Interpretacja indywidualna z dnia 4 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT3.4011.644.2025.3.DP

Interpretacja indywidualna

- stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

·nieprawidłowe w zakresie możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów opłat stanowiących czynsz finansowy samochodu hybrydowego (...) w okresie od 1 stycznia 2026 r.

·prawidłowe w pozostałym zakresie.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 sierpnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 14 sierpnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismami z 17 września i 28 października 2025 r.(wpływ 29 października 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwania. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Jest Pan osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą, zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT) i rozlicza podatek dochodowy od osób fizycznych na zasadach podatku liniowego, prowadząc podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Głównym przedmiotem Pana działalności jest świadczenie usług programistycznych (PKD 62.01.Z). W celu rozwoju firmy i dywersyfikacji źródeł przychodu, planuje Pan rozszerzyć działalność o tworzenie (...).

Obie gałęzie działalności charakteryzują się dużą mobilnością i wymagają częstych dojazdów do klientów, zlokalizowanych zarówno w aglomeracji miejskiej, jak i na terenie całego kraju, nierzadko w miejscach o utrudnionym dostępie. Miejsce Pana zamieszkania utrudnia regularne korzystanie z transportu publicznego.

W związku z powyższym, w celu zapewnienia niezbędnej mobilności, optymalizacji kosztów transportu oraz zabezpieczenia ciągłości funkcjonowania firmy, wykorzystuje Pan oraz będzie wykorzystywał w prowadzonej działalności gospodarczej trzy pojazdy.

Na dzień składania wniosku, sytuacja przedstawia się następująco:

·Duży samochód osobowy z napędem hybrydowym (...) (o wartości (...) zł brutto) – posiada Pan i wykorzystuje na podstawie umowy najmu długoterminowego zawartej na okres 30 miesięcy od kwietnia 2025, z miesięczną opłatą w wysokości (...) zł brutto. Umowa najmu obejmuje również koszty ubezpieczenia, opon oraz pełnej obsługi serwisowej. Nie planuje Pan wykupu pojazdu po zakończeniu umowy.

·Motocykl (o wartości (...) zł brutto) –posiada Pan i wykorzystuje na podstawie umowy leasingu operacyjnego zawartej w sierpniu 2024 r. na okres 47 miesięcy, z miesięczną ratą w wysokości (...) zł netto.

·Mały miejski samochód osobowy z napędem w 100% elektrycznym (...) (o wartości ok. (...) zł brutto) – zawarł Pan umowę najmu długoterminowego na okres 36 miesięcy, z miesięczną opłatą w wysokości (...) zł brutto. Rozpoczęcie umowy najmu i odbiór pojazdu nastąpi w sierpniu 2025 r. Rata najmu zawiera koszt ubezpieczenia. Nie planuje Pan wykupu pojazdu po zakończeniu umowy.

Oświadcza Pan, że wszystkie trzy wyżej wymienione pojazdy będą wykorzystywane do celów tzw. mieszanych, tj. zarówno do celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, jak i do celów prywatnych. W związku z tym, nie będzie Pan prowadził ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 4 ustawy o VAT, dla żadnego z tych pojazdów, co zgodnie z art. 86a ust. 5 pkt 1 tej ustawy oznacza, że pojazdy te uznaje się za wykorzystywane do użytku mieszanego.

Uzasadnienie gospodarcze dla wykorzystywania trzech różnych pojazdów jest następujące:

·Motocykl jest wykorzystywany głównie do szybkich dojazdów lokalnych i spotkań z klientami na terenie miasta w sezonie o sprzyjających warunkach pogodowych. Jego użycie pozwala na znaczną oszczędność czasu (omijanie korków) oraz redukcję kosztów paliwa w porównaniu do samochodu.

·Duży samochód hybrydowy (...) jest niezbędny do realizacji nowej gałęzi działalności (...). Umożliwi on dojazdy w trudny teren (...)oraz bezpieczny transport drogiego i wrażliwego sprzętu (...). Będzie również wykorzystywany do przejazdów na dalekie dystanse do klientów w całej Polsce, gdzie zasięg samochodu elektrycznego byłby niewystarczający, a komfort podróży ma znaczenie.

·Mały samochód elektryczny (...) będzie służył optymalizacji kosztów i czasu dojazdów miejskich (niższy koszt energii, możliwość korzystania z darmowych stref parkowania, możliwość poruszania się buspasami), zwłaszcza w okresach, gdy warunki pogodowe uniemożliwią jazdę motocyklem. Ponadto, jego wykorzystanie ma na celu budowanie wizerunku firmy jako nowoczesnej, innowacyjnej i proekologicznej, co stanowi istotny atut w branży IT i w kontaktach z klientami ceniącymi zrównoważony rozwój.

Posiadanie trzech zdywersyfikowanych pojazdów pozwoli Panu na elastyczne i optymalne pod względem kosztowym zarządzanie logistyką firmy, dostosowane do konkretnego zadania, dystansu, warunków pogodowych i ilości przewożonego sprzętu. Jednocześnie, taka flota pojazdów stanowi zabezpieczenie źródła przychodów na wypadek awarii, kolizji lub wyłączenia z użytkowania któregokolwiek z pojazdów, gwarantując ciągłość świadczenia usług.

Uzupełnienia wniosku

W uzupełnieniu wniosku z 17 września 2025 r. wskazał Pan:

1)Stan faktyczny i zdarzenie przyszłe dotyczą roku 2025 i lat następnych.

2)Rozszerzenie działalności gospodarczej o (...) planowane jest na początek 2026 roku. Obecnie jest Pan na etapie (...).

3)Status samochodu hybrydowego (...) – samochód jest w najmie długoterminowym. Po zakończeniu umowy najmu nie planuje Pan jego wykupu. Samochód nie stanowi i nie będzie stanowił środka trwałego w Pan działalności gospodarczej.

