Interpretacja indywidualna z dnia 16 października 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.500.2025.1.RM

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest:

• prawidłowe - w zakresie braku obowiązku dokonania korekty (zmniejszenia) podatku VAT należnego z tytułu importu towarów (pytanie 1) oraz
• prawidłowe - w zakresie braku obowiązku dokonania korekty (zmniejszenia) podatku VAT naliczonego

w związku z reklamacją towaru i jego zwrotem do dostawcy na terytorium państwa trzeciego.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 sierpnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 31 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku obowiązku dokonania korekty podatku VAT z tytułu importu towarów oraz dokonania korekty w związku z reklamacją towaru i jego zwrotem do dostawcy na terytorium państwa trzeciego. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka: (…) spółka komandytowa z siedzibą w (…), zarejestrowana w Rejestrze Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego pod nr (…), posługująca się nr NIP: (…); REGON: (…) (zwana dalej także: Wnioskodawcą, Spółką) jest podatnikiem mającym siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka jest ponadto zarejestrowana dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych jako podatnik VAT-UE.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka dostarcza kompleksowe rozwiązania producentom maszyn i dealerom sprzętu rolniczego od części do pierwszego montażu, części zamienne po hydraulikę i transmisję. Przedmiotem działalności Spółki jest:

- (…)

Sytuacja objęta niniejszym wnioskiem dotyczy zakupu przez Spółkę talerzy uzębionych do brony talerzowej (dalej także jako: „Towarów”) od pomiotu zagranicznego spoza Unii Europejskiej (tj. z Chin), celem ich dalszej odsprzedaży na rzecz podmiotów krajowych.

Transakcja będąca przedmiotem zapytania została przeprowadzona na podstawie faktury nr (…) z dnia (…) 2025 r. wystawionej przez dostawcę będącego podmiotem z Chin pod nazwą (…) Co., Ltd. (dalej także jako: „Dostawca”). Towary będące przedmiotem dostawy zostały przetransportowane z Chin, a następnie zaimportowane - odprawa celna importowa nastąpiła w Polsce (urząd celny przeznaczenia w Polsce: (...)) w dniu 21 maja 2025 r. w standardowej procedurze celnej 4000 (procedura dopuszczenia do obrotu).

Spółka jest w posiadaniu dokumentów celnych, w szczególności: Jednolitego Dokumentu Administracyjnego (SAD) o numerze referencyjnym: (…). W powyższym dokumencie jako Odbiorca jest wskazana Spółka, natomiast Zgłaszającym jest przedstawiciel - agencja celna (Agencja Celna (…)).

W polu 47 SAD wykazano następujące dane dot. VAT (B00):

• Podstawa opłaty: (...) zł
• Stawka: 23%
• Kwota: (...) zł
• Metoda płatności: G.

Na podstawie otrzymanego niniejszego dokumentu SAD Spółka rozliczyła podatek VAT z tytułu importu towarów zgodnie z art. 33a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2025r., poz. 775 ze zm.; powoływana dalej jako „ustawa o VAT”) w JPK_V7M za miesiąc maj 2025 r., czyli:

• Spółka rozliczyła kwotę podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej składanej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu tych towarów, oraz
• Spółka odliczyła podatek VAT naliczony w wartości odpowiadającej kwocie podatku należnego, o którym mowa w art. 33a ustawy o VAT, stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 2 lit. b) ustawy o VAT.

Zaimportowane Towary będące przedmiotem niniejszej transakcji zostały wykorzystane przez Spółkę do wykonywania czynności opodatkowanych, tj. były przedmiotem dalszej odsprzedaży na rzecz kontrahenta krajowego na terytorium Polski (ze stawką krajową 23% VAT). Mianowicie, Spółka w dniu 26 maja 2025 r. wystawiła fakturę nr (…) z dnia 26 maja 2025 r. dla krajowego kontrahenta: (…) Sp. z o.o. Sp. k. (NIP: (...)).

