Interpretacja indywidualna z dnia 17 lipca 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.379.2025.3.AB
Zgodnie z przepisami art. 43 ust. 1 pkt 10 UVAT, sprzedaż nieruchomości, gdzie od pierwszego zasiedlenia upłynęły co najmniej dwa lata, jest zwolniona z opodatkowania VAT, bez względu na status nabywcy i dokonaną wcześniej egzekucję sądową.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
12 maja 2025 r. wpłynął Państwa wspólny wniosek z 28 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT sprzedaży działki nr 1 zabudowanej budynkiem i budowlami.
Wniosek uzupełnili Państwo pismem z 16 czerwca 2025 r.
Treść wniosku wspólnego jest następująca:
Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem
1)Zainteresowany będący stroną postępowania:
(...) S.A.
(Sprzedający)
2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:
P.R.
(Kupujący)
3)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:
R.J.
(Kupujący)
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawcy posiadają interes prawny w ustaleniu konsekwencji podatkowych transakcji sprzedaży nieruchomości na gruncie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2024 r., poz. 361 ze zm., dalej: UVAT) oraz na gruncie przepisów ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tj. Dz. U. z 2024 r., poz. 295 ze zm., dalej UPCC).
Bank posiada prawa własności nieruchomości gruntowej (nr 1), zabudowanej budynkiem mieszkalnym o powierzchni 249,05 m2 oraz budowlami, położonej w m. (...), ul. (...) (dalej jako całość: „Nieruchomość”). Bank planuje sprzedaż Nieruchomości na rzecz Nabywcy 1 i Nabywcy 2 (dalej jako: „Nabywcy”).
Celem niniejszego wniosku jest potwierdzenie, że planowana transakcja sprzedaży Nieruchomości będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 UVAT – w momencie jej sprzedaży. Interes prawny Banku polega na potwierdzeniu czy transakcja dostawy Nieruchomości będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 UVAT.
Z kolei Nabywcy mają interes prawny w potwierdzeniu, czy będą zobowiązani do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu nabycia Nieruchomości. Sposób opodatkowania transakcji dostawy nieruchomości w oparciu o przepisy UVAT przekłada się bowiem na opodatkowanie tego samego zdarzenia na podstawie przepisów UPCC.
Nabywcy nie są zarejestrowani jako czynni podatnicy podatku VAT. Strony nie rozważają wyboru opcji opodatkowania dostawy Nieruchomości na podstawie art. 43 ust. 10 UVAT.
Nieruchomość została nabyta przez Bank na podstawie postanowienia sądowego o przysądzeniu prawa własności nieruchomości z dnia 28 kwietnia 2023 r., sygn. akt (...). Przejęcie nieruchomości przez Bank nie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.
Postanowienie sądowe o przysądzeniu prawa własności nieruchomości z dnia 28 kwietnia 2023 r., sygn. akt (...) na rzecz (...) S.A., uprawomocniło się w dniu 6 czerwca 2023 r., a przejęcie fizyczne Nieruchomości (wejście w jej władnie) nastąpiło w dniu 16 sierpnia 2023 r.
Od momentu przejęcia Nieruchomości, Bank utrzymuje ją jako aktywo przeznaczone do sprzedaży. Bank nie wykorzystuje Nieruchomości do prowadzenia działalności statutowej, zatem Nieruchomość nie została ujęta w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych, jako środek trwały Banku.
Uwzględniając fakt, że przejęcie Nieruchomości nastąpiło w ramach postępowania egzekucyjnego, Bank nie posiada pewnych informacji o dacie pierwszego zasiedlenia Nieruchomości.
Jednocześnie Bank wskazuje, że nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie Nieruchomości od momentu jej przejęcia. Biorąc pod uwagę długość procesu sprzedażowego, zawarcie umowy sprzedaży Nieruchomości nastąpi po dniu 6 czerwca 2025 r.
W uzupełnieniu wskazali Państwo, że:
1.
Czy przysługiwało Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu działki nr 1 zabudowanej budynkiem mieszkalnym i budowlami?
