Interpretacja indywidualna z dnia 25 września 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.419.2025.1.KM

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 sierpnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 5 sierpnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółdzielnia mieszkaniowa (dalej: „Spółdzielnia”) działa w oparciu o ustawę z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych oraz o własny statut. Nie prowadzi inwestycji budowlanych ani nie dostarcza nowych lokali, ograniczając swoją działalność do zarządzania i administrowania posiadanymi zasobami mieszkaniowymi.

Zasoby Spółdzielni obejmują budynki mieszkalne, a także garaże - zarówno wolnostojące, jak i te usytuowane w budynkach mieszkalnych. Garaże te nie są pomieszczeniami przynależnymi do lokali mieszkalnych; użytkuje się je na podstawie odrębnych tytułów prawnych, takich jak spółdzielcze własnościowe prawo do garażu, prawo odrębnej własności lub umowa najmu. Z garaży korzystają zarówno członkowie Spółdzielni zamieszkujący jej zasoby, osoby niezrzeszone, jak i osoby niebędące mieszkańcami Spółdzielni.

Spółdzielnia posiada w budynkach mieszkalnych oprócz lokali mieszkalnych, piwnice przynależne do poszczególnych lokali mieszkalnych, a także pomieszczenia dodatkowe typu zabudowane części korytarzy, wnęki pod schodami, wolne pomieszczenia po suszarniach, pralniach itp. Wszystkie te pomieszczenia stanowią części wspólne danych nieruchomości. Spółdzielnia wynajmuje pomieszczenia dodatkowe mieszkańcom (osobom fizycznym) na podstawie umowy najmu do wykorzystania na cele mieszkaniowe (składowanie przetworów, słoików, rowerów).

Spółdzielnia, również w ramach zarządzania i administrowania swoimi zasobami mieszkaniowymi, wynajmuje na cele mieszkalne kilka mieszkań stanowiących jej własność, osobom fizycznym niebędącym członkami spółdzielni.

Pytania

 1. Czy dochód uzyskany przez Spółdzielnię Mieszkaniową z tytułu użytkowania garaży przez mieszkańców Spółdzielni bez względu na tytuł prawny i członkostwo w Spółdzielni i przeznaczony na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych?

 2. Czy dochód uzyskany przez Spółdzielnię Mieszkaniową z tytułu użytkowania pomieszczeń dodatkowych przez mieszkańców Spółdzielni bez względu na tytuł prawny do lokalu i członkostwo w Spółdzielni i przeznaczony na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych?

 3. Czy dochód, który Spółdzielnia uzyskuje z wynajmu własnych lokali mieszkalnych osobom fizycznym niebędącym jej członkami (gdy lokale te są wykorzystywane na cele mieszkaniowe), a który jest przeznaczony na utrzymanie zasobów mieszkaniowych, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych?

Państwa stanowisko w sprawie

Celem Spółdzielni Mieszkaniowej, zwanej dalej: „spółdzielnią”, jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin. Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (zwanej dalej: „u.s.m.”), potrzeby te są realizowane poprzez dostarczanie członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu.

Zrozumienie sformułowania „zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych” jest kluczowe w kontekście ustalenia jakie działania z nim związane podlegają zwolnieniu z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych. Aby w pełni zrozumieć jego znaczenie, warto przeprowadzić analizę językową każdego elementu.

 1. „Zaspokajanie”

Słowo „zaspokajanie” pochodzi od czasownika „zaspokajać”, który oznacza spełnianie, zadowalanie czegoś, likwidowanie braku lub niedostatku. W kontekście potrzeb oznacza to dostarczanie tego, co jest niezbędne, aby dany stan rzeczy stał się kompletny lub satysfakcjonujący.

 2. „Potrzeb”

„Potrzeba” to brak czegoś, co jest niezbędne do życia, rozwoju lub funkcjonowania. W kontekście ludzkim są to fundamentalne wymagania, bez których niemożliwe jest prawidłowe funkcjonowanie w społeczeństwie.

