Interpretacja indywidualna z dnia 13 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.902.2025.2.AJB
Transakcja wniesienia zespołu składników materialnych i niematerialnych związanych z działalnością Wnioskodawczyni do spółki stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, co skutkuje wyłączeniem tej transakcji spod opodatkowania VAT na mocy art. 6 pkt 1 ustawy.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
16 września 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania składników majątku podlegających wniesieniu do Spółki za zorganizowaną część przedsiębiorstwa i w konsekwencji uznania ww. transakcji za czynność niepodlegającą opodatkowaniupodatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. Uzupełniła go Pani pismem z 20 października 2025 r. (wpływ 20 października 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną, prowadzącą działalność gospodarczą pod firmą ..., która podlega (i na moment zaistnienia zdarzenia przyszłego opisanego w niniejszym wniosku będzie podlegać) w Rzeczypospolitej Polskiej obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych, bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy). Wnioskodawczyni jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Podstawowym przedmiotem działalności Wnioskodawczyni jest działalność gastronomiczna polegająca na prowadzeniu restauracji w mieście .... Restauracja jest prowadzona aktualnie pod adresem Wnioskodawczyni (stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej wpisane do CEIDG).
Wnioskodawczyni jest córką … – przedsiębiorcy, który prowadził działalność gospodarczą pod firmą ..., NIP: …, REGON: … (dalej „...”). Opisywany przedsiębiorca prowadził działalność gospodarczą od 3 listopada 1997 r. - zmarł 5 maja 2021 r. ... za życia nie ustanowił zarządu sukcesyjnego. Natomiast w dniu 2 lipca 2021 r. w formie aktu notarialnego rep. A nr … został ustanowiony zarząd sukcesyjny w protokole powołania zarządcy sukcesyjnego. Dnia 30 kwietnia 2025 r. natomiast Sąd Rejonowy ... sygn. akt … zostało wydane postanowienie w którym stwierdzono, że spadek nabyła na podstawie testamentu z dnia 20 lutego 2021 r. w całości Wnioskodawczyni z dobrodziejstwem inwentarza.
Postanowienie uprawomocniło się dnia 19.08.2025 r. – tym samym od tego dnia prowadzi w zasadzie dwa niezależne od siebie przedsiębiorstwa, które są rozdzielone w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni – działalności te bowiem nie będą się mieszać. W dniu uprawomocnienia się orzeczenia wygasł także zarząd sukcesyjny.
Wnioskodawczyni w celu oddzielenia działalności dotychczas prowadzonej przez ..., założyła rachunek bankowy, aby przychody i koszty związane z tą działalnością nie mieszały się z aktualnie prowadzoną działalnością gastronomiczną. Dodatkowo, Wnioskodawczyni odrębnie ewidencjonuje przychody i koszty dla działalności gastronomicznej (dotychczas prowadzonej) oraz działalności związanej z przedsiębiorstwem nabytym w spadku, aby móc wyodrębnić wyniki finansowe / podatkowe zarówno działalności gastronomicznej oraz transportowej i diagnostycznej.
W ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni będzie możliwe również przypisanie poszczególnych składników majątku, które dotyczą wyłącznie działalności transportowej i diagnostycznej.
Wnioskodawczyni jednak planując ograniczenie ryzyka gospodarczego i ekonomicznego związanego z symultanicznym prowadzeniem działalności gastronomicznej i transportowej oraz diagnostycznej, zamierza wyodrębnić z przedsiębiorstwa składniki majątkowe, zobowiązania i inne związane z działalnością transportową oraz diagnostyczną i wnieść to te składniki do Spółki … (KRS: …) (dalej „Spółka”).
Wyodrębnienie ma nastąpić w czasie umożliwiającym na dopełnienie formalności związanych z koniecznością wniesienia aportu, a także po uregulowaniu statusu prawnego m.in. w umowach z kontrahentami.
