Interpretacja indywidualna z dnia 3 października 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.805.2025.1.ALN

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 sierpnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 31 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie:

·nieuznania Państwa za podatnika VAT z tytułu odsprzedaży usług dostępu do Programu korzyści pracowniczych A. w Modelu I na rzecz pracowników oraz emerytów i rencistów;

·uznania Państwa za podatnika VAT z tytułu odsprzedaży usług dostępu do Programu korzyści pracowniczych A. w Modelu II na rzecz pracowników oraz emerytów i rencistów;

·określenia podstawy opodatkowania z tytułu odsprzedaży usług dostępu do Programu korzyści pracowniczych A. w Modelu II na rzecz pracowników i emerytów i rencistów;

·prawa do obniżenia kwoty VAT należnego z tytułu świadczenia usługi dostępu do Programu dla pracowników/emerytów/rencistów, którzy w całości finansują dostęp do Programu korzyści pracowniczych A. w Modelu II o kwotę podatku VAT naliczonego z tytułu zakupu tych usług.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Ad 1-4

Gmina B. (dalej: Gmina) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Gmina rozlicza podatek VAT wspólnie z utworzonymi przez siebie jednostkami budżetowymi i samorządowymi zakładami budżetowymi. Jedną z jednostek budżetowych Gminy jest Urząd Miejski B. (dalej: B.), który jest urzędem gminy, o którym mowa w art. 33 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2024 r. poz. 1465 z późn. zm.).

B. utworzył zakładowy fundusz świadczeń socjalnych (dalej: ZFŚS), spełnia bowiem warunek wskazany w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz.U. z 2024 r. poz. 288), tj. prowadzi działalności w formie jednostki budżetowej, a wiec zobowiązany jest do utworzenia ZFŚS bez względu na liczbę zatrudnionych pracowników.

Zgodnie z przepisami ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych:

Art. 1 ust. 1: Ustawa określa zasady tworzenia przez pracodawców zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, zwanego dalej "Funduszem", i zasady gospodarowania środkami tego Funduszu, przeznaczonego na finansowanie działalności socjalnej organizowanej na rzecz osób uprawnionych do korzystania z Funduszu, na dofinansowanie zakładowych obiektów socjalnych oraz na tworzenie zakładowych żłobków, klubów dziecięcych, przedszkoli oraz innych form wychowania przedszkolnego.

Art. 2 pkt 1: Przez działalność socjalną rozumie się - usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, klubach dziecięcych, sprawowanej przez dziennego opiekuna lub nianię, w przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielanie pomocy materialnej - rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.

Art. 2 pkt 5: Przez osoby uprawnione do korzystania z Funduszu rozumie się pracowników i ich rodziny, emerytów i rencistów - byłych pracowników i ich rodziny oraz inne osoby, którym pracodawca przyznał, w regulaminie, o którym mowa w art. 8 ust. 2, prawo korzystania ze świadczeń socjalnych finansowanych z Funduszu.

Art. 8 ust. 2: Zasady i warunki korzystania z usług i świadczeń finansowanych z Funduszu, z uwzględnieniem ust. 1-1b, oraz zasady przeznaczania środków Funduszu na poszczególne cele i rodzaje działalności socjalnej określa pracodawca w regulaminie ustalanym zgodnie z art. 27 ust. 1 albo art. 30 ust. 6 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. z 2022 r. poz. 854). Pracodawca, u którego nie działa zakładowa organizacja związkowa, uzgadnia regulamin z pracownikiem wybranym przez załogę do reprezentowania jej interesów.

Art. 10: Środkami Funduszu administruje pracodawca.

Art. 12 ust. 1: Środki Funduszu są gromadzone na odrębnym rachunku bankowym.

W B. obowiązuje Regulamin Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych wprowadzony zarządzeniem nr (…) Prezydenta B. z dnia 28 kwietnia 2023 r. w sprawie Regulaminu Zakładowych Świadczeń Socjalnych w Urzędzie Miejskim B., z dniem 1 lipca 2025 r. Regulamin ten został zmieniony zarządzeniem nr (…) Prezydenta B. z dnia 24 czerwca 2025 r.

Zgodnie z § 10 ust. 1 cyt. Regulaminu ZFŚS, pracodawca (B.) ze środków Funduszu w ramach działalności sportowo-rekreacyjnej, na wniosek uprawnionego, może sfinansować (dofinansować) świadczenia w formie gotówkowej lub w formie dopłaty do kart sportowych, przy czym osoba uprawniona może skorzystać tylko z jednej formy dofinansowania. Zgodnie z zapisami cyt. zarządzenia, osobom uprawnionym, którym Pracodawca (B.) dofinansowuje karty sportowe, comiesięczna opłata za kartę, po uwzględnieniu dofinansowania z ZFŚS, zostanie przelana na rachunek podmiotu świadczącego tą usługę na rzecz B., zgodnie z zapisami zawartej z nim umowy.

Zgodnie z zapisami cyt. regulaminu, emeryt, rencista oraz pracownik w trakcie długotrwałej nieobecności (np. przebywający na urlopie wychowawczym) zobowiązany jest do comiesięcznego uiszczania opłaty za kartę na wskazany rachunek bankowy B..

