Wyrok NSA z dnia 27 stycznia 2022 r., sygn. I FSK 1489/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Hieronim Sęk, Sędzia NSA Ryszard Pęk, Sędzia NSA Marek Kołaczek (sprawozdawca), Protokolant Katarzyna Wojnarska, po rozpoznaniu w dniu 25 stycznia 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J.G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 5 grudnia 2018 r. sygn. akt I SA/BK 388/18 w sprawie ze skargi J.G. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Białymstoku z dnia 4 kwietnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług z październik 2015 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od J.G. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Białymstoku kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego. Marek Kołaczek Hieronim Sęk Ryszard Pęk

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji.

1.1. Zaskarżonym wyrokiem z 5 grudnia 2018 r., sygn. akt I SA/BK 388/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku oddalił skargę J.G. (dalej: Strona lub Skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Białymstoku (dalej: organ drugiej instancji lub DIAS) z dnia 4 kwietnia 2018 r. nr 2001-IOV.4103.12.2018 w przedmiocie podatku od towarów i usług za październik 2015 r.

1.2. Jak wskazał Sąd pierwszej instancji istotą sporu w przedmiotowej sprawie jest ocena prawidłowości stwierdzenia przez organy, że towary wskazane na fakturach wystawionych przez Skarżącego na rzecz U. opuściły terytorium kraju i możliwe było zastosowanie wobec nich 0% stawki podatku VAT.

Zdaniem WSA przeprowadzone przez organy postępowanie doprowadziło do trafnych wniosków, że zadeklarowane przez Skarżącego w październiku 2015 r. transakcje wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na rzecz U. nie miały w rzeczywistości miejsca w sposób udokumentowany na fakturach VAT. Sąd zaznaczył, że wobec zgromadzonego materiału dowodowego, który jest kompletny, spójny i logiczny, organy podatkowe wydały zgodne z prawem rozstrzygnięcia. Fakt, że Skarżący nie zgadza się z poczynionymi ustaleniami, a wydane decyzje nie są zgodne z jego zapatrywaniami na przedmiot sprawy, nie oznacza, że organy działały w sposób niezgodny z prawem. Sąd podkreślił, że kwestionując tezy i ustalenia organu podjęte w toku postępowania dowodowego, Skarżący nie przedstawił dowodów (dokumentów, etc.) do ich podważenia, poprzestając głównie na słownej polemice i wskazywaniu, co organ mógł zrobić, by przyczyniło się to do podjęcia rozstrzygnięcia korzystnego dla Skarżącego.