Interpretacja indywidualna z dnia 12 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.666.2025.2.MAP

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 sierpnia 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania wynagrodzenia z tytułu kontraktu realizowanego we Francji. Uzupełniła go Pani - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 9 października 2025 r. (wpływ 9 października 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Pani … (dalej jako: „Wnioskodawczyni”) jest obywatelką Polski i polską rezydentką podatkową. Z zawodu jest aktorką i działalność w tym zakresie jest Jej głównym źródłem przychodów. Wnioskodawczyni uzyskuje przychody w ramach wykonywania jednoosobowej działalności gospodarczej, zarejestrowanej w Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej pod nazwą „…”. Przeważającą działalnością gospodarczą wskazaną przez Wnioskodawczynię i faktycznie przez Nią wykonywaną jest (zgodnie z klasyfikacją PKD 2007): 90.01.Z - Działalność związana z wystawianiem przedstawień artystycznych. Działalność ta jest prowadzona od lutego 2023 r.

Od urodzenia Wnioskodawczyni mieszka w Polsce (gdzie również od pokoleń mieszka Jej rodzina, a obecnie także mąż), tutaj uczęszczała do szkół, wykonywała swoje pierwsze zlecenia oraz prowadzi zarejestrowaną działalność gospodarczą (o czym mowa powyżej). W Polsce Wnioskodawczyni posiada podstawową sieć kontaktów towarzyskich, branżowych i biznesowych. Traktuje Polskę jako miejsce swojego stałego pobytu. W każdym z lat podatkowych wykonywania przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej w Polsce (tj., w latach: 2023, 2024 oraz 2025), przebywała/będzie przebywać w Polsce przez okres dłuższy niż 183 dni.

Jako aktorka filmowa i serialowa Wnioskodawczyni podejmuje zlecenia zarówno na polskich, jak i na zagranicznych kontraktach. W 2023 r. pracowała nad rolą w serialu kręconym we Francji. W latach: 2022 - 2025, kilkukrotnie realizowała zlecenia w Wielkiej Brytanii (w marcu 2025 r. zakończyła się realizacja zlecenia na terytorium Szkocji). Aktualnie, Wnioskodawczyni wykonuje zlecenie we Francji. Dodatkowo, zarówno w poprzednich latach, jak i w roku bieżącym, uzyskiwała/będzie uzyskiwać, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, przychody związane z wykonywaniem zleceń w Polsce.

Działalność wykonywana przez Wnioskodawczynię w ramach ww. zleceń każdorazowo mieściła się/mieści się w grupowaniu: PKWiU 90.01.10.0 - Usługi artystów wykonawców.

Ponadto, Wnioskodawczyni informuje, że:

a)nie opłacała i nie opłaca podatku w formie karty podatkowej na zasadach określonych w rozdziale 3 ustawy o Ryczałcie;

b)nie korzystała i nie korzysta na podstawie odrębnych przepisów, z okresowego zwolnienia od podatku dochodowego;

c)nie osiągała i nie osiąga przychodów z działalności, o której mowa w art. 8 ust. 1 pkt 3 i pkt 4 ustawy o Ryczałcie;

d)ani w 2025 r., ani w latach poprzedzających, nie podjęła wykonywania działalności po zmianie działalności wykonywanej:

·samodzielnie na działalność prowadzoną w formie spółki z małżonkiem,

·w formie spółki z małżonkiem na działalność prowadzoną samodzielnie przez jednego lub każdego z małżonków,

·samodzielnie przez małżonka na działalność prowadzoną samodzielnie przez drugiego małżonka;

e)ani w 2025 r., ani w latach poprzedzających, nie uzyskała w ramach prowadzonej działalności przychodów ze sprzedaży towarów handlowych lub wyrobów lub ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy;

f)działalność Wnioskodawczyni nie mieści się w definicji tzw. wolnego zawodu, zawartej w art. 4 ust. 1 pkt 11 ustawy o Ryczałcie;

g)przychody z prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej w żadnym z lat podatkowych nie przekroczyły oraz nie przekroczą w 2025 r. - kwoty równowartości kwoty 2 000 000 euro,

h)Wnioskodawczyni nie prowadziła i nie prowadzi działalności w formie spółki cywilnej osób fizycznych, spółki cywilnej osób fizycznych, przedsiębiorstwa w spadku lub spółki jawnej osób fizycznych.

Wnioskodawczyni nie posiada na terytorium Francji zakładu w rozumieniu art. 5 UPO Polska-Francja, ani też stałej placówki położonej we Francji.

Podatek z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu Usług artystów wykonawców (PKWiU 90.01.10.0) za lata 2023 i 2024 rozliczała, jak również aktualnie rozlicza w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, zgodnie z art. 2 ust. 1 i nast. ustawy o Ryczałcie. Wnioskodawczyni złożyła oświadczenie o wyborze opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy o Ryczałcie i we wskazanym w nim terminie (oświadczenie o wyborze formy opodatkowania Wnioskodawczyni złożyła zakładając działalność gospodarczą).

