Interpretacja indywidualna z dnia 24 września 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-2.4012.551.2025.2.MB
Sprzedaż działek przez osobę fizyczną, stanowiącą część majątku osobistego i nie wykazującą zamiarów sprzedaży w charakterze prowadzenia działalności gospodarczej, nie stanowi czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług jako działalność handlowa w rozumieniu ustawy o VAT.
Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
28 lipca 2025 r. wpłynął Pana wniosek wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia czy transakcja sprzedaży działek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
W 2025 r. i 2026 r. zamierza Pan sprzedać działki nr 1/12 o pow. 1.791 m.kw., 1/9 o pow. 1.152 m.kw., 1/8 o pow. 1.152 m.kw., położone w (…), którą to nieruchomość nabył Pan w 1997 r. jako działkę rolną o łącznej powierzchni 2,75 ha (przed podziałem) od osoby fizycznej, na podstawie umowy sprzedaży.
Nieruchomość została nabyta, gdyż w 1997 r. jako osoba świeżo po ukończeniu studiów, rozważał Pan na niej budowę domu w formie siedliska. W 2007 r. Gmina (...) sporządziła dla tego terenu Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego na cele mieszkaniowe, co nastąpiło to bez Pana inicjatywy.
W 2009 r. podzielił Pan połowę tej działki na 12 działek o powierzchni około 1.150 m2 każda. W wyniku podziału powstały działki 1/1, 1/2, 1/3, 1/4, 1/5, 1/6, 1/7, 1/8, 1/9, 1/10, 1/11 oraz 1/12. Działka została podzielona na Pana wniosek.
Celem podziału była sprzedaż poszczególnych działek. Sprzedaż całej nieruchomości, tj. 2,75 ha, jako terenu przeznaczonego pod zabudowę jednorodzinną było w Pana ocenie nierealne, tzn. nie znalazłby Pan nabywcy na tak duży areał przeznaczony pod zabudowę mieszkaniową. Nadto, część działki - mimo iż przeznaczona pod zabudowę jednorodzinną - jest niemożliwa do sprzedaży ze względu na warunki gruntowe (zbierająca się w obniżeniach terenu woda). Tylko przez podział działki i sprzedaż mniejszej działki było możliwe odzyskanie środków przeznaczonych wcześniej na zakup nieruchomości.
Działkę w (...) nabył Pan jako osoba prywatna do majątku prywatnego. Wskazane powyżej działki w (...), które zamierza Pan sprzedać, nie służyły Panu, ani przed ani po podziale z 2009 r. do celów prowadzonej działalności gospodarczej, w tym nie były wynajmowane bądź wydzierżawiane podmiotom trzecim.
Nie wykorzystywał Pan ww. nieruchomości w jakikolwiek sposób. Działka pozostała ugorem i nie była wykorzystywana przez nikogo do jakichkolwiek celów.
Transakcja nabycia działki z 1997 r., w ramach której nabył Pan działkę w (...), nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
W związku z planowaną sprzedażą ww. działek w (...) nie zamierza Pan korzystać z usług pośrednika w obrocie nieruchomościami, a potencjalni klienci o możliwości zakupu działek dowiedzą się z portalu (…). Nie zawrze Pan również jakiejkolwiek przedwstępnej umowy sprzedaży. Ww. działki w (...) nie zostały ujęte przez Pana w ewidencji środków trwałych prowadzonej działalności gospodarczej. Sprzedaż działek będzie ogłoszona przez Pana na portalu (…).
Prowadzi Pan działalność gospodarczą. Z wpisu prowadzonej działalności gospodarczej w CEiDG wynika, że jedną z wpisanych działalności było kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek (PKD 68.10.Z), która to działalność nigdy nie była rzeczywiście wykonywana. Wpis ten został usunięty 6 listopada 2024 r.
Nie udzieli Pan nabywcy lub jakiejkolwiek innej osobie pełnomocnictwa do występowania w Pana imieniu w jakichkolwiek sprawach związanych z ww. działkami.
Do dnia sprzedaży nie będzie Pan prowadził jakichkolwiek działań zmierzających do zwiększenia wartości lub uatrakcyjnienia ww. działek. Nie wystąpi Pan o wydanie decyzji o wydanie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu dla ww. działek.
Jest Pan właścicielem i współwłaścicielem innych nieruchomości, które nabył Pan w przeszłości do majątku prywatnego. Nieruchomości te nigdy nie zostały ujęte przez Pana w ewidencji środków trwałych prowadzonej działalności gospodarczej. Transakcje nabycia tych nieruchomości nie podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie były wydzierżawiane, ani wynajmowane osobom trzecim.
Wiele lat wcześniej (około 2006 r. lub 2007 r.) sprzedał Pan udział w nieruchomości. Z uwagi na upływ czasu nie posiada Pan danych identyfikujących działkę, ani cen nabycia i sprzedaży. Udział w działce był Pana majątkiem prywatnym, nie ujętym w ewidencji środków, nie wykorzystywanym przez Pana w jakikolwiek.
