Wyrok NSA z dnia 5 kwietnia 2024 r., sygn. I FSK 37/23

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Hieronim Sęk, Sędzia NSA Ryszard Pęk, Sędzia WSA (del.) Dominik Mączyński (spr.), Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 5 kwietnia 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M.L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 6 października 2022 r. sygn. akt I SA/Ol 398/22 w sprawie ze skargi M.L. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Olsztynie z dnia 30 czerwca 2022 r. nr 2801-IOV.4103.32.2022 w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe od września 2014 r. do października 2015 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) uchyla zaskarżoną decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Olsztynie z dnia 30 czerwca 2022 r. nr 2801-IOV.4103.32.2022, 3) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Olsztynie na rzecz M.L. kwotę 41657 (czterdzieści jeden tysięcy sześćset pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania za obie instancje.

Uzasadnienie

1. Postępowanie przed organami podatkowymi.

1.1. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Olsztynie, decyzją z 30 czerwca 2022 r. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Warmińsko-Mazurskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Olsztynie z 29 czerwca 2018 r., określającą w podatku od towarów i usług zobowiązania podatkowe za wrzesień i październik 2014 r., czerwiec-październik 2015 r. oraz nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za listopad, grudzień 2014 r. oraz styczeń, marzec, kwiecień 2015 r., a ponadto nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy za luty i maj 2015 r.

1.2. Organ pierwszej instancji zakwestionował kwalifikację podatkowoprawną nabycia przez stronę oleju napędowego od K. Sp.j., W. Sp. z o.o. oraz X. Sp. z o.o., wskazując, że nie były to nabycia krajowe, lecz nabycia dokonane na terytorium innych państw członkowskich, tj. Litwy i Łotwy, i winny być rozpoznane przez stronę jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT). Ustalono bowiem, że strona była przewoźnikiem i organizatorem transportu z miejsca załadunku paliwa w kraju innym niż terytorium kraju oraz jednocześnie była ostatnim ogniwem z krajowych nabywców przewożonego paliwa. W konsekwencji organ pierwszej instancji przyjął do rozliczenia podatku od towarów i usług podatek należny z tytułu WNT stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm., dalej: ustawa o PTU), a także podatek naliczony w wysokości podatku należnego z tytułu WNT (art. 86 ust. 10 ustawy o PTU), przy czym pozbawił stronę prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących dostawy krajowe na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o PTU.