4)Status samochodu elektrycznego (...) – samochód jest w najmie długoterminowym. Po zakończeniu umowy najmu nie planuje Pan jego wykupu. Samochód nie stanowi i nie będzie stanowił środka trwałego w Pana działalności gospodarczej.

5)Katalog wydatków: pyta Pan o możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów następującego, zamkniętego katalogu wydatków:

·Miesięczne raty czynszu z tytułu umów najmu długoterminowego.

·Miesięczne raty leasingu operacyjnego.

·Koszty zakupu paliwa oraz energii elektrycznej.

·Koszty serwisowania, przeglądów i napraw.

·Koszty zakupu części zamiennych i płynów eksploatacyjnych.

·Koszty zakupu i wymiany opon oraz ich przechowywania.

·Koszty ubezpieczeń (OC, AC, NNW).

·Opłaty parkingowe i autostradowe.

·Koszty myjni i bieżącej pielęgnacji pojazdów.

·Koszty zakupu akcesoriów samochodowych (np. rejestrator wideo, dywaniki zabezpieczające).

·Koszt zakupu akcesoriów motocyklowych (np. kufer na bagaż)

6)Wyjaśnienie wartości brutto pojazdów: Podane wartości ((...) zł dla SUV-a, (...) zł dla motocykla, ok. (...) zł dla samochodu elektrycznego) to "wartość pojazdu" w momencie rozpoczęcia finansowania. Jest to koszt pojazdu, jaki został poniesiony przez firmę realizującą najem/leasing i stanowi on podstawę do kalkulacji opłat oraz stosowania limitów podatkowych.

7)Zakres ubezpieczenia: Ubezpieczenie dla samochodu hybrydowego (...) oraz samochodu elektrycznego obejmuje ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej (OC), autocasco (AC) oraz następstw nieszczęśliwych wypadków (NNW).

8)Opłata za najem SUV-a a ubezpieczenie: Miesięczna opłata za najem samochodu hybrydowego (...) jest opłatą za usługę kompleksową. Na otrzymywanej fakturze istnieje rozbicie na dwie pozycje: czynsz finansowy oraz opłatę serwisową. Opłata serwisowa obejmuje koszty ubezpieczenia (OC, AC, NNW), serwisowanie, wymianę opon wraz z przechowaniem oraz obsługę umowy. Obie pozycje są wyszczególnione na jednej, zbiorczej fakturze miesięcznej wystawianej przez wynajmującego.

9)Opłata za najem samochodu elektrycznego a ubezpieczenie: Tak, miesięczna opłata za najem samochodu elektrycznego jest opłatą za usługę kompleksową. Na otrzymywanej fakturze istnieje rozbicie na dwie pozycje: czynsz finansowy oraz opłatę serwisową. Opłata serwisowa obejmuje koszty ubezpieczenia (OC, AC, NNW) i jego obsługę. Obie pozycje są wyszczególnione na jednej, zbiorczej fakturze miesięcznej wystawianej przez wynajmującego.

10)Ponoszenie kosztów składek ubezpieczeniowych: Tylko w przypadku motocykla składki ubezpieczeniowe są opłacane samodzielnie przez Pana. W przypadku obu samochodów koszty ubezpieczenia są składnikiem opłaty serwisowej, ponoszonej w ramach raty za najem.

11)Zastrzeżenia w umowach dotyczące ubezpieczenia: Umowy najmu długoterminowego nie zawierają zastrzeżenia, że ponosi Pan ciężar składek niezależnie od opłat za używanie – odpowiedzialność leży po stronie firmy realizującej najem. Umowa leasingu motocykla zobowiązuje Pana do samodzielnego ubezpieczenia pojazdu.

12)Umowa najmu SUV-a a art. 23a pkt 1 ustawy o PIT: Umowa najmu długoterminowego samochodu hybrydowego (...) nie jest umową leasingu nazwaną w Kodeksie cywilnym, jednakże spełnia definicję umowy leasingu zawartą w art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ jest to umowa, na mocy której jedna ze stron (finansujący) oddaje do odpłatnego używania drugiej stronie (korzystającemu) podlegający amortyzacji środek trwały.

13)Umowa najmu SUV-a a art. 23f ustawy o PIT: Nie, umowa najmu długoterminowego samochodu hybrydowego (...) nie spełnia łącznie warunków zawartych w art. 23f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W szczególności umowa ta nie zawiera postanowienia, że odpisów amortyzacyjnych w podstawowym okresie umowy dokonuje korzystający (Pan), a suma ustalonych w umowie opłat nie odpowiada co najmniej wartości początkowej środka trwałego.

14)Umowa najmu samochodu elektrycznego a art. 23a pkt 1 ustawy o PIT: Umowa najmu długoterminowego samochodu elektrycznego nie jest umową leasingu nazwaną w Kodeksie cywilnym, jednakże spełnia definicję umowy leasingu zawartą w art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ jest to umowa, na mocy której jedna ze stron (finansujący) oddaje do odpłatnego używania drugiej stronie (korzystającemu) podlegający amortyzacji środek trwały.

15)Umowa najmu samochodu elektrycznego a art. 23f ustawy o PIT: Nie, umowa najmu długoterminowego samochodu elektrycznego nie spełnia łącznie warunków zawartych w art. 23f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W szczególności umowa ta nie zawiera postanowienia, że odpisów amortyzacyjnych w podstawowym okresie umowy dokonuje korzystający (Pan), a suma ustalonych w umowie opłat nie odpowiada co najmniej wartości początkowej środka trwałego.

W uzupełnieniu wniosku z 28 października 2025 r. wskazał Pan:

1)Motocykl, który Pan wykorzystuje w ramach umowy leasingu operacyjnego jest wyposażony w silnik spalinowy.

2)Centralna ewidencja pojazdów nie zawiera informacji o poziomie emisji CO₂ dla wykorzystywanego w ramach działalności motocykla, a jedynie o spełnieniu normy EURO5. Zgodnie z Danymi technicznymi opisanymi w instrukcji obsługi pojazdu deklarowana przez producenta emisja CO₂ wynosi 99 g/km.

