Interpretacja indywidualna z dnia 3 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.468.2025.1.AK

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 września 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 8 września 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Spółka A Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą (…) („Spółka”) jest kapitałową spółką prawa handlowego. Jedynym wspólnikiem Spółki (…) jest B, będąca zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 17 maja 1989 roku o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1966) kościelną osobą prawną.

Z Aktu Założycielskiego Spółki jednoznacznie wynika, że celem powołania Spółki jest wspieranie działalności (…). (…) Utworzenie Spółki (…) a uzyskane w ten sposób środki mają wspierać działalność (…).

Zgodnie z Aktem Założycielskim Spółki wiodącą działalnością Spółki jest (…). Pozostały przedmiot działalności Spółki (…).

(…) Spółka będzie prowadziła działalność gospodarczą polegającą (…). Podkreślić należy, że zgodnie z Aktem Założycielskim Spółki uzyskane w ten sposób przez Spółkę środki (jak i również z pozostałych działalności) mają wspierać działalność (…), a zatem mają zostać przeznaczone na cele kultu religijnego.

Uzyskiwane przez Spółkę dochody pozostają w Spółce. Jedyny wspólnik Spółki - B celem umożliwienia Spółce podejmowania działań (…) decyduje się na niewypłacenie dywidendy i podejmuje uchwały o przeznaczeniu wypracowanego przez Spółkę zysku w roku obrotowym w całości na własny kapitał zapasowy. Finalnie wypracowane przez Spółkę zyski i tak będą w przyszłości wydatkowane na cele wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - zgodnie z przywołanymi powyższej zapisami Aktu Założycielskiego Spółki.

Należy podkreślić, że przeprowadzanie przez Spółkę tych procesów (…) jest konieczne w tym znaczeniu, że w dłuższej perspektywie jest nieodzowne z punktu widzenia sprawnego funkcjonowania Spółki. Innymi słowy, z uwagi na specyfikę działalności Spółki, bez ich dokonania, realizacja przez Spółkę postawionego przed nią celu - wspierania działalności (…) stałaby się (…).

Pytanie

Czy dochód Spółki, której jedynym udziałowcem jest kościelna osoba prawna, niewypłacony w formie dywidendy i przekazany na własny kapitał zapasowy, korzysta i będzie korzystał ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4b niniejszej ustawy, jeśli finalnie wypracowane przez Spółkę zyski i tak będą w przyszłości wydatkowane na cele wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Państwa stanowisko w sprawie

W przekonaniu Wnioskodawcy dochód Spółki, której jedynym udziałowcem jest kościelna osoba prawna, niewypłacony w formie dywidendy i przekazany na własny kapitał zapasowy, korzysta i będzie korzystał ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4b niniejszej ustawy, skoro finalnie wypracowane przez Spółkę zyski i tak będą w przyszłości wydatkowane na cele wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 zd. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 z późn. zm. - zwana dalej również „ustawą”), dochodem ze źródła przychodów , z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11 i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, tak określony dochód stanowi przedmiot opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4a ustawy, wolne od podatku są dochody kościelnych osób prawnych:

a) z niegospodarczej działalności statutowej; w tym zakresie kościelne osoby prawne nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy Ordynacji podatkowej;

b) z pozostałej działalności - w części przeznaczonej na cele: kultu religijnego, oświatowo-wychowawcze, naukowe, kulturalne, charytatywno-opiekuńcze oraz na konserwację zabytków, prowadzenie punktów katechetycznych, inwestycje sakralne w zakresie: budowy, rozbudowy i odbudowy kościołów i kaplic, adaptację innych budynków na cele sakralne, a także innych inwestycji przeznaczonych na punkty katechetyczne i zakłady charytatywno-opiekuńcze.

Z kolei zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4b ustawy, wolne od podatku są dochody spółek, których jedynymi udziałowcami (akcjonariuszami) są kościelne osoby prawne - w części przeznaczonej na cele wymienione w pkt 4a lit. b. Zwolnienie, o którym mowa powyżej ma charakter warunkowy i nie dotyczy dochodów uzyskiwanych z działalności określonej w art. 17 ust. 1a pkt 1 i 1a ustawy.

