Interpretacja indywidualna z dnia 25 sierpnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.374.2025.2
Odliczenie podatku naliczonego jest możliwe wyłącznie z faktur w rozumieniu ustawy o VAT, które są przechowywane elektronicznie z zachowaniem autentyczności, integralności i czytelności. Dokumenty inne niż faktury mogą wspierać rozliczenia, lecz nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego.
Interpretacja indywidualna - stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest:
- prawidłowe w zakresie archiwizacji dokumentów i prawa do odliczenia podatku naliczonego z dokumentów przechowywanych w formie elektronicznej stanowiących fakturę w rozumieniu ustawy o VAT;
- nieprawidłowe w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z dokumentów przechowywanych w formie elektronicznej nie stanowiących faktur w rozumieniu ustawy o VAT.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
Państwa wniosek z 4 czerwca 2025 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący m.in. przechowywania otrzymywanych faktur w wersji elektronicznej oraz prawa do odliczenia podatku VAT z faktur przechowywanych w formie elektronicznej, wpłynął 9 czerwca 2025 r. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca, w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, otrzymuje zlecenia na wykonywanie transportów drogowych towarów na następujących rodzajach tras:
- krajowe (trasy na terytorium Polski),
- eksporty wewnątrzwspólnotowe (trasy z Polski do innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej),
- importy wewnątrzwspólnotowe (trasy z innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej do Polski),
- tzw. cross-trade wewnątrzwspólnotowe (trasy pomiędzy dwoma innymi, niż Polska państwami członkowskimi Unii europejskiej),
- eksporty pozawspólnotowe (trasy z Polski do państwa trzeciego),
- importy pozawspólnotowe (trasy z państwa trzeciego do Polski),
- tzw. cross-trade pozawspólnotowe (trasy pomiędzy dwoma innymi, niż Polska państwami, z których co najmniej jedno z nich jest państwem trzecim),
- kabotaże wewnątrzwspólnotowe (trasy na terytorium jednego, innego, niż Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej),
- kabotaże pozawspólnotowe (trasy na terytorium jednego państwa trzeciego).
Zleceniodawcami Wnioskodawcy są przedsiębiorcy zarejestrowani w Polsce, innym państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie trzecim.
Wnioskodawca wykonuje zlecenia transportowe, o których mowa powyżej, z użyciem podwykonawców, którymi są przedsiębiorcy zarejestrowani w Polsce, innym państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie trzecim.
Wnioskodawca, rozliczając się ze swoimi podwykonawcami, otrzymuje od nich faktury, faktury korygujące, noty księgowe, noty korygujące, a także ich duplikaty. Ilekroć w niniejszym wniosku mowa jest o „fakturach”, Wnioskodawca ma na myśli każdy z rodzajów dokumentów wymienionych w poprzednim zdaniu.
Fakt oraz okoliczności wykonania każdego przewozu udokumentowane są zestawem dokumentów, w skład w których wchodzą listy przewozowe oraz, opcjonalnie, dokumenty towarzyszące listowi przewozowemu (np. wydanie zewnętrzne, specyfikacja towaru, certyfikat analizy jakościowej towaru etc.), według procedury przyjętej przez nadawcę przesyłki. Wszystkie dokumenty, o których mowa w poprzednim zdaniu, dalej nazywane są Dokumentami Transportowymi.
Część zleceniodawców Wnioskodawcy wymaga od niego dostarczenia oryginalnych egzemplarzy Dokumentów Transportowych na wskazany adres korespondencyjny (1). Część zleceniodawców Wnioskodawcy wymaga od niego dostarczenia skanów Dokumentów Transportowych na wskazany adres poczty elektronicznej lub w ogóle nie wymaga od niego dostarczenia Dokumentów Transportowych w jakiejkolwiek formie (2).
Wnioskodawca wykorzystuje specjalistyczne oprogramowanie do ewidencjonowania działalności gospodarczej firmy transportowej. Wnioskodawca kilkukrotnie dokonywał zmiany wykorzystywanego przez siebie oprogramowania, korzystając z następujących produktów w odniesieniu do transakcji handlowych dokonywanych w poszczególnych okresach:
a. w okresie do (...) 2016 roku - (...),
b. w okresie od (...) 2016 roku do (...) 2019 roku - (…),
c. w okresie od dnia (...) 2020 roku do (...) 2024 roku - (...),
d. w okresie od dnia (...) 2025 roku - (...).
