Wyrok NSA z dnia 29 września 2022 r., sygn. I FSK 1134/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Roman Wiatrowski, Sędzia NSA Hieronim Sęk, Sędzia WSA del. Agnieszka Jakimowicz (sprawozdawca), , po rozpoznaniu w dniu 29 września 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 12 lutego 2019 r. sygn. akt I SA/Wr 1174/18 w sprawie ze skargi Gminy M. na postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 września 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania indywidualnej interpretacji prawa podatkowego 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz Gminy M. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 12 lutego 2019 r., sygn. akt I SA/Wr 1174/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, po rozpoznaniu skargi Gminy M., uchylił postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 września 2018 r. o nr [...] w przedmiocie odmowy wydania indywidualnej interpretacji prawa podatkowego oraz zasądził na rzecz strony skarżącej zwrot kosztów postępowania.

Z uzasadnienia powyższego rozstrzygnięcia wynika, że Gmina zwróciła się z zapytaniem, czy odpłatne udostępnienie przez nią infrastruktury kanalizacyjnej na rzecz Zakładu Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej na podstawie umowy dzierżawy będzie stanowiło czynność podlegającą opodatkowaniu, niekorzystającą ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, a także czy Gminie przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia pełnych kwot podatku naliczonego wykazanego na fakturach VAT dokumentujących wydatki inwestycyjne związane z tą infrastrukturą.

W odpowiedzi organ odmówił wydania indywidualnej interpretacji na podstawie art. 14b § 5b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.) stwierdzając, że przedstawiony przez Gminę stan faktyczny wykazuje elementy nadużycia prawa. Świadczy o tym analogia do stanu faktycznego, będącego podstawą jednej z opinii Szefa Krajowej Administracji Skarbowej. Swoje przypuszczenie o nadużyciu prawa organ wywiódł z okoliczności, że z planowanej dzierżawy infrastruktury uzyskiwane dochody będą niewspółmierne do poniesionych przez Gminę nakładów na jej realizację. O sztuczności przedsięwzięcia świadczyć miał też fakt, że dzierżawa infrastruktury kanalizacyjnej w opisanych warunkach nie ma żadnego uzasadnienia ekonomicznego. Mając na uwadze planowaną wysokość inwestycji w jej etapach oraz wysokość rocznego czynszu organ podatkowy stwierdził, że wysokość czynszu ustalona na poziomie 0,6% wartości inwestycji w jej pierwszym etapie pozwoli zwrócić koszty poniesione na przedmiotową infrastrukturę w bardzo odległej perspektywie czasowej. Taki schemat działania oznacza zdaniem organu, że zamiarem Gminy nie jest osiągnięcie zysku, lecz uzyskanie (zachowanie) prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego związanego z realizacją wysokonakładowej inwestycji, przy jednoczesnym wykazaniu podatku należnego od dzierżawy sieci, której cena została ustalona na minimalnym, nieznajdującym ekonomicznego uzasadnienia poziomie.