Interpretacja indywidualna z dnia 23 października 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.612.2025.1.RM
Kopia formularza NATO 302, poświadczona przez urząd celny, stanowi dokument urzędowy potwierdzający wywóz towaru poza Unię Europejską, umożliwiając stosowanie stawki 0% VAT dla eksportu, zgodnie z art. 41 ust. 6 i 6a ustawy o VAT.
Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
24 września 2025 r. za pośrednictwem systemu e-Doręczenia wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania formularza NATO 302, otrzymanego od właściwego urzędu celnego za dokument, o którym mowa w art. 41 ust. 6a ustawy dającym prawo do opodatkowania transakcji zbycia Towaru na podstawie art. 41 ust. 4 ustawy. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością [Wnioskodawca, (...) Spółka] posiada siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej i jest rezydentem podatkowym, tj. podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.
Wnioskodawca zamierza dokonać dostawy towaru ((...)) [Towar] na warunkach DDP wg Incoterms 2020 na rzecz (…) (A., Kupujący). Dostawa zostanie dokonana do magazynu przeładunkowego w (...). Koszty transportu towaru do magazynu przeładunkowego będzie ponosić Spółka.
Wnioskodawca posiada „Świadectwo Końcowego Użytkownika”, z którego wynika, że dostarczony Towar docelowo jest wywożony na Ukrainę a Spółka jest wykazana jako eksporter Towaru. Odbiorcą końcowym Towaru będzie B. [Odbiorca końcowy].
W celu wywozu towaru do Odbiorcy końcowego, A. przekaże zakupiony od (...) towar C.
C. przekaże nieodpłatnie Towar, w ramach donacji, Odbiorcy końcowemu. Odbiorca końcowy odbierze towar z magazynu (…) i dostarczy go na Ukrainę.
Wnioskodawca będzie eksporterem towaru. Wywóz towaru przez Odbiorcę końcowego konwojem wojskowym na Ukrainę nie będzie podlegać wywozowej kontroli celnej na granicy polsko-ukraińskiej. Dozór celny nad Towarem będzie sprawowany w miejscu załadunku w (...) przez polskie i amerykańskie służby celne.
Jedynym dokumentem potwierdzającym wywóz towaru na Ukrainę, którym będzie dysponować Wnioskodawca będzie kopia formularza NATO 302 [Formularz]. Na tym dokumencie eksportowany Towar zostanie opisany przez przedstawiciela C., który podpisze i ostempluje formularz. Z Formularza będzie wynikać, że docelowym odbiorcą Towaru jest B. a miejscem docelowym dostawy Towaru będzie terytorium Ukrainy. Fakt dostarczenia Towaru na Ukrainę i jego odbioru przez stronę ukraińską zostanie potwierdzony na Formularzu imiennie przez przedstawiciela Odbiorcy końcowego.
Formularz jest dokumentem celnym przeznaczonym wyłącznie do celów transgranicznego przemieszczania towarów wojskowych, które mają być przemieszczane lub wykorzystywane w ramach działań wojskowych. Transport może być realizowany przez siły zbrojne lub przez komercyjnego przewoźnika działającego w imieniu sił zbrojnych. Formularz 302 dotyczy pojedynczego przemieszczenia („bilet w jedną stronę”) i może być wykorzystany w jednym z następujących procesów celnych w kontekście działań wojskowych, z wyłączeniem celów komercyjnych:
1)w przypadku transgranicznego przemieszczania towarów wojskowych, które mają być przemieszczane lub wykorzystywane w ramach działań wojskowych podejmowanych na mocy Traktatu Północnoatlantyckiego;
2)w przypadku transgranicznego przemieszczania towarów wojskowych w ramach działań wojskowych prowadzonych na mocy wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony ((...)) lub w ramach działań wielonarodowych poza (...) lub NATO.