Każde z ww. oprogramowanie przechowywane jest przez Wnioskodawcę na prywatnym serwerze Wnioskodawcy, zabezpieczone jest przed wszelkimi zagrożeniami cybernetycznymi, a dostęp do zawartych w nim informacji i plików ograniczony jest do wąskiego, niezbędnego grona osób wykonujących pracę lub usługi na rzecz Wnioskodawcy. Serwer jest zabezpieczony również przed utratą zawartych na nim danych, m.in. poprzez częste i regularne dokonywanie zapasowej kopii danych. Wnioskodawca posiada status uprawnionego przedsiębiorcy (AEO), spełniając wymagane standardy zachowania bezpieczeństwa wszelkich informacji i danych, m.in. przechowywanych w każdym ww. oprogramowaniu. Wnioskodawca, nawet po zakończeniu okresu wykorzystywania danego oprogramowania do ewidencjonowania prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, przechowuje zawarte w nim informacje i pliki co najmniej przez okres, w którym przepisami prawa podatkowego wymagane jest przechowywanie wszelkich informacji i dokumentów dotyczących transakcji handlowych. Wnioskodawca nie wyklucza zmiany wykorzystywanego przez siebie oprogramowania na poczet ewidencji prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, przy czym każde ewentualnie nowo wdrożone oprogramowanie będzie spełniało standardy określone niniejszym akapitem. Ilekroć w niniejszym wniosku mowa o Oprogramowaniu, oznacza to każde ww. oprogramowanie lub ewentualnie wdrożone w przyszłości przez Wnioskodawcę nowe oprogramowanie w celu określonym powyżej.
Obecnie Wnioskodawca postępuje z fakturami oraz Dokumentami Transportowymi w następujący sposób, w zależności od sytuacji, zgodnie z numeracją określoną w poprzednim akapicie:
Ad. (1) - w takich sytuacjach Wnioskodawca wymaga od swojego podwykonawcy, który wykonuje dane zlecenie transportowe na jego rzecz, dostarczenia do siedziby Wnioskodawcy faktury w postaci papierowej z tytułu wykonania usługi przewozu, a także oryginalnych egzemplarzy Dokumentów Transportowych. Zarówno faktura, jak i wszystkie dokumenty wchodzące w skład Dokumentów Transportowych, są skanowane przez Wnioskodawcę w rozdzielczości i formacie gwarantujących ich czytelność, a następnie umieszczane w odpowiednim module Oprogramowania. Skany dokumentów przechowywane są w taki sposób, że każdy dokument przyporządkowany jest do poszczególnej transakcji handlowej, a ich format, tj. PDF, uniemożliwia jakąkolwiek ingerencję w treść tych dokumentów. Oprogramowanie zapisuje i umożliwia odczyt informacji w zakresie daty umieszczenia danego dokumentu w Oprogramowaniu. Ponadto, wszystkie faktury są weryfikowane przez Wnioskodawcę pod kątem autentyczności pochodzenia oraz integralności, a także opisywane i księgowane w Oprogramowaniu, które zapisuje również informację o tym kto i kiedy dokonał tego zaksięgowania. Po zarchiwizowaniu skanów faktury oraz Dokumentów Transportowych, zgodnie z opisem powyżej, Wnioskodawca przekazuje oryginalną fakturę w formie papierowej swojemu zewnętrznemu biurze rachunkowemu, które przechowuje wszystkie oryginalne faktury otrzymane przez Wnioskodawcę w archiwum tradycyjnym. Dokumenty Transportowe są natomiast przesyłane za pośrednictwem operatora pocztowego na adres wskazany przez wnioskodawcę.
Ad. (2) - w takich sytuacjach Wnioskodawca wymaga od swojego podwykonawcy, który wykonuje dane zlecenie transportowe na jego rzecz, dostarczenia faktury w postaci papierowej lub w postaci elektronicznej z tytułu wykonania usługi przewozu, a także: w pierwszej kolejności skanów Dokumentów Transportowych, w rozdzielczości i jakości zapewniających ich czytelność oraz w formacie uniemożliwiającym jakąkolwiek ingerencję w treść dokumentów (głównie: PDF, PNG, JPG, JPEG etc.), w celu przekazania ich zleceniodawcy Wnioskodawcy, zgodnie z określonym przez tego zleceniodawcę wymaganiem; w następnej kolejności oryginalnych Dokumentów Transportowych w postaci papierowej. W przypadku dostarczenia Wnioskodawcy przez jego podwykonawcę faktury w postaci papierowej, Wnioskodawca postępuje tak samo, jak w sytuacji Ad. (1) powyżej. W przypadku dostarczenia Wnioskodawcy przez jego podwykonawcę faktury w postaci elektronicznej, Wnioskodawca drukuje ją, a następnie postępuje tak, jak z fakturą w postaci papierowej. Skany Dokumentów Transportowych są archiwizowane przez Wnioskodawcę w taki sam sposób, jak w sytuacji Ad. (1) powyżej, a oryginalne Dokumenty Transportowe w postaci papierowej są archiwizowane przez niego w formie tradycyjnej, tj. w segregatorach lub kartonach znajdujących się w siedzibie Wnioskodawcy.