Gmina - Urząd Miejski B. zawarła dnia 21 maja 2025 r. z firmą C. S.A., umowę, której przedmiotem jest świadczenie przez C. S.A. usług w ramach Programu korzyści pracowniczych A. (dalej: Program, A. ) dającego dostęp do obiektów takich jak (w zależności od rodzaju Karty A.) (…).

Osobami uprawnionymi do świadczeń z ZFŚS, które będą mogły przystąpić do Programu są: pracownicy B. oraz emeryci i renciści - (tj. byli pracownicy B., którzy przed uzyskaniem uprawnień emeryta/rencisty mieli status pracownika B., a ustanie ich stosunku pracy nastąpiło w związku z przejściem na emeryturę/rentę).

C. S.A będzie świadczył usługę dostępu do Programu również dla osób zgłoszonych przez uczestniczących w Programie pracowników B.- tj. dzieci, seniorów, osób towarzyszących, przy czym koszty udziału w Programie tych osób będą ponoszone bezpośrednio przez pracowników zgłaszających te osoby. B. nie będzie więc otrzymywał faktury za tę grupę osób, niniejszy wniosek nie dotyczy tej części Umowy.

Mając na uwadze zapisy obowiązującego w B. Regulaminu Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, pracownicy B. oraz emeryci i renciści będą mogli, według swojego wyboru w drodze oświadczenia składanego do B., wybrać jeden z dwóch poniższych modeli dofinansowania do działalności sportowo-rekreacyjnej z ZFŚS.

I. Dofinansowanie z ZFŚS do działalności sportowo-rekreacyjnej w formie częściowego bądź całościowego pokrycia z ZFŚS kosztu dostępu do Programu. Założeniem tego modelu jest, że koszt dostępu do Programu pokrywany jest w części z ZFŚS, a w pozostałej części z własnych środków pracowników, emerytów i rencistów.

W szczególności kwota przypadająca do zapłaty przez:

·pracowników B. będzie potrącana z ich wynagrodzenia za pracę;

·emerytów /rencistów oraz pracowników, którzy nie otrzymują wynagrodzenia z B. - będzie przez nich wpłacana na rachunek bankowy B.

Kwota potrąceń z wynagrodzenia za pracę oraz kwota wpłacona przez emerytów/rencistów oraz pracowników, którzy nie otrzymują wynagrodzenia z B., będzie przekazywana na rachunek bankowy ZFŚS.

Gmina - B. dokonywać będzie zakupu usługi dostępu do Programu A. w części opisanej w pkt I jako pracodawca w celu udostępniania jej osobom uprawnionym do korzystania z ZFŚS na zasadach opisanych w ustawie o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.

II. Dofinansowanie z ZFŚS do działalności sportowo-rekreacyjnej w formie gotówkowej. Ze względu na otrzymanie z ZFŚS dofinansowania do działalności sportowo- rekreacyjnej w gotówce, osoby chcące przystąpić do Programu będą w całości z własnych środków pokrywać koszt dostępu do Programu.

W szczególności całość kwoty za dostęp do Programu przez:

·pracowników B. będzie potrącana z ich wynagrodzenia za pracę;

·emerytów/rencistów oraz pracowników, którzy nie otrzymują wynagrodzenia z B. - będzie przez nich wpłacana na rachunek bankowy B..

Suma powyższych wpłat będzie wpływać na rachunek depozytowy B..

Gmina - B. dokonywać będzie zakupu usługi dostępu do Programu w części opisanej w pkt II celem jej odsprzedaży pracownikom, emerytom i rencistom.

C. S.A. będzie wystawiał Gminie - B. fakturę VAT, w której uwzględni za dany okres rozliczeniowy wysokość kosztów dostępu do Programu dla pracowników B. oraz emerytów i rencistów korzystających z dostępu do Programu na zasadach opisanych w pkt I i II.

Faktura ta będzie płacona przez Gminę - B. z dwóch rachunków bankowych, tj.: za udział w Programie pracowników, emerytów i rencistów korzystających z modelu I faktura płacona będzie z rachunku bankowego ZFŚS (przy czym środki finansowe pochodzić będą w części z ZFŚS, a w części z wpłat/ potrąceń z wynagrodzenia).

Natomiast za udział w Programie pracowników, emerytów i rencistów korzystających z modelu II, faktura płacona będzie z rachunku depozytowego (środki finansowe pochodzić będą w całości z wpłat / potrąceń z wynagrodzenia).

B. będzie posiadał informację o zakupionych przez poszczególnych pracowników, emerytach i rencistach dostępach do Programu, oraz ich cenach netto i brutto.

Pytania

1)Czy Gmina jest podatnikiem VAT z tytułu odsprzedaży na rzecz pracowników oraz emerytów i rencistów usług dostępu do Programu korzyści pracowniczych A. , w modelu opisanym w pkt I stanu faktycznego?

2)Czy Gmina jest podatnikiem VAT z tytułu odsprzedaży na rzecz pracowników oraz emerytów i rencistów usług dostępu do Programu korzyści pracowniczych A. , w modelu opisanym w pkt II stanu faktycznego?

3)Czy podstawą opodatkowania usługi, o której mowa w pytaniu nr 2, tj. odsprzedaży na rzecz pracowników/ emerytów i rencistów korzystających z dostępu do Programu w modelu opisanym w pkt II stanu faktycznego, w danym okresie rozliczeniowym, będzie kwota brutto wyrażona jako iloczyn wartości ceny poszczególnych dostępów do Programu korzyści pracowniczych A. brutto dla tych osób oraz ilości dostępów, pomniejszona o kwotę VAT?

