Interpretacja indywidualna z dnia 16 października 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.663.2025.3.AB

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 lipca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 1 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących usługi noclegowe nabyte na rzecz pracowników, którzy korzystają z tych usług wyłącznie w celu realizacji obowiązków służbowych. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 25 lipca 2025 r. (data wpływu 29 lipca 2025 r.) oraz pismem z 30 września 2025 r. (data wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego (ostatecznie doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku)

Spółka (…) Sp. z o.o. prowadzi działalność gospodarczą jako agencja pracy tymczasowej, w ramach której deleguje pracowników – głównie obywateli Ukrainy – do pracy w podmiotach trzecich na terenie Polski. W celu zapewnienia sprawnej organizacji pracy oraz zagwarantowania dostępności pracowników, Spółka wynajmuje dla nich pokoje noclegowe. Koszty zakwaterowania ponosi Spółka – pracownicy nie ponoszą odpłatności za noclegi. Zakwaterowanie pracowników służy wyłącznie celom związanym z prowadzoną działalnością gospodarczą – umożliwia świadczenie usług pracowniczych na rzecz kontrahentów. Spółka otrzymuje faktury z tytułu usług noclegowych od dostawców (hoteli, pensjonatów, kwater prywatnych), z wyszczególnionym podatkiem VAT.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, iż:

1.Tak, Spółka jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT.

2.Umowy najmu zawierane są bezpośrednio z właścicielem obiektu noclegowego, nie jest on bezpośrednio Państwa klientem, do którego wysyłani są pracownicy tymczasowi. Jest to inny obiekt, który oferuje możliwość tańszego noclegu pracowniczego.

3.Tak, usługi noclegowe nabywają Państwo we własnym imieniu, a następnie pracownicy korzystają z noclegu w ramach wykonywanej pracy.

4.Tak. Zakwaterowanie pracowników tymczasowych jest ściśle związane ze świadczeniem usług pracy tymczasowej i stanowi koszt bezpośrednio związany z realizacją usług świadczonych kontrahentom.

5.Tak. Koszty zakwaterowania dotyczą czynności opodatkowanych VAT, tj. odpłatnego świadczenia usług pracy tymczasowej na rzecz kontrahentów.

6.Na pytanie nr 6 o treści:

Czy zakup usług wynajmu pokoi/miejsc noclegowych na rzecz pracowników wliczają Państwo do jednej ogólnej kwoty, jako element składowy usługi wynajmu pracowników na rzecz swoich kontrahentów? Czy ich odsprzedaż jest opodatkowana na podstawie art. 8 ust. 2a ustawy o podatku od towarów z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.)?

Udzielili Państwo następującej odpowiedzi:

Z Państwa klientami bezpośrednimi zawieracie Państwo umowę, w której spółka daje zakwaterowanie, z racji braku posiadania obiektu noclegowego przez spółkę, muszą Państwo skorzystać z innych obiektów, które świadczą usługi wynajmu w korzystnej dla Państwa cenie. Jako agencja pracy tymczasowej, wystawiacie fakturę VAT dla klienta (np. hotelu) za usługę natomiast fakturę za zakwaterowanie pracownicze dostajecie od klienta, u którego wynajmujecie nocleg. Nie są to powiązane podmioty oraz usługa nie jest odsprzedawana.

7.Na pytanie nr 7 o treści:

Jaki jest symbol PKWiU z 2015 r. oraz nazwa grupowania, wynikające z Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) z 2015 r. wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r. poz. 1676 ze zm.) dla nabywanych przez Państwa usług noclegowych na rzecz pracowników, których dotyczy pytanie wniosku? (Należy podać pełny, siedmiocyfrowy symbol PKWiU).

Udzielili Państwo następującej odpowiedzi: PKWiU: 55.20.19.0 – „Pozostałe usługi związane z zakwaterowaniem, gdzie indziej niesklasyfikowane”.

8.Na pytanie nr 8 o treści:

Czy wynajmowanie przez Państwa pokoje/miejsca noclegowe i następnie ich udostępnianie pracownikom jest niezbędne w celu prowadzenia przez Państwa działalności gospodarczej? Prosimy o szczegółową odpowiedź i wskazanie z jakich szczególnych okoliczności to wynika.

