Interpretacja indywidualna z dnia 6 sierpnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.368.2025.1.MW
Posiadanie przez podatnika faktury, potwierdzenia zapłaty oraz co najmniej jednego z dodatkowych dokumentów takich jak CMR, Confirmation of Arrival czy Delivery note, spełnia wymóg dokumentacyjny dla celu stosowania stawki 0% VAT w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów, zgodnie z art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
8 czerwca 2025 r. za pośrednictwem e-PUAP wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% w związku z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów na podstawie posiadanych dokumentów. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
- A. (dalej: Spółka) posiada siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Czech, gdzie jest zarejestrowana dla potrzeb podatku od wartości dodanej.
- Spółka jest zarejestrowana na potrzeby podatku od towarów i usług w Polsce, w tym również dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych.
- Działalność Spółki obejmuje m.in. produkcję i dystrybucję masy włóknistej, papieru i tekstury oraz towarów z tych materiałów, produktów z plastiku i gumy, produkcję konstrukcji stalowych i metalowych wyrobów gotowych. W Polsce działalność Spółki polega na dystrybucji wyrobów i elementów betonowych oraz z papieru i tektury (dalej: Towary) w kraju i za granicą.
- Spółka dokonuje sprzedaży Towarów nabytych uprzednio od innych spółek z siedzibą w Polsce, które są następnie przedmiotem dalszej sprzedaży do kontrahentów w Polsce, w innych krajach Unii Europejskiej (wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów; dalej: WDT) jak i z krajów spoza Unii Europejskiej (eksport).
- Dostawa Towarów w ramach WDT jest dokonywana do podmiotów, które posiadają ważny numer identyfikacji podatkowej dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych (VAT-UE) nadany im przez państwo będące miejscem przeznaczenia dla transportowanych Towarów (dalej: Nabywca lub Nabywcy).
- Spółka dochowuje należytej staranności w zakresie sprawdzenia ważności numerów VAT-UE Nabywców zarówno na dzień nawiązania współpracy z Nabywcą jak i na dzień dokonania WDT lub jego raportowania dla potrzeb VAT.
- Spółka dokumentuje WDT na rzecz Nabywcy fakturami zawierającymi m.in.:
o numer VAT-UE Nabywcy,
o specyfikację poszczególnych sztuk ładunku tj. nazwa i szczegółowy opis Towarów, ilość Towarów oraz ich wartość.
- Dla potrzeb zastosowania stawki 0% VAT do dokonywanych WDT, co do zasady Spółka gromadzi dokumenty transportowe CMR wystawione przez przewoźników, podpisane przez firmy transportowe, jak i Nabywców.
- Ze względu na to, że to Nabywcy w większości przypadków organizują transport Towarów i odbierają je z Polski we własnym zakresie, często zdarza się, że Spółka nie posiada dokumentów transportowych CMR od przewoźnika. W takich sytuacjach Spółka zawsze gromadzi dodatkowe dokumenty np. potwierdzenie płatności za Towar, dokument Delivery note podpisany przez Nabywcę, a także dokument Confirmation of arrival, które to wraz z fakturą stanowią dowody dla potrzeb zastosowania przez Spółkę stawki 0% do WDT.
- Dokument Confirmation of arrival Spółka posiada zawsze w swojej dokumentacji w przypadku, jeżeli nie ma możliwości otrzymania dokumentu CMR. Taki dokument jest przygotowany na podstawie czeskiej ustawy o VAT (Spółka stosuje ten sam typ dokumentu dla potrzeb VAT w Polsce i w Czechach). Zgodnie z treścią Confirmation of arrival nabywca potwierdza odbiór towarów będących przedmiotem WDT i ich dostarczenie do miejscu przeznaczenia w kraju UE innym niż Polska.
- W związku z powyższym, Spółka dla potrzeb potwierdzania dostarczenia Towarów będących przedmiotem WDT do Nabywcy na terytorium kraju Unii Europejskiej (dalej: UE) innego niż Polska posiada poniższe dokumenty (dalej: Dokumenty podstawowe):
o fakturę dokumentującą sprzedaż Towaru zawierającą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku,
o potwierdzenie zapłaty za Towar,
oraz co najmniej jeden z poniższych dokumentów (dalej: Dokumenty dodatkowe):
odokument transportowy od przewoźnika - CMR,
o dokument Confirmation of arrival,
o dokument dostawy (Delivery note),
·Co do zasady, dokument przewozowy CMR zawiera następujące informacje:
o Nazwę oraz adres nadawcy,
o Nazwę oraz adres Nabywcy,
o Miejsce przeznaczenia Towarów (miejscowość, kraj),
o Miejsce i datę załadunku Towarów,
o Numer i datę dokumentu,
o Nazwę oraz adres przewoźnika,
o Ilość jednostkowa Towarów lub ilość opakowań zbiorczych,
o Numer dostawy,
o Numer środka transportowego (nr ciężarówki/numer rejestracyjny),
o Podpis i stempel nadawcy,
o Podpis i stempel przewoźnika,
o Podpis i ewentualnie stempel Nabywcy wraz z datą odbioru Towarów.
·Confirmation of arrival zawiera następujące informacje:
oNazwę oraz dane Spółki (sprzedawcy) i Nabywcy wraz z numerami VAT-UE kraju innego niż Polska,
o datę i numer dostawy oraz adres dostawy Towarów,
o numer faktury wystawionej przez Spółkę na rzecz Nabywcy z tytułu dostawy Towarów oraz numer dokumentu dostawy (delivery note),
o dane podmiotu odbierającego towar (działającego w imieniu Nabywcy) w miejscu przeznaczenia wraz z podpisem tej osoby i wskazaniem daty i miejsca odbioru.
·Dokument dostawy (Delivery note) zawiera następujące informacje:
o Nazwę oraz adres Nabywcy,
o llość/nazwę/rodzaj wywożonych Towarów,
o Numer zamówienia,
o Warunki dostaw Incoterms,
o Datę odbioru/przywozu Towarów na terytorium państwa UE innego niż Polska,
o Państwo przywozu/odbioru Towarów,
o Podpis osoby upoważnionej ze strony Nabywcy do potwierdzenia odbioru Towarów.
·Wszystkie powyższe Dokumenty dodatkowe mogą zawierać informacje w zakresie wszystkich dostaw dokonanych dla tego Nabywcy w okresie miesiąca - w przypadku, gdy dla danego Nabywcy w danym miesiącu zostanie dokonana większa liczba WDT.
