Interpretacja indywidualna z dnia 29 września 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.435.2025.2.JKU

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 lipca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 15 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 26 sierpnia 2025 r. (data wpływu 1 września 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca - X Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) jest Spółką działającą w branży (...). Spółka posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce.

Spółka nie posiada zagranicznych zakładów w rozumieniu umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Spółka nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego, ani nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

1.1. Działalność Wnioskodawcy

Spółka świadczy (i będzie świadczyć w przyszłości) usługi programistyczne, w ramach których tworzone są (i będą) programy komputerowe. Przeważającym przedmiotem działalności Spółki jest (...). Spółka w tym celu nawiązuje współpracę z osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą (dalej: „Współpracownicy B2B”), a także do tego celu zatrudnia/może zatrudniać w przyszłości szereg specjalistów na podstawie umowy o pracę oraz zawiera/może zawierać w przyszłości umowy zlecenia i umowy o dzieło z osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej (osoby na umowę o pracę oraz osoby na umowę zlecenia/o dzieło będą w niniejszym wniosku określane łącznie jako: „Pracownicy”).

Głównym celem działalności Spółki jest (i będzie w przyszłości) (...) (dalej: „Produkty”). Spółka tworzy oraz ulepsza (i będzie to robić w przyszłości) (...) (dalej: „Działania”). W tym zakresie Spółka prowadzi prace związane z tworzeniem nowego i innowacyjnego oprogramowania oraz jego stałego rozwijania, czy też ulepszania. Działania te mają na celu dostarczanie programów komputerowych spełniających wszelkie wymagania kontrahentów, jak również równoległe opracowanie nowych rozwiązań dla Spółki.

W przeważającej części działalność gospodarcza Spółki opiera się (i będzie się opierać w przyszłości) na r (...)..

Spółka specjalizuje się w (...). Oferowane usługi obejmują:

(...)

Prace realizowano z wykorzystaniem metodologii (...);

a)(...).

Może zdarzyć się też, że Spółka udostępnia swoich pracowników i współpracowników podmiotom trzecim. Polega to na (...). Osoby te są mogą być wskazane konkretnie - z imienia i nazwiska, lub wskazane są specjalizacje udostępnianych osób. Zakres wsparcia Spółki w realizacji tych projektów jest zróżnicowany i zależy od konkretnych ustaleń z klientem. Może on obejmować (...)., tak zwany (...). albo innego rodzaju wsparcie. (...). Zdarza się, że Spółka udostępnia Pracowników (lub Współpracowników B2B), którzy współpracują z zespołami klienta lub podmiotami trzecimi.

Niezależnie od istnienia wsparcia klienta Spółki lub jego zakresu, (...). Nie zawsze jednak całość stworzonych w projekcie (...) jest przenoszona na klienta. Niektóre fragmenty trafiają tylko do (...).

Dodatkowo, w przypadku jednego klienta Spółka zawarła umowę, w której zastosowano zapis zgodnie z którym prawa własności intelektualnej są i będą własnością klienta, zaś Spółka jest zobowiązana do podjęcia wszelkich działań niezbędnych do zrzeczenia się własności. Dodatkowo, w celu zabezpieczenia przejścia praw, klient ten podpisuje dodatkowe porozumienie ze Współpracownikiem B2B Spółki, w którym ten Współpracownik przenosi prawa autorskie na klienta. Jednocześnie, w przedstawionej sytuacji, w umowie między Spółką a Współpracownikiem B2B jest zawarty zapis o przeniesieniu praw autorskich ze Współpracownika B2B na Spółkę. Powyższe porozumienie Współpracownik B2B - klient ma zatem bardziej charakter dodatkowego zabezpieczenia tego klienta niż faktycznego przeniesienia praw pomiędzy Współpracownikiem B2B a klientem.

Działania mają (i będą mieć) następujące cechy:

•tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie będzie miało charakter innowacyjny w zakresie prowadzonego przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa; oprogramowanie będzie nastawione na (...);

•tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie będzie nowe i oryginalne w ramach prowadzonego przez Wnioskodawcę (...);

•Wnioskodawca będzie tworzył takie oprogramowanie przy pomocy swoich Pracowników i Współpracowników B2B, zgodnie z przyjętym harmonogramem działania oraz przyjętą metodyką. Prace nad danym oprogramowaniem będą (...);

•proces tworzenia innowacyjnego oprogramowania przez Wnioskodawcę będzie wymagał określonych działań kreatywnych i nie będzie stanowił mechanicznych oraz rutynowych działań Wnioskodawcy;

•Wnioskodawca będzie wykorzystywał do tworzenia innowacyjnych programów komputerowych wiedzę oraz doświadczenie i kompetencje - swoją (zarządu, Pracowników) i Współpracowników B2B;

•działalność Wnioskodawcy w zakresie tworzenia innowacyjnych programów komputerowych ma (i będzie mieć) charakter ciągły i zorganizowany w oparciu o wypracowaną metodykę w Spółce.

Umowy o współpracę pomiędzy Spółką a Współpracownikiem B2B zawierane są (i będą) w ramach działalności gospodarczej Współpracownika B2B.

W zależności od rezultatów prac dokonanych przez Współpracownika B2B w danym miesiącu, Spółka jego wynagrodzenie zaliczy odpowiednio:

1)jeżeli w wyniku współpracy Współpracownik B2B wytworzy program komputerowy to wynagrodzenie za przeniesienie prawa do takiego programu komputerowego Spółka zaliczy do literki „d” wskaźnika nexus;

2)fragment kodu/kodów źródłowych niebędących samodzielnym programem komputerowym oraz usługę informatyczną jako efekty prac badawczo-rozwojowych zaliczy do literki „b” wskaźnika nexus.

Zakres aktywności Współpracowników B2B ma (i będzie mieć) charakter zindywidualizowanej i kreatywnej działalności, która prowadzi (i będzie prowadzić) do powstania mniej lub bardziej złożonych, fragmentów kodów źródłowych. Wskazane fragmenty kodów źródłowych mają (będą miały) różne rozmiary. Sporadycznie mogą być one samodzielnymi programami komputerowymi, ale najczęściej stanowią (i będą stanowić) jedynie fragmenty kodów źródłowych niezbędnych do zbudowania całości w postaci programu komputerowego na późniejszym etapie przez Spółkę. Nabywane od Współpracowników B2B Spółki fragmenty kodów źródłowych są (i będą) przeznaczane przez Spółkę do:

1)tworzenia przez Spółkę kompletnych i innowacyjnych programów komputerowych; lub

2)umieszczenia w (...)., wykorzystywanej przez Spółkę do prowadzonej działalności.

Z nabytych od Współpracowników B2B i stworzonych przez Pracowników (...) Spółka tworzy (będzie tworzyć) (...).