3)Zgodnie z centralną ewidencją pojazdów poziom emisji CO₂ dla samochodu osobowego z napędem hybrydowym wynosi 130 g/km

Pytania (pytania nr 2 i 3 zostały ostatecznie przeformułowane w uzupełnieniu wniosku z 17 września 2025 r.)

1)Czy w przedstawionym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, będzie Pan uprawniony do zaliczania do kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, wydatków związanych z użytkowaniem trzech pojazdów (dwóch samochodów osobowych na podstawie umów najmu i motocykla na podstawie umowy leasingu), przy założeniu, że wykorzystanie każdego z nich jest gospodarczo uzasadnione i służy osiąganiu przychodów lub zachowaniu albo zabezpieczeniu ich źródła?

2)Czy w opisanym stanie faktycznym, w odniesieniu do samochodu hybrydowego (...), którego wartość dla celów podatkowych nie przekracza limitu 150 000 zł, jest Pan uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłaty stanowiącej czynsz finansowy w pełnej wysokości, na podstawie art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o PIT i opłaty stanowiącej opłatę serwisową w wysokości 75% jej wartości, jako kosztu używania samochodu, o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 46a tejże ustawy?

3)Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym, w odniesieniu do samochodu elektrycznego, którego wartość dla celów podatkowych nie przekracza limitu 225 000 zł, będzie Pan uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów i opłaty stanowiącej czynsz finansowy w pełnej wysokości, na podstawie art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o PIT i opłaty stanowiącej opłatę serwisową w wysokości 75% jej wartości, jako kosztu używania samochodu, o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 46a tejże ustawy?

4)Czy w odniesieniu do motocykla, którego wartość nie przekracza 150 000 zł, będzie Pan mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów 100% części kapitałowej opłat leasingowych, na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 47a w zw. z art. 23 ust. 5c ustawy o PIT?

5)Czy część odsetkowa każdej raty leasingowej za motocykl będzie stanowiła w całości koszt uzyskania przychodów, bez zastosowania limitu kwotowego, o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o PIT?

6)Czy w związku z wykorzystywaniem wszystkich trzech pojazdów do celów mieszanych, będzie Pan uprawniony do zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z ich bieżącą eksploatacją (np. paliwo, energia elektryczna, serwis, naprawy, części zamienne, które nie są objęte zryczałtowaną opłatą najmu) w wysokości 75% poniesionych wydatków, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 46a ustawy o PIT?

Pana stanowisko w sprawie (stanowisko do pytań nr 2 i 3 zostało ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Stanowisko do pytania nr 1:

Pana zdaniem, w przedstawionym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym będzie Pan uprawniony do zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z użytkowaniem wszystkich trzech pojazdów.

Art. 22 ust. 1 ustawy o PIT stanowi ogólną zasadę, uzależniając kwalifikację kosztu od jego związku z przychodem. Przepisy podatkowe nie ograniczają liczby pojazdów w firmie. Skoro jest Pan w stanie przedstawić racjonalne uzasadnienie gospodarcze dla każdego pojazdu, a ich wykorzystanie będzie służyło osiąganiu, zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów, to wydatki z nimi związane stanowią koszt podatkowy.

Stanowisko to znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych (np. sygn. 0115- KDIT3.4011.245.2025.3.RS, 0113-KDIPT2-1.4011.389.2025.3.MGR).

Stanowisko do pytania nr 2:

Pana zdaniem, jest Pan uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłaty stanowiącej czynsz finansowy w pełnej wysokości, ponieważ wartość samochodu dla celów podatkowych nie przekracza limitu 150 000 zł, a zatem ograniczenie proporcjonalne z art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o PIT nie ma zastosowania oraz opłaty stanowiącej opłatę serwisową w wysokości 75% jej wartości, ponieważ stanowi ona koszt używania samochodu osobowego wykorzystywanego do celów mieszanych, co podlega ograniczeniu wynikającemu z art. 23 ust. 1 pkt 46a ustawy o PIT.

Stanowisko do pytania nr 3:

Pana zdaniem, będzie Pan uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłaty stanowiącej czynsz finansowy w pełnej wysokości, ponieważ wartość samochodu dla celów podatkowych nie przekracza limitu 225 000 zł, a zatem ograniczenie proporcjonalne z art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o PIT nie ma zastosowania oraz opłaty stanowiącej opłatę serwisową w wysokości 75% jej wartości, ponieważ stanowi ona koszt używania samochodu osobowego wykorzystywanego do celów mieszanych, co podlega ograniczeniu wynikającemu z art. 23 ust. 1 pkt 46a ustawy o PIT.

Stanowisko do pytania nr 4:

Pana zdaniem, w odniesieniu do motocykla, którego wartość nie przekracza 150 000 zł, będzie Pan uprawniony do zaliczenia w koszty uzyskania przychodów 100% części kapitałowej opłat leasingowych. Motocykl dla celów podatkowych traktowany jest jak samochód osobowy, a skoro jego wartość mieści się w limicie, to nie stosuje się ograniczenia proporcjonalnego.

Stanowisko do pytania nr 5:

Pana zdaniem, część odsetkowa raty leasingowej za motocykl będzie w całości stanowiła koszt uzyskania przychodów. Limit określony w art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o PIT, zgodnie z art. 23 ust. 5c, odnosi się do tej części opłaty, która stanowi spłatę wartości samochodu. Odsetki są kosztem finansowania, a nie spłatą wartości pojazdu, dlatego nie podlegają temu limitowi.

Stanowisko do pytania nr 6:

Pana zdaniem, w związku z zadeklarowanym mieszanym sposobem wykorzystywania wszystkich trzech pojazdów, będzie on uprawniony do zaliczania do kosztów uzyskania przychodów 75% poniesionych wydatków na ich bieżącą eksploatację, które nie są pokrywane w ramach zryczałtowanej opłaty najmu. Podstawę prawną stanowi tu art. 23 ust. 1 pkt 46a ustawy o PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest:

·nieprawidłowe w zakresie możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów opłat stanowiących czynsz finansowy samochodu hybrydowego (...) w okresie od 1 stycznia 2026 r.