Przedmiotem wniosku jest zagadnienie dotyczące sposobu rozliczenia, w ramach zeznania podatkowego za 2025 r., jakie zostanie złożone przez Wnioskodawczynię po zakończaniu tego roku, wynagrodzenia, które uzyska z tytułu kontraktu realizowanego w 2025 r. we Francji.

Przedmiotowy kontakt (dalej: „Kontrakt”) realizowany był przez Wnioskodawczynię na terytorium Francji w okresie od marca do lipca 2025 r. Zgodnie z postanowieniami Kontraktu, usługi świadczone przez Wnioskodawczynię, zdefiniowane w komparycji Kontraktu jako: „…” (w angielskojęzycznym oryginale Kontraktu: …  dotyczą odtworzenia przez Nią roli w filmie wskazanym w Kontrakcie, w tym wykonania czynności zwyczajowo towarzyszących odtworzeniu roli w filmie, takich jak: usługi preprodukcyjne (w tym próby/charakteryzacja/spotkania preprodukcyjne) oraz usługi postprodukcyjne (w tym dubbing/pętlowanie/nagrania głosowe).

Uzgodniono, że z tytułu wykonywania Kontraktu, Wnioskodawczyni ma otrzymać wynagrodzenie („Wynagrodzenie”) ustalone i wypłacane zgodnie z warunkami Kontraktu, tj. w trzech ratach płatnych w trakcie 2025 r.:

·pierwsza rata - po podpisaniu umowy (płatność ta miała miejsce w maju 2025 r.);

·druga rata - przed ostatnim dniem na planie (płatność ta miała miejsce na początku lipca 2025 r.);

·trzecia rata - do dnia 31 lipca 2025 r.

Płatności są dokonywane na rachunek Wnioskodawczyni w polskim banku (na rachunek ten wpłynęły już dwie pierwsze raty).

Przed dokonaniem wypłat, francuski kontrahent Wnioskodawczyni (dalej: „Kontrahent”) dokonał klasyfikacji Wynagrodzeń, a zgodnie z prawem francuskim uznając je za dochód, o którym mowa w art. 17 UPO Polska-Francja oraz pobrał od kwoty Wynagrodzenia podatek u źródła z zastosowaniem 15% stawki tego podatku. Należny podatek został obliczony od podstawy stanowiącej 90% kwoty Wynagrodzenia.

Zatem francuski Kontrahent uznał, że pomimo prowadzenia przez Wnioskodawczynię zarejestrowanej działalności gospodarczej w Polsce, obejmującej wykonywanie działalności aktorskiej (Działalność związana z wystawianiem przedstawień artystycznych), przychód uzyskany przez Nią z tytułu Wynagrodzenia za zlecenie realizowane na terenie Francji podlega tam opodatkowaniu.

Wnioskodawczyni zakłada, że Kontrahent kierował się przy tym treścią art. 3 ust. 2 UPO Polska-Francja, który wskazuje, że „Przy stosowaniu umowy przez Umawiające się Państwo, jeżeli z jej treści nie wynika inaczej, każde inaczej niezdefiniowane określenie ma takie znaczenie, jakie przyjmuje się według prawa danego Państwa w zakresie podatków, które są przedmiotem niniejszej umowy”.

Z kolei w treści Kontraktu wskazano, że został on zakwalifikowany pod prawem francuskim jako umowa o zatrudnienie zawarta przez Kontrahenta z firmą Wnioskodawczyni w zakresie świadczonych przez Nią usług (w oryginalnej angielskojęzycznej wersji Kontraktu: … .

Wnioskodawczyni nie wchodziła i nie zamierza wchodzić w spór z francuskim Kontrahentem lub francuskim organem podatkowym odnośnie do zastosowanej formy opodatkowania. Celem Wnioskodawczyni jest natomiast dokonanie rozliczenia podatkowego w Polsce w sposób, który będzie uwzględniać fakt świadczenia przez Nią przedmiotowych usług w ramach prowadzonej w Polsce w tym zakresie działalności gospodarczej (PKD 2007: 90.01.Z - „Działalność związana z wystawianiem przedstawień artystycznych”), jak również zapobiegnie podwójnemu opodatkowaniu Wynagrodzenia (we Francji i w Polsce), zgodnie z postanowieniami UPO Polska-Francja.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni doprecyzowała, że Jej działalność na terenie Francji nie była wykonywana w ramach programu wymiany kulturalnej uzgodnionego między rządami Polski i Francji. W okresie realizacji zlecenia we Francji, Wnioskodawczyni nie zatrudniała pracowników, którzy pracowali dla Niej na terytorium Francji. Wnioskodawczyni nie dysponowała na terenie Francji przestrzenią biurową, która służyła do prowadzenia przez Nią działalności gospodarczej.