 3. „Mieszkaniowych”

Przymiotnik „mieszkaniowych” odnosi się do „mieszkania” - miejsca zamieszkania, lokalu mieszkalnego, lub szeroko pojętego schronienia.

Wniosek jest taki, że zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych to spełnianie ogółu wymagań i oczekiwań dotyczących warunków zamieszkania. Obejmują one zarówno zapewnienie miejsca do życia, jak i odpowiedniej przestrzeni, dogodnej lokalizacji, dostępu do infrastruktury oraz poczucia bezpieczeństwa i komfortu. Wszystko to ma na celu zaspokojenie potrzeb bytowych, socjalnych i psychicznych danej osoby lub gospodarstwa domowego.

Art. 4 ust. 1-4 u.s.m. reguluje sposób pokrywania kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości, zgodnie z tym:

- Członkowie spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali, są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów eksploatacji i utrzymania nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, a także eksploatacji i utrzymania nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni, poprzez uiszczanie opłat zgodnych z postanowieniami statutu.

- Osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali, są obowiązane uczestniczyć w pokrywaniu kosztów eksploatacji i utrzymania nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale oraz eksploatacji i utrzymania nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni, uiszczając opłaty na takich samych zasadach jak członkowie spółdzielni.

- Członkowie spółdzielni będący właścicielami lokali są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów eksploatacji i utrzymania ich lokali, nieruchomości wspólnych oraz nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni, poprzez uiszczanie opłat zgodnych z postanowieniami statutu.

- Członkowie spółdzielni, którzy oczekują na ustanowienie na ich rzecz spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego albo prawa odrębnej własności lokalu, są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów budowy lokali poprzez wnoszenie wkładów mieszkaniowych lub budowlanych.

- Właściciele lokali niebędący członkami spółdzielni są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów eksploatacji i utrzymania ich lokali oraz nieruchomości wspólnych.

Ponadto, są oni zobowiązani do uczestniczenia w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni, które są przeznaczone do wspólnego korzystania przez osoby zamieszkujące w określonych budynkach lub osiedlu. Obowiązki te wykonują poprzez uiszczanie opłat na takich samych zasadach jak członkowie spółdzielni.

Zrównuje on zatem zasady wnoszenia opłat przez członków spółdzielni i osób niebędących jej członkami.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „u.p.d.o.p.”), wolne od podatku są dochody spółdzielni, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej. Zwolnienie to dotyczy dochodów uzyskanych z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Aby zatem dochód spółdzielni mieszkaniowej mógł skorzystać z tego zwolnienia przedmiotowego, muszą być łącznie spełnione dwa warunki:

- dochód musi być uzyskany z gospodarki zasobami mieszkaniowymi,

- dochód musi być przeznaczony na utrzymanie zasobów mieszkaniowych.

Pojęcie „zasobów mieszkaniowych” nie zostało zdefiniowane w u.p.d.o.p. Jednakże, Minister Finansów w interpretacji ogólnej z 5 marca 2008 r. nr DD6/8213/11/KWW/07/MB7/82, określił, że przez „zasoby mieszkaniowe”, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 u.p.d.o.p., należy rozumieć między innymi:

- znajdujące się w budynku mieszkalnym lokale mieszkalne wraz z przynależnymi pomieszczeniami oraz wyposażeniem technicznym, takim jak: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, balkony, loggie, garaże;

- pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj. budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej, np. spółdzielni mieszkaniowej, wspólnot mieszkaniowych, kotłownie i hydrofornie wolnostojące, osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno-remontowe;

- urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się wyżej wymienione budynki, takie jak: zbiorniki, doły gnilne, szamba, przydomowe oczyszczalnie ścieków, rurociągi i przewody sieci wodociągowe i telekomunikacyjne, budowle inżynieryjne (studnie itp.), stacje transformatorowe, budowle komunikacyjne, jak: drogi osiedlowe, ulice, chodniki;

- inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych, np.: latarnie oświetleniowe, ogrodzenia, parkingi, trawniki, kontenery na śmieci.

