Interpretacja indywidualna z dnia 7 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-3.4014.458.2025.4.MD
Pożyczka zawarta między zagranicznym pożyczkodawcą a polskim pożyczkobiorcą, gdzie środki znajdują się za granicą, a umowa jest zawarta za granicą, nie jest opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych w Polsce.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
22 sierpnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 18 sierpnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki zagranicznej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – 8 października 2025 r. oraz 5 listopada 2025 r. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawca (podatnik), mający miejsce zamieszkania w Polsce, zawarł (...) r., jako pożyczkobiorca, umowę pożyczki. Pożyczkodawcą jest osoba fizyczna, będąca obcokrajowcem, zamieszkała w (...) (w Chińskiej Republice Ludowej).
Przedmiotem pożyczki jest kwota (...) USD. Pożyczki udzielono na 10 lat (od chwili zawarcia umowy) i bez oprocentowania. Zgodnie z postanowieniami umowy, pożyczkobiorca powinien każdego roku obowiązywania umowy spłacać pożyczkodawcy kapitał w kwocie (...) USD.
Niemniej, pożyczkobiorca ma również możliwość dokonania przedterminowej spłaty pożyczki.
Strony ustaliły, że prawem właściwym dla zawartej umowy jest polski system prawny.
Kapitał pożyczki ((...) USD) został przekazany przez pożyczkodawcę z jego rachunku bankowego prowadzonego w (...) przez (...). Taki przelew zasilił (spowodował uznanie) rachunek bankowy pożyczkobiorcy prowadzony w Polsce przez (...).
Strony tej umowy nie są ze sobą spokrewnione ani spowinowacone. Łączy je natomiast przyjacielska relacja i dłuższa już znajomość. Z tej racji pożyczkodawca wiedział, że pożyczkobiorca nosi się z zamiarem zakupu nieruchomości w Polsce. W związku z powyższymi faktami, jak również z uwagi na okoliczność, iż sytuacja dochodowa/majątkowa pożyczkodawcy na to pozwala, zaoferował on pożyczkobiorcy gotowość wsparcia go pożyczką pieniężną – bezodsetkową – na taki cel. Pożyczkobiorca zaakceptował ofertę pożyczki, z którą wyszedł i złożył mu pożyczkodawca.
Do zawarcia umowy doszło w sposób zdalny (drogą mailową – tzn. strony posiadają skany/zdjęcia umowy z ich podpisami).
W chwili złożenia oferty oraz jej akceptacji, co skutkowało zawarciem umowy, jak również w chwili przekazywania (przelewania) środków pieniężnych stanowiących kapitał pożyczki, kontrahenci pozostawali (przebywali) w państwach, w których zamieszkują (tj. pożyczkodawca – w Chińskiej Republice Ludowej, natomiast pożyczkobiorca – w Polsce).
Podatnik z ostrożności podatkowej zgłosił naczelnikowi urzędu skarbowego fakt zawarcia umowy pożyczki i zapłacił od tego podatek od czynności cywilnoprawnych. Niemniej nastąpiło to z uwagi na chęć zapobieżenia ryzyku zastosowania 20% sankcyjnej stawki podatku od czynności cywilnoprawnych, a nie z uwagi na przekonanie, by umowa taka rodziła obowiązek podatkowy po jego stronie.
W uzupełnieniu wniosku z 5 listopada 2025 r. wskazał Pan, że zapisy przedmiotowej umowy pożyczki nie wskazują miejsca jej zawarcia.
Pytanie dotyczące podatku od czynności cywilnoprawnych
Czy zaakceptowanie przez pożyczkobiorcę (mającego miejsce zamieszkania w Polsce i w tym państwie przebywającego w chwili takiej akceptacji) oferty pożyczki złożonej mu przez pożyczkobiorcę (mającego miejsce zamieszkania w Chińskiej Republice Ludowej i w tym państwie przebywającego w chwili złożenia oferty pożyczki), a następnie przelanie kwoty pożyczki przelewem bankowym z rachunku bankowego prowadzonego dla pożyczkodawcy w (...) przez (...) na rachunek bankowy pożyczkobiorcy prowadzony w Polsce przez (...) stanowi czynność cywilnoprawną podlegającą podatkowi od czynności cywilnoprawnych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)
Pana stanowisko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych
Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż przedmiotowa czynność nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem. Taka ocena wynika z faktu, iż w chwili zawarcia umowy – do której doszło w ten sposób, że ofertę pożyczki złożoną przez pożyczkodawcę pożyczkobiorca zaakceptował zdalnie (bez bezpośredniej komunikacji; drogą mailową), pożyczkodawca przebywał (zamieszkiwał) na terytorium Chińskiej Republiki Ludowej. Z kolei pożyczkobiorca przebywał (zamieszkiwał) wówczas na terytorium Polski.
Istotne znaczenie ma w tej mierze okoliczność, że przedmiot pożyczki ((...) USD) znajdował się na rachunku bankowym pożyczkodawcy prowadzonym przez bank działający w (...). Kwotę tę przelano na rachunek bankowy pożyczkobiorcy prowadzony przez bank w Polsce.
