Interpretacja indywidualna z dnia 25 sierpnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.357.2025.4.JG
Przychód podatkowy w podatku CIT z tytułu energii elektrycznej oddanej do sieci przez prosumenta powstaje na koniec okresu rozliczeniowego określonego w umowie, a nie z datą otrzymania faktury od kontrahenta (art. 12 ust. 3c-3d ustawy o CIT).
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
11 czerwca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 4 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy obowiązek podatkowy w podatku CIT związany ze sprzedażą przez Spółkę energii na rzecz X powstaje z datą otrzymania faktury od X.
Uzupełnili go Państwo pismem z 18 lipca 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego
Y prowadzi działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem VAT oraz CIT.
W celu optymalizacji kosztów energii oraz realizacji celów środowiskowych, Spółka zamontowała na swoich nieruchomościach instalację fotowoltaiczną. Instalacja ta służy zarówno do pokrycia własnych potrzeb energetycznych, jak i do wprowadzania nadwyżek wyprodukowanej energii elektrycznej do sieci elektroenergetycznej. Rozliczenie energii odbywa się w systemie net-billing, zgodnie z umową zawartą z X Spółka posiada status prosumenta. Wyprodukowana energia elektryczna w pierwszej kolejności zużywana jest na potrzeby własne, natomiast nadwyżka trafia do sieci. Spółka nie magazynuje energii elektrycznej. Wartość energii oddanej do sieci jest przeliczana przez X na wartość w PLN, która trafia na tzw. „depozyt prosumenta” - wirtualne konto, z którego Spółka reguluje należności za energię pobraną z sieci. Na fakturze wystawianej przez X suma godzinowych sald ujemnych (energia oddana do sieci) jest przeliczana po stawce za kWh narzuconej przez X i pomniejsza wartość do zapłaty za energię pobraną.
W piśmie uzupełniającym, w odpowiedzi na zadane pytania wskazali Państwo następująco:
A. 1)
Czy instalacja fotowoltaiczna, w której wytwarzają/będą Państwo wytwarzali energię elektryczną, stanowi mikroinstalację w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1361 ze zm., dalej jako: „OZE”)?
Instalacja fotowoltaiczna, w której Spółka wytwarza energię elektryczną stanowi mikroinstalację w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy z 20 lutego 2015r. o odnawialnych źródłach energii (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1361 ze zm., dalej jako: „OZE”), który mówi, że: mikroinstalacja - instalację odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 50 kW, przyłączoną do sieci elektroenergetycznej o napięciu znamionowym niższym niż 110 kV albo o mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu nie większej niż 150 kW, w której łączna moc zainstalowana elektryczna jest nie większa niż 50 kW.
Posiadana przez Spółkę instalacja dysponuje mocą o wielkości (...) kW i jest określana na zaświadczeniu, wydanym przez X, potwierdzającym przyłączenie jako mikroinstalacja prosumenta energii odnawialnej.
A. 2)
Czy są Państwo prosumentem energii odnawialnej, o którym mowa w art. 2 pkt 27a OZE?
Tak, Spółka jest prosumentem, o którym mowa w art. 2 pkt 27a, zgodnie z zapisem artykułu: prosument energii odnawialnej - odbiorcę końcowego wytwarzającego energię elektryczną wyłącznie z odnawialnych źródeł energii na własne potrzeby w mikroinstalacji, pod warunkiem że w przypadku odbiorcy końcowego niebędącego odbiorcą energii elektrycznej w gospodarstwie domowym, nie stanowi to przedmiotu przeważającej działalności gospodarczej określonej zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. z 2023 r. poz. 773) oraz zgodnie z ww. pismem otrzymanym od X stanowiącym Załącznik nr 1.
Ponadto, X wystawiając fakturę za energię elektryczną umieszcza informację: Punkt poboru: Prosument, Baza Przedsiębiorstwa, (…).