Wnioskodawca pragnie odstąpić od przechowywania faktur i Dokumentów Transportowych w formie papierowej, ograniczając przechowywanie tych dokumentów wyłącznie do archiwizowania ich elektronicznych wersji lub skanów. Oznaczałoby to następujące działanie Wnioskodawcy w odniesieniu do ww. sytuacji:
Ad. (1) - Wnioskodawca tak, jak do tej pory, będzie przechowywał skany faktur i Dokumentów Transportowych, a oryginalne Dokumenty Transportowe w formie papierowej nadal będą wysyłane za pośrednictwem operatora pocztowego na adres wskazany przez zleceniodawcę Wnioskodawcy. Wnioskodawca planuje jednak, upewniwszy się, że skan faktury został wykonany i zarchiwizowany prawidłowo, tj. że rozdzielczość i jakość skanu umożliwia pełny odczyt treści dokumentu, format uniemożliwia jakąkolwiek ingerencję w treść dokumentu, a faktura została prawidłowo opisana, zaksięgowana, umieszczona w prawidłowym elemencie ww. oprogramowania i zweryfikowana pod kątem autentyczności pochodzenia i integralności, zniszczyć oryginał faktury w formie papierowej.
Ad. (2) - Wnioskodawca nie będzie wymagał od podwykonawców dostarczania faktur i Dokumentów Transportowych w formie papierowej. W przypadku dostarczenia przez podwykonawców Wnioskodawcy temu ostatniemu faktury w formie elektronicznej oraz skanów Dokumentów Transportowych spełniających wszystkie standardy określone powyżej, dokumenty te zostaną bezpośrednio umieszczone w Oprogramowaniu, po dokonaniu przez Wnioskodawcę ich weryfikacji pod kątem autentyczności pochodzenia, integralności, uniemożliwienia ingerencji w treść oraz pełnej czytelności treści. W przypadku dostarczenia przez podwykonawców Wnioskodawcy temu ostatniemu faktury i/lub Dokumentów Transportowych w formie papierowej, Wnioskodawca sporządzi skany tych dokumentów i - po weryfikacji analogicznej do tej opisanej w zdaniu poprzedzającym i umieszczeniu tych skanów w odpowiednim module Oprogramowania - zniszczy faktury i Dokumenty Transportowe otrzymane w formie papierowej.
Celem Wnioskodawcy jest przechowywanie faktur oraz Dokumentów Transportowych wyłącznie w formie elektronicznej. Przechowywanie w założonej przez Wnioskodawcę formie umożliwia szybkie i precyzyjne otwarcie, wyeksportowanie i udostępnienie właściwemu organowi podatkowemu wymaganych przez ten organ faktur i Dokumentów Transportowych, czy to przyjmując za kryterium wyboru tych dokumentów dany okres rozliczeniowy, daną transakcję handlową, danego kontrahenta Wnioskodawcy, rodzaj transakcji handlowych, czy też w dowolny sposób łącząc ze sobą te i/lub inne kryteria. Faktury i Dokumenty Transportowe przechowywane przez Wnioskodawcę w formie skanów, będą stanowiły wierne i czytelne odzwierciedlenie wersji papierowych.
W tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca pragnie uzyskać potwierdzenie, że planowane wprowadzenie elektronicznego systemu archiwizacji i obiegu fakturami i Dokumentami Transportowymi nie wpłynie w żaden sposób na jej prawa w zakresie odliczania podatku VAT naliczonego (przy założeniu spełnienia pozostałych warunków takiego odliczenia).
Pytanie
Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym opisany we wniosku sposób archiwizowania faktur i Dokumentów Transportowych jest zgodny z przepisami ustawy o VAT, a Spółce będzie przysługiwać, na podstawie art. 86 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na podstawie faktur i Dokumentów Transportowych podlegających archiwizacji w sposób opisany we wniosku (przy założeniu, iż pozostałe warunki takiego obniżenia będą spełnione oraz przy założeniu, że nie znajdą zastosowania negatywne przesłanki zawarte w art. 88 ustawy o VAT)?
Państwa stanowisko
Sposób archiwizowania faktur i Dokumentów Transportowych wskazany w opisie stanu faktycznego jest zgodny z przepisami ustawy o VAT, a Spółce będzie przysługiwać, na podstawie art. 86 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na podstawie faktur i Dokumentów Transportowych podlegających archiwizacji w sposób opisany we wniosku (przy założeniu, iż pozostałe warunki takiego obniżenia będą spełnione oraz przy założeniu, że nie znajdą zastosowania negatywne przesłanki zawarte w art. 88 ustawy o VAT).
Uzasadnienie
W efekcie Wnioskodawca będzie miał prawo na zasadach ogólnych, do odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z otrzymanych faktur i Dokumentów Transportowych archiwizowanych i przechowywanych wyłącznie w formie elektronicznej.
Zgodnie z art. 112 ustawy o VAT: „Podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty, w szczególności faktury, związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego (...)”.
Artykuł 112a ustawy o VAT wskazuje natomiast, iż:
1. „Podatnicy przechowują:
1) wystawione przez siebie lub w swoim imieniu faktury, w tym faktury wystawione ponownie,
2) otrzymane faktury, w tym faktury wystawione ponownie
- w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.
2. Podatnicy posiadający siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju są obowiązani do przechowywania faktur na terytorium kraju.
3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się, jeżeli faktury są przechowywane poza terytorium kraju w formie elektronicznej w sposób umożliwiający naczelnikowi urzędu skarbowego, naczelnikowi urzędu celnoskarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej lub Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej, za pomocą środków elektronicznych, dostęp on-line do tych faktur.
