Interpretacja indywidualna z dnia 24 lipca 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.127.2024.11.BJ

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu

– stanowisko w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo

1.ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z 20 marca 2024 r., który wpłynął do Organu tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 6 grudnia 2024 r. sygn. akt I SA/Kr 859/24;

2.i stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 marca 2024 r. za pośrednictwem platformy ePUAP wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

1.czy Wnioskodawca, stosując w relacjach z Podmiotami Wspieranymi tzw. model sponsoringu właściwego, ma prawo skorzystać z ulgi wskazanej w art. 18ee uCIT,

2.czy Wnioskodawca ma prawo skorzystać z ulgi wskazanej w art. 18ee ustawy o CIT w sytuacji, gdy przekazane wsparcie polegać będzie na przekazaniu określonej kwoty tytułem rozliczenia opisanych w stanie faktycznym royalties.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest polskim przedsiębiorstwem założonym w (…) roku, zajmującym się (…). Wnioskodawca prowadzi sprzedaż (…).(…).

Współpraca Wnioskodawcy z podmiotami sponsorowanymi, o których mowa w art. 18ee ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (uCIT).

W ramach swojej działalności gospodarczej Wnioskodawca podejmuje współpracę (…) w rozumieniu art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (dalej jako: „ustawa o sporcie”).

W związku z powyższym, Wnioskodawca wskazuje, że spełniony jest wymóg wskazany w art. 18ee ust. 2 pkt 1 uCIT. Wnioskodawca wskazuje, że ww. kwestia nie jest przedmiotem zapytania i wątpliwości Wnioskodawcy.

Wnioskodawca podejmuje współpracę z ww. podmiotami. Współpraca charakteryzuje się ekwiwalentnością świadczeń Wnioskodawcy oraz współpracującego z nim Podmiotu (zarówno model, (...).

Przykładowo współpraca może opierać się na następujących czynnościach po stronie:

Wnioskodawcy:

(…)

Podmiotu współpracującego z Wnioskodawcą:

(…)

Wnioskodawca wskazuje, że każdorazowo świadczenie jednej strony odpowiada świadczeniu drugiej, współpraca różni się jedynie między sobą zastosowaną konfiguracją świadczeń jednej i drugiej strony - jak zostało to przedstawione poniżej. Przedmiotem zapytania i niniejszego wniosku nie są czynności i świadczenia wskazane powyżej.

Wnioskodawca podkreśla, że charakter współpracy, charakter oraz skomplikowanie świadczeń każdej ze stron, wartość wzajemnych świadczeń są ustalane i dostosowywane do możliwości Sponsorowanego podmiotu (…).

Wnioskodawca podkreśla, że ww. wymienione czynności i świadczenia podejmowane w ramach współpracy zostały wskazane, aby przedstawić charakter współpracy z podmiotami sponsorowanymi. Jednakże niniejszy Wniosek dotyczy jedynie wątpliwości wskazanych niżej w pytaniach Wnioskodawcy, a nie modeli współpracy czy też poszczególnych świadczeń.

Dodatkowa informacja w zakresie stanu faktycznego

Niezależnie od przyjętego modelu współpracy lub świadczeń realizowanych przez strony, współpraca ma charakter tzw. sponsoringu właściwego, charakteryzującego się ekwiwalentnością świadczeń obu stron (Wnioskodawcy oraz współpracującego z nim podmiotu). W zakresie umów sponsoringu wyróżnia się dwa zasadnicze modele umów, to tzw. sponsoring właściwy (gdzie występuje ekwiwalentność świadczeń pomiędzy współpracującymi podmiotami) oraz sponsoring niewłaściwy (gdzie przeważa zaangażowanie jednego podmiotu, tzw. sponsora).

Jak wynika z opisu stanu faktycznego czynności Wnioskodawcy i wspieranego Podmiotu są w pełni ekwiwalentne. To znaczy wartość przekazanego towaru/ustalona część (procent) przychodu netto ze sprzedaży Replik jest równa wartości świadczeń Partnera (przeważająca część umów). Jednakże, niekiedy świadczenia mogą nie być ekwiwalentne. W takim przypadku, gdy świadczenie po stronie Wnioskodawcy jest niższe następuje dodatkowe przekazanie środków pieniężnych na podstawie faktury wystawionej przez Wspierany podmiot. W odwrotnej sytuacji, tj. gdy świadczenie Podmiotu wspieranego jest niższe, zobowiązany jest on wtedy do pokrycia różnicy w formie świadczenia pieniężnego za (...), na podstawie faktury wystawionej przez Wnioskodawcę. Jak wyżej wskazano, możliwe jest również udzielenie wsparcia polegającego na udzieleniu specjalnego rabatu na nabywany przez Podmiot (…).

W konsekwencji powyższych ustaleń, pomiędzy stronami każdorazowo zachowywana jest równowaga świadczeń, a zatem każdorazowo zastosowany jest schemat tzw. sponsoringu właściwego.

Informacja dot. współpracy w ramach tzw. umowy barterowej ze Sponsorowanym.

Jednym ze stosowanych modeli współpracy Wnioskodawcy ze Sponsorowanymi podmiotami jest (…). Na podstawie takiej współpracy, wystawiana jest faktura za usługi Sponsorowanego, a wartość przekazanego wsparcia przez Wnioskodawcę odpowiada kwocie wskazanej na ww. fakturze z tytułu dostawy towarów.

Informacja dot. wsparcia w postaci rozliczenia tzw. royalties.

W zakresie wsparcia Wnioskodawca stosuje również model współpracy oparty na rozliczeniu tzw. royalties. Są to należności przekazywane wspieranemu Podmiotowi w formie świadczenia pieniężnego uzależnione od przychodów z tytułu sprzedaży tzw. Replik. Repliki to produkty identyczne lub podobne do Kolekcji przeznaczone do sprzedaży detalicznej lub hurtowej (...). Repliki (...). Kolekcje dzielą się na (...), (...). (...) Innymi słowy, Repliki są to produkty identyczne lub podobne (...) W takim przypadku, z reguły raz do roku wspierany Podmiot, w związku z tak określoną współpracą, uprawniony jest do uzyskania kwoty stanowiącej ustaloną część (procent) przychodów ze sprzedaży Replik uzyskanych przez Wnioskodawcę. Wynagrodzenie stanowiące procent z przychodów ze sprzedaży replik objęte jest wystawianymi Wnioskodawcy przez Podmiot wspierany fakturami. Opisane wyżej wynagrodzenie dla Podmiotu wspieranego jako procent przychodów ze sprzedaży Replik Wnioskodawca określa jako Royalties.

Wnioskodawca podkreśla, że wszelkie inne przesłanki dot. możliwości stosowania tzw. ulgi na sponsoring przewidzianej w art. 18ee uCIT były/są przez Wnioskodawcę spełnione i nie stanowią przedmiotu zapytania, a jedynie w niniejszym wniosku zostały wskazane konkretne wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie stosowania ww. ulgi.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 10 czerwca 2025 r. wskazali Państwo, że:

Wniosek dotyczy wyłącznie współpracy z podmiotami, które są (...) w rozumieniu art. 28 ust. 1 ustawy o sporcie, wpisanymi do ewidencji prowadzonej przez właściwy organ samorządowy i realizującymi działalność statutową w zakresie (...).