A. 3)
Kiedy została zawarta umowa z X i jakiego okresu dotyczy?
Umowa z X (ówczesny (…)) została zawarta (…) grudnia 1999 roku i jest umową na czas nieokreślony. Po zamontowaniu i uruchomieniu mikroinstalacji X poinformowała w piśmie z dnia (…), że została poinformowana przez dystrybutora o przyłączeniu źródła wytwórczego do sieci elektroenergetycznej i na tej podstawie Spółka została prosumentem. Wymienione pismo stanowi Załącznik nr 2. Spółka miała 14-to dniowe prawo do wypowiedzenia umowy, z którego nie skorzystała. Umowa jest aktywna.
A. 4)
Proszę opisać, czego dokładnie dotyczy umowa zawarta przez Państwa z X?
Umowa z X (ówczesny (…)) dotyczy świadczenia usługi przesyłowej i sprzedaży energii elektrycznej.
A. 5)
Czy i w jaki sposób ustalony został w umowie z X termin płatności dla dostawy (sprzedaży) energii elektrycznej przez Państwa?
Na podstawie informacji otrzymanej w mailu z dnia (…) 2023 r. od Specjalisty ds. Sprzedaży i Obsługi Klientów, Wydziału Sprzedaży (…) czytamy:
„Szanowni Państwo,
1. Od 24 marca 2023 r. są Państwo rozliczani jako prosument w ramach i do czasu obowiązywania zawartej umowy. Od rozpoczęcia rozliczeń prosumenckich, mają Państwo jednomiesięczny okres rozliczeniowy. Zmiana ta ułatwia bieżące monitorowanie wprowadzonej i pobranej energii elektrycznej. Stawka opłaty abonamentowej wynika z obecnie obowiązującej taryfy.
2. W sytuacji, kiedy istnieje taka konieczność, mogą Państwo wystawić nam dokument kosztowy dotyczący rozliczenia depozytu prosumenckiego (net-billing, który należy wysłać pocztą do X na adres (…) - wystawiona przez Państwa faktura powinna zawierać/odzwierciedlać dane zgodne z fakturą sprzedaży wystawioną dla Państwa z naszego systemu bilingowego. Wątpliwości związane z wystawianiem faktur prosimy uzgodnić ze swoimi służbami księgowo-podatkowymi, bądź pozyskać potwierdzenie poprzez pozyskanie indywidualnej interpretacji podatkowej.”
A. 6)
Czy z umowy zawartej z X wynika, że dostawa wyprodukowanej przez Państwa energii elektrycznej (sprzedaż energii/oddanie nadwyżki) rozliczana jest i będzie w okresach rozliczeniowych? Jeżeli tak – to w jakich okresach i czy dostawy te mają charakter ciągły?
jw. Odpowiedź na postawione pytanie znajduje się powyżej w udzielonej odpowiedzi na pytanie A. 5)
A. 7)
Czy faktura wystawiona przez X wraz z rozliczeniem depozytu prosumenckiego dotyczy nadwyżki ilości energii elektrycznej, o której mowa w art. 4 ust. 11 ustawy o OZE? Jeśli nie – to czego konkretnie dotyczy wystawiona przez X faktura?
Faktura wystawiona przez X dotyczy: Nabywcy (Przedsiębiorstwo Y), punktu poboru, którym jest baza przedsiębiorstwa, na terenie której zainstalowana jest mikroinstalacja, ilości energii pobranej, opłat przesyłowych, prosumenta - rozliczenia energii wprowadzonej do sieci. Kwoty do zapłaty za zużytą energię w wysokości pomniejszonej o wartość energii wprowadzonej do sieci, tzw. depozytu.
A. 8)
Czy X posiada koncesję na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne?