Towary okazały się jednak wadliwe i zostały zwrócone Spółce. W związku z powyższym Spółka w dniu 16 czerwca 2025 r. wystawiła fakturę korygującą (in minus) nr (…). Dostawca z Chin uznał reklamację za zasadną. Zgodnie z ustaleniami stron transakcji, Towary zostały w ramach reklamacji odesłane do Dostawcy, czyli do Chin w miesiącu lipcu 2025 r.

Pytania

1)Czy w związku z zaistniałą reklamacją i zwrotem towarów do dostawcy z Chin, Spółka powinna dokonać korekty (zmniejszenia) podatku VAT należnego z tytułu importu towarów, rozliczonego uprzednio na podstawie art. 33a ustawy o VAT?

2)Czy w związku z zaistniałą reklamacją i zwrotem towarów do dostawcy z Chin, Spółka powinna dokonać korekty (zmniejszenia) podatku VAT naliczonego odliczonego uprzednio na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 2 lit. b) w zw. z art. 33a ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, w związku z zaistniałą reklamacją i zwrotem towarów do dostawcy z Chin:

Ad 1

Spółka nie powinna dokonywać korekty (zmniejszenia) podatku VAT należnego z tytułu importu towarów, rozliczonego uprzednio na podstawie art. 33a ustawy o VAT.

Ad 2

Spółka nie powinna dokonywać korekty (zmniejszenia) podatku VAT naliczonego odliczonego uprzednio na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 2 lit. b) w zw. z art. 33a ustawy o VAT.

Uzasadnienie

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. import towarów na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 7 ustawy o VAT, przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, „Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych”.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną.

Stosownie do art. 19a ust. 9 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego.

Zgodnie z art. 5 pkt 15, 18, 19 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz.Urz.UE.L.2013.269.1 z dnia 10 października 2013 r. ze zm.; powoływany dalej jako „UKC”):

• „Zgłaszający” oznacza osobę, która składa zgłoszenie celne, deklarację do czasowego składowania, przywozową deklarację skróconą, wywozową deklarację skróconą, zgłoszenie do powrotnego wywozu lub powiadomienie o powrotnym wywozie we własnym imieniu, albo osobę, w której imieniu takie zgłoszenie, deklaracja lub powiadomienie są składane.
• „Dług celny” oznacza nałożony na określoną osobę obowiązek zapłaty stosownej kwoty należności celnych przywozowych lub wywozowych, określonej dla danych towarów na mocy obowiązujących przepisów prawa celnego.
• „Dłużnik” oznacza każdą osobę odpowiedzialną za dług celny”.

Stosownie do art. 77 UKC:

1.„Dług celny w przywozie powstaje w wyniku objęcia towarów nieunijnych podlegających należnościom celnym przywozowym jedną z następujących procedur celnych:

a.dopuszczenia do obrotu, w tym na mocy przepisów o końcowym przeznaczeniu;

b.odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem z należności celnych przywozowych.

2.Dług celny powstaje w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego.

3.Dłużnikiem jest zgłaszający. W przypadku przedstawicielstwa pośredniego dłużnikiem jest również osoba, na której rzecz dokonuje się zgłoszenia celnego. (...)”

Zgodnie z art. 18 ust. 1 UKC, „Każda osoba może ustanowić przedstawiciela celnego. Przedstawicielstwo może być bezpośrednie - w tym przypadku przedstawiciel celny działa w imieniu i na rzecz innej osoby, lub pośrednie - w tym przypadku przedstawiciel celny działa we własnym imieniu, lecz na rzecz innej osoby.”

Zgodnie z art. 26a ust. 1 ustawy o VAT, miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej.

Zgodnie z art. 33 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 1b, są obowiązani do obliczenia i wykazania w zgłoszeniu celnym kwoty podatku z uwzględnieniem obowiązujących stawek, z zastrzeżeniem art. 33b.

Stosownie do art. 33a ust. 1 ustawy o VAT, podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT czynny może rozliczyć kwotę podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej składanej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu tych towarów.

Na podstawie ww. przepisów należy stwierdzić, że import towarów jest jedną z czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. W przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych powstaje dług celny w związku z dopuszczeniem towarów do obrotu wówczas powstaje obowiązek podatkowy w podatku VAT z tytułu importu tych towarów. Z kolei dług celny powstaje w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego. Podatnikiem czyli podmiotem zobowiązanym do opodatkowania importu jest importer.

