Interpretacja indywidualna z dnia 16 października 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.461.2025.2.DK

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w zakresie ustalenia czy:

• projekty stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 i 28 ustawy CIT i czy w związku z tym Programy komputerowe będące efektem projektów Wnioskodawcy powinny zostać uznane za wytworzone w ramach tej działalności – jest prawidłowe
• Programy komputerowe w tworzone w ramach działalności Wnioskodawcy opisanej w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 ustawy CIT (jako autorskie prawa do programu komputerowego, o których mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy CIT) – jest prawidłowe
• dochód z praw do Programów komputerowych wskazany w lit. A opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, tj. dochód z odpłatnego licencjonowania Programów komputerowych, stanowi kwalifikowany dochód, o którym mowa w art. 24d ust. 7 ustawy CIT – jest prawidłowe
• dochód z praw do Programów komputerowych wskazany w lit. B opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, tj. dochód z rozwoju licencjonowanych Programów komputerowych, czyli ze świadczenia usług opracowania dodatkowych funkcjonalności i modyfikacji wprowadzanych do licencjonowanych przez klientów Programów komputerowych, stanowi kwalifikowany dochód, o którym mowa w art. 24d ust. 7 ustawy CIT – jest prawidłowe
• dochód z praw do Programów komputerowych wskazany w lit. C opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, tj. dochód ze sprzedaży Programów komputerowych, tj. wykonania usług informatycznych, które polegają na stworzeniu Programów komputerowych i obejmują przekazanie całości majątkowych praw autorskich do Programów komputerowych klientowi, stanowi kwalifikowany dochód, o którym mowa w art. 24d ust. 7 ustawy CIT – jest prawidłowe

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 sierpnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ulgi na działalność badawczo-rozwojową oraz ulgi IP BOX.

Uzupełnili Państwo wniosek w odpowiedzi na wezwanie pismem, które wpłynęło 22 września 2025 r.

Treść wniosku jest następująca :

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością [dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”], podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, podlegającym w Polsce opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Jednym z obszarów działalności Spółki jest branża IT, w której Spółka funkcjonuje jako producent nowoczesnych, w pełni sparametryzowanych rozwiązań internetowych do dystrybucji funduszy inwestycyjnych dla dystrybutorów (B2B) oraz uczestników (B2C). Wnioskodawca przygotowuje także rozwiązania IT wspierające inne obszary działalności funduszy inwestycyjnych oraz Towarzystw Funduszy Inwestycyjnych, np. w zakresie wyceny aktywów, zarządzania aktywami, obsługi AML czy hurtowni danych.

Efektem działań Spółki jest tworzone oprogramowanie komputerowe - przede wszystkim w postaci osobnych aplikacji [dalej: Programy komputerowe], jak również dodatkowych funkcjonalności do istniejących już Programów komputerowych (rozwój oprogramowania, do którego prawa autorskie sprzedano klientowi lub na które udzielono klientowi licencji). W ramach poszczególnych projektów prowadzone są prace nad danym Programem komputerowym, którymi są programy, systemy, aplikacje lub platformy komputerowe, które powstają w wyniku tworzenia i wdrażania nowych rozwiązań lub udoskonalania, optymalizacji i automatyzacji już istniejących. Wskazane wyżej dodatkowe funkcjonalności nie stanowią jednak osobnego oprogramowania - stają się częścią istniejących już Programów komputerowych.

Według najlepszej wiedzy Wnioskodawcy, Programy komputerowe, które tworzy Wnioskodawca stanowią autorskie prawo do programu komputerowego podlegającego ochronie prawnej na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, (t.j.Dz. U. z 2025 r. poz. 24, z późn. zm.) [dalej: Prawo autorskie]. Zgodnie z art. 74 ust. 2 tej ustawy ochrona przyznana Programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Programy komputerowe skierowane są przede wszystkim do funduszy inwestycyjnych, Towarzystw Funduszy Inwestycyjnych, dystrybutorów funduszy inwestycyjnych w zależności od ich rodzaju i przeznaczenia.

Programy komputerowe tworzone są z inicjatywy własnej Spółki, uwzględniane są przy tym zapotrzebowania i oczekiwania co do tworzonych Programów komputerowych ze strony aktualnych i potencjalnych klientów Spółki. W przypadku oczekiwań zgłaszanych przez klientów, rolą Spółki jest twórcze opracowanie Programów komputerowych, które spełniałoby oczekiwania danego klienta. W przypadku Programów komputerowych opartych na własnej koncepcji, Spółka tworzy i rozwija je według własnego pomysłu, tj. tworzy Programy komputerowe według własnych założeń i komercjalizuje projekt na własne ryzyko. W obu przypadkach w zakres projektów Spółki może też wchodzić sukcesywny rozwój Programów komputerowych, zgodnie z potrzebami zgłaszanymi przez danego klienta w miarę rozwoju jego biznesu i potrzeb (dodawanie nowych funkcjonalności, niestanowiących osobnego oprogramowania). Prawo własności do stworzonych przez Spółkę Produktów należy w całości do Spółki, a prawa autorskie do utworów wytworzonych przez pracowników zasadniczo przenoszone są na Spółkę. W ramach swojej działalności Spółka dostarcza rozwiązania z zakresu tworzenia, rozwoju oraz optymalizacji innowacyjnych i technologicznie zaawansowanych komponentów oprogramowania. Rozwiązania Spółki bazują na najnowszych technologiach oraz własnych, innowacyjnych rozwiązaniach. Prowadzone przez Spółkę projekty można podzielić na dwie grupy:

1)rozwój własnych produktów informatycznych wspierających działalność klientów Wnioskodawcy - własne projekty rozwojowe, które mają na celu rozwój i udoskonalanie narzędzi informatycznych, czyli oprogramowania (projektowanie i rozwój aplikacji), które są dostosowywane do potrzeb klienta zewnętrznego i następnie mu udostępniane (sprzedaż, licencjonowanie).

2)planowanie, projektowanie i budowa dedykowanych środowisk informatycznych. Dostarczanie i udostępnianie klientom Spółki zaprojektowanej architektury spełniającej niepowtarzalne wymagania klienta, a następnie przygotowanie i implementacja rozwiązań infrastrukturalnych.

Dostarczanie platform umożliwiających klientom rozwijanie, uruchamianie i zarządzanie aplikacjami bezkonieczności budowania i utrzymania niezbędnej infrastruktury. Działania pracowników Spółki pokrywają przy tym wszelkie etapy prac, począwszy od definiowania wymagań, projektowania rozwiązań, poprzez ich analizę, specyfikację, studium wykonalności, konstruowanie, implementację, rozwój, testowanie czy też usprawnianie produktów. Prace składają się z wyraźnych etapów, w ramach których powstają kolejne wersje produktów, nowe czy zmodyfikowane Programy komputerowe. Rozwiązania te są testowane, weryfikowana jest ich przydatność.

Efektem prac wykonywanych przez pracowników Spółki są w szczególności: kody źródłowe programów komputerowych, plany i/lub prototypy systemów, architektura aplikacji, bazy oraz struktury danych, dokumentacja techniczna, plany, analizy, raporty, formularze, interfejsy, algorytmy, moduły, modele itp. Cechą wspólną ww. realizowanych projektów (z wyjątkiem tworzenia funkcjonalności do istniejących już Programów komputerowych, o charakterze rutynowych i okresowych zmian) jest twórcze działanie Spółki polegające na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania komputerowego, niefunkcjonującego w tej postaci na rynku (ewentualnie niefunkcjonującego wcześniej w działalności Spółki), poprzez wykorzystywanie, kształtowanie i łączenie wiedzy, umiejętności i doświadczenia wypracowanych i zdobytych w trakcie wielu lat funkcjonowania w branży IT (w tym w zakresie języków programowania, algorytmów, narzędzi informatycznych), a także nabywanie nowej wiedzy w trakcie trwania projektów. Projekty prowadzone są w sposób metodyczny i uporządkowany - Spółka przed rozpoczęciem prac nad projektem ustala jego cele, ustalone według własnej koncepcji lub odpowiadające potrzebom zgłoszonym przez klienta, określa jego harmonogram oraz zapewnia zasoby ludzkie i techniczne niezbędne w toku prac. Tworzone są metryki projektów (procesów), które zawierają następujące elementy:

1)nazwę procesu,

2)właściciela procesu,

3)ogólny opis procesu,

4)cel procesu,

5)uczestników procesu,

6)zdarzenia inicjujące i kończące proces,

7)wykorzystywane systemy informatyczne,

8)czynniki sukcesu i ograniczenia,

9)przebieg oraz kroki procesu.

Opisane właściwości projektów Spółki dotyczą zarówno przypadków wytworzenia nowych Programów komputerowych, jak i nowych funkcjonalności (rozwoju programów komputerowych zgodnie z zapotrzebowaniem klienta) do Programów komputerowych już licencjonowanych lub sprzedanych. Wskazane wyżej Programy komputerowe posiadają wszystkie cechy charakterystyczne dla tego typu utworów, tj. zestawy komend, kodu źródłowego i wynikowego, interfejsy, zestawy danych i informacji. W celu stworzenia Programów komputerowych (i ewentualnie nowych funkcjonalności do nich, o których mowa powyżej), Spółka angażuje wewnętrzne zespoły, tj. pracowników zatrudnionych na umowy o pracę, osoby zatrudnione na podstawie umów cywilnoprawnych (umowy zlecenia lub umowy o dzieło), osoby współpracujące ze Spółką w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (kontrakty B2B), które świadczą na rzecz Spółki usługi informatyczne lub programistyczne oraz osoby współpracujące na podstawie umów Body Leasing (specjaliści zatrudniani w ramach leasingu pracowniczego), gdzie pracownicy i współpracownicy wytwarzają i przenoszą na własność Spółki fragmenty kodu źródłowego, który, po złożeniu w całość, jako program komputerowy, udostępniany jest następnie przez Spółkę klientowi. Prawa własności do stworzonych Programów komputerowych (i ewentualnie nowych funkcjonalności do nich) należą w całości do Spółki. Na Spółkę przenoszone są majątkowe prawa autorskie do utworów wytworzonych przez pracowników oraz współpracowników, zapisanych w szczególności w postaci kodów źródłowych, kodów wynikowych, dokumentacji. Pracownicy i współpracownicy Spółki tworzą w ramach stosunków prawnych ze Spółką elementy programów komputerowych i innych utworów w rozumieniu prawa autorskiego, jednakże ich świadczenia, choć samoistnie i samodzielnie, nie stanowią całościowego Programu komputerowego (lub ewentualnie nowych funkcjonalności do niego), który byłby źródłem przychodów Spółki (Program komputerowy i ewentualnie nowe funkcjonalności do niego zostaną dopiero wytworzone przez Spółkę). Świadczenia nabywane od pracowników i współpracowników stanowią jedynie komponenty wykorzystywane przez Spółkę do wytwarzania i rozwijania Programów komputerowych (i ewentualnie nowych funkcjonalności do nich).