Towary, formularz 302 i dokumenty przewozowe zostaną przedstawione wyznaczonemu organowi celnemu w miejscu stacjonowania sił zbrojnych odbiorcy lub w urzędzie celnym wywozu. Organy celne mogą dokonać kontroli towarów. Formalności dotyczące przedstawiania i kontroli powinny być częścią protokołu ustaleń lub innych środków uzgodnionych między siłami zbrojnymi a właściwym wyznaczonym organem celnym w miejscu przeznaczenia.
Jeśli wszystkie wyżej wspomniane formalności zostaną dochowane, polski urząd celny ostempluje i podpisze formularz 302 w odpowiedniej rubryce. Kopię takiego egzemplarza Formularza otrzyma Wnioskodawca od urzędu celnego właściwego do sprawowania dozoru w magazynie (…).
Pytanie
Czy opisana w stanie przyszłym kopia egzemplarza Formularza otrzymana przez Spółkę od urzędu celnego właściwego do sprawowania dozoru w magazynie (…)a będzie dokumentem, o którym mowa w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT, którego posiadanie daje Spółce prawo do opodatkowania transakcji zbycia Towaru na rzecz A. na podstawie art. 41 ust. 4 ustawy o VAT.
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, kopia egzemplarza Formularza otrzymana przez Spółkę od urzędu celnego właściwego do sprawowania dozoru w magazynie (…) będzie dokumentem, o którym mowa w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT, którego posiadanie daje Spółce prawo do opodatkowania transakcji zbycia Towaru na rzecz A. na podstawie art. 41 ust. 4 ustawy o VAT.
Z dniem 1 kwietnia 2013 r. do art. 41 ustawy o VAT został dodany nowy ust. 6a, który określa, jaki dokument potwierdza wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej. Jego zmienione z dniem 1 marca 2017 r. brzmienie obecnie wskazuje, że jest to w szczególności:
1)dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez właściwy organ celny wydruk tego dokumentu;
2)dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność;
3)zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez właściwy organ celny.
Również przepisy celne, podobnie jak regulacje dotyczące VAT, które się do nich odnoszą, nie zawierają zamkniętego katalogu dokumentów potwierdzających wywóz towarów do państwa trzeciego. Zgodnie z art. 335 ust. 4 rozporządzenia 2015/2447 dowodami świadczącymi o tym, że towary opuściły obszar celny Unii, mogą być w szczególności:
1)kopia potwierdzenia dostawy podpisana lub uwierzytelniona przez odbiorcę spoza obszaru celnego Unii,
2)dowód zapłaty,
3)faktura,
4)potwierdzenie dostawy,
5)dokument podpisany lub uwierzytelniony przez przedsiębiorcę, który wyprowadził towary poza obszar celny Unii,
6)dokument przetworzony przez organ celny państwa członkowskiego lub państwa trzeciego zgodnie z zasadami i procedurami mającymi zastosowanie w danym państwie - przykładowo, może to być dokument celny EX A w formie elektronicznej wystawiony przez Urząd Celny we Francji (wskazujący dostawcę i nabywcę towaru, numery faktur obejmujących towary, których dotyczy eksport, wartość wywiezionego towaru); por. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej [DKIS] z 1 czerwca 2021 r., nr 0113-KDIPT1-2.4012.293.2021.1.JSZ;
7)prowadzony przez przedsiębiorców rejestr towarów dostarczonych na statki morskie, statki powietrzne lub instalacje morskie.
W kontekście zastosowania stawki 0% w eksporcie najistotniejsze okazuje się potwierdzenie faktycznego wywozu towaru do kraju trzeciego - por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego [NSA] z 21 lipca 2020 r., sygn. I FSK 2032/17, wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE [TSUE] w sprawie C-307/16 oraz C-495/17. Przypomniał o tym TSUE w wyroku z 28 marca 2019 r., w sprawie C-275/18, w którym uznał, że art. 146 ust. 1 lit. a w związku z art. 131 dyrektywy 2006/112/WE należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się on temu, aby przepis prawa krajowego uzależniał zwolnienie z podatku od wartości dodanej przewidziane dla towarów przeznaczonych do wywozu poza terytorium Unii Europejskiej (w Polsce stawka 0%) od przesłanki, aby towary te zostały objęte procedurą celną wywozu w sytuacji, w której jest bezsporne że zostały spełnione materialnoprawne przesłanki zwolnienia w tym w szczególności przesłanka faktycznego wyprowadzenia danych towarów z terytorium Unii.
