Interpretacja indywidualna z dnia 9 września 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-1.4011.768.2021.12.EC

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

1.ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z 9 września 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z 26 kwietnia 2022 r. sygn. akt I SA/Bd 182/22 (data wpływu prawomocnego orzeczenia – 16 lipca 2025 r.); i

2.stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 września 2021r. wpłynął Państwa wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej.

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

• A. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

• Pan A.A.
• Pan B.B.
• Pan C.C.
• B. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki komandytowej A. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Sp.k. z siedzibą w (…) (dalej; „Spółka”, „Inwestor” lub „Wnioskodawca”). Spółka powstała z przekształcenia spółki cywilnej (dalej: „S.C.”), na podstawie uchwały wspólników z dnia 29 maja 2020 r. (Rep. (…)). Wspólnikami spółki są B.B., A.A., C.C. (dalej: „Wspólnicy”) oraz spółka B. Sp. z o. o. (dalej: „B.”).

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT, a dochód Spółki do 31 kwietnia 2021 r. był opodatkowany na poziomie Wspólników w oparciu o przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 z póżn. zm, dalej: „ustawa o PIT") oraz ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1406 z późn. zm., dalej: „ustawa o CIT”).

Zgodnie z art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r. poz. 2123, dalej: „Ustawa Nowelizująca”), Spółka podjęła decyzję o odroczeniu zastosowania przepisów Ustawy Nowelizującej (w zakresie dotyczącym objęcia spółek komandytowych podatkiem dochodowym od osób prawnych) do 1 maja 2021 r.

Tym samym, zgodnie z Ustawą Nowelizującą, Wnioskodawca stał się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych z dniem 1 maja 2021 r.

Zgodnie z obecnie obowiązującym art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT przepisy tej ustawy mają również zastosowanie do spółek komandytowych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Wnioskodawca specjalizuje się w produkcji (…). Dodatkowo, świadczy usługi (...).

Inwestor w ramach prowadzonej działalności na bieżąco analizuje trendy oraz działania konkurencji na rynku. W związku z planami rozwoju, Wnioskodawca zdecydował się na zrealizowanie projektu inwestycyjnego na terenie województwa (…), w powiecie miasto (…) (dalej: „Projekt”, „Inwestycja”). Celem Inwestycji jest zwiększenie zdolności produkcyjnych Spółki poprzez rozbudowę i modernizację istniejących środków trwałych, zakup maszyn i urządzeń, zakup działki oraz budowę / modernizację hali i biurowca.

W związku z planowaną Inwestycją, Wspólnicy S. C. dnia 28 listopada 2019 r. wystąpili do zarządzającego (…) Specjalną Strefą Ekonomiczną (dalej: „SSE”) z wnioskiem o wydanie decyzji o wsparciu (dalej: „Decyzja o wsparciu”), wydawanej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 maja 2018 r o wspieraniu nowych inwestycji (tj. Dz. U. z 2020 r. poz. 1752, dalej: „UWNI”). Dnia (…) grudnia 2019 r. na rzecz Wspólników została wydana Decyzja o wsparciu Inwestycji (nr (…)).

Na mocy decyzji nr (…) z (…) stycznia 2021 r. dokonano zmiany Decyzji o wsparciu w zakresie lokalizacji, na której będzie realizowana Inwestycja, uzupełniając Projekt o dodatkowy grunt, na którym Spółka planuje podjąć działania w ramach Inwestycji. Ponadto, na podstawie ww. decyzji, zgodnie z art. 551 § 2 w zw. z art. 553 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (tj. Dz. U. z 2020 r. poz. 1526 ze zm.) Spółka została uznana, jako kontynuator wszelkich praw i obowiązków S.C. w tym, w zakresie wynikającym Decyzji o wsparciu.

Inwestycja jest realizowana w ramach jednego przedsiębiorstwa (zakładu), pomimo rozmieszczenia poszczególnych nakładów na Inwestycję na trzech różnych działkach. Spółka w ramach realizowanego Projektu ponosi zatem koszty na realizację Inwestycji (dalej: „koszty kwalifikowane”) w oparciu o przepisy UWNI, jednocześnie prowadząc działalność z użyciem już posiadanych zasobów. Zwiększanie zdolności produkcyjnych odbywa się stopniowo, a Inwestor do chwili obecnej nie wyczerpał limitu ustalonego w Decyzji o wsparciu.

Powierzchnia hali dedykowanej bezpośrednio do użytkowania na cele produkcyjne w ww. lokalizacji wynosi 1900 m2. Dodatkowo, Spółka na tym terenie dysponuje pomieszczeniami socjalnymi o powierzchni 60m2, placem magazynowym o powierzchni 150 m2, placem magazynowym pod halą namiotową o powierzchni 2150 m2 oraz pomieszczeniami biurowymi o powierzchni 95 m2. Pomieszczenia biurowe dla pracowników handlowych są usytuowane w oddzielnym budynku. Natomiast pracownicy nadzoru produkcyjnego nie dysponują wystarczającymi zasobami lokalowymi umożliwiającymi efektywną, bezpośrednią kontrolę i zarządzanie procesem produkcji. Brak możliwości udostępnienia dodatkowych stanowisk roboczych czy niezbędnych narzędzi produkcyjnych dla pracowników Spółki znacząco ogranicza możliwości produkcyjne zakładu.