Złożony wniosek dotyczy dwóch modeli współpracy:

1. Pytanie nr 1:

Złożony wniosek dotyczy działań realizowanych w ramach sponsoringu właściwego, które opierają się na wzajemnej ekwiwalentności świadczeń pomiędzy Wnioskodawcą a podmiotem sponsorowanym. W ramach tego modelu współpracy kluczowe są dwie grupy działań:

a) Działania realizowane przez Wnioskodawcę:

(...)

b) Działania realizowane przez podmiot sponsorowany:

(...)

2. Pytanie 2:

Wnioskodawca udziela konkretnych świadczeń o wartości ekonomicznej, takich jak rabaty cenowe, dostawa sprzętu czy środki pieniężne (w tym royalties), oczekując w zamian świadczeń o ekwiwalentnej wartości ze strony podmiotu sponsorowanego. Podmiot sponsorowany realizuje działania promocyjno- marketingowe, które podnoszą rozpoznawalność i wizerunek Wnioskodawcy, a także dokonuje zakupów towarów objętych umową po cenach obniżonych.

Szczególnie w zakresie royalties, ich wysokość jest powiązana z rzeczywistymi wynikami sprzedaży towarów podmiotu sponsorowanego, co gwarantuje, że świadczenia obu stron pozostają w równowadze i spełniają kryteria sponsoringu właściwego. Model ten umożliwia stosowanie zarówno mechanizmu barterowego (wzajemnej kompensaty świadczeń) jak i modelu mieszanego, gdzie oprócz świadczeń rzeczowych lub usługowych następuje również przekazanie środków pieniężnych, zapewniając tym samym pełną ekwiwalentność świadczeń obu stron. Wnioskodawca przekazuje środki pieniężne, towary lub usługi na rzecz sponsorowanego podmiotu, a w zamian otrzymuje świadczenia promocyjne i marketingowe – m.in. ekspozycję logo, promocję produktów, obecność w mediach społecznościowych sponsorowanego podmiotu. Świadczenia te dokumentowane są fakturą VAT, której wartość odpowiada wartości świadczeń Wnioskodawcy.

Ekwiwalentność świadczeń w relacji pomiędzy Wnioskodawcą a podmiotem sponsorowanym stanowi istotę modelu tzw. sponsoringu właściwego, który – jak wskazano w stanie faktycznym – każdorazowo jest podstawą współpracy Wnioskodawcy. Świadczenia obu stron są wzajemne, jednoznacznie określone i możliwe do wyceny w sposób rynkowy.

Po stronie Wnioskodawcy świadczenia przybierają zróżnicowaną formę i mogą obejmować w szczególności:

(...)

Z kolei po stronie podmiotu sponsorowanego świadczenia polegają m.in. na:

(...)

Równowaga tych świadczeń ustalana jest przez strony w taki sposób, aby wartość świadczenia jednej strony odpowiadała wartości świadczenia strony drugiej. Taka ekwiwalentność realizowana jest poprzez:

•określenie zakresu i charakteru świadczeń każdej ze stron,

•ustalenie wysokości świadczenia pieniężnego (jeśli to konieczne) jako elementu wyrównującego wartość świadczeń,

•przyjęcie modelu (...) – tj. kompensaty świadczeń rzeczowych i usługowych z ewentualną dopłatą pieniężną dla zachowania równowagi.

Rozliczenie tzw. royalties pomiędzy Wnioskodawcą a podmiotem sponsorowanym następuje w oparciu o zasady ekwiwalentności świadczeń, stanowiące podstawę modelu sponsoringu właściwego.

W praktyce wysokość przekazywanych środków z tytułu royalties jest bezpośrednio powiązana z ekonomicznymi i gospodarczymi rezultatami sprzedaży określonych towarów – w szczególności towarów Replik, które są objęte współpracą sponsorską. Oznacza to, że:

• royalties są naliczane jako procent od przychodu osiągniętego przez Wnioskodawcę ze sprzedaży tych towarów,

• ich wysokość jest więc zmienna i zależna od wyników sprzedaży,

• wysokość royalties jest każdorazowo ustalana w umowie sponsoringowej jako kwota odpowiadająca ekwiwalentowi świadczeń dokonywanych przez podmiot sponsorowany, tj. działań promocyjnych, marketingowych i innych świadczeń umownych.

Taki sposób ustalania i rozliczania royalties zapewnia, że świadczenia obu stron pozostają w równowadze i spełniają przesłankę ekwiwalentności, wykluczając tym samym charakter jednostronnej darowizny.

W efekcie, royalties stanowią element wzajemnego rozliczenia świadczeń, gdzie kwota przekazywana przez Wnioskodawcę jest proporcjonalna do rzeczywistych wyników sprzedaży i przychodów osiągniętych przez niego, a ich wypłata odbywa się zgodnie z ustaleniami umownymi, w terminach i na zasadach określonych przez strony stosunku prawnego.

Wszystkie świadczenia Wnioskodawcy są przeznaczane wyłącznie na cele wskazane w art. 28 ust. 2 ustawy o sporcie, tj. na realizację zadań z zakresu kultury fizycznej, w szczególności:

•organizację wydarzeń sportowych,

•szkolenie dzieci i młodzieży,

•zakup sprzętu sportowego,

•rozwój infrastruktury sportowej.

Pytania

1.Czy Wnioskodawca, stosując w relacjach z Podmiotami Wspierany tzw. model sponsoringu właściwego, ma prawo skorzystać z ulgi wskazanej w art. 18ee uCIT?

2.Niezależnie od prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1, czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że ma prawo skorzystać z ulgi wskazanej w art. 18ee ustawy o CIT w sytuacji, gdy przekazane wsparcie polegać będzie na przekazaniu określonej kwoty tytułem rozliczenia opisanych w stanie faktycznym royalties?

Państwa stanowisko w sprawie uzupełnione w piśmie z 10 czerwca 2025 r.

Stanowisko do pytania nr 1

Sponsoring właściwy

Na wstępie Wnioskodawca wyjaśnia, że niniejszy wniosek dotyczy wyłącznie współpracy z podmiotami, (...) w rozumieniu art. 28 ust. 1 ustawy o sporcie. Wnioskodawca opiera swoją współpracę o modele, które charakteryzują się ekwiwalentnością świadczeń obu stron (Wnioskodawcy oraz współpracującego z nim podmiotu).

W zakresie umów sponsoringu wyróżnia się dwa zasadnicze modele umów, to tzw. sponsoring właściwy (gdzie występuje ekwiwalentność świadczeń pomiędzy współpracującymi podmiotami) oraz sponsoring niewłaściwy (gdzie przeważa zaangażowanie jednego podmiotu, tzw. sponsora). Organy interpretacyjne wskazują, że jedynie sponsoring właściwy winien być podstawą współpracy pomiędzy sponsorem a sponsorowanym, albowiem sponsoring niewłaściwy stanowi de facto darowiznę, która została już zaaprobowana przez ustawodawcę w zakresie możliwości dokonywania odliczeń od podatku przekazanych w ten sposób sum pieniężnych, ale także wartości rzeczowych.