4)Czy Gminie służy prawo do obniżenia kwoty VAT należnego z tytułu świadczenia usługi dostępu do Programu dla pracowników/emerytów/rencistów, którzy w całości finansują dostęp do Programu korzyści pracowniczych A. (tj. w modelu opisanym w pkt II stanu faktycznego) o kwotę VAT naliczonego z tytułu zakupu tych usług, przy czym kwotę VAT naliczonego stanowi wyłącznie kwota VAT od nabycia przez Gminę dostępu do Programu dla pracowników korzystających z modelu opisanego w pkt II stanu faktycznego?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1 i 2

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2025 r. poz. 775 z późn. zm.) (dalej: ustawa o VAT), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Aby dane świadczenie było opodatkowane VAT musi być wykonywane przez podatnika VAT, działającego w takim charakterze. Zgodnie więc z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Środki ZFŚS przeznacza się na finansowanie działalności socjalnej organizowanej na rzecz osób uprawnionych do korzystania z Funduszu, na dofinansowanie zakładowych obiektów socjalnych oraz na tworzenie zakładowych żłobków, klubów dziecięcych, przedszkoli oraz innych form wychowania przedszkolnego (art. 1 ust. 1 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych).

Art. 2 pkt 1: Przez działalność socjalną rozumie się - usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, klubach dziecięcych, sprawowanej przez dziennego opiekuna lub nianię, w przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielanie pomocy materialnej - rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową;

Art. 2 pkt 5: Przez osoby uprawnione do korzystania z Funduszu rozumie się pracowników i ich rodziny, emerytów i rencistów - byłych pracowników i ich rodziny oraz inne osoby, którym pracodawca przyznał, w regulaminie, o którym mowa w art. 8 ust. 2, prawo korzystania ze świadczeń socjalnych finansowanych z Funduszu;

Art. 8 ust. 2: Zasady i warunki korzystania z usług i świadczeń finansowanych z Funduszu, z uwzględnieniem ust. 1-1b, oraz zasady przeznaczania środków Funduszu na poszczególne cele i rodzaje działalności socjalnej określa pracodawca w regulaminie ustalanym zgodnie z art. 27 ust. 1 albo art. 30 ust. 6 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. z 2022 r. poz. 854). Pracodawca, u którego nie działa zakładowa organizacja związkowa, uzgadnia regulamin z pracownikiem wybranym przez załogę do reprezentowania jej interesów.

Art. 10: Środkami Funduszu administruje pracodawca.

Art. 12 ust. 1: Środki Funduszu są gromadzone na odrębnym rachunku bankowym.

Jak opisano w stanie faktycznym, w B. działa Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych, a środki z ZFŚS przeznacza się między innymi na działalność kulturalno-oświatową oraz sportowo- rekreacyjną.

W przedmiocie pytania nr 1, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, czy jest on podatnikiem VAT z tytułu odsprzedaży na rzecz pracowników oraz emerytów i rencistów usług dostępu do Programu korzyści pracowniczych A. , w sytuacji gdy zakup usług w części finansowany jest z ZFŚS, a w części ze środków potrąconych z wynagrodzenia za pracę lub wpłaconych na rachunek B. przez emerytów/rencistów oraz pracowników, którzy nie otrzymują wynagrodzenia (model opisany w pkt l stanu faktycznego).

Wnioskodawca powołuje w tym miejscu Pismo Ministerstwa Finansów z dnia 27 maja 2013 r. PT1/033/20/831/KSB/12/RD50859, w którym podano, że działania pracodawcy polegające wyłącznie na dokonywaniu zakupów od osób trzecich, których nabyciu następuje w całości ze środków Funduszu w celu udostępniania ich osobom uprawnionym na zasadach opisanych w ustawie o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, podejmowane są poza sferą prowadzonej przez pracodawcę działalności gospodarczej. Tym samym czynności te nie są podejmowane przez pracodawcę w charakterze podatnika podatku VAT. Jak podkreślono dalej, powyższe odnosi się również do sytuacji gdy nabyte świadczenia (jako przykład Ministerstwo podaje karnety uprawniające do korzystania z basenów, siłowni i innych obiektów sportowych) współfinansuje beneficjent, tj. osoba uprawniona do korzystania z Funduszu, albowiem sam sposób finansowania nie zmienia charakteru rzeczonych świadczeń.

Gmina w pełni podziela powyższe stanowisko Ministerstwa. W ocenie Gminy nie można mówić o tym, że B. jako pracodawca tworzący ZFŚS i nim administrujący działa w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

W ocenie Gminy, B. działa w niniejszym zakresie jako pracodawca administrujący ZFŚS, który zapewnia pracownikom oraz emerytom i rencistom dostęp do świadczeń zakupionych od C. SA. Świadczenia te współfinansowane są z ZFŚS, pracownik oraz emeryt/rencista dopłaca jedynie część ceny.

W ocenie Gminy, dopłata przez pracownika oraz emeryta/rencistę do finansowania nie zmienia tego, że Gmina - B. nie wykonuje działalności gospodarczej w tym zakresie.

Podobnie Dyrektor Krajowej Informacji Podatkowej uznał w interpretacji indywidualnej z dnia 21.12.2021 r. 0113-KDIPT1-1.4012.802.2021.1.MSU.

