Interpretacja indywidualna z dnia 29 października 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.880.2025.4.MSU

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 września 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Pana za podatnika podatku VAT, w związku ze sprzedażą udziału w działkach wydzielonych z działki X.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 17 października 2025 r. (data wpływu 24 października 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Na dzień złożenia niniejszego wniosku, Wnioskodawca (dalej zwany także Wnioskodawcą) jest osobą prowadzącą jednoosobową działalność, której przedmiotem są:

…. i nie jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT.

Wnioskodawca pozostaje w związku małżeńskim z B i pozostaje w ustroju ustawowej wspólności małżeńskiej. Wnioskodawca wraz z żoną pozostają współwłaścicielami nieruchomości rolnej niezabudowanej, działki ewidencyjnej gruntu X. Na ww. opisaną nieruchomość rolną składają się następujące rodzaje gruntu: rola o klasie bonitacyjnej oraz pastwisko o klasie bonitacyjnej (dalej: Nieruchomość).

Nieruchomość ta została nabyta przez Wnioskodawcę oraz jego małżonkę w dniu 28 listopada 2007 roku na podstawie umowy sprzedaży Repertorium. Do Nieruchomości nie są doprowadzone przyłącza mediów takich jak woda, prąd, gaz i kanalizacja. Nieruchomość na dzień składania niniejszego wniosku nie jest objęta decyzją o warunkach zabudowy czy pozwoleniem na budowę.

Od momentu nabycia, na opisanej nieruchomości Wnioskodawca wraz z małżonką nie prowadzili uprawy rolnej. W dniu 23 sierpnia 2016 roku została zawarta umowa dzierżawy z właścicielem sąsiadujących gruntów rolnych - A, na podstawie której to umowy Nieruchomość została oddana mu do używania i pobierania z niej pożytków z tytuły uprawy roślin.

Następnie w dniu 23 kwietnia 2023 roku pomiędzy Wnioskodawcą i jego małżonką a spółką Sp. z o.o. z została podpisana przedwstępna umowa dzierżawy Nieruchomości. Warunkiem zawarcia właściwej umowy dzierżawy jest uzyskanie przez spółkę Sp. z o.o w pozwoleń od właściwych organów administracji państwowej m.in. decyzji środowiskowej czy otrzymanie warunków zabudowy. W przypadku ziszczenia się ww. warunków umowa dzierżawy zawarta z A zostanie rozwiązana.

Matka żony Wnioskodawcy - jest ciężko chora, stwierdzono u niej bowiem ciężką niedokrwistość wymagającą przetoczenia, znajduje się w prywatnej placówce opiekuńczej, albowiem nie jest w stanie samodzielnie funkcjonować i wymaga stałej opieki osób trzecich. Oczywistym jest, iż utrzymanie osoby w specjalistycznej prywatnej placówce wiąże się z koniecznością ponoszenia miesięcznych kosztów utrzymania. W związku z powyższym, Wnioskodawca wraz z małżonką planują dokonać sprzedaży Nieruchomości, a środki w ten sposób pozyskane przeznaczyć na utrzymanie chorej matki.

Wnioskodawca wraz z małżonką nie podejmowali żadnych aktywnych działań w związku z posiadanym prawem własności Nieruchomości, w tym:

1)nie wykorzystywali Nieruchomości na cele prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej

2)nie podejmowali żadnych działań zmierzających do uatrakcyjnienia posiadanej Nieruchomości, w tym jej uzbrojenia w przyłącza wodno-kanalizacyjne, gazowe, energetyczne czy budowy dróg;

3)nie podejmowali żadnych działań marketingowych lub reklamowych w celu sprzedaży Nieruchomości;

4)nie udzielali żadnych pełnomocnictw związanych z Nieruchomością osobom trzecim, pośrednikom sprzedaży, brokerom, itp.

W celu podniesienia atrakcyjności Nieruchomości oraz ceny sprzedaży, Wnioskodawca wraz ze swoją małżonką planuje dokonać podziału gruntu rolnego (Nieruchomości) i wyodrębnić 16 (słownie: szesnaście) osobnych parceli z własnymi numerami ewidencyjnymi. Na moment sprzedaży Nieruchomości po dokonanym podziale działek, status podatkowy w podatku od towarów i usług Wnioskodawcy nie ulegnie zmianie.

