Interpretacja indywidualna z dnia 16 września 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.578.2025.2.DS

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 sierpnia 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 13 sierpnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku od towarów i usług dotyczący zwolnienia od podatku VAT sprzedaży lokalu mieszkalnego stanowiącego towar handlowy. Uzupełniła go Pani pismem z 9 września 2025 r. (wpływ 9 września 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest między innymi: 68.11.Z – Kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek.

Wnioskodawca nabył w roku 2025 nieruchomość (lokal mieszkalny) z rynku wtórnego, przy zakupie której podatnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego. Lokal mieszkalny Wnioskodawca nabył od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, od razu z przeznaczeniem do dalszej odsprzedaży, a zatem lokal ten nigdy nie stanowił środka trwałego Wnioskodawcy.

Z dostępnych informacji wynika (dział II KW), że poprzedni właściciel lokalu mieszkalnego, będący osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, nabył go na podstawie umowy sprzedaży z 29 kwietnia 1998 r. (Rep. (…)). Z uwagi na fakt, że lokal był wówczas przeznaczony i wykorzystywany do celów mieszkaniowych, w ocenie Wnioskodawcy, pierwsze zasiedlenie w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT nastąpiło najpóźniej w dniu tej transakcji, a w rzeczywistości mogło mieć miejsce jeszcze wcześniej, tj. w momencie oddania lokalu do użytkowania pierwszemu nabywcy lub najemcy po jego wybudowaniu. Tym samym, pomiędzy pierwszym zasiedleniem lokalu, a jego planowaną dostawą przez Wnioskodawcę upłynie okres znacznie dłuższy niż 2 lata.

W księgach handlowych (podatkowa księga przychodów i rozchodów) był ujęty jako towar handlowy.

Wnioskodawca w przyszłości planuje dokonać nakładów związanych z remontem mieszkania. Konsekwentnie, od wydatków związanych z remontem tego lokalu Wnioskodawca nie będzie odliczał podatku od towarów i usług (VAT). Sumarycznie wydatki na remont mieszkania nie przekroczą 30% wartości zakupu mieszkania.

Remont będzie polegał na wyrównaniu i malowaniu ścian, cyklinowaniu lub wymianie podłogi, wymianie armatury sanitarnej, wymianie drzwi lub tylko klamek, wymianie listew przypodłogowych, wymianie gniazdek i włączników światła, czasami na wymianie płytek ściennych. Remont będzie miał charakter przywracający lokal do pełnej funkcjonalności i stanu użytkowego, a nie podnoszący jego wartość użytkową ponad pierwotny standard.

Od momentu nabycia lokal mieszkalny nie był wykorzystywany w żaden sposób do prowadzenia działalności zarobkowej ani do czynności opodatkowanych lub zwolnionych z podatku od towarów i usług. Lokal nie był wynajmowany, użyczany ani oddawany do użytkowania innym osobom.

Od dnia zakupu pozostaje w remoncie, a jego jedynym przeznaczeniem jest dalsza odsprzedaż, w związku z czym stanowi on – od chwili zakupu do chwili obecnej – towar handlowy w działalności Wnioskodawcy. Przedmiotem planowanej sprzedaży będzie wyłącznie lokal mieszkalny, przeznaczony do celów mieszkaniowych nabywcy.

Pytanie

Czy przy sprzedaży lokalu mieszkalnego, wcześniej nabytego na rynku wtórnym i traktowanego jako towar handlowy, Wnioskodawca powinien zastosować zwolnienie przedmiotowe wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 lub pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług, uwzględniając, że lokal ten nigdy nie stanowił środka trwałego, a poniesione nakłady remontowe nie przekroczyły 30% wartości początkowej lokalu?

Pani stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż mieszkania zakupionego na rynku wtórnym i remontowanego w sposób opisany powyżej, korzysta ze zwolnienia przedmiotowego VAT określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż lokal nie jest sprzedawany w ramach pierwszego zasiedlenia ani w okresie krótszym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia.