4. Podatnicy zapewniają naczelnikowi urzędu skarbowego, naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej lub Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur, o których mowa w ust. 1, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej - również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych”.
Dodatkowo, zgodnie z art. 106m ustawy o VAT:
1. „Podatnik określa sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści czytelności faktury.
2. Przez autentyczność pochodzenia faktury rozumie się pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury.
3. Przez integralność treści faktury rozumie się, że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna zawierać faktura.
4.Autentyczność pochodzenia, integralność treści oraz czytelność faktury można zapewnić za pomocą dowolnych kontroli biznesowych, które ustalają wiarygodną ścieżkę audytu między fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług.
5.Poza wykorzystaniem kontroli biznesowych, określonych w ust. 4, autentyczność pochodzenia i integralność treści faktury elektronicznej są zachowane, w szczególności, w przypadku wykorzystania:
1) kwalifikowanego podpisu elektronicznego lub
2) elektronicznej wymiany danych (EDI) zgodnie z umową w sprawie europejskiego modelu wymiany danych elektronicznych, jeżeli zawarta umowa dotycząca tej wymiany przewiduje stosowanie procedur gwarantujących autentyczność pochodzenia faktury i integralność jej danych
3) Krajowego Systemu e-Faktur - w odniesieniu do faktur ustrukturyzowanych otrzymanych przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur”.
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy - Ordynacja Podatkowa: „Podatnicy obowiązani do prowadzenia ksiąg podatkowych przechowują księgi i związane z ich prowadzeniem dokumenty do czasu upływu okresu przedawnienia zobowiązania podatkowego, chyba że ustawy podatkowe stanowią inaczej”.
Zgodnie natomiast z art. 70 § 1 OP: „Zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku”.
Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca pragnie wskazać, iż przepisy podatkowe, w szczególności regulacje ustawy o VAT, nie precyzują formy przechowywania dokumentów (tj. formy papierowej bądź elektronicznej), o których mowa w przytoczonych powyżej przepisach. Regulacje ustawy o VAT nie wskazują również żadnych szczegółowych zasad w przedmiotowym zakresie dla dokumentów (w tym w szczególności faktur) przechowywanych elektronicznie (poza sytuacją, w której faktury elektroniczne przechowywane są poza terytorium kraju).
W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy należy uznać, iż wskazane powyżej regulacje dotyczące przechowywania dokumentów, w tym faktur, muszą być spełnione zarówno wodniesieniu do dokumentów przechowywanych w formie papierowej, jak i elektronicznej.
Mając na uwadze powyższe, dla stwierdzenia, iż w ramach procedury elektronicznego systemu archiwizowania i obiegu dokumentacji, o której mowa w niniejszym wniosku, faktury będą przechowywane zgodnie z przepisami ustawy o VAT, konieczne jest łączne spełnienie następujących warunków:
1) dokumentacja przechowywana będzie do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, tj. co najmniej do czasu upływu 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku;
2) dokumentacja przechowywana będzie w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie;
3) zapewniona zostanie autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych dokumentów (w szczególności faktur) od momentu ich otrzymania do końca wymaganego okresu przechowywania;
4) w przypadku podatników posiadających siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, faktury przechowywane będą na terytorium kraju. Spełnienie przedmiotowego warunku nie jest wymagane w przypadku faktur przechowywanych poza terytorium kraju w formie elektronicznej w sposób umożliwiający naczelnikowi urzędu skarbowego, naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej lub Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej, za pomocą środków elektronicznych, dostęp on-line do tych faktur;
5) zapewniony zostanie organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej na ich żądanie bezzwłoczny dostęp do faktur przechowywanych elektronicznie, ich pobór oraz przetwarzanie danych w nich zawartych.
Mając na uwadze powyższe, w ocenie Spółki, w świetle ustawy o VAT dopuszczalne jest archiwizowanie i przechowywanie faktur i innych dokumentów wyłącznie w formie elektronicznej zgodnie z przedstawionym w ramach niniejszego wniosku elektronicznym systemem archiwizowania i obiegu dokumentacji z uwagi na fakt, iż łącznie spełnione zostaną wszystkie wymienione powyżej warunki wynikające z ustawy o VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług jest:
- prawidłowe w zakresie archiwizacji dokumentów i prawa do odliczenia podatku naliczonego z dokumentów przechowywanych w formie elektronicznej stanowiących fakturę w rozumieniu ustawy o VAT;
- nieprawidłowe w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z dokumentów przechowywanych w formie elektronicznej nie stanowiących faktur w rozumieniu ustawy o VAT.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Przepis art. 15 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775; ze zm.) - zwanej dalej ustawą - stanowi, że:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Według art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Art. 2 pkt 31 ustawy stanowi, że:
Ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o fakturze rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.
Natomiast na podstawie art. 2 pkt 32 ustawy:
Fakturą elektroniczną jest faktura w formie elektronicznej wystawiona i otrzymana w dowolnym formacie elektronicznym.
