Interpretacja indywidualna z dnia 29 października 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.790.2025.1.MKA
Osoba fizyczna, która przebywała i pracowała za granicą zgodnie z przepisami określonymi w art. 21 ustawy o PIT, jest uprawniona do skorzystania z ulgi na powrót, pod warunkiem nieposiadania miejsca zamieszkania w Polsce w wymaganym okresie i spełnienia pozostałych przesłanek formalnych, w tym przeniesienia ośrodka interesów życiowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
25 września 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem z 14 października 2025 r. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Jest Pani osobą fizyczną posiadającą pełną zdolność do czynności prawnych. W styczniu 2020 r. wyjechała Pani do Holandii. Od 13 stycznia 2020 r. podjęła tam Pani legalne zatrudnienie i pracowała Pani nieprzerwanie na terytorium Holandii na podstawie 3 umów o pracę aż do 21 grudnia 2024 r., kiedy to zakończyła Pani pracę. W całym okresie pobyt podlegała Pani w Holandii obowiązkowi podatkowemu i płaciła tam Pani podatek dochodowy. W tym czasie nie posiadała Pani miejsca zamieszkania w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na terytorium Polski. Podczas pobytu w Holandii nie była Pani formalnie zameldowana w tym kraju. Zachowała Pani adres zameldowania w Polsce, jednak fakt ten miał wyłącznie charakter formalny i nie świadczył o posiadaniu w Polsce miejsca zamieszkania. Przez cały okres pobytu Pani faktyczny ośrodek interesów życiowych, miejsce stałego przebywania, pracy, życia codziennego i centrum interesów gospodarczych, znajdował się na terytorium Holandii. W czasie pobytu w Holandii przyjeżdżała Pani do Polski jedynie w celach urlopowych, przeciętnie dwa razy w roku, na okres około 2-3 tygodni każdorazowo. Wizyty te miały charakter wyłącznie czasowy i nie skutkowały przeniesieniem Pani ośrodka interesów życiowych do Polski. W latach 2020-2024 składała Pani w Polsce formularze PIT/ZG oraz PIT-36, wynikające z przepisów prawa holenderskiego, które przedstawiła Pani księgowa (…) zajmująca się Pani sprawami. Były one niezbędne do prawidłowego rozliczenia się z podatku w Holandii. Składanie tych deklaracji w Polsce miało charakter formalny, wynikający z wymogów prawa podatkowego Holandii, i nie świadczyło o tym, że posiadała Pani miejsce zamieszkania w Polsce. W Holandii złożyła Pani również wniosek do UWV o wydanie dokumentu U1, który potwierdzi Pani okresy zatrudnienia w tym kraju. Jeśli dokument ten do Pani dotrze, jest Pani w stanie go przedstawić na żądanie. Na ten moment posiada Pani pismo z Wojewódzkiego Urzędu Pracy, które zawiera potwierdzenie zatrudnienia i ubezpieczenia zdrowotnego w Holandii. W grudniu 2024 r. powróciła Pani na stałe do Rzeczypospolitej Polskiej. Od tego momentu Pani ośrodek interesów osobistych i gospodarczych znajduje się w Polsce i od roku podatkowego 2025 ponownie podlega Pani w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Spełnia Pani warunki określone w art. 21 ust. 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ:
-w okresie od 2020 r. do dnia powrotu w grudniu 2024 r. (tj. przez co najmniej trzy kolejne lata podatkowe) nie posiadała Pani miejsca zamieszkania na terytorium Polski,
-powróciła Pani z państwa członkowskiego Unii Europejskiej - Królestwa Niderlandów, wymienionego w art. 21 ust. 43 pkt 2 ustawy,
-nie korzystała Pani wcześniej z odliczenia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT.
16 września 2025 r. podpisała Pani umowę o pracę z Urzędem Miejskim w (…) i zamierza Pani skorzystać z tzw. „ulgi na powrót”, polegającej na zwolnieniu z podatku dochodowego przychodów do wysokości 85 528 zł rocznie przez cztery kolejne lata podatkowe, począwszy od roku 2025.
Posiada Pani obywatelstwo polskie.
Pytanie
Czy w Pani przypadku, przy uwzględnieniu następujących okoliczności:
-w okresie od stycznia 2020 r. do grudnia 2024 r. przebywała Pani na stałe w Holandii, gdzie podjęła Pani legalne i nieprzerwane zatrudnienie,
-podczas pobytu w Holandii nie była Pani formalnie zameldowana, a adres zameldowania w Polsce miał wyłącznie charakter formalny i nie świadczył o miejscu zamieszkania,
-powracała Pani do Polski jedynie w celach urlopowych, średnio dwa razy w roku na okres 2-3 tygodni,
-w Holandii podlegała Pani obowiązkowi podatkowemu i płaciła Pani podatek dochodowy, a jednocześnie w Polsce w latach 2020-2024 składała Pani PIT/ZG oraz PIT-36 zgodnie z wymogami prawa holenderskiego,
-złożyła Pani wniosek do UWV o wydanie dokumentu U1 potwierdzającego okresy Pani zatrudnienia w Holandii,
-posiadała Pani ubezpieczenie zdrowotne w Holandii
przysługuje Pani prawo do skorzystania z tzw. „ulgi na powrót” w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, począwszy od roku podatkowego 2025?