W związku z powyższym, analizując stanowisko organów interpretacyjnych w ww. zakresie, wskazać należy, że pożądanym modelem współpracy zamierzonym przez Ustawodawcę w zakresie art. 18ee uCIT (oraz odpowiednio w art. 26ha ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) jest model tzw. sponsoringu właściwego.

Takie modele współpracy występują w przypadku Wnioskodawcy. Jak wskazano w stanie faktycznym, Wnioskodawca opiera modele współpracy na kilku składowych (świadczeniach) i różnych ich konfiguracjach - odpowiednio je modyfikując, natomiast każdorazowo świadczenia obu stron charakteryzują się ekwiwalentnością.

Jak podkreślono w stanie faktycznym ze strony Wnioskodawcy, świadczenie opiera się na sprzedaży (...). W konsekwencji, Wnioskodawca albo dokonuje sam świadczenia, wykazującego konkretną wartość, sprzedając dane produkty (...) współpracującemu podmiotowi po obniżonej cenie, (...).

Podkreślenia wymaga, że obniżka stanowi świadczenie Wnioskodawcy, albowiem obniżając cenę danych artykułów, Wnioskodawca oczekuje w zamian konkretnych świadczeń. I tak, po stronie podmiotu (...) współpracującego z Wnioskodawcą, (...).

Wnioskodawca podkreśla, że w ramach tego modelu współpracy kluczowe są dwie grupy działań:

1/ Działania realizowane przez Wnioskodawcę:

(...)

2/ Działania realizowane przez podmiot sponsorowany:

(...)

Wnioskodawca udziela konkretnych świadczeń o wartości ekonomicznej, takich jak rabaty cenowe, dostawa sprzętu czy środki pieniężne (w tym royalties), oczekując w zamian świadczeń o ekwiwalentnej wartości ze strony podmiotu sponsorowanego. Podmiot sponsorowany realizuje działania (...).

Szczególnie w zakresie royalties, ich wysokość jest powiązana z rzeczywistymi wynikami sprzedaży towarów Wnioskodawcy, co gwarantuje, że świadczenia obu stron pozostają w równowadze i spełniają kryteria sponsoringu właściwego. Model ten umożliwia stosowanie zarówno mechanizmu barterowego (wzajemnej kompensaty świadczeń) jak i modelu mieszanego, gdzie oprócz świadczeń rzeczowych lub usługowych następuje również przekazanie środków pieniężnych, zapewniając tym samym pełną ekwiwalentność świadczeń obu stron. Wnioskodawca przekazuje środki pieniężne, towary lub usługi na rzecz sponsorowanego podmiotu, a w zamian otrzymuje (...). Świadczenia te dokumentowane są fakturą VAT, której wartość odpowiada wartości świadczeń podmiotu sponsorowanego.

Równowaga i ekwiwalentność świadczeń

Strony ustalają zatem wzajemne świadczenia tak, aby zagwarantować ich równowagę i ekwiwalentność świadczeń każdej ze stron. Świadczenia realizowane przez Wnioskodawcę zasadniczo mają charakter podzielny (przekazanie(...)) dlatego możliwe jest takie wskazanie wolumenu tych świadczeń by ich wartość odpowiadała wartości świadczenia Podmiotu wspieranego, aby zastosować model barteru i wzajemnej kompensaty. Stosuje się tutaj także model mieszany, a to możliwość ustalenia świadczeń w ten sposób, że po jednej ze stron będzie dodatkowo obowiązek przekazania świadczeń pieniężnych, aby uzyskać równowagę i ekwiwalentność świadczeń po obu stronach.

Jak wyżej już wspominano - ekwiwalentność świadczeń w relacji pomiędzy Wnioskodawcą a podmiotem sponsorowanym stanowi istotę modelu tzw. sponsoringu właściwego, który – jak wskazano w stanie faktycznym – każdorazowo jest podstawą współpracy Wnioskodawcy. Świadczenia obu stron są wzajemne, jednoznacznie określone i możliwe do wyceny w sposób rynkowy.

Po stronie Wnioskodawcy świadczenia przybierają zróżnicowaną formę i mogą obejmować w szczególności:

(...)

Z kolei po stronie podmiotu sponsorowanego świadczenia polegają m.in. na:

(...)

Równowaga tych świadczeń ustalana jest przez strony w taki sposób, aby wartość świadczenia jednej strony odpowiadała wartości świadczenia strony drugiej. Taka ekwiwalentność realizowana jest poprzez:

•określenie zakresu i charakteru świadczeń każdej ze stron,

•ustalenie wysokości świadczenia pieniężnego (jeśli to konieczne) jako elementu wyrównującego wartość świadczeń,

•przyjęcie modelu barterowego lub mieszanego – tj. kompensaty świadczeń rzeczowych i usługowych z ewentualną dopłatą pieniężną dla zachowania równowagi.

W konsekwencji, każdorazowo zachowana jest przesłanka tzw. sponsoringu właściwego, czyli ekwiwalentności świadczeń obu stron, pożądanego w konstrukcji tzw. ulg na sponsoring z art. 18ee uCIT, co potwierdzają wydane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej indywidualne interpretacje podatkowe:

-z 28 czerwca 2022 r. Znak: 0111-KDIB1-1.4010.177.2022.2.SG,

-z 10 sierpnia 2023 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.65.2022.2.MK,

-z 24 sierpnia 2023 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.336.2022.2.AR oraz

-z 4 lipca 2023 r. Znak: 0111-KDIB1-1.4010.207.2023.2.MF.

Z kolei w interpretacji z 20 lipca 2022 r., Znak: 0115-KDIT3.4011.172.2022.2.AWO, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wprost wskazywał, że model współpracy oparty na umowie tzw. sponsoringu niewłaściwego, gdzie brak jest wzajemnego świadczenia sponsorowanego, gdzie umowa faktycznie zbliża się do konstrukcji umowy darowizny, wyklucza możliwość skorzystania z ulgi uregulowanej w art. 18ee uCIT.

Wszystkie świadczenia Wnioskodawcy są przeznaczane wyłącznie na cele wskazane w art. 28 ust. 2 ustawy o sporcie, tj. na realizację zadań z zakresu kultury fizycznej, w szczególności:

• organizację wydarzeń sportowych,

• szkolenie dzieci i młodzieży,

• zakup sprzętu sportowego,

• rozwój infrastruktury sportowej.

Stanowisko do pytania nr 2

Wnioskodawca opiera swoją współpracę z Podmiotami wspieranymi. Podmioty te są (...) w rozumieniu art. 28 ust. 1 ustawy o sporcie.

Royalties

Odnośnie rozliczania tzw. royalties Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wypłata tych świadczeń opiera się na wzajemnych świadczeniach, gdzie ekwiwalentność świadczeń jest zachowana i obiektywnie weryfikowalna. Sama wypłata i wysokość przekazanych środków tytułem tzw. royalties jest bowiem wprost uwarunkowana i powiązana z ekonomicznymi i gospodarczymi rezultatami sprzedaży towarów Replik.