Tym samym, Spółka nie nabywa praw do całościowego oprogramowania (który by podlegał dalszemu rozwojowi przez Spółkę). Działalność nakierowana na stworzenie Programów komputerowych (i ewentualnie nowych funkcjonalności do nich) jest bowiem inicjowana i organizowana przez Spółkę, a efekty prac składają się na jedną całość w ramach procesu twórczego, tj. działając jako twórca Spółka tworzy końcowy rezultat w postaci nowych Programów komputerowych (i ewentualnie nowych funkcjonalności do nich). W celu umożliwienia przeprowadzenia tego procesu Spółka nabywa autorskie prawa do poszczególnych elementów oprogramowania, ale efekt końcowy w postaci Programów komputerowych (i ewentualnie nowych funkcjonalności do nich) nie jest przez nią nabyty, lecz wytworzony w ramach prowadzonej przez nią działalności. Działania Spółki obejmują również wdrożenie oraz integrację tworzonych Programów komputerowych (i ewentualnie nowych funkcjonalności do nich) z istniejącymi systemami, a następnie nadzór nad ich prawidłowym działaniem, włączając w to usługi bieżącego wsparcia IT, szkoleniowe, serwisowe oraz utrzymaniowe. Spółka w ramach wykonywanej działalności realizuje wskazane wyżej projekty oraz zamierza realizować podobne projekty również w latach następnych. W związku z powyższym, Spółka z prowadzonych projektów w zakresie Programów komputerowych osiąga lub będzie osiągać następujące dochody:

A.z odpłatnego udostępniania (licencjonowania) Programów komputerowych. Dochody te, oprócz opłaty utrzymaniowej (licencyjnej) za sam Program komputerowy podstawowy dla danej umowy z klientem, mogą obejmować również (i być wyodrębnione w umowach z klientem) opłaty utrzymaniowe (licencyjne) za elementy dodatkowe tego Programu komputerowego, stanowiące jego integralną część;

B.z rozwoju udostępnianych (licencjonowanych) Programów komputerowych, czyli ze świadczenia usług opracowania dodatkowych funkcjonalności i modyfikacji wprowadzanych do udostępnianych dla (licencjonowanych przez) klientów Programów komputerowych (wskazane funkcjonalności/modyfikacje nie stanowią jednak odrębnych programów komputerowych);

C.ze sprzedaży Programów komputerowych, tj. wykonania usług informatycznych, które polegają na stworzeniu Programów komputerowych i obejmują przekazanie całości majątkowych praw autorskich do Programów komputerowych klientowi;

D.z rozwoju sprzedanych Programów komputerowych, czyli świadczenia usług opracowania dodatkowych funkcjonalności i modyfikacji wprowadzanych do nabytych przez klientów Programów komputerowych (wskazane funkcjonalności/modyfikacje nie stanowią jednak odrębnych programów komputerowych);

E.ze świadczenia usług informatycznych związanych z wdrożeniem Programów komputerowych w środowisku programowym klienta (obejmujące stworzenie nowych i modyfikację istniejących rozwiązań informatycznych po stronie klienta, tak aby możliwe było wdrożenie wytworzonych przezSpółkę i udostępnianych (licencjonowanych) lub sprzedanych Programów komputerowych. Prace te mogą obejmować, oprócz ogólnych działań konfiguracyjnych, np. stworzenie dodatkowych robotów, testów, wdrożenia środowiska/aplikacji, w którym funkcjonuje Program komputerowy itd.);

F.ze świadczenia usług bieżącego wsparcia IT (bieżące doradztwo i rozwiązywanie problemów) oraz z usług szkoleniowych, serwisowych oraz utrzymaniowych.

Wskazane wyżej elementy wynagrodzenia Spółki, w zależności od rodzaju umowy z klientem, mogą być wyodrębnione lub łączone w grupy z innymi rodzajami wynagrodzenia (np. wynagrodzenie wskazane w lit. B w niektórych umowach jest łączone z wynagrodzeniem wskazanym w lit. A). Zawsze są one jednak elementem jednej kompleksowej umowy z klientem (oraz załączników i ewentualnie aneksów do niej). Umowy z klientami mają różne nazwy (m.in. odnoszące się do nazwy własnej tworzonego oprogramowania albo poszczególnych elementów składających się na program komputerowy np. aplikacja dystrybucyjna), podobnie w zróżnicowany sposób może być ujęta nazwa świadczonej umowy na fakturze, jednak sama nazwa umowy czy opis na fakturze nie determinują charakteru wykonywanych projektów.

Wnioskodawca spełnia oraz będzie spełniał obowiązki ewidencyjne, o których mowa w art. 24e ustawy CIT, które pozwalają na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 24e ustawy CIT przypadających na ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie wytwarzania oprogramowania, która nosi znamiona działalności badawczo-rozwojowej i uzyskuje z tego tytułu dochody od końca lat 90-tych ubiegłego wieku.

Wniosek nie obejmuje interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego obowiązujących przed datą 1 października 2018 r.

Spółka nie korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Począwszy od rozliczenia za 2021 rok Spółka odlicza koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W procesie wytwarzania przez Spółkę oprogramowania przeprowadzono prace badawczo-rozwojowe, które zastosowały narzędzia, koncepcje i rozwiązania które nie były dotąd wykorzystywane przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności gospodarczej ani w praktyce rynkowej klientów Spółki.

W szczególności obejmowało to:

a) nowe koncepcje funkcjonalne — opracowano autorskie modele przetwarzania i konsolidacji danych księgowych specyficznych dla struktury funduszy inwestycyjnych (w tym wielowarstwowe rozliczenia jednostek uczestnictwa, mechanizmy alokacji kosztów i automatyczne rozliczenia), które odbiegają od typowych wzorców księgowych dostępnych w oprogramowaniu rynkowym.

b) autorskie algorytmy obliczeniowe i optymalizacyjne — zaprojektowano i zaimplementowano nowe algorytmy: (i) do agregacji i walidacji transakcji rynkowych przy zachowaniu wymagań regulacyjnych; (ii) do optymalizacji rozliczeń podatkowych i księgowych w czasie rzeczywistym (m.in. algorytmy redukujące złożoność obliczeń przy dużych wolumenach danych).

c) nowatorską architekturę integracyjną — opracowano niestandardowy mechanizm integracji z szynami danych i platformami depozytowo-rozliczeniowymi, umożliwiający bezpieczną wymianę rozliczeniowych plików w czasie quasi-rzeczywistym i zachowanie zgodności z wymogami prawnymi.

d) rozwiązania bezpieczeństwa i audytowalności — wdrożono autorskie moduły audytowe i dokumentów rozliczeniowych umożliwiające niezaprzeczalne śledzenie zmian, wykraczające poza standardowe funkcje logowania.

e) specjalistyczne biblioteki i procedury walidacji prawne/compliance — wprowadzono zestaw reguł automatycznej kontroli zgodności z instrukcjami nadzorczymi i regulacjami funduszów (w tym kontrola limitów inwestycyjnych i automatyczna korekta księgowa).

Powyższe elementy łączą się w całościowe rozwiązania dedykowane dla procesów usług zarządzania funduszami inwestycyjnymi, w tym księgowości funduszy. Scenariusze, reguły i algorytmy nie występowały dotychczas w portfolio rozwiązań Spółki ani w typowych systemach komputerowych używanych przez klientów Spółki. W wielu obszarach (algorytmy optymalizacyjne, audyt, integracja z rynkami) wprowadzono rozwiązania o charakterze twórczym, o udokumentowanym wkładzie intelektualnym autorów oprogramowania. Oryginalność przygotowywanego oprogramowania przejawia się w twórczym charakterze rozwiązań, które wykraczają poza powielanie istniejących wzorców funkcjonalnych i technologicznych.

Opracowywane programy z natury rzeczy są nowatorskie i niewystępujące na rynku, gdyż niezależnie od tego czy decyzja o ich przygotowaniu wynika z własnej inicjatywy Spółki czy jest odpowiedzią na zapotrzebowanie ze strony klientów:

a)Spółka analizuje rynek pod kątem dostępności gotowych rozwiązań spełniających potrzeby IT Spółki i jej potencjalnych klientów. Dopiero nie znajdując odpowiednika takiego oprogramowania w postaci gotowej albo odpowiadając na zapotrzebowanie rynku, decyduje się na zainicjowanie prac nad projektem.

b)najczęściej zakres prac obejmuje najpierw analizę wymagań klientów (zarówno wymagania biznesowe, jak i regulacyjne wynikające np. ze zmian regulacji prawnych powszechnie obowiązujących albo będących rezultatem wymagań stawianych przez grupę kapitałową, do której należy klient) a potem zaprojektowanie rozwiązania spełniającego najlepiej jego potrzeby, co jest możliwe jedynie w przypadku rozwiązań dedykowanych.

c)rozwiązania posiadają funkcje usprawniające i automatyzujące działanie zindywidualizowane ze względu na potrzeby danego klienta.