W uzupełnieniu wniosku na poszczególne pytania, wskazał Pan odpowiednio:

1)Czy w związku z zakupem działki X otrzymał Pan fakturę z wykazaną kwotą podatku VAT?

Odpowiedź:

Wnioskodawca nie otrzymał faktury VAT z wykazaną kwotą podatku w związku z zakupem działki X.

2)Czy dzierżawa zawarta 23 sierpnia 2013 r. na rzecz Pana A była czynnością odpłatną czy bezpłatną?

Odpowiedź:

Dzierżawa zawarta 23 sierpnia 2013 roku na rzecz Pana A była czynnością odpłatną.

3)Czy dzierżawca ponosił/ponosi koszty podatku rolnego w okresie dzierżawy przedmiotowej działki?

Odpowiedź:

Dzierżawca nie ponosił i nie ponosi kosztów podatku rolnego w okresie dzierżawy działki.

4)Kto był stroną umowy dzierżawy ww. działki – Pan i Pana żona, tylko Pan lub tylko Pana żona?

Odpowiedź:

Stroną umowy dzierżawy pierwotnie był Wnioskodawca oraz jego żona a następnie tylko żona Wnioskodawcy.

5)Czy wystąpił podatek należny z tytułu umowy dzierżawy? Jeśli tak, to kto rozliczał podatek należny z tytułu dzierżawy przedmiotowej działki, tj. Pan czy Pana żona?

Odpowiedź:

Z tytułu umowy dzierżawy wystąpił podatek należny. Podatek rozliczała żona Wnioskodawcy.

6)Gdy podatek należny z tytułu dzierżawy przedmiotowej nieruchomości nie był rozliczany, proszę wskazać, z jakiego powodu ten podatek nie był rozliczany?

Odpowiedź:

Nie dotyczy, w związku z odpowiedzą jak w ust. I pkt 5) powyżej.

7)Czy czynsz z tytułu dzierżawy przedmiotowej działki był dokumentowany fakturami VAT? Jeśli tak, to kto wystawiał faktury?

Odpowiedź:

Czynsz z tytułu dzierżawy nie był dokumentowany fakturami VAT.

8)Czy dzierżawa nieruchomości na rzecz Sp. z o.o. będzie czynnością odpłatną czy bezpłatną?

Odpowiedź:

Dzierżawa na rzecz Sp. z o.o. będzie czynnością odpłatną.

9)Kto będzie stroną umowy dzierżawy ww. działki na rzecz Sp. z o.o. – Pan i Pana żona, tylko Pan lub tylko Pana żona?

Odpowiedź:

Stroną umowy dzierżawy działki na rzecz Sp. z o.o. będzie żona Wnioskodawcy.

10)Czy wystąpi podatek należny z tytułu umowy dzierżawy na rzecz Sp. z o.o.? Jeśli tak, to kto będzie rozliczał podatek należny z tytułu dzierżawy przedmiotowej działki, tj. Pan czy Pana żona?

Odpowiedź:

Z tytułu umowy dzierżawy na rzecz Sp. z o.o. wystąpi podatek należny. Rozliczać go będzie żona Wnioskodawcy.

11)Czy czynsz z tytułu dzierżawy przedmiotowej działki na rzecz Sp. z o.o. będzie dokumentowany fakturami VAT? Jeśli tak, to kto będzie wystawiał faktury?

Odpowiedź:

Czynsz dzierżawy działki na rzecz Sp. z o.o. nie będzie dokumentowany fakturami VAT.

12)Czy zamierza Pan zawrzeć przedwstępną umowę w związku ze sprzedażą działek? Jeśli tak proszę wskazać:

a)jakie prawa i obowiązki wynikające z postanowień umowy przedwstępnej zawartej/która będzie zawarta z przyszłym nabywcą ciążą/będą ciążyły na Kupującym, a jakie na Panu?

b)czy w umowie przedwstępnej sprzedaży zostały/zostaną ustalone warunki, które będą musiały być spełnione w celu zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży, przenoszącej własność działki/działek będących przedmiotem sprzedaży na nabywcę? Jeśli tak, to jakie?