Współpracownicy B2B oraz Pracownicy Spółki działają (będą działać) w grupach projektowych. Dana grupa pracuje (będzie pracować) nad wykonaniem programu komputerowego w imieniu i na rzecz Spółki. Ta zasada obejmuje również umowy (...). (...). W przypadkach szczególnie skomplikowanych lub trudnych, w usuwaniu problemów i znajdowaniu rozwiązań koncepcyjnych związanych z tworzeniem programów komputerowych, brać może wielu lub nawet wszyscy Pracownicy lub Współpracownicy B2B Spółki.

(...) ma charakter unikalny, a ponadto jest uzupełniona o dodatkowe elementy przez Spółkę, które są niezbędne do zbudowania kompletnego, innowacyjnego programu komputerowego. Tworzone przez Spółkę programy komputerowe są unikalne i oryginalne w skali prowadzonego przez niego (...). Możliwa jest również taka sytuacja, w której jeden fragment kodu źródłowego, stworzonego przez Spółkę, jest wykorzystany w kilku gotowych programach komputerowych Spółki.

Bezpośrednim rezultatem prowadzonych przez Spółkę prac są (...). Produkty tworzone przez Spółkę mają złożony charakter (...).

(...) podlegają ochronie prawnoautorskiej, nie są jednak przez Spółkę traktowane jako (...).

W przypadku jeśli prace, w szczególności posprzedażowe, są prostym debugowaniem (naprawianiem błędów) albo inną czynnością rutynową, Spółka nie traktuje ich (i nie będzie traktować) jako działalności rozwojowej.

Działalność Spółki w zakresie tworzenia innowacyjnych programów komputerowych ma charakter ciągły i zorganizowany. Każdy realizowany przez Spółkę projekt - zarówno na rzecz klientów Spółki, jak i na potrzeby własne Spółki -(...). Działalność Spółki ma w tym zakresie swoje oparcie metodyczne. Praca nad tworzeniem (...). Praca odbywa się w określonych zespołach, a czas pracy i jej wyniki są odpowiednio ewaluowane i ewidencjonowane. Wobec tego, działalność ta prowadzona jest w sposób zaplanowany, metodyczny oraz systematyczny.

Spółka zatrudnia (współpracuje) z osobami zajmującymi się tworzeniem innowacyjnego oprogramowania, które działają na następujących stanowiskach: 

(...)

Działania Spółki charakteryzuje systematyczność, zaś wykonywane prace ukierunkowane są na powstawanie nowych rozwiązań, przy wykorzystaniu zasobu wiedzy Pracowników oraz know-how Spółki. Zadania wykonywane przez Pracowników mają charakter twórczy - stanowią innowacyjne rozwiązania, które w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Jednocześnie, Pracownicy działają pod nadzorem Spółki i w jej ramach, realizując Działania na rzecz klientów, mające charakter rozwojowy, oparte na kreatywności i pomysłowości oraz według przyjętej metodologii.

Działania opisane we wniosku są ukierunkowane na nowe odkrycia - celem prowadzonych prac jest pozyskanie nowej wiedzy lub wykorzystanie istniejącej wiedzy do opracowania nowych/ulepszonych produktów, niewystępujących wcześniej w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy.

Dodatkowo, działania te oparte są na oryginalnych koncepcjach i hipotezach, a w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych nie ma czynności rutynowych, obejmujących zwykłe wykorzystywanie wiedzy, standardowe, powtarzalne działania, czy korzystanie z ustalonych schematów produkcyjnych, wzorów itp. Oryginalność koncepcji i hipotez polega m.in. (...).

Spółka prowadzi również działania rutynowe związane z administracją istniejącymi produktami, lecz nie są one przedmiotem tego wniosku.

Efektem działań Spółki, na których skupia się ten wniosek jest (...).

Efekty prac Wnioskodawcy nie są i nie będą efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Efekty prac Spółki nie są/nie będą jedynie „techniczną”, a są/będą „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez zleceniodawcę.

Tworzenie oprogramowania odbywa się z wykorzystaniem (...). W efekcie powstają unikalne rozwiązania, które dają Spółce (...).

W toku prac Spółka wypracowuje nową, unikalną wiedzę w celu (...).

Spółka wykorzystuje ekspercką wiedzę z zakresu (...), która sprawia, że Wnioskodawca jest w stanie(...).

Innowacje budowane przez Spółkę różnią się w znacznym stopniu od już istniejących, na tyle, iż w swoich kategoriach są unikalne.

Wnioskodawca zwraca uwagę, że Pracownicy podejmują (będą podejmować) działania zarówno z zakresu B+R jak i działania będące poza zakresem B+R. Wśród tych ostatnich można wskazać na takie działania jak:

·czynności administracyjne,

·organizacje szkoleń,

·działania zarządcze (organizacyjne),

·rutynowe serwisowanie oprogramowania.

Działania wyżej wskazane nie są jednak przedmiotem niniejszego wniosku.

1.2. Zbywanie innowacyjnych programów komputerowych

Spółka przenosi (i będzie przenosić) autorskie prawa majątkowe do programów komputerowych na swoich klientów/kontrahentów. Spółka może udzielać także licencji do tych programów.

Spółka stosuje różne formy rozliczenia z klientem, m.in.: (...)

Spółka zasadniczo będzie wyodrębniać w umowie z klientami wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw (lub za udzielenie licencji) do programu komputerowego. Jeżeli - ze względów biznesowych (np. narzucony wzór umowy przez korporacje zagraniczne) - nie jest/nie było możliwe takie wyodrębnienie, to wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw (udzielenie licencji) do programu komputerowego zawiera się (i będzie się zawierać) w wynagrodzeniu za wykonanie przedmiotu umowy.

Dla ustalenia części wynagrodzenia przypadającego na autorskie prawa do programu komputerowego w takiej sytuacji (czyli wówczas, gdy w umowie nie będzie ono wyodrębnione z całości wynagrodzenia), Spółka, w celu ustalenia wartości rynkowej praw, będzie stosowała metodę porównywalnej ceny niekontrolowanej w wariancie porównania wewnętrznego.

Wybrana przez Spółkę metoda ustalania wynagrodzenia będzie polegała na porównaniu stosunku wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych do wynagrodzenia ogółem z umów podobnych, gdzie takie wyodrębnienie będzie zastosowane.

1.3. Wyodrębnienie rachunkowe dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej

Spółka prowadzi (i będzie prowadzić) księgi rachunkowe na podstawie przepisów o rachunkowości.

W Spółce funkcjonuje (i będzie funkcjonował), oparty na strukturze czasu pracy, system raportowania, ewidencjonowania i archiwizacji rezultatów prac pracowników oraz osób współpracujących. System ten pozwala na określenie ile dana osoba poświęciła czasu na wytworzenie danego programu komputerowego. Na podstawie systemu raportowania, w oparciu o czas pracy, Spółka alokuje (i będzie alokować) koszty wynagrodzeń za pracę do danych projektów związanych z określonym programem komputerowym.

