Interpretacja indywidualna z dnia 7 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-3.4015.404.2025.1.ASZ

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od spadków i darowizn w zakresie zachowania prawa do ulgi w sytuacji wynajmowania odziedziczonej nieruchomości jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 września 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od spadków i darowizn w zakresie zachowania prawa do ulgi mieszkaniowej m.in. w sytuacji wynajmowania odziedziczonej nieruchomości.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym i osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. (…) 2022 r. nabył w spadku własność lokalu mieszkalnego i skorzystał z tzw. ulgi mieszkaniowej z art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Wnioskodawca spełnił wszystkie warunki skorzystania z ww. ulgi, którą przyznał mu w drodze decyzji organ podatkowy, po złożeniu zeznania SD-3. Wnioskodawca nie był właścicielem innego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, ani nie przysługiwało mu spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego lub wynikające z przydziału spółdzielni mieszkaniowej: prawo do domu jednorodzinnego lub prawo do lokalu w małym domu mieszkalnym. Nie był także najemcą lokalu lub budynku. Nieruchomość ma powierzchnię poniżej (...) m² i Wnioskodawca zobowiązał się do zamieszkiwania w niej będąc zameldowany na pobyt stały przez okres (...) lat. Wnioskodawca zamieszkuje w lokalu i jest w nim zameldowany, jednakże z uwagi na to, że zmieniła się jego sytuacja życiowa rozważa sprzedaż ww. lokalu lub jego czasowy wynajem, gdyż ww. lokal mieszkalny jest stosunkowo niewielki i znajduje się na (...) piętrze w bloku bez windy, a Wnioskodawca planuje rozszerzenie rodziny.

Opis zdarzenia przyszłego 2

Wnioskodawca zamierza w 2025 r. przeznaczyć nabyty w drodze dziedziczenia lokal mieszkalny w wynajem czasowy. Z tych samych powodów, które opisane zostały w opisie zdarzenia przyszłego nr 1, Wnioskodawca zamierza zamieszkiwać w innym lokalu mieszkalnym, o większym metrażu i znajdującym się na niższej kondygnacji lub w bloku z windą. Wnioskodawca ma świadomość braku wskazania wprost w przepisach podatkowych na możliwość wynajmu lokalu mieszkalnego odziedziczonego przez niego, w stosunku do którego korzystał z tzw. ulgi mieszkaniowej. Niemniej jednak zmiana warunków mieszkaniowych Wnioskodawcy jest uzasadniona czasowo ze względu na poniższe okoliczności. Żona Wnioskodawcy od dłuższego czasu zmaga się z poważnymi problemami zdrowotnymi, wymagającymi licznych, obciążających organizm operacji. Dodatkowo, małżonkowie czasowo opiekują się matką żony Wnioskodawcy, osobą w podeszłym wieku, która z uwagi na ograniczoną sprawność nie jest w stanie samodzielnie funkcjonować bez wsparcia bliskich. Niestety, ich obecne miejsce zamieszkania – lokal na trzecim piętrze budynku bez windy – każdego dnia staje się źródłem bólu i zagrożenia dla zdrowia obu kobiet. Pokonanie stromych schodów jest dla nich dużym wysiłkiem. Z każdym krokiem narasta lęk, że taka codzienna czynność, jak wejście do własnego domu, może zakończyć się nagłym pogorszeniem stanu zdrowia, upadkiem, a nawet hospitalizacją. Zakup innego lokalu mieszkalnego, o większym metrażu i na niższej kondygnacji lub w budynku z windą i pozostawienie obecnego lokalu mieszkalnego, który Wnioskodawca otrzymał w drodze spadku, pozwalałby Wnioskodawcy zachować nabyty lokal na przyszłość w celu ewentualnego zamieszkania w nim, gdyby sytuacja rodzinna Wnioskodawcy uległa zmianie. Zmiana warunków mieszkaniowych byłaby dla tej rodziny nie tylko szansą na odzyskanie codziennego komfortu, ale wręcz koniecznością podyktowaną względami zdrowotnymi. Nowe miejsce zamieszkania umożliwiłoby żonie Wnioskodawcy i jego teściowej bezpieczne, godne funkcjonowanie bez ryzyka i bólu. Uwolniłoby ich od codziennego cierpienia, zmniejszyło poczucie izolacji.