Z pozyskanych w ogólnodostępnych źródłach informacji Spółka wnioskuje, że X nie posiada koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej (ew. koncesje posiadają inne podmioty z grupy X lub spółki celowe), nie posiada koncesji na magazynowanie energii elektrycznej, nie posiada koncesji na dystrybucję/ przesyłanie energii elektrycznej (tę funkcję pełni (…)), posiada koncesję na obrót energią elektryczną. Spółka uważa, że X powinien samodzielnie udzielić we własnym imieniu odpowiedzi na postawione pytanie.
A. 9)
Czy Spółka posiada koncesję na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne?
Spółka nie posiada koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną.
A. 10)
Czy łączna moc posiadanej instalacji fotowoltaicznej, w której Państwo produkują energię elektryczną, nie przekracza 1MW?
Łączna moc posiadanej instalacji fotowoltaicznej, w której Spółka produkuje energie elektryczną nie przekracza 1MW.
Pytanie
Czy obowiązek podatkowy w podatku CIT związany ze sprzedażą przez Spółkę energii na rzecz X powstaje z datą otrzymania faktury od X? (część pytania oznaczonego we wniosku nr 3)
Państwa stanowisko
Moment powstania obowiązku podatkowego w CIT.
Spółka uważa, że obowiązek podatkowy w zakresie CIT związany ze sprzedażą energii elektrycznej powstaje z datą otrzymania faktury od X.
W systemie net billing, wartość energii oddanej do sieci jest rozliczana poprzez wirtualny depozyt prosumenta, a faktyczne rozliczenie następuje w momencie wystawienia faktury przez X, która uwzględnia saldo energii oddanej i pobranej.
Dla celów CIT, przychód z tytułu sprzedaży energii elektrycznej powstaje w momencie, gdy Spółka uzyskuje wymierne prawo do rozporządzania wynagrodzeniem za energię oddaną do sieci, co w praktyce następuje w momencie rozliczenia na podstawie faktury od X.
W świetle powyższego, Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości swojego stanowiska, tj.: (…)
3.Obowiązek podatkowy w CIT powstaje z datą otrzymania faktury od X.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”),
przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.
Stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT,
przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.
Jednocześnie, jak wynika z art. 12 ust. 3 ustawy o CIT,
za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.
Literalna wykładnia powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe.
W konsekwencji, do przychodów podatkowych, podatnik powinien zaliczyć tylko takie przychody, które są mu należne. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, w stosunku do których podatnikowi przysługiwać będzie prawo do ich otrzymania i które stanowić będą jego trwałe przysporzenie majątkowe. Co do zasady więc, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika, a więc takie którymi może on rozporządzać jak właściciel.
Ponadto, opierając się na orzecznictwie, jak i wypowiedziach przedstawicieli doktryny prawa podatkowego stwierdzić należy, iż do powstania przychodu podatkowego konieczne jest, aby kumulatywnie wystąpiły poniższe przesłanki:
1)dane przysporzenie ostatecznie, trwale i definitywnie powiększa majątek podatnika;
2)podatnik może danym przysporzeniem swobodnie dysponować, oraz
3)przysporzenie nie znajduje się na liście wyłączeń przewidzianych w ustawie o CIT.
Przechodząc na grunt rozpatrywanej sprawy należy wskazać, że zgodnie z art. 2 pkt 19 i 27a ustawy z 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1361 ze zm., zwanej dalej: „ustawa o OZE”),
Użyte w ustawie określenia oznaczają:
19) mikroinstalacja - instalację odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 50 kW, przyłączoną do sieci elektroenergetycznej o napięciu znamionowym niższym niż 110 kV albo o mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu nie większej niż 150 kW, w której łączna moc zainstalowana elektryczna jest nie większa niż 50 kW;
27a) prosument energii odnawialnej - odbiorcę końcowego wytwarzającego energię elektryczną wyłącznie z odnawialnych źródeł energii na własne potrzeby w mikroinstalacji, pod warunkiem że w przypadku odbiorcy końcowego niebędącego odbiorcą energii elektrycznej w gospodarstwie domowym, nie stanowi to przedmiotu przeważającej działalności gospodarczej określonej zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz.U. z 2023 r. poz. 773).