Z tych względów, Spółka zdecydowała się w 2020 roku ponieść wydatki na nabycie i montaż dwóch kontenerów stanowiących jeden środek trwały, przyjęty do użytkowania i wykazany w roku 2020 w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Kontenery służą do magazynowania m.in. narzędzi i mierników niezbędnych do produkcji i wraz z częścią biurowo-socjalną, stanowią stanowisko pracy przeznaczone do wykonywania zadań przez kierowników produkcji i antykorozji (dalej: „Kontenery”).

Kontenery pozostają w funkcjonalnym i lokalizacyjnym związku z działalnością prowadzoną przez Spółkę oraz mają bezpośredni wpływ na proces produkcji przedsiębiorstwa. Spółka umieściła dodatkowe Kontenery dedykowane bezpośrednio do działu produkcji na terenie hali produkcyjnej. Kontenery zostały umieszczone w zakładzie produkcyjnym zlokalizowanym przy ul. (…), na działkach nr 1 i 2, dla których prowadzone są księgi wieczyste o następujących numerach (…) oraz (…).

Kontenery przeznaczone są dla pracowników wyższego szczebla, związanych z technologią produkcji. W ramach wykonywanych obowiązków, pracownicy zarządzający procesem produkcji (Kierownik Działu Produkcji oraz Kierownik Działu Antykorozji) zajmują się m.in. gospodarowaniem sprzętem i materiałami, kontrolą zapotrzebowania na surowce, terminowym wykonywaniem przeglądów maszyn, czy też wdrażaniem pomysłów usprawniających proces produkcji. Pracownicy Ci ponoszą odpowiedzialność za realizację zleceń produkcyjnych, jak również zarządzanie całym zespołem pracowników.

Prowadzona przez Spółkę polityka rozwojowa dąży do stałego zwiększenia mocy produkcyjnych, poszerzenia grona klientów i wejścia na inne rynki, powodując konieczność rozbudowy posiadanych zasobów produkcyjnych, wraz z powierzchnią biurową dla specjalistów z zakresu zarządzania procesem produkcji. Pomimo, iż przychody Spółki uległy zmniejszeniu ze względu na pandemię wirusa COVID-19, Spółka nie zaniechała swojej strategii rozwojowej i w dalszym ciągu ponosi nakłady na Inwestycję, realizując zakładane cele na przyszłe lata, w tym wzrost zatrudnienia i zwiększenie oraz dywersyfikację produkcji.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego.

Intencją Spółki i zainteresowanych - wspólników, tj. A.A., B.B., C.C. oraz B. Sp. z o.o. (dalej łącznie, jako: „Zainteresowani") jest uzyskanie rozstrzygnięcia w kwestii możliwości zaliczenia wydatków związanych z nabyciem w 2020 r. (zaistniały stan faktyczny) kontenerów do kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje zgodnie z przepisami w brzmieniu obwiązującym do 30 kwietnia 2021 r., w czasie, gdy podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych byli A.A., B.B., C.C. (dalej: Wspólnicy) oraz podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych była B. Sp. z o.o. (dalej: „B.”) tj. do momentu uzyskania przez Spółkę statusu podatnika CIT.

Z zastosowaniem przepisów, odpowiednio:

a)art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm., dalej: „ustawa o PIT”) w przypadku Wspólników oraz

b)art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz. U. z 2020 r. poz. 1406 z późn. zm., dalej: „ustawa o CIT") przypadku B. - proporcjonalnie do wysokości posiadanego przez Wspólników i B. udziału w zysku w Spółce.

Ponadto, Wniosek dotyczy również stanu przyszłego, obejmującego uwzględnianie kosztów nabycia kontenerów w limicie pomocy publicznej do celów rozliczenia zwolnienia z podatku dochodowego przez Spółkę, zgodnie z przepisami ustawy o CIT mającymi zastosowanie od 1 maja 2021 r.

W konstatacji wskazać należy, że koszt nabycia kontenerów został rozpoznany przez Wspólników i B. po dokonaniu nabycia kontenerów i zaliczeniu ich do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, tj. w październiku 2020 r. w myśl § 8 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz. U. 2018 poz. 1713, dalej: „Rozporządzenie WNI”).

W ramach uzupełnienia Wniosku i przedstawienia własnego stanowiska w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca zmienił pierwotnie zadane pytanie, uzupełniając jego zakres zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym i zdarzeniem przyszłym.