Subsydiarnie, gdyby organ uznał, że pkt 10 nie ma zastosowania, zdaniem Wnioskodawcy, spełnione są także warunki zwolnienia określone w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, ponieważ Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT przy zakupie lokalu oraz od poniesionych wydatków remontowych, które dodatkowo nie przekraczają 30% wartości początkowej lokalu.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: „ustawa o VAT”), zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem, gdy:

a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z kolei art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, wskazuje, że zwolniona jest również dostawa budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

a)w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b)dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, pod pojęciem pierwszego zasiedlenia należy rozumieć oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a)wybudowaniu lub

b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W ocenie Wnioskodawcy, w tym przypadku nie mamy do czynienia z ulepszeniem, które w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiło co najmniej 30% wartości początkowej. Biorąc pod uwagę powyższe, w analizowanym przypadku nie mamy do czynienia ze środkiem trwałym tylko towarem handlowym, nie można zatem mówić o ulepszeniu towaru handlowego. Dodatkowo, w przypadku ewentualnego ulepszenia, nie mamy tu do czynienia z przekroczeniem 30% wartości początkowej. Wynika to z faktu, że znacząca część wydatków dotyczyła remontu. Co ważne, zarówno pojęcie „ulepszenia”, jak i „remontu” nie zostały zdefiniowane – ani w ustawie o podatku od towarów i usług, ani w ustawach o podatkach dochodowych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jestprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej ustawą:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy:

W oparciu o art. 2 pkt 22 ustawy:

Przy czym, zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności lub zwolnienie od podatku (podmiotowe lub przedmiotowe).

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dla dostawy towarów zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W przypadku dostawy budynków, budowli lub ich części zwolnienie od podatku przysługuje – po spełnieniu określonych warunków – na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub pkt 10a ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Zatem, dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Według art. 2 pkt 14 ustawy:

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. „Pierwsze zasiedlenie” budynku lub jego części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku oddano go w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika, bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku.

Podkreślić w tym miejscu należy, że termin „ulepszenia” zawarty w ustawie o podatku od towarów i usług, odwołuje się do przepisów o podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 22g ust. 17 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Ulepszeniem środka trwałego – w rozumieniu ustawy podatkowej – jest więc:

·przebudowa środka trwałego, tj. wykonanie takich prac, w wyniku których nastąpi jego dostosowanie do zmienionych potrzeb funkcjonalnych, użytkowych lub technicznych;

·rozbudowa środka trwałego, tj. wykonanie takich prac, które powiększają ten środek trwały;

·rekonstrukcja środka trwałego, tj. wykonanie prac, w wyniku których nastąpi odtworzenie zniszczonego środka trwałego do jego poprzedniego stanu;

·adaptacja środka trwałego, tj. wykonanie prac mających na celu przystosowanie danego środka trwałego do spełniania odmiennych funkcji od tych, dla których został zbudowany lub użytkowany;

·modernizacja środka trwałego, tj. unowocześnienie środka trwałego.

Powyższy przepis wskazuje, że na gruncie prawa podatkowego „ulepszenie” jest pojęciem, które dotyczy wyłącznie składników majątku będących środkami trwałymi. Zatem nieruchomość (np. lokal), który nie będzie stanowić u podatnika środka trwałego, nie może ulec ulepszeniu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, ponieważ pojęcie ulepszenia, do którego odwołuje się ustawodawca w art. 2 pkt 14 ustawy odsyłając do przepisów o podatku dochodowym, dotyczy ulepszenia środków trwałych.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich miało miejsce pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Ponadto należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Mając powyższe na uwadze należy zauważyć, że aby dostawa budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, muszą być spełnione łącznie dwa warunki występujące w tym artykule.

Przy czym, jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów, tj. zarówno nieruchomości, jak i ruchomości, przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT oraz wykorzystywanych niezależnie od okresu ich używania przez podatnika wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przepisów ustawy, regulujących prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym:

Zatem, przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków lub budowli w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Co do zasady zatem grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według tych samych regulacji jak budynki i budowle na nim posadowione.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy oraz art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy stanie się bezzasadne.

