Interpretacja indywidualna z dnia 7 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.713.2025.1.KM

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usługjest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 września 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 12 września 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania podatkiem VAT korekty poziomu rentowności oraz jej dokumentowania. Uzupełnili go Państwo pismem z 4 listopada 2025 r. (wpływ 4 listopada 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego (ostatecznie przedstawiony w piśmie z 4 listopada 2025 r.)

(…) (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca” lub „Dystrybutor”) posiada siedzibę na terytorium Polski i na podstawie przepisu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „UPDOP”) podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Jednocześnie na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: „UVAT”), jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce.

Podstawowym obszarem działalności operacyjnej Spółki jest sprzedaż hurtowa wyrobów chemicznych.

Wnioskodawca wchodzi w skład międzynarodowej grupy kapitałowej (…) zajmującej się produkcją i sprzedażą różnorodnych produktów chemicznych. Spółka pełni w jej strukturze funkcję dystrybutora wyrobów chemicznych.

Wnioskodawca zawiera umowy z podmiotami powiązanymi będącymi polskimi rezydentami podatkowymi (dalej: „Producenci”), których przedmiotem działalności gospodarczej jest wytwarzanie produktów chemicznych, w celu dystrybucji ich produktów zgodnie ze strategią marketingowo -sprzedażową uzgodnioną z Producentami. Dla Spółki są to transakcje kontrolowane w rozumieniu przepisu art. 11a ust. 1 pkt 6 UPDOP.

Wynagrodzenie Wnioskodawcy ustalane jest zgodnie z zasadą marży ceny odprzedaży. Wnioskodawca nabywa produkty od Producentów w ilościach pozwalających na realizację strategii marketingowo-sprzedażowej uzgodnionej z Producentami oraz po cenach pozwalających na osiągnięcie przez Dystrybutora rynkowej marży określonej procentowo jako stosunek zysku brutto ze sprzedaży do przychodów ze sprzedaży.

Wnioskodawca jest zobowiązany do raportowania określonych informacji wobec Producentów odnośnie sprzedaży ich wyrobów. Komunikuje on osiągnięty poziom marży na sprzedaży wyrobów Producentów za przyjęte (uzgodnione okresy), np. za rok, ale też za okresy śródroczne (np. pół roku bądź kwartał). Na podstawie danych dotyczących analizowanego okresu, Producenci w porozumieniu z Dystrybutorem ustalają ceny na kolejny okres (np. kwartał/półrocze) tak, aby narastająco liczony w roku finansowym poziom marży mieścił się w przedziale rynkowym.

W przypadku nieosiągnięcia przez Dystrybutora zakładanej (rynkowej) marży brutto w danym roku obrotowym/podatkowym w odniesieniu do całej sprzedaży produktów nabywanych od konkretnego Producenta, ten konkretny Producent będzie dokonywać dodatkowego rozliczenia z Dystrybutorem celem dostosowania marży Dystrybutora do poziomu rynkowego.

Powyższa kwota korekty dochodowości (niezależnie czy prowadzi do obniżenia czy do podwyższenia dochodowości) nie będzie odnosić się bezpośrednio do cen towarów sprzedawanych przez danego Producenta na rzecz Dystrybutora, dokumentowanych poszczególnymi fakturami VAT. W szczególności, Strony nie będą badać marży na poszczególnych dostawach, czy w poszczególnych miesiącach, lecz jedynie wynik roczny. Teoretycznie, istnieje możliwość dokonania podziału kwoty zbiorczej korekty na poszczególne dostawy produktów w ciągu roku kalendarzowego, wobec których wystawiono faktury VAT za pomocą zastosowania odpowiednich działań matematycznych, tj. przykładowo proporcjonalnie. Działanie takie nie odzwierciedlałoby jednak faktycznych zmian okoliczności wpływających na wysokość marży, jaka powinna zostać zastosowana w ciągu danego roku kalendarzowego, a byłby to wyłącznie matematyczny podział kwoty zbiorczej korekty.

