Interpretacja indywidualna z dnia 13 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-3.4015.335.2025.2.JKU

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od spadków i darowizn jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 września 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia spadku po ojcu. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – w piśmie z 24 października 2025 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pan obecnie podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych i podlega Pan w Rzeczypospolitej Polskiej opodatkowaniu od całości swoich dochodów, niezależnie od miejsca ich osiągania. Posiada Pan obecnie miejsce zamieszkania na terytorium Polski.

Pana przodkowie przed laty wyemigrowali z terenów polskich do Brazylii, toteż urodził się Pan w tym kraju. Przyjechał Pan do Polski (…) r. Pobyt legalizowany był sześciomiesięczną wizą otrzymaną w ambasadzie Polski w Brazylii. Skorzystał Pan z możliwości przedłużenia pobytu na kolejne sześć miesięcy. Przez pierwsze 12 miesięcy uczestniczył Pan w kursie języka polskiego.

Na podstawie zaświadczenia z uczelni wyższej, w której został Pan studentem, uzyskał Pan kartę czasowego pobytu związaną z podjęciem studiów.

Następnie, w (…) r., złożył Pan wniosek o zezwolenie na osiedlenie się, a (…) r. uzyskał decyzję udzielającą zezwolenia na osiedlenie się na terytorium RP (sygn. (…)), wydaną przez wojewodę (…). Następnie, (…) r., decyzją o uznaniu za obywatela polskiego o sygnaturze (…), uzyskał Pan polskie obywatelstwo.

Pana ojciec zmarł w (…) r. w Brazylii, będąc obywatelem tego kraju. Zmarły nie posiadał obywatelstwa polskiego i miejsca stałego pobytu na terytorium Polski. Pozostawił masę spadkową o wartości (…) real (równowartość (…) PLN według kursu NBP z 20 sierpnia 2025 r.), w tym nieruchomość o wartości (…) real (równowartość (…) PLN według kursu NBP z 20 sierpnia 2025 r.) oraz samochód ciężarowy o wartości (…) real (równowartość (…) PLN według kursu NBP z 20 sierpnia 2025 r).

Uczestniczy Pan w podziale majątku spadkowego według udziału wynoszącego (…). Spadek został przyjęty zgodnie z prawem brazylijskim wraz z podpisaniem aktu notarialnego/protokołu spadkowego (…) r.

Nieruchomość wraz z autem zostały sprzedane. Zamierza Pan przetransferować należne Panu środki pieniężne na polskie konto bankowe.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że śmierć spadkodawcy nastąpiła (…) r. Otwarcie spadku według prawa brazylijskiego następuje na podstawie art. 1784 tamtejszego kodeksu cywilnego tzn. w chwili śmierci spadkodawcy.

Stwierdzenie zawarte w opisie „spadek został przyjęty zgodnie z prawem brazylijskim wraz z podpisaniem aktu notarialnego/protokołu spadkowego w dniu (…) r.” jest datą potwierdzenia praw do spadku – jego przyjęcia, analogicznie jak przyjęcie spadku z art. 1012 polskiego Kodeksu cywilnego.

Samo nabycie spadku miało miejsce (…) r., bowiem zgodnie z art. 1784 kodeksu cywilnego Brazylii spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy i wtedy następuje transfer masy spadkowej oraz wejście w prawa i obowiązki spadkodawcy (odpowiednik nabycia spadku z art. 925 polskiego Kodeksu cywilnego).

Pytanie

Czy nabycie przez Pana części masy spadkowej w wyniku dziedziczenia po zmarłym w (…) r. ojcu podlega podatkowi od spadków i darowizn zgodnie z ustawą o podatku od spadków i darowizn?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, nabycie przez Pana części spadku nie podlega polskiej ustawie o podatku od spadków i darowizn.