Spółka to osoba prawna z siedzibą w .... Spółka podlega (i na moment zaistnienia zdarzenia przyszłego opisanego w niniejszym wniosku będzie podlegać) w Rzeczypospolitej Polskiej obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych, bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy). Spółka ta jest też podatnikiem podatku od towarów i usług.
Wniesienie zespołu składników majątku do Spółki ma odbyć się poprzez podwyższenie kapitału zakładowego Spółki i pokrycie udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym zespołem składników materialnych i niematerialnych, a także zobowiązań składających się na ... – nabytych przez Wnioskodawczynię w ramach spadkobrania (z wyłączeniem niektórych nieruchomości – o czym w dalszej części).
Przedsiębiorstwo ..., które wchodzi w skład spadku prowadziło działalność gospodarczą w zakresie transportu pasażerskiego osób, prowadzenia stacji diagnostycznej (stacja kontroli pojazdów), a także wynajmu lokali.
W tym zakresie przedsiębiorstwo prowadziło działalność gospodarczą w oparciu o decyzję administracyjną Starosty …. - licencję nr … na wykonywanie krajowego transportu drogowego dla przewozu osób, wydaną na rzecz zmarłego – ….
Decyzja była wykonywana do końca obowiązywania zarządu sukcesyjnego, w związku ze złożeniem wniosku przez zarządcę sukcesyjnego w dniu 2.08.2021 r. o możliwość wykonywania decyzji.
Ponadto ... prowadziło działalność na podstawie wpisu do rejestru przedsiębiorców prowadzących stacje kontroli pojazdów.
Dodatkowo, ... prowadziło działalność w oparciu o zezwolenia na wykonywanie przewozów regularnych w krajowym transporcie drogowym, w zależności od tras na których przedsiębiorstwo świadczyło swoje usługi transportowe.
Co istotne, Wnioskodawczyni po uprawomocnieniu się postanowienia w dalszym ciągu kontynuuje prowadzenie działalności gospodarczej po przedsiębiorstwie ... w spadku, w tym w szczególności:
1.złożyła w ustawowym terminie odpowiednie wnioski w trybie z ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym (…) do właściwych organów administracji publicznej (Prezydenta Miasta …) o przepisanie zezwoleń na wykonanie przewozów regularnych w krajowym transporcie drogowym;
2.uzyskała we własnym zakresie zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego osób, w celu kontynuowania działalności nabytego w spadku przedsiębiorstwa;
3.uzyskała wpis do rejestru przedsiębiorców prowadzących stacje kontroli pojazdów.
Co istotne, na dzień sporządzenia wniosku również Spółka, w celu zapewnienia ciągłości działalności po ewentualnym przejęciu składników przedsiębiorstwa opisywanych w stanie faktycznym, jest uzyskanie na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego – decyzji administracyjnej, która umożliwi prowadzenie działalności transportowej w zakresie przewozu osób w sposób niezakłócony – wobec czego Spółka jest uprawniona do świadczenia usług w zakresie transportu osób. Dodatkowo Spółka uzyska również odpowiednie zezwolenia na wykonywanie przewozów regularnych (lub dokona ich przeniesienia, jeżeli pozwolą na to przepisy prawa administracyjnego).
Spółka ponadto zamierza uzyskać niezbędny wpis do rejestru przedsiębiorców prowadzących stacje kontroli pojazdów (SKP), w celu zapewnienia ciągłości prowadzonej działalności gospodarczej, w części dotyczącej diagnostyki pojazdów.
W tym zakresie Strony wskazują, że pomimo posiadania przez przedsiębiorstwo w spadku zezwolenia (licencji) na wykonywanie transportu osób (zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika osób), a także wpisu do odpowiedniego rejestru działalności reglamentowanej Wnioskodawczyni przed uzyskała własne zezwolenie na wykonywanie transportu drogowego osób, z uwagi na to, że ułatwienia umożliwiające zachowanie ciągłości wykonywania decyzji administracyjnej wynikające z art. 42 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej (t.j. Dz.U.2021.170 ze zm.) i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw, pozwalające na wykonywanie decyzji administracyjnych od dnia złożenia wniosku o ich przeniesienie, zostały wyłączone na gruncie art. 13a ustawy o transporcie drogowym (t. j. Dz.U.2024.1539 ze zm.).
