Interpretacja indywidualna z dnia 4 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.718.2025.1.WS

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualne

5 września 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 18 sierpnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (…) (dalej „Spółka”) – w trakcie roku obrotowego wypłaca na rzecz swoich wspólników – komplementariuszy, będących osobami fizycznymi, zaliczki na poczet zysku za bieżący rok obrotowy, który pokrywa się z rokiem podatkowym.

Pytanie

Czy w momencie wypłaty przez Spółkę na rzecz komplementariuszy, w trakcie roku obrotowego, zaliczek na poczet zysku za bieżący rok powstaje obowiązek pobrania od nich zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w momencie wypłaty przez Spółkę na rzecz komplementariuszy, w trakcie roku obrotowego, zaliczek na poczet zysku za ten rok nie powstaje obowiązek pobrania od tych zaliczek zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 4 updof dochody z udziału w zyskach tych spółek otrzymywane przez ich wspólników podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w wysokości 19% przychodu, niepomniejszanego o koszty uzyskania przychodu.

Jednakże w przypadku przychodów z udziału w zyskach spółki komandytowej uzyskiwanych przez jej komplementariusza w art. 30a ust. 6a i n. updof przewidziany został mechanizm obniżania ich o podatek dochodowy od osób prawnych zapłacony przez tę spółkę:

„6a. Zryczałtowany podatek, obliczony zgodnie z ust. 1 pkt 4, od przychodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki, o której mowa w art. 5a pkt 28 lit. c, pomniejsza się o kwotę odpowiadającą iloczynowi procentowego udziału komplementariusza w zysku tej spółki i podatku należnego od dochodu tej spółki, obliczonego zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za rok podatkowy, z którego przychód z tytułu udziału w zysku został uzyskany.

6b. Kwota pomniejszenia, o którym mowa w ust. 6a, nie może przekroczyć kwoty podatku obliczonego zgodnie z ust. 1 pkt 4.

6c. Przepisy ust. 6a i 6b stosuje się również w przypadku, gdy przychód z tytułu udziału w zysku spółki, o której mowa w art. 5a pkt 28 lit. c, za dany rok podatkowy zostanie uzyskany przez komplementariusza w innym roku niż rok następujący po danym roku podatkowym, jednak nie dłużej niż przez 5 kolejnych lat podatkowych, licząc od końca roku podatkowego następującego po roku, w którym zysk został osiągnięty”.

Przy czym zgodnie z art. 41 ust. 4e updof zasady określone w powyższych przepisach powinny być uwzględniane przez płatnika (spółkę komandytową) przy poborze zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów z udziału w zyskach osób prawnych.

Z przywołanych regulacji wynika jednoznacznie, że ich celem jest zapewnienie, by dochód spółki komandytowej przypadający proporcjonalnie na komplementariusza był efektywnie opodatkowany jednokrotnie – tylko na poziomie spółki, bez powtórnego opodatkowania dochodu wypłacanego komplementariuszowi.

Jednocześnie z art. 30a ust. 6a-6c updof wynika jednoznacznie, że przewidziany w nim mechanizm pomniejszania podatku od przychodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki o kwotę proporcjonalnie (stosownie do proporcji udziału w zyskach spółki) przypadającego na niego podatku należnego od dochodu tej spółki, może być zastosowany dopiero po zakończeniu roku podatkowego, w którym spółka uzyskała dochód, z którego wypłacany jest udział w zysku na rzecz wspólników.

Wynika to z literalnego brzmienia art. 30a ust. 6a updof, który przewiduje pomniejszenie podatku od dochodu z udziału w zyskach osób prawnych o kwotę „podatku należnego od dochodu tej spółki, obliczonego zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za rok podatkowy, z którego przychód z tytułu udziału w zysku został uzyskany”.

Podatkiem podlegającym odliczeniu jest więc odpowiednia część podatku należnego od spółki komandytowej za dany rok podatkowy – wynikającego z rozliczenia rocznego. Kwota ta może zatem zostać odliczona dopiero po zakończeniu roku podatkowego, gdyż wcześniej nie jest możliwe ustalenie kwoty podatku należnego za ten rok.