Pytanie

Czy wydatek związany z nabyciem w 2020 r. Kontenerów jest kosztem kwalifikującym się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje w rozumieniu § 8 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia WNI, wchodzącym w limit zwolnienia podatkowego dostępnego dla Wspólników, B. (do 30 kwietnia 2021 r.) i Spółki (od 1 maja 2021 r.) na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o PIT i art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych. W części dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Zainteresowanych, koszt związany z nabyciem Kontenerów w 2020 r. może być rozpoznany przez Wnioskodawcę, jako koszt kwalifikujący się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje w rozumieniu § 8 Rozporządzenia WNI, wchodzący w limit dostępnego Spółce zwolnienia podatkowego w zw. z art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o PIT i art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 3 UWNI, wsparcie na realizację nowej inwestycji jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT oraz odpowiednio w art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o PIT wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d ustawy o CIT i z zastrzeżeniem ust. 5a-5cd ustawy o PIT, uzyskane z działalności gospodarczej określonej w Decyzji o wsparciu, określającej okres jej obowiązywania, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, jakie podatnik jest zobowiązany spełnić. Przy czym, wysokość pomocy publicznej w formie zwolnienia z podatku dochodowego CIT lub PIT ustala się na podstawie mapy pomocy regionalnej (stanowiącą % kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą regionalną), zgodnie z odrębnymi przepisami.

Na mocy art. 17 ust. 4 ustawy o CIT i art. 21 ust. 5a ustawy o PIT zwolnienia podatkowe, o których mowa powyżej przysługują podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej lub na terenie określonym w Decyzji o wsparciu.

W rozumieniu powyższych przepisów, za pomoc publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą określoną w Decyzji o wsparciu, uznaje się niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego z działalności gospodarczej objętej wsparciem. Zwolnienie z podatku dochodowego przysługuje do limitu określonego w Decyzji o wsparciu.

Wysokość pomocy publicznej jest obliczana według zasad wynikających z § 5 Rozporządzenia WNI. Zgodnie z § 5 Rozporządzenia WNI, maksymalna dopuszczalna wielkość pomocy publicznej na realizację nowej inwestycji udzielanej przedsiębiorcy z tytułu kosztów nowej inwestycji jest liczona, jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą określonych w § 8 ust. 1 Rozporządzenia WNI. Koszty kwalifikowane nie mogą być wyższe niż maksymalne koszty kwalifikowane, o których mowa w § 8 ust. 7 w/w rozporządzenia.

O tym, jakie wydatki mogą stanowić wyżej wspomniane koszty kwalifikujące się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje stanowi natomiast § 8 ust. 1 Rozporządzenia WNI.

Do kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje zalicza się koszty będące:

1.kosztem związanym z nabyciem gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego,

2.ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika i zaliczenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

3.kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych,

4.ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how i nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3,

5.kosztem związanym z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli - pod warunkiem że okres najmu lub dzierżawy trwa co najmniej 5 lat, a w przypadku mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców - co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji,

6.ceną nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy.

-pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w okresie ważności Decyzji o wsparciu wydanej dla konkretnej lokalizacji.

Ponadto, w dotychczasowej praktyce podatkowej wykształcona została linia interpretacyjna, według której, wydatek poniesiony przez przedsiębiorcę będzie stanowił koszt kwalifikowany pod warunkiem spełnienia (łącznie) następujących warunków:

1.musi być związany (funkcjonalnie) z nową inwestycją;

2.musi zostać poniesiony na terenie określonym w decyzji o wsparciu i w trakcie jej obowiązywania (po jej wydaniu i przed określonym w niej terminem zakończenia inwestycji);

3.ponoszone wydatki muszą być zaliczone do wartości początkowej środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika i zaliczenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Powyższe potwierdza m. in. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 23 czerwca 2021, sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.411.2021.1.RR oraz interpretacja z dnia 6 czerwca 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.127.2019.2.MO.

Stąd, przyjmuje się, że wszystkie wydatki wskazane w § 8 ust. 1 Rozporządzenia WNI są kosztami kwalifikowanymi, jeżeli spełniają wszystkie wskazane wyżej warunki.

Co ważne, poniesione wydatki powinny być związane z nową inwestycją w rozumieniu art. 2 pkt 1 UWNI. W myśl przywołanego przepisu, nową inwestycją może być: inwestycja w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne i prawne związane z założeniem nowego przedsiębiorstwa, zwiększenie zdolności produkcyjnych istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacja produkcji przedsiębiorstwa przez wprowadzenie produktów uprzednio nieprodukowanych w przedsiębiorstwie lub zasadnicza zmianą dotyczącą procesu produkcyjnego istniejącego przedsiębiorstwa.

W zakresie spełnienia przesłanki wskazanej w pkt 1 ww. warunków należy wskazać, że Spółka nabyła Kontenery i umiejscowiła je bezpośrednio na hali produkcyjnej. Zakupione Kontenery są wykorzystywane do prowadzenia działalności objętej Decyzją o wsparciu wydaną na rzecz Spółki i udostępniane pracownikom nadzoru produkcyjnego, zajmującym się zarządzaniem i kontrolą poszczególnych etapów produkcji (Kierownik Działu Produkcji, Kierownik Działu Antykorozji).

Jak już wskazano w opisie stanu faktycznego, wskazani pracownicy pełnią funkcje nadzorcze, związane z gospodarowaniem sprzętem i materiałami oraz wykonują czynności związane z kontrolą nad optymalnym zapotrzebowaniem na surowce, terminowym wykonywaniem przeglądów maszyn oraz wdrażaniem pomysłów usprawniających proces produkcji. Zakres zadań wykonywanych na stanowiskach zarządczych obejmuje zatem odpowiedzialność za realizację zleceń produkcyjnych, jak również zarządzanie całym zespołem pracowników.