Podobnie Spółka – aby nie zakłócić prowadzenia działalności uzyskała to zezwolenie we własnym zakresie. Nie jest bowiem możliwe wstrzymanie prowadzenia działalności gospodarczej na 14 dni – a taki termin na wydanie decyzji przewiduje art. 13 ustawy o transporcie drogowym.
Powyższe działanie jest konieczne, aby zachować ciągłość prowadzonej działalności gospodarczej, nie narażając się w tym zakresie na naruszenia m.in. przepisów prawa administracyjnego, a także na potencjalne naruszenia umów transportowych, które negatywnie mogłyby wpłynąć na prowadzony biznes.
Podobna konieczność wynika z wpisu do rejestru działalności reglamentowanej (rejestr przedsiębiorców prowadzących stacje kontroli pojazdu). Wpis bowiem nie przechodzi automatycznie na nowego przedsiębiorcę w ramach sukcesji (oraz na kolejnego – w przypadku aportu).
W ramach działalności gospodarczej w części transportu osób, przedsiębiorstwo w spadku było stroną istotnych umów na wykonywanie transportu drogowego, w szczególności:
1.umowa nr … o świadczenie usług w gminnej komunikacji publicznej na terenie Gminy ... linie … – zawarta z Gminą ...;
2.umowa nr … o świadczenie usług w gminnej komunikacji publicznej na terenie Gminy ..., zawarta z Gminą ...;
3.umowy nr U… o świadczenie usług publicznego transportu zbiorowego o charakterze użyteczności publicznej, zawarta z Gminą ...;
4.umowa o podwykonawstwo z … sp. z o.o. sp. k. w zakresie świadczenia usług przewozowych w zakresie publicznego transportu zbiorowego na terenie Gminy …;
5.umowa nr … o świadczenie usług przewozowych w zakresie publicznego transportu zbiorowego na liniach autobusowych, których organizatorem jest Powiat …, z Powiatem ...
Wnioskodawczyni na dzień złożenia wniosku wstąpiła we wszystkie wyżej wymienione umowy w ramach sukcesji praw i obowiązków na gruncie przepisów prawa cywilnego.
Co istotne, umowy te (i inne wyżej nie wymienione immanentnie związane z działalnością transportową) mają zostać przepisane – jednakże w tym zakresie wymagana jest zgoda kontrahentów, którą Wnioskodawczyni zamierza pozyskać przed lub po przeprowadzeniu transakcji. Zgodnie bowiem z art. 519 § 2 pkt 2 k.c. przejęcie długu może nastąpić, albo (1) przez umowę między wierzycielem a osobą trzecią za zgodą dłużnika; oświadczenie dłużnika może być złożone którejkolwiek ze stron; (2) przez umowę między dłużnikiem a osobą trzecią za zgodą wierzyciela; oświadczenie wierzyciela może być złożone którejkolwiek ze stron; jest ono bezskuteczne, jeżeli wierzyciel nie wiedział, że osoba przejmująca dług jest niewypłacalna.
Zatem konieczność przepisywania umów wynika z uregulowań prawnych – Kodeksu cywilnego.
Działalność transportowa była wykonywana przez przedsiębiorstwo w spadku i jest kontynuowana przez Wnioskodawczynię w oparciu o własne lub użytkowane na innej podstawie pojazdy (np. najem / leasing pojazdów), a także inne składniki majątku niezbędne do realizacji tejże działalności.
W skład zespołu składników majątkowych, które mają zostać przeniesione do Spółki wchodzi tabor pojazdów liczący ponad 50 jednostek – które w znacznej większości są pojazdami własnymi. W ramach aportu przejdzie cały tabor pojazdów, który wchodził w skład przedsiębiorstwa nabytego przez Wnioskodawczynię w spadku.