Rozliczenie tzw. royalties pomiędzy Wnioskodawcą a podmiotem sponsorowanym następuje w oparciu o zasady ekwiwalentności świadczeń, stanowiące podstawę modelu sponsoringu właściwego.

W praktyce wysokość przekazywanych środków z tytułu royalties jest bezpośrednio powiązana z ekonomicznymi i gospodarczymi rezultatami sprzedaży określonych towarów – w szczególności towarów Replik, które są objęte współpracą sponsorską. Oznacza to, że:

•royalties są naliczane jako procent od przychodu osiągniętego przez Wnioskodawcę ze sprzedaży tych towarów,

•ich wysokość jest więc zmienna i zależna od wyników sprzedaży,

•wysokość royalties jest każdorazowo ustalana w umowie sponsoringowej jako kwota odpowiadająca ekwiwalentowi świadczeń dokonywanych przez podmiot sponsorowany, tj. działań promocyjnych, marketingowych i innych świadczeń umownych.

Taki sposób ustalania i rozliczaniaroyalties zapewnia, że świadczenia obu stron pozostają w równowadze i spełniają przesłankę ekwiwalentności, wykluczając tym samym charakter jednostronnej darowizny.

W efekcie, royalties stanowią element wzajemnego rozliczenia świadczeń, gdzie kwota przekazywana przez Wnioskodawcę jest proporcjonalna do rzeczywistych wyników sprzedaży i przychodów osiągniętych przez Wnioskodawcę, a ich wypłata odbywa się zgodnie z ustaleniami umownymi, w terminach i na zasadach określonych przez strony stosunku prawnego.

Na zakończenie Wnioskodawca podaje, że wszystkie świadczenia Wnioskodawcy są przeznaczane wyłącznie na cele wskazane w art. 28 ust. 2 ustawy o sporcie, tj. na realizację zadań z zakresu kultury fizycznej, w szczególności:

• organizację wydarzeń sportowych,

• szkolenie dzieci i młodzieży,

• zakup sprzętu sportowego,

• rozwój infrastruktury sportowej.

Podsumowanie

Mając na względzie powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca ma prawo skorzystać z ulgi wskazanej w art. 18ee uCIT w związku z opisaną w stanie faktycznym współpracą z Podmiotami wspieranymi (pyt. nr 1).

Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca ma prawo skorzystać z ulgi wskazanej w art. 18ee ustawy o CIT w sytuacji, gdy przekazane wsparcie polegać będzie na przekazaniu określonej kwoty tytułem rozliczenia opisanych w stanie faktycznym royalties (pyt. nr 2).

Postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania

Po przeprowadzeniu analizy Państwa wniosku – 19 czerwca 2024 r. wydałem postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania Znak: 0111-KDIB2-1.4010.127.2024.1.BJ. Postanowienie doręczono Państwu 1 lipca 2024 r.

Pismem z 8 lipca 2024 r. (data wpływu 8 lipca 2024 r.), złożyliście Państwo w wymaganym przepisami prawa terminie – zażalenie na ww. postanowienie.

W dniu 9 września 2024 r. wydałem postanowienie Znak: 0111-KDIB2-1.4010.127.2024.2.AR, którym utrzymałem w mocy postanowienie organu pierwszej instancji. Postanowienie doręczono 9 września 2024 r.

Skarga na postanowienie

Pismem z 9 października 2024 r. wnieśli Państwo skargę na ww. postanowienie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie. Skarga wpłynęła do mnie 9 października 2024 r.

Wnieśli Państwo m.in. o uchylenie w całości zaskarżonego postanowienia oraz poprzedzającego go postanowienia wydanego w I instancji.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z 6 grudnia 2024 r. sygn. akt I SA/Kr 859/24 uchylił zaskarżone postanowienie i poprzedzające je postanowienie z 19 czerwca 2024 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.127.2024.1.BJ.

Wyrok z 6 grudnia 2024 r. sygn. akt I SA/Kr 859/24, który uchylił zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie stał się prawomocny od 18 lutego 2025 r.

Wyrok ten, opatrzony klauzulą prawomocności wpłynął do Organu 28 kwietnia 2025 r.

Pismem z 2 czerwca 2025 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.127.2024.10.BJ wezwaliśmy Państwa do uzupełnienia opisu sprawy oraz własnego stanowiska w sprawie, co też nastąpiło w piśmie z 10 czerwca 2025 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.):

Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

•uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z 6 grudnia 2024 r. sygn. akt I SA/Kr 859/24,

•ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej są wyłącznie kwestie będące przedmiotem Państwa pytań.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm. dalej: „ustawa o CIT”),

1.Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

2.Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Należy w tym miejscu zauważyć, że od 2018 r. w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych przychody podatników zostały rozdzielone na źródła:

- z zysków kapitałowych oraz

- z innych źródeł.

Istotą wprowadzonych zmian jest wyodrębnienie źródła przychodów w postaci zysków kapitałowych i oddzielenie dochodów uzyskiwanych z tego tytułu od pozostałych dochodów uzyskiwanych przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych.

Wydzielając na gruncie ustawy o CIT odrębne źródło przychodów - z zysków kapitałowych - ustawodawca zamieścił w ustawie katalog, w którym określił listę przychodów zaliczanych do tego źródła. Katalog ten został zawarty w art. 7b ustawy o CIT.

Zasady kwalifikowania wydatków jako kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT,

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, musi spełnić następujące warunki:

- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

- został właściwie udokumentowany,

- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W tym miejscu należy podkreślić, że koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodu” zawarte we wskazanym przepisie art. 15 ust. 1 ww. ustawy oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Zauważyć należy, iż przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”.

Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, iż wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Należy jednak mieć na uwadze zamknięty katalog wydatków, które nie podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, pomimo, że pozostają w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością i zostały przez niego poniesione w celu uzyskania przychodu.

Zgodnie z ugruntowanym poglądem, do kategorii wydatków mających na celu osiągnięcie przychodów zalicza się między innymi koszty reklamy. Wydatki poniesione na reklamę, jako niewymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, w pełnej wysokości mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, pod warunkiem że wydatki te spełniają kryteria określone w art. 15 ust. 1 tej ustawy.

Pod pojęciem reklamy należy rozumieć działania podmiotu gospodarczego, mające na celu kształtowanie popytu na dane towary, usługi lub markę, poprzez zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do nabywania towarów i usług tego podmiotu gospodarczego. Może być ona realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez prezentowanie danego towaru lub usługi, jego cech jakościowych, użytkowych lub konsumpcyjnych, zalet technicznych, estetycznych lub zdrowotnych, rozwiązań nowoczesnych czy modnych, a także poprzez rozpowszechnianie logo firmy. Można wobec tego wyróżnić reklamę towaru, usługi, a także reklamę firmy (przedsiębiorstwa).

Wśród działań podejmowanych przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą, mających na celu kształtowanie popytu na oferowane przez nie towary, usługi bądź markę można wyróżnić sponsoring. Jest on definiowany, jako „finansowanie czegoś, często w zamian za reklamowanie własnej działalności” (Słownik wyrazów obcych PWN – wersja internetowa). Sponsorowanie może wiązać się z otrzymywaniem świadczeń wzajemnych od podmiotu sponsorowanego, bądź też mieć charakter jednostronny. Skutki podatkowe sponsoringu są uzależnione od treści tego stosunku prawnego.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że umowy sponsoringu należą do kategorii umów nienazwanych – żadne przepisy nie zawierają bowiem ich definicji. Możliwość ich zawarcia wynikać będzie z reguły ogólnej zawartej w art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 1360 ze zm.), który zakłada swobodę umów w obrocie gospodarczym.