Przywołując treść art. 1 ust. 1 pkt 1 oraz art. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn wskazał Pan, że po pierwsze, należy zacząć od pytania czy w niniejszych okolicznościach ma zastosowanie polska ustawa dotycząca podatków od spadków i darowizn.

Stwierdzenie skutków prawno-podatkowych spadkobrania musi towarzyszyć określenie jakie było prawo właściwe dla samego spadku oraz tym samym potencjalne skutki w podatku od spadków i darowizn według prawa polskiego.

W chwili otwarcia spadku obowiązywała ustawa międzynarodowe prawo prywatne w wersji, gdzie artykuł 64 stwierdzał, iż, spadkodawca w testamencie lub w innym rozrządzeniu na wypadek śmierci może poddać sprawę spadkową swojemu prawu ojczystemu, prawu miejsca swojego zamieszkania albo prawu miejsca swojego zwykłego pobytu z chwili dokonania tej czynności lub z chwili swojej śmierci.

W razie braku wyboru prawa w sprawie spadkowej właściwe jest prawo ojczyste spadkodawcy z chwili jego śmierci oraz artykuł 2: cudzoziemiec mający obywatelstwo dwóch lub więcej państw podlega, jako prawu ojczystemu, prawu tego z nich, z którym jest najściślej związany.

Pana ojciec posiadał obywatelstwo brazylijskie, miał tam centrum swoich interesów, dlatego prawem właściwym będzie prawo brazylijskie.

Polska podpisała umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania z Brazylią dopiero w 2022 r., a skutki na płaszczyźnie prawa podatkowego zgodnie z art. 30 umowy, wchodzą w życie od 1 stycznia 2023 r. Standardowe umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania nie odnoszą się jednak do spadków. Jak wskazano w odpowiedzi Ministra Finansów z 18 kwietnia 2023 r. ws. podwójnego opodatkowania spadków transgranicznych (znak DSP12.055.1.2023): „państwa członkowskie nie są obecnie zobowiązane do unikania podwójnego opodatkowania spadku będącego efektem równoczesnego wykonywania przez nie swoich kompetencji podatkowych, a ewentualna eliminacja podwójnego opodatkowania spadków lub darowizn leży wyłącznie w gestii poszczególnych państw członkowskich. Tymczasem inne państwa członkowskie nie wykazują przy tym chęci rezygnacji z zachowania swojej odrębności podatkowej i nie zgłaszają potrzeby zawarcia umów w tym zakresie”.

Z art. 924 Kodeksu cywilnego: spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy oraz z art. 925 Kodeksu cywilnego: spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Otwarcie spadku to pojęcie techniczno-prawne oznaczające, w pewnym uproszczeniu, przekształcenie majątku osoby w spadek po niej, czyli w wyodrębnioną masę majątkową podlegającą przepisom prawa spadkowego. (A. Sylwestrzak [w:] Kodeks cywilny. Komentarz aktualizowany, red. M. Balwicka-Szczyrba, LEX/el. 2025, art. 924. ).

W polskim rozumieniu, jeżeli w chwili otwarcia spadku (śmierci spadkodawcy) spadkobierca nie posiadał jeszcze obywatelstwa polskiego lub stałego miejsca pobytu na terenie RP, to spadek nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn w Polsce. By móc jednak zastosować prawidłowo definicje z prawa polskiego, trzeba odnieść się do takowych z prawa właściwego dla spadkobrania. Potwierdza to literatura w następującym fragmencie: „problem może natomiast powstać w sytuacji, gdy opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega nabycie własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą”.