Wnioskodawczyni zatrudnia na dzień sporządzenia niniejszego wniosku kilkunastu (ponad 20) pracowników na podstawie umowy o pracę, którzy są zatrudnieni w celu prowadzenia działalności transportowej i pozostałych działalności. Osoby te zostali przeniesieni na Wnioskodawczynię w trybie art. 231 ustawy Kodeksu Pracy, wraz z przysługującymi im dotychczas uprawnieniami pracowniczymi.
W tym samym trybie Ci pracownicy (wszyscy związani z działalnością transportową i diagnostyczną) mają zostać przeniesieni do Spółki.
Co istotne, z nabytym w spadku przez Wnioskodawczynię przedsiębiorstwem związane były także istotne z punktu widzenia prowadzenia działalności gospodarczej referencje i know-how – szczególnie istotne w przypadku zamówień publicznych oraz ustawy o transporcie publicznej.
Zdobyte doświadczenie i referencje są szczególnie istotną wartością dla Spółki, z uwagi na to, że umożliwią one uczestnictwo w przetargach o udzielenie zamówień publicznych.
Referencje te najpierw przeszły na Wnioskodawczynię, a później przejdą na spółkę w ramach aportu, co wynika z ugruntowanego orzecznictwa, w tym orzeczenia - Sądu Najwyższego w postanowieniu z dnia 7 października 2008 r. (III CZP 87/08) stwierdzając, że nie może ulegać wątpliwości, że w przypadku skutecznego nabycia przedsiębiorstwa składniki niematerialne w tym związane z wiedzą i doświadczeniem przechodzą na nabywcę. Konieczne jest zatem w każdym wypadku rozstrzygnięcie, czy doszło do nabycia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 552 k.c. Nabycie przedsiębiorstwa ma miejsce bowiem wówczas, gdy możliwe jest kontynuowanie dotychczasowej działalności gospodarczej. W każdym zatem przypadku zbycia przedsiębiorstwa dochodzi do przejścia na nabywcę także składnika niemajątkowego, jakim jest wiedza i doświadczenie. Odniesienie do kwestii podniesionej w pytaniu można natomiast odnaleźć w wyroku Zespołu Arbitrów z dnia 21 czerwca 2006 r. (UZP/ZO/O-1572/06), w którym stwierdzono, iż dopuszczalność posługiwania się przez spółkę przejmującą lub nowo zawiązaną referencjami wystawionymi na spółkę przejmowaną lub Spółki łączące się przy jednoczesnej odmowie takiej możliwości w wypadku zbycia przedsiębiorstwa w znaczeniu przedmiotowym przez przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą w innej formie niż Spółka, naruszałoby zasadę uczciwej konkurencji oraz równego traktowania wykonawców (art. 7 p.z.p.).
W skład składników przedsiębiorstwa nabytego w spadku przez Wnioskodawczynię wchodziły także następujące nieruchomości: (...)
I tak, nieruchomości wymienione w pkt 2, 3 i 13 (tj. stacja diagnostyczna oraz dwie kamienice) wykorzystywane w ramach działalności transportowej i diagnostycznej mają zostać przeniesione do Spółki.
Pozostałe nieruchomości w części wykorzystywane na działalność związaną z najmem nieruchomości, mają pozostać w majątku Wnioskodawczyni i nie będą wnoszone do Spółki, jednakże nie wpływają one na prowadzoną działalność transportową i działalność związaną z prowadzeniem stacji diagnostycznej.
Spółka po przejęciu majątku opisanego w stanie faktycznym będzie kontynuować prowadzenie działalności transportowej i diagnostycznej, w sposób niezakłócony.
Przedmiotem aportu będą zarówno składniki majątkowe związane z działalnością transportową, jak i działalnością diagnostyczną.
Spółka będzie miała faktyczną możliwość kontynuowania działalności transportowej i diagnostycznej wyłącznie w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji (przekazania).
Spółka nie będzie musiała angażować innych składników majątku niebędących przedmiotem transakcji, aby kontynuować działalność transportową i diagnostyczną.