W ocenie Spółki, charakter i przedmiot korekty rozliczenia dotyczy zachowania odpowiedniego poziomu dochodowości przy realizacji sprzedaży towarów dostarczanych Spółce przez Producenta. W efekcie, ww. korekta rozliczeń nie wpływa/nie wpłynie na obniżenie/podwyższenie ceny sprzedaży konkretnych towarów nabywanych przez Spółkę od Producenta w poszczególnych okresach rozliczeniowych, udokumentowanych na podstawie wystawionych faktur VAT.

Korekta zatem nie będzie odwoływać się bezpośrednio do konkretnych faktur, poszczególnych pozycji tych faktur, czy też konkretnych cen pierwotnie zastosowanych.

Jednocześnie należy wskazać, że przedmiotowe (roczne) rozliczenie będzie prowadzić do wyrównania kwot zidentyfikowanych odchyleń, a więc wyrównania różnicy pomiędzy kwotą środków należnych od Producenta z tytułu dostarczonych towarów (wynikających z wartości udokumentowanych fakturami) a kwotą odpowiadającą wartości rozliczenia, jaka powinna być osiągnięta przy zakładanej (docelowej) dochodowości Wnioskodawcy (Dystrybutora) w ramach współpracy z Producentem w odniesieniu do danego roku podatkowego.

Opisana korekta rozliczeń nie zakłada korekty pierwotnej ceny sprzedaży towarów dostarczonych przez Producenta (rozliczenia oparte są o intencję stron w zakresie wyrównania poziomu dochodowości w odniesieniu do dostarczonych towarów w ujęciu całego roku podatkowego).

Korekty rentowności nie wiążą się/nie będą się wiązać z dodatkowym świadczeniem – czy to po stronie Spółki, czy też Producenta.

Z perspektywy podatku dochodowego od osób prawnych jest to korekta, o której mowa w art. 11e UPDOP.

Mając na uwadze przedstawiony powyżej opis zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca zamierza uzyskać potwierdzenie, iż opisane korekty rentowności transakcji nie będą miały wpływu na rozliczenia w zakresie podatku od towarów i usług.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 4 listopada 2025 r.)

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym dokonywane rozliczenie polegające na wyrównaniu zakładanego (rynkowego) poziomu stosowanej marży, nie odnoszone do konkretnej faktury VAT dokumentującej określoną sprzedaż, nie będzie wywoływać skutków na gruncie podatku VAT, tj. czy prawidłowe jest, że w sytuacji, kiedy dokonywana jest korekta poziomu rentowności, Spółka nie powinna uwzględniać jej w rozliczeniach VAT, a tym samym brak będzie podstaw do wystawienia faktury VAT (faktury korygującej) dokumentującej takie rozliczenie wyrównawcze?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrównanie zakładanego (rynkowego) poziomu marży – przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego – pozostaje poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT, a tym samym brak jest podstaw do wystawienia faktury VAT (faktury korygującej) dokumentującej takie zdarzenie.

Uzasadnienie

W pierwszej kolejności należy wskazać, że zgodnie z art. 5 ust. 1 UVAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,

2)eksport towarów,

3)import towarów na terytorium kraju,

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie natomiast do przepisu art. 8 ust. 1 UVAT, przez świadczenie usług należy rozumieć każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym też:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,

3)świadczenie usługi zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Co istotne, podstawą opodatkowania w rozumieniu art. 29a UVAT, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W świetle powyższego, przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego rozliczenia z tytułu rocznej korekty stosowanej marży nie mogą zostać uznane za korektę ceny dostaw towarów. Należy podkreślić, że kwota korekty dochodowości (niezależnie czy prowadzi do obniżenia czy do podwyższenia dochodowości) nie odnosi się bezpośrednio do cen towarów sprzedawanych przez Producentów na rzecz Dystrybutora, dokumentowanych poszczególnymi fakturami VAT.

Dokonywana korekta, w szczególności, nie odwołuje się do konkretnych faktur, poszczególnych pozycji tych faktur, czy też cen pierwotnie stosowanych. Ze swej istoty korekta ta nie analizuje bowiem osiąganej rentowności na poszczególnych transakcjach, lecz jedynie w ujęciu rocznym.