Odpowiedź:

Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę przedwstępną umowy w związku ze sprzedażą działki. Obowiązkiem kupującego będzie wpłacenie zadatku. Uprawnieniem kupującego będzie natomiast prawo odstąpienia od umowy. Do obowiązków sprzedającego będzie należeć dostarczenie dokumentów dotyczących działki oraz zwrot dwukrotności zadatku, gdyby umowa przyrzeczona nie doszła do skutku z jego winy. W umowie przedwstępnej zostaną uzgodnione warunki zawarcia umowy przyrzeczonej. Uprawnieniem sprzedającego będzie zatrzymanie całego zadatku w przypadku gdy nie dojdzie do zawarcia umowy przyrzeczonej z przyczyn leżących po stronie kupującego.

13)Czy przed dokonaniem sprzedaży działek udzieli Pan przyszłemu nabywcy pełnomocnictwa (zgody, upoważnienia) w celu występowania w Pana imieniu w sprawach dotyczących ww. działek? Jeżeli tak, to należy wskazać:

a)do uzyskania jakich konkretnie decyzji i pozwoleń udzieli Pan pełnomocnictwa nabywcy do występowania w Pana imieniu?

b)jakich czynności dokona nabywca do momentu sprzedaży przez Pana działek w związku z udzielonym pełnomocnictwem?

Odpowiedź:

W związku z sprzedażą nieruchomości, przed dokonaniem tej czynności Wnioskodawca nie udzieli nabywcy pełnomocnictwa.

14)Czy w odniesieniu do 16 działek wydzielonych z Nieruchomości, do momentu ich sprzedaży będzie Pan ponosił jakiekolwiek nakłady w celu ich uatrakcyjnienia (np.: uzbrojenie działek w przyłącza do sieci wodociągowej, kanalizacyjnej, gazowej, elektroenergetycznej lub wystąpienie z wnioskiem o dokonanie przyłączy; ogrodzenie; inne działania zmierzające do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności działki)? Jeśli tak, to prosimy wskazać jakie to będą nakłady?

Odpowiedź:

Na dzień sporządzenia niniejszego pisma Wnioskodawca nie planuje ponoszenia jakiekolwiek nakładu w celu uatrakcyjnienia nieruchomości. 

15)Czy dokonywał Pan już wcześniej sprzedaży nieruchomości, a jeżeli tak to należy podać odrębnie do każdej sprzedanej nieruchomości:

a)w jakim celu nieruchomości te zostały nabyte przez Pana?

b)w jaki sposób działki były wykorzystywane przez Pana od momentu wejścia w ich posiadanie do chwili sprzedaży?

c)kiedy dokonał Pan ich sprzedaży i co było przyczyną ich sprzedaży?

d)ile działek zostało sprzedanych i jakich (niezabudowanych czy zabudowanych, jeśli zabudowanych to czy były to nieruchomości mieszkalne czy użytkowe)?

e)czy z tytułu ich sprzedaży odprowadzał Pan podatek VAT, składał deklaracje VAT-7 oraz zgłoszenie rejestracyjne VAT-R?

f)na co zostały przeznaczone środki uzyskane ze sprzedaży ww. działek?

Odpowiedź:

Wnioskodawca nie dokonywał wcześniej sprzedaży nieruchomości.

16)Czy posiada Pan inne działki, które w przyszłości zamierza Pan sprzedać?

Odpowiedź:

Wnioskodawca posiada inne działki, które w przyszłości zamierza sprzedać.

17)Kiedy (w jakim roku podatkowym) zamierza Pan zbyć działki wskazane we wniosku?

Odpowiedź:

Wnioskodawca na dzień sporządzenia niniejszego pisma nie wie, w jakim roku podatkowym sprzeda działki.

Pytanie

Czy sprzedaż wydzielonych z Nieruchomości działek gruntu podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6) ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarem jest także udział w prawie własności Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11 grudnia 2006 s 1, z późn. zm.), zwanej dalej "Dyrektywą 2006/112/WE", państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy

1)określone udziały w nieruchomości,

2)prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości.

3)udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności (art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego)

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6) ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zbycie nieruchomości gruntowej traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług., opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy podkreślić, że nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług

Podatnikami - według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, gdyż związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Podkreślić przy tym należy, że pod pojęciem "handel" należy rozumieć dokonywany w sposób zorganizowany zakup towarów w celu ich odsprzedaży. Jeżeli zatem dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód, to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie można podmiotu dokonującego dostawy uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest również czy podmiot dokonujący sprzedaży gruntu podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu, jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast okoliczność podjęcia m.in. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek była sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10. Z tezy ww. orzeczenia wynika m.in., że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