Stosownie do art. 106b ust. 1 ustawy:
Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:
1) sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2) wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;
3) wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4) otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:
a) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,
b) czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,
c) dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.
Faktura jest dokumentem odzwierciedlającym prawidłowy przebieg zdarzenia gospodarczego zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział. Co do zasady zatem, faktura musi być wystawiona zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa krajowego w tym względzie. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza np. fakt dostawy określonych towarów i świadczonych usług. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi, a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego.
Stosownie do art. 106m ust. 1 ustawy:
Podatnik określa sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury.
W oparciu o art. 106m ust. 2 ustawy:
Przez autentyczność pochodzenia faktury rozumie się pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury.
Na mocy art. 106m ust. 3 ustawy:
Przez integralność treści faktury rozumie się, że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna zawierać faktura.
Według z art. 106m ust. 4 ustawy:
Autentyczność pochodzenia, integralność treści oraz czytelność faktury można zapewnić za pomocą dowolnych kontroli biznesowych, które ustalają wiarygodną ścieżkę audytu między fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług.
Zauważyć należy, że dla potrzeb przepisów o podatku od towarów i usług, pojęcie „kontrole biznesowe” użyte w art. 106m ust. 4 ustawy należy rozumieć jako proces, za pośrednictwem którego podatnik tworzy, wdraża oraz aktualizuje dostateczny poziom pewności co do tożsamości dostawcy lub usługodawcy albo wystawcy faktury (autentyczność pochodzenia), w zakresie tego, że nie zmieniono danych dotyczących podatku VAT (integralność treści) oraz w zakresie czytelności faktury od momentu wystawienia/otrzymania faktury aż do końca okresu przechowywania. Kontrola biznesowa powinna dawać pewną ścieżkę kontrolną, dzięki której można powiązać fakturę ze stanowiącą podstawę jej wystawienia dostawą towarów bądź usługą.
Kontrole biznesowe powinny być odpowiednie do wielkości działalności i rodzaju podatnika oraz powinny uwzględniać ilość i wartość transakcji, jak również ilość i rodzaj dostawców lub usługodawców oraz nabywców lub usługobiorców. W stosownych przypadkach uwzględnione powinny być także inne czynniki.
Z kolei pojęcie „wiarygodna ścieżka audytu” oznacza, że związek pomiędzy dokumentami uzupełniającymi oraz realizowanymi transakcjami jest łatwy do prześledzenia (dzięki posiadaniu dostatecznych danych dla powiązania dokumentów), zgodny z ustalonymi w przedsiębiorstwie procedurami oraz odzwierciedla procesy, które faktycznie miały miejsce. Ścieżka audytu dla celów podatku VAT powinna zapewnić możliwy do skontrolowania związek pomiędzy fakturą, a dostawą towarów lub świadczeniem usług tak, aby umożliwić sprawdzenie, czy faktura odzwierciedla to, że dostawa towarów lub świadczenie usług miało miejsce. Przy czym środki - przy wykorzystaniu, których podatnik może wykazać powyższy związek - pozostawia się uznaniu podatnika.
Stosownie do art. 106m ust. 5 ustawy:
Poza wykorzystaniem kontroli biznesowych, określonych w ust. 4, autentyczność pochodzenia i integralność treści faktury elektronicznej są zachowane, w szczególności, w przypadku wykorzystania:
1) kwalifikowanego podpisu elektronicznego lub
2) elektronicznej wymiany danych (EDI) zgodnie z umową w sprawie europejskiego modelu wymiany danych elektronicznych, jeżeli zawarta umowa dotycząca tej wymiany przewiduje stosowanie procedur gwarantujących autentyczność pochodzenia faktury i integralność jej danych, lub
3) Krajowego Systemu e-Faktur - w odniesieniu do faktur ustrukturyzowanych otrzymanych przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur.
Powyższy przepis określa technologiczne sposoby przesyłania faktur w postaci elektronicznej (kwalifikowany podpis elektroniczny i system elektronicznej wymiany danych EDI), które mocą ustawy uznane zostały przez prawodawcę za zapewniające autentyczność pochodzenia i integralności treści faktur elektronicznych. Wykorzystując jedną z powyższych metod podatnik może mieć pewność, że zapewnia spełnienie ww. przedmiotowych cech faktur. Wskazane metody są jednak tylko przykładowym wyliczeniem co oznacza, że podatnik może zastosować inne, dowolne środki zapewnienia autentyczności i integralności faktury.
Zgodnie z art. 112 ustawy:
Podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty, w szczególności faktury, związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, z zastrzeżeniem art. 109b ust. 7, art. 130d ust. 3, art. 134 ust. 3, art. 138h ust. 3 i art. 138i ust. 8.
W oparciu o art. 112a ust. 1 ustawy:
Podatnicy przechowują:
1) wystawione przez siebie lub w swoim imieniu faktury, w tym faktury wystawione ponownie,
2) otrzymane faktury, w tym faktury wystawione ponownie
- w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.
Na podstawie art. 112a ust. 2 ustawy:
Podatnicy posiadający siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju są obowiązani do przechowywania faktur na terytorium kraju.