Minister Finansów w przywołanej interpretacji wskazał, że przychody (np. opłaty, czynsze, odsetki za zwłokę od nieterminowych wpłat) oraz sfinansowane z nich koszty, związane z wyżej wymienionymi budynkami (lokalami mieszkalnymi i pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami, stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

Stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, wyrażone w interpretacji indywidualnej Znak: IBPB-1-3/4510-96/15/APO z dnia 28 sierpnia 2015 r. potwierdza prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy: „Garaże i miejsca postojowe mieszczą się w pojęciu zasobów mieszkaniowych, jeśli są w określony sposób przypisane do znajdujących się w budynku mieszkalnym lokali mieszkalnych albo wykorzystywane przez mieszkańców tego budynku. W przypadku natomiast, gdy garaże i miejsca postojowe służą osobom trzecim, nieużytkującym lokali mieszkalnych w zasobach Spółdzielni, tracą związek z celami mieszkaniowymi, gdyż są wykorzystywane w działalności innej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi. Zatem, przychody uzyskane z opłat za garaże i miejsca postojowe od osób posiadających w zasobach Spółdzielni lokale mieszkalne należy uznać za przychody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Tym samym, także ponoszone koszty stanowią koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi, a dochód powstały z tego tytułu korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 u.p.d.o.p., pod warunkiem przeznaczenia go na utrzymanie zasobów mieszkaniowych. Natomiast garaże i miejsca postojowe - bez względu na tytuł prawny - służące osobom niebędącym mieszkańcami Spółdzielni (bez względu, czy posiadają członkostwo w Spółdzielni) nie mieszczą się w pojęciu zasobów mieszkaniowych. Zatem, dochody z tytułu ich użytkowania nie stanowią dochodów z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, a tym samym nie korzystają ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 u-p-d-o-p.”.

Podobnie stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, wyrażone w interpretacji indywidualnej z 18 marca 2016 r. (Znak: IBPB-1-2/4510-116/16/JP), podkreśla, że istotą kwalifikacji dla celów zastosowania zwolnienia podatkowego wynikającego z art. 17 ust. 1 pkt 44 u.p.d.o.p. jest okoliczność, iż pomieszczenia spółdzielni służą mieszkańcom w szeroko pojętym zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Na podstawie stanu faktycznego i prawnego ustalonego w tej interpretacji można przyjąć, że dla uznania dochodu za pochodzący z tytułu gospodarki nieruchomościami kluczowy jest faktyczny sposób wykorzystywania użytkowanych pomieszczeń przez mieszkańców, a nie stosunek prawny łączący mieszkańców zasobów mieszkaniowych spółdzielni ze spółdzielnią.

Dodatkowo, zgodnie z wyrokiem WSA w Krakowie z 13 listopada 2018 r. (sygn. akt I SA/Kr 651/18), garaż wykorzystywany przez mieszkańców lokali mieszkalnych zgodnie z jego przeznaczeniem, niezależnie od tego, czy jest położony w budynku mieszkalnym, czy poza nim, służy temu samemu celowi i pełni tę samą funkcję. Zatem stanowi on element „zasobów mieszkaniowych” w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 44 u.p.d.o.p.