Wytworzenie docelowego produktu końcowego nie może odbywać się bez zaangażowania specjalistów i inżynierów, którzy wykorzystują zasoby biurowe do zarządzania produkcją, bowiem wówczas Spółka nie realizowałaby celów strategicznych podjętej Inwestycji. Dlatego tak istotnym jest, aby wysoko wykwalifikowani pracownicy zaangażowani w Projekt i kontrolujący przebieg procesu produkcji nie wykonywali swoich obowiązków poza terenem hali produkcyjnej. Wnioskodawca jest zatem zmuszony do ciągłego rozbudowywania posiadanej infrastruktury produkcyjnej (w tym przeznaczonej na miejsce pracy dla pracowników wyższego szczebla związanych z produkcją) umożliwiając im prace nad dywersyfikacją i usprawnieniem procesu produkcji w ramach Inwestycji. Z tego względu, dodatkowa przestrzeń w postaci nabytych przez Spółkę Kontenerów dla wyspecjalizowanej kadry jest ściśle związana z realizowaną Inwestycją i służy maksymalizacji efektywności produkcji realizowanej w ramach Inwestycji oraz usprawnieniu zarządzania całym procesem.

Wnioskodawca pragnie nadmienić, że funkcja biurowo-socjalna Kontenerów przeznaczonych dla pracowników nadzoru produkcyjnego, nie stanowi, że Kontenery te będą wykorzystywane w celach administracyjnych.

Główną funkcją Kontenerów jest zapewnienie odpowiedniego stanowiska pracy wysoko wykwalifikowanej kadrze produkcyjnej, aby zapewnić realizację ich zadań w odpowiednich warunkach. Stąd, w ocenie Spółki, zakup Kontenerów jest ściśle związany z planem zwiększenia efektywności produkcji i realizacją celu Inwestycji.

Podobne stanowisko, zostało zaprezentowane m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 2 lipca 2020 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.141.2020.1.KS, w której organ podatkowy uznał m.in., że koszty wyposażenia biurowego stanowiące wyposażenie laboratorium również mogą zostać uznane za koszty kwalifikowane nowej inwestycji, albowiem ich wytworzenie wywierać będzie wpływ na proces produkcji w nowej inwestycji.

Biorąc pod uwagę wszystkie okoliczności składające się na proces produkcji oraz charakter podejmowanej Inwestycji, w ocenie Wnioskodawcy, zakup Kontenerów stanowi koszt kwalifikujący się objęciem ulgą na nowe inwestycje, gdyż:

• są ściśle związane z realizowaną Inwestycją i wchodzą w skład ciągu produkcyjnego,
• znajdują się na terenie Inwestycji określonej w Decyzji o wparciu i zostały poniesione w trakcie jej obowiązywania,
• zostały zaliczone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, jako kompletne i zdatne do użytku.

Tym samym, Spółka może zakwalifikować koszty nabycia Kontenerów biurowych jako kwalifikujące się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje - w rozumieniu § 8 Rozporządzenia WNI - mieszczące się w limicie przysługującego Spółce zwolnienia z podatku, na podstawie wskazanych przez Wnioskodawcę powyżej przepisów ustawy o CIT i PIT.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca doprecyzował stanowisko w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych poprzez wskazanie, że:

Zdaniem Wnioskodawcy, koszt związany z nabyciem Kontenerów w 2020 r. może być rozpoznany przez Wspólników i B., jako koszt kwalifikujący się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje w rozumieniu § 8 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia WNI, wchodzącym w limit zwolnienia podatkowego przysługującego Wspólnikom zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o PIT i B., w myśl art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT w stanie prawnym obowiązującym do dnia 30 kwietnia 2021 r. - proporcjonalnie do posiadanego udziału w Spółce.

Jednocześnie limit zwolnienia przysługujący Spółce po uzyskaniu przez nią statusu podatnika CIT, tj. od 1 maja 2021 r., będzie rozliczany zgodnie z ustawą o CIT w związku ze zmianą stanu prawnego wprowadzonego ustawą z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r. poz. 2123).

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Państwa wniosek – 31 grudnia 2021 r. wydałem interpretację indywidualną znak 0114-KDIP3-1.4011.768.2021.3.EC, w której uznałem Państwa stanowisko w części za prawidłowe, a w części za nieprawidłowe.

Interpretację doręczono Państwu 14 stycznia 2022 r.

Skarga na interpretację indywidualną

14 lutego 2022 r. Zainteresowana będąca stroną postępowania wniosła skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy.

Zainteresowana wniosła o:

1)uchylenie w o uchylenie Interpretacji Indywidualnej w części, w jakiej Organ uznał stanowisko zainteresowanych za nieprawidłowe,

2)zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

Postępowanie przed sądem administracyjnym/sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy uchylił skarżoną interpretację – wyrokiem z 26 kwietnia 2022 r. sygn. akt I SA/Bd 182/22.

Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie – wyrokiem z 7 marca 2025 r. sygn. akt II FSK 807/22 oddalił skargę kasacyjną.