Nie. Bank nabył opisywaną we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Nieruchomość w ramach postępowania egzekucyjnego, na podstawie postanowienia sądowego o przysądzeniu prawa własności nieruchomości z dnia 28 kwietnia 2023 r., sygn. akt (...).
Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2024 r., poz. 361 ze zm., dalej: UVAT) komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.
Z tytułu przedmiotowej transakcji komornik sądowy nie wystawił na rzecz Banku faktury. W ocenie Banku, wynika to z faktu, iż dłużnikami były osoby fizyczne, nie występujące w ramach przedmiotowej transakcji w roli podatników VAT – stąd transakcja przejęcia Nieruchomości nie podlegała przepisom UVAT.
2.
Jednoznaczne wskazanie, czy i kiedy (w jakim dniu, miesiącu, roku) wystąpiło pierwsze zajęcie (używanie) budynku mieszkalnego i budowli będących przedmiotem sprzedaży? Wyjaśnić należy, że pierwsze zajęcie (używanie) budynku i budowli należy odnieść również do poprzedniego właściciela budynku i budowli. (Podkreślić należy, bez jednoznacznej informacji kiedy i czy doszło do pierwszego zajęcia, używania budynku mieszkalnego i budowli znajdujących się na działce nr 1 nie będą mógł odpowiedzieć na Państwa pytanie czy dostawa Nieruchomości podlega zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT).
Z posiadanego przez Bank „Protokołu opisu i oszacowania nieruchomości” (dalej: „Protokół”) sporządzonego w dniu 5 października 2021 r., przy udziale A.A. Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w (...) wynika, iż pomieszczenia na parterze budynku mieszkalnego położonego na działce nr 1 były wykorzystywane na działalność biurową. Nie dokonano jednak trwałej zmiany sposobu użytkowania budynku, z mieszkalnego na biurowo-mieszkalny. Poddasze tego budynku było zaś wykorzystywane na cele mieszkalne. Z Protokołu wynika także, że budynek mieszkalny został wybudowany w latach 1999-2000. Zgodnie z danymi ewidencyjnymi budynek mieszkalny był oddany do użytkowania w 2000 r. Natomiast z księgi wieczystej wynika, iż dłużnik nabył Nieruchomość w 2006 r. (jako kolejny jej właściciel).
W obrębie Nieruchomości występują następujące budowle: dojazd utwardzony, ogrodzenie frontowe, ogrodzenie z siatki, taras, schody, przyłącze gazowe, przyłącze wodne, przyłącze kanalizacyjne. Są to budowle wzniesione/wybudowane przez dłużnika i wykorzystywane na potrzeby mieszkaniowe, realizowane w budynku mieszkalnym. Bank przejął Nieruchomość w takim stanie w jakim posiadał ją dłużnik, nie dokonywał zmian, nie prowadził żadnych prac budowlanych.
Z informacji zawartych w Protokole wynika, zatem że do pierwszego zasiedlenia Nieruchomości przez poprzedniego właściciela budynku i budowli doszło z pewnością na co najmniej 2 lata przed planowaną przez Bank datą sprzedaży Nieruchomości (prawdopodobnie w momencie oddania budynku mieszkalnego do użytkowania w 2000 r., ponownie w 2006 r. w momencie jej nabycia przez dłużnika).
Niezależnie od powyższego, do kolejnego ponownego pierwszego zasiedlenia Nieruchomości – w ocenie Banku - doszło w momencie uprawomocnienia się postanowienia sądowego o przesądzeniu prawa własności tj. w 6 czerwca 2023 r. – wówczas Bank przejął nieruchomość w zamian za dług i od początku z zamiarem dalszej odsprzedaży, spieniężenia w celu pokrycia zaciągniętego przez dłużnika długu. W momencie przejęcia Nieruchomości, Bank – jako nowy właściciel – uzyskał prawo do dysponowania nieruchomością (niezależnie do faktu, iż przejęcie fizyczne Nieruchomości [wejście w jej władnie] nastąpiło w dniu 16 sierpnia 2023 r.). Moment przejęcia Nieruchomości jest więc początkiem gospodarczego wykorzystywania Nieruchomości – w tym wypadku Bank zdecydował się na czynności przygotowawcze do sprzedaży tej Nieruchomości, uznając ją jako zbędną i trudną do wykorzystania w ramach działalności operacyjnej – jako środek trwały Banku.