· Confirmation of arrival i/lub podpisana przez Nabywcę Delivery note jest/są przesyłane przez Nabywcę do Spółki drogą elektroniczną w formie skanu jako załącznik do wiadomości e-mail, po zakończeniu okres rozliczeniowego, w którym dokonano WDT tj. okresu miesięcznego.
· Spółka, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy w którym powstał obowiązek podatkowy dla WDT, posiada w swojej dokumentacji Dokumenty podstawowe i co najmniej jeden Dokument dodatkowy potwierdzające, że Towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z Polski i dostarczone do Nabywcy w innym niż Polska kraju UE.
· Na podstawie wyżej wymienionych Dokumentów podstawowych i co najmniej jednego Dokumentu dodatkowego, Spółka opodatkowuje WDT stawką 0% VAT w rozliczeniu VAT za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy. Właściwy i ważny numer nabywcy wraz z wartością dostaw wynikającą z faktury są wskazywane każdorazowo w składanych przez Spółkę w ustawowym terminie informacjach podsumowujących VAT-UE.
Pytanie
Czy w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym posiadane przez Spółkę Dokumenty podstawowe oraz co najmniej jeden Dokument dodatkowy stanowią dowody, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, uprawniające Spółkę do zastosowania stawki VAT 0% do WDT?
Państwa stanowisko w sprawie
Posiadane przez Spółkę w jej dokumentacji Dokumenty podstawowe oraz co najmniej jeden Dokument dodatkowy stanowią dowody w rozumieniu przepisu art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT na podstawie których Spółka jest uprawniona do zastosowania stawki VAT 0% do WDT.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy
Zgodnie z przepisem art. 41 ust. 3 ustawy o VAT WDT podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 0%, z zastrzeżeniem art. 42.
W myśl art. 42 ust. 1 i 1a ustawy o VAT, WDT podlega opodatkowaniu VAT według stawki VAT 0% pod warunkiem, że:
1)podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
2)podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
3)podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE,
4)podatnik w złożonej informacji podsumowującej VAT-UE wykazał WDT, dla którego powstał w danym okresie rozliczeniowym obowiązek podatkowy, a wskazane w niej dane są prawidłowe.
Spełnienie łącznie powyższych warunków formalnych uprawnia podatnika do zastosowania stawki VAT 0% do dokonanego WDT.
Biorąc pod uwagę treść powyższych przepisów, w celu zastosowania stawki VAT 0% do WDT Spółka powinna spełnić łącznie następujące warunki:
1)dokonać dostawy towarów,
2)dostawa powinna zostać dokonana na rzecz nabywców posiadających w momencie dostawy właściwy i ważny numer nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej,
3)posiadać w swojej dokumentacji dowody potwierdzające, że towary zostały w ramach WDT dostarczone do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium Polski,
4)być zarejestrowana jako podatnik VAT UE w momencie złożenia deklaracji podatkowej (w której wykaże WDT),
5)w składanych w terminie informacjach podsumowujących VAT-UE podawać prawidłowe dane kontrahenta z UE (numer VAT-UE) oraz wartość towarów będących przedmiotem WDT.
W opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Spółka spełnia wszystkie wskazane powyżej warunki do zastosowania stawki VAT 0% dla dokonywanych WDT, co potwierdza poniższe uzasadnienie:
Ad. 1
Spółka dokonuje z Polski do innych krajów UE dostaw Towarów, tj. wyrobów i elementów betonowych oraz z papieru i tektury, które stanowią towary w rozumieniu art. 2 pkt 6) ustawy o VAT.
Ad. 2
Nabywcami Towarów są podmioty posiadające ważny numer VAT-UE nadany przez inne niż Polska państwo UE będące miejscem przeznaczenia dla transportowanych Towarów.
Spółka dochowuje należytej staranności weryfikując na bieżąco ważność numerów VAT-UE kontrahentów.
Ad. 3
W ocenie Spółki Dokumenty podstawowe oraz co najmniej jeden Dokument dodatkowy, którymi Spółka dysponuje, stanowią dowody wskazane w przepisach ustawy o VAT wymagane dla zastosowania stawki VAT 0% dla dokonanych WDT.
Przepisy ustawy o VAT wskazują jakie dokumenty mogą zostać uznane za dowody, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.
Zgodnie z przepisem art. 42 ust. 3 ustawy o VAT:
„Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem WDT do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:
1)dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju – w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi), (...)
3)specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.”
Jeżeli dokumenty, o których mowa powyżej, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, dowodami takimi mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła wewnątrzwspólnotowa dostawa, w szczególności:
1)korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie,
2)dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu,
3)dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania,
4)dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju (art. 42 ust. 11 ustawy o VAT).
Użycie przez ustawodawcę w przepisie art. 42 ust. 11 ustawy o VAT sformułowania „w szczególności” oznacza, że wymieniony w tym przepisie katalog dokumentów ma charakter otwarty. Podatnik ma zatem prawo wykorzystać również inne dokumenty niż wymienione w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT w celu potwierdzenia wywozu towarów z terytorium Polski na terytorium innego państwa UE.
Podatnik nie ma przy tym obowiązku zgromadzenia wszystkich dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 i 11 ustawy o VAT. Zgodnie z ugruntowanym w tym zakresie stanowiskiem sądów administracyjnych oraz Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, podatnik może zgromadzić tylko niektóre dokumenty, jeżeli posiadają one wystarczającą wartość dowodową. Potwierdza to m.in. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 4 kwietnia 2023r., sygn. I FSK 2256/18:
„W świetle art. 42 ust. 1, 3 i 11 uptu dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczające jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 O.p., o ile łącznie potwierdzają fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.”
Dla Spółki oznacza to, że wystarczającym jest zgromadzenie jednego z dowodów wskazanych w przepisie art. 42 ust. 3 ustawy o VAT i uzupełnienie go dodatkowym dowodem wymienionym w przepisie art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, aby uznać, iż zgromadziła wystarczającą dokumentację dla zastosowania stawki VAT 0% do dokonanego WDT.
W stanie faktycznym wskazano, iż Spółka każdorazowo posiada fakturę dokumentującą WDT, która zawiera szczegółową specyfikację poszczególnych sztuk ładunku (w tym nazwa Towaru, ilość sztuk i waga, cena jednostokowa i wartość netto). W takiej sytuacji należy uznać, że faktura stanowi dokument, o którym mowa w przepisie art. 42 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, a posiadanie odrębnej specyfikacji sztuk ładunku nie jest wymagane.