Zatem, jak wynika z powyższego, kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. W konsekwencji powyższego, dostawę gruntu należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W przypadku, gdy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia gruntu, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem - zbycie działki nie stanowi działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie "majątku prywatnego" nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. "Majątek prywatny" to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r. sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości, tzn. wydzielonych z Nieruchomości działek gruntu, stanowi sprzedaż majątku osobistego niepodlegającego podatkowi od towarów i usług. Ponadto, gdyby przyjąć, że powyższa sprzedaż jest objęta podatkiem VAT, to sprzedaż nieruchomości niezabudowanej korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9) ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jak wskazano w stanie faktycznym Wnioskodawca nabył wraz z małżonką Nieruchomość w roku 2007. Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań w celu podniesienia wartości, ani sprzedaży przedmiotowych Nieruchomości. Jedyną aktywnością dotyczącą Nieruchomości byłoby wydzielenie 16 działek z Nieruchomości. Wnioskodawca nie podejmował również żadnych działań o charakterze ogłoszeniowym, a tym bardziej marketingowym, w celu sprzedaży Nieruchomości.

Organ podatkowy w tożsamym problemie odwołuje się do orzecznictwa na szczeblu europejskim - orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r., w sprawach C-180/10 i C-181/10.1 tak, z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Inaczej jest natomiast - wyjaśnił Trybunał - w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem, za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie "majątku prywatnego" nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. "Majątek prywatny" to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE. który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych. Zatem w kwestii opodatkowania sprzedaży działek istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży ww. gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Mając na uwadze wszystkie przedstawione okoliczności sprawy uznać należy, że Wnioskodawca dokonując sprzedaży wydzielonych z Nieruchomości działek gruntu, nie będzie działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, a dokonywana transakcja nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, iż stanowisko Wnioskodawcy w zakresie podatku od towarów i usług nie uległo zmianie w związku z uzupełnieniem wniosku o wskazane ww. okoliczności zawarte w części I wezwania.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Zatem w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, należy przyjąć, że zbycie nieruchomości gruntowej (działki) traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071):

W myśl art. 195 Kodeksu cywilnego:

Jak stanowi art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego:

Na podstawie art. 196 § 2 Kodeksu cywilnego:

Art. 198 Kodeksu cywilnego stanowi, że:

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą VAT”:

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości gruntowej) również stanowi odpłatną dostawę towarów. Potwierdził to Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Zatem na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek, udziałów w działkach), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, która to czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednak nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby czynność była opodatkowana, musi być wykonana przez podatnika, działającego w ramach działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy:

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Tym samym, nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE. L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1 ze zm.):

Jednocześnie, w art. 12 ust. 1 lit. b) powołanej Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że:

W myśl art. 12 ust. 3 ww. Dyrektywy:

Na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając nieruchomość działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania sprzedaży nieruchomości istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży działki podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia z 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Z orzeczenia tego wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast - jak wyjaśnił Trybunał - w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

W tym miejscu podkreślenia wymaga, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Należy zatem sięgnąć do wykładni wynikającej z orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla celów działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości czy jej części w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania, jakie podejmuje zbywca w celu dokonania sprzedaży.

Pana wątpliwości dotyczą wskazania, czy sprzedaż udziału w działkach wydzielonych z działki X podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT - co do zasady - mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego, aby wyjaśnić Pana wątpliwości należy w pierwszej kolejności ustalić, czy w okolicznościach rozpatrywanej sprawy będzie działał Pan w charakterze podatnika podatku VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że wraz z małżonką pozostaje Pan współwłaścicielem nieruchomości rolnej niezabudowanej, działki ewidencyjnej gruntu X. Nieruchomość ta została nabyta przez Pana oraz Pana małżonkę w dniu 28 listopada 2007 roku na podstawie umowy sprzedaży. Od momentu nabycia, na opisanej nieruchomości nie prowadził Pan uprawy rolnej. W dniu 23 sierpnia 2016 roku została zawarta umowa dzierżawy z właścicielem sąsiadujących gruntów rolnych - A, na podstawie której to umowy Nieruchomość została oddana mu do używania i pobierania z niej pożytków z tytuły uprawy roślin. Następnie w dniu 23 kwietnia 2023 roku pomiędzy Panem i Pana małżonką a spółką Sp. z o.o. została podpisana przedwstępna umowa dzierżawy Nieruchomości. Przy czym wskazał Pan, że Stroną umowy dzierżawy działki na rzecz Sp. z o.o. będzie Pana żona. W przypadku ziszczenia się ww. warunków umowa dzierżawy zawarta z A zostanie rozwiązana. Dzierżawa zawarta 23 sierpnia 2013 roku na rzecz Pana A była czynnością odpłatną. Stroną umowy dzierżawy pierwotnie był Pan oraz Pana żona a następnie tylko Pana żona.