Stosownie do art. 4 ust. 1 ustawy o OZE:
Sprzedawca, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, dokonuje rozliczenia ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej wobec ilości energii elektrycznej pobranej z tej sieci w celu jej zużycia na potrzeby własne przez prosumenta energii odnawialnej wytwarzającego energię elektryczną w mikroinstalacji o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej:
1) większej niż 10 kW - w stosunku ilościowym 1 do 0,7;
2) nie większej niż 10 kW - w stosunku ilościowym 1 do 0,8.
W myśl art. 4 ust. 1a pkt 2 ustawy o OZE:
Sprzedawca, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, dokonuje rozliczenia wartości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej od 1 lipca 2022 r. przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej, wytwarzającego energię elektryczną w instalacji odnawialnego źródła energii, której przyłączenie do sieci elektroenergetycznej i wprowadzenie z niej energii elektrycznej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej po raz pierwszy nastąpiło po 31 marca 2022 r., z wyłączeniem mikroinstalacji przyłączonych do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej zgodnie z art. 4d ust. 2-11, wobec wartości energii elektrycznej pobranej z tej sieci w celu jej zużycia na potrzeby własne.
Zgodnie z art. 40 ust. 1 i 1a ustawy o OZE:
1. Obowiązek zakupu energii elektrycznej, o którym mowa w art. 41 ust. 1, art. 42 ust. 1, art. 70c ust. 2 oraz art. 92 ust. 1, wykonuje wyznaczony przez Prezesa URE sprzedawca energii elektrycznej, zwany dalej „sprzedawcą zobowiązanym”, na podstawie umowy, o której mowa w art. 5 ustawy - Prawo energetyczne.
1a. Sprzedawca zobowiązany, o którym mowa w ust. 1, ma obowiązek dokonać rozliczenia, o którym mowa w art. 4 ust. 1-3 oraz w art. 38c ust. 3, chyba że rozliczenia dokonuje sprzedawca wybrany przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej lub spółdzielnię energetyczną, na podstawie umowy kompleksowej lub umowy sprzedaży.
Jak stanowi art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy o OZE:
Rozliczenia, o którym mowa w ust. 1 i 1a, w odniesieniu do prosumenta energii odnawialnej - dokonuje się z uwzględnieniem zasad, o których mowa w ust. 2a-2d, na podstawie wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego dokonującego pomiaru ilości energii elektrycznej w punkcie poboru energii prosumenta energii odnawialnej.
Szczegółowy sposób rozliczania prosumenta z udostępnionej energii regulują przepisy art. 4 ust. 2a - 7 ustawy o odnawialnych źródłach energii.
Zgodnie z art. 4 ust. 11 ustawy o OZE,
W przypadku gdy:
1) prosument energii odnawialnej w ramach rozliczenia, o którym mowa w ust. 1, nie odbierze energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej w okresie 12 miesięcy od daty jej wprowadzenia do sieci zgodnie z ust. 5, to nieodebraną energią dysponuje sprzedawca, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, w celu pokrycia kosztów rozliczenia, w tym opłat, o których mowa w ust. 4;
2) prosument energii odnawialnej, prosument zbiorowy energii odnawialnej lub prosument wirtualny energii odnawialnej w ramach rozliczenia, o którym mowa w ust. 1a pkt 2, nie wykorzysta zgromadzonych dla danego miesiąca kalendarzowego środków odpowiadających wartości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej w tym miesiącu w okresie 12 kolejnych miesięcy kalendarzowych, to niewykorzystane środki stanowią nadpłatę, która jest zwracana prosumentowi energii odnawialnej, prosumentowi zbiorowemu energii odnawialnej lub prosumentowi wirtualnemu energii odnawialnej przez sprzedawcę, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, w terminie nie dłuższym niż do końca 13. miesiąca następującego po danym miesiącu.