Sponsoring jest jedną z form promocji, polegającą na skojarzeniu pozytywnego obrazu sponsorowanego ze sponsorem, którego znak towarzyszy imprezom lub działaniom sponsorowanej osoby lub instytucji. Sponsoring uznawany jest za formę reklamy, której przedmiotem jest firma i jej produkty. Sponsorowanie ma także kształtować pozytywny wizerunek firmy i popularyzować jej nazwę na rynku. Zwiększenie popularności firmy może mieć wpływ na wzrost uzyskiwanych przez nią przychodów.

Umowa sponsoringu może przybrać formę tzw. sponsoringu właściwego (wzajemność świadczeń) lub sponsoringu niewłaściwego (który swoim charakterem zbliżony jest do darowizny, gdyż zawiera się w jednostronnym zobowiązaniu się sponsora do finansowania sponsorowanego).

Gdy umowa zawarta między stronami przewiduje, że w zamian za przekazanie określonych środków pieniężnych, wartości rzeczowych lub świadczeń, sponsor otrzyma od podmiotu sponsorowanego ekwiwalentne świadczenie wzajemne o charakterze reklamowym, można mówić o tzw. sponsoringu właściwym. Stanowi on w istocie odpłatne nabycie usług reklamowych. Koszty sponsoringu właściwego stanowią wówczas w całości koszty uzyskania przychodów sponsora.

W przypadku, gdy sponsor nie otrzymuje żadnego świadczenia wzajemnego od podmiotu sponsorowanego, poniesione przez niego wydatki mają charakter darowizny (tzw. sponsoring niewłaściwy). Wówczas należy mieć na względzie postanowienia art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy o CIT, zgodnie z którym,

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów darowizn i ofiar wszelkiego rodzaju, z wyjątkiem wpłat na rzecz Polskiej Organizacji Turystycznej, z tym że kosztem uzyskania przychodów są koszty wytworzenia lub cena nabycia produktów spożywczych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku od towarów i usług, przekazanych na rzecz organizacji pożytku publicznego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, z przeznaczeniem wyłącznie na cele działalności charytatywnej prowadzonej przez te organizacje.

Oznacza to w praktyce, że do kosztów mogą być zaliczone jedynie wydatki stanowiące ekwiwalent za uzyskany towar czy usługę.

Możliwa jest również sytuacja, gdy umowa sponsoringu przewiduje co prawda obustronne świadczenia sponsora i sponsorowanego, jednak nie są one ekwiwalentne. Wydatki na sponsoring są wówczas kosztami uzyskania przychodów tylko do wysokości wartości usług reklamowych świadczonych przez sponsorowanego. W pozostałej części powinny być traktowane jak darowizna.

W związku z tym, że w przepisach brak jest regulacji odnoszących się do umowy sponsoringu koniecznym jest, aby strony sformułowały w umowie w sposób szczegółowy wzajemne prawa i obowiązki. Przede wszystkim przedmiotowa umowa musi być umową o świadczenie wzajemne tego typu, że sponsor zobowiąże się do finansowego lub rzeczowego wsparcia sponsorowanego, a sponsorowany zobowiąże się do podjęcia działań popularyzujących przedsiębiorcę (np. (...)). W szczególności istotne jest, aby w sposób jak najbardziej precyzyjny zostały określone wzajemne świadczenia stron oraz jeżeli jest to możliwe, wartość tych świadczeń. Należy bowiem zaznaczyć, że w przypadku tego typu umów występuje zasada ekwiwalentności świadczeń w odniesieniu do kosztów podatkowych.

W konsekwencji, tylko takie ukształtowanie w umowie obowiązków sponsorowanego daje podatnikowi korzyści, które pozwalają stwierdzić związek przyczynowo–skutkowy z przychodem, a tym samym możliwość zaliczenia wydatku poniesionego na sponsoring do kosztów uzyskania przychodów w myśl ww. art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1599 ze zm., dalej: „ustawa o sporcie”),

Sportem są wszelkie formy aktywności fizycznej, które przez uczestnictwo doraźne lub zorganizowane wpływają na wypracowanie lub poprawienie kondycji fizycznej i psychicznej, rozwój stosunków społecznych lub osiągnięcie wyników sportowych na wszelkich poziomach.

W myśl art. 3 ustawy o sporcie,

1. Działalność sportowa jest prowadzona w szczególności w formie klubu sportowego.

2. Klub sportowy działa jako osoba prawna.

Na mocy art. 2 pkt 42 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.) został dodany do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych art. 18ee.

Zgodnie z art. 18ee ust. 1, ust. 2, ust. 3, ust. 8, ust. 9, ust. 10, ust. 11 ustawy o CIT,

1. Podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych może odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność:

1) sportową,

2) kulturalną w rozumieniu ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej,

3) wspierającą szkolnictwo wyższe i naukę

- przy czym kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

2. Za koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność sportową uznaje się koszty poniesione na finansowanie:

1) klubu sportowego, o którym mowa w art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie, na realizację celów wskazanych w art. 28 ust. 2 tej ustawy;

2) stypendium sportowego;

3) imprezy sportowej, niebędącej masową imprezą sportową, o której mowa w art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 20 marca 2009 r. o bezpieczeństwie imprez masowych (Dz.U. z 2022 r. poz. 1466 i 1700).

3. Przez stypendium sportowe, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, rozumie się finansowane przez podatnika jednostronne, bezzwrotne świadczenie pieniężne, które jest przyznawane przez jednostki samorządu terytorialnego, ministra właściwego do spraw kultury fizycznej, organizacje pożytku publicznego lub kluby sportowe, za osiągnięcie określonego wyniku sportowego lub umożliwiające przygotowanie się do imprezy sportowej.

8. Koszty, o których mowa w ust. 1, podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

9. Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty, o których mowa w ust. 1.

10. Podatnik korzystający z odliczenia składa w terminie złożenia zeznania, w którym dokonuje tego odliczenia, informację, według ustalonego wzoru, zawierającą wykaz poniesionych kosztów podlegających odliczeniu.

11. W przypadku skorzystania z odliczenia kosztów, o których mowa w ust. 1, przepisu art. 16 ust. 1 pkt 48 nie stosuje się.

Zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy o sporcie,

Klub sportowy, działający na obszarze danej jednostki samorządu terytorialnego, niedziałający w celu osiągnięcia zysku, może otrzymywać dotację celową z budżetu tej jednostki na podstawie uchwały, o której mowa w art. 27 ust. 2, z zastosowaniem przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz.U. z 2021 r. poz. 305, z późn. zm.) w zakresie udzielania dotacji celowych dla podmiotów niezaliczanych do sektora finansów publicznych i niedziałających w celu osiągnięcia zysku.