Oprogramowanie jest dostosowane do konkretnych potrzeb podmiotów adresatów oprogramowania - tworzone są różne funkcjonalności różnych systemów, rozwiązania stosowane do wytworzenia każdej z nich wymagają zindywidualizowanego podejścia, kreatywności, nie powielają się. Stosowanie odpowiednich innowacyjnych wzorców tworzenia architektury stanowi dodatkowy wyróżnik. Takie podejście zapewnia dynamiczną adaptację przygotowywanych przez Spółkę produktów informatycznych do zmiennych warunków, znacząco odróżniając je od standardowych rozwiązań na rynku.

Efekty wykonywanych prac są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w prowadzonej działalności Spółki, jak również w działalności jej klientów lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Rezultaty prac, odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej w obrębie wykonywanej przez Spółkę działalności. Przykładowo zmiany dokonywane w kodzie mają charakter niepowtarzalny, jako że nowo wdrażane rozwiązania w aplikacji webowej wymagają pokrycia oryginalnymi, twórczymi testami automatycznymi nowych scenariuszy testowych, uprzednio nieistniejących. Nie są jedynie techniczną, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez klienta. Oprogramowanie tworzone jest zgodnie z dobrymi praktykami programistycznymi, między innymi takimi jak wykorzystywanie dobrych wzorców projektowych, wielopoziomowe testowanie czy weryfikacja kodu, co pozwala ograniczyć błędy aplikacji oraz szybszego jego rozwoju. Dodatkowo usprawnienie w wytwarzaniu oprogramowania wprowadza ciągłe zdobywanie nowej wiedzy w zakresie innowacyjnych na dany moment technologii, rozwiązań oraz wzorców projektowych.

Wykorzystywane narzędzia takie jak wydajny sprzęt komputerowy czy nowoczesne środowisko do wytwarzania oprogramowania pozwalają maksymalnie zoptymalizować i ułatwić przygotowanie innowacyjnego oprogramowania. Stosowanie odpowiednich narzędzi w zakresie tworzenia architektury oprogramowania znacząco różnicuje tworzone lub modyfikowane oprogramowanie od istniejących rozwiązań. Nowoczesne technologie programistyczne w tym tworzenia algorytmów wprowadzają nowe funkcje, poprawiają wydajność oprogramowania i rozszerzają jego możliwości. Spółka wykorzystuje indywidualnie dobraną architekturę, która w pełni odpowiada na potrzeby konkretnego projektu, a wcześniej ta architektura nie występowała w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy lub jego klientów. Okoliczność dodania nowych, zupełnie od nowa opracowanych funkcjonalności, parametrów działania, zasad działania i nowych cech powoduje, że wytworzone nowe oprogramowanie ma nowatorski i niepowtarzalny charakter. Powstają nowe produkty nieistniejące wcześniej. Procesy i prace badawczo-rozwojowe są dokumentowane i możliwe do odtworzenia co zapewnia powtarzalność. Poszczególne składowe programu komputerowego są zaprojektowane w sposób, który umożliwia ich ponowne wykorzystanie i adaptację w przyszłych projektach, co potwierdza powtarzalność i trwałość wypracowanych rozwiązań. Rezultaty prac Spółki w zakresie wytworzenia lub ulepszenia oprogramowania, będącego przedmiotem wniosku, odznaczają się rzeczywiście oryginalnym twórczym charakterem. Są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej usługi, produktu, nie są zaś efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mająca charakter powtarzalny, nie są jedynie techniczną, natomiast stanowią twórczą realizację poszczególnych projektów.

Celem wnioskodawcy w każdym z realizowanych programów komputerowych niezmiennie jest udostępnianie lub dostarczanie klientowi programów komputerowych realizujących założenia biznesowe klienta, w szczególności:

a)tworzenie kodu spełniającego założone wskaźniki jakości i efektywności,

b)tworzenie kodu z zachowaniem odpowiedniej struktury (w tym z wykorzystaniem optymalnych narzędzi, funkcji i języków programowania),

c)tworzenie kodu programu komputerowego, który realizuje cele biznesowe klientów,

d)tworzenie rozszerzeń funkcjonalności oprogramowania opisanego wniosku.

Źródłem finansowania były środki własne Spółki, a w przypadku jednego programu dotacja z NCBiR.

Spółka przy realizacji dysponowała i realizowała zadania przy wykorzystaniu posiadanych zasobów:

a)ludzkich: zespół programistów (senior, mid, junior), analitycy biznesowi, testerzy, kierownicy projektów.

b)rzeczowych: środowiska deweloperskie, repozytorium kodu (wersjonowanie), serwery testowe, narzędzia CI/CD, licencje narzędziowe.

c)finansowych: budżety projektowe z rozpisaniem kosztów pracowniczych, licencji, infrastruktury i kosztów podwykonawców.

Systematyczność działań w zakresie wykonywanych prac polega na konsekwentnym realizowaniu etapowego podejścia do tworzenia i/lub ulepszania oprogramowania.

Prace są prowadzone według zdefiniowanego cyklu badawczo-rozwojowego obejmującego fazy analizy, projektowania, implementacji, testowania i optymalizacji zgodnie z harmonogramem. Każdy etap jest regularnie monitorowany i dokumentowany co zapewnia spójność oraz pozwala na dokładne śledzenie postępów w realizacji założonych celów. Prace prowadzone są w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac (ustalenie harmonogramu prac, kolejności wykonywania poszczególnych czynności), weryfikacja (ustalenie czy zostały osiągnięte założone efekty prac, ewentualne wprowadzanie poprawek i udoskonaleń prowadzących do osiągnięcia założonego rezultatu), zakończenie (oddanie efektów prac).

Dla każdego projektu opracowano harmonogram z rozbiciem na etapy (analiza — specyfikacja — implementacja — testy — wdrożenie). W trakcie prac może dochodzić do zmiany harmonogramów, np. poprzez zmiany terminów zakończenia poszczególnych etapów prac. W przypadku odstępstw od założeń harmonogramu są one odnotowywane i udokumentowane (change-request, decyzje projektowe). W kontekście harmonogramów dokonywane są przeglądy projektowe, podczas których analizuje się efektywność wdrażanych rozwiązań i identyfikowano obszary wymagające udoskonalenia. W oparciu o zebrane dane i wyniki testów przeprowadzane są cykliczne optymalizacje kodu oraz aktualizacji algorytmów, co pozwala na systematyczne podnoszenie jakości i wydajności oprogramowania.

W trakcie prac Spółka nabywa nowe, specjalistyczne kompetencje i wiedzę:

Wiedza ta zostaje udokumentowana w formie dokumentacji projektowej, raportów z testów i notatek technicznych i jest wykorzystywana w dalszych pracach B+R przy rozwoju produktów Spółki. Zdobyte doświadczenia umożliwiają dalsze doskonalenie metod analitycznych, szczególnie w obszarze prognoz zapotrzebowania, dynamicznego trasowania i adaptacyjnych algorytmów decyzyjnych, co stanowi bazę do rozwijania nowych projektów badawczo-rozwojowych. Wiedza ta pozwala również na bardziej efektywne projektowanie rozwiązań modułowych i skalowalnej architektury systemowej, co znacząco wspiera przyszłe inicjatywy innowacyjne w ramach działalności badawczo-rozwojowej.

Realizowane przez Wnioskodawcę prace spełniają następujące kryteria:

a) ukierunkowanie są na nowe rozwiązania. Ich celem jest opracowanie nowych koncepcji i rozwiązań, które nie miały odpowiednika w dotychczasowym oprogramowaniu Spółki ani w dostępnych komercyjnych systemach dedykowanych klientom Spółki.

b) charakteryzują się oryginalnością koncepcji i hipotez (działalność twórcza). Prace oparte są na założeniach dotyczących możliwości optymalizacji rozliczeń i przetwarzania danych, które weryfikowano praktycznie (protokoły testowe, porównania wyników, iteracje).

c) efektem prac są produkty/procesy/usługi o nowym/ulepszonym charakterze. Rezultaty prac to moduły i algorytmy w istotny sposób ulepszające dotychczasowe m.in. procedury księgowe i rozliczeniowe (np. automatyzacja, skrócenie czasu obliczeń, poprawa zgodności regulacyjnej)

d) powtarzalność wyników (możliwość odtworzenia)— prace zakończane są wdrożeniem procesów i testów, których efekty są powtarzalne (skrypty testowe, procedury CI/CD, wersjonowanie kodu).

Produkty Spółki zawsze mają oryginalny, twórczy charakter, wyznaczający nowe funkcje. Stanowią nową usługę lub produkt, nieistniejący wcześniej. Nie opierają się na przewidywalnych, rutynowych czynnościach – wymagają kreatywności. Nie jest to jedynie techniczna realizacja zleceń; powstałe rozwiązania cechują się wprowadzaniem autorskich koncepcji. Opracowywane przez Spółkę oprogramowanie:

a)odznacza się oryginalnym, twórczym charakterem — co potwierdzają mi.n. autorskie algorytmy, nowatorskie reguły rozliczeniowe i dokumentacja projektowa;

b)stanowią kreację nowych funkcjonalności i procesów (nie są wtórnym powieleniem istniejących produktów);

c)nie są możliwe do uzyskania jedynie dzięki rutynowym umiejętnościom programistycznym — wymagają pracy koncepcyjnej, eksperymentalnej i walidacyjnej;

d)mają charakter twórczy — obejmują zaprojektowanie nowych elementów systemu. Prace niemające charakteru „twórczego” a jedynie „techniczny” nie są objęte wnioskiem o interpretację.

Wszystkie prace objęte wnioskiem twórcze, systematyczne i ukierunkowane na poszerzenie zasobów wiedzy.