Wskazać w tym miejscu należy, iż Wnioskodawca wraz z żoną od dłuższego czasu starają się o powiększenie rodziny. Mimo, że dotychczasowe próby nie zakończyły się powodzeniem, nie tracą nadziei i rozważają również możliwość ubiegania się o status rodziny zastępczej. Ich decyzja wynika z potrzeby dania dziecku stabilnego, bezpiecznego i kochającego domu — niezależnie od tego, czy będzie to dziecko biologiczne, czy przysposobione. Priorytetem Wnioskodawcy i jego żony jest zapewnienie przyszłemu dziecku możliwie jak najlepszych warunków do życia i rozwoju. Chcą stworzyć przestrzeń, w której dziecko będzie mogło dorastać w atmosferze spokoju i bezpieczeństwa, mieć własne miejsce do nauki, zabawy i odpoczynku, co jest niezbędne dla prawidłowego rozwoju psychofizycznego. Niestety, obecne mieszkanie, nabyte przez Wnioskodawcę w drodze spadku, ze względu na swój niewielki metraż nie spełnia tych warunków. Jest zbyt małe, by mogło stanowić odpowiednią przestrzeń do wychowania dziecka i realizacji planów związanych z powiększeniem rodziny. Warto również podkreślić, że uzyskanie statusu rodziny zastępczej wiąże się z koniecznością spełnienia wielu wymogów, w tym wskazanych w art. 42 ust. 1 pkt 7 ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, tj. zapewnienia odpowiednich warunków bytowych i mieszkaniowych umożliwiających dziecku zaspokajanie indywidualnych potrzeb, w tym: rozwoju emocjonalnego, fizycznego i społecznego, właściwej edukacji i rozwoju zainteresowań, wypoczynku i organizacji czasu wolnego. Sprzedaż obecnego mieszkania i przeznaczenie uzyskanych środków na zakup większego lokalu umożliwiłoby Wnioskodawcy i jego żonie większe prawdopodobieństwo uzyskania statusu rodziny zastępczej oraz stworzenie odpowiednich warunków do przyjęcia dziecka pod opiekę. To nie tylko krok w kierunku realizacji osobistych planów, ale również wyraz jakiego potrzebuje.

Wskazać w tym miejscu należy, iż planowany najem nieruchomości nabytej przez Wnioskodawcę w drodze dziedziczenia, będzie miał charakter czasowy, co oznacza, że Wnioskodawca, będący właścicielem nieruchomości, nie zamierza trwale zbywać prawa do lokalu, lecz jedynie czasowo przekazać go w najem osobie trzeciej. Decyzja ta wynika z konieczności pokrycia zwiększonych kosztów życia związanych z planowanym zamieszkaniem w innych warunkach mieszkaniowych. Środki uzyskane z tytułu najmu zostaną przeznaczone na zaspokojenie bieżących potrzeb mieszkaniowych w nowym miejscu zamieszkania.

Jednocześnie zaznaczyć należy, że Wnioskodawca nie zrezygnuje z posiadanej nieruchomości na stałe. Zostanie zachowane pełne prawo do dysponowania nim w przyszłości, co stanowi dla Wnioskodawcy zabezpieczenie w przypadku, gdyby utrzymanie nowego miejsca zamieszkania okazało się zbyt kosztowne; zawsze istnieje możliwość powrotu do dotychczasowego mieszkania. W związku z powyższym, podkreślić należy, że najem nie ma na celu osiągania stałych zysków, lecz stanowi element przejściowego rozwiązania, umożliwiającego bezpieczne i elastyczne dostosowanie się do nowych warunków życiowych.

Ze względu na przedmiot interpretacji przywołaliśmy powyżej tylko opis zdarzenia 2.

Pytanie

Czy w opisanym stanie przyszłym, tj. wynajmowania czasowo lokalu mieszkalnego, który Wnioskodawca nabył w drodze spadku, Wnioskodawca zachowa prawo do ulgi mieszkaniowej, o której mowa w art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn?

Pana stanowisko w sprawie

W opisanym stanie przyszłym, tj. wynajmowania czasowo lokalu mieszkalnego, który nabył Pan w drodze spadku, stoi Pan na stanowisku, że zachowa prawo do ulgi mieszkaniowej, o której mowa w art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Mimo braku uregulowania wprost w ww. przepisie tematu wynajmowania nieruchomości, uważa Pan, że należy intepretować ww. przepis zgodnie z regułą a maiori ad minus, czyli argumentu „z większego na mniejsze”, stosowanego przy interpretacji przepisów prawa, która polega na wnioskowaniu, że skoro pewna norma prawna uprawnia lub nakazuje więcej, to tym bardziej uprawnia lub nakazuje mniej.