Ponadto, z uwagi na fakt, że środki trwałe, wartości niematerialnych i prawne oraz inne elementy są (i będą) wykorzystywane nie tylko do prac nad wytworzeniem Produktów, Wnioskodawca dokonuje (i będzie dokonywać), z zastrzeżeniami wskazanymi poniżej, rozdzielenia kosztów w zakresie tych elementów na koszty przypadające na prace związane z tworzeniem programów komputerowych oraz na koszty, które nie są związane z tworzeniem programów komputerowych.

Spółka prowadzi (i będzie prowadzić) księgowość, która pozwala wyodrębnić każdy program komputerowy (kwalifikowane prawo własności intelektualnej) w prowadzonej ewidencji rachunkowej.

Ewidencja rachunkowa jest (i będzie) prowadzona przez Spółkę w sposób zapewniający:

1) ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oddzielnie (jeśli będzie to możliwe);

2) wyodrębnianie kosztów, o których mowa w art. 24d ust. 4 u.p.d.o.p., przypadających na każdy program komputerowy (KPWI), w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu (jeśli będzie to możliwe);

3) w przypadku, w którym nie będzie możliwe spełnienie warunków wskazanych w pkt 1 i 2 powyżej, Spółka dokonywać będzie zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej;

4) w przypadku, w którym w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie będzie możliwe spełnienie warunków z pkt 1-3 powyżej, Spółka dokonywać będzie zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług (w przypadku gdy Spółka wykorzystuje (będzie wykorzystywać) jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach).

1.4. Pozostałe kwestie

Wniosek dotyczy zarówno stanu faktycznego - czyli zdarzeń mających miejsce w przeszłości, jak i zdarzenia przyszłego - czyli zdarzeń mających się wydarzyć w przyszłości. Wskazane informacje/dane/warunki są spełnione lub zostaną spełnione w okresie, którego dotyczy wniosek.

Dodatkowo, Spółka wskazuje, że co do zasady Spółka nie uzyskuje przychodów z zysków kapitałowych. Jeżeli takie przychody będą osiągane Spółka w stosunku do tych przychodów nie zamierza korzystać z odliczenia w ramach tzw. ulgi na działalność badawczo-rozwojową.

Pismem z 26 sierpnia 2025 r., wskazali Państwo co następuje:

1)Jakie konkretnie programy komputerowe (konkretny produkt podlegający komercjalizacji) wytworzyli Państwo/będą wytwarzać i/lub rozwinęli/ulepszyli (będą rozwijać/ulepszać) w ramach działalności wskazanej we wniosku?

Wnioskodawca zamierza skorzystać z IP Box za lata ubiegłe, a także w latach następnych. W swojej codziennej, bieżącej pracy, Wnioskodawca we wskazanym roku w przeszłości stworzył/rozwinął/ulepszył programy komputerowe (...) oraz zamierza dokonywać tego dalej, w przyszłości.

Celem postępowania w celu uzyskania interpretacji indywidualnej nie jest potwierdzenie (weryfikacja) możliwości skorzystania z IP BOX w stosunku każdego, pojedynczego programu komputerowego, stworzonego pod Wnioskodawcę a uzyskanie potwierdzenia w stosunku do konkretnych zasad, które zostały wyrażone w treści zadanych pytań. Weryfikacja wykorzystania ulgi IP BOX w stosunku do dochodu uzyskanego ze sprzedaży konkretnych (...) może nastąpić w ramach innych procedur (np. czynności sprawdzające, kontrola podatkowa).

Wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy nie tylko przeszłości (i teraźniejszości), lecz także przyszłości - stąd nie będzie nigdy możliwe wskazanie pełnego zakresu programów komputerowych, w stosunku do których Wnioskodawca chciałby skorzystać z ulgi.

Finalnie należy wskazać, że Wnioskodawcę obowiązują umowy o zachowaniu poufności (NDA). Wnioskodawca jest ograniczony także przepisami bezwzględnie obowiązującymi w zakresie zachowania tajemnicy handlowej. Z uwagi na powyższe, w tabeli nie było możliwe wskazanie konkretnych nazw a jedynie przykładowe (w formacie zaproponowanym: A,B,C). Konkretne nazwy programów i ich pełne zestawienie zostają (i będą dalej) ujmowane w odrębnej ewidencji KPWI, prowadzonej przez Wnioskodawcę. Opis wszystkich programów komputerowych znajduje się w przygotowanej przez Wnioskodawcę odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji KPWI.

W tabeli poniżej ujęto zatem przykładowe programy komputerowe, tworzone przez Wnioskodawcę, w okresie którego dotyczy wniosek (w ramach stanu faktycznego).

W tabeli dopisano również przeznaczenie, funkcje, opis innowacyjności wskazanych programów. (...)

2)Kto konkretnie wytworzył ww. programy komputerowe będące przedmiotem wniosku, tj. pracownicy Państwa Spółki zatrudnieni na podstawie umowy o pracę i/lub umowy zlecenie/o dzieło, czy też Współpracownicy B2B prowadzący działalności gospodarcze?

Pracownicy Spółki, osoby zatrudnione na umowę zlecenie/umowę o dzieło oraz Współpracownicy B2B.

3)Czy ww. programy komputerowe będące przedmiotem wniosku stanowią odrębne programy komputerowe, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

Tak.

4)Czy w wyniku Państwa programowania dokonuje się postęp w dziedzinie oprogramowania komputerowego, to znaczy, czy w wyniku twórczego charakteru podejmowanych czynności dokonuje się postęp technologiczny i powstaje nowe/zmienione/ulepszone oprogramowanie/programy komputerowe?

Tak.

5)Czy przy wytworzeniu oprogramowania każdorazowo stosują Państwo standardowe metody programowania (narzędzia, technologie informatyczne), czy też stosowane przez Państwa technologie informatyczne i języki programowania są metodami unikalnymi, niestandardowymi i dochodzi do tworzenia nowych lub bardziej wydajnych algorytmów w oparciu o nowe techniki programowania? Czy stosują Państwo nowe i oryginalne techniki samego programowania?

Przy wytwarzaniu oprogramowania Wnioskodawca stosuje zarówno standardowe metody programowania, tj. (...), jak i tworzy nowe, (...). W zależności od specyfiki projektu, wykorzystywane są sprawdzone rozwiązania lub opracowywane innowacyjne podejścia, które pozwalają na (...).

W części projektów stosowane są standardowe metody programowania (które prowadzą do wypracowania nowego rozwiązania), w części projektów stosowane przez Spółkę technologie informatyczne i języki programowania są metodami unikalnymi, niestandardowymi i dochodzi do tworzenia (...).

6)Jakie konkretnie narzędzia, nowe koncepcje, rozwiązania niewystępujące w Państwa praktyce gospodarczej zastosowano, co spowodowało, iż wytworzone/rozwijane /ulepszane programy komputerowe będące przedmiotem wniosku w znacznym stopniu różnią się od rozwiązań już funkcjonujących u Państwa? Na czym polega oryginalność Państwa oprogramowania? Co powoduje, że oprogramowanie w znacznym stopniu różni się od rozwiązań już funkcjonujących, na czym polega unikatowość tego konkretnego oprogramowania, co pozwala uznać go za nowatorskie?

