Wyrok NSA z dnia 26 października 2023 r., sygn. I FSK 518/20

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Artur Mudrecki, Sędzia NSA Danuta Oleś (sprawozdawca), Sędzia del. WSA Dominik Mączyński, , po rozpoznaniu w dniu 26 października 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 23 stycznia 2020 r., sygn. akt I SA/Rz 859/19 w sprawie ze skargi Gminy N. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 4 października 2019 r., nr 0115-KDIT1-3.4012.519.2019.2.AT w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz Gminy N. kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 23 stycznia 2020 r., sygn. akt I SA/Rz 859/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie uchylił zaskarżoną przez Gminę N. (dalej: "Gmina" lub "skarżąca") interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 października 2019 r., w przedmiocie podatku od towarów i usług.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniósł organ podatkowy, który zaskarżając wyrok w całości zarzucił na podstawie:

1) art. 174 pkt 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2018 r. poz. 1302 ze zm., dalej: "p.p.s.a.") naruszenie przepisów prawa materialnego, tj.:

a) art. 29a w związku z art. 15 ust. 6 w powiązaniu z art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 8 ust. 2a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, ze zm., dalej: "ustawa o VAT") poprzez błędną jego wykładnię i w konsekwencji nieprawidłową ocenę możliwości zastosowania do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego polegającą na przyjęciu przez Sąd, że organ nieprawidłowo ocenił i zakwalifikował przedmiotową dotację ze środków funduszu ochrony środowiska jako bezpośrednio związaną z ceną usługi usuwania azbestu, co było konsekwencją błędnego uznania Gminy w związku z realizowanym przez nią programem usuwania azbestu za prowadzącą w tym zakresie działalność gospodarczą, a nie organ władzy publicznej realizujący zadanie własne z zakresu ochrony środowiska, podczas gdy Gmina występowała w ramach tej czynności jako podatnik podatku od towarów i usług na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, a świadczone na rzecz mieszkańców usługi zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 8 ust. 2a ustawy o VAT wykonywała w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w związku z czym opisana we wniosku o wydanie interpretacji dotacja stanowi zwrot wydatków w ramach opisanego przez skarżącą zadania, przez co stanowi zapłatę za usługę i wchodzi w skład podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy o VAT jako mająca bezpośredni wpływ na cenę świadczonej usługi;