Interpretacja indywidualna z dnia 27 października 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.605.2025.1.IK
Przeniesienie majątku spółki, w formie przekazania towarów na rzecz występującego wspólnika, stanowi odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, o ile podatnik miał prawo do odliczenia podatku naliczonego przy ich nabyciu.
Interpretacja indywidualna - stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
25 lipca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku od towarów i usług.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawcą jest spółka jawna (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) prowadząca działalność gospodarczą w zakresie transportu drogowego towarów (PKD 49.41.Z) oraz działalności spedycyjnej. Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT). Do dnia 28 marca 2025 r. wspólnikami Spółki byli Pan D.O. oraz Pan A.K. W dniu 26 maja 2025 roku wspólnicy zawarli porozumienie, na mocy którego Pan A.K. (dalej: „Wspólnik występujący”) z tym dniem wystąpił ze Spółki. Zgodnie z postanowieniami porozumienia, strony ustaliły wartość udziału kapitałowego Wspólnika występującego.
Tytułem częściowego rozliczenia i pokrycia wartości należnego mu udziału, Wspólnik występujący otrzymał na wyłączną własność określone składniki majątku należące dotychczas do Spółki. Wśród przeniesionych aktywów znalazły się między innymi:
- (...) ciągników siodłowych marki VOLVO
- (...) naczep marki KOEGEL
Przeniesienie własności ww. pojazdów nie nastąpiło na podstawie umowy sprzedaży, darowizny ani innej umowy cywilnoprawnej. Była to czynność o charakterze rozliczeniowym, wynikająca bezpośrednio ze stosunku spółki i będąca formą zaspokojenia roszczeń Wspólnika występującego z tytułu jego udziału w majątku Spółki. Czynność ta została dokonana na podstawie zgodnych oświadczeń woli wszystkich stron porozumienia.
Wnioskodawcy przy nabyciu wskazanych ciągników siodłowych i naczep przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT. Przekazane pojazdy były wykorzystywane w prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT. Upłynął już jednak okres korekty, a przed przekazaniem ich Wspólnikowi występującemu zostały trwale wyłączone z użytkowania przez Wnioskodawcę. Samodzielnie przekazane składniki mogą stanowić funkcjonalnie przedsiębiorstwo i służyć dalszemu prowadzeniu działalności. Wspólnik występujący ma zamiar wykorzystywać przekazane mu składniki do świadczenia usług opodatkowanych VAT za pośrednictwem innej spółki cywilnej, której jest wspólnikiem.
Pytanie
Czy w przedstawionym stanie faktycznym, czynność przeniesienia na rzecz występującego wspólnika własności składników majątku (ciągników siodłowych i naczep), w ramach rozliczenia z tytułu jego wystąpienia ze spółki jawnej, stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT)?
Państwa stanowisko
Zdaniem Wnioskodawcy, opisana w stanie faktycznym czynność przeniesienia własności ciągników siodłowych i naczep na rzecz występującego wspólnika nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: „ustawa o VAT”), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z kolei przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
Kluczowe dla rozstrzygnięcia jest ustalenie, czy opisane przeniesienie majątku wypełnia znamiona dostawy towarów dokonanej przez Spółkę, działającą w charakterze podatnika VAT w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
W ocenie Wnioskodawcy, przekazanie części majątku Spółki jej wspólnikowi w związku z jego wystąpieniem ze Spółki nie jest czynnością dokonywaną w ramach działalności gospodarczej Spółki. Działalność gospodarcza Wnioskodawcy polega na świadczeniu usług transportowych i spedycyjnych. Przeniesienie majątku na wspólnika nie jest natomiast realizacją celu gospodarczego Spółki. Jest to czynność o charakterze wewnętrznym, restytucyjnym, która ma na celu uregulowanie wzajemnych relacji majątkowych pomiędzy Spółką a jej właścicielem (wspólnikiem). Dodatkowo przekazanie nie następuje na cele prywatne Wspólnika występującego, a jest związane z należnym mu udziałem kapitałowym u Wnioskodawcy i będzie to wykorzystywane do dalszej działalności opodatkowanej. Dodatkowo przez przekazaniem składniki majątku zostały wycofane z działalności, a zmiana ich charakteru nie wiązała się z opodatkowaniem podatkiem VAT z uwagi na upłynięcie tzw. okresu korekty.