Dodatkowo, oprócz faktury wraz ze specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku, Spółka jest zawsze w posiadaniu potwierdzenia płatności za Towar, oraz gromadzi co najmniej jeden (o ile nie wszystkie) z poniższych dokumentów:
- dokument transportowy od przewoźnika – CMR,
- Confirmation of arrival podpisany przez Nabywcę,
- dokument dostawy (Delivery note) podpisany przez Nabywcę.
Oznacza to, że w stosunku do każdej WDT Spółka zawsze posiada i będzie nadal posiadać co najmniej jeden z dowodów wskazanych w przepisie art. 42 ust. 3 ustawy o VAT oraz co najmniej jeden z dowodów wskazanych w przepisie art. 42 ust. 11 ustawy o VAT.
Jeżeli Spółka oprócz faktury i potwierdzenia płatności za Towar zgromadzi również podpisany dokument CMR zawierający:
- Nazwę oraz adres nadawcy,
- Nazwę oraz adres Nabywcy,
- Miejsce przeznaczenia Towarów (miejscowość, kraj),
- Miejsce i datę załadunku Towarów,
- Numer i datę dokumentu,
- Nazwę oraz adres przewoźnika,
- Ilość jednostkowa Towarów lub ilość opakowań zbiorczych,
- Numer dostawy,
- Numer środka transportowego (nr ciężarówki/numer rejestracyjny),
- Podpis i stempel nadawcy,
- Podpis i stempel przewoźnika,
- Podpis i ewentualnie stempel Nabywcy wraz z datą odbioru Towarów,
- będzie w posiadaniu wszystkich dokumentów wymienionych w przepisie art. 42 ust. 3 w związku z ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT (Dokumenty podstawowe), zatem przysługuje jej wprost prawo do zastosowania stawki VAT 0% do tego WDT.
W przypadku braku dokumentu CMR Spółka będzie uprawniona do zastosowania stawki VAT 0% do WDT, o ile zgromadzi inne dokumenty wskazane w przepisie 42 ust. 11 ustawy o VAT.
Przepis art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, jako jeden z dokumentów dowodów uprawniających do zastosowania stawki VAT 0% wskazuje m.in. dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Ustawa o VAT nie precyzuje jednak jakie dane lub formę powinien mieć dokument, aby uznać go za dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.
Należy zatem uznać, iż każdy dowód, niezależnie od jego formy, który będzie potwierdzał, że towar został przyjęty przez nabywcę na terytorium innego niż Polska kraju UE, stanowi dowód w rozumieniu przepisu art. 42 ust. 11 ustawy o VAT.
Za taki dowód można uznać zarówno Confirmation of arrival jak i Delivery note.
Informacje i dane wskazane na Confirmation of arrival oraz Delivery note pozwalają na uznanie, że Nabywca w bezpośredni i jasny sposób potwierdził dostarczenie i odbiór Towarów objętych WDT w kraju UE innych niż Polska (kraj przeznaczenia). Dokumenty te zawierają następujące informacje:
- Confirmation of arrival:
o Nazwę oraz dane Spółki i Nabywcy wraz z numerami VAT-UE kraju innego niż Polska (najczęściej kraju przeznaczenia Towarów),
o datę i numer dostawy oraz adres dostawy,
o numer faktury oraz numer dokumentu dostawy (delivery note),
o dane podmiotu odbierającego towar (działającego w imieniu Nabywcy) w miejscu przeznaczenia wraz z podpisem tej osoby i wskazania daty i miejsca odbioru.
·Delivery note:
o Nazwę oraz adres Nabywcy,
o Ilość/nazwę/rodzaj wywożonych Towarów,
o Numer zamówienia,
o Warunki dostaw Incoterms,
o Datę odbioru/przywozu Towarów na terytorium państwa UE innego niż Polska,
o Państwo przywozu/odbioru Towarów,
o Podpis osoby upoważnionej ze strony Nabywcy do potwierdzenia odbioru Towarów.
W świetle powyższego, zarówno Confirmation of arrival jak i Delivery note zawierające wszystkie wskazane powyżej elementy stanowią dowód w rozumieniu przepisu art. 42 ust. 11 pkt 4 ustawy o VAT, tj. dowód potwierdzający przyjęcie przez Nabywcę Towaru na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju.
Na podstawie powołanych przepisów ustawy o VAT oraz argumentacji, posiadanie przez Spółkę łącznie następujących dokumentów:
- faktury zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku,
- potwierdzenia zapłaty za Towar,
oraz co najmniej jednego z poniższych Dokumentów dodatkowych:
- dokumentu transportowego od przewoźnika - CMR,
- Confirmation of arrival,
- Delivery note,
- spełnia warunek posiadania dokumentów wymaganych w celu zastosowania stawki VAT 0% do WDT.
Wniosek:
Dokumenty podstawowe oraz co najmniej jeden z Dokumentów dodatkowych stanowią dowody, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT uprawniające Spółkę do zastosowania stawki VAT 0% do WDT.
Powyższe stanowisko, potwierdzają również liczne interpretacje indywidualne Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, m.in.:
- interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 13 czerwca 2017 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.94.2017.1.AP:
„W przypadku braku oryginału dokumentu CMR lub istotnych trudności z jego pozyskaniem w ustawowym terminie do zastosowania stawki 0% VAT przy WDT, potwierdzeniem dostarczenia towaru do Nabywcy jest komplet następujących dokumentów:
1.kopia faktury VAT zawierająca ogólną specyfikację poszczególnych sztuk ładunku (ponadto szczegółowe informacje na temat specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku znajdują się na nocie dostawy),
2.co najmniej 1 z poniższych dokumentów:
A.skan, kserokopia, faks potwierdzonego CMR (dokument przekazany również drogą elektroniczną),
B.potwierdzona przez odbiorcę towaru faktura (skan lub oryginał),
C.potwierdzony przez odbiorcę towaru dowód dostawy (skan lub oryginał),
D.informacja z wewnętrznego systemu spedytora (przewoźnika), gdzie można sprawdzić kierunek przesyłki i jej status (potwierdzająca status przesyłki: doręczona),
E.potwierdzenie zapłaty za dostarczony towar (przy formie płatności po dostawie),
F.korespondencja mailowa z nabywcą, potwierdzająca dotarcie towaru do nabywcy,
G.zestawienie z aplikacji zewnętrznego dostawcy, która zawiera dane wszystkich przesyłek spedytorów uwzględnionych w umowie z dostawcą, gdzie można sprawdzić kierunek i status przesyłki.