W sytuacji opisanej we wniosku, w ramach realizacji procedury dopuszczenia do obrotu Spółka działała przez przedstawiciela - agencję celną. Następnie Spółka na podstawie otrzymanego dokumentu SAD rozpoznała obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów z chwilą powstania długu celnego, tj. dokonując rozliczenia importu towarów w deklaracji JPK_V7M za miesiąc maj 2025 r., korzystając z uproszczonej procedury uregulowanej w art. 33a ustawy o VAT.

W ocenie Wnioskodawcy, zwrot towarów w ramach reklamacji do dostawcy z Chin nie skutkuje tym, że uprzednio nie miał miejsca import towarów, który stanowił czynność opodatkowaną na gruncie VAT. Stąd też nie ma podstaw do korekty (zmniejszenia) podatku VAT należnego z tytułu importu towarów, rozliczonego uprzednio na podstawie art. 33a ustawy o VAT.

Natomiast w kwestii odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu towarów, należy wskazać, że stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT: „W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124”.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 2 lit. b) ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi w przypadku importu towarów - kwota podatku należnego, w przypadku o którym mowa w art. 33a ustawy o VAT.

Stosownie zaś do art. 86 ust. 10 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Katalog przesłanek wyłączających prawo podatnika do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku zawiera natomiast art. 88 ustawy o VAT.

Należy wskazać, że jedną z fundamentalnych zasad konstrukcji podatku od towarów i usług jest prawo podatnika do odliczenia podatku zapłaconego w cenie przy nabyciu towarów i usług związanych z działalnością opodatkowaną. Podstawowa zasada wspólnotowego systemu VAT, jaką jest zasada neutralności podatku, jest rozumiana jako stosowanie podatku od towarów i usług na wszystkich etapach obrotu gospodarczego z równoczesnym prawem do potrącenia podatku zawartego w poprzedniej fazie obrotu. Wszelkie ograniczenia prawa do odliczenia podatku naliczonego wpływają na neutralność tego podatku i mogą wynikać jedynie z wyraźnej regulacji ustawowej.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in., że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych wykonywanych przez podatnika (dokonującego importu) oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

Przy czym dla spełnienia zawartego w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT warunku związku ze sprzedażą opodatkowaną, wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej. W podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”.

Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki prawnopodatkowe, było wykonywanie czynności opodatkowanych. Należy również podkreślić, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje zatem czynnym podatnikom podatku od towarów i usług, gdy dokonywane przez nich zakupy towarów i usług mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Podatnik może odliczyć podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Należy podkreślić, że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, prawo do odliczenia VAT obciążającego nabycie towarów lub usług zakłada, że wydatki poczynione w celu ich nabycia stanowią elementy cenotwórcze transakcji objętych podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia (np. wyroki: w sprawie C-16/00 Cibo Participations SA, pkt 31, a także w sprawie C-465/03 Kretztechnik, pkt 35; w sprawie C-435/05 lnvestrand BV, pkt 23; w sprawie C-437/06 Securenta, pkt 27; w sprawie C-29/08 AB SKF pkt 57).

Należy również zauważyć, że do odliczenia kwot podatku z tytułu importu towarów uprawnieni są podatnicy będący podatnikami z tytułu importu towarów, a więc podmioty na których ciąży obowiązek uiszczenia cła. Podatnik, który rozlicza import zgodnie z procedurą uproszczoną - stosownie do art. 33a ustawy o VAT - może skorzystać z odliczenia podatku na podstawie art. 86 ust. 10 ustawy o VAT, czyli w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w odniesieniu do importowanych towarów.