·prawidłowe w pozostałym zakresie.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zasady opodatkowania stron umowy leasingu

W myśl art. 23a pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Ilekroć w rozdziale jest mowa o umowie leasingu - rozumie się przez to umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej „finansującym”, oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej „korzystającym”, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty oraz prawo wieczystego użytkowania gruntów.

Z kolei pkt 2 tego artykułu stanowi, że:

Ilekroć w rozdziale jest mowa o podstawowym okresie umowy leasingu – rozumie się przez to czas oznaczony, na jaki została zawarta ta umowa, z wyłączeniem czasu, na który może być przedłużona lub skrócona; w przypadku zmiany strony lub stron tej umowy podstawowy okres umowy uważa się za zachowany, jeżeli inne postanowienia umowy nie uległy zmianie.

W świetle art. 23b ust. 1 ww. ustawy:

Opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio w przypadku, o którym mowa w pkt 1, koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, jeżeli:

1) umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym nie jest osoba wymieniona w pkt 2, została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli przedmiotem umowy leasingu są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 5 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości;

2) umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, została zawarta na czas oznaczony;

3) suma ustalonych opłat w umowie leasingu, o której mowa w pkt 1 lub 2, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, a w przypadku zawarcia przez finansującego następnej umowy leasingu środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej będących uprzednio przedmiotem takiej umowy odpowiada co najmniej jego wartości rynkowej z dnia zawarcia następnej umowy leasingu; przepis art. 19 stosuje się odpowiednio.

Przepis art. 23b ust. 2 wskazanej ustawy określa, że:

Jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:

1)art. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

2)przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych,

3)art. 23 i 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz. U. z 1997 r. poz. 143, z 1998 r. poz. 1063 oraz z 1999 r., poz. 484 i 1178)

–do umowy tej stosuje się zasady opodatkowania określone w art. 23f˗23h.

Wobec tego, jeżeli zawarta umowa leasingu spełnia określone w art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunki oraz finansujący w dniu jej zawarcia nie korzysta ze zwolnień wymienionych w art. 23b ust. 2 cytowanej ustawy, to korzystający może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszelkie poniesione wydatki związane z przedmiotem umowy leasingu.

Definicja samochodu osobowego

Zgodnie z art. 5a pkt 19a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o samochodzie osobowym - oznacza to pojazd samochodowy w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, konstrukcyjnie przeznaczony do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą, z wyjątkiem:

a) pojazdu samochodowego mającego jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:

–klasyfikowanego na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub

–z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków,

b) pojazdu samochodowego, który posiada kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu,

c) pojazdu specjalnego, jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym, i jeżeli spełnione są również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń:

- agregat elektryczny/spawalniczy,

- do prac wiertniczych,

- koparka, koparko-spycharka,

- ładowarka,

- podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,

- żuraw samochodowy,

d) pojazdu samochodowego określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 86a ust. 16 ustawy o podatku od towarów i usług.

Definiując samochód osobowy na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca posłużył się zatem odesłaniem do pojęcia pojazdu samochodowego, o którym mowa w ustawie z 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1251 ze zm.).

Z art. 2 pkt 32, 33 i 45 tej ustawy (Prawo o ruchu drogowym), wynika, że:

Użyte w ustawie określenia oznaczają:

32) pojazd silnikowy - pojazd wyposażony w silnik, z wyjątkiem motoroweru, pojazdu szynowego, roweru, wózka rowerowego, hulajnogi elektrycznej, urządzenia transportu osobistego i wózka inwalidzkiego,

33) pojazd samochodowy - pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego,

45) motocykl - pojazd samochodowy dwukołowy kategorii L3e albo dwukołowy z bocznym wózkiem kategorii L4e, albo trójkołowy kategorii L5e o symetrycznym rozmieszczeniu kół, spełniający kryteria klasyfikacji dla pojazdów odpowiednio dla kategorii L3e albo L4e, albo L5e, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 168/2013 z dnia 15 stycznia 2013 r. w sprawie homologacji i nadzoru rynku pojazdów dwu- lub trzykołowych oraz czterokołowców (Dz. Urz. UE L 60 z 02.03.2013, str. 52, z późn. zm.))

Tym samym, w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych motocykl mieści się w definicji samochodu osobowego. Z przytoczonych uprzednio regulacji wynika bowiem, że „pojazd samochodowy”, do którego odsyła art. 5a pkt 19a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obejmuje również motocykle.

Koszty uzyskania przychodów

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodów, muszą zostać spełnione następujące warunki, tzn. dany wydatek:

·został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

·jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

·pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

·poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

·został właściwie udokumentowany,

·nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 wskazanej ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W kontekście powyższego wyjaśniam, że decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest poniesienie go w celu osiągnięcia przychodów, przy czym każdy wydatek, poza wyraźnie wskazanym w ustawie, wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodów. Przy kwalifikowaniu poniesionych wydatków należy wziąć pod uwagę ich celowość oraz potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągniecia przychodów, a także racjonalność wydatków, to znaczy ich adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz konieczność ich poniesienia dla osiągniecia przychodów.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ograniczają możliwości wykorzystywania na potrzeby działalności gospodarczej różnych środków transportu, w tym także samochodów osobowych czy motocykli oraz ilości zakupionych środków transportu.