Działania Spółki uwzględniane w działalności B+R mają charakter twórczy, mają charakter oryginalny i kreatywny, są ukierunkowane na tworzenie/rozwijanie nowych rozwiązań o charakterze unikatowym.

Produkty tworzone przez Spółkę i Działania z nimi związane mają na celu (...). Produkty oferują klientom (...), których w taki sposób nie oferują inne programy danego typu.

Wykorzystywane narzędzia, takie jak (...) pozwalają maksymalnie zoptymalizować i ułatwić ich wytwarzanie. Oryginalność wynika również z faktu, że Produkty stanowią efekt pracy Wnioskodawcy, przy której wykonywaniu miał on zapewnioną swobodę tworzenia, a praca nie polegała na kopiowaniu istniejącego już utworu.

Używanie nowych narzędzi w zakresie programowania i technologii tworzenia architektury znacząco różnicuje tworzone lub modyfikowane Produkty od istniejących rozwiązań. Nowoczesne technologie programistyczne, w tym tworzenia algorytmów, wprowadzają nowe funkcje, poprawiają wydajność i użyteczność Produktów i rozszerzają ich możliwości.

Wnioskodawca wykorzystuje (...). Produkty zawierają szereg specyficznych funkcjonalności, które muszą zostać stworzone, zmodyfikowane lub rozwinięte specjalnie na potrzeby użytkowników. Powstaje nowy produkt, który nie istniał wcześniej. Oryginalność polega na zastosowaniu oryginalnych, nowatorskich rozwiązań programistycznych. To co wyróżnia oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę to (...). Dany Produkt jest dostosowany do konkretnych potrzeb podmiotów zlecających - tworzone są różne funkcjonalności różnych systemów, rozwiązania stosowane do wytworzenia każdej z nich wymagają zindywidualizowanego podejścia, kreatywności, nie powielają się.

Przykładowo, Spółka w ramach Działań B+R wytworzyła następujące rozwiązania:

•(...)

Tworzenie i rozwijanie Produktów odbywa się w ramach prac prowadzonych w sposób ciągły, systematyczny, zaplanowany i metodyczny, które są ukierunkowane na tworzenie nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Spółka wykorzystuje w tym procesie własną inwencję twórczą i korzysta z posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności, co świadczy m.in. o elemencie „twórczym” owej działalności. Są to działania, które choćby w minimalnym stopniu odróżniają się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem posiadają cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia.

Tworzenie oprogramowania odbywa się z wykorzystaniem (...) Przy tworzeniu oprogramowania Spółka wykorzystuje wiedzę (...). W ramach działań przeprowadzana jest analiza (...). Kolejnym krokiem jest wybór (...).

Wnioskodawca łączy wiedzę teoretyczną z praktyczną, w szczególności w zakresie (...). Oprogramowania, które stworzył Wnioskodawca nie istniały dotychczas w działalności Zleceniodawcy, stąd jest to innowacyjne w obrębie działalności swojego Zleceniodawcy.

Spółka korzysta z technologii i języków programowania (wybrane - główne): 

(...)

• pozostałe:

(...)

W toku prac Spółka wypracowuje nową dla niej, unikalną wiedzę, której przejawem są (...).

Po zakończeniu prac Spółka wykorzystuje powyższą wiedzę w celu wypracowania aktualizacji nowych: (...).

7)Jakie cele na wstępie postawili sobie Państwo w zakresie realizowanych prac nad wytworzeniem/rozwojem/ulepszaniem oprogramowania w poszczególnych latach; jakie jest źródło finansowania zaplanowanych prac?

Głównym celem jaki był i jest realizowany w ramach Działań było/jest (...).

Źródłem finansowania zaplanowanych prac jest działalność operacyjna Spółki (przychody z faktur wystawianych klientom).

8)Jakie konkretnie cele zostały osiągnięte, w ramach jakich zasobów ludzkich, rzeczowych i finansowych nastąpiło/nastąpi opracowanie konkretnego rozwiązania praktycznego problemu lub innowacyjnego rozwiązania?

Opracowanie następuje w ramach:

•zasobów ludzkich: (...);

•zasobów rzeczowych: (...);

•zasobów finansowych: (...).

Cele Spółki wymienione zostały w odpowiedzi na pytanie 7 - Spółka wytworzyła rozwiązania informatyczne na potrzeby danego klienta.

9)Na czym polegała/polega systematyczność w odniesieniu do Państwa działań w zakresie wykonywanych przez Państwa czynności?

Systematyczność polegała/polega na prowadzeniu prac w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programów, tj. (...).

10)Jakie harmonogramy w związku z tym zostały opracowane (w jakim okresie), a które z nich zostały faktycznie zrealizowane w stosunku do programu komputerowego?

Spółka w ramach prac B+R opracowuje harmonogramy realizacji całości prac, które uwzględniają zaplanowane cele oraz dostępne zasoby ludzkie, rzeczowe i finansowe. Harmonogramy te są regularnie monitorowane i dostosowywane w celu zapewnienia terminowej i efektywnej realizacji projektów. Spółka wykorzystuje do tego ogólnie przyjęte na rynku metodyki.

Spółka opracowuje harmonogramy wytworzenia danego Produktu, ustalając zakres czynności i osoby wyznaczone. Harmonogramy prac są ustalane na bieżąco w toku realizacji projektów. W trakcie prac może dochodzić do zmiany harmonogramów, np. poprzez zmiany terminów zakończenia poszczególnych etapów prac.

Przykładowo można wskazać na następujące harmonogramy:

(...)

11)Czy w wyniku wytworzenia/rozwoju/ulepszenia oprogramowania będącego przedmiotem wniosku, nabyliście Państwo nową wiedzę, którą będą Państwo mogli wykorzystać w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej?

Tak.

12)Jakimi zasobami wiedzy dysponowali Państwo przed rozpoczęciem wytwarzania/rozwoju /ulepszania oprogramowania?

Zasobami wiedzy, którymi Spółka dysponowała są technologie informatyczne oraz w szczególności w zakresie przetwarzania danych, czyli wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki jak i w środowisku, w którym funkcjonować mają Programy wytworzone przez Spółkę.

13)Czy prowadzą Państwo odrębną ewidencję rachunkową, zgodnie z art. 24e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w sposób umożliwiający prawidłowe i terminowe ustalenie dochodów w celu złożenia stosownego zeznania podatkowego za dany rok podatkowy?

Tak.

14)Czy opodatkowanie preferencyjną stawką zastosują Państwo wyłącznie do kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

Tak.

15)Kiedy osiągnęli/osiągną Państwo pierwszy dochód, do którego zamierzają Państwo zastosować preferencyjną 5% stawkę podatku? Należy wskazać datę osiągnięcia przez Państwa pierwszego dochodu, do którego zamierzają Państwo zastosować ww. preferencyjną stawkę.