Sytuacja objęta niniejszym wnioskiem dotyczy zakupu przez Spółkę towarów od podmiotu zagranicznego spoza Unii Europejskiej (tj. z Chin), celem ich dalszej odsprzedaży podmiotom krajowym. Spółka dokonała bowiem następnie dostawy zaimportowanych towarów polskiemu podatnikowi, dokumentując tę czynność odpowiednią fakturą sprzedażową. Importowane towary są zatem wykorzystywane przez Spółkę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Rozliczając przedmiotowy import zgodnie z regulacjami zawartymi w art. 33a ustawy o VAT, na gruncie przywołanych przepisów, Spółka spełnia zarówno przesłanki merytoryczne jak i formalne uprawniające do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu importu. W konsekwencji, Spółka odliczyła podatek VAT naliczony z tytułu importu Towarów w deklaracji JPK_V7M za miesiąc maj 2025 r., korzystając z uproszczonej procedury rozliczenia importu towarów uregulowanej w art. 33a ustawy o VAT. Okoliczność, że Towary okazały się wadliwe i były następnie przedmiotem reklamacji w żaden sposób nie wpływa na prawo Spółki do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu importu przedmiotowych towarów, gdyż zakupione Towary wykazują związek z działalnością opodatkowaną Spółki.

W ocenie Wnioskodawcy, Spółka w związku ze zwrotem towarów do dostawcy w ramach reklamacji nie ma obowiązku dokonania korekty (zmniejszenia) odliczonego podatku naliczonego z tego tytułu. W przeciwnym wypadku, prowadziłoby to do niesłusznego obciążenia Spółki zapłaconą kwotą podatku należnego, a w konsekwencji naruszałoby zasadę neutralności VAT, z uwagi na brak możliwości odzyskania przez Spółkę podatku VAT należnego rozliczonego z tytułu importu towarów w procedurze uproszczonej, o której mowa w art. 33a ustawy o VAT. Tym samym, Spółka stoi na stanowisku, że zwrot towarów do dostawcy z Chin nie będzie obligował Spółki do korekty (zmniejszenia) kwoty podatku VAT naliczonego odliczonego w związku z uprzednim importem przedmiotowych towarów, tym bardziej, że importowane towary są wykorzystywane przez Spółkę do wykonywania czynności opodatkowanych.

Dodatkowych argumentów przemawiających za tym, że Spółka w związku ze zwrotem reklamowanego towaru do dostawcy z Chin, nie powinna korygować (zmniejszać) ani podatku należnego i ani kwoty odliczonego podatku naliczonego rozliczonego w procedurze uproszonej, o której mowa w art. 33a ustawy o VAT, dostarcza wykładnia systemowa wewnętrzna i zewnętrzna.

Mianowicie, stosownie do art. 40 ustawy o VAT w przypadku, gdy kwota podatku została nadpłacona, podatnikowi nie przysługuje zwrot nadpłaconego podatku, jeżeli kwota nadpłaconego w imporcie podatku pomniejszyła kwotę podatku należnego. Zasadniczo, ustawa o VAT nie dopuszcza zatem możliwości odzyskania raz zapłaconego podatku należnego przy imporcie towarów, jeżeli dany podmiot mógł zrealizować zasadę neutralności poprzez odliczenie VAT naliczonego.

Przykładowo w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie sygn. akt I SA/Lu 1356/15 - w odniesieniu do art. 40 ustawy o VAT - wskazano: „(...) w doktrynie prawa podatkowego powyższa regulacja jest uznawana za przejaw dążenia ustawodawcy do uproszczenia procedur związanych z rozliczeniem podatku VAT z tytułu importu towarów. Wiąże się to z faktem, że nadpłatę (składającą się pierwotnie także na podatek naliczony) w tych przypadkach podatnik już sobie "odebrał", pomniejszając o nią podatek należny. Rozwiązanie odmawiające prawa do zwrotu nadpłaty w tym przypadku jest prostsze. Zastosowanie ogólnych zasad dotyczących nadpłat w tym wypadku dawałoby podatnikowi prawo do wystąpienia o zwrot nadpłaty i do jego otrzymania, ale jednocześnie - po otrzymaniu nadpłaty - obligowałoby go do korekty rozliczeń z tytułu VAT, przez pomniejszenie odliczonego wcześniej podatku naliczonego właśnie o kwotę zwróconej nadpłaty. Prowadziłoby to w istocie do wykonywania dwóch dodatkowych czynności technicznych, nie zmieniając powstałego już skutku (...).