Udzielili Państwo następującej odpowiedzi:

Tak. Udostępnianie zakwaterowania jest konieczne, aby zapewnić pracownikom tymczasowym możliwość wykonywania pracy w miejscowościach oddalonych od ich miejsca zamieszkania. Dla wielu projektów bez zapewnienia noclegów realizacja umowy byłaby niemożliwa. Koszt zakwaterowania jest stałym elementem kalkulacyjnym usługi i znajduje odzwierciedlenie w wynagrodzeniu od kontrahenta. W miejscowościach turystycznych brakuje wolnych rąk do pracy, z tego względu są ściągane osoby nie mieszkające na terenie Państwa klientów, bez zakwaterowania nie byłoby możliwe rozpoczęcie ich pracy.

Z kolei w uzupełnieniu wniosku z 30 września 2025 r. doprecyzowano:

1.Spółka nabywa usługi noclegowe dla pracowników, a nie wynajmuje określonych pokoi czy lokali mieszkalnych. Kontrahenci (hotele, pensjonaty, kwatery prywatne, firmy oferujące zakwaterowanie pracownicze) świadczą na Państwa rzecz kompleksową usługę zakwaterowania pracowników - to dostawca decyduje o przydziale konkretnych pokoi i miejsc noclegowych. Spółka nie ma wpływu na to, w którym pokoju lub miejscu w obiekcie będzie zakwaterowany dany pracownik.

2.Spółka nie zawiera klasycznych umów najmu lokali mieszkalnych - nabywane są usługi noclegowe jako świadczenie kompleksowe (zakwaterowanie pracowników).

Jeśli w wyjątkowych sytuacjach podpisują Państwo umowy długoterminowe na zakwaterowanie (np. przy większych kontraktach), to:

·umowy mają zwykle charakter krótkookresowy, dostosowany do czasu trwania zlecenia (od kilku tygodni do kilku miesięcy),

·dostawca odpowiada za zapewnienie warunków noclegowych i utrzymanie obiektu w stanie zdatnym do zamieszkania,

·spółka reguluje należności zgodnie z liczbą zakwaterowanych osób i okresem korzystania z noclegów; nie ingeruje w przydział poszczególnych pokoi,

·faktury zasadniczo dokumentują usługę noclegową opodatkowaną VAT, jedynie w nielicznych przypadkach, gdy dostawca stosuje inną formę rozliczeń, mogą pojawić się faktury z opisem „wynajem pokoi”, jednak zawsze dotyczą one faktycznego zapewnienia noclegów pracowniczych,

·Prawa i obowiązki stron

W ramach świadczenia usług noclegowych agencja (Spółka) ma prawo korzystać z miejsc noclegowych dla pracowników, zgłaszać ich liczbę i zmiany oraz otrzymywać faktury. Jest zobowiązana do terminowej zapłaty, dbania o prawidłowe użytkowanie zakwaterowania i zgłaszania usterek.

Pracownicy mają prawo do korzystania z przydzielonych miejsc zgodnie z ich przeznaczeniem i w standardzie uzgodnionym z usługodawcą, zobowiązani są do przestrzegania regulaminu obiektu, dbania o wyposażenie i opuszczenia miejsca noclegowego po zakończeniu pracy tymczasowej.

Faktury nie będą korygowane.

3.Spółka nabywa usługi noclegowe wyłącznie w celu zapewnienia zakwaterowania pracownikom tymczasowym kierowanym do pracy u klientów na terenie Polski. Zapewnienie noclegu jest elementem organizacyjnym — umożliwia wykonywanie pracy przez pracowników w lokalizacjach odległych od ich miejsca zamieszkania i jest niezbędne do świadczenia usług pracy tymczasowej.

Spółka nie odsprzedaje ani nie refakturuje usług noclegowych na rzecz pracowników ani klientów. Koszty zakwaterowania ponosi spółka we własnym imieniu i na własny rachunek, nie pobierając z tego tytułu żadnych opłat od pracowników ani od podmiotów, u których pracownicy wykonują pracę. Usługi noclegowe nie stanowią odrębnego przedmiotu działalności spółki i nie są elementem usług sprzedawanych klientom.