Wniosek o interpretację nie dotyczy działań takich jak:

a)rutynowe zmiany i drobne poprawki istniejących produktów,

b)bieżąca eksploatacja i wdrożenia już opracowanych produktów,

c)produkcja seryjna czy bieżąca obsługa (usługi wsparcie, help desk),

d)działania pomocnicze i administracyjne niestanowiące prac B+R.

Prace prowadzą do postępu w dziedzinie oprogramowania – powstają ulepszone systemy dla funduszy inwestycyjnych, które wykraczają poza standardy rynkowe. W wyniku prac powstaje oprogramowanie zawierające nowe lub istotnie udoskonalone funkcje (np. algorytmy optymalizacyjne, mechanizmy audytowalności, reguły zgodności regulacyjnej), które stanowią postęp technologiczny: zmniejszają czas przetwarzania, zwiększają dokładność rozliczeń oraz podnoszą poziom bezpieczeństwa i audytowalności rozliczeń funduszy. Opracowywane oprogramowanie pozwala na dynamiczne dostosowanie do zmieniających się warunków, analizę danych oraz optymalizację procesów operacyjnych i logistycznych.

Tworzone systemy obejmują wielowarstwową analizę, automatyczne generowanie ofert oraz moduły decyzyjne co umożliwia poprawę efektywności i funkcjonalności. W efekcie, w wyniku podejmowanych działań, powstaje oprogramowanie o zmienionych i udoskonalonych funkcjach, które stanowi postęp technologiczny w stosunku do dotychczasowych rozwiązań.

Spółka stosuje hybrydową strategię korzystania z oprogramowania. Z jednej strony standardowe, uznane metody i narzędzia programistyczne (kontrola wersji, CI/CD, języki programowania powszechne w branży IT) z drugiej autorskie, niestandardowe techniki (własne algorytmy optymalizacyjne, specyficzne procedury walidacji transakcji, autorskie moduły audytowe). W rezultacie dochodzi do tworzenia nowych, bardziej wydajnych algorytmów i rozwiązań programistycznych, które wykraczają poza rutynowe działania. W procesie tworzenia i ulepszania oprogramowania stosowane są więc zarówno typowe metody programowania, jak i niestandardowe, unikalne podejścia. Oprócz typowych narzędzi i technologii informatycznych (korzystanie z nich jest konieczne, odstąpienie od ich używania ich w procesie tworzenia oprogramowania byłoby niezasadne zarówno z punktu widzenia technicznego, jak i ekonomicznego), niezbędne jest opracowywanie nowych, bardziej wydajnych algorytmów oraz wdrażanie technik programistycznych, które są dostosowane do specyficznych wymagań projektów. Przykładem są rozwijane algorytmy predykcyjne i adaptacyjne, które bazują na zaawansowanych strukturach danych, niestosowanych powszechnie w standardowych środowiskach programistycznych. Wykorzystywane techniki programowania obejmują również niestandardowe podejścia do optymalizacji kodu zarządzania wielowątkowością oraz dynamicznej analizy danych w czasie rzeczywistym, co wymaga zastosowania nowatorskich metod i własnych rozwiązań algorytmicznych.

Intencją Spółki jest stosowanie preferencyjnej 5% stawki podatku począwszy od roku podatkowego 2022.

Wnioskodawca oblicza tzw. wskaźnik nexus (art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) zgodnie z wymogami ustawy.

Stwierdzenie, że ,, Wskazane wyżej elementy wynagrodzenia Spółki, w zależności od rodzaj umowy z klientem, mogą być wyodrębnione lub łączone w grupy z innymi rodzajami wynagrodzenia (np. wynagrodzenie wskazane w lit. B w niektórych umowach jest łączone z wynagrodzeniem wskazanym w lit. A). Zawsze są one jednak elementem jednej kompleksowej umowy z klientem (oraz załączników i ewentualnie aneksów do niej).’’ odnosi się do sposobu fakturowania dochodów określonych w lit. A i lit. B wniosku o interpretację. W zależności od ustaleń z klientami dochody są fakturowane na jednej fakturze bądź na odrębnych fakturach. Występują więc przypadki, że Spółka otrzymuje wynagrodzenie odrębne, niezależnie od wynagrodzenia wskazanego w lit. A, i jest one objęte pytaniem nr 4.

Opodatkowanie preferencyjną stawką stosowane będzie wyłącznie do kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Pytania

1. Czy projekty stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 i 28 ustawy CIT i czy w związku z tym Programy komputerowe będące efektem projektów Wnioskodawcy powinny zostać uznane za wytworzone w ramach tej działalności?

2. Czy Programy komputerowe w tworzone w ramach działalności Wnioskodawcy opisanej w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 ustawy CIT (jako autorskie prawa do programu komputerowego, o których mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy CIT)?

3. Czy dochód z praw do Programów komputerowych wskazany w lit. A opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, tj. dochód z odpłatnego licencjonowania Programów komputerowych, stanowi kwalifikowany dochód, o którym mowa w art. 24d ust. 7 ustawy CIT?

4. Czy dochód z praw do Programów komputerowych wskazany w lit. B opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, tj. dochód z rozwoju licencjonowanych Programów komputerowych, czyli ze świadczenia usług opracowania dodatkowych funkcjonalności i modyfikacji wprowadzanych do licencjonowanych przez klientów Programów komputerowych, stanowi kwalifikowany dochód, o którym mowa w art. 24d ust. 7 ustawy CIT?

5. Czy dochód z praw do Programów komputerowych wskazany w lit. C opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, tj. dochód ze sprzedaży Programów komputerowych, tj. wykonania usług informatycznych, które polegają na stworzeniu Programów komputerowych i obejmują przekazanie całości majątkowych praw autorskich do Programów komputerowych klientowi, stanowi kwalifikowany dochód, o którym mowa w art. 24d ust. 7 ustawy CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

1.Zdaniem Wnioskodawcy, projekty prowadzone przez Wnioskodawcę, związane z Programami komputerowymi, stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 i 28 ustawy CIT, o ile nie stanowią rutynowych i okresowych zmian, oraz powinny zdaniem Wnioskodawcy zostać uznane za wytworzone w ramach tej działalności badawczo- rozwojowej Wnioskodawcy.

2. Zdaniem Wnioskodawcy, Programy komputerowe wytworzone w ramach działalności Wnioskodawcy opisanej w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 ustawy CIT (jako autorskie prawa do programu komputerowego, o których mowa w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy CIT).

3. Zdaniem Wnioskodawcy, dochód z praw do Programów komputerowych wskazany w lit. A opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, tj. dochód z odpłatnego licencjonowania Programów komputerowych, stanowi kwalifikowany dochód, o którym mowa w art. 24d ust. 7 ustawy CIT.

4. Zdaniem Wnioskodawcy, dochód z praw do Programów komputerowych wskazany w lit. B opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, tj. dochód z rozwoju licencjonowanych Programów komputerowych, czyli ze świadczenia usług opracowania dodatkowych funkcjonalności i modyfikacji wprowadzanych do licencjonowanych przez klientów Programów komputerowych, stanowi kwalifikowany dochód, o którym mowa w art. 24d ust. 7 ustawy CIT.

5. Zdaniem Wnioskodawcy, dochód z praw do Programów komputerowych wskazany w lit. C opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, tj. dochód ze sprzedaży Programów komputerowych, tj. wykonania usług informatycznych, które polegają na stworzeniu Programów komputerowych i obejmują przekazanie całości majątkowych praw autorskich do Programów komputerowych klientowi, stanowi kwalifikowany dochód, o którym mowa w art. 24d ust. 7 ustawy CIT.

Własne stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1

Przesłanki ogólne działalności badawczo-rozwojowej Artykuł 4a pkt 26 ustawy CIT określa działalność badawczo-rozwojową jako działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W zakresie definicji prac rozwojowych art. 4a pkt 28 ustawy CIT odsyła wprost do art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, Dz. U. z 2024 r., poz. 1571 z późn. zm. [dalej: Prawo o nauce], w świetle którego prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Z kolei badania naukowe zdefiniowane zostały w art. 4a pkt 27 ustawy CIT jako badania podstawowe lub aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 Prawa o nauce.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 pkt 1 Prawa o nauce badania podstawowe rozumiane są jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne. Natomiast w myśl art. 4 ust. 2 pkt 1 Prawa o nauce badania aplikacyjne to prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Z kolei zgodnie z art. 4 ust. 3 Prawa o nauce, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, działalność badawczo-rozwojowa powinna posiadać następujące cechy:

1)musi być twórcza,

2)podejmowana w sposób systematyczny,

3)musi obejmować jedną z dwóch kategorii czynności - badania naukowe lub prace rozwojowe,

4)musi być podejmowana w określonym przez ustawę celu - zwiększenia lub wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Ponadto, w Objaśnieniach podatkowych z 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej [dalej: Objaśnienia IP Box] w definiowaniu działalności badawczo-rozwojowej następuje odniesienie do kryteriów z tzw. Podręcznika Frascati.

Według Podręcznika Frascati, działalność badawczo- rozwojowa powinna być:

1.nowatorska,

2.twórcza,

3.nieprzewidywalna (nieoparta na istniejących już rutynowych schematach),

4.metodyczna,

5.możliwa do przeniesienia lub odtworzenia.