Cytując szefa KAS z pisma z dnia 22 grudnia 2021 roku Znak: D0P4.8221.142.2021.GEFH: „Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierają definicji pojęć „gospodarka zasobów mieszkaniowych” i „zasoby mieszkaniowe”. Niezbędne w tym zakresie jest więc posłużenie się ich znaczeniem językowym (potocznym). Wynika z niego, że termin „gospodarka” oznacza m.in. „całość mechanizmów i warunków działania podmiotów gospodarczych związanych z wytwarzaniem i podziałem dóbr i usług”, a „zasób” to m.in. „pewna nagromadzona ilość czegoś”; z kolei termin „mieszkanie” jest równoznaczny z oznaczeniem „pomieszczenia, w którym się mieszka” (zob. internetowy słownik języka polskiego PWN; www.sjp.pwn.pl). Łącząc poszczególne znaczenia otrzymujemy wynik uzasadniający twierdzenie, że przez „gospodarkę zasobami mieszkaniowymi” należy rozumieć całość działań mających na celu prawidłowe gospodarowanie substancją mieszkaniową znajdującą się w budynku mieszkalnym, w tym przede wszystkim lokale mieszkalne, które w pierwszej kolejności służą zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych, a ich utrzymanie mieści się w gospodarowaniu zasobami mieszkaniowymi”.

Zastosowana wykładnia językowa pojęć „zasoby mieszkaniowe” i „gospodarka zasobami mieszkaniowymi”, znajdująca potwierdzenie w Interpretacji ogólnej Ministra Finansów Znak: DD6/8213/11/KWW/07/MB7/82 z dnia 5 marca 2008 r., wskazuje, że zakres tych pojęć należy ustalać w oparciu o kryterium funkcjonalności. Zasobem mieszkaniowym są budynki mieszkalne i lokale mieszkalne w takich budynkach oraz wszystko to, co jest z nimi funkcjonalnie związane (np. garaże, parkingi) i w sposób bezpośredni umożliwia tym budynkom i lokalom spełnianie funkcji mieszkalnych. Dodatkowo, skorzystanie ze zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT nie jest uzależnione od ziszczenia się warunku członkostwa w Spółdzielni. Przepis ten statuuje zwolnienie podatkowe w obszarze dotyczącym zasobów mieszkaniowych, nie odnosząc się do statusu osób, które te zasoby użytkują. Przyjęcie odmiennej oceny prowadziłoby do zawężenia literalnego znaczenia pojęcia „przeznaczenia dochodów” i skutkowałoby nieuprawnionym wprowadzeniem dodatkowego warunku dla stosowania przedmiotowego zwolnienia.

Podsumowując, Spółdzielnia stoi na stanowisku, że dochód uzyskany przez spółdzielnię z tytułu użytkowania garaży przez mieszkańców niebędących członkami, a posiadających do niego tytuł prawny (umowę najmu, własność odrębną lub spółdzielcze własnościowe prawa do garażu) nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych pod warunkiem, że jest wydatkowany na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

To samo tyczy się dochodu, który Spółdzielnia uzyskuje z wynajmu własnych lokali mieszkalnych osobom fizycznym niebędącym jej członkami (gdy lokale te są wykorzystywane na cele mieszkaniowe), a który jest przeznaczony na utrzymanie zasobów mieszkaniowych. Zdaniem Spółdzielni nie podlega ona opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Analogicznie, dochód uzyskany przez Spółdzielnię z tytułu użytkowania przez mieszkańców (niebędących jej członkami, a będących najemcami, właścicielami odrębnej własności lub posiadaczami spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu) pomieszczeń dodatkowych znajdujących się w budynkach mieszkalnych, a przeznaczony na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych, również nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Ustawodawca w art. 17 ust. 1 pkt 44 u.p.d.o.p. nie uzależnia bowiem zwolnienia od podatku od członkostwa mieszkańców w Spółdzielni. Zatem, w opinii Spółdzielni, istnienie stosunku członkostwa jest bez znaczenia dla zwolnienia podatkowego. Kluczowe jest jedynie spełnienie przesłanek uzyskania dochodu z gospodarki zasobami mieszkaniowymi oraz jego przeznaczenie na utrzymanie tych zasobów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zasady funkcjonowania spółdzielni mieszkaniowych określa ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 558).

Stosownie do art. 1 ust. 1 ww. ustawy:

Spółdzielnie mieszkaniowe jako osoby prawne, zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych, podlegają więc regułom podatkowym wynikającym z tej ustawy.

Zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 ustawy o CIT:

Z art. 7 ust. 2 ustawy o CIT wynika, że:

Taka, a nie inna konstrukcja przepisu art. 7 ust. 2 ustawy o CIT powoduje więc, że kluczowe znaczenie dla ustalenia zasad opodatkowania podatkiem dochodowym mają: po pierwsze - przychód, a po drugie - koszty jego uzyskania.

I tak, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT:

Na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o CIT:

Powyższe oznacza, że wszystkie środki pieniężne jakie wpływają na konto Spółdzielni, bez względu na źródło ich pochodzenia, co do zasady stanowią przychód w rozumieniu ustawy podatkowej.

Ustalony w powyższy sposób dochód (art. 7 ust. 2 ustawy o CIT) może być przedmiotem zwolnienia z opodatkowania, na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy o CIT. Przepis ten zawiera bowiem katalog dochodów wolnych od podatku, czyli innymi słowy, wyłącza z podstawy opodatkowania dochody uzyskane z tytułów w nim wymienionych.

Jak stanowi art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT:

Przedmiotem powyższego zwolnienia jest zatem dochód uzyskany przez wskazane w powołanym przepisie podmioty ze źródła, jakim jest działalność w zakresie gospodarki zasobami mieszkaniowymi, jeżeli został przeznaczony na cele preferowane przez ustawodawcę, tj. cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych. Aby skorzystać ze wskazanego w tym przepisie zwolnienia, wszystkie warunki muszą być spełnione łącznie.

Wobec powyższego opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają dochody uzyskane z:

- gospodarki zasobami mieszkaniowymi, które nie zostały przeznaczone na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych oraz

- innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, nawet wówczas, gdy zostaną przeznaczone na utrzymanie tych zasobów mieszkaniowych.

Ustawa o podatku dochodowym nie zawiera definicji „gospodarki zasobami mieszkaniowymi” oraz „zasobów mieszkaniowych”. Odnosząc się do znaczenia tych pojęć funkcjonującego w języku powszechnym, należy przyjąć, że „gospodarka” - w kontekście omawianego przypadku - oznacza dysponowanie i zarządzanie czymś, „zasób” to m.in. pewna nagromadzona ilość czegoś, natomiast „mieszkanie” to pomieszczenie, w którym się mieszka (Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN 1996, pod red. M. Szymczaka). Przymiotnik „mieszkaniowy”, „mieszkaniowe” określa zatem rzeczy związane z mieszkaniem, odnoszące się do mieszkania.

Zatem, termin „zasoby mieszkaniowe” dotyczy obiektów mieszkalnych, przeznaczonych do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych. Wobec powyższego, gospodarka zasobami mieszkaniowymi obejmuje zarządzanie i dysponowanie zgromadzonym zbiorem rzeczy, służących celom mieszkaniowym lub związanych z zamieszkiwaniem. Jej istota sprowadza się do działań służących prawidłowej eksploatacji tych zasobów i utrzymaniu substancji mieszkaniowej w stanie niepogorszonym.

Uwzględniając charakter opłat wnoszonych przez właścicieli lokali oraz pokrywanych z nich kosztów, uzasadnione jest rozumienie pojęcia zasoby mieszkaniowe, użytego w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT, nie tylko jako obejmującego lokale mieszkalne, ale również innego rodzaju pomieszczenia i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań, jak również ułatwiające dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające jego sprawne funkcjonowanie oraz administrowanie.

Wobec powyższego, przez „zasoby mieszkaniowe” należy rozumieć:

 1. budynki mieszkalne wraz z wyposażeniem technicznym oraz przynależnymi do nich pomieszczeniami, w szczególności: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, garaże;

 2. pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj.: budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej, kotłownie i hydrofornie wolnostojące, osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno-remontowe;

 3. urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się ww. budynki: zbiorniki - doły gnilne, szamba, rurociągi i przewody sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej, sieci elektroenergetyczne i telekomunikacyjne, budowle inżynieryjne (studnie itp.), budowle komunikacyjne (np. drogi osiedlowe, ulice, chodniki), inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych (np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia, parkingi, trawniki, kontenery na śmieci);

 4. grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów, na których posadowione są budynki mieszkalne.