4.Podstawowa działalność Spółki polega na świadczeniu usług pracy tymczasowej i udostępnianiu pracowników klientom na podstawie umów zawartych zgodnie z ustawą o zatrudnianiu pracowników tymczasowych. Spółka jest formalnym pracodawcą pracowników kierowanych do pracy u klientów i odpowiada za organizację oraz warunki wykonywania pracy, w tym za zapewnienie zakwaterowania, gdy jest ono konieczne ze względu na odległość od miejsca zamieszkania pracownika.

Nabywane usługi noclegowe są wyłącznie związane z działalnością opodatkowaną VAT, tj. świadczeniem usług pracy tymczasowej. Zapewnienie noclegu ma charakter pomocniczy i organizacyjny — pozwala na realizację kontraktów z klientami, ale nie stanowi samodzielnej, odrębnie sprzedawanej usługi.

Pytanie

Czy w przedstawionym stanie faktycznym Spółka ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących usługi noclegowe nabyte na rzecz pracowników, którzy korzystają z tych usług wyłącznie w celu realizacji obowiązków służbowych?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Zdaniem Spółki, w opisanej sytuacji przysługuje jej prawo do odliczenia VAT od usług noclegowych, ponieważ:

• Zakwaterowanie pracowników ma bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i jest niezbędne do realizacji usług świadczonych przez spółkę jako agencja pracy.
• Pracownicy korzystają z noclegów wyłącznie w związku z obowiązkami służbowymi – nie jest to świadczenie prywatne ani o charakterze konsumpcyjnym.
• Zakwaterowanie nie stanowi świadczenia dodatkowego dla pracownika (jak np. bonus) – nie generuje korzyści prywatnych, lecz służy wyłącznie realizacji obowiązków zawodowych.

W świetle powyższego, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz orzecznictwem (np. wyroki NSA i interpretacje indywidualne), Spółka powinna mieć prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących usługi noclegowe.

Tak. Koszty zakwaterowania pracowników tymczasowych są bezpośrednio związane z realizacją usług świadczonych kontrahentom i wynikają z konieczności zapewnienia pracownikom odpowiednich warunków do wykonywania pracy w miejscowościach oddalonych od ich miejsca zamieszkania.

Usługi zakwaterowania nabywają Państwo od zewnętrznych podmiotów trzecich (np. hoteli, pensjonatów, osób fizycznych), a nie od Państwa kontrahentów, do których kierujecie pracowników. Koszt ten jest ponoszony przez Spółkę wyłącznie w związku z realizacją usług pracy tymczasowej.

Spółka stoi na stanowisku, że wydatki na usługi noclegowe dla pracowników tymczasowych pozostają w bezpośrednim związku z prowadzoną działalnością opodatkowaną VAT (świadczenie usług pracy tymczasowej) i w konsekwencji spełniają warunki art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, co daje Spółce prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Jednocześnie wskazują Państwo, że inne agencje pracy tymczasowej działające na analogicznych zasadach — w tym agencja wynajmująca zakwaterowanie od tego samego właściciela co Spółka — korzystają z prawa do odliczenia podatku VAT od nabytych usług noclegowych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie zadanego pytania tj. prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu nabytych usług noclegowych na rzecz pracowników.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

Według art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres. Przez świadczenie należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie, powstrzymanie się od działania (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 tej ustawy. Należy jednak zaznaczyć, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Stosownie do zapisu art. 8 ust. 2a ustawy:

Przepis ten reguluje zatem takie sytuacje, kiedy podatnik, działając we własnym imieniu, zawiera umowę, na podstawie której zobowiązuje się do zrealizowania pewnego świadczenia, jednak faktycznie świadczenie to realizowane jest przez podmiot trzeci. W takim przypadku, gdy podmiot nabywa usługę, a następnie odsprzedaje ją kontrahentowi w tzw. „stanie nieprzetworzonym”, uznawany jest za podatnika, który usługę taką świadczy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:

Zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ustawy.

W świetle art. 86 ust. 1 ustawy:

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z powołanych przepisów art. 86 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione łącznie określone warunki:

1)odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług,

2)towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego),

3)faktura dokumentuje czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski, czyli została na niej wskazana kwota podatku.