Pytania

1.Czy Wnioskodawczyni postąpi prawidłowo dokonując rozliczenia podatkowego za 2025 r. z uwzględnieniem metody o unikaniu podwójnego opodatkowania wskazanej w art. 23 ust. 1 lit. b) UPO Polska-Francja (metoda proporcjonalnego odliczenia)?

2.Czy Wnioskodawczyni będzie uprawniona do zastosowania w związku z uzyskaniem w 2025 r. przychodu (Wynagrodzenia) z tytułu usług świadczonych na podstawie Kontraktu, art. 27 ust. 9 ustawy o PIT w związku z art. 12 ust. 12 ustawy o Ryczałcie oraz art. 27g ustawy o PIT w związku z art. 13a ustawy o Ryczałcie?

Pani stanowisko w sprawie

Wnioskodawczyni uważa, że będzie uprawniona do dokonania rozliczenia podatkowego za 2025 r. z uwzględnieniem metody o unikaniu podwójnego opodatkowania, o której mowa w art. 23 ust. 1 lit. b) Umowymiędzy Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (dalej: „UPO Polska-Francja”) - metoda proporcjonalnego odliczenia.

Wnioskodawczyni będzie także uprawniona do zastosowania, względem przychodu z tytułu Wynagrodzenia, art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawy o PIT”) w związku z art. 12 ust. 12 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (dalej: „ustawy o Ryczałcie”), jak również art. 27g ustawy o PIT w związku z art. 13a ustawy o Ryczałcie.

Oznacza to uprawnienie do odliczenia od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów (tj. dochodów z tytułu działalności wykonywanej poza Polską lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza Polską oraz dochodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Polski):

·kwoty równej podatkowi dochodowemu zapłaconemu we Francji, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany we Francji oraz dodatkowo

·kwoty stanowiącej różnicę między podatkiem obliczonym zgodnie z art. 27 ust. 9 ustawy o PIT a kwotą podatku obliczonego od przychodów z działalności gospodarczej (art. 14 ustawy o PIT), przy zastosowaniu do tych dochodów zasad określonych w art. 27 ust. 8 ustawy o PIT - z zastrzeżeniem, że odliczenie to (ulga abolicyjna) nie może przekroczyć kwoty 1 360 zł.

Odliczenie to zostanie dokonane w ramach zeznania rocznego PIT-28 za 2025 r.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawczyni:

I.

Artykuł 1 pkt 1 ustawy o Ryczałcie wskazuje, że ustawa ta reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.

Pozarolnicza działalność gospodarcza została zdefiniowana w art. 4 ust. 1 pkt 12 ustawy o Ryczałcie, jako pozarolnicza działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o PIT. Ustawa o PIT definiuje to pojęcie w art. 5a pkt 6, wskazując, że pozarolnicza działalność gospodarcza oznacza działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Natomiast zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o Ryczałcie, pod pojęciem „działalności usługowej”, należy rozumieć pozarolniczą działalność gospodarczą, której przedmiotem są czynności zaliczone do usług zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. poz. 1676, z 2017 r. poz. 2453, z 2018 r. poz. 2440, z 2019 r. poz. 2554 oraz z 2020 r. poz. 556), z zastrzeżeniem pkt 2 i 3.

Z art. 2 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy wynika, że osoby fizyczne osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o Ryczałcie, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają w szczególności przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o PIT, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych, spółki cywilnej osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku lub spółki jawnej osób fizycznych (łącznie jako: „spółka”).

Dodatkowo, u osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą, możliwość opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzależniona jest od niewystąpienia przesłanek negatywnych określonych w art. 8 ustawy o Ryczałcie. Zgodnie z ust. 1 tego artykułu, opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 1b, nie stosuje się do podatników:

1)opłacających podatek w formie karty podatkowej na zasadach określonych w rozdziale 3;

2)korzystających, na podstawie odrębnych przepisów, z okresowego zwolnienia od podatku dochodowego;

3)osiągających w całości lub w części przychody z tytułu:

a)prowadzenia aptek,

c)działalności w zakresie kupna i sprzedaży wartości dewizowych,

f)działalności w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych;

4)wytwarzających wyroby opodatkowane podatkiem akcyzowym, na podstawie odrębnych przepisów, z wyjątkiem wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii;

5)podejmujących wykonywanie działalności w roku podatkowym po zmianie działalności wykonywanej:

a)samodzielnie na działalność prowadzoną w formie spółki z małżonkiem,

b)w formie spółki z małżonkiem na działalność prowadzoną samodzielnie przez jednego lub każdego z małżonków,

c)samodzielnie przez małżonka na działalność prowadzoną samodzielnie przez drugiego małżonka

- jeżeli małżonek lub małżonkowie przed zmianą opłacali z tytułu prowadzenia tej działalności podatek dochodowy na ogólnych zasadach.

Artykuł 9 ust. 1 ustawy o Ryczałcie wskazuje, że sporządzone na piśmie oświadczenie o wyborze opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika […], do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego.