Kwalifikacja projektów prowadzonych przez Wnioskodawcę związanych z Programami komputerowymi do działalności badawczo-rozwojowej

Od 1 stycznia 2019 r. obowiązują przepisy dotyczące preferencyjnego rozwiązania w podatkach dochodowych - tzw. Innovation Box, które zostały ujęte w art. 24d-24e ustawy CIT. Zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy CIT, podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Kwalifikowane prawa własności intelektualnej zawarte zostały w zamkniętym katalogu opisanym w art. 24d ust. 2 ustawy CIT. Zgodnie z treścią tego przepisu (ust. 2 pkt 8), kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest w szczególności autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

W świetle powyższego, kwalifikowane IP to prawo własności intelektualnej spełniające łącznie trzy warunki:

1)zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczorozwojowej,

2)należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 24d ust. 2 ustawy CIT,

3)podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Zatem, kwalifikowane IP musi zostać wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej. To oznacza, że zakres działalności badawczo-rozwojowej będzie zawsze obejmować całość działań podatnika zmierzających do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP, i że działania te nigdy nie będą wykraczać poza działalność badawczo-rozwojową. Należy w tym miejscu zauważyć, że zgodnie z Objaśnieniami IP Box, ustawa CIT nie definiuje pojęcia „programu komputerowego” oraz brak jest w świetle polskiego prawa precyzyjnego określenia zakresu „autorskiego prawa do programu komputerowego”. Praktyka stosowania tego pojęcia na świecie potwierdza, że ze względu na dynamiczny rozwój nowych technologii, w których programy komputerowe zajmują kluczową pozycję, nie da się ustalić wyczerpującej i niezmiennej definicji tego pojęcia oraz uniknąć rozbieżności (wyrok irlandzkiego sądu II instancji z 1995 r. w sprawie  (…) (1997) FCA 490; 37 IPR 436).

Należy zatem odwołać się w tym względzie do przepisów Prawa autorskiego.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 Prawa autorskiego, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Stosownie do art. 1 ust. 2 pkt 1 Prawa autorskiego, w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe). Szczególne postanowienia dotyczące praw autorskich do programu komputerowego zawierają art. 74 ust. 1 i następne Prawa autorskiego. Zgodnie z art. 74 ust. 1 i 2 Prawa autorskiego, programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej. Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie. Podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów), ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. O ocenie charakteru indywidualnej pracy twórczej nie decydują postanowienia umowy, ale rzeczywisty wkład pracy każdego z twórców programu komputerowego, co podlega każdorazowo odrębnej ocenie. Doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne podejścia do definiowania pojęcia „autorskiego prawa do programu komputerowego”, które wskazują, że część chronioną prawem jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego” w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego jakim jest program komputerowy. Fundamentem informatycznego rozumienia programu komputerowego jest samo pojęcie „programu”, czyli zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Zatem, program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Reasumując, pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs. W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5 [dalej: Raport BEPS]. Zgodnie z akapitem 34 Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box. W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 Prawa autorskiego, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport BEPS), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy CIT, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

W ocenie Wnioskodawcy, prace w zakresie projektów prowadzonych przez Wnioskodawcę, związanych z Programami komputerowymi, stanowią prace rozwojowe w rozumieniu art. 4a pkt 28 ustawy CIT oraz art. 4 ust. 3 Prawa nauce. Jak bowiem wynika z opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, działania podejmowane przez Spółkę w zakresie Programów komputerowych polegają na wykorzystaniu, kształtowaniu i łączeniu istniejącej wiedzy, umiejętności i doświadczenia, w tym w zakresie narzędzi informatycznych, języków programowania, algorytmów (oraz nabywaniu nowej w trakcie trwania projektów), do zaprojektowania nowych lub ulepszonych rozwiązań (przekładających się na usługi/„produkty” sprzedawane lub licencjonowane przez Spółkę). Wskazane wyżej projekty spełniają zatem wszystkie przestanki wskazane w art. 4a pkt 28 ustawy CIT.

Jednocześnie, jak wynika z opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, prace w zakresie Programów komputerowych, spełniają pozostałe kryteria wskazane w art. 4a pkt 26 ustawy CIT:

1)twórczości - stanowią wytwór intelektu o indywidualnym i oryginalnym charakterze, który prowadzi do powstania nowych rozwiązań (Programów komputerowych), które do tej pory nie występowały w praktyce gospodarczej. Nie są to działania rutynowe lub odtwórcze mające na celu jedynie powielenie bądź skopiowanie rozwiązań już istniejących i stosowanych przez Spółkę;

2)systematyczności - Spółka wykonuje każdy projekt w sposób metodyczny i uporządkowany, tj. przed rozpoczęciem projektu ustala jego cele, harmonogram działania oraz zapewnia zasoby ludzkie i techniczne niezbędne w toku prac. Prace te mają zatem charakter metodyczny, zaplanowany i nie stanowią działań jedynie incydentalnych;

3)wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań - działalność Spółki polega na wykorzystaniu posiadanych zasobów wiedzy w celu tworzenia nowych, niefunkcjonujących w tej postaci na rynku Programów komputerowych (ewentualnie niefunkcjonujących wcześniej w działalności Spółki - w takim przypadku, zgodnie z treścią Objaśnień IP Box, przesłanka „nowości” również jest spełniona). Wykorzystywane zasoby wiedzy to zarówno wiedza skumulowana w toku wcześniejszej działalności Spółki, jak i wiedza nabyta w toku realizacji samego projektu.

Analizowane projekty spełniają również wszystkie przesłanki wynikające z Podręcznika Frascati. Jak wskazano wyżej, są one nowatorskie, twórcze, nierutynowe, metodyczne oraz istnieje możliwość ich przeniesienia. Powyższe wnioski mają zastosowanie zarówno do przypadków licencjonowania praw autorskich do Programów komputerowych stanowiących własność Spółki, jak i usług Spółki, których przedmiotem jest wytworzenie i przeniesienie praw autorskich do Programów komputerowych.

W drugim przypadku Spółka podejmuje bowiem analogiczne działania, celem wytworzenia Programów komputerowych, jak w przypadku ich licencjonowania. Ten kierunek wykładni potwierdzają interpretacje indywidualne Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej [dalej: Dyrektor KIS], których przedmiotem wielokrotnie był stan faktyczny oparty na wytworzeniu programu komputerowego na zlecenie nabywcy w ramach świadczonych usług/kontraktu (np. interpretacja indywidualna z 1 lipca 2020 r., znak: 0111-KDIB1-2.4010.159.2020.2.AW). Wskazane wyżej wnioski mają zastosowania także do rozwoju licencjonowanych lub już sprzedanych Programów komputerowych.

Jak wynika bowiem z opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, prace w tym zakresie posiadają te same cechy dotyczące wytworzenia Programów komputerowych, tyle że ich efektem jest opracowanie dodatkowych funkcjonalności do Programów komputerowych, adekwatnych do potrzeb i rozwoju klienta. Prace te są twórcze, systematyczne i prowadzą do zastosowania istniejącej wiedzy (lub nabywanej w trakcie projektów) do tworzenia nowych rozwiązań (przekładających się na usługi/ „produkty” Spółki). Projekty w zakresie rozwoju licencjonowanych lub sprzedanych Programów komputerowych należy więc również zakwalifikować jako działalność badawczo-rozwojową na gruncie art. 4a pkt 26 i 28 ustawy CIT. Warunkiem jest jednak, żeby prace te nie miały charakteru rutynowych i okresowych zmian (te prace nie będą stanowiły działalności badawczo-rozwojowej).

Ocena kwalifikacji Programów komputerowych będących efektem prac prowadzonych przez Wnioskodawcę jako wytworzonych w ramach działalności badawczo - rozwojowej Wnioskodawcy Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 ustawy CIT, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru.

Po drugie, z art. 4a pkt 26 ustawy CIT wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. W tym miejscu wskazać należy, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.). Prace rozwojowe mogą obejmować nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Jak wynika z opisu sprawy, cechą wspólną ww. realizowanych projektów (z wyjątkiem tworzenia funkcjonalności do istniejących już Programów komputerowych, o charakterze rutynowych i okresowych zmian) jest twórcze działanie Spółki polegające na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania komputerowego, niefunkcjonującego w tej postaci na rynku (ewentualnie niefunkcjonującego wcześniej w działalności Spółki), poprzez wykorzystywanie, kształtowanie i łączenie wiedzy, umiejętności i doświadczenia wypracowanych i zdobytych w trakcie wielu lat funkcjonowania w branży IT (w tym w zakresie języków programowania, algorytmów, narzędzi informatycznych), a także nabywanie nowej wiedzy w trakcie trwania projektów. Każdy projekt prowadzony jest w sposób metodyczny i uporządkowany - Spółka przed rozpoczęciem prac nad projektem ustala jego cele, odpowiadające potrzebom zgłoszonym przez klienta (lub ustalone według własnej koncepcji), określa jego harmonogram oraz zapewnia zasoby ludzkie i techniczne niezbędne w toku prac. Wskazane właściwości projektów Spółki dotyczą zarówno przypadków wytworzenia nowych Programów komputerowych, jak i nowych funkcjonalności (rozwoju programów komputerowych zgodnie z zapotrzebowaniem klienta) do Programów komputerowych już licencjonowanych lub sprzedanych.

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe wyjaśnienia oraz przedstawione wyżej okoliczności sprawy pozwalają na stwierdzenie, że podejmowane przez Wnioskodawcę czynności, których rezultatem jest tworzone oprogramowanie komputerowe, przede wszystkim w postaci osobnych aplikacji, jak również dodatkowych funkcjonalności do istniejących już Programów komputerowych, mają charakter twórczy, systematyczny oraz nakierowane są na zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania jej do tworzenia nowych zastosowań.

Zatem, tego typu działania Spółki spełniają przesłanki do uznania ich za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu przepisów art. 4a pkt 26-28 ustawy CIT. Projekty Spółki dotyczące wytworzenia licencjonowanych lub sprzedawanych Programów komputerowych oraz ich rozwoju (inne niż prace o charakterze rutynowych i okresowych zmian) stanowią prace badawczo-rozwojowe w rozumieniu art. 4a pkt 26 i 28 ustawy CIT. Logiczną konsekwencją tej kwalifikacji jest więc wniosek, że Programy komputerowe będące efektem ww. projektów Wnioskodawcy, powinny zostać uznane za wytworzone w ramach ww. działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy.