10 grudnia 2021 r. sprzedał Pan ¼ udziału w działce nr 2, położonej w (…). Działka ta powstała z działki, na której znajduje się obecnie Pana dom i Pana żony. Działka została wydzielona i sprzedana z powodu zamiaru sprzedaży przez Pana obecnego Pana domu jednorodzinnego i faktycznego braku możliwość sprzedaży działki, na której dom się pierwotnie znajdował, tj. działki o powierzchni około 2.800,00 m.kw. Tak duża działka zabudowana domem jednorodzinnym jest w obecnych warunkach niemożliwa do sprzedaży na warunkach rynkowych. Wydzielenie działki miało na celu zmniejszenie działki (i ogrodu), na której znajduje się dom jednorodzinny. Dom ten do dnia dzisiejszego nie został jednak sprzedany.
4 listopada 2024 r. sprzedał Pan działkę o powierzchni 1.157 m.kw., położoną w (...), - działka ta została nabyta w 1997 r. od osoby prywatnej w formie umowy sprzedaży, nabycie nastąpiło, gdyż jako osoba świeżo po studiach rozważał Pan budowę na niej własnego domu w formie siedliska. Działka nie była nigdy wykorzystywana w jakikolwiek sposób, z działki Pan nie korzystał, do działki doprowadził Pan jedynie przyłącze energii elektrycznej, innych nakładów nie dokonywano, nie była środkiem trwałym w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej. Przyczyną sprzedaży była rezygnacja z zamiaru zamieszkania w (...).
W sprawie opodatkowania ww. sprzedaży uzyskał Pan indywidualną interpretację podatkową z 5 lutego 2025 (PIT) i 4 lutego 2025 (VAT). Posiada Pan nieograniczony obowiązek podatkowy na terenie RP.
Pytanie
Czy z tytułu planowanej przez Pana przyszłej sprzedaży kolejnych, opisanych w poz. 82 działek, zobowiązany będzie Pan do uiszczenia podatku od towarów i usług?
Pana stanowisko w sprawie
W Pana ocenie przyszła sprzedaż działek będzie stanowić czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Dokonując dostawy działki będzie Pan korzystał z przysługującego Panu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełni Pan przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług i nie wystąpi w charakterze podatnika tego podatku.
Tym samym, w Pana ocenie, przyszła transakcja sprzedaży działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Przy czym, stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Jak stanowi art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Zgodnie z powołanymi przepisami, grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, która to czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy lub świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem, czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.
Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.
Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006 r. str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady:
„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.
„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.
Jednocześnie w art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że:
Państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji:
1)dostawa budynku lub części budynku oraz związanego z nim gruntu, przed pierwszym zasiedleniem;
2)dostawa terenu budowlanego.
W myśl art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:
Do celów ust. 1 lit. b) „teren budowlany” oznacza każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie.
Na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady:
Opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.
Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.
W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.
Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem natomiast takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.
Zatem, w kwestii opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek istotne jest, czy w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął/podejmie Pan aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania zbywcy nieruchomości za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.
Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.
Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Inaczej jest natomiast - jak wyjaśnił Trybunał - w przypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.
W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.
Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania, jakie podejmuje zbywca w celu dokonania sprzedaży.
W opisie sprawy wskazał Pan, że w 2025 r. i 2026 r. zamierza Pan sprzedać działki nr 1/12, 1/9, 1/8, położone w (...), którą to nieruchomość nabył Pan w 1997 r. jako działkę rolną o łącznej powierzchni 2,75 ha od osoby fizycznej, na podstawie umowy sprzedaży. Nieruchomość została nabyta, gdyż w 1997 r. jako osoba świeżo po ukończeniu studiów, rozważał Pan na niej budowę domu w formie siedliska. W 2007 r. Gmina (...) sporządziła dla tego terenu Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego na cele mieszkaniowe, co nastąpiło nie z Pana inicjatywy. W 2009 r. podzielił Pan połowę tej działki na 12 działek. Działka została podzielona na Pana wniosek. Celem podziału była sprzedaż poszczególnych działek. Sprzedaż całej nieruchomości, tj. 2,75 ha, jako terenu przeznaczonego pod zabudowę jednorodzinną było w Pana ocenie nierealne, tzn. nie znalazłby Pan nabywcy na tak duży areał przeznaczony pod zabudowę mieszkaniową. Tylko przez podział działki i sprzedaż mniejszej działki było możliwe odzyskanie środków przeznaczonych wcześniej na zakup nieruchomości. Działkę w (...) nabył Pan jako osoba prywatna do majątku