Zgodnie z art. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn jest tak, jeśli w chwili otwarcia spadku lub zawarcia umowy darowizny nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jeżeli w myśl regulacji z zakresu prawa prywatnego międzynarodowego przyjęcie spadku, jako zdarzenie, do którego ustawodawca odnosi się w art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, wyznaczając punkt czasu właściwy dla powstania obowiązku podatkowego, podlega reżimowi prawnemu państwa, w którym zmarł spadkodawca, brak jest podstaw do tego, aby określenie „przyjęcie spadku” dla celów wymiaru podatku od spadków i darowizn rozumieć w sposób właściwy polskiemu prawu cywilnemu”. (A. Nita [w:] P. Borszowski, K. J. Musiał, K. Stelmaszczyk Borszowska, J. Wantoch-Rekowski, A. Nita, Ustawa o podatku od spadków i darowizn. Komentarz, wyd. II, Warszawa 2022, art. 6.).

Zgodnie z art. 1784 kodeksu cywilnego Brazylii, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, analogicznie jak w polskim kodeksie cywilnym (art. 924 Kodeksu cywilnego).

Na potwierdzenie swojego stanowiska powołał się Pan na interpretacje indywidualne.

Jak Pan wskazał, wszystkie te interpretacje odwołują się do stanów faktycznych, kiedy wnioskodawcy mieszkali na terytorium Polski i posiadali zezwolenie na pobyt stały, wydany na podstawie ustawy o cudzoziemcach z 12 grudnia 2013. Interpretacje indywidualne nie odnoszą się do „zezwoleń na osiedlenie się”, które były wydawane na podstawie wcześniejszej ustawy o cudzoziemcach z 13 czerwca 2003 r., łączą natomiast „miejsce stałego pobytu” z uzyskaniem „pozwolenia na pobyt stały”, wydawanego na gruncie nowej ustawy o cudzoziemcach z 12 grudnia 2013 r., która weszła w życie 1 maja 2014 r.

Według art. 507 ustawy o cudzoziemcach z 12 grudnia 2013 dopiero z dniem wejścia w życie tejże ustawy tj. 1 maja 2014 r., zezwolenia „na osiedlenie się” stały się tymi na „pobyt stały”.

Pana zdaniem, w 2013 r., tj. w momencie otwarcia spadku, nie mógł Pan mieć miejsca stałego pobytu na terytorium Polski w rozumieniu art. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, ponieważ nie udzielano wtedy zezwoleń na pobyt stały, tylko m.in. zezwolenia na osiedlenie się.

Na podstawie art. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, nabycie przez Pana spadku nie podlega ustawie, ponieważ w chwili otwarcia spadku ((…) r.) nie posiadał Pan zezwolenia na pobyt stały oraz obywatelstwa, tylko zezwolenie na osiedlenie się.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 ze zm.):

Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej "podatkiem", podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem: dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego.

Zgodnie z art. 2 ww. ustawy:

Nabycie własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą podlega podatkowi, jeżeli w chwili otwarcia spadku lub zawarcia umowy darowizny nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Spadek (dziedziczenie) jest instytucją uregulowaną przepisami zawartymi w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071).

W myśl art. 922 § 1 tej ustawy:

Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.

Zgodnie z art. 924 ww. ustawy:

Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy.

Jak wynika z treści art. 925 Kodeksu cywilnego:

Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż spadkobiercy w zasadzie wchodzą w sytuację prawną, w jakiej pozostawał spadkodawca. Oznacza to, że w skład spadku wchodzi ogół praw i obowiązków należących do zmarłego w chwili jego śmierci, które ze swej istoty mogą przejść na jego następców prawnych. Innymi słowy spadkobierca nabywa spadek w stanie istniejącym w chwili jego otwarcia (a zatem w chwili śmierci spadkodawcy). Masę spadkową stanowi zatem majątek, który spadkodawca posiadał w chwili śmierci.

W myśl art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn:

Obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Stosownie zaś do treści art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Obowiązek podatkowy powstaje – przy nabyciu w drodze dziedziczenia – z chwilą przyjęcia spadku.