Wyrok, który uchylił interpretację indywidualną stał się prawomocny od 7 marca 2025 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

·uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w ww. wyroku;

·ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 1 § 2 ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1526 ze zm.) :

Stosownie do zapisu art. 4 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych :

Zgodnie z definicją zawartą w art. 102 Kodeksu spółek handlowych :

Od dnia 1 stycznia 2021 r. na mocy ustawy z 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r. poz. 2123), spółki komandytowe zostały podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych.

Jednakże zgodnie z art. 12 ust. 2 ustawy zmieniającej, spółka komandytowa może postanowić, że przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do tej spółki oraz przychodów i kosztów związanych z uczestnictwem w tej spółce począwszy od dnia 1 maja 2021 r. W takim przypadku spółka komandytowa uzyskuje status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych z dniem 1 maja 2021 r.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że społka komandytowa stała się podatnikiem podatku dochodowego od osob prawnych z dniem 1 maja 2021 r. Intencją Zainteresowanych – wspólników będących osobami fizycznymi, jest uzyskanie rozstrzygnięcia w kwestii możliwości zaliczenia wydatków związanych z nabyciem w 2020 r. (zaistniały stan faktyczny) kontenerów do kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje zgodnie z przepisami w brzmieniu obwiązującym do 30 kwietnia 2021 r.,tj. do momentu uzyskania przez Spółkę statusu podatnika CIT.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128 ze zm.; dalej: Ustawa PIT):

Przepis art. 9 ust. 2 tej ustawy stanowi, że :

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 5a ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 5a ust. 28 lit. c ww. ustawy:

W myśl art. 5b ust. 2 powołanej wyżej ustawy:

Przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe (art. 8 ust. 1 ww. ustawy).

Stosownie do art. 8 ust. 2 ww. Ustawy:

Powyższe zasady stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania oraz podatku. Zatem rozliczenie kosztów, zwolnień i ulg następuje proporcjonalnie do posiadanego przez podatnika udziału w spółkach osobowych oraz współwłasności, współposiadania (użytkowania) i wspólnego przedsięwzięcia.

Na podstawie ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz.U. z 2018 r., poz. 1162, dalej: „ustawa o WNI”), został wprowadzony mechanizm wsparcia dla przedsiębiorców w postaci zwolnienia z podatku dochodowego z tytułu nowej inwestycji.

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepis ten został dodany do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dnia 30 czerwca 2018 r. ww. ustawą o wspieraniu nowych inwestycji.

W myśl art. 21 ust. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych :

Zgodnie z art. 21 ust. 5cc ww. Ustawy:

Wsparcie na realizację nowej inwestycji, zwane dalej „wsparciem”, jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 3 ustawy o wspieraniu nowych inwestycji).

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ww. ustawy o wspieraniu nowych inwestycji :

Zgodnie z art. 2 pkt 3 ustawy o wspieraniu nowych inwestycji :

W myśl art. 4 ust. 1 ustawy Prawo przedsiębiorców :

Natomiast zgodnie z art. 4 ustawy o wpieraniu nowych inwestycji,

Stosownie do treści art. 3 ustawy o wspieraniu nowych inwestycji:

Należy zwrócić uwagę, że zgodnie z art. 13 ust. 1 ww. Ustawy:

Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy o wspieraniu nowych inwestycji:

Treść decyzji o wsparciu została wskazana w art. 15 ustawy o wspieraniu nowych inwestycji i określa okres obowiązywania decyzji, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, które przedsiębiorca jest obowiązany spełnić, wymienione w punktach od 1 do 6.

Biorąc powyższe pod uwagę należy wskazać, że zwolnienie od podatku na podstawie zezwolenia, bądź decyzji o wsparciu przysługuje wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z prowadzonej na terenie strefy działalności gospodarczej, określonej w zezwoleniu, bądź w ww. decyzji. Jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu. Podobnie w przypadku, gdy dany rodzaj działalności jest prowadzony poza terenem strefy wówczas dochód z takiej działalności również nie będzie podlegał zwolnieniu.

Podkreślenia wymaga fakt, że prowadzenie działalności gospodarczej na terenie określonym w decyzji o wsparciu i wynikające stąd zwolnienie dochodów pochodzących z tej działalności jest wyjątkiem od zasady równości i sprawiedliwości opodatkowania, w związku z tym przepisy dotyczące zwolnień muszą być interpretowane ściśle, zgodnie z ich wykładnią językową.

Wskazać należy, że z treści oceny skutków regulacji (OSR), sporządzonej do ustawy o wspieraniu nowych inwestycji wynika, że „instrument zwolnień podatkowych dostępny będzie dla nowych inwestycji, które zgodnie z ustawodawstwem polskim oraz definicją Komisji Europejskiej obejmują utworzenie nowego zakładu produkcyjnego oraz reinwestycje. Dotyczy to inwestycji spełniających kryteria ilościowe: nakłady inwestycyjne i kryteria jakościowe zgodne z SOR, weryfikujące wpływ inwestycji na wzrost konkurencyjności polskiej gospodarki oraz wpływ na rozwój gospodarczy regionu”.