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT lub niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy:

Z powyższego przepisu wynika zatem, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych. Wyjątek dotyczy jedynie podatników świadczących usługi przewozu osób, kupujących gotowe posiłki dla pasażerów oraz usług noclegowych nabytych przez podatników wyłącznie w celu ich odprzedaży na podstawie art. 8 ust. 2a ustawy, tj. po nabyciu usługi w celu przeniesienia jej na kolejnego nabywcę (w związku z tzw. refakturą usługi).

Ponadto, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Natomiast w oparciu o art. 88 ust. 4 ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT. Prowadzą Państwo działalność gospodarczą jako agencja pracy tymczasowej, w ramach której delegują Państwo pracowników do pracy w podmiotach trzecich na terenie Polski. W celu zapewnienia sprawnej organizacji pracy oraz zagwarantowania dostępności pracowników nabywacie Państwo usługi noclegowe dla pracowników. Koszty zakwaterowania ponoszą Państwo – pracownicy nie ponoszą odpłatności za noclegi. Otrzymują Państwo faktury z tytułu usług noclegowych od dostawców (hoteli, pensjonatów, kwater prywatnych), z wyszczególnionym podatkiem VAT. Usługi noclegowe nabywają Państwo we własnym imieniu, a następnie pracownicy korzystają z noclegu w ramach wykonywanej pracy. Zakwaterowanie pracowników tymczasowych jest ściśle związane ze świadczeniem usług pracy tymczasowej i stanowi koszt bezpośrednio związany z realizacją usług świadczonych kontrahentom. Koszty zakwaterowania dotyczą czynności opodatkowanych VAT, tj. odpłatnego świadczenia usług pracy tymczasowej na rzecz kontrahentów.

Nabywacie Państwo usługi noclegowe wyłącznie w celu zapewnienia zakwaterowania pracownikom tymczasowym kierowanym do pracy u klientów na terenie Polski. Zapewnienie noclegu jest elementem organizacyjnym - umożliwia wykonywanie pracy przez pracowników w lokalizacjach odległych od ich miejsca zamieszkania i jest niezbędne do świadczenia usług pracy tymczasowej. Nie odsprzedajecie Państwo ani nie refakturujecie usług noclegowych na rzecz pracowników ani klientów. Usługi noclegowe nie stanowią odrębnego przedmiotu działalności spółki i nie są elementem usług sprzedawanych klientom. Nabywane usługi noclegowe są wyłącznie związane z działalnością opodatkowaną VAT, tj. świadczeniem usług pracy tymczasowej. Zapewnienie noclegu ma charakter pomocniczy i organizacyjny - pozwala na realizację kontraktów z klientami, ale nie stanowi samodzielnej, odrębnie sprzedawanej usługi.

Państwa wątpliwości dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących usługi noclegowe nabyte na rzecz pracowników, którzy korzystają z tych usług wyłącznie w celu realizacji obowiązków służbowych.

Ustawodawca wprowadzając od 1 stycznia 2021 r., do ustawy art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. c, umożliwił podatnikom odliczanie podatku VAT naliczonego od usług noclegowych nabytych przez podatników wyłącznie w celu ich odprzedaży na zasadach określonych w art. 8 ust. 2a ustawy.

Wskazać należy, że art. 8 ust. 2a ustawy, jest źródłem praw i obowiązków podatników w odniesieniu do świadczeń określanych mianem „odsprzedaży” lub „refakturowania” usług. W związku z tym należy stwierdzić, że nabycie usług oraz ich późniejsza odsprzedaż (z marżą czy bez) powinny być zawsze traktowane jako dwie odrębne transakcje usługowe.

Powyższy przepis jest odpowiednikiem art. 28 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L 347, z 11 grudnia 2006 r., s. 1 z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, który stanowi, że w przypadku, kiedy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten nabył i wyświadczył te usługi.

Oznacza to, że podmiot świadczący (sprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie.