Jak wynika z treści art. 6 ust. 4 ww. ustawy:

Jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. W przypadku gdy nabycie nie zostało zgłoszone do opodatkowania, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą powołania się przez podatnika przed organem podatkowym lub organem kontroli skarbowej na fakt nabycia.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn:

Podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli przed dokonaniem wymiaru podatku nastąpi ubytek rzeczy spowodowany siłą wyższą, do ustalenia wartości przyjmuje się stan rzeczy w dniu dokonania wymiaru, a odszkodowanie za ubytek należne z tytułu ubezpieczenia wlicza się do podstawy wymiaru.

Na mocy art. 8 ust. 1 ww. ustawy:

Wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych przyjmuje się w wysokości określonej przez nabywcę, jeżeli odpowiada ona wartości rynkowej tych rzeczy i praw, a wartość praw do wkładów oszczędnościowych – w wysokości tych wkładów.

Art. 14 ust. 1 przedmiotowej ustawy stanowi, że:

Wysokość podatku ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 cyt. ustawy:

Zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.

W myśl art. 14 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy:

Do I grupy podatkowej zalicza się: małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów;

Stosownie do art. 9 ust. 1 pkt 1 i 2 w powiązaniu z art. 15 ust. 3 ww. ustawy:

Opodatkowaniu podlega nabycie, od jednego zbywcy, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej 36 120 zł − jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej.

Jeżeli nabycie własności rzeczy i praw majątkowych od tej samej osoby następuje więcej niż jeden raz, do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych dolicza się wartość rzeczy i praw majątkowych nabytych od tej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie. Od podatku obliczonego od łącznej wartości nabytych rzeczy i praw majątkowych potrąca się podatek przypadający od opodatkowanych poprzednio nabytych rzeczy i praw majątkowych. Wynikająca z obliczenia nadwyżka podatku nie podlega ani zaliczeniu na poczet innych podatków, ani zwrotowi. Nabywcy obowiązani są w zeznaniu podatkowym wymienić rzeczy i prawa majątkowe nabyte w podanym wyżej okresie.

Wg art. 15 ust. 3 cytowanej ustawy:

Przy ustalaniu wysokości podatku przyjmuje się kwoty wartości rzeczy i praw majątkowych określone w art. 4 ust. 1 pkt 5 i w art. 9 ust. 1 oraz skale podatkowe określone w ust. 1 obowiązujące w dniu powstania obowiązku podatkowego, z zastrzeżeniem ust. 4.

Art. 17a ust. 1 tej ustawy stanowi, że:

Podatnicy podatku są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2, złożyć, w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych według ustalonego wzoru. Do zeznania podatkowego dołącza się dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania.

Niezależnie od powyższego, ustawodawca przewidział także zwolnienie z opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn, pod warunkami określonymi w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z ww. art. 4a ust. 1 cyt. ustawy:

Zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

1) zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia – w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz

2) w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 – udokumentują ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym.

Zgłoszenie o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych powinno być dokonane na formularzu SD-Z2 określonym przez Ministra Finansów w rozporządzeniu z dnia 20 listopada 2015 r. w sprawie wzoru zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych (Dz. U. poz. 2060).

Stosownie do treści art. 4 ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn:

Zwolnienia określone w ust. 1 oraz art. 4a i art. 4b stosuje się, jeżeli w chwili nabycia nabywca posiadał obywatelstwo polskie lub obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub miał miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub terytorium takiego państwa.