Wyrażając własne stanowisko w zakresie pytania nr 1, w ocenie Gminy nie jest ona podatnikiem VAT z tytułu odsprzedaży na rzecz pracowników oraz emerytów i rencistów usług dostępu do Programu korzyści pracowniczych A. , w modelu opisanym w pkt I stanu faktycznego.

W przedmiocie pytania nr 2, wątpliwości wnioskodawcy dotyczą tego, czy jest on podatnikiem VAT z tytułu odsprzedaży na rzecz pracowników oraz emerytów i rencistów usług dostępu do Programu korzyści pracowniczych A. , w sytuacji gdy zakup usług jest finansowany w całości przez pracowników, emerytów/rencistów, oraz czy odsprzedaż tej usługi podlega opodatkowaniu VAT, model opisany w pkt II stanu faktycznego.

W ocenie Gminy, odsprzedawana przez Gminę usługa dostępu do Programu korzyści pracowniczych A. spełnia definicję usługi, o której mowa w art. 8 ust. 1, w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Zgodnie natomiast z przepisem art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

W niniejszej sprawie w ocenie Gminy, Gmina działa jako podatnik od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, ponieważ dokonuje jednocześnie zakupu usługi i jej odsprzedaży na rzecz pracowników, emerytów/rencistów. Usługa w całości finansowana jest przez pracowników, emerytów/rencistów, w związku z czym zastosowanie znajdzie również przepis art. 8 ust. 2a ustawy o VAT.

Wyrażając własne stanowisko w zakresie pytania nr 2, w ocenie Gminy, dokonując odsprzedaży na rzecz pracowników oraz emerytów i rencistów usług w ramach Programu korzyści pracowniczych A. , w sytuacji gdy zakup usług jest finansowany w całości przez pracowników, emerytów/rencistów, Gmina jest podatnikiem VAT, a usługa podlega opodatkowaniu VAT (model opisany w pkt II stanu faktycznego).

Ad. 3

W przedmiocie pytania nr 3, wątpliwości Gminy dotyczą podstawy opodatkowania usługi opisanej w pytaniu nr 2, a więc dotyczącej osób korzystających z modelu II opisanego w stanie faktycznym. Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Zgodnie z art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy o VAT, podstawa opodatkowania obejmuje podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku.

Mając na uwadze powyższe, podstawą opodatkowania usługi dostępu do Programu A. w danym okresie rozliczeniowym dla osób korzystających z modelu II opisanego w stanie faktycznym, będzie kwota brutto wyrażona jako iloczyn wartości ceny poszczególnych dostępów do Programu A. brutto dla tych osób oraz ilości dostępów, pomniejszona o kwotę VAT.

Ad.4

W przedmiocie pytania nr 4, Gmina prosi o wyjaśnienie czy służy jej prawo do obniżenia kwoty VAT należnego z tytułu świadczenia usługi dostępu do Programu dla pracowników/emerytów/rencistów, którzy w całości finansują dostęp do Programu korzyści pracowniczych A. (tj. w modelu opisanym w pkt II stanu faktycznego) o kwotę VAT naliczonego z tytułu zakupu tych usług, przy czym kwotę VAT naliczonego stanowi wyłącznie kwota VAT od nabycia przez Gminę dostępu do Programu dla pracowników korzystających z modelu opisanego w pkt II stanu faktycznego. Jak podano w stanie faktycznym, usługa dostępu do Programu korzyści pracowniczych A. , która będzie w całości finansowana przez pracowników oraz emerytów/rencistów zakupywana jest przez Gminę - B. celem odsprzedaży pracownikom. Gmina będzie miała informację o ilości oraz wartości dostępów do Programu, które finansowane są w całości przez pracowników.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie natomiast z art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

W niniejszej sprawie zakup dostępu do Programu opisany w pkt II stanu faktycznego wykorzystywany jest do wykonywania czynności opodatkowanej VAT (odsprzedaży na rzecz pracowników, emerytów/rencistów, który w całości finansują dostęp do Programu).

Jednocześnie B. ma informację o ilości i wartości sprzedaży dostępów do Programu dla poszczególnych pracowników, tak więc będzie mógł spełnić warunek opisany w art. 90 ust. 1 ustawy o VAT i z faktury otrzymanej do C. S.A. określić kwotę podatku, co do której przysługuje prawo do odliczenia VAT.

W związku z powyższym, Gminie służy prawo do obniżenia kwoty VAT należnego z tytułu świadczenia usługi dostępu do Programu dla pracowników/emerytów/rencistów, którzy w całości finansują dostęp do Programu korzyści pracowniczych A. (tj. w modelu opisanym w pkt II stanu faktycznego) o kwotę VAT naliczonego z tytułu zakupu tych usług, przy czym kwotę VAT naliczonego stanowi wyłącznie kwota VAT od nabycia przez Gminę dostępu do Programu dla pracowników korzystających z modelu opisanego w pkt II stanu faktycznego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Natomiast z art. 8 ust. 1 ustawy wynika, że:

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

W świetle art. 8 ust. 2a ustawy:

Przepis ten jest źródłem praw i obowiązków podatników w odniesieniu do świadczeń określanych mianem „odsprzedaży” lub „refakturowania” usług. W związku z tym należy stwierdzić, że nabycie usług oraz ich późniejsza odsprzedaż (z marżą czy bez) powinny być zawsze traktowane jako dwie odrębne transakcje usługowe.