Rozwiązanie przyjęte w art. 40 ustawy o VAT pozwala na wyeliminowanie powyższych konsekwencji. Jeżeli zatem podatnik odliczył podatek naliczony, a następnie okaże się, że kwota podatku zapłacona przy imporcie towarów została nadpłacona podatnik może, na podstawie przedmiotowego przepisu zachować dotychczasowe odliczenie jednocześnie nie nabywa prawa do ubiegania się o zwrot nadpłaty”.

Ponadto szczególne regulacje dotyczące rozliczenia importu towarów zawiera Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (t.j. Dz. U. z 2024 r., poz. 1328 ze zm.; dalej jako „Rozporządzenie MF”).

Stosownie do § 5 ust. 1 ww. Rozporządzenia MF: „Zwrot podatku zapłaconego od importu towarów przysługuje podatnikom, którzy dokonali wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej w związku z ich reklamacją”. Przepisy te dają możliwość otrzymania zwrotu po spełnieniu szeregu warunków wskazanych w § 5 ust. 2 Rozporządzenia MF. Niemniej jednak, możliwość otrzymania tego rodzaju zwrotu została ograniczona przez ustawodawcę. Mianowicie zgodnie z § 5 ust. 6 pkt 1 ww. Rozporządzenia MF: „Zwrot podatku, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy kwot podatku naliczonego: 1) o które przysługiwało podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego”.

Z przywołanych przepisów wynika, że zasada neutralności VAT w przypadku zwrotu w wyniku reklamacji uprzednio importowanych towarów, przejawia się w tym, że podatnik nie dokonuje już wtórnej korekty odliczonego VAT po realizacji zwrotu importowanych towarów (tzn. zachowuje dotychczasowe prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego), ale równocześnie nie ma uprawnienia do otrzymania zwrotu podatku należnego zapłaconego uprzednio z tytułu importu tychże towarów.

Z uwagi na powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, w związku z zaistniałą reklamacją i zwrotem towarów do dostawcy z Chin:

• Spółka nie powinna dokonywać korekty (zmniejszenia) podatku VAT należnego z tytułu importu towarów, rozliczonego uprzednio na podstawie art. 33a ustawy o VAT, jak również
• Spółka nie powinna dokonywać korekty (zmniejszenia) podatku VAT naliczonego odliczonego uprzednio na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 2 lit. b) w zw. z art. 33a ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie pytania 1 i 2 jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 1 i 5 ustawy:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Jak stanowi art. 2 pkt 22 ustawy:

Natomiast w myśl art. 2 pkt 7 ustawy:

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Zgodnie z art. 26a ust. 1 ustawy:

W myśl art. 26a ust. 2 ustawy:

Natomiast, zgodnie z art. 19a ust. 9 ustawy:

Oznacza to, że w przypadku gdy na podstawie przepisów celnych powstaje dług celny w związku z dopuszczeniem towarów do obrotu wówczas także, co do zasady, powstanie obowiązek podatkowy w podatku VAT z tytułu importu tych towarów. Z kolei dług celny powstaje w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego.

Na podstawie art. 30b ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 33 ust. 1 ustawy:

Przy czym, stosownie do art. 33a ust. 1 ustawy:

Według art. 33a ust. 2 ustawy:

Przy czym zgodnie z art. 33a ust. 6a ustawy:

Natomiast według art. 33a ust. 7 ustawy:

Należy zauważyć, że podstawową procedurą rozliczenia podatku VAT z tytułu importu towarów jest obliczenie i wykazanie podatku należnego w zgłoszeniu celnym. W takim przypadku, importer oblicza i wykazuje podatek należny z tytułu dokonanego importu towarów w zgłoszeniu celnym, a następnie - w ciągu 10 dni, licząc od dnia powiadomienia podatnika przez organ celny o wysokości należności podatkowych, zobowiązany jest do wpłacenia kwoty obliczonego podatku (art. 33 ust. 1 i 4 ustawy).