Na podstawie wyżej wymienionych dokumentów Spółka wykazuje przedmiotowe dostawy w deklaracji za dany okres rozliczeniowy jako opodatkowane stawką 0% VAT.
(...)
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.”
- interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 12 lutego 2025 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.700.2024.1.GK:
„Dokumentacja gromadzona przez Spółkę obejmuje opisane poniżej przypadki:
Wariant A - Spółka będzie w posiadaniu:
- kopii faktury oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument, tzn. załącznik do faktury) oraz
- dokumentów przewozowych wystawionych przez przewoźnika (np. w formie listów przewozowych CMR) potwierdzających dostarczenie towarów na teren innego państwa członkowskiego UE,
Wariant B (najczęstszy wariant gromadzonej dokumentacji) - Spółka będzie w posiadaniu:
- kopii faktury oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument, tzn. załącznik do faktury) oraz
- otrzymanego drogą elektroniczną skanu zbiorczego potwierdzenia odbioru towarów, zawierającego (i) wykaz faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz Kontrahenta w danym okresie, (ii) oświadczenie, iż towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium innego państwa członkowskiego oraz (iii) podpis osoby upoważnionej ze strony Kontrahenta do potwierdzenia odbioru towarów (w przypadku dostaw łańcuchowych, towary będą fizycznie odbierane przez odbiorcę końcowego).
Wariant C - Spółka będzie w posiadaniu:
- kopii faktury oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument, tzn. załącznik do faktury) oraz
- otrzymanego drogą elektroniczną (tzn. w formie wiadomości e-mail) potwierdzenia odbioru towarów objętych wykazem faktur przesłanych przez Spółkę; w ramach planowanego rozwiązania osoba upoważniona przez Kontrahenta (korzystając z oficjalnego konta poczty elektronicznej serwera Kontrahenta) będzie przesyłała Spółce potwierdzenie w formie wiadomości e-mail, iż towary objęte wykazem faktur, przesłanym przez Spółkę, zostały otrzymane przez Kontrahenta lub odbiorcę ostatecznego (w przypadku dostaw łańcuchowych).
Wariant D - Spółka będzie w posiadaniu:
- kopii faktury oraz specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku (zawartej w fakturze lub stanowiącej osobny dokument, tzn. załącznik do faktury) oraz
- zbiorczego zestawienia faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz Kontrahenta w danym okresie; zestawienie to jest przesyłane Kontrahentowi drogą elektroniczną, po zakończeniu okresu, którego dotyczy Zgodnie z ustaleniami z Kontrahentem oraz informacją zawartą w przedmiotowym zestawieniu, w przypadku braku dokonania potwierdzenia do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczy przesłane zestawienie, uznaje się, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska (możliwe są zatem sytuacje, w których Kontrahent nie zgłasza zastrzeżeń w odniesieniu do otrzymanego zestawienia i tym samym nie odsyła do Spółki informacji zwrotnej w tym zakresie).
(…)
dowody (opisane w Wariantach A-D) stanowią/stanowić będą dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie potwierdzają/będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, a w konsekwencji upoważniają/będą upoważniały Państwa (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy) do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT)”.
- interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 3 grudnia 2024 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.442.2024.2.JSU:
„Należy zauważyć, że przedstawione przez Państwa dokumenty umożliwiają zidentyfikowanie towarów (faktura zawiera specyfikację sztuk ładunku), wskazują adres dostawy (miejsce przeznaczenia) w innym kraju Unii Europejskiej, a także zawierają potwierdzenie, że towary zostały dostarczone do klienta w danym państwie Unii Europejskiej innym niż Polska. Zatem posiadana dokumentacja opisana w scenariuszach 1-4 będzie stanowiła dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, w tym typu „dropshipping”, które (jak wynika z opisu sprawy) łącznie będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do odbiorców na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.
W konsekwencji, Państwo (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ustawy) macie prawo do zastosowania stawki 0% z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy.
- interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 12 maja 2025 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.213.2025.1.GK:
„Zestaw 1:
1)faktury (lub jej kopii) - dokumentującej dokonaną WDT, zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku,
2)międzynarodowego listu przewozowego CMR (przesyłanego drogą elektroniczną na dedykowany adres e-mail Spółki w formie skanu dokumentu lub przekazywanego bezpośrednio przez przewoźnika/spedytora w formie papierowej), niepodpisanego przez Kontrahenta (podpisanego jedynie przez nadawcę i przewoźnika/spedytora),
3)potwierdzenie otrzymania zapłaty za Towary (w formie potwierdzenia bankowego)”.
Zestaw 2:
„1) faktury (lub jej kopii) - dokumentującej dokonaną WDT, zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku,
2) potwierdzenia przewoźnika/spedytora o dostarczeniu Towaru do Kontrahenta, które ma formę wygenerowanej elektronicznie informacji o trasie przesyłki, pochodzącej z portalu internetowego firmy kurierskiej - przewoźnika/spedytora (umożliwiającego monitorowanie przesyłki). Potwierdzenie to zawiera datę, godzinę i miejsce dostarczenia Towaru do Kontrahenta, status. Spółka w każdym przypadku zna numer przesyłki i jest w stanie go przypisać do konkretnej dostawy. W konsekwencji, Spółka jest w stanie jednoznacznie powiązać potwierdzenie od przewoźnika/spedytora z konkretnymi transakcjami WDT udokumentowanymi wystawionymi przez Spółkę fakturami”.