W interpretacji indywidualnej z 26 marca 2021 r., 0112-KDIL1-3.4012.66.2021.1.JK, DKIS uznał, że nie jest dokumentem potwierdzającym wywóz do kraju trzeciego, w rozumieniu art. 41 ust. 6a ustawy o VAT, dokument, który w przypadku zamówienia przesyłki w firmie kurierskiej generuje się automatycznie i zawiera dane firmy eksportera, dane osoby lub firmy, która nabyła towar (w tym adres dostawy, kraj, a więc też informację, że opuściła granice UE) oraz numer przesyłki (aby można było ją „śledzić” i sprawdzić, czy została dostarczona do nabywcy) w połączeniu z wydrukiem, z systemu umożliwiającego „śledzenie” przesyłek, na którym widnieje informacja, że przesyłka została odebrana przez nabywcę.
Z drugiej strony, w interpretacji indywidualnej z 28 kwietnia 2022 r. nr 0114-KDIP1-2.4012.44.2022.2.JO, DKIS uznał, że dokumentami potwierdzającymi wywóz uprawniającymi stosowanie 0% VAT do eksportu towarów wysyłanych do odbiorców z krajów trzecich są dokumenty pochodzące z Elektronicznego Systemu Nadawcy Poczty Polskiej, opatrzone komunikatem „Doręczenie”. Podobnie też DKIS wypowiedział się w interpretacji indywidualnej z 2 kwietnia 2025 r., 0113-KDIPT1-2.4012.49.2025.2.AJB.
Jak wynika z dotychczasowej linii orzeczniczej, należy przedstawić inne dokumenty, z których wynika, że towar opuścił terytorium Unii Europejskiej. W wyroku TSUE z 8 listopada 2018 r., C-495/17 wskazano, że karnet TIR, poświadczony przez organy celne państwa trzeciego przeznaczenia towarów i przedstawiony przez osobę zobowiązaną do zapłaty podatku, stanowi element, który co do zasady rzeczone organy powinny wziąć należycie pod uwagę, chyba że mają one konkretne podstawy, aby powątpiewać w autentyczność lub wiarygodność tego dokumentu. W szczególności wskazuje się, że wywóz towaru poza UE powinien być potwierdzony dokumentem urzędowym, a nie prywatnym - interpretacja indywidualna DKIS z 15 grudnia 2023 r., nr 0114-KDIP1- 2.4012.252.2023.2.RM.
Jak wskazał NSA w wyroku z 9 maja 2017 r. sygn. I GSK 975/15 „(…) dla wykazania faktu wywozu towaru wystarczyło przedstawienie jednego z dokumentów, o których mowa w tym przepisie. Strona mogła także przedłożyć zupełnie inny, niewymieniony w tym przepisie dokument. Istotne, by dokument na który się powołuje był wiarygodny, a więc miał postać oryginału lub potwierdzonej za zgodność z oryginałem kserokopii. Dokument taki musi również pozwalać na identyfikację wywiezionego towaru w taki sposób, by możliwe było bez żadnych wątpliwości stwierdzenie, że dotyczy tego samego towaru, który został zgłoszony do procedury wywozu. Ocena mocy dowodowej i wiarygodności danego dokumentu należy natomiast do organu celnego, który potwierdza wyprowadzenie towarów eksporterowi lub zgłaszającemu, jeżeli jest przekonany, że dowody przedstawione są dostateczne.”
Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w prawomocnym wyroku z 2 lutego 2017 r., sygn. I SA/Po 993/16 „(…) przewidziany w art. 41 ust. 6a katalog dokumentów potwierdzających wywóz towaru poza granice UE jest otwarty. (…) Dla udowodnienia, że eksport miał miejsce, wystarczy dowolny dokument (…) również tezy uchwały NSA z dnia 11 października 2010 r., I FPS 1/10 (…) potwierdzają wniosek, że w imię zasady proporcjonalności i neutralności podatku VAT dla ustalenia, że w sprawie należy zastosować stawkę właściwą dla eksportu towarów wystarczy posiadanie przez podatnika takich dowodów, które łącznie potwierdzają fakt wywiezienia towarów poza obszar UE. (…) możliwość zastosowania stawki preferencyjnej należy łączyć z wyprowadzeniem towaru poza granice UE a potwierdzenie tego zdarzenia może mieć miejsce w każdej jednoznacznej i wiarygodnej formie (…).”
Mając na uwadze powyższe Spółka stwierdza, że otrzymana przez nią od urzędu celnego właściwego do sprawowania dozoru w magazynie (…) kopia Formularza będzie wystarczającym, jednoznacznym i wiarygodnym dokumentem urzędowym potwierdzającym faktyczny wywóz Towaru na Ukrainę w ramach eksportu.
Treść kopii Formularza pozwoli na identyfikację wywiezionego Towaru w taki sposób, by możliwe było bez żadnych wątpliwości stwierdzenie, że dotyczy tego samego towaru, który został zgłoszony do procedury wywozu. Formularz jest bowiem urzędowym dokumentem świadczącym o tym, że towary opuściły obszar celny Unii, łączącym cechy 2 dokumentów wskazanych w art. 335 ust. 4 rozporządzenia 2015/2447, tj. potwierdzenia dostawy podpisanego przez odbiorcę spoza obszaru celnego UE oraz dokumentu przetworzonego przez organ celny państwa członkowskiego zgodnie z zasadami i procedurami mającymi zastosowanie w danym państwie. Dodatkowo, prawdziwość powyższych faktów wynikających z Formularza zostanie potwierdzona dodatkowymi dokumentami, które będą w posiadaniu Spółki, tj. Świadectwo, w szczególności określające miejsce dostawy Towaru jako terytorium Ukrainy.
A zatem opisana w stanie przyszłym kopia egzemplarza Formularza otrzymana przez Spółkę od urzędu celnego właściwego do sprawowania dozoru w magazynie (…) będzie dokumentem, o którym mowa w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT, którego posiadanie daje Spółce prawo do opodatkowania transakcji zbycia Towaru na rzecz A. na podstawie art. 41 ust. 4 ustawy o VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:
1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2) eksport towarów;
3) import towarów na terytorium kraju;
4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.
Według art. 2 pkt 1 i 5 ustawy:
Przez terytorium kraju rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.
Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).
Zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy:
Przez eksport towarów rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:
a) dostawcę lub na jego rzecz, lub
b) nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych
- jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.
Stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:
Miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.
W myśl art. 41 ust. 4 ustawy:
W eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%.
Zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy:
Stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.
Na podstawie art. 41 ust. 6a ustawy:
Dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności:
1) dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez właściwy organ celny wydruk tego dokumentu;
2) dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność;
3) zgłoszenie wywozowe na piśmie utrwalonym w postaci papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez właściwy organ celny.
Według art. 41 ust. 7 ustawy:
Jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres. W przypadku nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju.
Stosownie do art. 41 ust. 8 ustawy:
Przepis ust. 7 stosuje się w przypadku, gdy podatnik posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu.
Jak stanowi art. 41 ust. 9 ustawy:
Otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej w terminie późniejszym niż określony w ust. 6 i 7 upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument.
Ponadto, na podstawie art. 41 ust. 11 ustawy:
Przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, otrzymał dokument, o którym mowa w ust. 6, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio.
Zatem, zastosowanie stawki VAT 0% w eksporcie towarów jest możliwe pod warunkiem, że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument, który jednoznacznie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, a w przypadku eksportu pośredniego dokument, który potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, i z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.