Powyższy przepis jest odpowiednikiem art. 28 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego u podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, który stanowi, że:

Oznacza to, że podmiot świadczący (sprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie.

W świetle uregulowań art. 8 ust. 2a ustawy, należy przyjąć, że nawet jeśli podmiot faktycznie nie świadczy usługi (osobiście nie wykonuje czynności), jednakże pośrednio bierze udział w jej świadczeniu (czego nie należy utożsamiać z pośrednictwem w jej świadczeniu) – a jego udział przejawia się w odsprzedaży tych usług – to dla potrzeb podatku od towarów i usług, takie zachowanie jest traktowane na równi ze świadczeniem konkretnej usługi. Podmiot ten staje się zatem podatnikiem ze wszystkimi wynikającymi z tego konsekwencjami, tj. w szczególności powinien opodatkować tę usługę według zasad dla niej przewidzianych oraz udokumentować ją.

Z treści powołanego na wstępie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

We wniosku wskazali Państwo, że są Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Utworzyli Państwo zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, do którego utworzenia są Państwo zobowiązani bez względu na liczbę zatrudnionych pracowników.

21 maja 2025 r. zawarli Państwo umowę z firmą C. S.A., której przedmiotem jest świadczenie przez C. S.A. usług w ramach Programu korzyści pracowniczych A. (dalej: Program, A. ) dającego dostęp do obiektów takich jak (w zależności od rodzaju Karty A. ): (…). Osobami uprawnionymi do świadczeń z ZFŚS, które będą mogły przystąpić do Programu, których dotyczy wniosek o interpretację, są: pracownicy oraz emeryci i renciści - (tj. byli pracownicy, którzy przed uzyskaniem uprawnień emeryta/rencisty mieli status pracownika, a ustanie ich stosunku pracy nastąpiło w związku z przejściem na emeryturę/rentę).

Zgodnie z zapisami Regulaminu Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych emeryt, rencista oraz pracownik w trakcie długotrwałej nieobecności (np. przebywający na urlopie wychowawczym) zobowiązany jest do comiesięcznego uiszczania opłaty za kartę na wskazany rachunek bankowy.

Mając na uwadze zapisy obowiązującego Regulaminu Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, pracownicy oraz emeryci i renciści będą mogli, wybrać jeden dwóch poniższych modeli dofinansowania do działalności sportowo-rekreacyjnej z ZFŚS.

Model I

Dofinansowanie z ZFŚS do działalności sportowo-rekreacyjnej w formie częściowego bądź całościowego pokrycia z ZFŚS kosztu dostępu do Programu. Założeniem tego modelu jest, że koszt dostępu do Programu pokrywany jest w części z ZFŚS, a w pozostałej części z własnych środków pracowników, emerytów i rencistów.

W szczególności kwota przypadająca do zapłaty przez:

·pracowników będzie potrącana z ich wynagrodzenia za pracę;

·emerytów /rencistów oraz pracowników, którzy nie otrzymują wynagrodzenia - będzie przez nich wpłacana na Państwa rachunek bankowy.

Kwota potrąceń z wynagrodzenia za pracę oraz kwota wpłacona przez emerytów/rencistów oraz pracowników, którzy nie otrzymują wynagrodzenia, będzie przekazywana na rachunek bankowy ZFŚS.

W modelu I będą Państwo kupować usługi dostępu do Programu A. jako pracodawca w celu udostępniania jej osobom uprawnionym do korzystania z ZFŚS na zasadach opisanych w ustawie o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.

Model II

II. Dofinansowanie z ZFŚS do działalności sportowo-rekreacyjnej w formie gotówkowej. Ze względu na otrzymanie z ZFŚS dofinansowania do działalności sportowo- rekreacyjnej w gotówce, osoby chcące przystąpić do Programu będą w całości z własnych środków pokrywać koszt dostępu do Programu.

W szczególności całość kwoty za dostęp do Programu przez:

• pracowników B. będzie potrącana z ich wynagrodzenia za pracę;

• emerytów/rencistów oraz pracowników, którzy nie otrzymują wynagrodzenia z B. - będzie przez nich wpłacana na rachunek bankowy B..

Suma powyższych wpłat będzie wpływać na rachunek depozytowy B..

Gmina - B. dokonywać będzie zakupu usługi dostępu do Programu w części opisanej w pkt II celem jej odsprzedaży pracownikom, emerytom i rencistom.

C. S.A. będzie wystawiał Gminie - B. fakturę VAT, w której uwzględni za dany okres rozliczeniowy wysokość kosztów dostępu do Programu dla pracowników B. oraz emerytów i rencistów korzystających z dostępu do Programu na zasadach opisanych w pkt I i II.

Faktura ta będzie płacona przez Gminę - B. z dwóch rachunków bankowych, tj.: za udział w Programie pracowników, emerytów i rencistów korzystających z modelu I faktura płacona będzie z rachunku bankowego ZFŚS (przy czym środki finansowe pochodzić będą w części z ZFŚS, a w części z wpłat/ potrąceń z wynagrodzenia).

Natomiast za udział w Programie pracowników, emerytów i rencistów korzystających z modelu II, faktura płacona będzie z rachunku depozytowego (środki finansowe pochodzić będą w całości z wpłat / potrąceń z wynagrodzenia).