Przedmiotowa czynność ta nie jest ekwiwalentem świadczenia ze strony wspólnika na rzecz Spółki, lecz stanowi formę zwrotu części wartości majątku, do którego wspólnikowi przysługiwało prawo. Nie można jej utożsamiać z umową sprzedaży czy darowizny. Jest to specyficzna forma rozliczenia, wynikająca z przepisów Kodeksu spółek handlowych regulujących ustroju spółki jawnej i praw wspólników.
Należy podkreślić, że Spółka, dokonując tego przeniesienia, nie występuje w roli handlowca oferującego swoje towary na rynku, lecz realizuje obowiązek wynikający z faktu wystąpienia wspólnika. Brak jest tutaj elementu obrotu gospodarczego. Czynność ta nie jest skierowana na rynek (do podmiotów trzecich), lecz ma charakter rozliczenia wewnątrz struktury właścicielskiej.
W związku z powyższym, skoro przeniesienie własności pojazdów na rzecz występującego wspólnika nie następuje w ramach wykonywanej przez Spółkę działalności gospodarczej, czynność ta nie wchodzi w zakres przedmiotowy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, określony w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Tym samym, po stronie Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku VAT z tytułu dokonania tej czynności.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.
Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady, podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.
Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
1) przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2) wszelkie inne darowizny
- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
Z przytoczonego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Natomiast zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczania podatku naliczonego.
Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).
Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Według art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Podkreślić w tym miejscu należy, że odpłatności (wynagrodzenia) nie można utożsamiać jedynie ze świadczeniem pieniężnym. Także świadczenie o charakterze rzeczowym jest wynagrodzeniem. Przykładowo więc: zamiana towarów, zamiana towaru na usługę i odwrotnie, wydanie towarów (świadczenie usług) w zamian za wierzytelności itp. będzie uznane odpowiednio za odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług. Mamy bowiem do czynienia z konkretną korzyścią, która należna jest za dokonywane świadczenie.
W przedmiotowej sprawie - co istotne - strony ustaliły wartość udziału kapitałowego Wspólnika występującego. Tytułem częściowego rozliczenia i pokrycia wartości należnego Wspólnikowi występującemu udziału, Wspólnik otrzymał ciągniki siodłowe i naczepy. Zatem czynność przeniesienia własności majątku rzeczowego Spółki nastąpi bez jakiejkolwiek odpłatności, tj. zostanie wykonana bez wynagrodzenia.
Jednakże, zgodnie z powyższymi unormowaniami, w pewnych ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatną dostawę towarów należy uznać za spełniającą definicję odpłatnej dostawy towarów, które - na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Jak wynika z powołanego wyżej art. 7 ust. 2 ustawy, czynnością zrównaną z odpłatną dostawą towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy jest także, przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, pod warunkiem jednak, że podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
Zatem, aby doszło do uznania czynności nieodpłatnego przekazania towarów za czynność zrównaną z odpłatną dostawą towarów, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:
1. dokonującym nieodpłatnego przekazania jest podatnik podatku od towarów i usług,
2. przekazane przez podatnika towary należą do jego przedsiębiorstwa,
3. przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar (lub jego części składowe), w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy jego nabyciu, imporcie lub wytworzeniu.