Warunkiem koniecznym dla uznania wydatków poniesionych na określone składniki majątku, w tym przypadku dwóch samochodów osobowych i motocykla, za koszty uzyskania przychodów jest ich wykorzystywanie na potrzeby i w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Podkreślam, że wykazanie związku przyczynowo-skutkowego między wykorzystywaniem opisanych w zdarzeniu pojazdów a osiągniętym przychodem spoczywa na Panu. To Pan będzie osiągać korzyści polegające na możliwości zaliczenia wydatków poniesionych w związku z opłatami dotyczącymi dwóch samochodowców osobowych i motocykla do kosztów uzyskania przychodów i tym samym obniżeniu podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. Brak jest przeszkód prawnych, aby w prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystywał Pan więcej niż jeden pojazd, o ile jest to uzasadnione rodzajem prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej. Jeżeli zatem charakter prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej (np. jej rozmiar, sposób wykonywania usług) uzasadnia wykorzystywanie w tej działalności gospodarczej trzech środków transportu (dwóch samochodów osobowych i motocykla), to (co do zasady) wydatki związane z tymi pojazdami – w ustawowych granicach – mogą stanowić koszty uzyskania przychodów tej działalności.

Ponadto, zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych wydatki na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie są jednorazowo zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.

Z uwagi na fakt, że składniki majątku są wykorzystywane przez podatników przez dłuższy czas, a nie wyłącznie w roku ich nabycia, ustawodawca przyjął zasadę, że wydatki zaliczane będą do kosztów sukcesywnie, w miarę ich zużycia.

Zgodnie z art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23. W przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki.

Środki trwałe

W myśl art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2) maszyny, urządzenia i środki transportu,

3) inne przedmioty

–o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zatem, aby dany składnik majątku był uznany za środek trwały musi:

·stanowić własność lub współwłasność podatnika,

·zostać nabyty lub wytworzony we własnym zakresie przez podatnika,

·być kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania,

·jego przewidywany okres używania być dłuższy niż rok,

·być wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością albo oddany do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym uznaje się, że składnik majątku spełnia kryterium kompletności, jeżeli jest wyposażony we wszystkie elementy umożliwiające jego funkcjonowanie, zgodnie z przeznaczeniem. Natomiast sformułowanie „zdatny do użytku” należy rozumieć jako możliwość faktycznego oraz prawnego użytkowania.

Stosownie do art. 22d ust. 2 cytowanej ustawy:

Składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.

W myśl art. 22f ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 22h-22m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 10 000 zł. W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 10 000 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22h-22m albo jednorazowo – w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.

Podstawą dokonywania odpisów amortyzacyjnych jest wartość początkowa środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. Zasady ustalania wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, która stanowi podstawę obliczenia odpisów amortyzacyjnych, określa art. 22g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym pamiętać należy o ograniczeniu kwotowym dotyczącym ww. odpisów amortyzacyjnych.

Przepisy ustawy z dnia 2 grudnia 2021 r. o zmianie ustawy o elektromobilności i paliwach alternatywnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 poz. 2269 ze zm.)

Z treści art. 30 ustawy o zmianie ustawy o elektromobilności i paliwach alternatywnych oraz niektórych innych ustaw wynika, że:

Do pojazdów wprowadzonych do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych podatnika przed dniem wejścia w życie art. 23 ust. 1 pkt 4 i 47a oraz ust. 5e ustawy zmienianej w art. 3, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, i art. 16 ust. 1 pkt 4 i 49a oraz ust. 5e ustawy zmienianej w art. 4, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się przepisy ustaw zmienianych w art. 3 i art. 4, w brzmieniu dotychczasowym.

Z uzasadnienie do ustawy zmieniającej druk sejmowy nr 1633 wynika, że:

Projektowane rozwiązania mają na celu określenie zasad korzystniejszej amortyzacji dla pojazdów niskoemisyjnych. Przewiduje się uzależnienie wysokości limitu amortyzacji od wielkości emisji przez pojazd dwutlenku węgla CO₂. Zaproponowane rozwiązania są korzystniejsze dla pojazdów które charakteryzują się niską emisją CO₂ – poniżej 50 g/km.

Projektowane przepisy wprowadzają nowe rozwiązania dotyczące limitu amortyzacji pojazdów spalinowych oraz niskoemisyjnych, które mogą być odliczane w kosztach uzyskania przychodu przez płatników podatków CIT oraz PIT (prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą).

(…)

Zaproponowane rozwiązanie wprowadza zachętę dla przedsiębiorców do sukcesywnej wymiany flot pojazdów spalinowych na pojazdy niskoemisyjne. Przepisy wprowadzają czytelne, długofalowe rozwiązanie, które gwarantuje pewność prawną i ułatwia zarządzanie flotami przez przedsiębiorców.

Jednocześnie, daje im czas na dostosowanie procesu przechodzenia na transport niskoemisyjny, do swoich strategii prowadzenia działalności gospodarczej. Dodatkowo, preferencyjny sposób traktowania pojazdów niskoemisyjnych ma na celu zrównoważenie ich wyższej ceny w stosunku do pojazdów spalinowych. Działania te przyczynią się do szybszego tempa rozwoju nisko emisyjnego transportu. Pojazdy te staną się realną alternatywą pod względem finansowym do wyposażonych w silniki spalinowe.

Cytowany uprzednio art. 30 ustawy nowelizującej odnosi się do samochodów osobowych wprowadzonych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podatnika od 1 stycznia 2026 r. Oznacza to, że dla takich pojazdów stosuje się nowe limity amortyzacyjne określone w ustawie nowelizującej. Natomiast ci podatnicy, którzy przed datą 1 stycznia 2026 r. wprowadzili pojazd do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stosują dotychczasowe zasady (dotychczasowe limity).

W odniesieniu do pojazdów niespełniających nowych warunków emisyjnych zapewniono możliwość stosowania dotychczasowych limitów, ale tylko wówczas, gdy pojazdy zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podatnika do końca 2025 r. Samochody osobowe używane w prowadzonej działalności na podstawie umowy leasingu operacyjnego, umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, nie są ujmowane w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podatnika. Z tego względu do samochodów osobowych używanych w prowadzonej działalności na podstawie takich umów, od 1 stycznia 2026 r., będą miały zastosowanie nowe limity, w tym niższy limit w wysokości 100 000 zł, nawet jeżeli takie umowy zostały zawarte przed tym dniem.