Na podstawie ust. 1b, dokonany wybór formy opodatkowania, o którym mowa w ust. 1, dotyczy również lat następnych, chyba że w kolejnych latach podatnik w terminie określonym w ust. 1 złoży oświadczenie w formie pisemnej właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego o rezygnacji z tej formy opodatkowania albo w terminie określonym w art. 29 ust. 1 złoży pisemny wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej albo oświadczenie o wyborze opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c ustawy o PIT, w terminie określonym w art. 9a ust. 2 tej ustawy.

Artykuł 12 ustawy o Ryczałcie definiuje stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. W szczególności, z art. 12 ust. 1 pkt 2 lit. y) wynika, że w przypadku przychodów ze świadczenia usług kulturalnych i rozrywkowych (PKWiU dział 90), stawka ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych wynosi 15%.

Należy przy tym zaznaczyć, że możliwość opłacania podatku w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych oraz wysokość stawki ryczałtu od przychodów uzyskanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, zależy wyłącznie od faktycznego rodzaju świadczonych w ramach tej działalności usług.

II.

Odnosząc zatem powyższe przepisy do okoliczności zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku, wskazać należy, że skoro - jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego - nie zaistniały przesłanki negatywne (określone w art. 8 ust. 1 ustawy o Ryczałcie) wykluczające możliwość zastosowania przez Wnioskodawczynię opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, to przychody osiągane przez Wnioskodawczynię w ramach działalności gospodarczej z tytułu świadczenia usług mieszczących się w zakresie grupowania PKWiU 90.01.10.0 – „Usługi artystów wykonawców” – mogą być opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 lit. y) ustawy o Ryczałcie, tj. z zastosowaniem stawki ryczałtu od przychodów wynoszącej 15%.

III.

Jednocześnie, jak stanowi art. 12 ust. 12 ustawy o Ryczałcie, przepisy art. 27 ust. 8-9a ustawy o PIT stosuje się odpowiednio. Natomiast art. 13a ustawy o Ryczałcie wskazuje, że do ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio art. 27g ustawy o PIT. Biorąc pod uwagę powyższe regulacje, należy przeanalizować przepisy ustawy o PIT w podanym zakresie.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o PIT, osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ustawy o PIT, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Cytowany przepis art. 3 ust. 1a wymienia dwie przesłanki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Warunki te są rozdzielone spójnikiem „lub” oznaczającym alternatywę łączną (nierozłączną), co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z przedmiotowych przesłanek, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie - podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów.

Kryterium przebywania w Polsce dłużej niż 183 dni w roku podatkowym jest jasne i nie budzi wątpliwości – jeżeli pobyt podatnika przekroczy 183 dni w roku podatkowych (kalendarzowym), to zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy o PIT będzie podlegać w Polsce opodatkowaniu od całości swoich dochodów (przychodów). Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, w 2025 r. Wnioskodawczyni będzie przebywać w Polsce ponad 183 dni, a zatem przesłanka ta zostanie spełniona.

Odrębną kwestią jest rozstrzygnięcie, czy dana osoba ma na terytorium Polski centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przepisy ustawy o PIT nie dostarczają konkretnych wskazówek, jak sformułowanie to należy rozumieć. Pomocne w tym zakresie są natomiast Objaśnienia podatkowe z 29 kwietnia 2021 r. „Rezydencja podatkowa oraz zakres obowiązku podatkowego osób fizycznych w Polsce” („Objaśnienia”), a także stanowiska prezentowane w indywidualnych interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe i wyrokach sądów administracyjnych.

Z analizy tych źródeł wynika, że istnienie w Polsce ośrodka interesów życiowych oznacza posiadanie ścisłych powiązań osobistych lub gospodarczych z Polską. Przy czym każda z tych przesłanek podlega samodzielnej ocenie, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że podatnik posiada ośrodek interesów życiowych w Polsce. Przy ocenie przesłanki posiadania centrum interesów osobistych należy wziąć pod uwagę przede wszystkim takie czynniki, jak: to gdzie znajduje się ognisko domowe, gdzie zlokalizowane są powiązania rodzinne i towarzyskie, aktywność społeczna, polityczna, kulturalna, obywatelska, miejsce uprawiania hobby. Z kolei przy ustalaniu centrum interesów gospodarczych należy uwzględnić w szczególności miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, źródła dochodów, miejsca posiadanych inwestycji, zaciągniętych kredytów, itp.

Odnosząc się do tego zagadnienia, Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 14 czerwca 2022 r. sygn. akt II FSK 2692/19 wyjaśnił, że: „Dokonując oceny, w którym z państw znajduje się centrum interesów osobistych i gospodarczych osoby fizycznej, należy wziąć pod uwagę przede wszystkim związki osobiste i ekonomiczne osoby fizycznej z danym państwem, wśród których istotne są więzi rodzinne, towarzyskie, zatrudnienie, działalność polityczna, kulturalna i wszelka inna działalność, miejsce wykonywania działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, zaciągnięte kredyty, konta bankowe, a także miejsce, z którego osoba zarządza swoim mieniem, itd.”