Pani stanowisko w sprawie
W Pani ocenie, przysługuje Pani prawo do skorzystania z ulgi na powrót w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ spełnia Pani wszystkie warunki określone w przepisie:
-brak miejsca zamieszkania w Polsce w okresie pobytu za granicą (2020-2024);
-legalne i nieprzerwane zatrudnienie w Holandii - od 13 stycznia 2020 r. do 21 grudnia 2024 r.,
-wyłącznie okresowe pobyty w Polsce;
-rozliczenia podatkowe w Polsce - w latach 2020-2024 składała Pani w Polsce deklaracje PIT/ZG oraz PIT-36 wynikające z przepisów holenderskich, konieczne do prawidłowego rozliczenia podatku w Holandii. Składanie tych deklaracji miało wyłącznie charakter formalny i nie oznaczało posiadania miejsca zamieszkania w Polsce.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Wolne od podatku dochodowego są przychody podatnika, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte:
a)ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy,
b)z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8,
c)z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30c albo art. 30ca albo ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych,
d)z zasiłku macierzyńskiego, o którym mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa
- w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym podatnik przeniósł to miejsce zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44.
Na podstawie art. 21 ust. 39 ww. ustawy:
Przy obliczaniu kwoty przychodów podlegających zwolnieniu od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i152-154 nie uwzględnia się przychodów podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie niniejszej ustawy, zwolnionych od podatku dochodowego oraz od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosowanie do art. 21 ust. 43 powołanej ustawy:
Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 152, przysługuje pod warunkiem, że:
1)w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz
2)podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym:
a)trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz
b)okres od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz
3)podatnik:
a)posiada obywatelstwo polskie, Kartę Polaka lub obywatelstwo innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej lub
b)miał miejsce zamieszkania:
-nieprzerwanie co najmniej przez okres, o którym mowa w pkt 2, w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki, lub
-na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających okres, o którym mowa w pkt 2, oraz
4)posiada certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia, oraz
5)nie korzystał uprzednio, w całości lub w części, z tego zwolnienia - w przypadku podatników, którzy ponownie przeniosą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
W myśl natomiast art. 21 ust. 44 ustawy:
Suma przychodów zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty 85 528 zł.
Ww. przepisy zostały wprowadzone z dniem 1 stycznia 2022 r. przez art. 1 pkt 13 lit. a) tiret 13 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.).
Ponadto, z art. 53 ww. ustawy zmieniającej wynika, że:
Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy zmienianej w art. 1, ma zastosowanie do podatników, którzy przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po dniu 31 grudnia 2021 r.
Zwolnienie przedmiotowe o którym mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r.
Art. 3 ust. 1a ustawy o PIT wskazuje:
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
Art. 4a ustawy o PIT stanowi:
Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
W przedstawionym opisie stanu faktycznego wskazała Pani, że:
-w styczniu 2020 r. wyjechała Pani do Holandii, od 13 stycznia 2020 r. podjęła tam Pani zatrudnienie i pracowała tam Pani na podstawie umów o pracę do 21 grudnia 2024 r., w Holandii podlegała Pani obowiązkowi podatkowemu, tam płaciła Pani podatki, w tym okresie nie posiadała Pani miejsca zamieszkania w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na terytorium Polski, przez cały okres pobytu w Holandii Pani faktyczny ośrodek interesów życiowych, miejsce stałego przebywania, pracy, życia codziennego i centrum interesów gospodarczych znajdowały się w Holandii;
-posiada Pani pismo z Wojewódzkiego Urzędu Pracy, które zawiera potwierdzenie zatrudnienia i ubezpieczenia zdrowotnego w Holandii;
-przez czas pobytu w Holandii zachowała Pani adres zameldowania w Polsce, miało to charakter formalny i nie świadczyło o miejscu zamieszkania w Polsce, do Polski przyjeżdżała Pani tylko w celach urlopowych;
-w latach 2020 -2024 składała Pani w Polsce PIT/ZG i PIT-36, było to niezbędne do prawidłowego rozliczenia podatku w Holandii;
-w grudniu 2024 r. wróciła Pani na stałe do Polski, od tego momentu Pani ośrodek interesów osobistych i gospodarczych znajduje się w Polsce, od 2025 r. ponownie podlega Pani nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce;
-16 września 2025 r. podpisała Pani umowę o pracę w Polsce;
-nie korzystała Pani wcześniej z ulgi na powrót;
-posiada Pani obywatelstwo polskie.
Definicja miejsca zamieszkania, zawarta w ustawie o PIT, obejmuje dwa kryteria: pobyt na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym lub posiadanie na terytorium Polski ośrodka interesów życiowych rozumianego jako centrum interesów osobistych lub centrum interesów gospodarczych. Przepisy te stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska.
W świetle przepisów prawa podatkowego miejsce zamieszkania nie jest tożsame z miejscem zameldowania. W sytuacji, gdy miała Pani miejsce zamieszkania w Polsce nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych przed okresem, w którym miała Pani miejsce zamieszkania w Holandii, przysługuje Pani prawo do skorzystania z tzw. „ulgi na powrót”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT.
Zatem może Pan skorzystać z przedmiotowego zwolnienia z opodatkowania obejmującego przychody osiągnięte w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku 2025 r.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Ponadto informuję, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej nie przeprowadzam postępowania dowodowego, w związku z czym nie jestem obowiązany, ani uprawniony, do oceny dokumentów załączonych do wniosku; jestem związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Panią i Pani stanowiskiem.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
POTRZEBUJESZ POMOCY?