Pierwszy dochód tego typu Spółka osiągnęła w (...) r.

16)Jakiego czasookresu dotyczy złożony wniosek?

Wniosek dotyczy okresu (...) r. i na przyszłość.

17)Czy w latach następnych działalność gospodarcza będzie przez Państwa prowadzona na dotychczasowych zasadach?

Tak.

18)Jakie konkretnie kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, określone w art. 24d ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Państwo uzyskują:

•z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

•ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

•z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

•z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu

- które zamierzają Państwo opodatkować 5% preferencyjną stawką podatku?

Uzyskiwany dochód/dochód uzyskany w przyszłości stanowi/będzie (może) stanowić dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, z udzielenia licencji oraz dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

19)Jeżeli uzyskują Państwo dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionej w cenie sprzedaży produktu lub usługi, to czy są one ustalane w oparciu o zasadę ceny rynkowej w myśl art. 11c i art. 11d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Tak.

20)Jakie konkretnie „usługi informatyczne” nabywają Państwo od Współpracowników B2B?

Spółka nabywa od współpracowników usługi programistyczne i powiązane. W zależności od danego B2B są to usługi (...). Przedmiotowe czynności obejmują prace związane z wytwarzaniem programów komputerowych.

21)Czy ww. „usługi informatyczne” stanowią wynik działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez Współpracowników B2B?

Tak.

22)Czy Współpracownicy B2B są podmiotami powiązanymi z Państwem w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, czy też podmiotami niepowiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 3 tej ustawy?

Współpracownicy B2B są podmiotami niepowiązanymi.

Pytania

1.Czy w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca uzyskuje kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 1, ust. 2 w zw. z ust. 7, ust. 4 u.p.d.o.p., które będzie mógł opodatkować odpowiednio preferencyjną stawką 5% podatku dochodowego od osób prawnych?

2.Czy w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca prawidłowo oblicza wskaźnik nexus, o którym mowa w art. 24d ust. 4 u.p.d.o.p., poprzez:

1)zaliczenie do litery „b” wskaźnika wszystkich wydatków na nabycie fragmentów kodów źródłowych od Współpracowników B2B Spółki;

2)zaliczenie do litery „b” wskaźnika wszystkich wydatków na nabycie usług informatycznych od Współpracowników B2B Spółki;

3)zaliczenie do litery „d” wskaźnika wydatków na nabycie autorskich praw do programu komputerowego od Współpracowników B2B Spółki?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca uzyskuje (będzie uzyskiwał) kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 1, ust. 2 w zw. z ust. 7, ust. 3 i 4-6 u.p.d.o.p., które będzie mógł opodatkować preferencyjną stawką 5% podatku dochodowego od osób prawnych.

1.1. Kwalifikowane prawo własności intelektualnej

W pierwszej kolejności należy określić, czy w niniejszej sprawie mamy do czynienia z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, o których mowa w art. 24d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zatem z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej będziemy mieli do czynienia przy spełnieniu łącznie trzech warunków:

1) zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

2) należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 24d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;

3) podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Ad. (1) Program komputerowy został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej

W ramach tego warunku, kwalifikowane prawo własności intelektualnej musi zostać wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej.

Oznacza to, że:

1) podatnik musi prowadzić działalność badawczo-rozwojową;

2) podatnik musi wytwarzać, rozwijać lub ulepszać kwalifikowane prawo własności intelektualnej (prowadzić kwalifikowaną działalność badawczo-rozwojową).

Działalność badawczo-rozwojowa Wnioskodawcy

Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca prowadzi (i będzie prowadził) działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26-28 u.p.d.o.p.

W pierwszej kolejności należy wskazać na zakres definicyjny działalności badawczo-rozwojowej. Przez działalność badawczo-rozwojową, zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, rozumie się działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Przez prace rozwojowe, zgodnie z art. 4a pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, rozumie się prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Uzupełniając powyższą definicję należy przytoczyć art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, zgodnie z którym prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Mając na względzie powyższe definicje wyróżnia się 3 kryteria działalności badawczo-rozwojowej:

1) twórczość,

2) systematyczność, oraz

3) zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

ad. 1) Twórczość

O twórczym charakterze działalności możemy mówić, gdy podmiot tworzy innowacyjne rozwiązania, które w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika, a rezultat działalności powinien być odpowiednio ustalony i mieć charakter indywidualny i oryginalny.

W niniejszej sprawie, Wnioskodawca kształtuje (i zamierza kształtować w przyszłości) nowe funkcjonalności w tworzonych narzędziach informatycznych, które nie tylko będą odzwierciedlać potrzeby rynku i klientów, ale ukształtuje je w taki sposób, dzięki którym przyczynią się do znacznego usprawnienia procesów biznesowych u klientów.

Tworzone programy komputerowe mają (i będą miały) charakter indywidualny i oryginalny oraz rezultat działalności jest (i będzie) odpowiednio utrwalony (programy zapisywane będą w repozytorium Wnioskodawcy). Programy komputerowe tworzone przez Wnioskodawcę mają (i będą miały) charakter innowacyjny w zakresie prowadzonego przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa. Charakter twórczy takiej działalności Wnioskodawcy będzie zatem spełniony.

W celu realizacji innowacyjnych programów komputerowych, Wnioskodawca współpracuje (i zamierza współpracować) (...). Zakres aktywności Współpracowników B2B Wnioskodawcy będzie miał charakter zindywidualizowanej i kreatywnej działalności, która ma prowadzić do powstania (...). (...).

Z nabytych od Współpracowników B2B (...) Wnioskodawca tworzy (i będzie tworzył) (...). Bezpośrednim rezultatem prowadzonych przez Wnioskodawcę prac mają być (...). Produkty tworzone przez Wnioskodawcę mają (i będą miały) złożony charakter (...). Zakres aktywności Wnioskodawcy ma (i będzie miał) charakter zindywidualizowanej i kreatywnej działalności prowadzącej do powstania innowacyjnych programów komputerowych.

Tym samym, działalność Wnioskodawcy spełnia (i będzie spełniała) przesłankę twórczości.

ad.2) Systematyczność

Działalność systematyczna, to przede wszystkim taka działalność, która prowadzona jest w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

W niniejszej sprawie, Wnioskodawca prowadzi (i zamierza prowadzić) działalność w sposób zorganizowany, a więc metodyczny. Wnioskodawca nabywa (zamierza nabywać) od swoich Współpracowników B2B (...). (...). Praca wykonywana w ramach projektów odbywa się (będzie odbywała się) według określonego harmonogramu oraz metodyki działań, a więc ma (i będzie miała) charakter zaplanowany i metodyczny.

W związku z powyższym, w niniejszej sprawie działalność Wnioskodawcy będzie miała charakter systematyczny.

ad. 3) Zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania jej do tworzenia nowych zastosowań

W niniejszej sprawie działalność Wnioskodawcy ma (i będzie miała) na celu wykorzystywanie wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Działalność Wnioskodawcy polega (i będzie polegała) na wykorzystaniu zasobów wiedzy w celu tworzenia nowych, innowacyjnych programów komputerowych, objętych ochroną prawnoautorską w postaci autorskich praw do programów komputerowych.