W ocenie Wnioskodawczyni, analiza powyższych przesłanek prowadzi do wniosku, że to Polska jest krajem, w którym Wnioskodawczyni posiada ośrodek interesów życiowych, Konstatacji tej nie zmienia czasowe wykonywanie przez Wnioskodawczynię zleceń w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w innych krajach, gdyż okoliczność ta jest elementem prowadzonej w Polsce działalności gospodarczej wynikającym ze specyfiki tej działalności ma charakter wtórny, a także drugorzędny wobec pozostałych czynników wskazujących na Polskę, jako centrum interesów osobistych i gospodarczych Wnioskodawczyni, co wyjaśniono w opisie zdarzenia przyszłego.

IV.

Zgodnie z art. 4a ustawy o PIT, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b ustawy o PIT stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. W odniesieniu do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego zastosowanie znajdą więc uregulowania UPO Polska-Francja, zmodyfikowanej przez Konwencję MLI.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 UPO Polska-Francja, określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam obowiązkowi podatkowemu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne podobne znamiona, nie włączając jednak osób, które podlegają opodatkowaniu w tym Państwie tylko w zakresie dochodu, jaki osiągają ze źródeł położonych w wyżej wymienionym Państwie albo z tytułu majątku, jaki posiadają w tym Państwie.

Na podstawie art. 4 ust. 2 UPO Polska-Francja, jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas stosuje się następujące zasady:

a)osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania. Jeżeli ma ona stale miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);

b)jeżeli nie można ustalić, w którym Umawiającym się Państwie osoba ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Umawiających się Państw, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym zwykle przebywa;

c)jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obydwu Umawiających się Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, wówczas będzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, którego jest obywatelem;

d)jeśli sytuacji tej osoby nie można uregulować zgodnie z postanowieniami liter a), b) i c), właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną zagadnienie w drodze wzajemnego porozumienia.

Powyższe zasady stosuje s ę zgodnie z kolejnością, czyli jeśli można ustalić miejsce zamieszkania na podstawie lit a), nie należy prowadzić dalszej weryfikacji,

Z uwagi na fakt przebywania w Polsce przez okres przekraczający w trakcie roku 183 dni oraz na sytuację życiową Wnioskodawczyni, tj. posiadanie w Polsce centrum interesów osobistych (rodzina, znajomi) i centrum interesów gospodarczych (prowadzenie działalności gospodarczej, sieć kontaktów zawodowych i branżowych), Wnioskodawczyni posiada miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Dlatego też należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

V.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, przed dokonaniem wypłat z tytułu Wynagrodzenia, francuski Kontrahent dokonał klasyfikacji Wynagrodzenia należnego Wnioskodawczyni zgodnie z prawem francuskim oraz pobrał podatek u źródła z zastosowaniem 15% stawki tego podatku, obliczony od podstawy stanowiącej 90% kwoty Wynagrodzenia. Wskazuje to, że Kontrahent – a za nim francuskie organy podatkowe - uznały, że pomimo powadzenia przez Wnioskodawczynię zarejestrowanej działalności gospodarczej w Polsce, która w głównej mierze obejmuje wykonywanie działalności aktorskiej (Działalność związana z wystawianiem przedstawień artystycznych), przychód uzyskany z tytułu Wynagrodzenia za zlecenie zrealizowane we Francji podlega tam opodatkowaniu, zgodnie z art. 17 ust. 1 UPO Polska-Francja. Przepis ten stanowi, że bez względu na postanowienia artykułów 14 i 15, dochody zawodowych artystów, jak na przykład artystów scenicznych, filmowych, radiowych oraz telewizyjnych, jak też muzyków i sportowców z osobiście wykonywanej w tym charakterze działalności, podlegają opodatkowaniu w tym z Umawiających się Państw, w którym wykonują oni te czynności. W związku z tym, Wynagrodzenie uzyskane przez Wnioskodawczynię we Francji zostało tam opodatkowane (z zastosowaniem 15% stawki podatku u źródła).

Jak wyjaśniono, Wnioskodawczyni nie wchodziła i nie zamierza wchodzić w spór z francuskim organem podatkowym. Natomiast w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu Wynagrodzenia (we Francji i w Polsce), w ramach rozliczenia rocznego za 2025 r. Wnioskodawczyni zamierza zastosować metodę zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu wynikającą z art. 23 UPO Polska-Francja.

VI.