Jak wynika z powołanego powyżej art. 4 ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn, dla skorzystania z ww. zwolnienia nabywca musi – na dzień nabycia spadku – m.in. posiadać obywatelstwo polskie lub mieć miejsce zamieszkania na terytorium RP.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że posiada Pan obecnie miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Urodził się Pan w Brazylii. Do Polski przyjechał Pan (…) r. Pobyt legalizowany był wizą otrzymaną w ambasadzie Polski w Brazylii. Uzyskał Pan kartę czasowego pobytu związaną z podjęciem studiów. Następnie, w (…) r., złożył Pan wniosek o zezwolenie na osiedlenie się, a (…) r. uzyskał decyzję udzielającą zezwolenia na osiedlenie się na terytorium RP. Następnie, (…) r., uzyskał Pan polskie obywatelstwo. Pana ojciec zmarł w (…) r. w Brazylii, będąc obywatelem tego kraju. Zmarły nie posiadał obywatelstwa polskiego i miejsca stałego pobytu na terytorium Polski. Pozostawił masę spadkową o wartości (…) real, w tym nieruchomość o wartości (…) real oraz samochód ciężarowy o wartości (…) real. Uczestniczy Pan w podziale majątku spadkowego według udziału wynoszącego (…). Spadek został przyjęty zgodnie z prawem brazylijskim wraz z podpisaniem aktu notarialnego/protokołu spadkowego (…) r. Nieruchomość wraz z autem zostały sprzedane. Zamierza Pan przetransferować należne Panu środki pieniężne na polskie konto bankowe. Śmierć spadkodawcy nastąpiła (…) r. Otwarcie spadku według prawa brazylijskiego następuje na podstawie art. 1784 tamtejszego kodeksu cywilnego tzn. w chwili śmierci spadkodawcy. Samo nabycie spadku miało miejsce (…) r., bowiem zgodnie z art. 1784 kodeksu cywilnego Brazylii spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy i wtedy następuje transfer masy spadkowej oraz wejście w prawa i obowiązki spadkodawcy.

Ma Pan wątpliwości czy nabycie spadku podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Pana zdaniem, nabycie spadku nie podlega polskiej ustawie o podatku od spadków i darowizn.

Z takim stanowiskiem nie można się zgodzić.

Co do zasady, na spadkobiercach będących obywatelami Polski lub mającymi miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ciąży obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn w związku z nabyciem spadku położonego za granicą.

Jak wynika z treści wniosku, w dacie śmierci Pana ojca – tj. (…) roku – posiadał Pan zezwolenie na osiedlenie się na terytorium RP.

Z związku z powyższym należy odnieść się do kwestii pobytu cudzoziemców, które regulowała wówczas ustawa z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach (tj. Dz. U. z 2011 r. Nr 264, poz. 1573 ze zm).

Zgodnie z art. 64 ust. 5 tej ustawy:

Zezwolenia na osiedlenie się udziela się na czas nieoznaczony.

Obowiązująca uprzednio ww. ustawa o cudzoziemcach została zastąpiona ustawą z 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (t. j. Dz. U. 2025 r. poz. 1073), która weszła w życie 1 maja 2014 r.

Zgodnie z art. 507 tej ustawy:

Z dniem wejścia w życie ustawy udzielone na podstawie dotychczasowych przepisów zezwolenia:

1) na zamieszkanie na czas oznaczony - stają się zezwoleniami na pobyt czasowy i zachowują ważność przez okres, na który zostały wydane;

2) na osiedlenie - stają się zezwoleniami na pobyt stały.

Zezwolenia na osiedlenie się udzielone przed 1 maja 2014 r. i ważne w dniu wejścia w życie nowej ustawy o cudzoziemcach zostały z mocy prawa przekształcone w zezwolenia na pobyt stały.

Jak wynika z powyższego, zezwolenie na osiedlenie się umożliwiało cudzoziemcowi bezterminowy pobyt na terytorium Polski.

W związku z powyższym, nabycie przez Pana spadku po ojcu podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, bowiem w dacie śmierci spadkodawcy miał Pan miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn przewidziano jednak zwolnienie z przedmiotowego opodatkowania dla członków najbliższej rodziny spadkodawcy. Aby z tego zwolnienia skorzystać spadkobiercy spełnić muszą warunek określony w art. 4 ust. 4 przedmiotowej ustawy, pod warunkiem spełnienia wymogów, które przepis ten przewiduje, a więc pod warunkiem złożenia zgłoszenia o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych na formularzu SD-Z2 właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.).

Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja jest zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.