Tym samym, zostanie spełniona przesłanka zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystywania jej do tworzenia nowych zastosowań.

W konsekwencji zostaną spełnione wszystkie przesłanki uznania działalności Wnioskodawcy za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu przepisów art. 4a pkt 26-28 u.p.d.o.p.

Powyższe również potwierdza, że Wnioskodawca prowadzi (i będzie prowadził) działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 u.p.d.o.p.

Wytwarzanie, rozwinięcie lub ulepszenie kwalifikowanych praw własności intelektualnej (kwalifikowana działalność badawczo-rozwojowa Wnioskodawcy).

Kwalifikowana działalność badawczo-rozwojowa, to taka działalność badawczo-rozwojowa, która prowadzi do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Jak zostało wykazane powyżej, Wnioskodawca rozwija i ulepsza (i będzie rozwijał, ulepszał), programy komputerowe, a w konsekwencji autorskie prawa do programów komputerowych w ramach prowadzonej przez siebie działalności badawczo-rozwojowej. Jednocześnie należy wskazać, że autorskie prawa do programów komputerowych zaliczane są do kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Tym samym, dojdzie do spełnienia przesłanki uzyskiwania dochodów przez Wnioskodawcę z kwalifikowanej działalności badawczo-rozwojowej, a więc takiej działalności, w ramach której dochodzi do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ad. (2) Katalog praw własności intelektualnej

Zgodnie z art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Do elementów programu komputerowego chronionych prawem autorskim zalicza się:

1) formę programów, a więc informacje zawarte w kodzie źródłowym programu komputerowego, w opisie procedur operacyjnych, zestawieniu danych, w informacjach konwersacyjnych i dialogowych;

2) interfejsy - gdy informacje, które zostały uzyskane na podstawie dekompilacji danego interfejsu nie pozwalają na opracowanie interfejsu zastępczego, to w takiej sytuacji należy wykreować możliwość przeniesienia interfejsu do innego kompatybilnego programu, gdyż sam interfejs nie stanowiłby przedmiotu ochrony.

Wytwarzane, ulepszane lub rozwijane wytwory prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez Wnioskodawcę będą spełniać definicję programu komputerowego. Ponadto takie programy komputerowe będą chronione prawem autorskim. Ochrona ta wynika z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych - programy komputerowe wytwarzane, rozwijane lub ulepszane przez Wnioskodawcę będą objęte ochroną jako przedmiot autorskiego prawa do programów komputerowych, dlatego będą one zaliczane do kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ad. (3) Podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska

Programy komputerowe wytwarzane, rozwijane lub ulepszane przez Wnioskodawcę będą podlegały ochronie z tytułu praw autorskich na podstawie przepisów art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Tym samym, w niniejszej sprawie zostały spełnione wszystkie 3 przesłanki uznania, że Wnioskodawca wytwarza, rozwija lub ulepsza kwalifikowane prawa własności intelektualnej w postaci praw autorskich do programu komputerowego.

1.2. Osiąganie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej

W kolejnym kroku niezbędne jest określenie, czy Wnioskodawca uzyskuje kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 24d ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata):

1) z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2) ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4) z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Tym samym, Podatnik będzie mógł zaliczyć do dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej dochody osiągane z tytułu:

•opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej na programy komputerowe wytworzone, rozbudowane lub ulepszone przez Wnioskodawcę;

•ze sprzedaży autorskiego prawa majątkowego do programów komputerowych;

•ze sprzedaży autorskiego prawa majątkowego do programów komputerowych uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

•z odszkodowania za naruszenie autorskiego prawa do programu komputerowego, jeżeli zostanie uzyskane w postępowaniu spornym, w tym w postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Wnioskodawca udziela lub przenosi (i będzie udzielał licencji lub przenosił) na swoich klientów/kontrahentów prawa autorskie do programu komputerowego wytworzonego, rozwiniętego lub ulepszonego w ramach swojej działalności. Wnioskodawca będzie:

1) określał wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw do programu komputerowego jako odrębną pozycję w umowie z klientem/kontrahentem - w takim przypadku przychodem z tego tytułu będzie wynagrodzenie wprost określone w umowie (art. 24d ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych);

2) jeżeli nie będzie możliwe określenie wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw do programu komputerowego jako odrębnej pozycji w umowie z klientem/kontrahentem, wynagrodzenie z tego tytułu będzie zawarte w cenie usługi/produktu sprzedawanego przez Wnioskodawcę, to Wnioskodawca będzie określał wynagrodzenie z tego tytułu na zasadach rynkowych na podstawie zasad określonych w przepisach o cenach transferowych (art. 11c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), opisanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym przez Wnioskodawcę.

Tym samym, opisane przez Wnioskodawcę dochody będą mogły być zaliczane do kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

1.3. Opodatkowanie preferencyjną stawka podatku kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej

Finalnie należy ustalić, w jaki sposób kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powinny być opodatkowane przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Natomiast zgodnie z art. 24d ust. 3 - ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru: (a + b)* 1,3 / a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d. od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11 a ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d. od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11 a ust. 1 pkt 4.

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Uzyskiwane przez Wnioskodawcę kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (autorskich praw do programów komputerowych) będę mogły być zaliczane przez Wnioskodawcę do podstawy opodatkowania preferencyjną stawką podatku dochodowego (art. 24d ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Tak obliczona podstawa opodatkowania zostanie przez Wnioskodawcę skorygowana o tzw. wskaźnik nexus, z zastosowaniem reguł określonych w art. 24d ust. 4-6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Dopiero do tak obliczonej podstawy opodatkowania Wnioskodawca będzie mógł zastosować preferencyjną stawkę podatku dochodowego w wysokości 5% na podstawie art. 24d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podsumowując, Wnioskodawca uzyskuje (i będzie uzyskiwał) dochody osiągane z tytułu licencjonowania, sprzedaży autorskiego prawa do programów komputerowych, które stanowią (i stanowić będą) dla niego kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 24d ust. 1, ust. 2 w zw. z ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wszystkie kwalifikowane dochody (obliczane z uwzględnieniem wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz reguł wynikających z art. 24d ust. 5-6 tejże ustawy) Wnioskodawca będzie mógł opodatkować preferencyjną stawką 5%, o której mowa w art. 24d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Możliwość opodatkowania preferencyjną stawką 5% dochodów uzyskiwanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci autorskich praw do programu komputerowych, w tym praw do programów z zakresu Machine Learning i Business Inteligence, została potwierdzona przez organy podatkowe w interpretacjach indywidualnych (wydanych na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednakże ustalenia poczynione w tych interpretacjach są aktualne na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), tj. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

•z 12 sierpnia 2021 r., Znak 0113-KDIPT2-2.4011.525.2021.1.SR;

•z 4 maja 2021 r., Znak 0113-KDIPT2-2.4011.395.2021.2.MP;

•z 8 lipca 2019 r., Znak 0115-KDIT3.4011.224.2019.3.MR;

•z 4 lipca 2019 r., Znak 0113-KDIPT2-1.4011.243.2019.1.BO.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca prawidłowo oblicza wskaźnik nexus, o którym mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, poprzez:

•zaliczenie do litery „b” wskaźnika wydatków na nabycie fragmentów kodów źródłowych od Współpracowników B2B Spółki;

•zaliczenie do litery „b” wskaźnika wydatków na nabycie usług informatycznych od Współpracowników B2B Spółki;

•zaliczenie do litery „d” wskaźnika wydatków na nabycie autorskich praw do programu komputerowego.