Umowa pożyczki ma charakter konsensualny – dochodzi do skutku z chwilą jej zawarcia. Nie ma charakteru realnego (tzn. jej skuteczność nie jest uwarunkowana przekazaniem środków pożyczki). W tym przypadku pieniądze będące kapitałem pożyczkowym w chwili zawarcia tej umowy znajdowały się na koncie pożyczkodawcy w banku działającym w (...). Dopiero w następstwie zawarcia przedmiotowej umowy i w celu jej wykonania przez pożyczkodawcę przelał on na konto bankowe pożyczkobiorcy prowadzone w Polsce kwotę (...) USD. Nastąpiło to jednak dopiero po związaniu się stron taką umową. Według art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą zawarcia takiej umowy pożyczki. Wtedy zaś nie występowała żadna z sytuacji, o których mowa w art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 295 ze zm.):
Podatkowi podlegają: umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.
Ponieważ w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych brak jest definicji umowy pożyczki, w tym zakresie należy posiłkować się uregulowaniami zawartymi w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 1071).
Art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego stanowi:
Przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.
W myśl art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:
Obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży, przy umowie pożyczki, na biorącym pożyczkę.
Stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej;
Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy:
Podstawę opodatkowania przy umowie pożyczki – stanowi kwota lub wartość pożyczki, a w przypadku umowy określającej, że wypłata środków pieniężnych nastąpi niejednokrotnie i ich suma nie jest znana w chwili zawarcia umowy – kwota każdorazowej wypłaty środków pieniężnych.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy:
Stawka podatku od umowy pożyczki wynosi – 0,5%, z zastrzeżeniem ust. 5.
Zgodnie z art. 1 ust. 4 pkt 1 i 2 ww. ustawy:
Czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 4a i 5, jeżeli ich przedmiotem są:
1)rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
2)rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Z treści powołanego przepisu wynika, że dana czynność – w opisanej sytuacji umowa pożyczki –podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, tj. pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostanie zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.
Pożyczka podlega również podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się za granicą oraz nabywca – pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że (...) r. zawarł Pan w formie elektronicznej umowę pożyczki z obywatelem i mieszkańcem Chińskiej Republiki Ludowej. Środki pieniężne znajdowały się na koncie pożyczkodawcy prowadzonym w Chinach. Wskazał Pan także, że pożyczkodawca złożył Panu ofertę pożyczki, a Pan tę ofertę przyjął. Stosowną umową wymienili się Panowie w formie elektronicznej.
Przechodząc do analizy podlegania opodatkowaniu w oparciu o zasadę terytorialności (art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych), należy ponownie sięgnąć do Kodeksu cywilnego.
W myśl art. 61 § 2 Kodeksu cywilnego:
Oświadczenie woli wyrażone w postaci elektronicznej jest złożone innej osobie z chwilą, gdy wprowadzono je do środka komunikacji elektronicznej w taki sposób, żeby osoba ta mogła zapoznać się z jego treścią.
Stosownie do art. 70 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:
W razie wątpliwości umowę poczytuje się za zawartą w chwili otrzymania przez składającego ofertę oświadczenia o jej przyjęciu, a jeżeli dojście do składającego ofertę oświadczenia o jej przyjęciu nie jest wymagane – w chwili przystąpienia przez drugą stronę do wykonania umowy.
W razie wątpliwości umowę poczytuje się za zawartą w miejscu otrzymania przez składającego ofertę oświadczenia o jej przyjęciu, a jeżeli dojście do składającego ofertę oświadczenia o jej przyjęciu nie jest wymagane albo oferta jest składana w postaci elektronicznej – w miejscu zamieszkania albo w siedzibie składającego ofertę w chwili zawarcia umowy.
Przepis ten, zgodnie z jego treścią, należy stosować „w razie wątpliwości”. W opisanej sprawie nie określił Pan miejsca zawarcia umowy w jej treści. Pojawiły się więc wskazane wątpliwości.
Środki pieniężne, które są przedmiotem umowy, znajdowały się na koncie bankowym w (...).
Wskazał Pan, że pożyczkodawca złożył Panu ofertę pożyczki. W momencie jej akceptacji oferent zamieszkiwał na terytorium Chińskiej Republiki Ludowej. Skoro zatem składający ofertę otrzymał Pana oświadczenie o jej przyjęciu przebywając na terytorium Chińskiej Republiki Ludowej, to umowę poczytuje się za zawartą – zgodnie ze wskazanymi wyżej przepisami Kodeksu cywilnego, na których właściwość wskazuje także umowa pożyczki – właśnie na terytorium Chińskiej Republiki Ludowej.
Z tego względu zatem, że przedmiot umowy znajdował się za granicą, jak i umowa została zawarta za granicą, czynność nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Z tytułu zawarcia tej umowy nie ciążył na Panu obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy – Ordynacja podatkowa.
POTRZEBUJESZ POMOCY?