No podstawie art. 23 ust. 1 UPO Polska-Francja, w przypadku Polski, podwójnego opodatkowania unika się w następujący sposób:

a)jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga przychody lub posiada majątek, które stosownie do postanowień UPO Polska-Francja podlegają opodatkowaniu we Francji, wówczas Polska - z zastrzeżeniem postanowień punktu b), wyłączy te przychody albo ten majątek spod opodatkowania, może jednak przy ustalaniu podatku od pozostałego dochodu albo pozostałego majątku tej osoby zastosować stawkę podatkową, która zostałaby zastosowana, gdyby te przychody albo ten majątek nie zostały wyłączone spod opodatkowania.

b)jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga przychody, które zgodnie z postanowieniami artykułów 10, 12, 14, 16 i 17 podlegają opodatkowaniu we Francji, wówczas Polska zaliczy na poczet podatku należnego od dochodu tej osoby kwotę, która odpowiada podatkowi zapłaconemu we Francji. Podlegająca zaliczeniu kwota nie może jednak przekraczać części podatku obliczonego przed zaliczeniem, która przypada na przychody osiągane we Francji.

Jak wynika z przywołanych przepisów, podstawową zasadą obowiązującą w ramach UPO Polska-Francja w zakresie unikania podwójnego opodatkowania, jest metoda wyłączenia z progresją wskazana pod lit. a) powyżej. Natomiast wyjątkowo, do przychodów, które zgodnie z postanowieniami artykułów 10, 12, 14, 16 i 17 podlegają opodatkowaniu we Francji, stosuje się metodę proporcjonalnego odliczenia wskazaną pod lit. b) powyżej.

Z kolei pojęcie „przychodów, które zgodnie z postanowieniami artykułów 10, 12, 14, 16 i 17 podlegają opodatkowaniu we Francji”, należy rozumieć z uwzględnieniem art. 3 ust. 2 UPO Polska-Francja, a zatem wedle zasady, że jeżeli z treści tej umowy nie wynika inaczej, każde inaczej niezdefiniowane określenie ma takie znaczenie, jakie przyjmuje się według prawa danego Państwa (tu: Francja) w zakresie podatków, które są przedmiotem umowy. Zważywszy, że według prawa francuskiego, przychód Wnioskodawczyni w postaci Wynagrodzenia za wykonywanie Kontraktu zakwalifikowany został jako dochód, o którym mowa w art. 17 UPO Polska-Francja, właściwe jest zastosowanie względem tego przychodu metody proporcjonalnego odliczenia opisanej w art. 23 ust. 1 lit. b) UPO Polska-Francja.

Podsumowując, ze względu na fakt zakwalifikowania Wynagrodzenia, pod prawem francuskim, do dochodów objętych art. 17 ust. 1 UPO Polska-Francja, uniknięcie podwójnego opodatkowania Wynagrodzenia nastąpi poprzez zastosowanie metody opisanej w art. 23 ust. 1 lit. b) tej umowy (metoda proporcjonalnego odliczenia). Zastosowanie metody proporcjonalnego odliczenia oznacza, że Polska zaliczy na poczet podatku należnego od dochodu Wnioskodawczyni kwotę, która odpowiada podatkowi zapłaconemu we Francji (maksymalnie do wysokości tej części podatku obliczonego przed zaliczeniem, która przypada na dochody uzyskane we Francji).

VII.

W świetle art. 12 ust. 12 ustawy o Ryczałcie, przepisy art. 27 ust. 8-9a ustawy o PIT stosuje się odpowiednio. Ponadto, zgodnie z art. 13a ustawy o Ryczałcie, do ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio art. 27g ustawy o PIT.

Przepis art. 27 ust. 8 ustawy o PIT dotyczy sytuacji, w której podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o PIT, oprócz dochodów podlegających opodatkowaniu zgodnie z ust. 1, osiągał również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

Z kolei w myśl art. 27 ust. 9 ustawy o PIT, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1 tej ustawy, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8 lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym.

Zgodnie z metodą wskazaną w art. 27 ust. 9 ustawy o PIT, podatnik, który osiąga dochody z zagranicy, jest zobowiązany do wykazania w swoim zeznaniu podatkowym łącznych dochodów (zarówno krajowych, jak i zagranicznych), a od podatku (obliczonego według skali podatkowej wskazanej w art. 27 ust. 1 ustawy o PIT lub obliczonego zgodnie z art. 12 ustawy o Ryczałcie – w przypadku odpowiedniego zastosowania tego przepisu na podstawie art. 12 ust. 12 ustawy o Ryczałcie) odlicza podatek zapłacony za granicą. Odliczenie to możliwe jest tylko do wysokości podatku przypadającego proporcjonalnie na dochód uzyskany w obcym państwie.

Zgodnie z przepisem art. 27 ust. 9a ustawy o PIT, metodologię tę stosuje się odpowiednio w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1, uzyskującego wyłącznie dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które nie są zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub z państwem, w którym dochody są osiągane Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Zarazem, art. 27g ustawy o PIT (do którego referuje art. 13a ustawy o Ryczałcie) przewiduje możliwość zastosowania tzw. ulgi abolicyjnej. Z ust. 1 tego przepisu wynika, że podatnik podlegający obowiązkowi podatkowemu określonemu w art. 3 ust. 1, rozliczający na zasadach określonych w art. 27 ust. 9 albo 9a ustawy o PIT, uzyskane w roku podatkowym poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dochody:

1)ze źródeł, o których mowa w art. 12 ust. 1, art. 13, art. 14, lub

2)z praw majątkowych w zakresie praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, z wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, oświatowej i publicystycznej, z wyjątkiem dochodów (przychodów) uzyskanych z tytułu korzystania z tych praw lub rozporządzania nimi

- ma prawo odliczyć od podatku dochodowego, obliczonego zgodnie z art. 27 ustawy o PIT, kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2.