B. będzie posiadał informację o zakupionych przez poszczególnych pracowników, emerytach i rencistach dostępach do Programu, oraz ich cenach netto i brutto. W szczególności całość kwoty za dostęp do Programu przez:

·pracowników będzie potrącana z ich wynagrodzenia za pracę;

·emerytów/rencistów oraz pracowników, którzy nie otrzymują wynagrodzenia - będzie przez nich wpłacana na Państwa rachunek bankowy.

Suma powyższych wpłat będzie wpływać na Państwa rachunek depozytowy.

W modelu II będą Państwo kupować usługi dostępu do Programu w celu ich odsprzedaży pracownikom, emerytom i rencistom.

C. S.A. będzie wystawiał dla Państwa fakturę VAT, w której uwzględni za dany okres rozliczeniowy wysokość kosztów dostępu do Programu dla pracowników oraz emerytów i rencistów korzystających z dostępu do Programu na zasadach opisanych w Modelu I i Modelu II. Za fakturę będą Państwo płacić z dwóch rachunków:

·Model I - z rachunku bankowego ZFŚS (przy czym środki finansowe pochodzić będą w części z ZFŚS, a w części z wpłat/ potrąceń z wynagrodzenia);

·Model II - z rachunku depozytowego (środki finansowe pochodzić będą w całości z wpłat / potrąceń z wynagrodzenia).

Będą Państwo mieć informację o zakupionych przez poszczególnych pracowników, emerytach i rencistach dostępach do Programu, oraz ich cenach netto i brutto.

Państwa wątpliwości zawarte w pytaniu nr 1 dotyczą nieuznania Państwa za podatnika VAT z tytułu odsprzedaży na rzecz pracowników oraz emerytów i rencistów usług dostępu do Programu korzyści pracowniczych A. , w Modelu I.

Zasady tworzenia przez pracodawców zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, zwanego dalej „Funduszem” i zasady gospodarowania środkami tego Funduszu, przeznaczonego na finansowanie działalności socjalnej organizowanej na rzecz osób uprawnionych do korzystania z Funduszu określa ustawa z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz.U. z 2024 r. poz. 288) zwana dalej „ustawą o ZFŚS”.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy o ZFŚS:

Zgodnie z art. 2 pkt 5 ustawy o ZFŚS:

Art. 3 ust. 2 ustawy o ZFŚS wskazuje, że:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o ZFŚS:

W myśl art. 10 ustawy o ZFŚS:

Art. 12 ust. 1 ustawy o ZFŚS stanowi, że:

Z zapisów ustawy o ZFŚS wynika, że Pracodawcy prowadzący działalność w formie jednostek budżetowych i samorządowych zakładów budżetowych są zobowiązani utworzyć Fundusz, bez względu na liczbę zatrudnianych pracowników. Taki pracodawca nie może wykorzystać środków zgromadzonych na ZFŚS do działalności gospodarczej, jaką prowadzi. Pracodawca jest zobowiązany do administrowania Funduszem, który jest przeznaczony wyłącznie na działalność socjalną prowadzoną w stosunku do osób uprawnionych. Właścicielem środków, zgromadzonych na odrębnym rachunku bankowym, jest ZFŚS.

Według definicji przedstawionej w Słowniku języka polskiego PWN, „administrować” oznacza zarządzać, zawiadywać czymś (Słownik języka polskiego PWN, Warszawa 2005, pod red. Elżbiety Sobol, str. 3). Natomiast zgodnie z definicją zawartą w Słowniku współczesnego języka polskiego, „administrować” oznacza zarządzać, kierować czymś; administrować czyimiś dobrami, majątkiem (Słownik współczesnego języka polskiego, Wydawnictwo Wilga, Warszawa 1996, pod red. prof. Dr hab. Bogusława Dunaja, str. 3).

Zatem administrowanie przez Pracodawcę środkami Funduszu przez przyznawanie świadczeń socjalnych, nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej, a Pracodawca z tytułu wykonywania tych czynności nie jest podatnikiem podatku VAT.

Samodzielność działalności gospodarczej polega na pełnej swobodzie w dysponowaniu środkami należącymi do podatnika, a środki zgromadzone na rachunku Funduszu są środkami należącymi do pracowników a nie do pracodawcy. Pracodawca jedynie nimi administruje.

W Modelu I Fundusz, którym administruje Pracodawca partycypuje jedynie w części kosztów zakupu usługi dostępu do Programu A. . Natomiast pozostałe koszty zakupu usługi będą pochodzić z wpłat emerytów i rencistów oraz potrąceń z wynagrodzenia pracowników.

Zatem w Modelu I, gdy dokonują Państwo zakupu usługi dostępu do Programu A. , który jest finansowany w części z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych oraz w części przez pracownika/rencistę/ emeryta, o których mowa we wniosku, to w tym konkretnym przypadku działają Państwo jedynie jako swego rodzaju pośrednik, a Państwa czynności związane są ściśle z rolą administratora ZFŚS. Bowiem w przypadku częściowego partycypowania przez pracownika/ emeryta/ rencistę, o których mowa we wniosku, w kosztach zakupu usługi dostępu do Programu A. trudno uznać, że odpłatność czyniona przez pracownika/emeryta/rencistę ma charakter wynagrodzenia za usługę pracodawcy, gdyż Państwa usługa w tym zakresie – jako administratora Funduszu – ma charakter jedynie pośredniczenia w udostępnianiu pracownikowi/emerytowi/renciście usługi obcej, sfinansowanej ze środków Funduszu, z tytułu którego to działania pracodawca nie uzyskuje żadnego wynagrodzenia, gdyż odpłatność pracownika/emeryta/rencisty przekazywana jest na rachunek ZFŚS.