Stosownie do art. 112a ust. 3 ustawy:
Przepisu ust. 2 nie stosuje się, jeżeli faktury są przechowywane poza terytorium kraju w formie elektronicznej w sposób umożliwiający naczelnikowi urzędu skarbowego, naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej lub Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej, za pomocą środków elektronicznych, dostęp on-line do tych faktur.
W myśl art. 112a ust. 4 ustawy:
Podatnicy zapewniają naczelnikowi urzędu skarbowego, naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej lub Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur, o których mowa w ust. 1, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej - również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych.
Należy stwierdzić, że regulacje prawne dopuszczają możliwość przechowywania faktur w formie elektronicznej w dowolny sposób, który - jak tego wymaga ustawodawca - ma zapewniać przechowywanie faktur w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Ponadto, podatnik zobowiązany jest zapewnić odpowiednim organom na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej - również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych. Faktury otrzymane w formie papierowej również mogą być przechowywane w formie elektronicznej w dowolny sposób, przy czym sposób ten powinien odpowiadać wymogom wskazanym przez ustawodawcę (art. 106m oraz art. 112a ustawy o VAT).
Podkreślić należy szczególną rangę wymogu jaki ustawodawca stawia podatnikom poprzez treść art. 106m ust. 1 ustawy. Przesądza w nim, że to podatnik określa sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury. Dopuszczalne są więc wszelkie metody (procedury) przechowywania faktur w formie elektronicznej, z tym zastrzeżeniem, że muszą one gwarantować autentyczność pochodzenia faktur, ich integralność oraz czytelność.
W myśl art. 86 ust. 1 ustawy:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 i pkt 4 lit. a) ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi:
1) suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a) nabycia towarów i usług,
b) dokonania całości lub części zapłaty przez nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
4) kwota podatku należnego z tytułu świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca.
Z treści art. 86 ustawy, wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą może mieć charakter pośredni lub bezpośredni.
O bezpośrednim związku dokonywanych zakupów z działalnością można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży - towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów będących przedmiotem dostawy, czy też niezbędne do świadczenia usług, bezpośrednio więc wiążą się z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.
Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania firmy; mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym osiąganymi przychodami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością gospodarczą, istnieć musi związek przyczynowo - skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu.
W myśl art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy:
Podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, innych niż te, do których stosuje się zwolnienie, o którym mowa w art. 113b ust. 1, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.
Uprawnienie wynikające z powyższego przepisu odnosi się do podatników, którzy dokonują dostaw towarów bądź świadczenia usług opodatkowanych poza terytorium kraju, a zakupy, jakich dokonują, są związane właśnie z tymi czynnościami. Warunkiem do odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami dokonywanymi poza terytorium kraju jest to, aby - hipotetycznie - w przypadku wykonywania tych samych czynności w kraju podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Powołany przepis wymaga ponadto, aby podatnik posiadał dokumenty, z których wynikać będzie związek odliczonego podatku z czynnościami wykonywanymi poza terytorium kraju. Powinny to być przede wszystkim dokumenty potwierdzające dokonanie określonych czynności poza terytorium kraju, które będą jednocześnie opisywać te czynności.
Istotne pozostaje również to, że omawiany przepis nie wprowadza odrębnej definicji podatnika. Oznacza to, że za podatnika w rozumieniu tego przepisu uznać należy każdy podmiot prowadzący działalność gospodarczą (w rozumieniu ustawy), niezależnie od tego, gdzie ma on "rezydencję" podatkową. Zatem prawo do odliczenia podatku naliczonego w takiej sytuacji przysługuje zarówno podatnikom z kraju, jak i z innych państw.
Ponadto prawo do odliczenia uwarunkowane jest brakiem wystąpienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.
Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:
Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy stanowi, że:
Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem:
a) (uchylona)
b) nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób,
c) usług noclegowych nabywanych w celu ich odprzedaży, opodatkowanych u tego podatnika na podstawie art. 8 ust. 2a.
Jak wynika z powyższych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Co do zasady, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w momencie powstania obowiązku podatkowego pod warunkiem, że podatnik posiada fakturę dokumentującą nabycie towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych.
Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Prawidłowe przechowywanie dokumentów jest niezbędne do tego, aby podatnik nie utracił nabytego wcześniej prawa do odliczenia podatku VAT w przypadku ewentualnej kontroli organów podatkowych wymienionych w art. 112a ustawy, które to organy muszą mieć dostęp do otrzymanych przez podatnika faktur, w sposób wskazany w tym przepisie. Prawidłowość przechowywania faktur zostaje więc weryfikowana co do zasady przez organy podatkowe, które na podstawie przechowywanych przez podatnika dokumentów oceniają, czy podatnik miał podstawy do obniżenia kwoty podatku należnego w związku z nabywanymi towarami i usługami.
Z opisu sprawy wynika, że Państwa Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT i świadczy usługi w zakresie transportów drogowych towarów. Zleceniodawcami Wnioskodawcy są przedsiębiorcy zarejestrowani w Polsce, innym państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie trzecim.