Z kolei ust. 2 stanowi, że odliczeniu podlega kwota stanowiąca różnicę między podatkiem obliczonym zgodnie z art. 27 ust. 9 albo 9a a kwotą podatku obliczonego od dochodów ze źródeł, o których mowa w ust. 1, przy zastosowaniu do tych dochodów zasad określonych w art. 27 ust. 8. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć kwoty 1 360 zł.

Wobec powyższego, z uwagi na rozciągnięcie obowiązywania rozwiązań w zakresie unikania podwójnego opodatkowania w podatku dochodowym z przepisów ustawy o PIT na przepisy ustawy o Ryczałcie, Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że będzie mieć prawo do zastosowania art. 27 ust. 9 ustawy o PIT w związku z art. 12 ust. 12 ustawy o Ryczałcie, a także do zastosowania ulgi abolicyjnej na podstawie art. 27g ustawy o PIT w związku z art. 13a ustawy o Ryczałcie.

Oznacza to, że Wnioskodawczyni będzie mieć prawo do odliczenia podatku pobranego w trakcie 2025 r. i zapłaconego we Francji od podatku należnego za 2025 r. w Polsce w ten sposób, że w ramach zeznania rocznego PIT-28 za 2025 r.:

• w pozycji „Podatek zapłacony za granicą - zgodnie z art. 27 ust. 9 i 9a ustawy o podatku dochodowym w związku z art. 12 ust. 12 ustawy”, Wnioskodawczyni wykaże kwotę podatku zapłaconego we Francji, w wysokości nieprzekraczającej tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypadana dochód uzyskany we Francji;
• kwotę odliczenia z tytułu ulgi abolicyjnej (nie wyższą, niż 1 360 zł) Wnioskodawczyni wykaże w załączniku PIT/O, w części C zawierającej odliczenia od podatku, w pozycji „Ulga abolicyjna (art. 27g ustawy)”;
• wykazaną w załączniku PIT/O kwotę ulgi abolicyjnej Wnioskodawczyni przeniesie do zeznania PlT-28, do pozycji „Odliczenia - wykazane w części C załącznika PIT/O”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z postanowieniami art. 1 pkt 1 ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 843):

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 12 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Z kolei, zgodnie z treścią art. 5b ust. 1 tej ustawy:

Stosownie do art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

W myśl art. 6 ust. 4 pkt 1 i 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne przewiduje również wyłączenia z tej formy opodatkowania.

Zgodnie z ww. art. 8 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

W myśl art. 8 ust. 2 ww. ustawy:

Jednocześnie należy wskazać, że warunkiem skorzystania ze zryczałtowanej formy opodatkowania jest złożenie oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r. poz. 1676 ze zm.), pod pojęciem usług rozumie:

• wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarczych prowadzących działalność o charakterze produkcyjnym, nietworzące bezpośrednio nowych dóbr materialnych - usługi na rzecz produkcji;
• wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarki narodowej oraz na rzecz ludności, przeznaczone dla celów konsumpcji indywidualnej, zbiorowej i ogólnospołecznej.

Pojęcie usług nie obejmuje czynności związanych z wytwarzaniem wyrobów (włączając półfabrykaty). Zauważyć należy, że wysokość stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, uzyskanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, zależy wyłącznie od faktycznego rodzaju świadczonych w ramach tej działalności usług. Wobec tego, dla zastosowania właściwej stawki ryczałtu do przychodów uzyskanych z prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej konieczne jest każdorazowe przypisanie rodzaju wykonywanych czynności do określonego grupowania PKWiU.

Zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, każdą usługę należy zaliczyć do odpowiedniego grupowania, zgodnie z jej charakterem, niezależnie od symbolu, pod którym został zakwalifikowany wykonujący usługę podmiot gospodarczy w Krajowym Rejestrze Urzędowym Podmiotów Gospodarki Narodowej.

Stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych zostały określone w art. 12 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 lit. y) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Dla przychodów ze świadczenia usług kulturalnych i rozrywkowych (PKWiU dział 90) ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne przewiduje szczególną stawkę ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych – 15%, wynikającą z art. 12 ust. 1 pkt 2 lit. y).

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że prowadzi Pani działalność gospodarczą w zakresie wystawiania przedstawień artystycznych. Wskazała Pani, że ww. usługi mieszczą się w grupowaniu PKWiU 90.01.10.0 „Usługi artystów wykonawców”.