Wniosku tego nie zmienia fakt, że ze względów praktycznych pracodawca jawi się także jako swego rodzaju pośrednik przekazujący środki pieniężne między sprzedawcą usługi a jej beneficjentem. Wynika to z faktu, iż z tytułu tego rodzaju działań o charakterze zaledwie techniczno-administracyjnym, podejmowanych dodatkowo całkowicie poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, w świetle podstawowych zasad owych VAT dany podmiot nie może stać się podatnikiem, a prowadzonych w tym zakresie czynności nie można uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W związku z czym działalność socjalna wykonywana przez Państwa jako administratora ZFŚS (tj. nabywanie usługi dostępu w Modelu I do Programu A. dla pracowników/emerytów/rencistów, o których mowa we wniosku, nie podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem w świetle art. 15 ust. 1 i 2 ustawy, w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jak również przepisów ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, oceniając pozycję prawnopodatkową podmiotu administrującego Funduszem, należy uznać, że:

·w odniesieniu do zakupu usługi dostępu do Programu A. dla pracowników/emerytów/rencistów, o których mowa we wniosku, gdzie Fundusz partycypuje jedynie w części kosztów usługi dostępu do Programu A. , natomiast pozostałe koszty finansowane są przez pracowników/emerytów/rencistów,

Państwo, jako podmiot administrujący Funduszem nie działają jako podatnik podatku od towarów i usług, w związku z czym działalność socjalna wykonywana przez Państwa jako administratora ZFŚS nie podlega opodatkowaniu VAT.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 uznałem za prawidłowe.

W pytaniu nr 2 mają Państwo wątpliwości, czy są Państwo podatnikiem VAT z tytułu odsprzedaży usług dostępu do Programu korzyści pracowniczych A. w Modelu II na rzecz pracowników oraz emerytów i rencistów.

Model II dotyczy pracowników, emerytów, rencistów, o których mowa we wniosku, którzy w całości z własnych środków pokrywają koszt dostępu do Programu.

Całość kwoty za dostęp do Programu przez:

•pracowników będzie potrącana z ich wynagrodzenia za pracę;

•emerytów/rencistów oraz pracowników, którzy nie otrzymują wynagrodzenia - będzie przez nich wpłacana na Państwa rachunek bankowy.

Suma powyższych wpłat będzie wpływać na Państwa rachunek depozytowy. W Modelu II będą Państwo kupować usługi dostępu do Programu w celu ich odsprzedaży pracownikom, emerytom i rencistom.

Podkreślić przy tym należy, że czynność może być albo odpłatna, albo nieodpłatna. Na gruncie podatku od towarów i usług nie występują czynności częściowo odpłatne. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane „po kosztach” ich świadczenia, bądź poniżej tych kosztów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tyko pobrano za nie wynagrodzenie.

Także definicja podatnika zawarta w art. 15 ust. 1 ustawy, zgodnie z którą podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności, stanowi potwierdzenie powyższej analizy.

Dla opodatkowania czynności podatkiem od towarów i usług nie ma znaczenia, czy przez dostawcę towaru lub świadczącego usługę została odniesiona korzyść finansowa. Istotnym jest, czy w zamian za dostarczony towar lub wykonaną usługę zostało wypłacone wynagrodzenie na rzecz dostawcy. Bez znaczenia pozostaje zatem fakt, czy wynagrodzenie sprzedającego towar/wykonującego usługę obejmuje jedynie kwotę stanowiącą zwrot kosztów lub jej część, czy też zostało powiększone o marżę stanowiącą zysk dla dostawcy.

Zatem obciążenie pracowników/emerytów/rencistów w całości za koszt dostępu do Programu w Modelu II powoduje, że na gruncie ustawy VAT czynność ta będzie odpłatna. W oparciu o przepisy art. 8 ust. 1 w związku z art. 8 ust. 2a ustawy, w zakresie odsprzedaży na rzecz pracowników oraz emerytów i rencistów usług dostępu do Programu korzyści pracowniczych A. w Modelu II, świadczą Państwo na rzecz pracowników/emerytów/rencistów usługi, działając w tym zakresie w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Tym samym odsprzedaż na rzecz pracowników oraz emerytów i rencistów usług dostępu do Programu korzyści pracowniczych A. w Modelu II, za wynagrodzeniem stanowi, na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, w całości czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 uznałem za prawidłowe.