Własne stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2

Ogólne przesłanki kwalifikacji programu komputerowego jako kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy CIT, za kwalifikowane prawo własności intelektualnej [dalej: Kwalifikowane IP] uznaje się m.in. autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw, o ile program ten został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Należy wskazać, że przepisy ustawy CIT, jak i ustaw niepodatkowych, w szczególności przepisy Prawa autorskiego, nie zawierają definicji programu komputerowego.

Zgodnie z art. 74 ust. 1 Prawa autorskiego programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, a zatem jak utwory „wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi” i są w tym zakresie ujmowane w jednej kategorii z utworami literackimi, publicystycznymi, naukowymi oraz kartograficznymi (art. 1 ust. 2 pkt 1 Prawa autorskiego). Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia, natomiast idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego nie podlegają ochronie (art. 74 ust. 2 Prawa autorskiego).

Zgodnie ze stanowiskiem Dyrektora KIS wyrażonym w interpretacji z dnia 1 lipca 2020 r., znak: 0111-KDIB1-2.4010.159.2020.2.AW „podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów), ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania”. Doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne podejścia do definiowania pojęcia „autorskiego prawa do programu komputerowego” które wskazują, że część chronioną prawem jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego” w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego jakim jest program komputerowy”. Jak wynika z treści Objaśnień IP Box elementy programu komputerowego chronione prawem autorskim to przede wszystkim forma programów (rozumiana jako określone przedstawienie zarówno kodu, jak i instrukcji) oraz interfejsy. Pod pojęciem programu komputerowego mieści się nie tylko jego warstwa techniczna, lecz również funkcjonalna, tj. pojęcie program komputerowy obejmuje jego funkcjonalne i techniczne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

Powyższe stanowisko potwierdza uzasadnienie interpretacji Dyrektora KIS z dnia 6 lutego 2020 r., znak: 0111-KDIB1-1.4010.532.2019.2.BK: „dla celów stosowania preferencji IP Box program komputerowy należy rozumieć w sposób funkcjonalny, jako jedną integralną całość obejmującą nie tylko jego warstwę techniczną (jak wskazują Objaśnienia IP Box „formę”, czyli kod źródłowy programu komputerowego), ale również jego interfejsy w zakresie w jakim stanowią one ściśle powiązany z nią element umożliwiający wzajemne połączenia i wzajemne oddziaływanie pomiędzy wszystkimi elementami oprogramowania, sprzętu komputerowego i użytkownikami”. Należy zauważyć, że zgodnie z powołanymi już wcześniej Objaśnieniami IP Box, fundamentem informatycznego rozumienia programu komputerowego jest samo pojęcie „programu”, czyli zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Zatem program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Ponadto, w związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie, jak utwór literacki z art. 1 Prawa autorskiego, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (Raport BEPS), uznane za utwór jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczorozwojowych.

W tym miejscu dodatkowo podkreślić należy, że przyznanie preferencji podatkowej w postaci 5% opodatkowania dochodu z kwalifikowanego IP jest możliwe wyłącznie wobec dochodu podatnika pochodzącego z prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego IP. Ponadto, zgodnie z Raportem BEPS, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu Kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. Jak wynika z treści Raportu BEPS, oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD wskazuje w Raporcie BEPS, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej.

Stanowisko to potwierdzone zostało również w interpretacji Dyrektora KIS z dnia 25 czerwca 2020 r., znak: 0111-KDIB1-1.4010.66.2020.3.NL oraz z dnia 27 maja 2020 r., znak: 0111-KDIB1-1.4010.75.2020.2.SG. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy program komputerowy do celów ustawy CIT należy interpretować szeroko, bez względu na branżę, w której ma zastosowanie, stopień złożoności, rodzaj języka programowego, w którym został stworzony lub jego zewnętrzną postać.

Kwalifikacja Programów Komputerowych jako Kwalifikowanych IP W świetle art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy CIT oraz ogólnych postanowień art. 24d ust. 2 ustawy CIT, do uznania za Kwalifikowane IP konieczne będzie spełnienie następujących przesłanek:

1) kwalifikacji jako program komputerowy,

2) prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej,

3) wytworzenia programu komputerowego w ramach ww. działalności badawczorozwojowej.

Zatem, aby ocenić czy Programy komputerowe wytworzone w ramach działalności Wnioskodawcy opisanej w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym (przesłanki 2) i 3) wskazane powyżej, będące przedmiotem pytania nr 1), stanowią Kwalifikowane IP, konieczna jest ocena, czy stanowią one programy komputerowe w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy CIT. W ocenie Wnioskodawcy, przesłanki do tej kwalifikacji, wskazane w pkt 2.1. powyżej, są spełnione. Jak wynika bowiem z opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Programy komputerowe są przejawem działalności o charakterze twórczym i indywidualnym, uzewnętrznionym w postaci znaków, symboli, języków programowania. Zawierają również komponenty charakterystyczne dla programów komputerowych, wskazywane w doktrynie prawa autorskiego, tj. komendy, kody źródłowe i wynikowe oraz interfejsy. Biorąc pod uwagę zakres działalności Spółki opisany w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, w przypadku odpłatnego licencjonowania oraz sprzedaży wytworzonych Programów komputerowych, w efekcie podjętych prac powstają odrębne Programy komputerowe, stanowiące Kwalifikowane IP. Natomiast w przypadku rozwoju licencjonowanych oraz sprzedanych Programów komputerowych, dochodzi do wytworzenia dodatkowych funkcjonalności do istniejących już Programów komputerowych, niestanowiących jednak odrębnych programów. W takim przypadku ma więc miejsce odpowiednio ulepszenie lub rozwinięcie dotychczasowego Kwalifikowanego IP, niestanowiące samodzielnie Kwalifikowanego IP.

Biorąc powyższe pod uwagę należy uznać, że Programy komputerowe, o których mowa we wniosku, wytworzone i rozwinięte w ramach prac badawczo-rozwojowych, podlegające ochronie na podstawie przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, stanowią i będą stanowić kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci programu komputerowego, w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy CIT.

Uwagi ogólne

W świetle art. 24d ust. 7 ustawy CIT, dochodem (stratą) z Kwalifikowanego IP jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata): 1) z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy Kwalifikowanego IP; 2) ze sprzedaży Kwalifikowanego IP; 3) z Kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi; 4) z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z Kwalifikowanego IP, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu. Zdaniem Wnioskodawcy, dochód z praw do Programów komputerowych wskazany w lit. A, B, C opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, stanowi kwalifikowany dochód, o którym mowa w art. 24d ust. 7 ustawy CIT.

Z opisu sprawy wynika, iż wskazane wyżej elementy wynagrodzenia Spółki, w zależności od rodzaju umowy z klientem, mogą być wyodrębnione lub łączone w grupy z innymi rodzajami wynagrodzenia (np. wynagrodzenie wskazane w lit. B w niektórych umowach jest łączone z wynagrodzeniem wskazanym w lit. A). Zawsze są one jednak elementem jednej kompleksowej umowy z klientem (oraz załączników i ewentualnie aneksów do niej). Umowy z klientami mają różne nazwy (m.in. odnoszące się do nazwy własnej tworzonego oprogramowania albo poszczególnych elementów składających się na program komputerowy np. aplikacja dystrybucyjna), jednak sama nazwa umowy nie determinuje charakteru wykonywanych projektów.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że efekty prac wytworzonych, rozwiniętych lub ulepszonych w ramach działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy, które spełniają wskazane w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego cechy (tj. są samoistne, są przedmiotem ochrony prawnoautorskiej oraz powstają, są rozwijane lub ulepszane w ramach działalności badawczo-rozwojowej), stanowią w istocie oprogramowanie podlegające ochronie na podstawie art. 1 ust. 1 w związku z art. 74 Prawa autorskiego, co oznacza, że stanowią kwalifikowane IP w świetle art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy CIT i tym samym kwalifikują się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 24d ust. 7 pkt 1 i 2 ustawy CIT.

Własne stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3

Dochód z tytułu licencjonowania wytworzonych przez Wnioskodawcę Programów komputerowych (lit. A opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego) stanowi kwalifikowany dochód Spółki na podstawie art. 24d ust. 7 pkt 1 ustawy CIT, co wynika wprost z treści tego przepisu. Jest to bowiem opłata za licencję Programu komputerowego, na podstawie umowy licencyjnej dotyczącej tego Programu komputerowego (Kwalifikowanego IP).

Własne stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 4

Wskazać należy, iż z Objaśnień IP Box wynika, że rozwinięcie lub ulepszenie przedmiotu ochrony oznacza w szczególności rozbudowanie, poszerzenie zakresu funkcjonalnego albo użyteczności już istniejącego Kwalifikowanego IP, niezależnie od tego, czy podatnik uzyskał dodatkową ochronę na to rozwinięcie lub ulepszenie. Decydującym determinantem jest tutaj aspekt faktyczny rozumiany jako rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego kwalifikowanego IP w dowolnej postaci, o ile działania te prowadzą do poprawy użyteczności albo funkcjonalności już istniejącego Kwalifikowanego IP. Takie rozumienie wynika wprost z użycia słowa „ulepszonego”: ulepszać zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN oznacza „zmienić coś tak, żeby stało się bardziej użyteczne lub funkcjonalne”. Podobnie do terminu „ulepszenie” należy rozumieć sformułowanie „rozwinięcie” Kwalifikowanego IP. Wobec rozwinięcia kwalifikowanego IP decydujące znaczenie ma więc fakt poszerzenia zakresu funkcjonalnego albo użyteczności już istniejącego kwalifikowanego IP, bez względu na uzyskanie dodatkowego prawa ochronnego w tym zakresie. Nieracjonalnym byłoby stymulowanie przez ustawodawcę działań podatników polegających na rozwijaniu Kwalifikowanego IP tak, że w efekcie tego rozwinięcia Kwalifikowane IP stało się mniej użyteczne, funkcjonalne lub też jego użyteczność czy też funkcjonalność pozostałaby bez zmian. Brak wymogu uzyskania dodatkowego prawa ochronnego, w zakresie w jakim Kwalifikowane IP zostało ulepszone lub rozwinięte wynika z tego, że patent, prawo ochronne na wzór użytkowy lub inne Kwalifikowane IP, co do zasady stanowią ukończone, zdefiniowane rozwiązania lub odkrycia.