Oczywiście, matematycznie możliwe jest proporcjonalne alokowanie kwoty korekty do wszystkich zrealizowanych/otrzymanych w danym roku dostaw, ale nie odzwierciedla to ekonomicznej istoty korekty cen transferowych.

Co więcej, dokonywane rozliczenie nie może być także uznane za świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT. Pomimo tego, iż w literaturze przedmiotu wskazuje się powszechnie, iż pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji, a pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy), to jednak, w ocenie Spółki, nie każde zachowanie może zostać uznane za usługę w rozumieniu przepisów UVAT.

Analogiczne wnioski wyciągnąć należy z linii orzeczniczej Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz krajowych sądów administracyjnych. Przykładowo, w wyroku z dnia 10 października 2014 r., sygn. akt I FSK 1493/13, Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że: „nie można (…) przyjąć, że świadczeniem usługi jest każda czynność czy zdarzenie, którego efektem jest odpłatne przysporzenie jednej ze stron na skutek działania bądź zaniechania innej strony. Z powyższych uregulowań ustawy o VAT wynika bowiem, że usługą jest każde, co do zasady, odpłatne świadczenie, które nie jest dostawą towarów i które przejawia się tym, że świadczeniobiorca (będący konsumentem danej usługi) odnosi z niego, choćby nawet potencjalną korzyść. W szeregu orzeczeń (np. C-498/99, publ. LEX nr 83900, C-16/93, publ. LEX nr 83886, C-89/81, publ. www.curia.europa.eu. czy C-154/80, publ. www.curia.europa.eu), istotnych z punktu widzenia spornej w tej sprawie kwestii Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, wyraził pogląd, że za świadczenie usług za wynagrodzeniem, a więc czynność podlegającą opodatkowaniu VAT uważane mogą być takie sytuacje, w których:

1)istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,

2)wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,

3)istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi,

4)odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,

5)istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego”.

Uwzględniając zatem powyższe argumenty, należy stwierdzić, iż o uznaniu danej czynności za świadczenie usług opodatkowanych VAT, decydowało będzie istnienie bezpośredniego związku pomiędzy płatnością a usługą. W tym wypadku otrzymanie wynagrodzenia musi być naturalną konsekwencją wykonania świadczenia na rzecz nabywcy. Innymi słowy, z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę, a ponadto, aby dana czynność (świadczenie) stanowiły usługę w rozumieniu przepisów UVAT, a co za tym idzie, podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą a świadczeniem wzajemnym. Tym samym dla zaistnienia opodatkowania podatkiem VAT danej kwoty pieniężnej, otrzymana zapłata (wynagrodzenie) powinna być konsekwencją wykonywania świadczenia przez świadczącego na rzecz otrzymującego świadczenie.

Takiego związku brak jest w przedłożonym opisie zdarzenia przyszłego. Rozliczenie z tytułu korekty rentowności (tj. stosowanej przez Dystrybutora marży) nie jest bowiem wynikiem określonych zachowań (świadczeń) stron transakcji, a kwota rozliczenia nie jest uwarunkowana wykonaniem jakichkolwiek czynności o charakterze wzajemnym. Jak już wskazano, w analizowanej sytuacji brak jest bezpośredniego związku rozliczenia z jakimkolwiek identyfikowalnym świadczeniem którejś ze stron zawieranych czynności prawnych (tj. Wnioskodawcy oraz Producenta).

O zasadności stanowiska prezentowanego przez Wnioskodawcę świadczy utrwalona linia interpretacyjna organów podatkowych. Tak bowiem, brak zastosowania przepisów UVAT do wyrównania dochodowości z tytułu cen transferowych potwierdzają m.in. następujące interpretacje indywidualne Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

·interpretacja indywidualna z dnia 5 lipca 2024 r., nr 0113-KDIPT1-2.4012.372.2024.4.KT;

·interpretacja indywidualna z dnia 27 czerwca 2024 r., nr 0111-KDIB3-3.4012.170.2024.4.JSU;

·interpretacja indywidualna z dnia 12 czerwca 2024 r., nr 0111-KDIB3-1.4012.207.2024.5.KO;