Wydatki nieuznane za koszty uzyskania przychodów

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2025 r.:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywanych według zasad określonych w art. 22a-22o, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej kwotę:

a)225 000 zł - w przypadku samochodu osobowego będącego pojazdem elektrycznym w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych (Dz.U. z 2024 r. poz. 1289, 1853 i 1881) oraz w przypadku samochodu osobowego będącego pojazdem napędzanym wodorem w rozumieniu art. 2 pkt 15 tej ustawy,

b)150 000 zł – w przypadku pozostałych samochodów osobowych.

Natomiast zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2026 r.:

 Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywanych według zasad określonych w art. 22a-22o, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej kwotę:

a)225 000 zł - w przypadku samochodu osobowego będącego pojazdem elektrycznym w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych (Dz.U. z 2024 r. poz. 1289, 1853 i 1881) oraz w przypadku samochodu osobowego będącego pojazdem napędzanym wodorem w rozumieniu art. 2 pkt 15 tej ustawy,

b)150 000 zł - jeśli emisja CO₂ silnika spalinowego samochodu osobowego, określona na podstawie danych zawartych w centralnej ewidencji pojazdów, o której mowa w art. 80a ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym, wynosi mniej niż 50 g na kilometr,

c)100 000 zł - jeśli emisja CO₂ silnika spalinowego samochodu osobowego, określona na podstawie danych zawartych w centralnej ewidencji pojazdów, o której mowa w art. 80a ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym, jest równa lub wyższa niż 50 g na kilometr;

Jednocześnie jak wynika z treści art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a) omawianej ustawy:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony:

­jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,

­w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi natomiast, że:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów poniesionych wydatków z tytułu kosztów używania, stanowiącego własność podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, samochodu osobowego niebędącego składnikiem majątku, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, oraz składek na ubezpieczenie takiego samochodu; te wydatki i składki w wysokości 20 % stanowią jednak koszty uzyskania przychodów pod warunkiem, że samochód ten jest wykorzystywany również do celów związanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika.

Dyspozycja art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje wprost na samochód „stanowiący własność podatnika prowadzącego działalność gospodarczą” i wykorzystywanie tego samochodu „również do celów związanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika”, dotyczy też sytuacji, gdy samochód jest wykorzystywany do celów prywatnych, jak i do celów działalności gospodarczej.

Stosownie natomiast do art. 23 ust. 1 pkt 46a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów 25% poniesionych wydatków, z zastrzeżeniem pkt 36, z tytułu kosztów używania samochodu osobowego, innego niż określony w pkt 46, na potrzeby prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej – jeżeli samochód osobowy jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika.

Zatem wszelkie wydatki związane z korzystaniem z samochodów osobowych innych niż określone w art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych służących podatnikowi – tak jak w sytuacji przedstawionej przez Pana we wniosku – także do innych celów niż działalność gospodarcza podlegać będą zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w wysokości 75% tych wydatków.

Z kolei z treści art. 23 ust. 1 pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek na ubezpieczenie samochodu osobowego, innego niż określony w pkt 46, w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150 000 zł pozostaje do wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2025 r.:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków dotyczących samochodu osobowego opłat wynikających z umowy leasingu, o której mowa w art. 23a pkt 1, umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, z wyjątkiem opłat z tytułu składek na ubezpieczenie samochodu osobowego, w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150 000 zł pozostaje do wartości samochodu osobowego będącego przedmiotem tej umowy.

Natomiast w myśl art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2026 r.:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków dotyczących samochodu osobowego opłat wynikających z umowy leasingu, o której mowa w art. 23a pkt 1, umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, z wyjątkiem opłat z tytułu składek na ubezpieczenie samochodu osobowego, w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota, o której mowa w pkt 4 odpowiednio w lit. b lub c, pozostaje do wartości samochodu osobowego będącego przedmiotem tej umowy.

Stosownie do art. 23 ust. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Poniesione wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 46 i 46a, oraz kwota, o której mowa w ust. 1 pkt 47a, obejmują także podatek od towarów i usług, który zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego, oraz naliczony podatek od towarów i usług, w tej części, w jakiej zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 23 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku samochodu osobowego oddanego do używania na podstawie umowy leasingu, o której mowa w art. 23a pkt 1, ograniczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 47a, stosuje się do tej części opłaty, która stanowi spłatę wartości samochodu osobowego.

Artykuł 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych rozciąga limit rozliczania wydatków na korzystanie z samochodu osobowego na umowy leasingu operacyjnego, umowy najmu, dzierżawy lub inne umowy o podobnym charakterze. Limit ten odnosi się do wartości samochodu, który jest przedmiotem takiej umowy. Wydatki (np. raty leasingowe) można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu tylko proporcjonalnie, czyli:

1)Do końca 2025 r. – limit odnosi się do kwoty:

a)225 000 zł (dla samochodów z napędem elektrycznym i napędem wodorowym)

b)150 000 zł (dla samochodów z napędem spalinowym).

2)Od 2026 r. – limit odnosi się do kwoty wskazanej w art. 23 ust. 1 pkt 4 lit. b lub c, czyli:

a)225 000 zł (dla samochodów z napędem elektrycznym i napędem wodorowym)

b)150 000 zł (dla samochodów z napędem spalinowym, jeśli emisja CO₂ silnika spalinowego samochodu osobowego wynosi mniej niż 50 g na kilometr)

c)100 000 zł (dla samochodów z napędem spalinowym, jeśli emisja CO₂ silnika spalinowego samochodu osobowego jest równa lub wyższa niż 50 g na kilometr).

Limit ten ma zastosowanie do tej części opłaty, która stanowi spłatę wartości samochodu osobowego – części kapitałowej raty leasingowej.