W praktyce gospodarczej „rozwijanie” i „ulepszanie” takich praw obejmuje głównie rozwój i ulepszenie oraz poszerzenie wiedzy i technologii związanych z kwalifikowanym IP. W konsekwencji „rozwój”, czy też „ulepszenie”, może dotyczyć sposobu wdrożenia i zastosowania w praktyce przedmiotu ochrony tego prawa.

Wynik takiego ulepszenia czy rozwinięcia nie musi natomiast zostać objęty dodatkową ochroną. Poza tym, w zdecydowanej większości przypadków zasadnych dla Kwalifikowanych IP nie jest możliwe uzyskanie dodatkowego prawa ochronnego do już wytworzonego IP. Jedynym takim przypadkiem w świetle polskiego prawa jest prawo do uzyskania tzw. patentu dodatkowego zgodnie art. 30 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2023 r., poz. 1170). Z tych względów, „rozwijanie” i „ulepszanie” kwalifikowanego IP należy rozumieć jako ogół prac badawczo-rozwojowych podatnika, skutkujących poszerzeniem zakresu funkcjonalnego albo użyteczności kwalifikowanego IP, co może dalej skutkować, między innymi, możliwością wdrożenia lub znalezienia nowych zastosowań dla kwalifikowanego IP.

Zdaniem Wnioskodawcy, również w odniesieniu do rozwoju licencjonowanych Programów komputerowych (lit. B opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego), o ile nie stanowi on rutynowych i okresowych zmian, dochód z tego tytułu stanowi „opłaty lub należności wynikające z umowy licencyjnej, która dotyczy Kwalifikowanego IP". Jak wskazano bowiem w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, zarówno opłaty za licencję Programu komputerowego, jak i opłaty za jego rozwijanie, są częścią tej samej umowy z klientem, a w niektórych przypadkach wynagrodzenie z tego tytułu jest nawet ujmowane łącznie. Opłaty za rozwój Programu komputerowego wynikają zatem z umowy licencyjnej, która tego Programu komputerowego (Kwalifikowanego IP) dotyczy, a zatem spełniają hipotezę art. 24d ust. 7 pkt 1 ustawy CIT.

Własne stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 5

Dochód ze sprzedaży praw autorskich do wytworzonych przez Wnioskodawcę Programów komputerowych (Kwalifikowanych IP) (lit. C opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego) stanowi kwalifikowany dochód, o którym mowa w art. 24d ust. 7 pkt 2 ustawy CIT, co wynika wprost z treści tego przepisu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie zauważyć należy, że stosownie do zadanych pytań, wyznaczających zakres rozpatrzenia wniosku, przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej nie jest ocena prawidłowości ujmowania w kosztach kwalifikowanych poniesionych przez Państwa wydatków na realizację opisanych we wniosku prac.

Ad. 1

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „updop”):

Zgodnie z art. 4a pkt 26 updop:

W świetle art. 4a pkt 27 updop:

W świetle art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2025 r. poz. 24), badania naukowe są działalnością obejmującą:

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 updop:

Na podstawie art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Przy odniesieniu wskazanych przepisów na grunt analizowanej sprawy należy wskazać, że aby uznać, czy działalność Spółki spełnia przesłanki działalności badawczo-rozwojowej, konieczne jest przeprowadzenie analizy nakierowanej na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 updop).

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że jednym z obszarów działalności Spółki jest branża IT, w której Spółka funkcjonuje jako producent nowoczesnych, w pełni sparametryzowanych rozwiązań internetowych do dystrybucji funduszy inwestycyjnych dla dystrybutorów (B2B) oraz uczestników (B2C). Wnioskodawca przygotowuje także rozwiązania IT wspierające inne obszary działalności funduszy inwestycyjnych oraz Towarzystw Funduszy Inwestycyjnych, np. w zakresie wyceny aktywów, zarządzania aktywami, obsługi AML czy hurtowni danych. Efektem działań Spółki jest tworzone oprogramowanie komputerowe - przede wszystkim w postaci osobnych aplikacji [dalej: Programy komputerowe], jak również dodatkowych funkcjonalności do istniejących już Programów komputerowych (rozwój oprogramowania, do którego prawa autorskie sprzedano klientowi lub na które udzielono klientowi licencji). W ramach poszczególnych projektów prowadzone są prace nad danym Programem komputerowym, którymi są programy, systemy, aplikacje lub platformy komputerowe, które powstają w wyniku tworzenia i wdrażania nowych rozwiązań lub udoskonalania, optymalizacji i automatyzacji już istniejących. Wskazane wyżej dodatkowe funkcjonalności nie stanowią jednak osobnego oprogramowania - stają się częścią istniejących już Programów komputerowych.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 updop, zgodnie z którą (jak już wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Na wstępie należy podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług.

Wobec tego ocena, czy prace, które Państwo zrealizowali w ramach opisanego we wniosku projektu, stanowią działalność badawczo-rozwojową, dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Państwa we wniosku i uzupełnieniu wniosku efektów tych prac.

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W opisie sprawy wskazali Państwo, że rozwiązania Spółki bazują na najnowszych technologiach oraz własnych, innowacyjnych rozwiązaniach. Prowadzone przez Spółkę projekty można podzielić na dwie grupy:

1) rozwój własnych produktów informatycznych wspierających działalność klientów Wnioskodawcy - własne projekty rozwojowe, które mają na celu rozwój i udoskonalanie narzędzi informatycznych, czyli oprogramowania (projektowanie i rozwój aplikacji), które są dostosowywane do potrzeb klienta zewnętrznego i następnie mu udostępniane (sprzedaż, licencjonowanie).

2) planowanie, projektowanie i budowa dedykowanych środowisk informatycznych. Dostarczanie i udostępnianie klientom Spółki zaprojektowanej architektury spełniającej niepowtarzalne wymagania klienta, a następnie przygotowanie i implementacja rozwiązań infrastrukturalnych.

Dostarczanie platform umożliwiających klientom rozwijanie, uruchamianie i zarządzanie aplikacjami bez konieczności budowania i utrzymania niezbędnej infrastruktury. Działania pracowników Spółki pokrywają przy tym wszelkie etapy prac, począwszy od definiowania wymagań, projektowania rozwiązań, poprzez ich analizę, specyfikację, studium wykonalności, konstruowanie, implementację, rozwój, testowanie czy też usprawnianie produktów. Prace składają się z wyraźnych etapów, w ramach których powstają kolejne wersje produktów, nowe czy zmodyfikowane Programy komputerowe. Rozwiązania te są testowane, weryfikowana jest ich przydatność.

Efektem prac wykonywanych przez pracowników Spółki są w szczególności: kody źródłowe programów komputerowych, plany i/lub prototypy systemów, architektura aplikacji, bazy oraz struktury danych, dokumentacja techniczna, plany, analizy, raporty, formularze, interfejsy, algorytmy, moduły, modele itp. Cechą wspólną ww. realizowanych projektów (z wyjątkiem tworzenia funkcjonalności do istniejących już Programów komputerowych, o charakterze rutynowych i okresowych zmian) jest twórcze działanie Spółki polegające na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania komputerowego, niefunkcjonującego w tej postaci na rynku (ewentualnie niefunkcjonującego wcześniej w działalności Spółki), poprzez wykorzystywanie, kształtowanie i łączenie wiedzy, umiejętności i doświadczenia wypracowanych i zdobytych w trakcie wielu lat funkcjonowania w branży IT (w tym w zakresie języków programowania, algorytmów, narzędzi informatycznych), a także nabywanie nowej wiedzy w trakcie trwania projektów.

W ramach wyżej opisanych prac Spółka potwierdza, że rezultaty prac, odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej w obrębie wykonywanej przez Spółkę działalności. Przykładowo zmiany dokonywane w kodzie mają charakter niepowtarzalny, jako że nowo wdrażane rozwiązania w aplikacji webowej wymagają pokrycia oryginalnymi, twórczymi testami automatycznymi nowych scenariuszy testowych, uprzednio nieistniejących.

Zatem działalność, którą Państwa Spółka prowadziła w ramach opisanego projektu miała twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza:

(i)robiący coś regularnie i starannie,

(ii)o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu,

(iii)o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny.

W definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu. Wobec tego najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Z opisu sprawy wynika, że systematyczność działań w zakresie wykonywanych prac polega na konsekwentnym realizowaniu etapowego podejścia do tworzenia i/lub ulepszania oprogramowania. Prace są prowadzone według zdefiniowanego cyklu badawczo-rozwojowego obejmującego fazy analizy, projektowania, implementacji, testowania i optymalizacji zgodnie z harmonogramem. Każdy etap jest regularnie monitorowany i dokumentowany co zapewnia spójność oraz pozwala na dokładne śledzenie postępów w realizacji założonych celów. Prace prowadzone są w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac (ustalenie harmonogramu prac, kolejności wykonywania poszczególnych czynności), weryfikacja (ustalenie czy zostały osiągnięte założone efekty prac, ewentualne wprowadzanie poprawek i udoskonaleń prowadzących do osiągnięcia założonego rezultatu), zakończenie (oddanie efektów prac). Dla każdego projektu opracowano harmonogram z rozbiciem na etapy (analiza — specyfikacja — implementacja — testy — wdrożenie). W trakcie prac może dochodzić do zmiany harmonogramów, np. poprzez zmiany terminów zakończenia poszczególnych etapów prac. W przypadku odstępstw od założeń harmonogramu są one odnotowywane i udokumentowane (change-request, decyzje projektowe). W kontekście harmonogramów dokonywane są przeglądy projektowe, podczas których analizuje się efektywność wdrażanych rozwiązań i identyfikowano obszary wymagające udoskonalenia. W oparciu o zebrane dane i wyniki testów przeprowadzane są cykliczne optymalizacje kodu oraz aktualizacji algorytmów, co pozwala na systematyczne podnoszenie jakości i wydajności oprogramowania.