Zestaw 3:
„1) faktury (lub jej kopii) - dokumentującej dokonaną WDT, zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku,
2) potwierdzenia odbioru Towarów otrzymywane od Kontrahenta, w postaci:
* korespondencji elektronicznej (mailowej) z Kontrahentem zawierającej oświadczenie/informację o odbiorze przez niego towarów w danym okresie, na terytorium innego kraju UE innym niż Polska, ze wskazaniem danych umożliwiających identyfikację poszczególnych dostaw (np. data dostawy, oznaczenie symbolu oraz ilości towaru, czy też numer dokumentu „Delivery Note”, będący dokumentem towarzyszącym danej dostawie). Spółka przesyła Kontrahentowi wiadomość e-mail ze szczegółami danych dostaw, a Kontrahent odsyła odpowiedź mailową zawierającą potwierdzenie, że dostawy te zostały przez niego otrzymane na terytorium kraju UE innym niż Polska. Potwierdzenie to może być zawarte w treści wiadomości e-mail lub stanowić załącznik do takiej wiadomości; lub
* wygenerowanego elektronicznie zbiorczego raportu odebranych towarów z portalu Kontrahenta, który zawiera informację o otrzymanych przez niego Towarach w danym okresie, na terytorium innego kraju UE innym niż Polska. Na portalu Kontrahent raportuje tylko Towary, które zostały przez niego odebrane. W zależności od Kontrahenta, Spółka albo pobiera raport bezpośrednio z portalu Kontrahenta, do którego ma dostęp, albo taki raport przesyłany jest z portalu Kontrahenta na adres mailowy Spółki. Ww. raport zawiera dane pozwalające na identyfikację towaru (np. data dostawy, oznaczenie symbolu oraz ilości towaru, czy też numer dokumentu „Delivery Note”, będący dokumentem towarzyszącym danej dostawie)”.
(…)
Zatem Państwa stanowisko, zgodnie z którym Spółka na podstawie dokumentacji opisanej w Zestawie 1, 2 i 3 jest uprawniona do zastosowania stawki VAT 0% w odniesieniu do WDT realizowanej na rzecz Kontrahenta zgodnie z art. 42 ust. 1 w zw. z art. 42 ust. 3 i 11 ustawy, należy uznać za prawidłowe.”
Ad. 4
Spółka jest zarejestrowana na potrzeby podatku od towarów i usług w Polsce, w tym również dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych i będzie zarejestrowana na moment składania deklaracji podatkowej i informacji podsumowującej VAT-UE, w której będzie wykazywała przedmiotowe WDT.
Ad. 5
Spółka terminowo wypełnia swoje obowiązki w zakresie składanych w drodze elektronicznej deklaracji podatkowych w tym informacji podsumowujących VAT-UE.
Spółka dochowuje należytej staranności w zakresie sprawdzenia ważności numerów VAT-UE Nabywców zarówno na dzień nawiązania współpracy z Nabywcą jak i na dzień dokonania WDT lub jego raportowania dla potrzeb VAT.
Podane przez Spółkę dane Nabywcy z kraju UE (numer VAT-UE) oraz wartość towarów będących przedmiotem WDT są prawidłowe i wynikają bezpośrednio z ksiąg oraz wystawionych dokumentów.
Podsumowanie:
Mając na uwadze wskazane powyżej przepisy ustawy o VAT, uzasadnienie oraz stanowisko Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej i sądów administracyjnych należy uznać, że Spółka spełnia wszystkie warunki wskazane w przepisie art. 42 ust. 1 ustawy o VAT uprawniające ją do zastosowania stawki VAT 0% dla WDT, ponieważ:
1)Spółka dokonuje dostawy Towarów (WDT) na rzecz Nabywcy.
2) Dostawa jest dokonywana do podmiotów, które posiadają ważny numer VAT UE nadany im przez państwo będące miejscem przeznaczenia dla transportowanych Towarów.
3) Spółka posiada fakturę stanowiącą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, potwierdzenie zapłaty za Towar a także co najmniej jeden z dokumentów: dokument CMR lub/i Confirmation of arrival lub/i Delivery note, które w sposób jednoznaczny potwierdzają dostarczenie Towarów będących przedmiotem WDT do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, a w związku stanowią dowody w świetle art. 42 ust. 1 pkt. 2 ustawy o VAT.
4) Spółka jest zarejestrowana na potrzeby podatku od towarów i usług w Polsce, w tym również dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych i będzie nadal zarejestrowana w momencie złożenia deklaracji podatkowej, w której będzie wykazywała przedmiotowe WDT.
5) Spółka w ustawowym terminie składa informacje podsumowujące VAT-UE w których podaje prawidłowe dane kontrahentów (numer VAT-UE) oraz wartość dostaw stanowiących WDT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:
1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2) eksport towarów;
3) import towarów na terytorium kraju;
4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Z regulacji tej wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.
W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 i 4 ustawy:
Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Według art. 13 ust. 1 ustawy:
Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.
Stosownie do art. 13 ust. 2 ustawy:
Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:
1) podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2) osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3) podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
4) podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.
Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy:
Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 albo art. 113a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7.
Dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów musi zaistnieć wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy tych towarów (przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel).
Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Spółka posiada siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Czech, gdzie jest zarejestrowana dla potrzeb podatku od wartości dodanej. Spółka jest zarejestrowana na potrzeby podatku od towarów i usług w Polsce, w tym również dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych. Działalność Spółki obejmuje m.in. produkcję i dystrybucję masy włóknistej, papieru i tekstury oraz towarów z tych materiałów, produktów z plastiku i gumy, produkcję konstrukcji stalowych i metalowych wyrobów gotowych. W Polsce działalność Spółki polega na dystrybucji wyrobów i elementów betonowych oraz z papieru i tektury (Towary) w kraju i za granicą. Spółka dokonuje sprzedaży Towarów nabytych uprzednio od innych spółek z siedzibą w Polsce, które są następnie przedmiotem dalszej sprzedaży do kontrahentów w Polsce, w innych krajach Unii Europejskiej (WDT) jak i z krajów spoza Unii Europejskiej (eksport). Dostawa Towarów w ramach WDT jest dokonywana do podmiotów, które posiadają ważny numer identyfikacji podatkowej dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych (VAT-UE) nadany im przez państwo będące miejscem przeznaczenia dla transportowanych Towarów (Nabywca lub Nabywcy). Spółka dochowuje należytej staranności w zakresie sprawdzenia ważności numerów VAT-UE Nabywców zarówno na dzień nawiązania współpracy z Nabywcą jak i na dzień dokonania WDT lub jego raportowania dla potrzeb VAT. Spółka dokumentuje WDT na rzecz Nabywcy fakturami zawierającymi m.in.: numer VAT-UE Nabywcy oraz specyfikację poszczególnych sztuk ładunku tj. nazwa i szczegółowy opis Towarów, ilość