3.
Jednoznaczne wskazanie, czy od pierwszego zajęcia (używania) budynku mieszkalnego i budowli znajdujących się na działce nr 1 do chwili planowanej sprzedaży upłynie okres dłuższy niż 2 lata?
W ocenie Banku, od pierwszego zajęcia (używania) budynku mieszkalnego i budowli znajdujących się na działce nr 1 do chwili planowanej sprzedaży upłynie okres dłuższy niż 2 lata – uwzględniając powyższą argumentację.
4.
Czy budynek mieszkalny i budowle wykorzystywane były przez Państwa wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT? Jeżeli tak, to jaką działalność zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT wykonywali Państwo w odniesieniu do budynku i budowli – należy podać podstawę prawną zwolnienia.
Od momentu przejęcia Nieruchomości, Bank utrzymuje ją jako aktywo przeznaczone do sprzedaży. Bank nie wykorzystuje Nieruchomości do prowadzenia działalności operacyjnej, zatem Nieruchomość nie została ujęta w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych, jako środek trwały Banku. Celem Banku od momentu przejęcia było przygotowanie Nieruchomości do sprzedaży. Sprzedaż ta będzie w ocenie Banku podlegać zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 UVAT. Strony nie są zainteresowane wyborem opcji opodatkowania, a zatem, w przypadku potwierdzenia przez Organ i zastosowania przez Bank zwolnienia z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 UVAT, budynek mieszkalny i budowle finalnie zostaną wykorzystane wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.
Pytanie w zakresie podatku od towarów i usług
Czy w powyżej opisanym zdarzeniu przyszłym odpłatna dostawa Nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 UVAT?
Państwa stanowisko w zakresie podatku od towarów i usług
W ocenie Wnioskodawców, planowana sprzedaż Nieruchomości będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 UVAT.
UZASADNIENIE
Ad. 1.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 UVAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów, za którą – zgodnie z art. 7 UVAT – uważa się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Pod pojęciem towaru ustawodawca w art. 2 pkt 6 UVAT wskazał rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. W przypadku obrotu nieruchomościami budynki i budowle są rzeczami. W konsekwencji sprzedaż nieruchomości jest w świetle przywołanych przepisów uznawana za odpłatną dostawę towarów.
Co do zasady podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 23% (na mocy art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 i art. 146aa ust. 1 pkt 1 UVAT). Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub całkowite zwolnienie od podatku.
Na gruncie zdarzenia przyszłego, będącego przedmiotem niniejszego wniosku, szczególne znaczenie mają regulacje zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 2, 10 i pkt 10a UVAT, w których ustawodawca przewidział zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości spełniających określone w tych przepisach warunki. Jednocześnie należy podkreślić, że zgodnie z art. 29a ust. 8 UVAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.
Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 UVAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Przez pierwsze zasiedlenie – według art. 2 pkt 14 UVAT – rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:
a)wybudowaniu lub
b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 UVAT, stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich nastąpiło pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.
Dla porządku należy wskazać, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 UVAT, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10a UVAT.
Zgodnie z art. 43 ust. 10 UVAT, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 UVAT, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:
1)są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2)złożą:
a)przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego lub
b)w akcie notarialnym, do zawarcia którego dochodzi w związku z dostawą tych obiektów
c)zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
Art. 43 ust. 11 UVAT wskazuje na warunki jakie musi spełniać ww. oświadczenie, tj. oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 pkt 2 UVAT, musi również zawierać:
1)imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2)planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części - w przypadku, o którym mowa w ust. 10 pkt 2 lit. a UVAT;
3)adres budynku, budowli lub ich części.
Przenosząc powyższe na analizowane we wniosku zdarzenie przyszłe, wskazać należy, że dla oceny zasad opodatkowania przyszłej dostawy Nieruchomości kluczowe jest określenie, czy w stosunku do Nieruchomości nastąpiło pierwsze zasiedlenie, a jeśli tak, to czy od momentu pierwszego zasiedlenia upłynął okres dłuższy niż 2 lata.