Ustawodawca przewidział również możliwość rozliczenia podatku VAT z tytułu importu towarów w procedurze uproszczonej (art. 33a ustawy), która polega na uwzględnieniu w jednej deklaracji podatkowej, składanej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów - jednocześnie podatku naliczonego i należnego, bez konieczności wpłacania kwoty VAT na konto urzędu celnego. Rozwiązanie to pozwala podatnikowi na uniknięcie obowiązku wynikającego z art. 33 ust. 4 ustawy, tj. zapłaty podatku w terminie 10 dni. Istotą tego uproszczenia jest więc umożliwienie podatnikowi rozliczenia podatku jedynie poprzez wykazanie kwot podatku w deklaracji podatkowej. Przy czym, aby skorzystać z możliwości rozliczania podatku z tytułu importu na zasadach określonych w art. 33a ust. 1 ustawy, należy spełnić warunki określone m.in. w art. 33a ust. 2 ustawy.

Jednakże w przypadku, gdy podatnik, który wybrał rozliczenie podatku należnego z tytułu importu towarów na zasadach określonych w art. 33a ust. 1 ustawy i nie rozliczył tego podatku w całości lub w części na tych zasadach w terminie 4 miesięcy licząc od miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu tych towarów, podatnik ten traci prawo do rozliczania w deklaracji podatkowej podatku należnego z tytułu importu towarów wykazanego w zgłoszeniu celnym, w odniesieniu do którego nie rozliczył w całości podatku w deklaracji podatkowej. W takim przypadku podatnik jest obowiązany do zapłaty kwoty podatku wraz z odsetkami naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu do poboru kwoty należności celnych przywozowych wynikających z długu celnego (art. 33a ust. 7 ustawy).

Natomiast na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 2 lit. b) ustawy:

Zgodnie z powołanym art. 86 ustawy, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przy czym, stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 2 lit. b) ustawy w przypadku, o którym mowa w art. 33a ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego.

Zatem, aby podatnik miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z otrzymanych dokumentów celnych, warunkiem koniecznym jest wykorzystanie importowanego towaru do działalności opodatkowanej tego podatnika.

Jednocześnie, w myśl art. 168 lit. e). Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, ze zm.):

Oznacza to, że podatnik jest uprawniony do odliczenia podatku VAT należnego lub zapłaconego w związku z importem towarów do państwa członkowskiego, w którym przeprowadza on transakcje podlegające opodatkowaniu w zakresie, w jakim te (importowane) towary są wykorzystywane do celów tych opodatkowanych transakcji.

Jak wskazał TSUE w wyroku z 25 czerwca 2015 r. w sprawie C-187/14 DSV Road, koszt świadczeń powodujących naliczenie podatku powinien być włączony w cenę poszczególnych transakcji objętych podatkiem należnym lub w cenę towarów lub usług świadczonych przez podatnika w ramach jego działalności gospodarczej. Jednocześnie, co do zasady, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadku importu towarów powstaje - zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy - w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy, tj. z chwilą powstania długu celnego (art. 19a ust. 9 ustawy).

Ponadto należy zauważyć, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jeden z nich wskazany został w art. 88 ust. 1 pkt 3a ustawy, zgodnie z którym:

Natomiast w myśl art. 40 ustawy:

Z powołanego art. 40 ustawy wynika, że podatnikowi przysługuje zwrot nadpłaconego podatku, jeżeli kwota ta nie pomniejszyła kwoty podatku należnego (a więc nie została przez podatnika wykazana w deklaracji). Powyższa regulacja upraszcza procedurę związaną z rozliczeniem podatku VAT z tytułu importu towarów. Omawiany przepis odnosi się do sytuacji, w których podatnicy dokonujący importu towarów deklarują (i dokonują) zapłaty zawyżonych kwot podatku. Zawyżenie takie może wynikać np. z różnicy pomiędzy wartością (oraz ilością) dostaw wykazywanych na fakturach a rzeczywistymi dostawami lub też zawyżenia ceny towarów.