Na mocy ustawy o wspieraniu nowych inwestycji wprowadzono nowy mechanizm udzielania przedsiębiorcom wsparcia w podejmowaniu nowych inwestycji na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Rozwiązanie zawarte w powołanej ustawie przewiduje wsparcie nowych inwestycji w formie zwolnienia od podatku dochodowego na zasadach określonych m.in. w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Wsparcie, którego dotyczy ww. ustawa, zastąpi wsparcie dotychczas funkcjonujące w ramach ustawy z 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1010 ze zm.). Należy jednak zauważyć, że ustawa o specjalnych strefach ekonomicznych nie została uchylona. Obowiązywanie dwóch ustaw powoduje czytelny podział na inwestycje, które będą korzystać z dotychczasowego wsparcia do 2026 r. w ramach zezwoleń wydanych na podstawie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, oraz inwestycje nowe, które mogą korzystać ze wsparcia na podstawie ustawy o wspieraniu nowych inwestycji od momentu jej wejścia w życie. Wskazany w ustawie o wspieraniu nowych inwestycji system wsparcia w postaci prawa do uzyskania przez przedsiębiorcę zwolnienia od podatku dochodowego stanowi ważne i skuteczne narzędzie zachęcające przedsiębiorców do inwestowania na terenie całego kraju. Ten instrument pomocy publicznej w postaci zwolnienia podatkowego jest dostępny dla przedsiębiorców planujących dokonanie na terenie kraju nowych inwestycji, które zgodnie z ustawodawstwem polskim oraz prawem Unii Europejskiej obejmują utworzenie nowego zakładu produkcyjnego oraz reinwestycję. W przeciwieństwie do rozwiązań przewidzianych w ustawie o specjalnych strefach ekonomicznych ograniczonych do inwestycji realizowanych w konkretnych lokalizacjach, o wsparcie przewidziane w ustawie mogą ubiegać się przedsiębiorcy z całego kraju, niezależnie od miejsca prowadzonej działalności gospodarczej.

Dodatkowo należy zauważyć, że do kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji można zaliczyć również koszty rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych. Zatem, preferencje podatkowe są skierowane zarówno do podatników funkcjonujących na rynku od wielu lat, jak i do nowych podmiotów.

Podsumowując, celem ustawy o WNI, jest stymulowanie wzrostu inwestycji prywatnych na terenie całego kraju w ramach projektu Polskiej Strefy Inwestycji. Ustawa ta wprowadziła nowe mechanizmy udzielania przedsiębiorcom wsparcia dla nowych inwestycji. W odróżnieniu od dotychczasowego mechanizmu wskazanego w ustawie o specjalnych strefach ekonomicznych preferencje związane są z nową inwestycją, tj. projektem gospodarczym o ściśle określonym w decyzji charakterze, który jest możliwy do realizacji na obszarze całego kraju, zróżnicowanym pod względem stopnia preferencji. Decyzja pozwala na uzyskanie preferencji w postaci zwolnienia podatkowego, którego granice zakreślone są przedmiotem decyzji o wsparciu.

Powyższe rozwiązanie nie odnosi się szeroko do rodzaju działalności podatnika, lecz do konkretnej inwestycji wymienionej w decyzji o wsparciu.

W myśl § 5 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z 28 sierpnia 2018 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji (Dz. U. z 2018 r. poz. 1713 ze zm.):

Wskazać należy, że decydującym kryterium o uznaniu kosztów danej inwestycji za koszt kwalifikowany ma rodzaj poniesionych wydatków, oraz w przypadku kosztów związanych z nabyciem, bądź wytworzeniem środków trwałych, spełnienie przez te składniki majątku kryterium kompletności i zdatności do użytku w dniu przyjęcia go do używania.

Prawo do zwolnienia z opodatkowania dochodu z tytułu realizacji nowej inwestycji jest uzależnione od poniesienia kosztów kwalifikowanych. Katalog ponoszonych wydatków, które można uznać za koszty kwalifikowane, określa § 8 rozporządzenia o wspieraniu nowych inwestycji. Jak wynika z tego przepisu, do kosztów kwalifikujących się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje zalicza się koszty będące:

Aby poniesione wydatki mogły być uznane jako koszt kwalifikowany, muszą być spełnione następujące warunki:

• koszt musi być poniesiony w okresie ważności decyzji o wsparciu,
• środki trwałe nabyte lub wytworzone we własnym zakresie muszą zostać wpisane do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i uznane za taki środek lub wartość, oraz utrzymane co najmniej 5 lat, a w przypadku mikro-, małych i średnich przedsiębiorców, co najmniej 3 lata licząc od dnia ich wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
• najem lub dzierżawa gruntów, budynków i budowli musi trwać co najmniej 5 lat, a w przypadku mikro-, małych i średnich przedsiębiorców, co najmniej 3 lata,
• po upływie najmu lub dzierżawy w postaci leasingu finansowego przedsiębiorca jest zobowiązany do nabycia aktywów,
• wartości niematerialne i prawne w zakresie transferu technologii muszą być wykorzystywane wyłącznie w zakładzie, na rzecz którego przedsiębiorca otrzymuje wsparcie, muszą być ujęte w aktywach tego zakładu co najmniej 5 lat, a w przypadku mikro, małych i średnich przedsiębiorców co najmniej 3 lata, muszą być nabyte na warunkach rynkowych od osoby trzeciej niepowiązanej z nabywcą oraz muszą podlegać amortyzacji zgodnie z przepisami o podatku dochodowym.