Biorąc pod uwagę opis zdarzenia przyszłego oraz fakt, że Nieruchomość nie zostanie sprzedana przed dniem 6 czerwca 2025 r., w momencie sprzedaży Nieruchomość będzie zasiedlona na więcej niż dwa lata przed planowaną jej dostawą. Termin 2-letni upłynie w dniu 6 czerwca 2025 r. tj. od momentu nabycia Nieruchomości przez Bank (biorąc pod uwagę datę uprawomocnienia się postanowienia sądowego o przesądzeniu prawa własności tj. 6 czerwca 2023 r.) – Bank przejął nieruchomość w zamian za dług i od początku z zamiarem dalszej odsprzedaży, spieniężenia w celu pokrycia zaciągniętego przez dłużnika długu. Jest wielce prawdopodobne że pierwsze zasiedlenie Nieruchomości mogło nastąpić wcześniej niż w momencie jej przejęcia przez Bank w ramach postępowania egzekucyjnego, jednak Bank nie posiada dowód, pozwalających na stwierdzenie że taka okoliczność faktycznie miała miejsce i kiedy dokładanie.
Traktując moment uprawomocnienia się postanowienia sądowego o przesądzeniu prawa własności jako moment pierwszego zasiedlenia, minął zatem wymagany do zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 UVAT okres dwóch lat pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części – i ta data jest dla Banku pewna. W tym okresie Bank nie dokonywał żadnych wydatków na ulepszenie Nieruchomości oraz do dnia podpisania umowy sprzedaży, takie wydatki nie będą ponoszone.
Mając na uwadze powyższe, dostawa Nieruchomości będzie zatem korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 UVAT.
Z uwagi na fakt, że dostawa Nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 UVAT, analiza zwolnienia tej dostawy wynikająca z przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10a UVAT i 43 ust. 1 pkt 2 UVAT jest bezzasadna.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Na wstępie należy wyjaśnić, że Zainteresowani niebędący stroną postępowania zostali uznani za podmiot zainteresowany w sprawie będącej przedmiotem wniosku w związku z możliwością opodatkowania transakcji podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…)
Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Jak stanowi art. 2 pkt 22 ustawy o VAT:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Z powyższych przepisów wynika, że zbycie nieruchomości, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów i na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Zakres i zasady zwolnienia dostawy towarów zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
W przypadku dostawy budynków, budowli lub ich części zwolnienie od podatku przysługuje na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz pkt 10a ustawy.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.
Stosownie do treści art. 2 pkt 14 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu - rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:
a) wybudowaniu lub
b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. „Pierwsze zasiedlenie” budynku, budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku/budowli oddano go w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika, bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z nich.
W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.
W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:
a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.
W tym miejscu należy nadmienić, że dla dostawy nieruchomości, które nie spełniają przesłanek do objęcia ich zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy ustawodawca przewidział możliwość zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.
Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budynku”, „budowli”, „urządzenia budowlanego”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 418).
W myśl art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane:
Ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.
Stosownie do treści art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane:
Przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.
Jak stanowi art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane:
Przez budowlę należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych, morskich turbin wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową;
Zgodnie z art. 16g ust. 13 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm.),
jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 10.000 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 10.000 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.
Ulepszeniem środka trwałego – w rozumieniu ustawy podatkowej – jest więc:
-przebudowa środka trwałego, tj. wykonanie takich prac, w wyniku których nastąpi jego dostosowanie do zmienionych potrzeb funkcjonalnych, użytkowych lub technicznych,
-rozbudowa środka trwałego, tj. wykonanie takich prac, które powiększają ten środek trwały,
-rekonstrukcja środka trwałego, tj. wykonanie prac, w wyniku których nastąpi odtworzenie zniszczonego środka trwałego do jego poprzedniego stanu,
-adaptacja środka trwałego, tj. wykonanie prac mających na celu przystosowanie danego środka trwałego do spełniania odmiennych funkcji od tych, dla których został zbudowany lub użytkowany,
-modernizacja środka trwałego, tj. unowocześnienie środka trwałego.