Z opisu sprawy wynika, że:

-jest Pani czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług;

-przedmiotem Pani działalności jest m.in.: 68.11.Z – kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek;

-nabyła Pani w roku 2025 nieruchomość (lokal mieszkalny) z rynku wtórnego;

-przy zakupie ww. nieruchomości nie przysługiwało Pani prawo do odliczenia podatku naliczonego;

-lokal mieszkalny nabyła Pani od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej z przeznaczeniem do dalszej odsprzedaży – od momentu jego nabycia nie był przez Panią wykorzystywany w żaden sposób do prowadzenia działalności zarobkowej ani do czynności opodatkowanych lub zwolnionych od podatku od towarów i usług, nie był także wynajmowany, użyczany ani oddawany do użytkowania innym osobom;

-ww. lokal nigdy nie stanowił Pani środka trwałego,

-poprzedni właściciel lokalu mieszkalnego nabył go na podstawie umowy sprzedaży z 29 kwietnia 1998 r. i był wówczas przeznaczony i wykorzystywany do celów mieszkaniowych;

-pierwsze zasiedlenie nastąpiło najpóźniej w dniu tej transakcji, a w rzeczywistości mogło mieć miejsce jeszcze wcześniej, tj. w momencie oddania lokalu do użytkowania pierwszemu nabywcy lub najemcy po jego wybudowaniu;

-pomiędzy pierwszym zasiedleniem lokalu a jego planowaną dostawą przez Panią upłynie okres znacznie dłuższy niż 2 lata;

-ww. lokal w księgach handlowych był ujęty jako towar handlowy;

-planuje Pani dokonać nakładów związanych z remontem mieszkania, które nie przekroczą 30% wartości zakupu mieszkania;

Pani wątpliwości dotyczą ustalenia, czy przy sprzedaży lokalu mieszkalnego, wcześniej nabytego na rynku wtórnym i traktowanego jako towar handlowy, powinna Pani zastosować zwolnienie przedmiotowe wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 lub pkt 10a ustawy, uwzględniając, że lokal ten nigdy nie stanowił środka trwałego, a poniesione nakłady remontowe nie przekroczyły 30% wartości początkowej lokalu.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa uznać należy, że dostawa lokalu mieszkalnego spełnia przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, bowiem wskazała Pani, że doszło do pierwszego zasiedlenia oraz od jego momentu upłynęło ponad 2 lata.

Ponadto, wskazała Pani, że planuje Pani ponieść nakłady na ww. lokal mieszkalny. Należy jednak zaznaczyć, że ponoszone nakłady nie będą miały wpływu na kwestię pierwszego zasiedlenia przedmiotowego lokalu, gdyż stanowi on towar handlowy, co oznacza, że nie może ulec ulepszeniu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym. Jak wcześniej wskazano, pojęcie ulepszenia, do którego odwołuje się ustawodawca w art. 2 pkt 14 ustawy odsyłając do przepisów o podatku dochodowym dotyczy ulepszenia środków trwałych.

Zatem, skoro dostawa lokalu mieszkalnego nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy i od pierwszego zasiedlania do dnia transakcji upłynął okres dłuższy niż 2 lata, spełnione będą przesłanki warunkujące zastosowanie zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W związku z tym, że dostawa lokalu mieszkalnego będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, dalsza analiza zwolnień ww. czynności – wynikająca z art. 43 ust. 1 pkt 10a i pkt 2 ustawy – jest bezzasadna.

Podsumowanie

Przy sprzedaży lokalu mieszkalnego, wcześniej nabytego na rynku wtórnym i traktowanego jako towar handlowy, tj. niestanowiącego środka trwałego (w odniesieniu, do którego nakłady remontowe nie przekroczyły 30% wartości początkowej lokalu) będzie mogła Pani zastosować zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Tym samym, Pani stanowisko uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wskazuję, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Panią w złożonym wniosku. Ponadto, należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację oparłem się na informacji, że: „Z dostępnych informacji wynika (dział II KW), że poprzedni właściciel lokalu mieszkalnego, będący osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, nabył go na podstawie umowy sprzedaży z 29 kwietnia 1998 r. (Rep. (…)). Z uwagi na fakt, że lokal był wówczas przeznaczony i wykorzystywany do celów mieszkaniowych, w ocenie Wnioskodawcy, pierwsze zasiedlenie w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT nastąpiło najpóźniej w dniu tej transakcji, a w rzeczywistości mogło mieć miejsce jeszcze wcześniej, tj. w momencie oddania lokalu do użytkowania pierwszemu nabywcy lub najemcy po jego wybudowaniu. Tym samym, pomiędzy pierwszym zasiedleniem lokalu a jego planowaną dostawą przez Wnioskodawcę upłynie okres znacznie dłuższy niż 2 lata”. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ta interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Przedmiotem tej interpretacji jest ocena Pani stanowiska w zakresie pytania dotyczącego podatku od towarów i usług. Natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.