Interpretacja indywidualna z dnia 15 października 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.491.2025.2.PC

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych, jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 sierpnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca słusznie uznał, że otrzymana zaliczka w grudniu 2024 r. nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu za miesiąc grudzień 2024 r., zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 1 updop.

Uzupełnili Państwo wniosek pismem z 17 września 2025 r. (data wpływu 19 września 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka (...) 2024 roku zawarła umowę z kontrahentem na remont (...). Termin rozpoczęcia umowy wskazany jest na (...) 2024 r., zakończenie zaś (...) 2024 rok.

Ustalono, że:

1.Wynagrodzenie wykonawcy za wykonanie przedmiotu umowy zostanie wypłacone ryczałtowo i obejmuje wszystkie koszty związane z prawidłową realizacją remontu (100%).

2.Zamawiający zapłaci wykonawcy zaliczkę na podstawie faktury zaliczkowej.

3.Ostateczne rozliczenie nastąpi po zakończeniu remontu, będącego przedmiotem umowy z zastrzeżeniem, że faktura zaliczkowa będzie stanowiła jednocześnie dokument rozliczeniowy wraz z podpisanym przez obie strony protokołem odbioru końcowego bez uwag.

4.Płatność dokonana będzie w terminie do (...) 2024 roku po otrzymaniu przez zamawiającego prawidłowo wystawionej faktury zaliczkowej VAT - Wykonawca.

5.Wykonawca udziela zamawiającemu gwarancji jakości wykonania przedmiotu umowy na okres 24 miesięcy od dnia podpisania protokołu odbioru końcowego bez uwag. W okresie gwarancji wykonawca zobowiązuje się do bezpłatnego usunięcia wad w terminie 14 dni licząc od daty pisemnego powiadomienia przez zamawiającego.

W dniu (...) 2024 roku został podpisany aneks z kontrahentem na wydłużenie terminu zakończenia remontu będącego przedmiotem umowy na (...) 2025 r.

(...) 2024 roku Spółka wystawiła fakturę zaliczkową na pełną kwotę wynagrodzenia wskazanego w umowie z terminem płatności do (...) 2024 r. (...) 2024 roku spółka-kontrahent dokonał płatności. Otrzymaną należność w (...) 2024 r. Spółka uznała jako zaliczkę, zarówno pod względem bilansowy jak i podatkowym.

(...) 2025 r. zakończono remont i podpisano protokół komisyjnego odbioru wykonanego remontu.

Spółka przeksięgowała zaliczkę na przychód i odprowadziła podatek dochodowy za miesiąc (...) 2025 r.

W uzupełnieniu wniosku, które wpłynęło 19 września 2025 r., Spółka dodatkowo wskazała:

Ad. 1)

Umowa z kontrahentem na remont (...) wskazuje naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania usługi poprzez zapłatę kar umownych.

Zgodnie z treścią umowy, wykonawca zapłaci karę umowną w wysokości:

-0,3% wynagrodzenia brutto za zwłokę w wykonaniu robót budowlanych za każdy rozpoczęty dzień zwłoki;

-0,2% wynagrodzenia brutto za zwłokę w terminie usunięcia wad stwierdzonych przy odbiorze lub w okresie rękojmi lub w okresie gwarancji za każdy rozpoczęty dzień zwłoki liczony od dnia wyznaczonego do usunięcia wad;

-10 % wynagrodzenia brutto w przypadku odstąpienia od umowy przez którąkolwiek ze stron z przyczyn leżących po stronie wykonawcy.

Limit kar umownych jakich zamawiający może żądać od wykonawcy z wszystkich tytułów przewidzianych w umowie wynosi 50% wartości wynagrodzenia brutto.

W sprawach nieuregulowanych w umowie zastosowanie mają przepisy Kodeksu Cywilnego.

Brak bezpośredniego zapisu w umowie dotyczącego zwrotu zaliczki.

Ad. 2)

Faktura zaliczkowa została wystawiona na 100% wynagrodzenia brutto z umowy co stanowiło 100% kwoty zapłaty za usługę, w związku z powyższym nie została wystawiona faktura końcowa.

Pytanie

Czy Wnioskodawca słusznie uznał, że otrzymana zaliczka w (...) 2024 r. nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu za miesiąc (...) 2024 r., płatna w (...) 2025 r., zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 1 updop?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Według Wnioskodawcy podatnik postąpił właściwie uznając otrzymaną należność w (...) 2024 r. jako zaliczkę zaś przychód podatkowy wynikający z umowu wykazał w (...) 2025 r. na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie stanowiska wnioskodawcy

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm.; dalej: „ustawa o CIT”):

W myśl art. 12 ust. 3 ww. ustawy:

Moment zaliczenia uzyskanych z działalności gospodarczej przysporzeń do przychodów określają przepisy art. 12 ust. 3a, 3c, 3d i 3e ustawy o CIT.