Zwrócenia uwagi wymaga, że na mocy art. 693 § 1 Kodeksu cywilnego:

Tak więc dzierżawa jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Umowa dzierżawy jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony – zarówno wydzierżawiającego, jak i dzierżawcę – określone przepisami obowiązki.

Istota umowy dzierżawy wskazuje, że na jej podstawie dochodzi do odpłatnego świadczenia usług przez właściciela na rzecz dzierżawcy. Dzierżawca za oddaną mu w dzierżawę rzecz płaci umówiony czynsz. Istnieje zatem bezpośredni związek między świadczoną usługą, a przekazanym za nią wynagrodzeniem.

W konsekwencji, dzierżawa stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym wypełnia ona określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej.

Podkreślenia wymaga, że czynność może być albo odpłatna albo nieodpłatna. Na gruncie podatku od towarów i usług nie występują czynności częściowo odpłatne. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane „po kosztach” ich świadczenia, bądź poniżej tych koszów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie.

W tym miejscu należy zauważyć, że orzecznictwo TSUE wskazuje, że odpłatność ma miejsce, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług, a otrzymanym wynagrodzeniem będącym świadczeniem wzajemnym; dostawcę towarów lub usługodawcę łączy z odbiorcą stosunek prawny, z którego wynika obowiązek dostawy towarów lub świadczenia usług oraz wysokość wynagrodzenia (świadczenia wzajemnego) za dokonanie tych czynności; wynagrodzenie jest wyrażalne w pieniądzu, co oznacza, że istnieje możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za dostawę towarów lub świadczenie usług.

Podkreślenia wymaga, że osiąganie zysku w związku z wykonywaniem danej czynności nie jest warunkiem niezbędnym dla uznania jej za czynność odpłatną.

Odnosząc się do przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy należy zauważyć, że dzierżawa działki miała charakter odpłatny.

W przedmiotowej sprawie, w przypadku udostępniania przedmiotowej działki X miało miejsce świadczenie usług za wynagrodzeniem.

Wobec powyższego, dzierżawa działki X, z podziału której powstaną działki objęte zakresem pytania, spowodowała, że straciła ona charakter majątku prywatnego. Wykorzystywanie w sposób ciągły dla celów zarobkowych tej działki spowodowało, że była ona wykorzystywana w działalności gospodarczej, a nie wyłącznie w ramach majątku osobistego.

Zatem powyższe wyklucza sprzedaż udziału w działkach powstałych z podziału działki X, w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Tym samym, sprzedaż udziału w działkach powstałych z podziału działki X będzie dostawą dokonaną w ramach prowadzenia działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, a Pan dla tych czynności będzie działał jako podatnik VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Nie można więc uznać, że przedmiotem dostawy będzie Pana składnik majątku prywatnego, a sprzedaż udziału w działkach powstałych z podziału działki X będzie stanowiła realizację prawa do rozporządzania majątkiem prywatnym.

W konsekwencji, skoro w tej sprawie wystąpią przesłanki stanowiące podstawę uznania Pana za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, to czynność sprzedaży udziału w działkach powstałych z podziału działki Xbędzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Zatem Pana stanowisko objęte pytaniem dotyczącym podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja w zakresie objętym podatkiem od towarów i usług dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana pytania. Inne kwestie przedstawione we własnym stanowisku, w szczególności stwierdzenie, że sprzedaż nieruchomości niezabudowanej korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9) ustawy o podatku od towarów i usług, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być rozpatrzone.

Przedmiotowa interpretacja rozstrzyga w zakresie skutków podatkowych względem Pana, natomiast nie wywiera skutku prawnego dla Pana żony.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług. Natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. Niniejszą interpretację wydano w szczególności w oparciu o informację, że był Pan stroną umowy dzierżawy zawartej 23 sierpnia 2013 roku na rzecz A oraz że dzierżawa ta była czynnością odpłatną. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że ta interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.