1 ustawy o cudzoziemcach:
Zezwolenia na pobyt czasowy cudzoziemcowi udziela się albo - w przypadkach, o których mowa w art. 160, art. 181 i art. 187 - można udzielić na jego wniosek, jeżeli spełnia wymogi określone ze względu na deklarowany cel pobytu, a okoliczności, które są podstawą ubiegania się o to zezwolenie, uzasadniają jego pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres dłuższy niż 3 miesiące.
Podsumowując powyższe wskazać należy, że nabycie przez Panią środków pieniężnych od matki na podstawie umowy darowizny nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn z uwagi na treść art. 3 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, bowiem w chwili zawarcia umowy darowizny nie miała Pani miejsca stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i posiadała Pani wyłącznie zezwolenie na pobyt czasowy. Tak samo Pani matka, darczyńca, nie jest obywatelką Rzeczypospolitej Polskiej ani nie ma miejsca stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
W związku z tym nie spoczywa na Pani obowiązek zgłoszenia otrzymanej darowizny w zakresie podatku od spadków i darowizn do naczelnika urzędu skarbowego. Nabycie własności środków pieniężnych znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli w dniu nabycia obdarowany oraz darczyńca nie byli obywatelami polskimi i nie mieli miejsca stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega bowiem wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn, a nie – jak Pani wskazała – zwolnieniu.
W związku z powyższym Pani stanowisko należało uznać za prawidłowe, aczkolwiek z inną argumentacją niż wskazała Pani w swoim stanowisku.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.).
Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