To potwierdza zatem, że spełnione jest przez Państwa kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej – systematyczność – w odniesieniu do wskazanych we wniosku prac nad realizacją projektu.

Omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności. Ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka w trakcie prac nabywa nowe, specjalistyczne kompetencje i wiedzę. Wiedza ta zostaje udokumentowana w formie dokumentacji projektowej, raportów z testów i notatek technicznych i jest wykorzystywana w dalszych pracach B+R przy rozwoju produktów Spółki. Zdobyte doświadczenia umożliwiają dalsze doskonalenie metod analitycznych, szczególnie w obszarze prognoz zapotrzebowania, dynamicznego trasowania i adaptacyjnych algorytmów decyzyjnych, co stanowi bazę do rozwijania nowych projektów badawczo-rozwojowych. Wiedza ta pozwala również na bardziej efektywne projektowanie rozwiązań modułowych i skalowalnej architektury systemowej, co znacząco wspiera przyszłe inicjatywy innowacyjne w ramach działalności badawczo-rozwojowej.

Zatem pozwala to uznać, że w odniesieniu do prac nad opisanym we wniosku projektem, wykorzystali Państwo istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje również prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

• nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
• łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
• kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
• wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

• nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;
• łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;
• kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;
• wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość tych czynności służy:

• planowaniu produkcji oraz
• projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak sami Państwo wskazali, wskazane we wnioski produkty Spółki zawsze mają oryginalny, twórczy charakter, wyznaczający nowe funkcje. Stanowią nową usługę lub produkt, nieistniejący wcześniej. Nie opierają się na przewidywalnych, rutynowych czynnościach – wymagają kreatywności. Nie jest to jedynie techniczna realizacja zleceń; powstałe rozwiązania cechują się wprowadzaniem autorskich koncepcji.

Opracowywane przez Spółkę oprogramowanie:

a)odznacza się oryginalnym, twórczym charakterem — co potwierdzają mi.n. autorskie algorytmy, nowatorskie reguły rozliczeniowe i dokumentacja projektowa;

b)stanowią kreację nowych funkcjonalności i procesów (nie są wtórnym powieleniem istniejących produktów);

c)nie są możliwe do uzyskania jedynie dzięki rutynowym umiejętnościom programistycznym — wymagają pracy koncepcyjnej, eksperymentalnej i walidacyjnej;

d)mają charakter twórczy — obejmują zaprojektowanie nowych elementów systemu. Prace niemające charakteru „twórczego” a jedynie „techniczny” nie są objęte wnioskiem o interpretację.

Zatem prowadzone przez Państwa projekty stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 i 28 ustawy CIT i w związku z tym Programy komputerowe będące efektem projektów Wnioskodawcy powinny zostać uznane za wytworzone w ramach tej działalności.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Ad. 2, 3, 4, 5

Odnosząc się do pytań oznaczonych we wniosku nr 2, 3, 4, 5 wskazać należy, że regulacje dotyczące stosowania preferencji IP Box zostały odzwierciedlone w art. 24d-24e updop.

Zgodnie z art. 24d ust. 1 updop:

W myśl art. 24d ust. 2 updop:

Zgodnie z art. 24d ust. 3 updop:

Dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Sposób obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zawarty jest w art. 24d ust. 4 updop. Zgodnie z treścią tego przepisu:

Stosownie do art. 24d ust. 5 updop:

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1 (art. 24d ust. 6 ww. ustawy).

Zgodnie z treścią art. 24d ust. 7 updop:

Obowiązki podatników podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 24d updop, zostały określone w art. 24e updop.

W myśl art. 24e ust. 1 updop:

Zgodnie z art. 24e ust. 2 updop:

Do kwalifikowanych praw własności intelektualnej, zgodnie z cytowanym powyżej art. 24d ust. 2 pkt 8 updop, zalicza się autorskie prawo majątkowe do programu komputerowego.

Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX, ustawa o CIT nie definiuje pojęcia „programu komputerowego” oraz brak w świetle polskiego prawa precyzyjnego określenia zakresu „autorskiego prawa do programu komputerowego”. Praktyka stosowania tego pojęcia na świecie potwierdza, że ze względu na dynamiczny rozwój nowych technologii, w których programy komputerowe zajmują kluczową pozycję, nie da się ustalić wyczerpującej i niezmiennej definicji tego pojęcia oraz uniknąć rozbieżności (wyrok irlandzkiego sądu II instancji z 1995 r. w sprawie (…) FCA 490; 37 IPR 436). Należy zatem odwołać się w tym względzie do przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 24, dalej: „Ustawa o prawie autorskim”).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy:

Stosownie do art. 1 ust. 2 pkt 1 Ustawy o prawie autorskim:

Szczególne postanowienia dotyczące praw autorskich do programu komputerowego zawierają art. 74 ust. 1 i następne Ustawy o prawie autorskim.

Zgodnie z art. 74 ust. 1 i 2 tej ustawy:

Podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów), ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. O ocenie charakteru indywidualnej pracy twórczej nie decydują postanowienia umowy, ale rzeczywisty wkład pracy każdego z twórców programu komputerowego, co podlega każdorazowo odrębnej ocenie. Doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne podejścia do definiowania pojęcia „autorskiego prawa do programu komputerowego”, które wskazują, że część chronioną prawem jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego” w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego jakim jest program komputerowy. Fundamentem informatycznego rozumienia programu komputerowego jest samo pojęcie „programu”, czyli zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Zatem, program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu.

Pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 24d ust. 2 pkt 8 updop, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

Podatnik, który będzie chciał skorzystać z preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa podkreślić należy, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

1. zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

2. należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 24d ust. 2 updop;

3. podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczypospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Biorąc powyższe pod uwagę należy uznać, że Programy komputerowe, o których mowa we wniosku, wytworzone i rozwinięte w ramach prac badawczo-rozwojowych, podlegające ochronie na podstawie przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, stanowią i będą stanowić kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci programu komputerowego, w rozumieniu art. 24d ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.p.

Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 jest prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy zawarte w pytaniach Nr 3-5, dotyczą poprawnej kwalifikacji dochodów:

1.z odpłatnego udostępniania (licencjonowania) Programów komputerowych. Dochody te, oprócz opłaty utrzymaniowej (licencyjnej) za sam Program komputerowy podstawowy dla danej umowy z klientem, mogą obejmować również (i być wyodrębnione w umowach z klientem) opłaty utrzymaniowe (licencyjne) za elementy dodatkowe tego Programu komputerowego, stanowiące jego integralną część;

2.z rozwoju udostępnianych (licencjonowanych) Programów komputerowych, czyli ze świadczenia usług opracowania dodatkowych funkcjonalności i modyfikacji wprowadzanych do udostępnianych dla (licencjonowanych przez) klientów Programów komputerowych (wskazane funkcjonalności/modyfikacje nie stanowią jednak odrębnych programów komputerowych);

3.ze sprzedaży Programów komputerowych, tj. wykonania usług informatycznych, które polegają na stworzeniu Programów komputerowych i obejmują przekazanie całości majątkowych praw autorskich do Programów komputerowych klientowi;

Z opisu sprawy wynika, że wskazane wyżej elementy wynagrodzenia Spółki, w zależności od rodzaju umowy z klientem, mogą być wyodrębnione lub łączone w grupy z innymi rodzajami wynagrodzenia (np. wynagrodzenie wskazane w lit. B w niektórych umowach jest łączone z wynagrodzeniem wskazanym w lit. A). Zawsze są one jednak elementem jednej kompleksowej umowy z klientem (oraz załączników i ewentualnie aneksów do niej). Powyższe stwierdzenie odnosi się do sposobu fakturowania dochodów określonych w lit. A i lit. B wniosku o interpretację. W zależności od ustaleń z klientami dochody są fakturowane na jednej fakturze bądź na odrębnych fakturach. Występują więc przypadki, że Spółka otrzymuje wynagrodzenie odrębne, niezależnie od wynagrodzenia wskazanego w lit. A.

Odnosząc powyższe do realiów sprawy stwierdzić należy, że skoro:

• prace realizowane w ramach Projektów stanowią działalnością działalność B+R w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych
• Programy komputerowe, które tworzy Wnioskodawca stanowią autorskie prawo do programu komputerowego podlegającego ochronie prawnej na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, (t.j.Dz. U. z 2025 r. poz. 24, z późn. zm.)
• Spółka prowadzi ewidencję, o której mowa w art. 24e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych
• Spółka w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej uzyskuje dochody z odpłatnego udostępniania (licencjonowania) Programów komputerowych
• Spółka w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej uzyskuje dochody z rozwoju udostępnianych (licencjonowanych) Programów komputerowych i jak wskazano w opisie stanu faktycznego te dochody zawsze są przedmiotem jednej kompleksowej umowy

Spółka w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej uzyskuje dochody ze sprzedaży Programów komputerowych w ramach której przekazuje całość majątkowych praw autorskich do Programów komputerowych klientowi;

to mając powyższe na względzie stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie pytań Nr 3, 4, 5 zgodnie z którym dochód z praw do Programów komputerowych wskazany w lit. A, B, C stanowi kwalifikowany dochód, o których mowa w art. 24d ust. 7 u.p.d.o.p., należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem stanu faktycznego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Jednocześnie wskazać należy, że wydana interpretacja odnosi się ściśle do przedmiotu pytania. Inne kwestie wynikające z własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji Podatkowej – rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.