Ponadto, zgodnie z art. 17 ust. 1a pkt 2 ustawy, zwolnienie to nie ma zastosowania, jeżeli uzyskane przez podatnika dochody - bez względu na czas ich osiągnięcia, wydatkowane są na inne cele niż określone wyżej wymienionym zwolnieniem. Jednocześnie dodać należy, że w myśl art. 17 ust. 1b ustawy - zwolnienie ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i - bez względu na termin - wydatkowany na cele określone w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b ustawy, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 5a.

Z powyższych regulacji prawnych wynika, że aby podatnik mógł skorzystać z przedmiotowego zwolnienia musi przede wszystkim osiągnąć dochód w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy. Następnie, podatnik musi spełnić jeszcze jeden warunek niezbędny dla skorzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 4b, tj. przeznaczyć (zadeklarować), a następnie wydatkować ten dochód na cele wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b ustawy. Warunek wydatkowania na ustawowy cel zostanie spełniony w przyszłych okresach rozliczeniowych, przy czym jak stanowi art. 17 ust. 1b ustawy - nie ma określonego terminu wydatkowania warunkującego zwolnienie od podatku od osób prawnych.

W nawiązaniu do powyższego, nie bez znaczenia jest wskazany na wstępie cel powołania Spółki, czyli wspieranie działalności (…). Na pewno w ten sposób realizowany jest więc cel kultu religijnego, a którym stanowi ustawa w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b.

Spółka podkreśla, że przedstawiony na wstępie i uzupełniony treścią załączonego do wniosku Aktu Założycielskiego Spółki zakres jej działalności nie pokrywa się z jakimkolwiek z rodzajów działalności określonych w art. 17 ust. 1a pkt 1 i 1a ustawy wykluczających zwolnienie od podatku. Ponadto, możliwość zwolnienia dochodów od podatku została również przewidziana w przepisach następujących innych ustaw:

- w art. 55 ust. 3 ustawy z dnia 17 maja 1989 roku o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1966), który stanowi, że dochody z działalności gospodarczej kościelnych osób prawnych oraz spółek, których udziałowcami są wyłącznie te osoby, są zwolnione od opodatkowania w części, w jakiej zostały przeznaczone w roku podatkowym lub w roku po nim następującym na cele kultowe, oświatowo-wychowawcze, naukowe, kulturalne, działalność charytatywno-opiekuńczą, punkty katechetyczne, konserwację zabytków oraz na inwestycje sakralne, o których mowa w art. 41 ust. 2, i te inwestycje kościelne, o których mowa w art. 41 ust. 3, których przedmiotem są punkty katechetyczne i zakłady charytatywno-opiekuńcze, jak również remonty tych obiektów;

- w art. 13 ust. 5 ustawy z dnia 17 maja 1989 roku o gwarancjach wolności sumienia i wyznania (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 265), dochody z działalności gospodarczej osób prawnych kościołów i innych związków wyznaniowych oraz spółek, których udziałowcami są wyłącznie te osoby, są zwolnione od opodatkowania w części, w jakiej zostały przeznaczone w roku podatkowym lub w roku po nim następującym na cele kultowe, oświatowo-wychowawcze, naukowe, kulturalne, działalność charytatywno-opiekuńczą, punkty katechetyczne, konserwację zabytków oraz na inwestycje sakralne i inwestycje kościelne, których przedmiotem są punkty katechetyczne i zakłady charytatywno-opiekuńcze, jak również remonty tych obiektów.

Postanowienia tych wyżej wymienionych ustaw są w tym zakresie zgodne z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytań). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Do wniosku dołączyli Państwo akt założycielski Spółki. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie przeprowadza postępowania dowodowego (np. dokonania szczegółowej analizy zapisów zawartych w dokumentach) w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem podanym we wniosku.

Z opisu sprawy wynika, że jedynym wspólnikiem Spółki od chwili jej zawiązania jest B, będąca kościelną osobą prawną.

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy z 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1966 ze zm.):

Kościelne osoby prawne, stosownie do art. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawy o CIT”) są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych. Jednocześnie, nie zostały one wymienione przez ustawodawcę w treści art. 6 ust. 1 ustawy o CIT jako podmioty, które zwolnione są od podatku.