·interpretacja indywidualna z dnia 6 czerwca 2024 r., nr 0111-KDIB3-1.4012.198.2024.5.MSO;

·interpretacja indywidualna z dnia 27 maja 2024 r., nr 0111-KDIB3-1.4012.173.2024.5.KO;

·interpretacja indywidualna z dnia 12 maja 2023 r., nr 0111-KDIB3-1.4012.150.2023.4.MSO;

·interpretacja indywidualna z dnia 8 maja 2023 r., nr 0111-KDIB3-1.4012.138.2023.3.KO;

·interpretacja indywidualna z dnia 24 sierpnia 2021 r., nr 0114-KDIP4-1.4012.297.2021.2.APR.

Końcowo należy wskazać, iż – jak wynika z art. 106b ust. 1 UVAT – faktury są dowodem dokumentującym sprzedaż.

Natomiast faktury korygujące wystawia się w sytuacjach określonych w art. 106j UVAT, który odnosi się do obniżki/podwyższenia ceny, podczas gdy analizowana korekta dochodowości nie odnosi się bezpośrednio do stosowanych cen.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, należy uznać, że rozliczenia w ramach korekty stosowanej marży są zdarzeniami niemającymi wpływu na rozliczenia z tytułu opodatkowania VAT Spółki, a tym samym brak jest podstaw do wystawienia faktury VAT (faktury korygującej) dokumentującej takie zdarzenie.

Tym samym, korekty cen transferowych nie powinny być dokumentowane fakturami VAT, a jedynie innym dokumentem księgowym zgodnym z ustawą o rachunkowości.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Należy jednak zaznaczyć, że nie każde powstrzymanie się od działania czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Z powołanego wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady, podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Przy czym przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.

Przy określeniu, czy miała miejsce czynność podlegająca opodatkowaniu istotne jest zatem określenie, czy wykonywano świadczenie i czy wynagrodzenie z tytułu wykonywania tego świadczenia miało być wypłacone. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

-w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

-świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy:

W myśl art. 29a ust. 7 ustawy:

Stosownie do art. 29a ust. 10 ustawy:

W świetle art. 29a ust. 13 ustawy:

Z kolei, zgodnie z art. 29a ust. 14 ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że Spółka posiada siedzibę na terytorium Polski i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Podstawowym obszarem działalności operacyjnej Spółki jest sprzedaż hurtowa wyrobów chemicznych. Spółka zawiera umowy z podmiotami powiązanymi będącymi polskimi rezydentami podatkowymi, których przedmiotem działalności gospodarczej jest wytwarzanie produktów chemicznych, w celu dystrybucji ich produktów zgodnie ze strategią marketingowo-sprzedażową uzgodnioną z Producentami. Dla Spółki są to transakcje kontrolowane w rozumieniu przepisu art. 11a ust. 1 pkt 6 UPDOP. Wynagrodzenie Spółki ustalane jest zgodnie z zasadą marży ceny odprzedaży. Spółka nabywa produkty od Producentów w ilościach pozwalających na realizację strategii marketingowo-sprzedażowej uzgodnionej z Producentami oraz po cenach pozwalających na osiągnięcie przez Spółkę rynkowej marży określonej procentowo jako stosunek zysku brutto ze sprzedaży do przychodów ze sprzedaży. Spółka jest zobowiązana do raportowania określonych informacji wobec Producentów odnośnie sprzedaży ich wyrobów. Komunikuje ona osiągnięty poziom marży na sprzedaży wyrobów Producentów za przyjęte (uzgodnione okresy), np. za rok, ale też za okresy śródroczne (np. pół roku bądź kwartał). Na podstawie danych dotyczących analizowanego okresu, Producenci w porozumieniu ze Spółką ustalają ceny na kolejny okres (np. kwartał/półrocze) tak, aby narastająco liczony w roku finansowym poziom marży mieścił się w przedziale rynkowym. W przypadku nieosiągnięcia przez Spółkę zakładanej (rynkowej) marży brutto w danym roku obrotowym/podatkowym w odniesieniu do całej sprzedaży produktów nabywanych od konkretnego Producenta, ten konkretny Producent będzie dokonywać dodatkowego rozliczenia ze Spółką w celu dostosowania marży Spółki do poziomu rynkowego. Korekta rozliczeń nie wpływa/nie wpłynie na obniżenie/podwyższenie ceny sprzedaży konkretnych towarów nabywanych przez Spółkę od Producenta w poszczególnych okresach rozliczeniowych, udokumentowanych na podstawie wystawionych faktur VAT. Opisana korekta rozliczeń nie zakłada korekty pierwotnej ceny sprzedaży towarów dostarczonych przez Producenta. Korekty rentowności nie wiążą się/nie będą się wiązać z dodatkowym świadczeniem – czy to po stronie Spółki, czy też Producenta.