Z treści art. 12 ust. 3a ustawy o CIT wynika, że:

Z wyżej przytoczonych przepisów wynika generalna zasada, że przychód dla celów podatku dochodowego od osób prawnych, w przypadku świadczenia usług, powstaje w dniu wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi. Wyjątek od tej zasady stanowi:

- wystawienie faktury w terminie wcześniejszym niż faktyczne wykonanie usługi albo częściowe wykonanie usługi – datą powstania przychodu będzie w tym przypadku dzień wystawienia faktury (o ile uregulowanie należności nie nastąpiło wcześniej),

- uregulowanie należności przed wykonaniem usługi albo częściowym wykonaniem usługi – datą powstania przychodu będzie w tym przypadku dzień otrzymania należności (o ile wcześniej nie wystawiono faktury).

Przytoczone przepisy to generalna zasada określającą moment powstania przychodów dla celów podatku dochodowego.

Należy jednak wskazać, że za przychód podatkowy można uznać tylko te przysporzenia, które mają charakter definitywny, tzn. są bezzwrotne i trwale powiększają majątek podatnika i może on swobodnie nimi dysponować.

Ustawodawca przewidział także wyjątki, w których otrzymanie środków pieniężnych przychodu podatkowego nie stanowi.

W myśl art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT:

Oznacza to, że jeśli otrzymana zapłata ma charakter zaliczki na poczet towaru i usługi, która zostanie wykonana w następnym okresie rozliczeniowym, to nie zostanie ona zaliczona do przychodu.

Według Słownika Języka Polskiego PWN, słowo „zaliczka” oznacza: „część należności wpłacana lub wypłacana z góry na poczet tej należności”, więc zaliczką nazwiemy taką należność, która została zapłacona przed faktycznym dostarczeniem towaru i usługi.

Nie zawsze jednak wcześniej otrzymana należność będzie mogła zostać potraktowana jako zaliczka, która nie spowoduje powstania przychodu podatkowego. O kwalifikacji danej zapłaty decyduje jej charakter. Przysporzenie uważane za przychód podatkowy ma charakter definitywny, podczas gdy w przypadku zaliczki istnieje możliwość, że będzie konieczny jej zwrot, nie ma więc charakteru ostatecznego przysporzenia.

Kolejnym czynnikiem definiującym zaliczenie danej wpłaty jako zaliczki, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT, jest to, czy dana należność stanowi wpłatę na poczet konkretnej usługi, która zostanie wykonana w następnym okresie sprawozdawczym. Musi to wynikać z postanowień zawartej umowy i być prawidłowo udokumentowane.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest ustalenie, kiedy otrzymana przez Państwa zaliczka stanowi przychód podlegający opodatkowaniu, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT.

Odnosząc się do zadanego przez Państwa pytania zauważyć należy, że regulacja zawarta w art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT, stanowi odstępstwo od ogólnych reguł ustalania przychodów z działalności gospodarczej, a warunkiem jego zastosowania jest uznanie, że otrzymana kwota ma charakter zaliczki (zadatku) na poczet towarów i usług, które zostaną dostarczone (wykazane) w następnych okresach sprawozdawczych.

O kwalifikacji otrzymanej kwoty na poczet przyszłych okresów sprawozdawczych decyduje charakter tej zapłaty. Przysporzenie uważane za przychód podatkowy musi mieć charakter definitywny, podczas gdy kwoty niestanowiące na podstawie 12 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy przychodu, nie mają takiego charakteru ze względu na możliwość ich zwrotu przed terminem dostawy towaru czy wykonania usług, na poczet których zostały wpłacone - przy zachowaniu warunków właściwych dla danego rodzaju przedpłaty. Fakt, że dana wpłata stanowi zadatek lub zaliczkę na poczet konkretnej dostawy towaru lub konkretnej usługi, która zostanie wykonana w przyszłości, musi zatem wynikać z postanowień zawartej umowy i powinien znaleźć odzwierciedlenie w treści dokumentacji.

Co do zasady zatem, kwoty otrzymanych zaliczek nie stanowią przychodu dla celów podatku dochodowego. Jeżeli jednak otrzymana zapłata „zaliczka” lub „przedpłata” ma charakter definitywny i ostateczny, tj. z góry następuje zapłata za zakupiony towar lub wykonanie usługi, to zgodnie z powyższym przepisem, zapłata ta, jako związana z uregulowaniem należności przed wysłaniem towaru lub wykonaniem usługi nie może być potraktowana jako nieuznana za przychody podatkowe wpłata na poczet dostawy towarów czy usług, które dostarczone będą (wykonane) w okresie późniejszym.

Z opisu sprawy wynika, że otrzymana przez Państwa od kontrahenta kwota pieniężna dotyczy umowy zawartej z ww. podmiotem na remont (...) i obejmuje wszystkie koszty związane z realizacją tego remontu oraz, co istotne, ma charakter definitywny (umowa nie zawiera zapisów dot. zwrotu zaliczki). Stwierdzić należy zatem, że ww. kwota nie stanowi zaliczki, o której mowa w art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT, a tym samym stanowi dla Państwa przychód w momencie jej otrzymania tj. (...) 2024 r.

Tym samym, Państwa stanowisko uznające, że przychodów podatkowy powstanie w (...) 2025 r. tj. w dacie podpisania protokołu zdawczo-odbiorczego, należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.