Wnioskodawca wykonuje zlecenia transportowe, o których mowa powyżej, z użyciem podwykonawców, którymi są przedsiębiorcy zarejestrowani w Polsce, innym państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie trzecim.
Wnioskodawca, rozliczając się ze swoimi podwykonawcami, otrzymuje od nich faktury, faktury korygujące, noty księgowe, noty korygujące, a także ich duplikaty.
Fakt oraz okoliczności wykonania każdego przewozu udokumentowane są zestawem dokumentów, w skład w których wchodzą listy przewozowe oraz, opcjonalnie, dokumenty towarzyszące listowi przewozowemu (np. wydanie zewnętrzne, specyfikacja towaru, certyfikat analizy jakościowej towaru etc.), według procedury przyjętej przez nadawcę przesyłki
Wnioskodawca wykorzystuje specjalistyczne oprogramowanie do ewidencjonowania działalności gospodarczej firmy transportowej. Oprogramowanie przechowywane jest przez Wnioskodawcę na prywatnym serwerze Wnioskodawcy. Wnioskodawca, nawet po zakończeniu okresu wykorzystywania danego oprogramowania do ewidencjonowania prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, przechowuje zawarte w nim informacje i pliki co najmniej przez okres, w którym przepisami prawa podatkowego wymagane jest przechowywanie wszelkich informacji i dokumentów dotyczących transakcji handlowych. Wnioskodawca nie wyklucza zmiany wykorzystywanego przez siebie oprogramowania na poczet ewidencji prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, przy czym każde ewentualnie nowo wdrożone oprogramowanie będzie spełniało standardy określone niniejszym akapitem.
Wnioskodawca pragnie odstąpić od przechowywania faktur i Dokumentów Transportowych w formie papierowej, ograniczając przechowywanie tych dokumentów wyłącznie do archiwizowania ich elektronicznych wersji lub skanów. Oznaczałoby to następujące działanie Wnioskodawcy w odniesieniu do ww. sytuacji:
Wnioskodawca tak, jak do tej pory, będzie przechowywał skany faktur i Dokumentów Transportowych, a oryginalne Dokumenty Transportowe w formie papierowej nadal będą wysyłane za pośrednictwem operatora pocztowego na adres wskazany przez zleceniodawcę Wnioskodawcy. Wnioskodawca planuje jednak, upewniwszy się, że skan faktury został wykonany i zarchiwizowany prawidłowo, tj. że rozdzielczość i jakość skanu umożliwia pełny odczyt treści dokumentu, format uniemożliwia jakąkolwiek ingerencję w treść dokumentu, a faktura została prawidłowo opisana, zaksięgowana, umieszczona w prawidłowym elemencie ww. oprogramowania i zweryfikowana pod kątem autentyczności pochodzenia i integralności, zniszczyć oryginał faktury w formie papierowej.
Wnioskodawca nie będzie wymagał od podwykonawców dostarczania faktur i Dokumentów Transportowych w formie papierowej. W przypadku dostarczenia przez podwykonawców Wnioskodawcy temu ostatniemu faktury w formie elektronicznej oraz skanów Dokumentów Transportowych spełniających wszystkie standardy określone powyżej, dokumenty te zostaną bezpośrednio umieszczone w Oprogramowaniu, po dokonaniu przez Wnioskodawcę ich weryfikacji pod kątem autentyczności pochodzenia, integralności, uniemożliwienia ingerencji w treść oraz pełnej czytelności treści. W przypadku dostarczenia przez podwykonawców Wnioskodawcy temu ostatniemu faktury i/lub Dokumentów Transportowych w formie papierowej, Wnioskodawca sporządzi skany tych dokumentów i - po weryfikacji analogicznej do tej opisanej w zdaniu poprzedzającym i umieszczeniu tych skanów w odpowiednim module Oprogramowania - zniszczy faktury i Dokumenty Transportowe otrzymane w formie papierowej.
Celem Wnioskodawcy jest przechowywanie faktur oraz Dokumentów Transportowych wyłącznie w formie elektronicznej. Przechowywanie w założonej przez Wnioskodawcę formie umożliwia szybkie i precyzyjne otwarcie, wyeksportowanie i udostępnienie właściwemu organowi podatkowemu wymaganych przez ten organ faktur i Dokumentów Transportowych, czy to przyjmując za kryterium wyboru tych dokumentów dany okres rozliczeniowy, daną transakcję handlową, danego kontrahenta Wnioskodawcy, rodzaj transakcji handlowych, czy też w dowolny sposób łącząc ze sobą te i/lub inne kryteria. Faktury i Dokumenty Transportowe przechowywane przez Wnioskodawcę w formie skanów, będą stanowiły wierne i czytelne odzwierciedlenie wersji papierowych.
Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że skoro elektroniczna forma przechowywania faktur (w rozumieniu ustawy o VAT), zapewni autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność, a także umożliwi dostęp do tych dokumentów, na żądanie, odpowiednim organom wskazanym w art. 112a ust. 4 ustawy, to opisany sposób archiwizowania będzie zgodny z powołanymi przepisami. Tym samym spełnione zostaną warunki określone w art. 106m, art. 112 oraz art. 112a ustawy.