Państwa wątpliwości dotyczą stwierdzenia, czy dokonywane rozliczenie polegające na wyrównaniu zakładanego (rynkowego) poziomu stosowanej marży, nie odnoszone do konkretnej faktury VAT dokumentującej określoną sprzedaż, nie będzie wywoływać skutków na gruncie podatku VAT, tj. czy prawidłowe jest, że w sytuacji, kiedy dokonywana jest korekta poziomu rentowności, Spółka nie powinna uwzględniać jej w rozliczeniach VAT, a tym samym brak będzie podstaw do wystawienia faktury VAT (faktury korygującej) dokumentującej takie rozliczenie wyrównawcze.

Odnosząc się do ww. wątpliwości należy zauważyć, że opodatkowaniu VAT podlegają tylko takie zdarzenia gospodarcze, w ramach których świadczeniu jednej strony (dostawie towarów bądź świadczeniu usługi) odpowiada świadczenie wzajemne drugiej strony, tj. odpłatność (w praktyce rozumiane najczęściej jako wynagrodzenie pieniężne otrzymywane w zamian za dostarczone towary lub wykonane usługi).

W konsekwencji uznanie, że dane zdarzenie gospodarcze stanowić będzie czynność podlegającą VAT jako dostawa towarów lub wykonanie usługi, wymaga tego, aby między stronami doszło do powstania stosunku prawnego, w ramach którego:

-wyraźnie określony zostanie przedmiot świadczenia, będący przejawem aktywności gospodarczej jednej ze stron (tj. przeniesienie prawa do rozporządzania towarem, lub świadczenie usługi mogące stanowić działanie, powstrzymanie się od działania bądź tolerowanie czynności lub sytuacji),

-wyraźnie określone zostanie wynagrodzenie stanowiące korzyść, którą ma otrzymać od drugiej ze stron będącej beneficjentem świadczenia, oraz

-możliwe było by stwierdzenie, że pomiędzy świadczeniami istnieje bezpośredni związek, pozwalający na uznanie, że świadczenia te mają wzajemny charakter.

Jak wskazali Państwo w opisie sprawy, w przypadku nieosiągnięcia przez Spółkę zakładanej (rynkowej) marży brutto w danym roku obrotowym/podatkowym w odniesieniu do całej sprzedaży produktów nabywanych od konkretnego Producenta, ten konkretny Producent będzie dokonywać dodatkowego rozliczenia ze Spółką w celu dostosowania marży Spółki do poziomu rynkowego. Korekta rozliczeń nie wpływa/nie wpłynie na obniżenie/podwyższenie ceny sprzedaży konkretnych towarów nabywanych przez Spółkę od Producenta w poszczególnych okresach rozliczeniowych, udokumentowanych na podstawie wystawionych faktur VAT. Opisana korekta rozliczeń nie zakłada korekty pierwotnej ceny sprzedaży towarów dostarczonych przez Producenta. Korekty rentowności nie wiążą się/nie będą się wiązać z dodatkowym świadczeniem – czy to po stronie Spółki, czy też Producenta.

Tym samym, skoro dokonywana korekta rentowności ma/będzie miała na celu dostosowanie marży Spółki do poziomu rynkowego i nie zakłada korekty pierwotnej ceny sprzedaży towarów dostarczonych przez Producenta, to dokonywana korekta rentowności stanowi/będzie stanowić zdarzenie niemające wpływu na rozliczenie podatku VAT.