Przywołany przepis nie daje więc podstaw do odliczenia od zryczałtowanego podatku od dochodu z udziału w zyskach osób prawnych zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych za dany rok podatkowy uiszczanej przez spółkę komandytową w trakcie tego roku.

W konsekwencji oznaczałoby to, że wypłacana przez spółkę komandytową zaliczka na poczet zysku za dany rok obrotowy – gdyby podlegała opodatkowaniu podatkiem od dochodów z udziału w zyskach osób prawnych – nie może być pomniejszona o jakąkolwiek kwotę podatku, na zasadach przewidzianych w art. 30a ust. 6a i n. updof. W stosunku do zaliczki zastosowanie przywołanych przepisów nie jest więc możliwe.

Taki skutek jest jednak niemożliwy do pogodzenia z celem regulacji powyższych przepisów, jakim jest uniknięcie dwukrotnego opodatkowania dochodu uzyskanego przez spółkę komandytową w części przypadającej na jej komplementariusza.

Opodatkowanie zaliczki na poczet zysku przy jednoczesnym braku możliwości jej pomniejszenia o jakąkolwiek część podatku należnego od dochodu spółki (a z przyczyn przedstawionych powyżej pomniejszenie takie nie jest możliwe) oznaczałoby bowiem właśnie dwukrotne opodatkowanie ww. dochodu – czyli efekt, któremu ustawodawca zamierzał zapobiec poprzez wprowadzenie regulacji art. 30a ust. 6a i n. updof.

Co więcej, przyjęcie powyższego założenia stałoby w ewidentnej sprzeczności z art. 41 ust. 4e updof, który nakazuje płatnikowi (spółce komandytowej) uwzględniać przy poborze zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów z udziału w zyskach osób prawnych zasady określone w art. 30a ust. 6a-6e updof. Przepis ten ma charakter bezwzględnie obowiązujący i nie przewiduje żadnych odstępstw od powyższej zasady, tzn. nie wskazuje przypadków, w których płatnik mógłby nie dokonywać pomniejszeń przewidzianych w tych przepisach.

Podatkiem należnym z tytułu przychodów z udziału w zyskach osób prawnych, do którego poboru zobowiązany jest płatnik, jest bowiem podatek obliczony z uwzględnieniem pomniejszeń przewidzianych w tych przepisach. Co za tym idzie, podatek obliczony bez uwzględnienia tych pomniejszeń, byłby podatkiem ustalonym w kwocie wyższej od należnej.

