Zasady dokonywania potrąceń z zasiłków
Zasiłki z ubezpieczenia społecznego – chorobowy, opiekuńczy i macierzyński – podlegają potrąceniom i egzekucji, zarówno sądowej, jak i administracyjnej. Odbywa się to na zasadach określonych w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Potrąceń dokonuje ZUS lub pracodawca, w zależności, kto jest w danym roku kalendarzowym uprawniony do wypłaty zasiłków.
Zajęcie podstawą dokonywania potrąceń
Dla pracodawcy – płatnika zasiłków – podstawą dokonywania potrąceń z zasiłków w ramach egzekucji sądowej jest zajęcie, które powinno obejmować nie tylko wynagrodzenie za pracę, ale także zasiłki.
Natomiast ustawa z 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji przewiduje, że świadczenie pieniężne przysługujące z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, wypłacane przez pracodawcę, podlega egzekucji w zakresie określonym w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Nawet jeśli zajęcie dotyczy wynagrodzenia za pracę, to na jego podstawie pracodawca dokonuje potrąceń również z wypłacanych świadczeń. Bowiem , jeżeli z tego tytułu zobowiązany otrzymuje okresowe świadczenia pieniężne, w tym świadczenia pieniężne przysługujące z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, wypłacane przez pracodawcę w okresie zatrudnienia, a także w okresie 12 miesięcy od dnia rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy.