W pytaniu nr 3 mają Państwo wątpliwości, czy podstawą opodatkowania odsprzedaży na rzecz pracowników i emerytów i rencistów korzystających z dostępu do Programu w Modelu II będzie kwota brutto wyrażona jako iloczyn wartości ceny poszczególnych dostępów do Programu korzyści pracowniczych A. brutto dla tych osób oraz ilości dostępów, pomniejszona o kwotę VAT.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy:

Należy zauważyć, że uregulowanie wynikające z ww. art. 29a ust. 1 i ust. 6 ustawy, stanowi odpowiednik art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady. Przepis ten stanowi, że:

Trzeba podkreślić, że uzależnienie podstawy opodatkowania od zapłaty faktycznie otrzymanej przez podatnika jest regułą bezwzględnie obowiązującą (z zastrzeżeniem wyjątków wyraźnie przewidzianych przez ww. Dyrektywę VAT). Państwa członkowskie nie mogą ustanawiać innych reguł ustalania podstawy obliczania podatku np. dla niektórych rodzajów towarów.

Jak wynika z utrwalonego orzecznictwa TSUE, podstawą opodatkowania dostawy towarów lub świadczenia usług jest wynagrodzenie rzeczywiście otrzymane z tego tytułu. Owo wynagrodzenie jest zatem wartością subiektywną, czyli rzeczywiście otrzymaną, a nie wartością oszacowaną według kryteriów obiektywnych. Ponadto wspomniane wynagrodzenie musi być wyrażalne w pieniądzu (np. wyrok z 19 grudnia 2012 r. w sprawie C-549/11 i z 29 lipca 2010 r. w sprawie C-40/09).

Z przytoczonych regulacji ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że podstawą opodatkowania jest zapłata z tytułu dokonanej dostawy, pomniejszona o kwotę należnego podatku, tj. wartość netto (bez podatku).

Wskazali Państwo, że będą Państwo kupować usługi dostępu do Programu w Modelu II celem ich odsprzedaży pracownikom, emerytom i rencistom. C. S.A. będzie wystawiał Państwu fakturę VAT, w której uwzględni za dany okres rozliczeniowy wysokość kosztów dostępu do Programu dla pracowników oraz emerytów i rencistów korzystających z dostępu do Programu na zasadach opisanych w Modelu I i Modelu II. Będą Państwo posiadali informację o zakupionych przez poszczególnych pracowników, emerytów i rencistów dostępach do Programu, oraz ich cenach netto i brutto.

Zatem jeżeli wartość odsprzedawanej usługi dostępu do Programu w Modelu II pracownikom, emerytom i rencistom stanowi kwotę obejmującą całość świadczenia należnego od nabywców, a więc stanowi kwotę brutto wynagrodzenia, to należy ją uznać za podstawę opodatkowania po pomniejszeniu o kwotę należnego podatku od towarów i usług.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 3 uznałem za prawidłowe.

Przedmiotem Państwa wątpliwości, przedstawionym w pytaniu nr 4, jest prawo do obniżenia kwoty VAT należnego z tytułu świadczenia usługi dostępu do Programu dla pracowników/emerytów/rencistów, którzy w całości finansują dostęp do Programu korzyści pracowniczych A. w Modelu II o kwotę podatku VAT naliczonego z tytułu zakupu tych usług.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

Według art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:

Art. 87 ust. 1 ustawy stanowi:

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2 - ust. 6 ustawy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy:

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Trzeba podkreślić, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część u VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Jak wykazano powyżej, odsprzedaż usług dostępu do Programu korzyści pracowniczych A. w Modelu II na rzecz pracowników oraz emerytów i rencistów za wynagrodzeniem stanowi, na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, w całości czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług ani rozporządzeń do niej wydanych nie przewidują zwolnień z VAT dla usługi dostępu do Programu A. .

Należy zatem stwierdzić, że w sytuacji, gdy dany zakup jest wykorzystywany przez Państwa wyłącznie do działalności opodatkowanej VAT i nie jest wykorzystywany do działalności zwolnionej oraz mogą Państwo przyporządkować ten zakup wprost do czynności opodatkowanych, przysługuje Państwu prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego z tytułu tego nabycia.

Jak wskazali Państwo, C. S.A. będzie wystawiał Państwu fakturę VAT, w której uwzględni za dany okres rozliczeniowy wysokość kosztów dostępu do Programu dla pracowników oraz emerytów i rencistów korzystających z dostępu do Programu na zasadach opisanych w Modelu I i Modelu II. Będą Państwo posiadali informację o zakupionych przez poszczególnych pracowników, emerytów i rencistów dostępach do Programu, oraz ich cenach netto i brutto.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający w Modeli II do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jest spełniony. W analizowanym przypadku mamy bowiem do czynienia z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT - bowiem nabywają Państwo usługi dostępu do Programu A. w Modelu II we własnym imieniu, ale na rzecz pracowników oraz emerytów i rencistów. W tym zakresie stosownie do art. 8 ust. 2a ustawy, wchodzą Państwo w rolę świadczącego czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług na rzecz pracowników oraz emerytów i rencistów korzystających z Programu A. w Modelu II.

W rezultacie przysługuje Państwu prawo do obniżenia kwoty VAT należnego z tytułu świadczenia usługi dostępu do Programu dla pracowników/emerytów/rencistów, którzy w całości finansują dostęp do Programu korzyści pracowniczych A. w Modelu II, o kwotę VAT naliczonego z tytułu zakupu tych usług, przy czym kwotę VAT naliczonego stanowi wyłącznie kwota VAT od nabycia przez Państwa dostępu do Programu dla pracowników korzystających z Modelu II. Przy czym należy zaznaczyć, że prawo przysługuje, o ile nie wystąpią przesłanki negatywne wymienione w art. 88 ustawy.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 4 uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem stanu faktycznego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.