Wyrok NSA z dnia 5 kwietnia 2024 r., sygn. I FSK 38/23

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Hieronim Sęk, Sędzia NSA Ryszard Pęk, Sędzia WSA (del.) Dominik Mączyński (spr.), Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 5 kwietnia 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M.L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 6 października 2022 r. sygn. akt I SA/Ol 399/22 w sprawie ze skargi M.L. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Olsztynie z dnia 30 czerwca 2022 r. nr 2801-IOV.4103.33.2022 w przedmiocie podatku od towarów i usług za listopad i grudzień 2015 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) uchyla zaskarżoną decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Olsztynie z dnia 30 czerwca 2022 r. nr 2801-IOV.4103.33.2022, 3) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Olsztynie na rzecz M.L. kwotę 28275 (dwadzieścia osiem tysięcy dwieście siedemdziesiąt pięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania za obie instancje.

Uzasadnienie

1. Postępowanie przed organami podatkowymi.

1.1. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Olsztynie, deczyją z 30 czerwca 2022 r., utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Warmińsko-Mazurskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Olsztynie z 19 września 2018 r., określającą zobowiązania podatkowe w podatku od towarów i usług za listopad i grudzień 2015 r.

1.2. Organ pierwszej instancji zakwestionował kwalifikację podatkowoprawną nabycia przez stronę oleju napędowego od K. Sp.j., K1. Sp. z o.o. i X. Sp. z o.o., wskazując, że nie były to nabycia krajowe, lecz nabycia dokonane na terytorium innych państw członkowskich, tj. Litwy i Łotwy, i winny być rozpoznane przez stronę jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT). Ustalono bowiem, że strona była przewoźnikiem i organizatorem transportu z miejsca załadunku paliwa w kraju innym niż terytorium kraju oraz jednocześnie była ostatnim ogniwem z krajowych nabywców przewożonego paliwa. W konsekwencji we wskazanej na wstępie decyzji z 19 września 2018 r. organ pierwszej instancji przyjął do rozliczenia podatku od towarów i usług podatek należny z tytułu WNT stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm., dalej: ustawa o PTU), a także podatek naliczony w wysokości podatku należnego z tytułu WNT (art. 86 ust. 10 ustawy o PTU), przy czym pozbawił stronę prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących dostawy krajowe na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o PTU.