Jak stanowi art. 4 ust. 12 ustawy o OZE,
Nadwyżka ilości energii elektrycznej, o której mowa w ust. 11, nie stanowi przychodu w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 oraz z 2024 r. poz. 232 i 854).
Zgodnie z art. 4c ust. 1-6 ustawy o OZE,
1. Sprzedawca, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, w celu prowadzenia rozliczeń, o których mowa w art. 4 ust. 1a pkt 2, prowadzi konto dla prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej, zwane dalej ,,kontem prosumenta”, na którym ewidencjonuje ilości energii elektrycznej i wartości energii elektrycznej, o których mowa w art. 4 ust. 1a, oraz wynikającą z nich wartość środków za energię elektryczną należną prosumentowi za energię elektryczną wprowadzoną do sieci, zwaną dalej ,,depozytem prosumenckim”.
2. Depozyt prosumencki przeznaczany jest na rozliczenie zobowiązań prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej z tytułu zakupu energii elektrycznej od sprzedawcy prowadzącego konto prosumenta, o którym mowa w ust. 1.
3. Zobowiązanie prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej, o którym mowa w ust. 2, określa się dla danego okresu rozliczeniowego jako sumę iloczynów, dla wszystkich okresów rozliczania niezbilansowania (t) w okresie rozliczeniowym, ilości energii elektrycznej pobranej z sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej, oznaczonej w art. 4 ust. 2b symbolem Eb(t) przyjmującym wartość dodatnią, oraz ceny sprzedaży energii elektrycznej uwzględniającej obowiązkowe obciążenia podatkowe i fiskalne, stosowanej w rozliczeniach pomiędzy sprzedawcą i prosumentem dla tego okresu rozliczenia niezbilansowania.
4. Wartość depozytu prosumenckiego dotycząca danego miesiąca kalendarzowego jest ustalana, zwiększana o współczynnik 1,23 i przyporządkowywana do konta prosumenckiego w kolejnym miesiącu kalendarzowym.
5. Kwota środków stanowiąca depozyt prosumencki może być rozliczana na koncie prosumenckim przez 12 miesięcy od dnia przypisania tej kwoty jako depozyt prosumencki na koncie prosumenta.
6. Po upływie 12 miesięcy od dnia przypisania danej kwoty środków do depozytu prosumenckiego niewykorzystane lub niezwrócone na podstawie przepisu art. 4 ust. 11 pkt 2 środki umarza się.
Do momentu powstania przychodu odnoszą się przepisy art. 12 ust. 3a-3g ustawy o CIT.
I tak, w myśl art. 12 ust. 3a ustawy o CIT,
za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:
1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.
Zgodnie z art. 12 ust. 3c ustawy o CIT,
jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.
W myśl art. 12 ust. 3d ustawy o CIT,
przepis ust. 3c stosuje się odpowiednio do dostawy energii elektrycznej, cieplnej oraz gazu przewodowego.
Stosownie do art. 12 ust. 3e ustawy o CIT,
w przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c, 3d i 3f, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.
Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia ustalenia, czy obowiązek podatkowy w podatku CIT związany ze sprzedażą przez Spółkę energii na rzecz X powstaje z datą otrzymania faktury od X.
W uzupełnieniu wniosku z 18 lipca 2025 r. wskazali Państwo, że od 24 marca 2023 r. są Państwo rozliczani jako prosument w ramach i do czasu obowiązywania zawartej umowy. Od rozpoczęcia rozliczeń prosumenckich, mają Państwo jednomiesięczny okres rozliczeniowy. Zmiana ta ułatwia bieżące monitorowanie wprowadzonej i pobranej energii elektrycznej.
W celu określenia momentu powstania przychodu w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, należy rozstrzygnąć, który z wymienionych przepisów znajdzie zastosowanie w odniesieniu do przedstawionej we wniosku sytuacji.