Towarów oraz ich wartość. Dla potrzeb zastosowania stawki 0% VAT do dokonywanych WDT, co do zasady Spółka gromadzi dokumenty transportowe CMR wystawione przez przewoźników, podpisane przez firmy transportowe, jak i Nabywców. Ze względu na to, że to Nabywcy w większości przypadków organizują transport Towarów i odbierają je z Polski we własnym zakresie, często zdarza się, że Spółka nie posiada dokumentów transportowych CMR od przewoźnika. W takich sytuacjach Spółka zawsze gromadzi dodatkowe dokumenty np. potwierdzenie płatności za Towar, dokument Delivery note podpisany przez Nabywcę, a także dokument Confirmation of arrival, które to wraz z fakturą stanowią dowody dla potrzeb zastosowania przez Spółkę stawki 0% do WDT. Dokument Confirmation of arrival Spółka posiada zawsze w swojej dokumentacji w przypadku, jeżeli nie ma możliwości otrzymania dokumentu CMR. Taki dokument jest przygotowany na podstawie czeskiej ustawy o VAT (Spółka stosuje ten sam typ dokumentu dla potrzeb VAT w Polsce i w Czechach). Zgodnie z treścią Confirmation of arrival nabywca potwierdza odbiór towarów będących przedmiotem WDT i ich dostarczenie do miejscu przeznaczenia w kraju UE innym niż Polska. Spółka dla potrzeb potwierdzania dostarczenia Towarów będących przedmiotem WDT do Nabywcy na terytorium kraju Unii Europejskiej innego niż Polska posiada poniższe dokumenty (Dokumenty podstawowe):
- fakturę dokumentującą sprzedaż Towaru zawierającą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku,
- potwierdzenie zapłaty za Towar,
oraz co najmniej jeden z poniższych dokumentów (dalej: Dokumenty dodatkowe):
- dokument transportowy od przewoźnika - CMR,
- dokument Confirmation of arrival,
- dokument dostawy (Delivery note),
- Co do zasady, dokument przewozowy CMR zawiera następujące informacje:
- Nazwę oraz adres nadawcy,
- Nazwę oraz adres Nabywcy,
- Miejsce przeznaczenia Towarów (miejscowość, kraj),
- Miejsce i datę załadunku Towarów,
- Numer i datę dokumentu,
- Nazwę oraz adres przewoźnika,
- Ilość jednostkowa Towarów lub ilość opakowań zbiorczych,
- Numer dostawy,
- Numer środka transportowego (nr ciężarówki/numer rejestracyjny),
- Podpis i stempel nadawcy,
- Podpis i stempel przewoźnika,
- Podpis i ewentualnie stempel Nabywcy wraz z datą odbioru Towarów.
- Confirmation of arrival zawiera następujące informacje:
oNazwę oraz dane Spółki (sprzedawcy) i Nabywcy wraz z numerami VAT-UE kraju innego niż Polska,
o datę i numer dostawy oraz adres dostawy Towarów,
o numer faktury wystawionej przez Spółkę na rzecz Nabywcy z tytułu dostawy Towarów oraz numer dokumentu dostawy (delivery note),
o dane podmiotu odbierającego towar (działającego w imieniu Nabywcy) w miejscu przeznaczenia wraz z podpisem tej osoby i wskazaniem daty i miejsca odbioru.
·Dokument dostawy (Delivery note) zawiera następujące informacje:
o Nazwę oraz adres Nabywcy,
o llość/nazwę/rodzaj wywożonych Towarów,
o Numer zamówienia,
o Warunki dostaw Incoterms,
o Datę odbioru/przywozu Towarów na terytorium państwa UE innego niż Polska,
o Państwo przywozu/odbioru Towarów,
o Podpis osoby upoważnionej ze strony Nabywcy do potwierdzenia odbioru Towarów.
Wszystkie powyższe Dokumenty dodatkowe mogą zawierać informacje w zakresie wszystkich dostaw dokonanych dla tego Nabywcy w okresie miesiąca - w przypadku, gdy dla danego Nabywcy w danym miesiącu zostanie dokonana większa liczba WDT. Confirmation of arrival i/lub podpisana przez Nabywcę Delivery note jest/są przesyłane przez Nabywcę do Spółki drogą elektroniczną w formie skanu jako załącznik do wiadomości e-mail, po zakończeniu okres rozliczeniowego, w którym dokonano WDT tj. okresu miesięcznego. Spółka, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy w którym powstał obowiązek podatkowy dla WDT, posiada w swojej dokumentacji Dokumenty podstawowe i co najmniej jeden Dokument dodatkowy potwierdzające, że Towary będące przedmiotem WDT zostały wywiezione z Polski i dostarczone do Nabywcy w innym niż Polska kraju UE. Na podstawie Dokumentów podstawowych i co najmniej jednego Dokumentu dodatkowego, Spółka opodatkowuje WDT stawką 0% VAT w rozliczeniu VAT za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy. Właściwy i ważny numer nabywcy wraz z wartością dostaw wynikającą z faktury są wskazywane każdorazowo w składanych przez Spółkę w ustawowym terminie informacjach podsumowujących VAT-UE.
Państwa wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą wskazania czy posiadane przez Spółkę Dokumenty podstawowe oraz co najmniej jednej Dokument dodatkowy stanowią dowody, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy, uprawniające Spółkę do zastosowania stawki VAT 0% do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.
Wskazać należy, że w kwestii dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów od 1 stycznia 2020 r. zastosowanie mają przepisy rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2018/1912 z 4 grudnia 2018 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do niektórych zwolnień związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi (Dz. Urz. UE L Nr 311 z 7 grudnia 2018 r., s. 10), zwanego dalej rozporządzeniem 2018/1912. Rozporządzenie 2018/1912 ma zasięg ogólny, wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Rozporządzenie 2018/1912 wprowadza m.in. domniemania wzruszalne odnoszące się do dowodów wymaganych do zastosowania zwolnienia z prawem do odliczenia (stawki 0%) z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.
Zgodnie z treścią art. 45a wprowadzonego rozporządzeniem 2018/1912:
1. Do celów stosowania zwolnień ustanowionych w art. 138 dyrektywy 2006/112/WE domniemywa się, że towary zostały wysłane lub przetransportowane z państwa członkowskiego do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza jego terytorium, ale na terytorium Wspólnoty, w którymkolwiek z następujących przypadków:
a) sprzedawca wskazuje, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez niego lub przez osobę trzecią działającą na jego rzecz, oraz sprzedawca jest w posiadaniu co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy, albo sprzedawca jest w posiadaniu jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w ust. 3 lit. b), potwierdzających wysyłkę lub transport, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy;
b) sprzedawca jest w posiadaniu następujących dokumentów:
(i) pisemnego oświadczenia nabywcy potwierdzającego, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez nabywcę lub przez osobę trzecią działającą na rzecz nabywcy, oraz wskazującego państwo członkowskie przeznaczenia towarów; takie pisemne oświadczenie określa: datę wystawienia; nazwę lub imię i nazwisko oraz adres nabywcy; ilość i rodzaj towarów; datę i miejsce przybycia towarów; w przypadku dostawy środków transportu, numer identyfikacyjny środków transportu; oraz identyfikację osoby przyjmującej towary na rzecz nabywcy; oraz
(ii) co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i nabywcy, lub jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w ust. 3 lit. b), potwierdzających transport lub wysyłkę, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy.