Dlatego, mimo, że przywołany art. 16 ww. ustawy, nie normuje wprost kwestii najmu czasowego w nieruchomości będącej przedmiotem własności podatnika, to stoi Pan na stanowisku, że czasowy najem lokalu nie powinien pozbawiać go prawa do skorzystania z ulgi mieszkaniowej.

Przepisy nie zabraniają wynajmu nieruchomości w czasie zameldowania w niej na pobyt stały, ponadto obecnie wynajmujący w umowie najmu pozostawiają sobie część nieruchomości dla ewentualnego zabezpieczenia się przez nieuczciwymi najemcami. Wynajęcie nieruchomości przez Pana wynika, z rozważanej możliwości nie sprzedawania nieruchomości i zostawienia jej na przyszłość. Interpretacja przepisów prawa podatkowego przez organy podatkowe powinna być dokonywana w sposób zapewniający ich zgodność z zasadą sprawiedliwości społecznej oraz ochroną praw podatnika. W przypadku uznania, iż czasowy najem mieszkania nabytego w drodze dziedziczenia stoi w sprzeczności z potencjalnym zamieszkiwaniem w nabytym przez Pana mieszkaniu, podejście takie byłby przykładem zastosowania wykładni zawężającej i niekorzystnej dla podatnika, które prowadziłoby do zwiększenia Pana obciążenia podatkowego.

Należy podkreślić, że względy fiskalne nie mogą zdominować całego systemu podatkowego. W procesie stosowania prawa kluczowe jest uwzględnienie zasady sprawiedliwości opodatkowania, co oznacza konieczność powiązania określonych stanów faktycznych z adekwatnymi normami prawnymi. Z zasadą sprawiedliwości nierozerwalnie wiąże się konieczność ustalenia odpowiedniego poziomu opodatkowania oraz właściwego podziału ciężarów podatkowych pomiędzy różne grupy podatników.

Wskazać w tym miejscu należy, iż planowany najem nieruchomości nabytej przez Pana w drodze dziedziczenia, będzie miał charakter czasowy, co oznacza, że Pan, będąc właścicielem nieruchomości, nie zamierza trwale zbywać prawa do lokalu, lecz jedynie czasowo przekazać go w najem osobie trzeciej. Decyzja ta wynika z konieczności pokrycia zwiększonych kosztów życia związanych z planowanym zamieszkaniem w innych warunkach mieszkaniowych. Środki uzyskane z tytułu najmu zostaną przeznaczone na zaspokojenie bieżących potrzeb mieszkaniowych w nowym miejscu zamieszkania.

Jednocześnie zaznaczyć należy, że nie zrezygnuje Pan z posiadanej nieruchomości na stałe. Zostanie zachowane pełne prawo do dysponowania nim w przyszłości, co stanowi dla Pana zabezpieczenie – w przypadku, gdyby utrzymanie nowego miejsca zamieszkania okazało się zbyt kosztowne, zawsze istnieje możliwość powrotu do dotychczasowego mieszkania. W związku z powyższym, podkreślić należy, że najem nie ma na celu osiągania stałych zysków, lecz stanowi element przejściowego rozwiązania, umożliwiającego bezpieczne i elastyczne dostosowanie się do nowych warunków życiowych.

Mając na uwadze powyższe, zachowa Pan prawo do ulgi mieszkaniowej, o której mowa w art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1837 ze zm.):

Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego.

Zgodnie z art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn:

Obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Obowiązek podatkowy powstaje przy nabyciu w drodze dziedziczenia – z chwilą przyjęcia spadku.

W myśl art. 6 ust. 4 cyt. ustawy:

Jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. W przypadku gdy nabycie nie zostało zgłoszone do opodatkowania, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą powołania się przez podatnika przed organem podatkowym lub organem kontroli skarbowej na fakt nabycia.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ww. ustawy:

Opodatkowaniu podlega nabycie, od jednego zbywcy, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej:

1) 36 120 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej;

2) 27 090 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do II grupy podatkowej;

3) 5 733 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do III grupy podatkowej.

Na podstawie art. 14 ust. 1 i 2 ww. ustawy:

Wysokość podatku ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca.

Zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.

Zgodnie z art. 14 ust. 3 ww. ustawy:

Do poszczególnych grup podatkowych zalicza się:

1)do grupy I – małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów;

2)do grupy II – zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych;

3)do grupy III – innych nabywców.

Jak wynika z przywołanych przepisów darowizna podlega co do zasady opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Wysokość podatku od spadków i darowizn ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca.