Ponadto, zgodnie z § 5 pkt 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług z dnia 16 grudnia 2013 r. (Dz.U. z 2024 r. poz. 1328), zwanego „rozporządzeniem”:

Przy czym, w myśl § 5 pkt 6 ww. rozporządzenia:

Spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, zatem nie przysługuje jej zwrot podatku na podstawie ww. rozporządzenia.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Spółka nabyła od dostawcy z Chin (Dostawca) talerze uzębione do brony talerzowej (Towary), do dalszej odsprzedaży. Dostawca udokumentował tę transakcję fakturą z 26 marca 2025 r. Towary zostały przetransportowane z Chin, a następnie zaimportowane w Polsce. Towary sprzedali Państwo polskiemu kontrahentowi, ale okazało się że są one wadliwe w związku z czym zostały zwrócone do Spółki. 16 czerwca 2025 r. wystawili Państwo fakturę korygującą (in minus). Dostawca z Chin uznał reklamację za zasadną. W lipcu 2025 r., w ramach reklamacji, odesłali Państwo ww. Towary do Dostawcy na terytorium Chin.

W związku z tym powzięli Państwo wątpliwości, czy w związku z reklamacją i zwrotem towarów do dostawcy z Chin, powinni Państwo dokonać korekty (zmniejszenia) podatku VAT należnego oraz podatku naliczonego.

Odnosząc się do przedstawionych wątpliwości należy wskazać, że Towary zostały przetransportowane z państwa trzeciego (Chiny) na terytorium UE (Polska). Zatem doszło do importu towarów, w rozumieniu art. 2 pkt 7 ustawy. Kwalifikacji tej nie zmienia okoliczność, że w wyniku reklamacji Spółka odesłała wadliwe Towary w późniejszym terminie do Dostawcy z Chin. W konsekwencji, w analizowanym przypadku brak jest podstaw do dokonania korekty (zmniejszenia) podatku VAT należnego z tytułu importu towarów, rozliczonego przez Spółkę zgodnie z art. 33a ustawy.

Przechodząc do wątpliwości związanych z brakiem obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego należy zauważyć, że jak wynika z okoliczności sprawy, odprawa celna importowa nastąpiła w Polsce 21 maja 2025 r. w procedurze dopuszczenia do obrotu (procedura celna 4000). Spółka posiada dokumenty celne m.in. dokument SAD, który zawiera m.in. stawkę podatku VAT w wysokości 23% oraz kwotę podatku w wysokości (...) zł. Spółka rozliczyła podatek VAT z tytułu importu towarów, zgodnie z art. 33a ustawy, tj. na podstawie posiadanego dokumentu SAD Spółka rozliczyła kwotę podatku należnego z tytułu importu towarów w deklaracji podatkowej składanej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu tych towarów (w deklaracji za miesiąc maj 2025 r.). Jednocześnie Spółka odliczyła podatek VAT naliczony w wartości odpowiadającej kwocie podatku należnego, o którym mowa w art. 33a ustawy, na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 2 lit. b) ustawy. Przy tym, zaimportowane Towary były przez Spółkę wykorzystane do czynności opodatkowanych, tj. były przedmiotem dostawy krajowej dokonanej przez Spółkę na rzecz polskiego kontrahenta. Sprzedaż ta została opodatkowana podatkiem VAT wg stawki 23%.

Zatem, skoro importowane Towary zostały przez Spółkę wykorzystane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu importu Towarów, które zwrócono Dostawcy w wyniku reklamacji.

W sytuacji więc, gdy prawidłowo zadeklarowali Państwo kwotę podatku należnego z tytułu importu Towarów a następnie wykazali Państwo tę kwotę po stronie podatku naliczonego, nie mają Państwo obowiązku dokonywania korekty podatku należnego i naliczonego w związku z dokonaniem zwrotu tych Towarów do Dostawcy. W momencie przywozu Towarów do Polski z Chin doszło do importu towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 7 ustawy. Jednocześnie, importowany Towar służył działalności opodatkowanej Spółki. Zostały więc spełnione przesłanki do odliczenia kwoty tego podatku. Fakt późniejszego zwrotu Towarów, które okazały się wadliwe pozostaje bez wpływu na dokonane rozliczenie.

Tym samym, stanowisko w zakresie pytania 1 i 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Podkreślam, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Jednocześnie informuję, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytań). Zgodnie bowiem z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, kwestie, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być rozpatrzone. W związku z tym, niniejsza interpretacja nie rozstrzyga, czy Spółka spełnia warunki do rozliczania podatku VAT z tytułu importu towarów na podstawie art. 33a ustawy.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.