Należy również nadmienić, że zgodnie z powołanym art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy - w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejscem dostawy towarów jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy. Zatem tylko wywóz towarów, które w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu poza terytorium UE znajdują się na terytorium kraju, stanowi eksport towarów w rozumieniu art. 2 pkt 8 ustawy, podlegający opodatkowaniu w Polsce.
W kwestii eksportu towarów wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale z 25 czerwca 2012 r., sygn. akt I FPS 3/12 orzekając, że: „(…) Dla zastosowania przez podatnika stawki 0% w Polsce z tytułu eksportu towaru konieczne jest, aby miejscem dostawy tej czynności była Polska, co wymaga wykazania, że wywóz tego towaru poza obszar Unii Europejskiej następuje - stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u. - w ramach transportu, który rozpoczął się na terytorium Polski, w wykonaniu czynności określonej w art. 7 ustawy. Zgłoszenie towaru do procedury wywozu towarów, o której mowa w art. 161 Wspólnotowego Kodeksu Celnego, w krajowym urzędzie celnym należy traktować jako niewątpliwy dowód rozpoczęcia takiego transportu na terytorium Polski, niemający jednak charakteru wyłącznego”.
Natomiast zgodnie z art. 220a Rozporządzenia Wykonawczego Komisji (UE) Nr 2015/2447 z dnia 24 listopada 2015 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 952/2013 ustanawiającego Unijny Kodeks Celny (Dz.Urz.UE.L Nr 343. 558), dalej: „rozporządzenie 2015/2447”:
1. Urząd celny wyznaczony przez państwo członkowskie, w którym rozpoczynają się działania wojskowe na obszarze celnym Unii, dostarcza siłom NATO stacjonującym na jego terytorium formularze NATO 302, które:
a) zostały uprzednio uwierzytelnione pieczęcią i podpisem urzędnika tego urzędu;
b) zostały opatrzone numerem seryjnym;
c) zawierają pełny adres tego wyznaczonego urzędu celnego, któremu należy zwrócić egzemplarz formularza NATO 302.
2. W chwili wysyłki towarów siły NATO podejmują jedną z następujących czynności:
a) przekazują dane zawarte w formularzu NATO 302 wyznaczonemu urzędowi celnemu drogą elektroniczną;
b) wypełniają formularz NATO 302 i załączają do niego oświadczenie, że sprawują kontrolę nad przemieszczaniem towarów, poświadczając takie oświadczenie swoim podpisem i pieczęcią i opatrując je datą.
3. Jeżeli siły NATO podejmą czynności wskazane w ust. 2 lit. b), przekazują niezwłocznie jeden egzemplarz formularza NATO 302 urzędowi celnemu wyznaczonemu jako odpowiedzialny za formalności celne i kontrole przeprowadzane w odniesieniu do sił NATO, które dokonują wysyłki towarów lub na rzecz których towary są wysyłane.
Pozostałe egzemplarze formularza NATO 302 zostają dostarczone wraz z przesyłką do sił NATO przeznaczenia, które opatrują je pieczęcią i podpisują po przybyciu towarów.
W chwili przybycia towarów dwa egzemplarze formularza zostają przekazane urzędowi celnemu wyznaczonemu jako odpowiedzialny za formalności celne i kontrole przeprowadzane w odniesieniu do sił NATO przeznaczenia.
Ten wyznaczony urząd celny zatrzymuje jeden egzemplarz, a drugi zwraca urzędowi celnemu odpowiedzialnemu za formalności celne i kontrole przeprowadzane w odniesieniu do sił NATO, które dokonują wysyłki towarów lub na rzecz których towary są wysyłane.
W myśl art. 221 pkt 2 i 3 rozporządzenia 2015/2447:
2. Następujące urzędy celne są właściwe dla objęcia towarów procedurą wywozu:
a) urząd celny właściwy dla siedziby eksportera;
b) urząd celny właściwy dla miejsca, gdzie towary są pakowane lub ładowane do transportu wywozowego;
c) inny urząd celny w danym państwie członkowskim właściwy dla danej operacji ze względów administracyjnych.