Zryczałtowany podatek dochodowy od przychodu z udziału w zyskach może zatem być pobrany wyłącznie od faktycznie osiągniętego przychodu z udziału w zysku, a nie od zaliczki na poczet tego zysku, którego wysokość nie jest jeszcze znana w trakcie roku obrotowego. Sposób określenia obowiązku płatnika, który – zgodnie z art. 41 ust. 4e PDOFizU – pobrać powinien podatek z uwzględnieniem art. 30a ust. 6a PDOFizU, czyli z proporcjonalnym pomniejszeniem go o podatek zapłacony przez spółkę za rok podatkowy, z którego przychód z tytułu udziału w zysku został uzyskany. Zakładając racjonalność ustawodawcy i uwzględniając założony przez niego cel tego przepisu (eliminowanie ekonomicznego podwójnego opodatkowania), należy uznać, że wysokość podatku zapłaconego przez spółkę powinna być już znana w dacie dokonywania poboru podatku przez płatnika. Ponadto językowa wykładnia ww. przepisów prowadzi do jednoznacznej konstatacji, że przepis art. 41 ust. 4e PDOFizU wymaga od płatników stosowania, bez żadnych wyjątków, art. 30a ust. 6a-6e PDOFizU przy obliczaniu, pobieraniu i odprowadzaniu zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułu określonego w art. 30a ust. 1 pkt 4. Ponadto art. 30a ust. 6a PDOFizU również jednoznacznie i bez żadnych wyjątków zobowiązuje płatników do pomniejszenia podatku o kwotę odpowiadającą iloczynowi procentowego udziału komplementariusza w zysku spółki i podatku należnego od dochodu spółki, a więc niewątpliwie wymaga od płatników znajomości kwoty podatku należnego od dochodu spółki za rok podatkowy. Rozwiązanie przyjęte w PDOFizU, co do zasady, wyklucza opodatkowanie zaliczek wypłacanych przez spółkę komplementariuszom w trakcie roku podatkowego na poczet udziałów w zysku spółki za ten rok. Brak możliwości pomniejszenia podatku przez płatnika – zgodnie z art. 30a ust. 6a-6c PDOFizU – w trakcie roku podatkowego jest równoznaczny z brakiem w PDOFizU mechanizmu kalkulacji w celu obliczenia, pobrania i odprowadzenia podatku przez płatnika na rzecz właściwego organu podatkowego przed zakończeniem roku podatkowego, jednocześnie przed zaistnieniem w obrocie prawnym skonkretyzowanej kwoty podatku należnego od dochodu spółki za ten rok podatkowy. Zatem, wypłata komplementariuszom już w trakcie roku podatkowego zaliczek na poczet udziałów w zysku spółki za ten rok powoduje powstanie obowiązku podatkowego – zgodnie z art. 4 OrdPU i art. 24 ust. 5 PDOFizU. Jednak, mając na względzie przepisy art. 41 ust. 4e, art. 30a ust. 6a-6e PDOFizU i art. 5 OrdPU, zobowiązanie podatkowe komplementariuszy powstanie z tego tytułu dopiero wówczas, gdy obiektywnie możliwe stanie się obliczenie konkretnej kwoty podatku według ustawowego mechanizmu kalkulacyjnego, czyli znane będą wszystkie elementy kalkulacyjne wpisane w ten mechanizm. Do tego czasu na komplementariuszach o statusie podatników nie spoczywa zobowiązanie podatkowe, a na płatniku nie spoczywają obowiązki obliczenia, pobrania i odprowadzenia podatku na rzecz właściwego organu podatkowego.

W świetle powyższego, spółka przy wypłacie komplementariuszom w trakcie roku podatkowego zaliczek na poczet udziałów w zysku spółki za ten rok nie ma statusu płatnika i obowiązku pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego, na podstawie art. 30a ust. 1 pkt 4 PDOFizU, skoro nie ma obiektywnej możliwości obliczenia prawidłowej kwoty podatku, ściśle według art. 41 ust. 4e i art. 30a ust. 6a-6e PDOFizU. Wysokość zysku spółki i podatku należnego od dochodu spółki za rok podatkowy, w trakcie którego spółka wypłaca komplementariuszom zaliczki na poczet udziałów w jej zysku, są jeszcze wielkościami otwartymi, które dopiero się kształtują do zakończenia roku podatkowego.

Identyczne stanowisko Naczelny Sąd Administracyjny zajął w szeregu innych wyroków – m.in. z dnia 4 października 2022 r., sygn. akt II FSK 721/22, z dnia 9 maja 2023 r., sygn. akt II FSK 1326/23, z dnia 26 stycznia 2024 r., sygn. akt II FSK 968/23, z dnia 31 stycznia 2024 r., sygn. akt II FSK 1200/23, z dnia 15 kwietnia 2025 r., sygn. akt II FSK 1649/23, z dnia 8 maja 2025 r., sygn. akt II FSK 542/23.

Całokształt przedstawionych okoliczności przemawia więc za uznaniem za prawidłowe stanowiska Wnioskodawcy, iż w momencie wypłaty przez Spółkę na rzecz komplementariuszy, w trakcie roku obrotowego, zaliczek na poczet zysku za ten rok nie powstaje obowiązek pobrania od nich zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych.

Założenie, zgodnie z którym z jednej strony płatnik jest zobowiązany do poboru zryczałtowanego podatku od osób fizycznych od wypłacanej zaliczki na poczet zysku za dany rok obrotowy, a zarazem nie może on zastosować na tym etapie art. 30a ust. 6a-6e updof, oznaczałoby zatem, że przepisy uniemożliwiają mu obliczenie i pobranie podatku w prawidłowej wysokości (rzeczywiście należnego podatku). Założenie to jest niemożliwe do przyjęcia z punktu widzenia standardów demokratycznego państwa prawnego: niedopuszczalne jest obciążanie adresatów norm prawnych określonymi obowiązkami i jednoczesne uniemożliwienie prawidłowego wywiązanie się z tych obowiązków.