Jak wynika z art. 28 ust. 2 ustawy o sporcie, do którego odwołuje się art. 18ee ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, finansowanie klubu sportowego musi zostać przeznaczone na:

1) realizację programów szkolenia sportowego,

2) zakup sprzętu sportowego,

3) pokrycie kosztów organizowania zawodów sportowych lub uczestnictwa w tych zawodach,

4) pokrycie kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego,

5) sfinansowanie stypendiów sportowych i wynagrodzenia kadry szkoleniowej

- jeżeli wpłynie to na poprawę warunków uprawiania sportu przez członków klubu sportowego, który otrzyma dotację, lub zwiększy dostępność społeczności lokalnej do działalności sportowej prowadzonej przez ten klub.

Należy wskazać, że zawarte w art. 18ee ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT odesłanie do art. 28 ust. 1 ustawy o sporcie oznacza, że koszt powinien być poniesiony na (...) niedziałający w celu osiągnięcia zysku.

Ulga sponsoringowa (CSR: ang. Corporate Social Responsibility, społeczna odpowiedzialność biznesu) ma przynieść korzyści podmiotom działającym w określonym obszarze CSR.

Społeczna odpowiedzialność biznesu to strategia zarządzania, zgodnie z którą przedsiębiorstwa w swoich działaniach dobrowolnie uwzględniają interesy społeczne, aspekty środowiskowe, czy relacje z różnymi grupami interesariuszy, w szczególności z pracownikami. Bycie społecznie odpowiedzialnym oznacza inwestowanie w zasoby ludzkie, w ochronę środowiska, relacje z otoczeniem firmy i informowanie o tych działaniach, co przyczynia się do wzrostu konkurencyjności przedsiębiorstwa i kształtowania warunków dla zrównoważonego rozwoju społecznego i ekonomicznego.

Należy zwrócić uwagę na aspekt świadomości działań podatnika oraz przyjętą przez niego strategię ich realizacji. CSR ma na celu budowanie pozytywnego obioru danego podmiotu w społeczeństwie. Zaufanie konsumentów, obywateli ma w przyszłości przełożyć się na osiągnięcie celów finansowych, a więc powiększenie przychodów. Realizacja celów CSR nie następuje zatem przez sam wydatek ale przez zbudowanie wizerunku podmiotu, który przełoży się na skutki finansowe. Świadome inwestowanie w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu wymaga informowania o tych działaniach. Takie działania powinny wynikać z wcześniejszej strategii i planu działania, na które podatnik może powołać się w przypadku wątpliwości kategoryzacji wydatku na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Zatem, uznać należy, że czynniki te przemawiają za tym, że ponoszone wydatki na realizację tego procesu powiększają podatkowe koszty uzyskania przychodów.

Z uzasadnienia do wprowadzanych od 1 stycznia 2022 r. zmian wynika, że wprowadzenie ulgi dla podatników wspierających działalność sportową jest propozycją nowej zachęty podatkowej, mającej na celu wsparcie określonych dziedzin życia społeczno-gospodarczego. W obecnym stanie prawnym, w podatku dochodowym w ogóle nie ma takiego rozwiązania. Wsparcie dedykowane jest podmiotom prowadzących działalność sportową, kulturalną oraz wspierającą szkolnictwo wyższe i naukę.

Ulga jest skierowana do podatników PIT osiągających przychody z działalności gospodarczej, z której dochody opodatkowane na ogólnych zasadach według skali podatkowej lub według 19% stawki podatku. Ulga będzie odliczana maksymalnie do wysokości uzyskanych w roku podatkowym dochodów z działalności gospodarczej. Będzie polegała na możliwości odliczenia od podstawy obliczenia podatku 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na określone cele. Oznacza to, że podatnik, oprócz zaliczenia poniesionych kosztów do kosztów uzyskania przychodów, w tym również poprzez odpisy amortyzacyjne, uzyska prawo do dodatkowej preferencji w podatku dochodowym poprzez odliczenie od podstawy obliczenia podatku połowy poniesionych kosztów. Ulga w podatku dochodowym przyczyni się do tego, że sponsorowanie określonych działalności stanie się bardziej atrakcyjne (przedsiębiorcy będą bardziej zainteresowani np. współpracą z (...)), co pozwoli też pozyskać tym podmiotom (np. (...)) dodatkowe środki na prowadzoną działalność. Odliczeniu będą podlegały koszty, które nie zostały podatnikowi zwrócone w jakikolwiek sposób lub odliczone od dochodu. Ulga będzie odliczana w zeznaniu rocznym. W przypadku ulgi na działalność sportową odliczeniu będą podlegały koszty poniesione na (...), które realizują cele określone w art. 28 ustawy o sporcie, tj. m.in. (…)

Analogiczne rozwiązanie przewidziane zostało w przepisach ustawy o CIT (Druk sejmowy Nr 1532).

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika m.in., że wniosek dotyczy wyłącznie współpracy z podmiotami, które są (...) w rozumieniu art. 28 ust. 1 ustawy o sporcie, wpisanymi do ewidencji prowadzonej przez właściwy organ samorządowy i realizującymi działalność statutową (...).

Wskazaliście Państwo, że złożony wniosek dotyczy dwóch modeli współpracy:

1.działań realizowanych w ramach sponsoringu właściwego, które opierają się na wzajemnej ekwiwalentności świadczeń pomiędzy Państwem a podmiotem sponsorowanym. W ramach tego modelu współpracy kluczowe są dwie grupy działań:

a) Działania realizowane przez Państwa:

(...)

b) Działania realizowane przez podmiot sponsorowany:

(...)

2.Wnioskodawca udziela konkretnych świadczeń o wartości ekonomicznej, takich jak (...). Podmiot sponsorowany realizuje działania (...).

Szczególnie w zakresie royalties, ich wysokość jest powiązana z rzeczywistymi wynikami sprzedaży towarów podmiotu sponsorowanego, co gwarantuje, że świadczenia obu stron pozostają w równowadze i spełniają kryteria sponsoringu właściwego. Model ten umożliwia stosowanie zarówno mechanizmu barterowego (wzajemnej kompensaty świadczeń) jak i modelu mieszanego, gdzie oprócz świadczeń rzeczowych lub usługowych następuje również przekazanie środków pieniężnych, zapewniając tym samym pełną ekwiwalentność świadczeń obu stron. Przekazujecie Państwo środki pieniężne, towary lub usługi na rzecz sponsorowanego podmiotu, a w zamian otrzymujecie świadczenia promocyjne i marketingowe – m.in. ekspozycję logo, promocję produktów, obecność w mediach społecznościowych sponsorowanego podmiotu. Świadczenia te dokumentowane są fakturą VAT, której wartość odpowiada wartości Państwa świadczeń.

Ekwiwalentność świadczeń w relacji pomiędzy Państwem a podmiotem sponsorowanym stanowi istotę modelu tzw. sponsoringu właściwego, który każdorazowo jest podstawą Państwa współpracy. Świadczenia obu stron są wzajemne, jednoznacznie określone i możliwe do wyceny w sposób rynkowy.

Po Państwa stronie świadczenia przybierają zróżnicowaną formę i mogą obejmować w szczególności:

(...)