1. Zaliczenie do litery „b” wskaźnika wydatków na nabycie fragmentów kodów źródłowych od Współpracowników B2B Spółki

Dla określenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej niezbędne jest określenie tzw. wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wskaźnik obliczany jest dla każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oddzielnie.

Tym samym, do litery „b” wskaźnika nexus zalicza się wydatki na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Aby można było zaliczyć poniesione przez podatnika wydatki do litery „b” wskaźnika nexus, muszą być spełnione następujące przesłanki:

1) podatnik nabywa wyniki prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej;

2) wydatki podatnika nie stanowią wydatków na nabycie kwalifikowanych praw własności intelektualnej (litera „d” wskaźnika);

3) podatnik nabywa wyniki prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych lub art. 23m ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad. (1) Podatnik nabywa wyniki prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej

Spółka nabywa od swoich Współpracowników B2B (...). (...).

Wytwarzanie przez współpracowników (...) spełnia wymogi definicyjne działalności badawczo-rozwojowej.

Ponadto należy wskazać, że nabywane fragmenty kodów źródłowych wykorzystywane będą przez Spółkę do wytwarzania kwalifikowanych praw własności intelektualnych.

Wydatki na nabycie od Współpracowników B2B Spółki kodów źródłowych należy zaliczyć do wydatków na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Ad. (2) Wydatki podatnika nie stanowią wydatków na nabycie kwalifikowanych praw własności intelektualnej (litera „d” wskaźnika)

Zdaniem Wnioskodawcy, fragmenty kodów źródłowych, które Wnioskodawca zamierza zaliczyć do lit. „b” wskaźnika nexus będą wykorzystywane przez Spółkę do tworzenia dopiero samodzielnego i w pełni funkcjonalnego programu komputerowego. W tym znaczeniu, nie będą stanowiły samodzielnego programu komputerowego.

Wydatki na nabycie fragmentów kodów źródłowych nie stanowią wydatków na nabycie kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ad. (3) Podatnik nabywa wyniki prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Współpracownicy B2B Spółki nie spełniają przesłanek uznania ich za podmioty powiązane w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dlatego są zaliczeni do podmiotów niepowiązanych w rozumieniu ww. ustaw.

Jak wynika z powyższego, zostały spełnione wszystkie warunki uznania poniesionych przez Wnioskodawcę wydatków na nabycie fragmentów kodów źródłowych od Współpracowników B2B za wydatki określone w lit. „b” wskaźnika nexus.

2. Zaliczenie do litery „b” wskaźnika wydatków na nabycie usług informatycznych od Współpracowników B2B Spółki.

Zachowując powyższą argumentację dotyczącą fragmentów kodów źródłowych, zdaniem Spółki, wydatki Wnioskodawcy na nabycie usług informatycznych od Współpracowników B2B mogą być zaliczone do wydatków określonych w lit. „b” wskaźnika nexus.

3. Zaliczenie do litery „d” wskaźnika na nabycie autorskich praw do programu komputerowego.

Zgodnie z art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do litery „d” wskaźnika nexus zalicza się wydatki na nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kwalifikowanych praw własności intelektualnej, zgodnie z art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zalicza się autorskie prawo majątkowe do programu komputerowego.

Zdarza się, że Spółka nabywa (będzie nabywać) również od swoich współpracowników kwalifikowane prawa własności intelektualnej w postaci praw autorskich do programów komputerowych, które następnie rozwija albo ulepsza.

Do tego katalogu, zdaniem Wnioskodawcy, zalicza się gotowe programy komputerowe, które Spółka nabywa od swoich Współpracowników B2B.

Tym samym, Wnioskodawca powinien zaliczyć wydatki na nabycie programów komputerowych od współpracowników Spółki do litery „d” wskaźnika nexus.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r., poz. 278 ze zm., dalej: „updop”, „ustawa o CIT”):

W myśl art. 4a pkt 27 updop:

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1571 ze zm.),

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 updop:

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Aby Państwa działalność spełniała przesłanki działalności badawczo-rozwojowej, przeprowadzę analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 updop).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 updop, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 4a pkt 26 updop wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

W ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematycznie prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. (...) itp.).

Prace rozwojowe mogą obejmować nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Przepisy o działalności badawczo-rozwojowej należy interpretować ściśle. Zatem, tylko te działania podatnika można zaliczyć do działalności badawczo-rozwojowej, które wyczerpują znamiona definicji zawartej w treści art. 4a pkt 26 updop, co oznacza, że aktywność podatnika winna być nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym (które nie mają odtwórczego charakteru), związanych z postępem naukowym czy technologicznym.

Na powyższe kryteria wskazał także Minister Finansów w Objaśnieniach podatkowych z 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (dalej także: „Objaśnienia MF”), które w części 3.2.1. poświęcone są pojęciu działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z Objaśnieniami MF, przez działalność twórczą należy rozumieć zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia, powstania czegoś, a twórczość działalności badawczo-rozwojowej przejawiać się może m.in.: opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Jak wskazano w Objaśnieniach MF (na co zwróciłem już uwagę powyżej), w świetle obowiązujących w Polsce znaczeń pojęcia „systematyczność”, prowadzenie działalności w taki sposób może oznaczać realizację tego rodzaju działań:

‒w znaczeniu pierwszym – w sposób stały, od dłuższego czasu (regularnie), bądź

‒w znaczeniu drugim – w sposób uporządkowany, według pewnego systemu (planowo, metodycznie).

Dla potrzeb definicji działalności badawczo-rozwojowej, kryterium to należy rozumieć zgodnie z drugim znaczeniem. W świetle powyższego oznacza to, że kryterium systematyczności jest spełnione, gdy działalność prowadzona jest w sposób uporządkowany, według pewnego systemu (metodycznie, zgodnie z planem).

Trzecim kryterium uznania danej działalności za badawczo-rozwojową jest zwiększanie zasobów wiedzy (zgodnie z Objaśnieniami MF – pkt 43, to pojęcie odnosi się przede wszystkim do badań naukowych) lub wykorzystania istniejących zasobów wiedzy (na co nakierowane są przede wszystkim prace rozwojowe, obejmujące zdobywanie, łączenie i kształtowanie wiedzy) do tworzenia nowych zastosowań (nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług).