Zatem nieruchomości (np. budynki, lokale), które nie będą stanowić u podatnika środka trwałego, nie mogą ulec ulepszeniu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, ponieważ pojęcie ulepszenia, do którego odwołuje się ustawodawca w art. 2 pkt 14 ustawy odsyłając do przepisów o podatku dochodowym, dotyczy ulepszenia środków trwałych.
Z opisu sprawy wynika, że posiadają Państwo prawo własności nieruchomości gruntowej (nr 1), zabudowanej budynkiem mieszkalnym oraz budowlami w postaci dojazd utwardzony, ogrodzenie frontowe, ogrodzenie z siatki, taras, schody, przyłącze gazowe, przyłącze wodne, przyłącze kanalizacyjne. Nieruchomość została nabyta przez Państwa na podstawie postanowienia sądowego o przysądzeniu prawa własności nieruchomości z dnia 28 kwietnia 2023 r. Z tytułu nabycia nieruchomości nie przysługiwało Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z protokołu wynika, że budynek mieszkalny został wybudowany w latach 1999-2000. Zgodnie z danymi ewidencyjnymi budynek mieszkalny był oddany do użytkowania w 2000 r. Natomiast z księgi wieczystej wynika, iż dłużnik nabył Nieruchomość w 2006 r. (jako kolejny jej właściciel). Z informacji zawartych w Protokole wynika, zatem że do pierwszego zasiedlenia Nieruchomości przez poprzedniego właściciela budynku i budowli doszło z pewnością na co najmniej 2 lata przed planowaną przez Państwa datą sprzedaży Nieruchomości. Od momentu przejęcia Nieruchomości, utrzymują ją Państwo jako aktywo przeznaczone do sprzedaży. Nie wykorzystują Państwo Nieruchomości do prowadzenia działalności statutowej, zatem Nieruchomość nie została ujęta w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych, jako środek trwały Banku. Państwa celem od momentu przejęcia było przygotowanie Nieruchomości do sprzedaży. Ponadto nie ponosili Państwo żadnych wydatków na ulepszenie Nieruchomości od momentu jej przejęcia. Obecnie planują Państwo sprzedaż Nieruchomości na rzecz Nabywcy.
W tym miejscu należy wskazać, że przedmiotowa nieruchomość będąca przedmiotem sprzedaży, nie stanowi dla Państwa środka trwałego i od momentu jej przejęcia, przygotowywana jest do sprzedaży, zatem stanowi dla Państwa towar handlowy przeznaczony do dalszej odsprzedaży. Tym samym skoro nie mamy do czynienia ze środkiem trwałym, ewentualne nakłady (których i tak Państwo nie ponosili) ponoszone przez Państwa na przedmiotowy budynek i budowle nie stanowiłyby ulepszenia w rozumieniu art. 16g ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od prawnych. Jak już zaznaczono powyżej, na gruncie prawa podatkowego „ulepszenie” jest pojęciem, które dotyczy wyłącznie składników majątku będących środkami trwałymi.
Analiza przedstawionych okoliczności oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że planowana dostawa opisanych w zdarzeniu przyszłym budynku i budowli nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz pomiędzy ich pierwszym zasiedleniem a dostawą upłynie okres ponad 2 lat. Zatem dostawa budynku i budowli znajdujących się na działce nr 1 będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż zostaną spełnione warunki do ich zastosowania wynikające z tego przepisu.
Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowiony został budynek mieszkalny i budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w myśl którego:
W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.
Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu lub zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu będą korzystały ze zwolnienia od podatku.
Z uwagi na to, że planowana dostawa budynku i budowli opisanych w zdarzeniu przyszłym będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, dalsza analiza zwolnień – wynikająca z przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10a lub pkt 2 ustawy – jest bezzasadna.
W konsekwencji – na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy – również zbycie działki nr 1, z którą związane są ww. budynek i budowle, będzie zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.
Tym samym Państwa stanowisko w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania
(...) S.A. (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.); dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.