Analizując przepis art. 12 ust. 3c ustawy o CIT, należy zauważyć, że:
- dotyczy on wszystkich usług, które strony rozliczają cyklicznie; ustawodawca w żaden sposób nie zawęził katalogu tych usług;
- strony ustaliły, że będą one rozliczane cyklicznie;
- wspomniana regulacja dotyczy tylko usług, nie obejmuje natomiast dostawy towarów, nawet jeżeli ma ona charakter ciągły;
- okres rozliczeniowy może wynikać zarówno z umowy, jak i z wystawionej faktury VAT;
- okres rozliczeniowy nie może być dłuższy niż 1 rok;
- w przypadku usług rozliczanych w okresach cyklicznych datą powstania przychodu jest zawsze koniec okresu rozliczeniowego, nie ma natomiast wówczas znaczenia, ani data wystawienia faktury, ani data otrzymania należności.
Zgodnie z przepisem art. 12 ust. 3c ustawy CIT, jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku. Powyższy przepis stosuje się odpowiednio do dostawy energii elektrycznej, cieplnej oraz gazu przewodowego (art. 12 ust. 3d).
W odniesieniu do kwestii powstania przychodów należnych w zakresie tzw. usług ciągłych należy sprecyzować zakres tego pojęcia.
Słownikowe znaczenie słowa „ciągłość” to „łączność, nieprzerywający się związek jakichś faktów, brak luk, przerw w czasie albo w przestrzeni. To także dziejący się, odbywający się, trwający stale, nieustannie, bezustanny, ustawiczny, stale się powtarzający, stały”.
Zgodnie z definicją słownikową (vide: Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN):
- „okres” to m.in. „czas, w którym ma miejsce jakieś zjawisko cykliczne i po jego upływie powtarza się jego przebieg”;
- „rozliczeniowy” to m.in. „dotyczący rozliczenia - uregulowania wzajemnych należności”;
- „rozliczenie” to „uregulowanie wzajemnych należności, zobowiązań między przedsiębiorstwem i dostawcami, dłużnikami i wierzycielami, pracodawcami i pracownikami itp.”.
Tym samym pojęcie „okres rozliczeniowy” oznacza umownie zdefiniowany powtarzalny przedział czasowy, którego upłynięcie pociąga za sobą obowiązek uregulowania przez dane podmioty wzajemnych zobowiązań finansowych, np. miesiąc, kwartał, rok.
Usługi o charakterze ciągłym obejmują czynności polegające na stałym i powtarzalnym (trwałym) zachowaniu strony zobowiązanej do ich świadczenia. Wynikają one ze zobowiązania o charakterze ciągłym, które wytwarza trwały stosunek prawny i z którego wypływają obowiązki ciągłe bądź okresowe. Istotą usług o charakterze ciągłym jest stałe i powtarzalne zachowanie się osoby zobowiązanej do ich świadczenia zgodnie z treścią umowy i w okresie, na jaki została ona zawarta.
Zatem, w odniesieniu do usług rozliczanych okresowo (w okresach rozliczeniowych) – co powinno wynikać z ustaleń między stronami – za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze.
Biorąc pod uwagę powyżej wskazaną wykładnię przepisów oraz opis sprawy, należy stwierdzić, że wprowadzenie energii elektrycznej do sieci skutkuje powstaniem po stronie Spółki przychodu podatkowego. W związku z tym, że energia rozliczana jest w miesięcznych okresach rozliczeniowych, przychód podatkowy na gruncie podatku CIT powstanie w ostatnim dniu danego miesiąca, w którym energia była wprowadzana.
Zatem, Państwa stanowisko, zgodnie z którym dla celów CIT przychód z tytułu sprzedaży energii elektrycznej powstaje w momencie otrzymania faktury od X, jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku dochodowym od osób prawnych. W zakresie podatku od towarów i usług zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