prywatnego. Wskazane powyżej działki w (...), które zamierza Pan sprzedać, nie służyły Panu, ani przed, ani po podziale z 2009 r. do celów prowadzonej działalności gospodarczej, w tym nie były wynajmowane bądź wydzierżawiane podmiotom trzecim. Nie wykorzystywał Pan ww. nieruchomości w jakikolwiek sposób. Działka pozostała ugorem i nie była wykorzystywana przez nikogo do jakichkolwiek celów. Transakcja nabycia działki z 1997 r., w ramach której nabył Pan działkę w (...), nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z planowaną sprzedażą ww. działek w (...) nie zamierza Pan korzystać z usług pośrednika w obrocie nieruchomościami, a potencjalni klienci o możliwości zakupu działek dowiedzą się z portalu (…). Nie zawrze Pan również jakiejkolwiek przedwstępnej umowy sprzedaży. Ww. działki w (...) nie zostały ujęte przez Pana w ewidencji środków trwałych prowadzonej działalności gospodarczej. Prowadzi Pan działalność gospodarczą. Z wpisu prowadzonej działalności gospodarczej w CEiDG wynika, że jedną z wpisanych działalności było kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek (PKD 68.10.Z), która to działalność nigdy nie była rzeczywiście wykonywana. Wpis ten został usunięty w 6 listopada 2024 r. Nie udzieli Pan nabywcy lub jakiejkolwiek innej osobie pełnomocnictwa do występowania w Pana imieniu w jakichkolwiek sprawach związanych z ww. działkami. Do dnia sprzedaży nie będzie Pan prowadził jakichkolwiek działań zmierzających do zwiększenia wartości lub uatrakcyjnienia ww. działek. Nie wystąpi Pan o wydanie decyzji o wydanie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu dla ww. działek. Jest Pan właścicielem i współwłaścicielem innych nieruchomości, które nabył Pan w przeszłości do majątku prywatnego. Nieruchomości te nigdy nie zostały ujęte przez Pana w ewidencji środków trwałych prowadzonej działalności gospodarczej. Transakcje nabycia tych nieruchomości nie podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie były wydzierżawiane, ani wynajmowane osobom trzecim.
Przy tak przedstawionym opisie sprawy, Pana wątpliwości dotyczą kwestii uznania, czy w związku z planowaną przyszłą sprzedażą kolejnych działek zobowiązany będzie Pan do zapłaty podatku VAT.
Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.
Jak wyjaśniono wyżej - w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.
W niniejszej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując dostawy wydzielonych działek wystąpi Pan w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawę towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie brak jest takich przesłanek. Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego nie wynika bowiem taka Pana aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Nie podjął Pan ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami.
Co prawda, dokonał Pan podziału posiadanego gruntu na mniejsze działki. Jednak podział ten związany jest z okolicznością, że tylko podział działki i sprzedaż mniejszej działki daje możliwość odzyskania środków przeznaczonych wcześniej na zakup nieruchomości. Działkę w (...) nabył Pan jako osoba prywatna do majątku prywatnego. Działki nr 1/12, nr 1/9 oraz nr 1/8, które zamierza Pan sprzedać, nie służyły Panu, ani przed, ani po podziale z 2009 r. do celów prowadzonej działalności gospodarczej, w tym nie były wynajmowane bądź wydzierżawiane podmiotom trzecim. Nie wykorzystywał Pan ww. nieruchomości w jakikolwiek sposób. Działka pozostała ugorem i nie była wykorzystywana przez nikogo do jakichkolwiek celów. Transakcja nabycia działki z 1997 r., w ramach której nabył Pan działkę w (...), nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z planowaną sprzedażą działek nr 1/12, nr 1/9 oraz nr 1/8 nie zamierza Pan korzystać z usług pośrednika w obrocie nieruchomościami. Nie zawrze Pan również jakiejkolwiek przedwstępnej umowy sprzedaży. Działki w (...) nie zostały ujęte przez Pana w ewidencji środków trwałych prowadzonej działalności gospodarczej. Nie udzieli Pan nabywcy lub jakiejkolwiek innej osobie pełnomocnictwa do występowania w Pana imieniu w jakichkolwiek sprawach związanych z ww. działkami. Do dnia sprzedaży nie będzie Pan prowadził jakichkolwiek działań zmierzających do zwiększenia wartości lub uatrakcyjnienia ww. działek. Nie wystąpi Pan o wydanie decyzji o wydanie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu dla ww. działek.
W okolicznościach tej sprawy będzie Pan korzystał z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Tym samym planowana przez Pana sprzedaż działek nr 1/12, nr 1/9 oraz nr 1/8 nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Zatem nie będzie Pan zobowiązany do uiszczenia podatku od towarów i usług z tytułu ww. dostawy.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie braku opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji przyszłej sprzedaży działek nr 1/12, nr 1/9 oraz nr 1/8. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Jednocześnie wyjaśniamy, że zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej:
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).
Należy wskazać, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie kwestię będącą przedmiotem zapytania, inne kwestie nieobjęte pytaniem i stanowiskiem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa - rozpatrzone.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacji podatkowej:
Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.
Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