Z kolei po stronie podmiotu sponsorowanego świadczenia polegają m.in. na:

(...)

Równowaga tych świadczeń ustalana jest przez strony w taki sposób, aby wartość świadczenia jednej strony odpowiadała wartości świadczenia strony drugiej. Taka ekwiwalentność realizowana jest poprzez:

•określenie zakresu i charakteru świadczeń każdej ze stron,

•ustalenie wysokości świadczenia pieniężnego (jeśli to konieczne) jako elementu wyrównującego wartość świadczeń,

•przyjęcie modelu barterowego lub mieszanego – tj. kompensaty świadczeń rzeczowych i usługowych z ewentualną dopłatą pieniężną dla zachowania równowagi.

Rozliczenie tzw. royalties pomiędzy Państwem a podmiotem sponsorowanym następuje w oparciu o zasady ekwiwalentności świadczeń, stanowiące podstawę modelu sponsoringu właściwego.

W praktyce wysokość przekazywanych środków z tytułu royalties jest bezpośrednio powiązana z ekonomicznymi i gospodarczymi rezultatami sprzedaży określonych towarów – w szczególności towarów Replik, które są objęte współpracą sponsorską. Oznacza to, że:

• royalties są naliczane jako procent od przychodu osiągniętego przez Państwa ze sprzedaży tych towarów,

• ich wysokość jest więc zmienna i zależna od wyników sprzedaży,

• wysokość royalties jest każdorazowo ustalana w umowie sponsoringowej jako kwota odpowiadająca ekwiwalentowi świadczeń dokonywanych przez podmiot sponsorowany, tj. działań promocyjnych, marketingowych i innych świadczeń umownych.

Taki sposób ustalania i rozliczania royalties zapewnia, że świadczenia obu stron pozostają w równowadze i spełniają przesłankę ekwiwalentności, wykluczając tym samym charakter jednostronnej darowizny.

W efekcie, royalties stanowią element wzajemnego rozliczenia świadczeń, gdzie kwota przekazywana przez Państwa jest proporcjonalna do rzeczywistych wyników sprzedaży i przychodów osiągniętych przez Państwa, a ich wypłata odbywa się zgodnie z ustaleniami umownymi, w terminach i na zasadach określonych przez strony stosunku prawnego.

Wszystkie Państwa świadczenia są przeznaczane wyłącznie na cele wskazane w art. 28 ust. 2 ustawy o sporcie, tj. na realizację zadań z zakresu kultury fizycznej, w szczególności:

•organizację wydarzeń sportowych,

•szkolenie dzieci i młodzieży,

•zakup sprzętu sportowego,

•rozwój infrastruktury sportowej.

We wniosku wskazali Państwo także, że wszelkie inne przesłanki dot. możliwości stosowania tzw. ulgi na sponsoring przewidzianej w art. 18ee uCIT były/są przez Wnioskodawcę spełnione i nie stanowią przedmiotu zapytania, a jedynie w niniejszym wniosku zostały wskazane konkretne wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie stosowania ww. ulgi.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia ustalenia:

1. czy Wnioskodawca, stosując w relacjach z Podmiotami Wspieranymi tzw. model sponsoringu właściwego, ma prawo skorzystać z ulgi wskazanej w art. 18ee uCIT,

2. czy Wnioskodawca ma prawo skorzystać z ulgi wskazanej w art. 18ee ustawy o CIT w sytuacji, gdy przekazane wsparcie polegać będzie na przekazaniu określonej kwoty tytułem rozliczenia opisanych w stanie faktycznym royalties.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości stwierdzić należy, że mają Państwo prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu umowy sponsoringu zarówno w sytuacji przekazywania (...) podmiotowi sponsorowanemu jak i w sytuacji przekazywania temu podmiotowi środków finansowych, także w formie rozliczenia tzw. royalties, których wysokość jest uzależniona od przychodu ze sprzedaży określonych towarów (np. towarów Replik).

Jak wynika z opisu sprawy podmiot sponsorowany wykonuje na Państwa rzecz działania:

(...)

Charakter współpracy, charakter oraz skomplikowanie świadczeń każdej ze stron, wartość wzajemnych świadczeń są ustalane i dostosowywane do możliwości sponsorowanego podmiotu (...).

Udzielacie Państwo podmiotowi sponsorowanemu konkretnych świadczeń o wartości ekonomicznej, takich jak (...). Podmiot sponsorowany realizuje działania (...).

Wskazujecie Państwo, że czynności obu stron współpracy są w pełni ekwiwalentne. Jednakże, niekiedy świadczenia mogą nie być ekwiwalentne. W takim przypadku, gdy świadczenie po Państwa stronie jest niższe następuje dodatkowe przekazanie środków pieniężnych na podstawie faktury wystawionej przez wspierany podmiot. W odwrotnej sytuacji, tj. gdy świadczenie podmiotu wspieranego jest niższe, zobowiązany jest on wtedy do pokrycia różnicy w formie świadczenia pieniężnego za (...), na podstawie faktury wystawionej przez Państwa. Jak wyżej wskazano, możliwe jest również udzielenie wsparcia polegającego na udzieleniu specjalnego rabatu na nabywany przez podmiot (...).

Jednym ze stosowanych modeli współpracy Państwa ze sponsorowanymi podmiotami jest model (...). Na podstawie takiej współpracy, wystawiana jest faktura za usługi sponsorowanego, a wartość przekazanego wsparcia przez Państwa odpowiada kwocie wskazanej na ww. fakturze z tytułu dostawy towarów.

Opisany model współpracy umożliwia stosowanie zarówno mechanizmu barterowego (wzajemnej kompensaty świadczeń) jak i modelu mieszanego, gdzie oprócz świadczeń rzeczowych lub usługowych następuje również przekazanie środków pieniężnych, zapewniając tym samym pełną ekwiwalentność świadczeń obu stron. Przekazujecie Państwo środki pieniężne, towary lub usługi na rzecz sponsorowanego podmiotu, a w zamian otrzymujecie świadczenia promocyjne i marketingowe – m.in. ekspozycję logo, promocję produktów, obecność w mediach społecznościowych sponsorowanego podmiotu. Świadczenia te dokumentowane są fakturą VAT, której wartość odpowiada wartości Państwa świadczeń.

Jak wskazaliście Państwo we wniosku, wszystkie Państwa świadczenia są przeznaczane wyłącznie na cele wskazane w art. 28 ust. 2 ustawy o sporcie, tj. na realizację zadań z zakresu kultury fizycznej, w szczególności:

•organizację wydarzeń sportowych,

•szkolenie dzieci i młodzieży,

•zakup sprzętu sportowego,

•rozwój infrastruktury sportowej.

Ponadto zaznaczyliście Państwo, że spełniony jest wymóg wskazany w art. 18ee ust. 2 pkt 1 ustawy CIT oraz wszelkie inne przesłanki zastosowania przewidziane w art. 18ee tej ustawy były/są przez niego spełnione i nie stanowią przedmiotu zapytania. Wniosek dotyczy jedynie współpracy z (...) i konkretnych wątpliwości wskazanych w zakresie stosowania ulgi sponsoringowej.