Zatem, w przedmiotowej sprawie wskazane powyżej przesłanki niezbędne dla uznania, że dane zdarzenie gospodarcze stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT jako dostawa towarów lub wykonanie usługi, nie zostaną spełnione. W analizowanej sprawie, korekta wzajemnych rozliczeń polegająca na wyrównaniu (w górę lub w dół) zakładanego poziomu dochodowości nie będzie wiązała się z czynnością wzajemną. Jak Państwo wskazali wyrównanie dochodowości do ustalonego między Państwem a podmiotem powiązanym poziomu nie wiąże/nie będzie wiązało się z dodatkowym świadczeniem ze strony drugiego podmiotu.

Tym samym, opisana korekta dochodowości nie stanowi/nie będzie stanowiła wynagrodzenia za usługę w rozumieniu ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy, jak również nie stanowi/nie będzie stanowiła wynagrodzenia za dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, a tym samym jest/będzie zdarzeniem niepodlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT.

Z kolei odnosząc się do Państwa wątpliwości dotyczących wskazania, czy mają Państwo obowiązek ujmowania korekty poziomu rentowności w rozliczeniach VAT oraz wystawienia faktury VAT (faktury korygującej) dokumentującej takie rozliczenie wyrównawcze należy wskazać, że zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy:

Z powyższych przepisów wynika, że faktury są dokumentami sformalizowanymi. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla w sposób prawidłowy zdarzenie gospodarcze. Faktura potwierdza zaistniałe zdarzenie gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy, mają znaczenie dowodowe.

Na mocy art. 106j ust. 1 ustawy:

Z wyżej wskazanych przepisów wynika, że jeżeli po wystawieniu faktury wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Fakturę korygującą wystawia się m.in. w razie podwyższenia ceny, stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury. Zatem, co do zasady, korygowanie treści pierwotnie wystawionej faktury powinno nastąpić przez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej. Faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu. Zatem, istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych, tak aby dokumentowały rzeczywisty przebieg zdarzeń gospodarczych.

W analizowanej sprawie wskazali Państwo, że korekta rozliczeń nie wpływa/nie wpłynie na obniżenie/podwyższenie ceny sprzedaży konkretnych towarów nabywanych przez Państwa od Producenta w poszczególnych okresach rozliczeniowych, udokumentowanych na podstawie wystawionych faktur VAT. Ponadto – jak już wyżej stwierdzono – opisana korekta dochodowości pozostaje/będzie pozostawać poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT, tym samym nie ma/nie będzie podstaw do wystawienia faktury VAT (faktury korygującej) dokumentującej takie zdarzenie, bowiem – jak wynika z art. 106b ust. 1 ustawy – faktury są dowodem dokumentującym sprzedaż. Zatem, planowany przez Państwa sposób rozliczeń, nie powinien być dokumentowany fakturą VAT, a innym dokumentem księgowym, np. notą księgową.

Wskazać należy, że ustawa oraz przepisy wykonawcze wydane na podstawie jej upoważnienia w żadnym zakresie nie regulują kwestii wystawiania not księgowych. Noty księgowe stanowią dokumenty księgowe na podstawie ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 120 ze zm.), a nie przepisów dotyczących podatku VAT.

Przepisy krajowe nie określają dokumentu jakim powinna zostać udokumentowana korekta rentowności transakcji (korekta dochodowości). Nie jest tym dokumentem faktura, jednak nic nie wskazuje, że nie może nim być np. nota księgowa. Wobec tego, wystawiona nota będzie dokumentem, który w świetle regulacji prawnych umożliwi udokumentowanie przedmiotowej korekty.

Podsumowując, należy stwierdzić, że dokonywane rozliczenie polegające na wyrównaniu zakładanego (rynkowego) poziomu stosowanej marży, nie odnoszone do konkretnej faktury VAT dokumentującej określoną sprzedaż, nie będzie wywoływać skutków na gruncie podatku VAT. Zatem, w przypadku dokonywania korekt poziomu rentowności, Spółka nie powinna uwzględniać jej w rozliczeniach VAT i udokumentować jej za pomocą faktury VAT (faktury korygującej).

Tym samym, Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia;

-zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.