Warunkiem uznania kosztów nowej inwestycji jest udział co najmniej 25% kosztów własnych przedsiębiorcy lub z zewnętrznych źródeł finansowania, przy czym za koszty własne lub zewnętrzne źródła finansowania nie uznaje się środków pozyskanych w wyniku udzielonego publicznego wsparcia, bez względu na jego formę i przeznaczenie.

Do kosztów kwalifikowanych zalicza się również dwuletnie koszty pracy w związku z realizacją nowej inwestycji. Warunkiem korzystania ze zwolnienia z opodatkowania jest utrzymanie określonej liczby pracowników przez okres 5 lat, a w przypadku mikro-, małych i średnich przedsiębiorców przez okres 3 lat. Koszty pracy mogą być uznane jako koszty kwalifikowane, nie mogą natomiast być uznane za nową inwestycję, co oznacza, że muszą występować wspólnie z poniesionymi kosztami kwalifikowanymi nowej inwestycji, w związku z którą dokonuje się zatrudnienia.

Nie każdy koszt mieszczący się w katalogu kosztów kwalifikowanych może być uznany za kwalifikowany. Kosztem kwalifikowanym nie są wydatki związane z nabyciem posiadanych, przed wydaniem decyzji o wsparciu, aktywów, jeżeli nowa inwestycja realizowana jest z uwzględnieniem posiadanych przez podatnika aktywów w zakresie istnienia ścisłych powiązań istniejącej inwestycji i nowej inwestycji.

Zgodnie bowiem z § 9 rozporządzenia o wspieraniu nowych inwestycji:

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Zainteresowani prowadzą działalność gospodarczą w formie spółki komandytowej. Spółka powstała z przekształcenia spółki cywilnej na podstawie uchwały wspólników z dnia 29 maja 2020 r. Dochód Spółki do 31 kwietnia 2021 r. był opodatkowany na poziomie Wspólników w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka komandytowa specjalizuje się w produkcji (...). Dodatkowo, świadczy usługi (...).

W związku z planami rozwoju, Spółka zdecydowała się na zrealizowanie projektu inwestycyjnego na terenie województwa (…), w powiecie miasto (…). Celem Inwestycji jest zwiększenie zdolności produkcyjnych Spółki poprzez rozbudowę i modernizację istniejących środków trwałych, zakup maszyn i urządzeń, zakup działki oraz budowę / modernizację hali i biurowca.

W związku z planowaną Inwestycją, Wspólnicy S. C. dnia 28 listopada 2019 r. wystąpili do zarządzającego (…) Specjalną Strefą Ekonomiczną z wnioskiem o wydanie decyzji o wsparciu. Dnia (…) grudnia 2019 r. na rzecz Wspólników została wydana Decyzja o wsparciu Inwestycji (nr (…)).

Na mocy decyzji nr (…) z (…) stycznia 2021 r. dokonano zmiany Decyzji o wsparciu w zakresie lokalizacji, na której będzie realizowana Inwestycja, uzupełniając Projekt o dodatkowy grunt, na którym Spółka planuje podjąć działania w ramach Inwestycji. Ponadto, na podstawie ww. decyzji, zgodnie z art. 551 § 2 w zw. z art. 553 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (tj. Dz. U. z 2020 r. poz. 1526 ze zm.) Spółka została uznana, jako kontynuator wszelkich praw i obowiązków S.C. w tym, w zakresie wynikającym Decyzji o wsparciu.

Inwestycja jest realizowana w ramach jednego przedsiębiorstwa (zakładu), pomimo rozmieszczenia poszczególnych nakładów na Inwestycję na trzech różnych działkach. Spółka w ramach realizowanego Projektu ponosi zatem koszty na realizację Inwestycji (dalej: „koszty kwalifikowane”) w oparciu o przepisy UWNI, jednocześnie prowadząc działalność z użyciem już posiadanych zasobów. Zwiększanie zdolności produkcyjnych odbywa się stopniowo, a Inwestor do chwili obecnej nie wyczerpał limitu ustalonego w Decyzji o wsparciu.

Powierzchnia hali dedykowanej bezpośrednio do użytkowania na cele produkcyjne w ww. lokalizacji wynosi 1900 m2. Dodatkowo, Spółka na tym terenie dysponuje pomieszczeniami socjalnymi o powierzchni 60m2, placem magazynowym o powierzchni 150 m2, placem magazynowym pod halą namiotową o powierzchni 2150 m2 oraz pomieszczeniami biurowymi o powierzchni 95 m2. Pomieszczenia biurowe dla pracowników handlowych są usytuowane w oddzielnym budynku. Natomiast pracownicy nadzoru produkcyjnego nie dysponują wystarczającymi zasobami lokalowymi umożliwiającymi efektywną, bezpośrednią kontrolę i zarządzanie procesem produkcji. Brak możliwości udostępnienia dodatkowych stanowisk roboczych czy niezbędnych narzędzi produkcyjnych dla pracowników Spółki znacząco ogranicza możliwości produkcyjne zakładu.