Odnosząc się natomiast do przechowywania w formie elektronicznej innych dokumentów niż faktury w rozumieniu ustawy o VAT, należy stwierdzić, że nie stosuje się do nich przepisów dotyczących przechowywania faktur zawartych w ustawie, zatem z punktu widzenia przepisów o podatku od towarów i usług nie ma przeciwskazań do ich elektronicznego przechowywania.
W odniesieniu do kwestii dotyczącej prawa do odliczenia podatku naliczonego wskazanego na fakturach przechowywanych formie elektronicznej (niezależnie od tego w jakiej formie Spółka otrzymała fakturę) należy wskazać, że podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ustawy.
Należy zauważyć, że nabywacie Państwo usługi zarówno od kontrahentów polskich jak i zagranicznych. W pierwszym przypadku podatek naliczony, podlegający odliczeniu, będzie wynikał z otrzymanej faktury. W drugim przypadku podatek naliczony, podlegający odliczeniu, będzie wynikał z samoopodatkowania Wnioskodawcy z tytułu importu usług. W tym przypadku przepisy nie przewidują obowiązku posiadania określonego dokumentu z którego ma wynikać podatek do odliczenia, przy czym w interesie Spółki jest posiadanie dokumentów pozwalających potwierdzić prawidłowe rozliczenie podatku.
Jednocześnie należy mieć na uwadze, że w przypadku świadczenia usług których miejsce świadczenia (opodatkowania) znajduje się poza krajem, warunkiem odliczenia podatku naliczonego - wynikającego z nabyć wykorzystywanych do świadczenia ww. usług - jest posiadanie dokumentów, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.
Zadali Państwo pytanie czy opisany we wniosku sposób archiwizowania faktur i Dokumentów Transportowych jest zgodny z przepisami ustawy o VAT, a Spółce będzie przysługiwać, na podstawie art. 86 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na podstawie faktur i Dokumentów Transportowych podlegających archiwizacji w sposób opisany we wniosku (przy założeniu, iż pozostałe warunki takiego obniżenia będą spełnione oraz przy założeniu, że nie znajdą zastosowania negatywne przesłanki zawarte w art. 88 ustawy o VAT).
Odpowiadając na to pytanie należy mieć na uwadze, że przez „faktury” rozumieją Państwo: faktury, faktury korygujące, noty księgowe, noty korygujące, a także ich duplikaty.
Dlatego odpowiadając na Państwa pytanie należy zauważyć, że dokumentami z których wynika podatek do odliczenia, są faktury w rozumieniu ustawy i do nich też odnoszą się przepisy w zakresie przechowywania faktur w formie elektronicznej.
Zatem, przy założeniu spełnienia warunków do odliczeni i niezaistnieniu przesłanek negatywnych zawartych w art. 88 ustawy, mają Państwo prawo do odliczenia podatku od faktur (w rozumieniu ustawy o VAT) które będą przechowywane w formie elektronicznej - w opisany przez Państwa sposób.
Natomiast pozostałe wymienione przez Państwo dokumenty (które nie spełniają definicji faktury), nie są dokumentami, które same w sobie stanowią dokumenty z który wynika podatek do odliczenia. Aczkolwiek mogą to być dokumenty które służące do potwierdzenia prawa prawidłowego rozliczenia podatku.
Podsumowując, dopuszczalne jest przechowywanie (niezależnie od postaci w jakiej Spółka je otrzymała) faktur zakupowych i innych dokumentów potwierdzających nabycie towarów i usług, jak też dokumentujących świadczenie usług przez Spółkę, wyłącznie w formie elektronicznej (w opisany przez Państwa sposób). Jednocześnie Spółka zachowa prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z przechowywanymi fakturami zakupowymi (w rozumieniu ustawy o VAT) dającymi prawo do odliczenia, jeżeli będą one przechowywane wyłącznie w formie elektronicznej zgodnie z opisaną procedurą. Prawo to przysługuje pod warunkiem niezaistnienia pozostałych przesłanek negatywnych z art. 88 ustawy.
Inne dokumenty niż faktury (w rozumieniu ustawy o VAT), pomimo, że mogą służyć do udowodnienia prawa do odliczenia, nie stanowią dokumentów z których wynika podatek podlegający odliczeniu.
Dlatego też nie można się zgodzić z Państwa stanowiskiem zgodnie z którym Spółce będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na podstawie faktur (innych niż w rozumieniu ustawy o VAT) i Dokumentów Transportowych.
Dlatego też oceniając stanowisko Wnioskodawcy w kontekście zadanego pytania, jest ono
- prawidłowe w zakresie archiwizacji dokumentów i prawa do odliczenia podatku naliczonego z dokumentów przechowywanych w formie elektronicznej stanowiących fakturę w rozumieniu ustawy o VAT;
- nieprawidłowe w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z dokumentów przechowywanych w formie elektronicznej nie stanowiących fakturę w rozumieniu ustawy o VAT.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytania). Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111; ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).
Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