Jednocześnie, jak zauważono w treści cytowanych Objaśnień MF, ustawodawca nie zdefiniował sformułowania „zwiększania zasobów wiedzy”, jednak przyjąć można, że sformułowanie to należy rozumieć z perspektywy danego podatnika a kluczowym jest element celowościowy (tj. zwiększenie poziomu wiedzy oraz wykorzystanie jej do tworzenia nowych zastosowań), bez względu na to, czy zdobywana wiedza stanowić będzie nowość tylko z perspektywy danego podmiotu, albo czy po jej zastosowaniu będzie służyć wyłącznie jednemu podmiotowi, czy też znajdzie szersze zastosowanie (por. pkt 45 Objaśnień MF).

Tylko te działania podatnika można zaliczyć do działalności badawczo-rozwojowej, które wyczerpują znamiona definicji zawartej w treści art. 4a pkt 26-28 updop.

Stwierdzam, że Państwa działalność polegająca na tworzeniu oraz rozwoju i ulepszaniu programów komputerowych, o których mowa we wniosku, spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 24d ust. 1 updop:

W myśl art. 24d ust. 2 updop:

Zgodnie z art. 24d ust. 3 updop:

Dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Sposób obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zawarty jest w art. 24d ust. 4 updop. Zgodnie z treścią tego przepisu:

Stosownie do art. 24d ust. 5 updop:

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1 (art. 24d ust. 6 ww. ustawy).

Zgodnie z treścią art. 24d ust. 7 updop:

Obowiązki podatników podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 24d updop, zostały określone w art. 24e updop.

W myśl art. 24e ust. 1 updop:

Zgodnie z art. 24e ust. 2 updop:

Do kwalifikowanych praw własności intelektualnej, zgodnie z cytowanym powyżej art. 24d ust. 2 pkt 8 updop, zalicza się autorskie prawo majątkowe do programu komputerowego.

Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX, ustawa o CIT nie definiuje pojęcia „programu komputerowego” oraz brak w świetle polskiego prawa precyzyjnego określenia zakresu „autorskiego prawa do programu komputerowego”. Praktyka stosowania tego pojęcia na świecie potwierdza, że ze względu na dynamiczny rozwój nowych technologii, w których programy komputerowe zajmują kluczową pozycję, nie da się ustalić wyczerpującej i niezmiennej definicji tego pojęcia oraz uniknąć rozbieżności (wyrok irlandzkiego sądu II instancji z 1995 r. w sprawie News Datacom Ltd. versus Satellite Decoding Systems, (1995) FSR 201 oraz wyrok australijskiego sądu I instancji z 4 czerwca 1997 r. w sprawie Powerflex Services Pty Ltd v Data Access Corporation, (1997) FCA 490; 37 IPR 436). Należy zatem odwołać się w tym względzie do przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 24 ze zm., dalej: „Ustawa o prawie autorskim”).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy:

Stosownie do art. 1 ust. 2 pkt 1 Ustawy o prawie autorskim:

Szczególne postanowienia dotyczące praw autorskich do programu komputerowego zawierają art. 74 ust. 1 i następne Ustawy o prawie autorskim.

Zgodnie z art. 74 ust. 1 i 2 tej ustawy:

Podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów), ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. O ocenie charakteru indywidualnej pracy twórczej nie decydują postanowienia umowy, ale rzeczywisty wkład pracy każdego z twórców programu komputerowego, co podlega każdorazowo odrębnej ocenie. Doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne podejścia do definiowania pojęcia „autorskiego prawa do programu komputerowego”, które wskazują, że część chronioną prawem jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego” w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego jakim jest program komputerowy. Fundamentem informatycznego rozumienia programu komputerowego jest samo pojęcie „programu”, czyli zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Zatem, program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu.

Pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 24d ust. 2 pkt 8 updop, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności lub opłat wynikających z umowy licencyjnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

Podatnik, który będzie chciał skorzystać z preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa podkreślić należy, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

1.zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

2.należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 24d ust. 2 updop;

3.podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczypospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Stwierdzam, że wskazane przez Państwa programy komputerowe będące efektem tworzenia lub rozwijania programów komputerowych, spełniają definicję kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o CIT.

Mogą Państwo zastosować stawkę 5% do dochodu osiąganego ze sprzedaży tych autorskich praw do programów komputerowych oraz z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, a także do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi. Przysługiwać będzie Państwu również prawo do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów uzyskanych w latach kolejnych, jeżeli nie zmieni się stan faktyczny lub nie ulegną zmianie przepisy prawa podatkowego w tym zakresie.

Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1, dotyczącego ustalenia, czy w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca uzyskuje kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 1, ust. 2 w zw. z ust. 7, ust. 4 updop, które będzie mógł opodatkować odpowiednio preferencyjną stawką 5% podatku dochodowego od osób prawnych, jest prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do pytania nr 2 wskazuję, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

·dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

·wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT.

Dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

·dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

·wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus,należy pamiętać, aby istniał związek między:

·wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem (rozwojem) kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

·kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

·dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia dotycząca prawidłowości obliczania wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 24d ust. 4 updop, poprzez:

·zaliczenie do litery „b” wskaźnika wszystkich wydatków na nabycie fragmentów kodów źródłowych od Współpracowników B2B Spółki;

·zaliczenie do litery „b” wskaźnika wszystkich wydatków na nabycie usług informatycznych od Współpracowników B2B Spółki;

·zaliczenie do litery „d” wskaźnika wydatków na nabycie autorskich praw do programu komputerowego od Współpracowników B2B Spółki.

W pierwszej kolejności stwierdzić należy, że pod literą „b” wskaźnika nexus, należy uwzględniać nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

Z opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że z nabytych od Współpracowników B2B fragmentów kodów źródłowych Państwa Spółka tworzy (będzie tworzyć) kompletny kod źródłowy stanowiący gotowy i samodzielny program komputerowy.

Zatem, wydatki na nabycie fragmentów kodów źródłowych od Współpracowników B2B mogą Państwo zaliczyć do lit. b wskaźnika nexus.

Do litery „b” wskaźnika nexus mogą zostać zaliczone również wydatki na nabycie usług informatycznych od Współpracowników B2B, stanowiące wyniki prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez Współpracowników B2B, będących podmiotami niepowiązanymi z Państwa Spółką w myśl art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

Natomiast, pod literą „d” wskaźnika nexus należy kwalifikować koszty faktycznie poniesione przez podatnika na nabycie przez niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Z opisu sprawy wynika, że jeżeli w wyniku współpracy Współpracownik B2B wytworzy program komputerowy to wynagrodzenie za przeniesienie prawa do takiego programu komputerowego zaliczacie Państwo do lit. „d” wskaźnika nexus.

Wobec powyższego, postępują Państwo prawidłowo zaliczając do litery „d” wskaźnika nexus wydatki z ww. tytułu.

Zatem, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.