Z tych względów, Spółka zdecydowała się w 2020 roku ponieść wydatki na nabycie i montaż dwóch kontenerów stanowiących jeden środek trwały, przyjęty do użytkowania i wykazany w roku 2020 w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Kontenery służą do magazynowania m.in. narzędzi i mierników niezbędnych do produkcji i wraz z częścią biurowo-socjalną, stanowią stanowisko pracy przeznaczone do wykonywania zadań przez kierowników produkcji i antykorozji.

Spółka umieściła dodatkowe Kontenery dedykowane bezpośrednio do działu produkcji na terenie hali produkcyjnej. Kontenery przeznaczone są dla pracowników wyższego szczebla, związanych z technologią produkcji. W ramach wykonywanych obowiązków, pracownicy zarządzający procesem produkcji (Kierownik Działu Produkcji oraz Kierownik Działu Antykorozji) zajmują się m.in. gospodarowaniem sprzętem i materiałami, kontrolą zapotrzebowania na surowce, terminowym wykonywaniem przeglądów maszyn, czy też wdrażaniem pomysłów usprawniających proces produkcji.

Wobec powyższego wskazać należy, że zasadnicze cechy pojęcia „koszty kwalifikowane nowej inwestycji” wskazane zostały z jednej strony w ustawie o wspieraniu nowych inwestycji - art. 2 pkt 7, a z drugiej strony w rozporządzeniu Rady Ministrów w sprawie pomocy publicznej udzielanej niektórym przedsiębiorcom na realizację nowych inwestycji - § 8 ust. 1. Literalna wykładnia tych przepisów wskazuje, że nie istnieje żadna, wynikająca z nich zależność pomiędzy możliwością zaliczenia wydatku wskazanego w tym § 8 ust. 1 rozporządzenia do kosztów kwalifikowanych, a wpływem dokonanych wydatków na zwiększenie zdolności produkcyjnej istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacją produkcji albo zasadniczą zmianą dotyczącą procesu produkcyjnego. Choć zwiększenie zdolności produkcyjnej, dywersyfikacja i zasadnicza zmiana są niewątpliwie konstytutywnymi cechami nowej inwestycji w rozumieniu art. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o wspieraniu nowych inwestycji, to występowanie tych cech w danej inwestycji przedsiębiorcy przesądzone jest przez sam fakt wydania decyzji o wsparciu (art. 13 ust. 1 ustawy o wspieraniu nowych inwestycji). Zatem każdy wydatek określony w tymże § 8 ust. 1 rozporządzenia, jest kosztem kwalifikującym się do objęcia wsparciem na nowe inwestycje.

Tym samym, skoro Spółka, w której jest Pan wspólnikiem, uzyskała decyzję o wsparciu, o której mowa w ustawie o wspieraniu nowych inwestycji, a także poniesie wydatki w szczególności na nabycie i montaż dwóch kontenerów stanowiących jeden środek trwały (służące do magazynowania m.in. narzędzi i mierników niezbędnych do produkcji wraz z częścią biurowo-socjalną), czyli wydatki na wytworzenie środków trwałych, które będą wykorzystywane wyłącznie na cele Działalności Wskazanej w decyzji o wsparciu, to zaliczeniu do kosztów kwalifikowanych w rozumieniu przepisów Rozporządzenia ws. nowej inwestycji będą podlegać wydatki „mieszczące się” rodzajowo w § 8 ust. 1 Rozporządzenia ws. nowej inwestycji, w tym poniesione na dwóch kontenerów, który zostanie wprowadzony przez Spółkę do majątku przedsiębiorstwa oraz ujęty odpowiednio w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Mając na względzie powołane wyżej przepisy oraz okoliczności wskazane we wniosku stwierdzić należy, że wszystkie wydatki rodzajowo zawierające się w katalogu określonym w § 8 Rozporządzenia ws. nowej inwestycji, w szczególności na nabycie i montaż dwóch kontenerów stanowiących jeden środek trwały (służące do magazynowania m.in. narzędzi i mierników niezbędnych do produkcji wraz z częścią biurowo-socjalną), będą w całości stanowić koszty kwalifikowane w rozumieniu Rozporządzenia ws. nowej inwestycji i wpłyną na kwotę przysługującego Zainteresowanym (będącym osobami fizycznymi) zwolnienia, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 63b Ustawy PIT, proporcjonalnie do ich prawa do udziału w zysku Spółki komandytowej i do „przypadającej” na Zainteresowanego części limitu przysługującej Spółce komandytowej pomocy publicznej.

Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania pierwotnej interpretacji indywidualnej z 31 grudnia 2024 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.768.2021.3.EC, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku prawomocnego orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z 26 kwietnia 2022 r. sygn. akt I SA/Bd 182/22 (data wpływu prawomocnego wyroku 16 lipca 2025 r.).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

A spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa (Zainteresowana będąca stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.

Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.