Zgodnie natomiast z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn:

W przypadku nabycia własności (współwłasności) budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, spółdzielczego prawa do domu jednorodzinnego albo udziału w takim prawie:

1)w drodze dziedziczenia, zapisu zwykłego, zapisu windykacyjnego, dalszego zapisu, polecenia testamentowego, darowizny lub polecenia darczyńcy przez osoby zaliczane do I grupy podatkowej

2)w drodze dziedziczenia, zapisu zwykłego, zapisu windykacyjnego, dalszego zapisu lub polecenia testamentowego przez osoby zaliczane do II grupy podatkowej,

3)w drodze dziedziczenia, zapisu zwykłego, zapisu windykacyjnego, dalszego zapisu lub polecenia testamentowego przez osoby zaliczane do III grupy podatkowej, które sprawowały opiekę nad wymagającym takiej opieki spadkodawcą, na podstawie pisemnej umowy z podpisem notarialnie poświadczonym, przez co najmniej dwa lata od dnia poświadczenia podpisów przez notariusza

– nie wlicza się do podstawy opodatkowania ich czystej wartości do łącznej wysokości nieprzekraczającej 110 m² powierzchni użytkowej budynku lub lokalu. W przypadku nabycia części (udziału) budynku mieszkalnego lub lokalu albo udziału w spółdzielczym prawie do budynku mieszkalnego lub lokalu ulga przysługuje stosownie do wielkości udziału.

Stosownie do art. 16 ust. 2 ww. ustawy:

Ulga, o której mowa w ust. 1, przysługuje osobom, które łącznie spełniają następujące warunki:

1) spełniają wymogi określone w art. 4 ust. 4;

2) nie są właścicielami innego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość bądź będąc nimi przeniosą własność budynku lub lokalu na rzecz zstępnych, Skarbu Państwa lub gminy w terminie 6 miesięcy od dnia złożenia zeznania podatkowego albo zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego;

3) nie przysługuje im spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego lub wynikające z przydziału spółdzielni mieszkaniowej: prawo do domu jednorodzinnego lub prawo do lokalu w małym domu mieszkalnym, a w razie dysponowania tymi prawami przekażą je zstępnym lub przekażą do dyspozycji spółdzielni, w terminie 6 miesięcy od dnia złożenia zeznania podatkowego albo zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego;

4) nie są najemcami lokalu lub budynku lub będąc nimi rozwiążą umowę najmu w terminie 6 miesięcy od dnia złożenia zeznania podatkowego albo zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego;

5) będą zamieszkiwać będąc zameldowanymi na pobyt stały w nabytym lokalu lub budynku i nie dokonają jego zbycia przez okres 5 lat:

a) od dnia złożenia zeznania podatkowego lub zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego – jeżeli w chwili złożenia zeznania lub zawarcia umowy darowizny nabywca mieszka i jest zameldowany na pobyt stały w nabytym lokalu lub budynku,

b) od dnia zamieszkania potwierdzonego zameldowaniem na pobyt stały w nabytym lokalu lub budynku – jeżeli nabywca zamieszka i dokona zameldowania na pobyt stały w ciągu roku od dnia złożenia zeznania podatkowego lub zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego.

Zgodnie z art. 16 ust. 7 pkt 2 cyt. ustawy:

Nie stanowi podstawy do wygaśnięcia decyzji lub ustalenia zobowiązania podatkowego zbycie budynku lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość (udziału w budynku lub lokalu), albo spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego (udziału w takim prawie), jeżeli było ono uzasadnione koniecznością zmiany warunków lub miejsca zamieszkania, a przeznaczenie środków uzyskanych ze sprzedaży na nabycie innego budynku lub lokalu mieszkalnego (udziału w budynku lub lokalu) albo spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego (udziału w takim prawie), albo budowę innego budynku lub lokalu nastąpiło w całości w okresie dwóch lat od dnia zbycia i łączny okres zamieszkiwania w zbytym i nabytym budynku lub lokalu, potwierdzonego zameldowaniem na pobyt stały, wynosi 5 lat.

Mając na uwadze ww. przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn stwierdzić należy, że zasadniczym celem ustawodawcy jest zwolnienie bliskich spadkodawcy od obciążeń podatkowych z tytułu nabycia nieruchomości mieszkaniowej, gdy nie dysponują innym mieszkaniem czy domem i będą mieszkać, będąc zameldowanymi na pobyt stały w uzyskanej nieruchomości przez 5 lat oraz utrzymają tytuł prawny do nabytego, np. tytułem dziedziczenia mieszkania – a więc nie dokonają jego zbycia – przez okres 5 lat.