Ponadto, zgodnie z art. 55 ust. 1, 2 i 3 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej:

W rezultacie, podmioty te podlegają ogólnym regułom podatkowym przewidzianym w ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawy o CIT”):

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy o CIT:

Nie każdy dochód w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o CIT podlega opodatkowaniu. Katalog dochodów podlegających zwolnieniu z opodatkowania zawiera art. 17 ust. 1 ustawy o CIT.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4b ustawy o CIT:

Jak stanowi art. 17 ust. 1 pkt 4a ustawy o CIT:

Wolne od podatku są dochody kościelnych osób prawnych:

 a) z niegospodarczej działalności statutowej; w tym zakresie kościelne osoby prawne nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy Ordynacji podatkowej,

 b) z pozostałej działalności - w części przeznaczonej na cele: kultu religijnego, oświatowo-wychowawcze, naukowe, kulturalne, charytatywno-opiekuńcze oraz na konserwację zabytków, prowadzenie punktów katechetycznych, inwestycje sakralne w zakresie: budowy, rozbudowy i odbudowy kościołów oraz kaplic, adaptację innych budynków na cele sakralne, a także innych inwestycji przeznaczonych na punkty katechetyczne i zakłady charytatywno-opiekuńcze.

Należy wskazać, że ustawa podatkowa nie definiuje pojęcia „niegospodarcza działalność statutowa”. W celu określenia zakresu tego pojęcia należy zdefiniować znaczenie poszczególnych słów.

I tak, działalnością jest: 1. „zespół działań podejmowanych w jakimś celu”, 2. „funkcjonowanie czegoś lub oddziaływanie na coś” (Słownik języka polskiego PWN). W związku z czym działalność statutowa to każda działalność, która została określona, dopuszczona, przewidziana w statucie (a szerzej aktach prawa odnoszących się do ustroju i funkcjonowania danej jednostki).

Natomiast w myśl art. 3 pkt 9 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.):

Zgodnie natomiast z art. 3 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 236 ze zm.):

Powyższe oznacza, że działalność, która nie spełnia kryteriów przedstawionych wyżej nie może stanowić działalności gospodarczej. Natomiast działalność statutowa to każda działalność, która została określona, dopuszczona, przewidziana w statucie.

Pojęcie „niegospodarcza działalność statutowa” należy więc rozumieć jako przeciwieństwo działalności gospodarczej w rozumieniu Ordynacji podatkowej, zaś dodanie przymiotnika „statutowa” oznacza ograniczenie zwolnienia dochodów kościelnej osoby prawnej tylko do dochodów z takiej działalności niegospodarczej, która znajduje odzwierciedlenie w prawie wewnętrznym danego Kościoła, czy związku wyznaniowego.

W świetle powyższych przepisów dochody z każdej działalności wynikającej z istoty funkcjonowania kościelnej osoby prawnej niebędącej działalnością gospodarczą (działalność statutowa) korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego. Natomiast dochody z pozostałej działalności są zwolnione z podatku dochodowego tylko, jeżeli zostaną przeznaczone, a następnie wydatkowane na cele wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b ustawy o CIT.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy dochód Spółki, której jedynym udziałowcem jest kościelna osoba prawna, niewypłacony w formie dywidendy i przekazany na własny kapitał zapasowy, korzysta i będzie korzystał ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4b ustawy o CIT, jeśli finalnie wypracowane przez Spółkę zyski i tak będą w przyszłości wydatkowane na cele wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b ustawy o CIT.

Na podstawie przepisu art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a oraz lit. b ustawy o CIT należy rozróżnić wyłącznie „niegospodarczą działalność statutową” oraz „inną działalność”. Opodatkowanie dochodów kościelnych osób prawnych uzależnione jest od sposobu uzyskania, a także celu przeznaczenia tych dochodów. Kościelne osoby prawne oprócz niegospodarczej działalności statutowej mogą również prowadzić działalność gospodarczą uregulowaną przepisami ustawy Prawo przedsiębiorców.