Jeżeli wartość towarów nie przekracza 3 000 EUR na przesyłkę i na zgłaszającego oraz jeżeli towary nie podlegają zakazom ani ograniczeniom, urząd celny właściwy dla miejsca wyprowadzenia towarów z obszaru celnego Unii jest również właściwy dla objęcia towarów procedurą wywozu, oprócz urzędu celnego określonego w akapicie pierwszym.
W przypadku podwykonawstwa oprócz urzędów celnych określonych w akapitach pierwszym i drugim właściwy dla objęcia towarów procedurą wywozu jest także urząd celny właściwy dla miejsca siedziby podwykonawcy.
W przypadkach uzasadnionych okolicznościami danej sprawy inny urząd celny znajdujący się w lepszej lokalizacji do przedstawienia towarów organom celnym także jest właściwy dla objęcia towarów procedurą wywozu.
3. Ustnych zgłoszeń celnych wywozowych i zgłoszeń celnych do powrotnego wywozu dokonuje się w urzędzie celnym właściwym dla miejsca wyprowadzenia towarów.
Według art. 221 pkt 5 rozporządzenia 2015/2447:
Organ celny w każdym państwie członkowskim, na którego terytorium stacjonują siły NATO upoważnione do korzystania z formularza NATO 302, wyznacza urząd celny odpowiedzialny lub urzędy celne odpowiedzialne za formalności celne i kontrole dotyczące towarów, które mają być przemieszczane lub wykorzystywane w kontekście działań wojskowych.
Stosownie do art. 221 pkt 6 rozporządzenia 2015/2447:
Organ celny w każdym państwie członkowskim wyznacza urząd celny lub urzędy celne odpowiedzialne za formalności celne i kontrole dotyczące towarów, które mają być przemieszczane lub wykorzystywane w kontekście działań wojskowych prowadzonych z zastosowaniem formularza UE 302.
Stosownie do art. 335 rozporządzenia 2015/2447:
1. Jeżeli po upływie 90 dni od zwolnienia towarów do wywozu urząd celny wywozu nie zostanie poinformowany o wyprowadzeniu towarów, może zwrócić się do zgłaszającego o podanie informacji dotyczących daty, kiedy towary opuściły obszar celny Unii, oraz urzędu celnego wyprowadzenia, przez który to nastąpiło.
2. Zgłaszający może z własnej inicjatywy poinformować urząd celny wywozu o datach, kiedy towary opuściły obszar celny Unii, oraz o urzędach celnych wyprowadzenia, przez które to nastąpiło.
3. Jeżeli zgłaszający przedstawi urzędowi celnemu wywozu informacje, o których mowa w ust. 1 i 2, może zwrócić się do urzędu celnego wywozu o poświadczenie wyprowadzenia. W tym celu urząd celny wywozu zwraca się o udzielenie informacji dotyczących wyprowadzenia towarów do urzędu celnego wyprowadzenia, który udziela odpowiedzi terminie 10 dni.
Jeżeli urząd celny wyprowadzenia nie udzieli odpowiedzi w podanym terminie, urząd celny wywozu informuje o tym zgłaszającego.
4. Jeżeli urząd celny wywozu poinformuje zgłaszającego o tym, że urząd celny wyprowadzenia nie udzielił odpowiedzi w terminie określonym w ust. 3, zgłaszający może przedstawić urzędowi celnemu wywozu dowody świadczące o tym, że towary opuściły obszar celny Unii.
Dowody te może w szczególności stanowić jeden z następujących dokumentów lub kilka z nich:
a) kopia potwierdzenia dostawy podpisana lub uwierzytelniona przez odbiorcę spoza obszaru celnego Unii;
b) dowód zapłaty;
c) faktura;
d) potwierdzenie dostawy;
e) dokument podpisany lub uwierzytelniony przez przedsiębiorcę, który wyprowadził towary poza obszar celny Unii;
f) dokument przetworzony przez organ celny państwa członkowskiego lub państwa trzeciego zgodnie z zasadami i procedurami mającymi zastosowanie w danym państwie;
g) prowadzony przez przedsiębiorców rejestr towarów dostarczonych na statki morskie, statki powietrzne lub instalacje morskie.