Z przepisu tego wynika więc, że nie stanowią kosztów uzyskania przychodów dotyczące samochodu osobowego opłaty wynikające z umowy leasingu, o której mowa w art. 23a pkt 1, umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwoty wynikające:

·z art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2025 r.) oraz

·z art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2026 r.)

pozostają do wartości samochodu osobowego, który jest przedmiotem tej umowy.

Należy przy tym podkreślić, że część odsetkowa raty leasingu operacyjnego jest to koszt jaki podatnik ponosi w związku z użytkowaniem przedmiotu leasingu. Odsetki nie mają związku z wartością pojazdu ani nie są kosztem związanym z jego eksploatacją, a co za tym idzie część odsetkowa leasingu operacyjnego będzie kosztem działalności a nie kosztem pojazdu. Oznacza to, że nie należy ograniczać/limitować tej części leasingu.

Z tym, że przewidziane ograniczenie wysokości składek na ubezpieczenie samochodów osobowych, które mogą zostać zaliczone go kosztów uzyskania przychodów dotyczą wyłącznie składek, których wysokość jest uzależniona od wartości samochodu (AC). Nie dotyczy to zatem składek OC.

Zgodnie z art. 23 ust. 5f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku nieprowadzenia przez podatnika ewidencji, o której mowa w art. 86a ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, uznaje się, że samochód osobowy jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika.

Zgodnie z art. 23 ust. 5g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepisu ust. 5f nie stosuje się, jeżeli podatnik na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie jest obowiązany do prowadzenia takiej ewidencji, z wyjątkiem przypadku, gdy brak tego obowiązku wynika z art. 86a ust. 5 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług.

Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów 100% wydatków z tytułu używania samochodów osobowych dotyczy zatem wykorzystywania samochodów osobowych wyłącznie w prowadzonej działalności gospodarczej, przy czym podatnik jest zobowiązany prowadzić ewidencję, o której mowa w art. 86a ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, potwierdzającą wykorzystywanie samochodów osobowych wyłącznie do działalności gospodarczej. W przypadku nieprowadzenia przez podatnika tej ewidencji, uznaje się, że samochody osobowe są wykorzystywane również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika. Zasady tej jednak nie stosuje się, jeżeli podatnik na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie jest zobowiązany do prowadzenia takiej ewidencji, z wyjątkiem przypadku, gdy brak tego obowiązku wynika z art. 86a ust. 5 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług.

Z podanych przez Pana w opisie zdarzenia informacji wynika, że:

·Prowadzi Pan pozarolnicza działalność gospodarczą świadczenie usług programistycznych.

·W 2026 r. planuje Pan rozszerzyć działalność o tworzenie (...).

·W celu zapewnienia niezbędnej mobilności, optymalizacji kosztów transportu oraz zabezpieczenia ciągłości funkcjonowania firmy, wykorzystuje Pan oraz będzie Pan wykorzystywał w prowadzonej działalności gospodarczej trzy pojazdy:

a)Duży samochód osobowy z napędem hybrydowym (...) (o wartości (...) zł brutto) posiada Pan i wykorzystuje na podstawie umowy najmu długoterminowego zawartej na okres 30 miesięcy od kwietnia 2025. Umowa najmu obejmuje również koszty ubezpieczenia, opon oraz pełnej obsługi serwisowej.

b)Motocykl (o wartości (...) zł brutto) posiada Pan i wykorzystuje na podstawie umowy leasingu operacyjnego zawartej w sierpniu 2024 r. na okres 47 miesięcy.

c)Mały miejski samochód osobowy z napędem w 100% elektrycznym (...) (o wartości ok. (...) zł brutto) – zawarł Pan umowę najmu długoterminowego na okres 36 miesięcy. Rozpoczęcie umowy najmu i odbiór pojazdu nastąpił w sierpniu 2025 r. Rata najmu zawiera koszt ubezpieczenia.

·Wszystkie pojazdy będą przez Pana wykorzystywane do celów tzw. mieszanych, tj. zarówno do celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, jak i do celów prywatnych.

·Nie będzie Pan prowadził ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 4 ustawy o VAT, dla żadnego z tych pojazdów, co zgodnie z art. 86a ust. 5 pkt 1 tej ustawy oznacza, że pojazdy te uznaje się za wykorzystywane do użytku mieszanego.

·Ponoszone przez Pana wydatki, to:

a)Miesięczne raty czynszu z tytułu umów najmu długoterminowego.

b)Miesięczne raty leasingu operacyjnego.

c)Koszty zakupu paliwa oraz energii elektrycznej.

d)Koszty serwisowania, przeglądów i napraw.

e)Koszty zakupu części zamiennych i płynów eksploatacyjnych.

f)Koszty zakupu i wymiany opon oraz ich przechowywania.

g)Koszty ubezpieczeń (OC, AC, NNW).

h)Opłaty parkingowe i autostradowe.

i)Koszty myjni i bieżącej pielęgnacji pojazdów.

j)Koszty zakupu akcesoriów samochodowych (np. rejestrator wideo, dywaniki zabezpieczające).

k)Koszt zakupu akcesoriów motocyklowych (np. kufer na bagaż)

·Tylko w przypadku motocykla składki ubezpieczeniowe są opłacane samodzielnie przez Pana. W przypadku obu samochodów koszty ubezpieczenia są składnikiem opłaty serwisowej, ponoszonej w ramach raty za najem.

·Umowy najmu długoterminowego samochodu hybrydowego (...) oraz samochodu elektrycznego nie są umowami leasingu nazwanymi w Kodeksie cywilnym, jednakże spełniają definicję umowy leasingu zawartą w art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ są to umowy, na mocy których jedna ze stron (finansujący) oddaje do odpłatnego używania drugiej stronie (korzystającemu) podlegający amortyzacji środek trwały.

Wobec tego, mając na uwadze powołane uprzednio przepisy prawa, w tym – w szczególności – art. 30 ustawy o zmianie ustawy o elektromobilności i paliwach alternatywnych oraz niektórych innych ustaw oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia stwierdzam, że bez znaczenia pozostaje fakt, kiedy zawarł Pan umowy najmu długoterminowego dwóch samochodów osobowych oraz umowę leasingu operacyjnego motocykla, skoro do pojazdów niespełniających nowych warunków emisyjnych zapewniono możliwość stosowania dotychczasowych limitów tylko wówczas, gdy pojazdy te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podatnika do końca 2025 r.