Nabywca dostarcza sprzedawcy pisemne oświadczenie, o którym mowa w lit. b) pkt (i), do dziesiątego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła dostawa.
2. Organ podatkowy może obalić domniemanie przyjęte na podstawie ust. 1.
3. Do celów ust. 1 następujące dokumenty są akceptowane jako dowód wysyłki lub transportu:
a) dokumenty odnoszące się do wysyłki lub transportu towarów, takie jak podpisany list przewozowy CMR, konosament, faktura za towarowy przewóz lotniczy lub faktura od przewoźnika towarów;
b) następujące dokumenty:
(i) polisa ubezpieczeniowa w odniesieniu do wysyłki lub transportu towarów lub dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za wysyłkę lub transport towarów;
(ii) dokumenty urzędowe wydane przez organ władzy publicznej, na przykład notariusza, potwierdzające przybycie towarów do państwa członkowskiego przeznaczenia;
(iii) poświadczenie odbioru wystawione przez prowadzącego magazyn w państwie członkowskim przeznaczenia, potwierdzające składowanie towarów w tym państwie członkowskim.
Jednakże wskazać należy, że niespełnienie warunków wprowadzonych ww. rozporządzeniem nie oznacza, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji dostawca będzie musiał udowodnić w inny sposób, zgodnie z dotychczasowymi przepisami ustawy, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione.
W myśl art. 41 ust. 3 ustawy:
W wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.
Stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy:
Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:
1)podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;
2)podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
3)podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.
Warunki te muszą być spełnione łącznie. Spełnienie pierwszego z nich ma zagwarantować, że czynność zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w kraju odbiorcy i zostanie tam faktycznie opodatkowana, a drugi wskazuje, że istotnie nastąpił wywóz towarów z jednego państwa członkowskiego (z kraju) i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego. Istotą transakcji wewnątrzwspólnotowych jest faktyczne opodatkowanie dostawy towaru w państwie przeznaczenia (do którego towar jest docelowo przemieszczany). Dostawa, która następuje na terytorium państwa dostawcy towarów, jest opodatkowana stawką 0%, a w państwie nabywcy następuje opodatkowanie tej dostawy według stawki podatku tam właściwej. Transakcja opodatkowana w ten sposób ma na celu uniknięcie zakłócania konkurencji, powodowanego podwójnym opodatkowaniem lub brakiem opodatkowania. Jednak zastosowanie stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów uzależnione jest także od zarejestrowania podatnika jako podatnika VAT UE, najpóźniej w momencie składania deklaracji uwzględniającej daną dostawę.
W myśl art. 42 ust. 1a ustawy:
Stawka podatku, o której mowa w ust. 1, nie ma zastosowania, jeżeli:
1)podatnik nie dopełnił obowiązku, o którym mowa w art. 100 ust. 1 pkt 1 lub ust. 3 pkt 1, lub
2)złożona informacja podsumowująca nie zawiera prawidłowych danych dotyczących wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów zgodnie z wymogami, o których mowa w art. 100 ust. 8
– chyba że podatnik należycie na piśmie wyjaśnił uchybienie naczelnikowi urzędu skarbowego
Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wywozu towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, realizowanej z udziałem przewoźnika lub spedytora odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy.
Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy:
Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:
1)dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju – w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
2)(uchylony)
3)specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku
4)(uchylony)
– z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.
Jednak w myśl art. 42 ust. 11 ustawy:
W przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:
1)korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
2)dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
3)dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny – dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
4)dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.
Należy wskazać, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu dostawy, tj. przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie. Podkreślić należy, że zakwalifikowanie danej transakcji jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy, wymaga czasowego i materialnego związku pomiędzy dostawą danego towaru i jego transportem.
W związku z tym istotne jest to, aby ww. dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego. Ponadto, dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, której wymaga ten przepis.
Brzmienie art. 42 ust. 3 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Nie oznacza to jednak, że dla potwierdzenia tej okoliczności wymagane jest „łączne” posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powyższych przepisach, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych. Istotne jest aby dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju. Dokumenty mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju.
Powyższe rozważania potwierdza uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 października 2010 r., sygn. akt I FPS 1/10, w której Sąd podkreślił, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów jest przede wszystkim jedną z czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, o czym stanowi art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy. Co do zasady, polega ona na wywozie towarów z terytorium kraju (Polski), w wykonaniu czynności określonych w art. 7, czyli dostawy towarów, na terytorium innego państwa członkowskiego, w określonych w ustawie warunkach. Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, przy spełnieniu określonych w ustawie przesłanek, podlega opodatkowaniu według stawki 0% (tzw. wspólnotowe zwolnienie z prawem do odliczenia), co z jednej strony powoduje, że transakcja wywozu towaru z Polski do innego kraju członkowskiego nie jest obciążana podatkiem, a jednocześnie dostawcy pozwala na odzyskanie podatku uiszczonego przy nabyciu tego towaru, co zapewnia realizację zasady neutralności podatku od towarów i usług. Zasada ta obowiązuje jednak tylko wówczas, gdy w wyniku tej transakcji (wywozu) obowiązek naliczenia podatku ciąży na nabywcy towaru (w innym państwie członkowskim), w wyniku wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru (WNT) na terenie jego kraju (zasada opodatkowania w kraju przeznaczenia, konsumpcji). NSA stwierdził, że samo brzmienie art. 42 ust. 3 i 4 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Tym samym, zdaniem Sądu, w świetle art. 42 ust. 1, 3 i 11 ustawy dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej, o ile łącznie potwierdzają fakt dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.
