Wyrok WSA w Warszawie z dnia 3 lipca 2024 r., sygn. VIII SA/Wa 388/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Cezary Kosterna Sędziowie Sędzia WSA Iwona Owsińska - Gwiazda (sprawozdawca) Sędzia WSA Leszek Kobylski po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Radomiu w trybie uproszczonym w dniu 3 lipca 2024 r. sprawy ze skargi M. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w R. z dnia 5 kwietnia 2024 r. znak: [...] w przedmiocie zasiłku pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi M. J. (dalej: Skarżąca) jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w R. z 5 kwietnia 2024 r. utrzymująca w mocy decyzję Burmistrza Miasta i Gminy S. z 2.02.2024r. nr [...] r. przyznającą M. J. zasiłek pielęgnacyjny na córkę H.J. w wysokości 215,84 zł miesięcznie, na okres od 1.01.2024r. do 31.07.2024r.

Powyższa decyzja zapadła w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Decyzję Burmistrza Miasta i Gminy S. z 2.02.2024r. nr [...] r. przyznano M. J. zasiłek pielęgnacyjny na córkę H. J. w wysokości 215,84 zł miesięcznie, na okres od 1.01.2024r. do 31.07.2024r.

Od decyzji powyższej Skarżąca w ustawowym terminie wniosła odwołanie, kwestionując początkową datę przyznania zasiłku. Wskazała bowiem, że wniosek o ustalenie niepełnosprawności córki złożyła w dniu 31.05.2022r. (uwaga Kolegium: chyba dotyczy to daty złożenia wniosku o ustalenie niepełnosprawności córki), jednakże postępowanie w tej sprawie zakończone zostało ostatecznie wyrokiem Sądu Rejonowego w R. IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 22.12.2023r., który orzekł, iż H. J. wymaga konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji. Zdaniem Skarżącej, upływ takiego czasu nie może działać na jej niekorzyść, gdyż składając wniosek z prawidłowo wypełnionymi dokumentami dopełniła wszystkich obowiązków umożliwiających ubieganie się o przedmiotowe świadczenie.