W tym miejscu należy podkreślić, że zryczałtowany podatek dochodowy od dochodów z udziału w zyskach osób prawnych nie stanowi zaliczki na podatek – a więc należności o „prowizorycznym” charakterze, której definitywne ustalenie następuje w zeznaniu rocznym – lecz jest świadczeniem o charakterze definitywnym, rozliczanym jednorazowo i niepodlegającym doliczeniu do pozostałych dochodów podatnika w zeznaniu rocznym. Także z tego względu przepisy nie mogą dopuszczać (a tym bardziej zakładać) poboru tego podatku przez płatnika w wysokości wyższej od należnej, tzn. z pominięciem pomniejszeń, o których mowa w art. 30a ust. 6a-6e updof.

Przedstawione okoliczności przemawiają więc za wnioskiem, że art. 30a ust. 6a-6e updof nie dają podstaw do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem od dochodów z udziału w zyskach osób prawnych zaliczek na poczet zysku wypłacanych komplementariuszom spółki komandytowej.

Stanowisko to ma oparcie w utrwalonym orzecznictwie sądów administracyjnych. Przykładowo można wskazać na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 2 lipca 2024 r., sygn. akt II FSK 891/22: „Wspólnikowi spółki komandytowej przysługuje prawo do żądania podziału i wypłaty zysku na koniec roku obrotowego (art. 52 § 1 w zw. z art. 103 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych – Dz.U. z 2020 r. poz. 1526 ze zm.). Prawo to jest związane z udziałem w spółce i powstaje dopiero po zakończeniu roku obrotowego spółki. Jeżeli zatem ustawa podatkowa przedmiotem opodatkowania czyni przychody z tytułu udziału w zysku, to za takie można tylko uznać świadczenie, do którego prawo wspólnik nabywa po zakończeniu roku podatkowego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 1 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 18 ze zm.):

Stosownie do zapisu art. 4 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych:

Zgodnie z definicją zawartą w art. 102 Kodeksu spółek handlowych:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Zgodnie z art. 5a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 5a pkt 28 lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ponadto, w myśl art. 5a pkt 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z uregulowań zawartych w art. 24 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:

Jak stanowi art. 30a ust. 1 pkt 4 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30a ust. 6a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30a ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zasadą jest, że obowiązek prawidłowego ustalenia podstawy opodatkowania, obliczenia i zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych ciąży na podatnikach. Niemniej jednak, w odniesieniu do licznych sytuacji zasada ta została wyłączona przez ustawodawcę przez nałożenie obowiązków płatnika na podmioty wypłacające podatnikowi (stawiające do dyspozycji podatnika) należności stanowiące jego dochody (przychody).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 41 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychody uzyskane z dywidend i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, które zostały określone w art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, są przychodami z kapitałów pieniężnych i powstają w momencie ich faktycznego uzyskania przez podatnika.

Ustawodawca nie wymienił wśród przykładowych dochodów (przychodów) z udziału w zyskach osób prawnych wypłaty zaliczek na poczet dywidendy ani zaliczek na poczet zysku. Niemniej jednak wypłata tego rodzaju należności na rzecz wspólnika spółki jest traktowana jako faktyczne uzyskanie przychodu z udziału w zyskach takiej spółki. Wypłata zaliczki na poczet udziału w zyskach spółki powoduje więc powstanie przychodu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Spółka komandytowa, która dokonuje wypłaty należności z tytułu udziału w zyskach na rzecz komplementariusza – osoby fizycznej, ma obowiązek poboru zryczałtowanego 19% podatku dochodowego od osób fizycznych, z uwzględnieniem art. 30a ust. 6a-6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co wynika z art. 41 ust. 4e tej ustawy.