Związane z wyżej wymienionymi budowlami (pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami przychody (np. opłaty, czynsze) oraz sfinansowane z nich koszty, stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT, wolny będzie od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych. Ze zwolnienia nie będą natomiast korzystały dochody podmiotów, o których mowa w tym przepisie otrzymane z innych źródeł niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi nawet jeśli zostaną przeznaczone na utrzymanie tych zasobów.

Zwrócić należy również uwagę na treść art. 17 ust. 1b ustawy o CIT, zgodnie z którym:

Zatem, warunkiem wstępnym skorzystania ze zwolnienia na podstawie omawianej regulacji jest uzyskanie dochodu z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, rozumianego jako środki finansowe możliwe do wydatkowania na cele związane z utrzymaniem tych zasobów. Istotne jest więc najpierw zadeklarowanie tego dochodu, jako wolnego od podatku dochodowego, a następnie jego wydatkowanie - bez względu na termin tego wydatkowania - na wskazane cele. Innymi słowy, jest to zwolnienie z warunkiem rozwiązującym w dacie wydatkowania dochodu na inne cele.

Bez znaczenia w tym względzie pozostaje, czy mieszkaniec jest, czy też nie jest członkiem Spółdzielni.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia, czy:

 1) dochód uzyskany przez Spółdzielnię Mieszkaniową z tytułu użytkowania garaży przez mieszkańców Spółdzielni bez względu na tytuł prawny i członkostwo w Spółdzielni i przeznaczony na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych;

 2) dochód uzyskany przez Spółdzielnię Mieszkaniową z tytułu użytkowania pomieszczeń dodatkowych przez mieszkańców Spółdzielni bez względu na tytuł prawny do lokalu i członkostwo w Spółdzielni i przeznaczony na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych;

 3) dochód, który Spółdzielnia uzyskuje z wynajmu własnych lokali mieszkalnych osobom fizycznym niebędącym jej członkami (gdy lokale te są wykorzystywane na cele mieszkaniowe), a który jest przeznaczony na utrzymanie zasobów mieszkaniowych, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Ad. 1

Z opisu stanu faktycznego wynika, że zasoby Spółdzielni obejmują budynki mieszkalne, a także garaże - zarówno wolnostojące, jak i te usytuowane w budynkach mieszkalnych. Garaże te nie są pomieszczeniami przynależnymi do lokali mieszkalnych; użytkuje się je na podstawie odrębnych tytułów prawnych, takich jak spółdzielcze własnościowe prawo do garażu, prawo odrębnej własności lub umowa najmu. Z garaży korzystają zarówno członkowie Spółdzielni zamieszkujący jej zasoby, osoby niezrzeszone, jak i osoby niebędące mieszkańcami Spółdzielni.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości określonych pytaniem nr 1 zauważyć należy, że brak jest podstaw do różnicowania zakresu zwolnienia podatkowego jedynie na podstawie kryterium członkostwa w spółdzielni podmiotu, od którego pobierane są opłaty eksploatacyjne. Z regulacji zawartej w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT wynika, że przepis ten statuuje zwolnienie podatkowe w obszarze dotyczącym lokali mieszkalnych, nie odnosząc się do statusu osób, które te lokale zajmują. Przyjęcie odmiennej oceny prowadzi do zawężenia literalne znaczenie pojęcia „przeznaczenia dochodów”, i skutkuje nieuprawnionym wprowadzeniem dodatkowego warunku dla stosowania przedmiotowego zwolnienia.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że stosownie do treści pytania Nr 1 stanowiącego przedmiot Państwa wątpliwości, dochód uzyskany przez Spółdzielnię Mieszkaniową z tytułu użytkowania garaży przez mieszkańców Spółdzielni bez względu na tytuł prawny i członkostwo w Spółdzielni, który zostanie przeznaczony na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych (korzystając ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT), pod warunkiem, że jest/był wydatkowany na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Wobec powyższego, Państwa stanowisko w zakresie pytania Nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Ad. 2 i Ad. 3