Używane przez Pana w prowadzonej działalności gospodarczej dwa samochody osobowe na podstawie zawartych umów najmu długoterminowego oraz motocykl na podstawie zawartej umowy leasingu operacyjnego, nie zostały ujęte przez Pana w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Z tego względu do używanych przez Pana w działalności gospodarczej samochodów osobowych oraz motocykla na podstawie ww. umów, od 1 stycznia 2026 r., będą miały zastosowanie nowe limity, w tym niższy limit w wysokości 100 000 zł, nawet jeżeli takie umowy zawarł Pan przed 1 stycznia 2026 r.

Wobec tego stwierdzam, że:

1)Będzie Pan uprawniony do zaliczania do kosztów uzyskania przychodów, wymienionych w opisie zdarzenia, wydatków związanych z użytkowaniem wszystkich trzech pojazdów, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy jednak mieć na uwadze ograniczenia, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 46a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w związku z wykorzystywanie przez Pana opisanych pojazdów w sposób mieszany.

Wobec tego Pana stanowisko w tym zakresie jest prawidłowe.

2)W związku z tym, że w 2025 r. zawarł Pan umowę najmu długoterminowego na samochód hybrydowy (...), którego – jak Pan wskazał – wartość dla celów podatkowych nie przekracza limitu 150 000 zł, to uznać należy, że:

·Do 31 grudnia 2025 r. będzie Pan uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłaty stanowiące czynsz finansowy w pełnej wysokości. Zatem ograniczenie proporcjonalne, o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o PIT, zarówno w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2025 r. jak i w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2026 r., nie będzie miało w tym przypadku zastosowania.

·od 1 stycznia 2026 r. będzie Pan uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłaty stanowiące czynsz finansowy, w wysokości nieprzekraczającej ich części ustalonej w takiej proporcji, w jakiej kwota 100 000 zł pozostaje do wartości samochodu osobowego, który jest przedmiotem tej umowy.

·Opłatę serwisową może Pan zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w wysokości 75% jej wartości, ponieważ stanowi ona koszt używania samochodu osobowego wykorzystywanego do celów mieszanych, co podlega ograniczeniu, o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 46a ustawy o PIT.

Wobec tego Pana stanowisko w tym zakresie jest częściowo prawidłowe i częściowo nieprawidłowe.

3)Bez znaczenia pozostaje fakt, że w 2025 r. zawarł Pan umowę najmu długoterminowego na samochód elektryczny, ponieważ – jak wskazał Pan w opisie zdarzenia – wartość samochodu elektrycznego dla celów podatkowych nie przekracza limitu 225 000 zł. Zatem będzie Pan uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłaty stanowiące czynsz finansowy w pełnej wysokości. Wobec tego ograniczenie proporcjonalne, o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o PIT, zarówno w brzmieniu obowiązującym do 31 stycznia 2025 r. jak i od 1 stycznia2026 r. nie ma w Pana przypadku zastosowania. Natomiast opłatę serwisową może Pan zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w wysokości 75% jej wartości, ponieważ stanowi ona koszt używania samochodu osobowego wykorzystywanego do celów mieszanych, co podlega ograniczeniu, o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 46a ustawy o PIT.

Wobec tego Pana stanowisko w tym zakresie uznać należy za prawidłowe.

4)W związku z tym, że w 2024 r. zawarł Pan umowę leasingu operacyjnego na motocykl, którego wartość – jak wskazał Pan w opisie zdarzenia – nie przekracza 150 000 zł, będzie Pan uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów 100% części kapitałowej opłat leasingowych. Motocykl dla celów podatkowych traktowany jest jak samochód osobowy. Wobec tego, skoro jego wartość mieści się w limicie obowiązującym:

·do 31 grudnia 2025 r. – 150 000 zł;

·od 1 stycznia 2026 r. – 100 000 zł

to nie stosuje się ograniczenia proporcjonalnego.

Wobec tego Pana stanowisko w tym zakresie uznać należy za prawidłowe.

5)Część odsetkowa raty leasingowej za motocykl będzie w całości stanowiła koszt uzyskania przychodów. Limit określony w art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o PIT w zw. z art. 23 ust. 5c, odnosi się do tej części opłaty, która stanowi spłatę wartości samochodu. Część odsetkowa raty leasingu operacyjnego – jak wskazałem uprzednio – jest to koszt jaki podatnik ponosi w związku z użytkowaniem przedmiotu leasingu. Odsetki nie mają związku z wartością pojazdu ani nie są kosztem związanym z jego eksploatacją, a co za tym idzie część odsetkowa leasingu operacyjnego będzie kosztem działalności a nie kosztem pojazdu. Oznacza to, że nie należy ograniczać/ limitować tej części leasingu.

Wobec tego Pana stanowisko w tym zakresie jest prawidłowe.

6)W związku z zadeklarowanym przez Pana mieszanym sposobem wykorzystywania wszystkich trzech pojazdów, będzie Pan uprawniony do zaliczania do kosztów uzyskania przychodów 75% poniesionych wydatków na ich bieżącą eksploatację, które nie są pokrywane w ramach zryczałtowanej opłaty najmu – zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 46a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec tego Pana stanowisko w tym zakresie jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

·Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

·Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

·Przy wydawaniu interpretacji dokonałem wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzam postępowania dowodowego, lecz opieram się jedynie na stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

·Rozstrzygnięcia, które podał Pan we własnym stanowisku w sprawie zostały wydane dla odrębnych podmiotów, w ich indywidualnych sprawach. Wydając tę interpretację miałem jednak na względzie zawarte w nich stanowiska dotyczące rozumienia i stosowania przepisów prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.- Ordynacja podatkowa