Z wniosku wynika, że zamierzają Państwo dokonać dostawy części zamiennych do sprzętu wojskowego (Towar) na rzecz (…) (A., Kupujący). Dostawa zostanie dokonana na warunkach DDP wg Incoterms 2020, do magazynu przeładunkowego w (...). Towar zakupiony od Spółki, A. przekaże C., która z kolei nieodpłatnie przekaże ten Towar Odbiorcy końcowemu (B.), w ramach donacji. Spółka poniesie koszty transportu Towaru do ww. magazynu przeładunkowego. Odbiorca końcowy odbierze Towar z magazynu (…) i dostarczy go na Ukrainę. Wnioskodawca posiada „Świadectwo Końcowego Użytkownika”, z którego wynika, że Towar docelowo jest wywożony na Ukrainę. Spółka będzie wskazana jako eksporter Towaru. Dozór celny nad Towarem będzie sprawowany w miejscu załadunku w (…) przez polskie i amerykańskie służby celne. Wywóz towaru przez Odbiorcę końcowego konwojem wojskowym na Ukrainę nie będzie podlegał wywozowej kontroli celnej na granicy polsko-ukraińskiej. Dokumentem potwierdzającym wywóz towaru na Ukrainę, którym będzie dysponować Spółka będzie kopia formularza NATO 302 (Formularz).
Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy kopia Formularza otrzymanego od urzędu celnego właściwego do sprawowania dozoru w magazynie (...) będzie dokumentem o którym mowa w art. 41 ust. 6a ustawy dającym prawo do opodatkowania transakcji zbycia Towaru na rzecz A. na podstawie art. 41 ust. 4 ustawy.
Odnosząc się do przedstawionych wątpliwości należy wskazać, że aby możliwe było opodatkowanie eksportu towarów stawką podatku VAT w wysokości 0%, konieczne jest spełnienie warunku dotyczącego otrzymania przez podmiot potwierdzenia wywozu towarów przez organ celny określony w przepisach celnych. Spełnienie tego warunku ma gwarantować, że faktycznie wystąpił eksport towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 ustawy skutkujący wywozem towarów z terytorium Polski. Otrzymanie odpowiedniego dokumentu „urzędowego” ma gwarantować, że faktycznie nastąpił wywóz towarów i że bez ich powrotnego przywozu nie będą one przedmiotem dostawy na terytorium kraju, która poprzez zastosowanie stawki 0% byłaby faktycznie nieopodatkowana.
Zgodnie z powołanym art. 41 ust. 6 ustawy, możliwość zastosowania stawki VAT 0% do eksportu towarów uwarunkowana jest posiadaniem, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Zatem, aby Spółka mogła opodatkować transakcję opisaną we wniosku stawką podatku VAT w wysokości 0% przewidzianą dla eksportu towarów musi posiadać dokument, który w sposób jednoznaczny potwierdza, że wysyłane towary opuściły terytorium Unii Europejskiej. Przykładowy katalog takich dokumentów wymieniony został w art. 41 ust. 6a ustawy.
Jednocześnie, należy zwrócić uwagę, że katalog dokumentów wymieniony w art. 41 ust. 6a ustawy nie jest katalogiem zamkniętym, na co wskazuje użyty w tym przepisie zwrot „w szczególności”. Niemniej jednak, pomimo tego, że katalog dokumentów wymienionych w art. 41 ust. 6a ustawy ma charakter otwarty, nie można przyjąć, że mogą to być inne dowody niż dokumenty „urzędowe”, w których właściwe organy celne (polskie lub z innych państw członkowskich UE) potwierdziły wywóz towarów poza terytorium UE.