W związku z powyższym w ww. zakresie zgodzić należy się z Państwa stanowiskiem dotyczącym możliwości skorzystania przez Państwa z ulgi wskazanej w art. 18ee ustawy o CIT w sytuacji przekazywania (...) podmiotowi sponsorowanemu oraz przekazywania temu podmiotowi środków finansowych, w tym w ramach rozliczenia tzw. royalties, których wysokość jest uzależniona od przychodu ze sprzedaży określonych towarów (np. towarów Replik).

Z kolei w zakresie udzielenia przez Państwa zgody sponsorowanemu na korzystanie z logo Państwa marek (jako elementu czynności wykonywanych przez wnioskodawcę na rzecz (...)) i możliwości skorzystania z ulgi sponsoringowej, o której mowa w art. 18ee ust. 1 pkt 1 ustawy CIT, wskazać należy, że z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że wzajemnie świadczenia pomiędzy Państwem a danym podmiotem sponsorowanym co do zasady pozostają ekwiwalentne i przyjmują postać sponsoringu właściwego, a elementem czynności wykonywanych przez Państwa może być m.in. (...). Na tle przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, należy uznać, że udzielona przez Państwa zgoda w ww. zakresie dokonywana jest jedynie w celu umożliwienia realizacji wzajemnych świadczeń reklamowych przez podmiot sponsorowany. Zgoda w opisanym zakresie wydaje się być koniecznym elementem umowy sponsoringowej, gdyż to Państwo pozostajecie zainteresowanymi eksponowaniem logo Państwa marek w ramach działań marketingowych podmiotu sponsorowanego. Z kolei poprzez formalną zgodę na wykorzystanie logo Państwa marek dla tych celów, umożliwia wywiązanie się z zobowiązań przez podmiot sponsorowany.

Na tle wniosku nie można uznać, że w zamian za zgodę na wykorzystanie logo Państwa marek przez podmioty współpracujące, powinniście Państwo oczekiwać wynagrodzenia, a z pozyskanych w ten sposób środków mielibyście finansować (w tym przez potrącenie) koszty (...). Udostępnianie zgody na korzystanie z logo Państwa marek, nie wydaje się mieć charakteru komercyjnego i ma miejsce jedynie w celach realizacji umów sponsoringowych. Ponadto jak wskazujecie Państwo działania realizowane w ramach sponsoringu właściwego, opierają się na wzajemnej ekwiwalentności świadczeń pomiędzy Państwem a podmiotem sponsorowanym.

Tym samym, Państwa stanowisko w tym zakresie jest prawidłowe.

Natomiast odnosząc się do Państwa działań w zakresie (...). Podmiot sponsorowany realizuje działania (...).

Udzielony przez Państwa rabat cenowy (obniżka ceny) wpływa na wysokość uzyskiwanego przez Państwa przychodu podatkowego z tytułu sprzedaży towaru, poprzez jego zmniejszenie. Natomiast ulga sponsoringowa związana jest z poniesionymi przez określony podmiot kosztami uzyskania przychodów. Tym samym w ramach ulgi sponsoringowej odliczeniu podlegają tylko te koszty, które spełniają kryteria kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Biorąc pod uwagę powyższe, w przedstawionych we wniosku okolicznościach, skorzystanie z ulgi sponsoringowej nie jest możliwe. Zauważyć bowiem należy, że udzielając rabatu, rezygnujecie Państwo z części wynagrodzenia za zbywany towar, obniżając w tej części przychody podatkowe. Zgodnie z definicją, rabat to obniżenie ceny jakiegoś towaru o pewną kwotę (internetowy Słownik Języka Polskiego PWN). Zatem w części udzielonego rabatu rezygnujecie Państwo ze świadczenia ze strony nabywcy towaru. Nie jest więc wymagane by w zamian za udzielony rabat, nabywca dokonywał jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego. A jeśli je wykona, to należy je rozpatrywać w kategorii świadczenia nieodpłatnego/darowizny, które z kolei nie może stać się podstawą do skorzystania z ulgi na podstawie art. 18ee ustawy CIT, gdyż w części udzielonego rabatu nie ponosicie Państwo kosztów uzyskania przychodów na działalność (...).

W ramach sponsoringu właściwego świadczenia wzajemne powinny być ekwiwalentne, a w części udzielonego rabatu na towar warunek ten nie zostanie spełniony. W ocenie Organu, w celu skorzystania z ulgi sponsoringowej, powinniście Państwo np. przyjąć pełną odpłatność za zbywany towar, a z pozyskanych środków (także z części planowanego rabatu) moglibyście sfinansować (w tym przez potrącenie) koszty marketingu/reklamy ze strony (...). Niemniej jednak zobowiązani bylibyście do wykazania całości przychodu z tytułu sprzedaży własnych towarów, co nie ma miejsca w przedstawionym we wniosku opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Przedstawiony we wniosku schemat, zgodnie z Państwa oczekiwaniem, skutkowałby zarówno obniżeniem Państwa przychodów z tytułu sprzedaży Państwa towarów jak i możliwością skorzystania z ulgi na podstawie art. 18ee ustawy CIT, która zgodnie z literalnym brzmieniem art. 18ee utożsamiana jest z ponoszeniem kosztów uzyskania przychodów na np. (...).

W konsekwencji, nie można zgodzić się z Państwem, że w zakresie sprzedaży (...), Wnioskodawca może skorzystać z ulgi wskazanej w art. 18ee ustawy o CIT.

Odnosząc się natomiast do Państwa wątpliwości w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2 zauważyć należy, że jak już wskazano w sytuacji przekazywania sponsorowanemu środków finansowych, w tym w postaci tzw. royalties możliwym jest skorzystanie z ulgi sponsoringowej. Okoliczność, że wysokość środków finansowych przekazywanych sponsorowanemu określona została jako % przychodu uzyskanego przez Państwa ze sprzedaży replik jest tutaj bez znaczenia. I w tym modelu współpracy zostanie zachowana, jak Państwo wskazali ekwiwalentność świadczeń.

Państwa stanowisko w tym zakresie jest więc prawidłowe.

W świetle powyższego Państwa stanowisko w zakresie ustalenia:

1. czy Wnioskodawca, stosując w relacjach z Podmiotami Wspieranymi tzw. model sponsoringu właściwego, ma prawo skorzystać z ulgi wskazanej w art. 18ee ustawy o CIT, w części dotyczącej:

-przekazywania (...) bezpośredniemu podmiotowi sponsorowanemu – jest prawidłowe,

-przekazywania środków finansowych, w tym rozliczenie tzw. royalties, których wysokość jest uzależniona od przychodu ze sprzedaży określonych towarów (np. towarów Replik) – jest prawidłowe,

-udzielania zgody na korzystanie z (...) Wnioskodawcy przez podmioty współpracujące – jest prawidłowe,

-sprzedaży (...) – jest nieprawidłowe,

2. czy Wnioskodawca ma prawo skorzystać z ulgi wskazanej w art. 18ee ustawy o CIT w sytuacji, gdy przekazane wsparcie polegać będzie na przekazaniu określonej kwoty tytułem rozliczenia opisanych w stanie faktycznym royalties - jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wydania zaskarżonego postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.