Interpretacja indywidualna z dnia 8 września 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3.4012.418.2025.3.AW

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 lipca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 10 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od wydatku poniesionego na zakup okularów korekcyjnych, progresywnych. Uzupełnił go Pan pismem z 6 i 11 sierpnia 2025 r. (wpływ 6 i 11 sierpnia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pan architektem i w ramach wykonywanej działalności prowadzi Pan nadzory na budowach. Prowadzenie nadzoru na budowie polega m.in. na stwierdzaniu zgodności wykonanych elementów z dokumentacją projektową. Czynność ta polega na oglądzie pełnoskalowych elementów z natury i jednoczesnym porównaniu z ich projektem w postaci wydrukowanego rysunku w pomniejszonych skalach. Sprowadza się to do kierowania wzorku raz na duże elementy w dużych odległościach, dwa na małe rysunki trzymane w rękach w bliskiej odległości. Ze względu na stwierdzoną wadę wzroku wiąże się to z nieustannym zakładaniem okularów – do oglądu elementów budowlanych i ich zdejmowaniem do oglądu rysunku trzymanego w rękach blisko twarzy. Czynność ta jest niesłychanie pracochłonna, utrudniona przez noszony na głowie sprzęt BHP w postaci kasku i nauszników ochronnych. Trzymana podczas tych czynności w rękach dokumentacja projektowa, przybory rysunkowe i miernicze czynią tą czynność niesłychanie nieefektywną oraz sprowadzającą realne zagrożenie bezpieczeństwa, jak i ryzyko uszkodzeń okularów i narzędzi, i dokumentacji przekładanych z ręki do ręki. Opisaną sytuację diametralnie zmieniłoby używanie okularów ze szkłami progresywnymi, które niwelowałyby konieczność ich zdejmowania przy zmianie skali i odległości skupienia wzroku. Tego rodzaju okulary są Panu kompletnie zbędne w życiu codziennym, w którym powyżej opisane sytuacje ani żadne do nich analogiczne nie znajdują miejsca.

W odpowiedzi na wezwanie wskazał Pan, że:

1.Czy jest Pan czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług?

 Odp. Jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

2.Czy zakupione okulary są wykorzystywane do czynności:

a)opodatkowanych podatkiem od towarów i usług,

b)zwolnionych od podatku od towarów i usług,

c)niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

 Odp. Zakupione okulary będą wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

3.Jeśli zakupione okulary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, to proszę wskazać w jaki sposób ich zakup przekłada się na prowadzoną przez Pana działalność gospodarczą opodatkowaną tym podatkiem?

Odp. Okulary progresywne zastępują dwie pary okularów potrzebnych w sytuacji, w której do pracy w bliży wymagana jest inna korekcja niż do pracy w dali. Ich stosowanie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (architekt. JDG) podczas prac na budowie – takich jak: sprawowanie nadzorów autorskich, opracowywanie inwentaryzacji budowlanych, weryfikacja zgodności wykonanych prac z dokumentacją projektową – przekłada się bezpośrednio na efektywność oraz bezpieczeństwo pracy. Okulary eliminują konieczność częstego zmieniania par okularów, a tym samym zdejmowania i ponownego zakładania środków ochrony indywidualnej (kask, ochronniki słuchu), co wpływa na poprawę bezpieczeństwa oraz usprawnia przebieg czynności na budowie.

4.Czy konieczność zakupu okularów korekcyjnych wynika z jakiegoś rozporządzenia czy innych aktów wykonawczych? Jeśli tak, to proszę wskazać z jakich dokumentów to wynika.

Odp. Konieczność stosowania okularów korekcyjnych nie wynika wprost z konkretnego rozporządzenia lub innego aktu wykonawczego. Niemniej jednak brak lub niewłaściwe stosowanie korekcji wzroku, w kontekście przepisów Kodeksu pracy (art. 211) oraz rozporządzenia w sprawie ogólnych przepisów BHP (§ 39 i 39a), należy traktować jako czynnik pogarszający bezpieczeństwo pracy.