Wykładnia literalna art. 30a ust. 6a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prowadzi do wniosku, że kwotę pomniejszenia podatku można ustalić dopiero, gdy znana jest wartość podatku dochodowego od osób prawnych należnego od dochodu spółki komandytowej za rok podatkowy, w którym uzyskany został zysk dzielony między komplementariuszy. Przesądza o tym użycie przez ustawodawcę w art. 30a ust. 6a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sformułowania „za rok podatkowy”. Nie ma zatem możliwości stosowania tego pomniejszenia w odniesieniu do wypłacanych komplementariuszom w trakcie roku podatkowego zaliczek na poczet udziału w zysku za dany rok (zaliczek na poczet zysku, jaki spółka komandytowa może osiągnąć w danym roku podatkowym). Ustawa nie pozwala bowiem na ustalenie kwoty pomniejszenia na podstawie zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych należnych od dochodu spółki komandytowej, obliczonego zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za okres do momentu wypłaty zaliczki na poczet udziału w zysku.

Regulacja art. 30a ust. 6a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uwzględnia zależność między dochodem (zyskiem) uzyskanym przez spółkę komandytową w danym roku podatkowym a przychodami komplementariusza z udziału w zysku tej spółki za ten rok podatkowy.

Ustawodawca ukształtował omawiane uprawnienie, uwzględniając „modelowy” system podziału zysków, tj. następującą sekwencję zdarzeń:

-spółka komandytowa w trakcie roku uzyskuje dochody, które opodatkowuje podatkiem dochodowym;

-po zakończeniu roku obrotowego i roku podatkowego spółka komandytowa ustala swój zysk i ustala podatek dochodowy należny za dany rok podatkowy;

-po ustaleniu wyników za dany rok obrotowy spółka komandytowa podejmuje decyzję o podziale zysków za dany rok;

-wypłata zysków za dany rok „wynika” z uzyskania dochodów (zysków) za ten rok.

W myśl art. 30a ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepis art. 30a ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określa zakres „czasowy” uprawnienia komplementariusza do omawianego pomniejszenia. Kwota wyliczona zgodnie z art. 30a ust. 6a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na podstawie wartości podatku należnego od dochodu spółki komandytowej za dany rok podatkowy może pomniejszać podatek od wypłat uzyskiwanych przez komplementariusza z udziału w zyskach spółki komandytowej za ten rok podatkowy – w okresie do 6 lat od końca tego roku podatkowego.

Przepis odnosi się do sytuacji, w których udział w zysku osiągniętym przez spółkę komandytową w danym roku nie jest wypłacany wspólnikom w kolejnym roku, ale w latach późniejszych (do 5 lat od końca roku podatkowego następującego po roku, w którym zysk został osiągnięty, czyli do 6 lat od końca roku, w którym zysk został osiągnięty).

Co istotne, pomniejszenie nie dotyczy jakichkolwiek przychodów z udziału w zyskach spółki komandytowej wypłacanych komplementariuszom, ale wyłącznie tych przychodów, które wynikają z osiągnięcia przez spółkę komandytową zysku za dany rok podatkowy (są wypłatą z tytułu udziału w tym zysku – w zysku za ten konkretny rok podatkowy).

Państwo, jako płatnik – zgodnie z art. 41 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – są zobowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od przychodów wypłacanych komplementariuszom z tytułu udziału w Państwa zysku w formie zaliczek na poczet zysku. Wypłata zaliczki na poczet udziału w Państwa zyskach powoduje więc powstanie przychodu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie nie będzie podstaw do pomniejszenia wartości pobieranego przez Państwa zryczałtowanego podatku dochodowego o kwotę, o której mowa w art. 30a ust. 6a-6c tej ustawy. Nie będzie bowiem znana kwota podatku należnego od Państwa dochodu, obliczonego zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za rok podatkowy, z którego przychód z tytułu udziału w zysku (zaliczka na poczet udziału w zysku) został uzyskany. Państwo – jako płatnik – powinni pobierać więc podatek według stawki 19%, bez pomniejszeń, zanim zostanie ustalony podatek dochodowy od osób prawnych za rok podatkowy wynikający z zeznania rocznego CIT-8.

Podsumowanie: Państwo, będąc spółką komandytową, w momencie wypłaty na rzecz komplementariuszy w trakcie roku obrotowego zaliczek na poczet zysku za bieżący rok, mają obowiązek pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

·stanu faktycznego, który Państwo przedstawili, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia,

·zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ponadto wskazuję, że powołane we wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedstawionej przez Państwa kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, stwierdzam, że tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w tym postępowaniu.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.