Z opisu sprawy wynika, że są Państwo spółka jawną. W maja 2025 roku wspólnicy zawarli porozumienie, na mocy którego jeden ze wspólników (Wspólnik występujący) z tym dniem wystąpił ze Spółki. Zgodnie z postanowieniami porozumienia, strony ustaliły wartość udziału kapitałowego Wspólnika występującego. Tytułem częściowego rozliczenia i pokrycia wartości należnego mu udziału, Wspólnik występujący otrzymał na wyłączną własność określone składniki majątku należące dotychczas do Spółki. Wśród przeniesionych aktywów znalazły się między innymi: ciągniki siodłowe i naczepy. Przeniesienie własności ww. pojazdów nie nastąpiło na podstawie umowy sprzedaży, darowizny ani innej umowy cywilnoprawnej. Była to czynność o charakterze rozliczeniowym, wynikająca bezpośrednio ze stosunku spółki i będąca formą zaspokojenia roszczeń Wspólnika występującego z tytułu jego udziału w majątku Państwa Spółki. Przy nabyciu wskazanych ciągników siodłowych i naczep przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT. Przekazane pojazdy były wykorzystywane w prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT. Wspólnik występujący ma zamiar wykorzystywać przekazane mu składniki do świadczenia usług opodatkowanych VAT za pośrednictwem innej spółki cywilnej, której jest wspólnikiem.
Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów, czynność polegająca na wycofaniu z majątku Państwa spółki ciągników siodłowych i naczep z działalności gospodarczej do majątku prywatnego Wspólnika - w oparciu o przepis art. 7 ust. 2 ustawy - podlega opodatkowaniu w sytuacji gdy przysługiwało Państwu, w całości lub w części, prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych składników majątku. W tej sytuacji bowiem dla czynności przekazania ciągników siodłowych i naczep na cele osobiste, zostały spełnione przesłanki warunkujące zrównanie nieodpłatnego przekazania towarów z odpłatną dostawą towarów, co w konsekwencji oznacza, że czynność ta będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane regulacje prawne należy stwierdzić, że wycofanie z Państwa majątku firmy ww. składników majątkowych i przekazanie ich na cele prywatne Wspólnika, stanowi odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Jak wynika z opisu sprawy przy nabyciu ciągników siodłowych i naczep przysługiwało Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W konsekwencji czynność wycofania ciągników siodłowych i naczep z działalności gospodarczej do majątku prywatnego Wspólnika podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
W tym miejscu należy zauważyć, że ww. składniki majątku przekazane zostały Wspólnikowi występującemu Spółki, a Wspólnik występujący wykorzysta te ciągniki siodłowe i naczepy w działalności w ramach spółki cywilnej. Zatem wykorzystanie ciągników siodłowych i naczep jest związane z działalnością gospodarczą Wspólnika występującego a nie samej Spółki. Zatem nie ma wpływu na opodatkowanie przekazania ww. składników majątku fakt wykorzystywania ich w celach związanych z działalnością opodatkowaną Wspólnika występującego.
Mając na uwadze opis sprawy, w kontekście zadanego przez Państwa pytania należy stwierdzić, że dostawa (przeniesienie na rzecz Wspólnika występującego ciągników siodłowych i naczep, w ramach rozliczenia z tytułu wystąpienia ze spółki jawnej) stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Tym samym Państwa stanowisko, że przeniesienie własności pojazdów na rzecz występującego wspólnika nie następuje w ramach wykonywanej przez Spółkę działalności gospodarczej, czynność ta nie wchodzi w zakres przedmiotowy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, określony w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie zadanego przez Państwa pytania. Podkreślenia wymaga, że granice tego szczególnego postępowania podatkowego, którego celem jest uzyskanie interpretacji indywidualnej co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, określa wnioskodawca występując z konkretnym pytaniem prawnym, wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 1, 2 i 3 ustawy - Ordynacja podatkowa. Natomiast na podstawie art. 14c § 1 i § 2 organ dokonuje oceny stanowiska wnioskodawcy. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniami, wynikające z Państwa stanowiska, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.
Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Pełna weryfikacja przedstawionych we wniosku okoliczności możliwa jest jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, prowadzonego przez uprawnione do tego organy, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej. Postępowanie w sprawie dotyczącej wydania interpretacji indywidualnej jest postępowaniem szczególnym, mającym charakter uproszczony, odrębny od postępowania podatkowego, uregulowanego w dziale IV Ordynacji podatkowej. Wydając bowiem interpretację indywidualną Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje, jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji).
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).
Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