Ponadto należy zauważyć, że ustawa nie zawiera definicji „dokumentu przewozowego”. Nawiązując do cyt. art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy, dokument ten powinien być dowodem potwierdzającym, że towar będący przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy został wywieziony z terytorium kraju i dostarczony do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. List przewozowy opisany w Rozdziale III Konwencji Genewskiej o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) z dnia 19 maja 1956 r. (Dz. U. z 1962 r. Nr 49, poz. 238, z późn. zm.), jest niewątpliwie dowodem zawarcia umowy przewozu. Zgodnie z art. 4 oraz art. 9 Konwencji Genewskiej list przewozowy stanowi dowód zawarcia umowy przewozu, warunków tej umowy oraz przyjęcia towaru przez przewoźnika, o ile nie zostanie przeprowadzony dowód przeciwny.
Brak, nieprawidłowość lub utrata listu przewozowego nie wpływa na istnienie ani na ważność umowy przewozu, która mimo to podlega przepisom Konwencji. Zatem, sama Konwencja również nie ogranicza możliwości przeprowadzania dowodu w zakresie przewozu towarów tylko do listu przewozowego.
Wobec powyższego dokumentem przewozowym, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy, może być każdy dokument otrzymany od przewoźnika (spedytora), z którego jednoznacznie wynika, że towary będące przedmiotem dostawy zostały wywiezione i dostarczone nabywcy do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. Dokumentem tym może być więc zarówno tradycyjny list przewozowy, jak i każdy inny dokument spełniający warunki formalne i potwierdzający dokonanie dostawy towaru do nabywcy.
Zatem mając na uwadze powołane powyżej przepisy oraz uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego, należy stwierdzić, że dla zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest na gruncie polskich przepisów, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Dla udokumentowania takiej dostawy podatnik może także posiadać inne dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.), zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.
Podsumowując, dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0% podatnik musi posiadać w swojej dokumentacji dowody, które łącznie potwierdzą fakt wywiezienia z terytorium kraju i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.
Przy czym przepisy regulujące prawo do zastosowania preferencyjnej stawki podatku nie określają formy dokumentów potwierdzających wywiezienie i dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy. Obowiązujące w tym zakresie przepisy nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, e-mail, lub jako skan dokumentu załączony do wiadomości e-mail otrzymanej od przewoźnika lub kontrahenta, niebudzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy. Należy zatem przyjąć, że każda forma dokumentu jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność i integralność z dokumentami źródłowymi została wystarczająco uprawdopodobniona. Dokumenty powinny jednoznacznie dowodzić dostarczenie towarów do ich odbiorcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.
Ponadto wskazać należy, że faktura sprzedaży wypełnia znamiona specyfikacji, tj. zawiera dane dotyczące w szczególności nazwy i ilości towarów będącego przedmiotem dostawy, umożliwiając jego identyfikację.
Za możliwością uznania, iż faktura stanowi specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, przemawia ugruntowana w tym zakresie praktyka organów podatkowych oraz sądów administracyjnych. Dla przykładu, w wyroku z 9 grudnia 2009 r. o sygn. I FSK 1388/08, Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, iż: „(...) nie wydaje się, by podatnik był zmuszony do posiadania w swej dokumentacji odrębnej specyfikacji dostarczanych w ramach VAT towarów, jeśli specyfikacja taka została zawarta w fakturze VAT. (...). Jeżeli na fakturze wskazano dane, jakie powinna zawierać specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku (tj. m.in. nazwę i ilość towarów), faktura taka w istocie stanowi specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. (...) posiadanie w takim przypadku odrębnej od faktury specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku nie jest konieczne do zastosowania 0% VAT w przypadku WDT (...)”.
Odnosząc się do Państwa wątpliwości należy wskazać, że posiadacie/będziecie posiadali Państwo w swojej dokumentacji dowody: (Dokumenty podstawowe) - fakturę dokumentującą sprzedaż Towaru zawierającą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz potwierdzenie zapłaty za Towar, a także co najmniej jeden z Dokumentów dodatkowych: dokument transportowy od przewoźnika - CMR, który zawiera: nazwę oraz adres nadawcy; nazwę oraz adres Nabywcy; miejsce przeznaczenia Towarów (miejscowość, kraj); miejsce i datę załadunku Towarów; numer i datę dokumentu; nazwę oraz adres przewoźnika; ilość jednostkową Towarów lub ilość opakowań zbiorczych; numer dostawy; numer środka transportowego (nr ciężarówki/numer rejestracyjny); podpis i stempel nadawcy; podpis i stempel przewoźnika; podpis i ewentualnie stempel Nabywcy wraz z datą odbioru Towarów. Dokument Confirmation of arrival zawierający: nazwę oraz dane Spółki (sprzedawcy) i Nabywcy wraz z numerami VAT-UE kraju innego niż Polska; datę i numer dostawy oraz adres dostawy Towarów; numer faktury wystawionej przez Spółkę na rzecz Nabywcy z tytułu dostawy Towarów oraz numer dokumentu dostawy (delivery note); dane podmiotu odbierającego towar (działającego w imieniu Nabywcy) w miejscu przeznaczenia wraz z podpisem tej osoby i wskazaniem daty i miejsca odbioru. Dokument dostawy (Delivery note) zawierający: nazwę oraz adres Nabywcy; ilość/nazwę/rodzaj wywożonych Towarów; numer zamówienia; warunki dostaw Incoterms; datę odbioru/przywozu Towarów na terytorium państwa UE innego niż Polska; państwo przywozu/odbioru Towarów; podpis osoby upoważnionej ze strony Nabywcy do potwierdzenia odbioru Towarów.
Zatem powyższe Dokumenty podstawowe oraz co najmniej jeden z Dokumentów dodatkowych posiadanych przez Spółkę w związku z dokonywanymi wewnątrzwspólnotowymi dostawami Towarów do Nabywców, którzy - jak wynika z treści wniosku - posiadają właściwy i ważny numer identyfikacji podatkowej dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany im przez państwo będące miejscem przeznaczenia dla transportowanych Towarów, stanowią/będą stanowić dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie potwierdzają/będą potwierdzały dostarczenie Towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do Nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, a w konsekwencji upoważniają/będą upoważniały Spółkę (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy) do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT).
Tym samym, Państwa stanowisko należy uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Informuję, że wydając interpretację nie przeprowadzam postępowania dowodowego i opieram się wyłącznie na elementach stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionych we wniosku. Wszystkie gromadzone dokumenty na okoliczność przemieszczania towarów z Polski do innego kraju mogą być przedmiotem postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej, przeprowadzanej przez właściwy organ podatkowy.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