5.Czy zakupione okulary służą do korekty wzroku?

Odp. Zakupione okulary służą do korekty wzroku, niemniej progresywność konkretnych okularów jest Panu zbędna w życiu codziennym i będą one wykorzystywane wyłącznie w pracy.

6.Czy zakupione okulary posiadają status wyrobu medycznego w rozumieniu ustawy z dnia 7 kwietnia 2022 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. 2024 poz. 1620)?

Odp. Okulary progresywne nie posiadają statusu wyrobu medycznego w rozumieniu ustawy z dnia 7 kwietnia 2022 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. 2024 poz. 1620).

Pytanie

Czy wydatek poniesiony na zakup okularów korekcyjnych, progresywnych, wykorzystywanych wyłącznie podczas wykonywania czynności zawodowych w jednoosobowej działalności gospodarczej, może zostać uznany za koszt uzyskania przychodu, na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, oraz przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatek na zakup okularów korekcyjnych, progresywnych, wykorzystywanych wyłącznie podczas wykonywania czynności zawodowych, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, spełnia przesłanki ustawowe do zastosowania art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych – wydatek zostanie poniesiony w celu zachowania źródła przychodu, jest racjonalnie uzasadniony i pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z wykonywanymi czynnościami ich efektywnością i bezpieczeństwem.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępnie zaznaczam, że niniejsza interpretacja dotyczy stosowania przepisów dotyczących podatku od towarów i usług. Wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych podlega rozstrzygnięciu w odrębnym piśmie.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami.

Ustawa ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas, po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych, odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Biorąc pod uwagę, że prawo do odliczenia powinno być realizowane natychmiast po powstaniu podatku naliczonego, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym, związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu.

Ponadto, podkreślić należy, iż ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast według przepisu art. 88 ust. 4 ustawy:

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że jest Pan architektem i w ramach wykonywanej działalności prowadzi Pan nadzory na budowach. Prowadzenie nadzoru na budowie polega m.in. na stwierdzaniu zgodności wykonanych elementów z dokumentacją projektową. Czynność ta polega na oglądzie pełnoskalowych elementów z natury i jednoczesnym porównaniu z ich projektem w postaci wydrukowanego rysunku w pomniejszonych skalach. Sprowadza się to do kierowania wzorku raz na duże elementy w dużych odległościach, dwa na małe rysunki trzymane w rękach w bliskiej odległości. Ze względu na stwierdzoną wadę wzroku wiąże się to z nieustannym zakładaniem okularów – do oglądu elementów budowlanych i ich zdejmowaniem do oglądu rysunku trzymanego w rękach blisko twarzy. Czynność ta jest niesłychanie pracochłonna, utrudniona przez noszony na głowie sprzęt BHP w postaci kasku i nauszników ochronnych. Trzymana podczas tych czynności w rękach dokumentacja projektowa, przybory rysunkowe i miernicze czynią tą czynność niesłychanie nieefektywną oraz sprowadzającą realne zagrożenie bezpieczeństwa, jak i ryzyko uszkodzeń okularów i narzędzi, i dokumentacji przekładanych z ręki do ręki. Opisaną sytuację diametralnie zmieniłoby używanie okularów ze szkłami progresywnymi, które niwelowałyby konieczność ich zdejmowania przy zmianie skali i odległości skupienia wzroku. Tego rodzaju okulary są Panu kompletnie zbędne w życiu codziennym, w którym powyżej opisane sytuacje ani żadne do nich analogiczne nie znajdują miejsca. Okulary progresywne zastępują dwie pary okularów potrzebnych w sytuacji, w której do pracy w bliży wymagana jest inna korekcja niż do pracy w dali. Ich stosowanie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej podczas prac na budowie – takich jak: sprawowanie nadzorów autorskich, opracowywanie inwentaryzacji budowlanych, weryfikacja zgodności wykonanych prac z dokumentacją projektową – przekłada się bezpośrednio na efektywność oraz bezpieczeństwo pracy. Okulary eliminują konieczność częstego zmieniania par okularów, a tym samym zdejmowania i ponownego zakładania środków ochrony indywidualnej (kask, ochronniki słuchu), co wpływa na poprawę bezpieczeństwa oraz usprawnia przebieg czynności na budowie. Konieczność stosowania okularów korekcyjnych nie wynika wprost z konkretnego rozporządzenia lub innego aktu wykonawczego. Niemniej jednak brak lub niewłaściwe stosowanie korekcji wzroku, w kontekście przepisów Kodeksu pracy (art. 211) oraz rozporządzenia w sprawie ogólnych przepisów BHP (§ 39 i 39a), należy traktować jako czynnik pogarszający bezpieczeństwo pracy. Zakupione okulary służą do korekty wzroku, niemniej progresywność konkretnych okularów jest Panu zbędna w życiu codziennym i będą one wykorzystywane wyłącznie w pracy. Jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a zakupione okulary będą wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Pana wątpliwości dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatku poniesionego na zakup okularów korekcyjnych progresywnych, wykorzystywanych wyłącznie podczas wykonywania czynności zawodowych w jednoosobowej działalności gospodarczej.