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Spółdzielnia posiada w budynkach mieszkalnych oprócz lokali mieszkalnych, piwnice przynależne do poszczególnych lokali mieszkalnych, a także pomieszczenia dodatkowe typu zabudowane części korytarzy, wnęki pod schodami, wolne pomieszczenia po suszarniach, pralniach itp. Wszystkie te pomieszczenia stanowią części wspólne danych nieruchomości. Spółdzielnia wynajmuje pomieszczenia dodatkowe mieszkańcom (osobom fizycznym) na podstawie umowy najmu do wykorzystania na cele mieszkaniowe (składowanie przetworów, słoików, rowerów). Spółdzielnia, również w ramach zarządzania i administrowania swoimi zasobami mieszkaniowymi, wynajmuje na cele mieszkalne kilka mieszkań stanowiących jej własność, osobom fizycznym niebędącym członkami spółdzielni.

W odniesieniu do Państwa wątpliwości określonych pytaniem Nr 2 i Nr 3, stwierdzić należy, że dochód uzyskany przez Państwa z:

- z tytułu użytkowania pomieszczeń dodatkowych przez mieszkańców Spółdzielni bez względu na tytuł prawny do lokalu i członkostwo w Spółdzielni,

- z wynajmu własnych lokali mieszkalnych osobom fizycznym niebędącym jej członkami (gdy lokale te są wykorzystywane na cele mieszkaniowe),

należy uznać za dochód z gospodarki zasobami mieszkaniowymi (pomieszczenia te jako część wspólna budynku mieszkalnego mieszczą się w pojęciu zasobów mieszkaniowym spółdzielni mieszkaniowej).

Jak już bowiem wskazano, zasoby mieszkaniowe to nie tylko lokale mieszkalne, ale również pomieszczenia pozostałe i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców, a także ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające sprawne jego funkcjonowanie oraz administrowanie.

Pokreślić przy tym należy, że regulacji zawartej w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT wynika, że przepis ten statuuje zwolnienie podatkowe w obszarze dotyczącym lokali mieszkalnych oraz pomieszczeń funkcjonalnie z nimi związanymi, nie odnosząc się do statusu osób, które te lokale zajmują. Brak jest podstaw do różnicowania zakresu zwolnienia podatkowego jedynie na podstawie kryterium członkostwa w spółdzielni podmiotu, od którego pobierane są opłaty eksploatacyjne. Dlatego też dochody z opłat za lokale mieszkalne, dochody z najmu tych lokali oraz dochody z użytkowania garaży przez mieszkańców spółdzielni, należy uznać za dochody pochodzące z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, niezależnie od tego czy zostały uzyskane od osób będących, czy też niebędących członkami Spółdzielni. Dochody takie podlegają zwolnieniu przedmiotowemu określonemu w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT, o ile zostaną przeznaczone na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że dochody uzyskane przez Spółdzielnię z tytułu:

- użytkowania pomieszczeń dodatkowych przez mieszkańców Spółdzielni bez względu na tytuł prawny do lokalu i członkostwo w Spółdzielni,

- wynajmu własnych lokali mieszkalnych osobom fizycznym niebędącym jej członkami (gdy lokale te są wykorzystywane na cele mieszkaniowe),

stanowią dochody osiągnięte z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, podlegające zwolnieniu z opodatkowania zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania Nr 2 i Nr 3 należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych oraz wyroku sądu administracyjnego należy stwierdzić, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach podmiotów, które o ich wydanie wystąpiły, zatem nie są one wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.