Odnosząc się zatem do treści art. 8 ust. 2a ustawy, który wprowadza zasadę, że w przypadku, gdy podmiot „pośredniczy”, pomiędzy podmiotem faktycznie świadczącym usługę, a jej odbiorcą, przyjmuje się, że podmiot ten działa tak jakby sam wcześniej nabył taką usługę, a następnie ją wyświadczył, co sprawia, że opodatkowaniu podlegają wszystkie etapy w świadczeniu usług, łącznie z tym, w którym nie wykonuje się czynności faktycznych. Wspomniana „fikcja prawna”, wynikająca z art. 8 ust. 2a ustawy, znajduje zastosowanie w sytuacji, gdy dany podmiot pośredniczący w rzeczywistości nie jest konsumentem ostatecznym usługi, a jedynie przyjmuje się wtedy założenie, że taką usługę nabył od podmiotu świadczącego, a następnie sam ją wyświadczył na rzecz osoby trzeciej.

Przepis ten reguluje zatem takie sytuacje, kiedy podatnik, działając we własnym imieniu, zawiera umowę, na podstawie której zobowiązuje się do zrealizowania pewnego świadczenia, jednak faktycznie świadczenie to realizowane jest przez podmiot trzeci. W takim przypadku, gdy podmiot nabywa usługę, a następnie odsprzedaje ją kontrahentowi w tzw. „stanie nieprzetworzonym”, uznawany jest za podatnika, który usługę taką świadczy.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa nie można zgodzić się z Państwa stwierdzeniem, że w przedmiotowej sprawie będzie przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabyć usług noclegowych dla pracowników.

Jak wynika z opisu sprawy, zapewnienie noclegu jest elementem organizacyjnym - umożliwia wykonywanie pracy przez pracowników i jest niezbędne do świadczenia usług pracy tymczasowej. Najistotniejszym elementem (świadczeniem głównym) usługi świadczonej przez Państwa jest realizacja usług pracy tymczasowej, zaś taki element jak nocleg nie stanowi dla Państwa kontrahentów celu samego w sobie, lecz służy lepszemu skorzystaniu ze świadczenia głównego.

W przedmiotowej sprawie nie nabywacie Państwo usług noclegowych w celu ich odprzedaży na rzecz kontrahentów w nieprzetworzonym stanie. Nabywane usługi noclegowe – jak Państwo wskazali – nie są odsprzedawane ani refakturowane na rzecz pracowników ani klientów. Zatem, nabywane usługi noclegowe nie są odsprzedawane w niezmienionej formie. Są składową wykonanej usługi kompleksowej polegającej na świadczeniu usług pracy tymczasowej.

W związku z powyższym nie dokonują Państwo odprzedaży usług noclegowych rozumianych jako odrębne, niezależne świadczenia w opisanym stanie faktycznym.

Wskazać należy, że istotą refaktury usług wynikającej z art. 8 ust. 2a ustawy jest odprzedaż usług w stanie nieprzetworzonym na kolejnego nabywcę. Skoro w rozpatrywanej sprawie nabywają Państwo usługi noclegowe w celu sprzedaży i realizacji innego świadczenia, jakim jest usługa kompleksowa w postaci świadczenia usług pracy tymczasowej na rzecz kontrahentów, to nie można tu mówić o odprzedaży usługi noclegowej opodatkowanej na podstawie art. 8 ust. 2a ustawy.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że nabywając usługi noclegowe na rzecz pracowników, którzy korzystają z tych usług wyłącznie w celu realizacji obowiązków służbowych, nie mają Państwo prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia usług noclegowych, ponieważ nie dokonują Państwo odprzedaży usług noclegowych na zasadach określonych w art. 8 ust. 2a ustawy.

W opisanej sprawie nie zostaje spełniony warunek określony w art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. c ustawy.

Nabyte przez Państwa usługi noclegowe mieszczą się w zakresie usług wskazanych w art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy, do których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku. W konsekwencji nie przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego z tytułu nabycia usług noclegowych, pomimo faktu, że usługi te związane są z wykonywanymi przez Państwa czynnościami opodatkowanymi.

Tym samym Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem sprawy. Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy. W konsekwencji w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej:

Zatem przedmiotowa interpretacja rozstrzyga w zakresie zastosowania przepisów regulujących podatek od towarów i usług względem Państwa, a nie wywiera skutku prawnego dla innych agencji pracy tymczasowych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.