Zgodnie z przepisami ustawy oraz Dyrektywą Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006 r. str.1 ze zm.) – dalej Dyrektywa VAT, możliwe jest odliczenie podatku od nabywanych towarów i usług, które są związane z prowadzoną przez podatnika opodatkowaną działalnością gospodarczą.

Natomiast, w odniesieniu do przedstawionego opisu sprawy należy wskazać, że w analizowanej sprawie zakupu okularów korekcyjnych, progresywnych, nie będzie można zaliczyć do wydatków związanych – ani bezpośrednio, ani pośrednio – z opodatkowaną działalnością gospodarczą.

Zakup okularów korekcyjnych, progresywnych, które mogą być niezbędne przy prowadzeniu działalności gospodarczej, jest uwarunkowany bowiem stanem zdrowia podatnika. W sytuacji posiadania wady wzroku, osoba fizyczna jest zmuszona do zakupu okularów korekcyjnych, niezależnie od tego, czy prowadzi działalność gospodarczą, czy też działalności takiej nie prowadzi. Tak więc, bezpośrednim celem, jaki jest związany z ponoszeniem tego rodzaju wydatków, jest ochrona wzroku. Wydatki na poprawę zdrowia należą do wydatków o charakterze osobistym (w tym celu wydatki te ponoszą również inne osoby) i są związane z funkcjonowaniem danej jednostki w życiu społecznym, a ich poniesienie uwarunkowane jest innymi względami, aniżeli wzrost sprzedaży opodatkowanej. Dlatego też, zakup okularów korekcyjnych, progresywnych, będący wydatkiem o charakterze osobistym, niezależnym od prowadzenia działalności gospodarczej, nie będzie stanowił podstawy do odliczenia podatku naliczonego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym, w analizowanej sprawie nie będzie zachodzić przesłanka, o której mowa w art. 86 ust. 1 ustawy i nie będzie przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej zakup okularów korekcyjnych, progresywnych. Zakupu okularów korekcyjnych, progresywnych nie będzie można zatem uznać za wydatek mający racjonalny wpływ na prowadzoną działalność gospodarczą i związany z generowaniem obrotu opodatkowanego podatkiem VAT.

Podsumowując, nie przysługuje Panu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatku poniesionego na zakup okularów korekcyjnych progresywnych, wykorzystywanych wyłącznie podczas wykonywania czynności zawodowych w jednoosobowej działalności gospodarczej.

Tym samym, Pana stanowisko uznałem za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty opis sprawy, będący przedmiotem interpretacji, pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swoją aktualność.

Jednocześnie podkreślam, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Informuję jednocześnie, że niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w zakresie podatku od towarów i usług, natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.