W analizowanej sprawie, w wyniku dostawy dokonanej przez Spółkę na rzecz A. nastąpi wywóz towarów z Polski poza terytorium UE (Ukraina). Spółka sprzeda Towar A. Następnie A. przekaże ten Towar C., która z kolei przekaże Towar nieodpłatnie Odbiorcy końcowemu (B.). Transport towarów z Polski poza UE (do Ukrainy) odbędzie się dwuetapowo, tj. najpierw towary zostaną przetransportowane do magazynu przeładunkowego w (...), skąd zostaną odebrane przez Odbiorcę końcowego i wywiezione na Ukrainę. Z przedstawionych okoliczności sprawy nie wynika aby w ww. magazynie przeładunkowym towary były poddawane jakimkolwiek czynnościom/modyfikacjom, które powodowałyby jakąkolwiek zmianę ich charakteru, co pozwala przyjąć, że w tym przypadku nie nastąpi przerywanie ciągłości transportu. Jednocześnie, z przestawionych okoliczności sprawy wynika, że wywóz towarów poza terytorium UE będzie potwierdzony przez organ celny.
Z okoliczności sprawy wynika, że na potwierdzenie wywozu Towaru na Ukrainę będą Państwo posiadać kopię formularza NATO 302 (Formularz). Na tym dokumencie eksportowany Towar zostanie opisany przez przedstawiciela C., który podpisze i ostempluje Formularz. Z Formularza będzie wynikać, że miejscem docelowym dostawy Towaru będzie Ukraina, a docelowym odbiorcą Towaru B. Przedstawiciel Odbiorcy końcowego potwierdzi imiennie na Formularzu fakt dostarczenia Towaru na Ukrainę i jego odbiór przez stronę ukraińską.
Jednocześnie jak Państwo wskazują, Formularz jest to dokument celny przeznaczony wyłącznie do celów transgranicznego przemieszczania towarów wojskowych, które są przemieszczane lub wykorzystywane w ramach działań wojskowych. Transport może być realizowany przez siły zbrojne lub przez komercyjnego przewoźnika działającego w imieniu sił zbrojnych. Formularz 302 dotyczy pojedynczego przemieszczenia („bilet w jedną stronę”) i może być wykorzystany w przypadku transgranicznego przemieszczania towarów wojskowych, które mają być przemieszczane lub wykorzystywane w ramach działań wojskowych podejmowanych na mocy Traktatu Północnoatlantyckiego lub w przypadku transgranicznego przemieszczania towarów wojskowych w ramach działań wojskowych prowadzonych na mocy wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony ((...)) lub w ramach działań wielonarodowych poza (...) lub NATO.
Wskazali Państwo również, że Towary, Formularz oraz dokumenty przewozowe zostaną przedstawione wyznaczonemu organowi celnemu w miejscu stacjonowania sił zbrojnych odbiorcy lub w urzędzie celnym wywozu. Jeśli wszystkie ww. formalności zostaną dochowane, wówczas polski urząd celny ostempluje i podpisze Formularz w odpowiednim miejscu. Spółka otrzyma kopię egzemplarza Formularza od urzędu celnego właściwego do sprawowania dozoru w magazynie (…).
Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności sprawy należy przyjąć, że Formularz opisany we wniosku ma charakter dokumentu urzędowego potwierdzonego przez organ celny, o którym mowa w art. 41 ust. 6 w zw. z art. 41 ust. 6a ustawy. Z dokumentu tego wynika fakt wywozu Towaru z Polski na terytorium państwa trzeciego (Ukraina), co zostanie potwierdzone przez wyznaczony organ celny w miejscu stacjonowania sił zbrojnych odbiorcy lub urząd celny wywozu oraz przez polski urząd celny właściwy do sprawowania dozoru w magazynie (…). Zatem, na podstawie Formularza Spółka będzie uprawniona do zastosowania stawki podatku VAT 0% przewidzianej dla eksportu towarów.
Tym samym, przedstawione stanowisko jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Informuję, że wydając interpretację nie przeprowadzam postępowania dowodowego i opieram się wyłącznie na elementach zdarzenia przedstawionych we wniosku. Wszystkie dokumenty gromadzone na okoliczność przemieszczania towarów z Polski do innego kraju mogą być przedmiotem postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej, przeprowadzanej przez właściwy organ podatkowy.
Niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