Niegospodarczą działalność statutową kościelnej osoby prawnej stanowi każda działalność, niebędąca działalnością gospodarczą i będąca działalnością wynikającą z samej istoty Kościoła i specyfiki jego działalności. Dochody uzyskiwane z niegospodarczej działalności statutowej są wolne od podatku, bez względu na cel ich przeznaczenia i ostatecznego wydatkowania. W zakresie takiej działalności kościelna osoba prawna nie jest zobowiązana do prowadzenia dokumentacji wymaganej przez Ordynację podatkową. Natomiast dochody z pozostałej działalności są zwolnione z podatku dochodowego tylko jeżeli zostaną przeznaczone, a następnie wydatkowe na cele wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b ustawy o CIT. W zakresie tego rodzaju działalności zwolnienie z obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez Ordynację podatkową nie obowiązuje.

W myśl art. 17 ust. 1a ustawy o CIT:

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, nie dotyczy:

 1) dochodów uzyskanych z działalności polegającej na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali lub dochodów uzyskanych z handlu tymi wyrobami; zwolnieniem objęte są jednak dochody podmiotów, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, uzyskane z działalności polegającej na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego;

1a) dochodów uzyskanych z działalności polegającej na oddaniu środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych do odpłatnego używania na warunkach określonych w art. 17a-17k;

 2) dochodów, bez względu na czas ich osiągnięcia, wydatkowanych na inne cele niż wymienione w tych przepisach.

Kolejny warunek omawianego zwolnienia ustawodawca wprowadził w art. 17 ust. 1b ustawy o CIT zgodnie z którym:

Zatem przepis ten wprowadza ograniczenie zakresu zwolnienia wskazanego w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b ustawy o CIT tylko do dochodu, który podatnik nie tylko przeznaczy na cele określone w ww. przepisie, ale i wydatkuje na te cele. Istotne jest to, że samo przeznaczenie dochodu na cele wskazane w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b ustawy o CIT nie wystarczy dla zachowania prawa do zwolnienia, gdyż wydatkowanie dochodu na inny cel, to zwolnienie unicestwi. Jest tu charakterystyczne to, że art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b ustawy o CIT w istocie tylko określa cele, które uzasadniać mogą zwolnienie od podatku, o ile podatnik osiągnie dochód. Nie określa on żadnych innych warunków tego zwolnienia. Czyni to natomiast ustawodawca w powołanym wyżej przepisie art. 17 ust. 1a pkt 2 ustawy o CIT, z którego wynika, że samo tylko przeznaczenie dochodu na określony w przepisach cel nie jest wystarczające do zwolnienia, o ile dochód nie będzie wydatkowany na ten cel.

Ustawodawca wprowadził w tym przepisie ułatwienie dla podatników w korzystaniu ze zwolnienia, bowiem postanowił, że wydatkowanie dochodu może nastąpić - po uprzednim jego (lub równoczesnym) przeznaczeniu - w czasie znacznie późniejszym od momentu jego osiągnięcia i przeznaczenia. Jednakże wprowadził przy tym warunek rozwiązujący - pozbawiający podatnika zwolnienia w przypadku jego wydatkowania na inny niż preferowany cel ustawowy.

Należy podkreślić, że zwolnienie przedmiotowe o jakim mowa w powołanych wcześniej przepisach, jest wyjątkiem od konstytucyjnej zasady powszechności opodatkowania. Z tego względu musi być interpretowane ściśle, zgodnie z literalnym brzmieniem przepisu, z którego ono wynika.

Z opisu sprawy wynika, że jedyny wspólnik Spółki - B celem umożliwienia Spółce podejmowania działań (…) decyduje się na niewypłacenie dywidendy i podejmuje uchwały o przeznaczeniu wypracowanego przez Spółkę zysku w roku obrotowym w całości na własny kapitał zapasowy. Finalnie wypracowane przez Spółkę zyski i tak będą w przyszłości wydatkowane na cele wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b ustawy o CIT. Zgodnie z aktem założycielskim Spółki uzyskane przez Spółkę środki mają wspierać działalność (…), a zatem mają zostać przeznaczone na cele kultu religijnego.

Odnosząc wyżej cytowane przepisy prawa podatkowego do opisu sprawy stwierdzić należy, że dochód Spółki, której jedynym udziałowcem jest kościelna osoba prawna, niewypłacony w formie dywidendy i przekazany na własny kapitał zapasowy, będzie zwolniony od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4b ustawy o CIT, ponieważ finalnie wypracowane przez Spółkę zyski będą w przyszłości wydatkowane na cele wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b ustawy o CIT.

Zatem Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.  

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.