Wskazała Pani, że w 2025 r. otrzymała Pani wynagrodzenie płatne w trzech ratach, z tytułu kontraktu realizowanego we Francji po uprzednim pomniejszeniu przez francuskiego kontrahenta o podatek „u źródła” w wysokości 15%. Chciałaby Pani dokonać odliczenia w całości tego podatku „u źródła” od kwoty zryczałtowanego podatku od przychodów ewidencjonowanych należnego w Polsce za 2025 r. 

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Zgodnie z art. 4a ww. ustawy:

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy, czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że uzyskała Pani dochody z tytułu kontraktu realizowanego we Francji. Mając na uwadze powyższe w przedmiotowej sprawie należy się odnieść do postanowień Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1977 r. Nr 1 poz. 5, dalej „umowa polsko – francuska”) zmodyfikowanej przez Konwencję wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, podpisaną przez Polskę oraz przez Francję 7 czerwca 2017 r. (Dz. U. z 2019 r. poz. 252; dalej „Konwencja MLI”).

Stosownie do treści art. 5 ust. 1 umowy polsko – francuskiej:

W myśl art. 7 ust. 1 umowy polsko – francuskiej:

Zauważam, że zgodnie z treścią art. 5a pkt 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

We wniosku wskazała Pani, że nie posiada na terytorium Francji zakładu w rozumieniu art. 5 umowy polsko – francuskiej ani też stałej placówki położonej we Francji.

Stosownie do art. 17 ust. 1 umowy polsko – francuskiej:

Jak wynika z art. 17 ust. 2 tej Umowy:

W świetle art. 17 ust. 3 Umowy:

Zatem z powołanych powyżej przepisów wynika, że skoro - jaka sama Pani wskazała - Pani działalność na terenie Francji nie była wykonywana w ramach programu wymiany kulturalnej uzgodnionego między rządami Polski i Francji, to dochód uzyskany z tytułu działalności osobiście wykonywanej przez artystę scenicznego podlega opodatkowaniu w Państwie źródła i w Państwie zamieszkania.

Jednocześnie, w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu tego dochodu w Polsce (w państwie zamieszkania), należy zastosować określoną w Umowie metodę unikania podwójnego opodatkowania.

W takiej sytuacji należy zastosować metodę unikania podwójnego opodatkowania wynikającą z umowy polsko-francuskiej.

Na podstawie art. 23 ust. 1 umowy polsko-francuskiej, podwójnego opodatkowania unika się w następujący sposób:

Wobec powyższego, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania może być opodatkowany we Francji, to Polska zwolni taki dochód z opodatkowania, ale może przy obliczaniu podatku od pozostałej części dochodu lub majątku takiej osoby stosować stopę podatkową, która byłaby zastosowana w razie, gdyby zwolniona część dochodu lub majątku nie podlegała takiemu zwolnieniu.

W myśl art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W konsekwencji do dochodów uzyskanych przez Panią w 2025 r. z tytułu kontraktu realizowanego we Francji zastosowanie znajduje art. 23 ust. 1 pkt a) ww. umowy polsko - francuskiej, w związku z czym podlegają one rozliczeniu z zastosowaniem metody wyłączenia z progresją, o której mowa w art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Oznacza to, że dochody te powinny zostać uwzględnione na potrzeby ustalenia stopy procentowej mającej zastosowanie do dochodów podlegających opodatkowaniu w Polsce.

Zgodnie z art. 12 ust. 12 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Przechodząc do możliwości skorzystania przez Panią z ulgi abolicyjnej w odniesieniu do dochodów uzyskanych w 2025 r. z tytułu kontraktu realizowanego we Francji wyjaśnić należy, że zgodnie z art. 27g ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 27g ust. 2 ww. ustawy:

Natomiast w myśl art. 27g ust. 3 ustawy:

W myśl art. 27g ust. 4 ustawy:

Stosownie do art. 27g ust. 5 ustawy:

Z zacytowanych powyżej przepisów wynika, że prawo do odliczenia na podstawie art. 27g ustawy przysługuje w sytuacji, kiedy do dochodów uzyskanych za granicą ma zastosowanie metoda odliczenia proporcjonalnego, o której mowa w art. 27 ust. 9 albo 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wyjaśniono powyżej do dochodów, które uzyskała Pani w 2025 r. z tytułu kontraktu realizowanego we Francji miała zastosowanie metoda unikania podwójnego opodatkowania w postaci wyłączenia z progresją.

Zatem, skoro do uzyskiwanych przez Panią dochodów nie ma zastosowania metoda unikania podwójnego opodatkowania w postaci proporcjonalnego zaliczenia, tj. metoda wskazana w art. 27 ust. 9 lub 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to w odniesieniu do tych dochodów nie przysługuje Pani prawo skorzystania z ulgi abolicyjnej, o której mowa w art. 27g ustawy.

Tym samym, Pani stanowisko uznałem za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonałem wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzam postępowania dowodowego, lecz opieram się jedynie na zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy sprawy będącej przedmiotem zapytania. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy oraz przedstawionego stanowiska nie podlegały ocenie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.