Należy podkreślić, że do skorzystania z omawianej ulgi niezbędnym jest łączne spełnienie wszystkich warunków zawartych w art. 16 ust. 2 ww. ustawy. Niespełnienie chociażby jednego z nich uniemożliwi skorzystanie z omawianego zwolnienia bądź spowoduje utratę prawa do przyznanej uprzednio ulgi i konieczność zapłaty podatku.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wnika, że (…) 2022 r. nabył Pan w spadku własność lokalu mieszkalnego i skorzystał z tzw. ulgi mieszkaniowej, o której mowa w art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Zamieszkuje Pan w ww. lokalu i jest w nim zameldowany. Zamierza Pan w 2025 r. przeznaczyć ww. lokal na wynajem czasowy i zamieszkiwać w innym lokalu mieszkalnym, o większym metrażu i znajdującym się na niższej kondygnacji lub w bloku z windą.

Pana zdaniem, w sytuacji wynajmu nieruchomości nabytej w spadku nie następuje utrata prawa do ulgi mieszkaniowej przewidzianej w art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Z takim stanowiskiem nie można się zgodzić.

Podkreślić należy, że zachowanie prawa do ulgi mieszkaniowej wymaga spełnienia ściśle warunków w przepisach określonych, w tym zamieszkiwanie w substancji mieszkaniowej objętej ulgą w czasie przepisami zakreślonym i niezbywania jej przez określony czas, z uwzględnieniem sytuacji określonych w art. 16 ust. 7 cyt. ustawy.

Należy zauważyć, że pojęcie „miejsce zamieszkania” nie jest zdefiniowanie w przepisach ustawy o podatku od spadków i darowizn. Wobec powyższego poprzez „miejsce zamieszkania”, posiłkując się treścią art. 25-28 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071) należy rozumieć miejsce, w którym faktycznie się przebywa z zamiarem stałego pobytu. Przy czym miejsca zamieszkania nie należy w każdym przypadku utożsamiać z miejscem zameldowania na pobyt stały. Miejscem zamieszkania danej osoby jest ta miejscowość i ten lokal mieszkalny, w której osoba scentralizowała swoją aktywność życiową.

W prawie polskim obowiązuje zasada wyrażona w art. 28 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którą można mieć tylko jedno miejsce zamieszkania.

Zatem z punktu widzenia przepisów art. 16 ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, nie tylko zameldowanie, ale także zamieszkiwanie decyduje o zachowaniu prawa do ulgi, o której mowa w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że z chwilą wynajmu lokalu odziedziczonego w spadku oraz zamieszkania w innym lokalu mieszkalnym, czyli z chwilą zmiany miejsca zamieszkania, a tym samym zaprzestaniem zamieszkiwania w odziedziczonym mieszkaniu utraci Pan prawo do ulgi określonej w art. 16 ust. 1 cyt. ustawy. Dla jej zachowania koniecznym bowiem jest spełnienie warunku zamieszkiwania w nabytym w drodze spadku mieszkaniu przez 5 lat (art. 16 ust. 2 pkt 5 cyt. ustawy).

Zatem w sytuacji wynajmu odziedziczonej nieruchomości powodem utraty prawa do ulgi określonej w art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn będzie niedopełnienie obowiązku mieszkania przez pięć lat w odziedziczonym mieszkaniu. W takiej sytuacji okoliczność, że zmiana miejsca zamieszkania będzie konieczna z przyczyn życiowych, jest bez znaczenia. Z art. 16 ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn jednoznacznie wynika, że należy zamieszkiwać w nabytym lokalu przez 5 lat. Natomiast Pan, jak wynika z wniosku, nie będzie mieszkał już w lokalu mieszkalnym nabytym w drodze spadku, ponieważ zamierza Pan przeznaczyć ww. lokal mieszkalny na wynajem i zamieszkać w innym lokalu o większym metrażu. Wynajem mieszkania nabytego w spadku i związana z tym zmiana miejsca zamieszkania spowoduje utratę prawa do ulgi.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ta interpretacja dotyczy ustawy o podatku od spadków i darowizn w zakresie zachowania prawa do ulgi mieszkaniowej w sytuacji wynajmu odziedziczonej nieruchomości. W zakresie zachowania prawa do ulgi mieszkaniowej w sytuacji zbycia odziedziczonej nieruchomości wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a i art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.