Działania, które Spółka podjęła było uzyskanie we własnym zakresie zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego (zezwolenia na wykonywanie działalności transportowej) oraz będzie musiała przed transakcją uzyskać wpis do rejestru działalności reglamentowanej – podmiotów prowadzących stacje kontroli pojazdów.
Wskazuję, że powyższe – zarówno decyzja (zezwolenie), jak i wpis do rejestru nie mogą być przedmiotem transakcji wniesienia aportu, co wynika z zasady nieprzenoszalności decyzji administracyjnych.
Zatem, brak możliwości przeniesienia decyzji wynikać będzie bowiem nie z woli Spółki lecz z powszechnie obowiązujących norm prawnych, tj. przepisy nie przewidują możliwości przeniesienia określonych decyzji, czy uprawnień na odrębny podmiot, lecz podmiot ten musi samodzielnie wystąpić o takie zgody/uprawnienia.
Nieruchomości, które nie mają zostać przeniesione nie są one ściśle powiązane z działalnością transportową i diagnostyczną, a tym samym nie wpłyną na zakres prowadzonej działalności po wniesieniu składników majątku do Spółki.
Zatem, pomimo przeniesienia na Spółkę 3 nieruchomości, podstawowa działalność ówcześnie prowadzona przez ... będzie mogła być prowadzona w sposób niezakłócony – Spółka będzie mogła prowadzić działalność transportową w oparciu o przekazane składniki materialne i niematerialne, w tym know-how, w sposób niezakłócony.
Przedmiotem aportu będzie przedsiębiorstwo nabyte w spadku, w tym nieruchomości 2, 3, 13, a także inne składniki majątku przedsiębiorstwa nabyte przez Wnioskodawczynię w spadku wraz z przedsiębiorstwem ... w spadku.
Tym samym podsumowując, przedmiotem aportu będą składniki przedsiębiorstwa, w tym:
1.nieruchomości opisane powyżej;
2.sprzęt związany z prowadzeniem działalności diagnostycznej (wszelkie urządzenia pomiarowe i techniczne);
3.tabor pojazdów wykorzystywanych do działalności gospodarczej;
4.know-how oraz referencje i doświadczenie związane z prowadzoną działalnością;
5.zobowiązania, w tym umowy z kontrahentami (głównie jednostkami samorządu terytorialnego) na świadczenie usług transportowych – które z uwagi na uwarunkowania wynikające z przepisów prawa cywilnego będą wymagały przeniesienia praw i obowiązków wynikających z umowy;
6.personel – uprzednio zatrudniony w ..., którzy przejdzie w ramach aportu tak jak to wskazano we wniosku na podstawie art. 231 ustawy Kodeks pracy – tj. zarówno pracownicy wykonujący pracę w ramach działalności diagnostycznej, jak i transportowej.
W oparciu o powyższe składniki, podmiot otrzymujący majątek ma zamiar po przejęciu majątku opisanego w stanie faktycznym, dalszą kontynuację prowadzenia działalności transportowej i diagnostycznej, w sposób niezakłócony.
Ponadto w uzupełnieniu wniosku na pytanie o treści „Proszę doprecyzować czy na dzień planowanej transakcji zespół składników materialnych i niematerialnych składających się na działalność gospodarczą w zakresie transportu pasażerskiego osób, prowadzenia stacji diagnostycznej, będzie wyodrębniony od pozostałych składników majątku służących prowadzeniu działalności gastronomicznej oraz w zakresie wynajmu lokali na płaszczyźnie:
a)organizacyjnej, tj. będzie stanowić wyodrębnioną organizacyjnie część od działalności gastronomicznej oraz od działalności w zakresie wynajmu lokali? Jeżeli, tak to w jaki sposób to wyodrębnienie będzie się przejawiało? (…)
b)finansowej, tj. czy zespół służący działalności w zakresie transportu pasażerskiego osób, prowadzenia stacji diagnostycznej posiadać będzie samodzielność finansową, pozwalającą na autonomiczne funkcjonowanie w obrocie gospodarczym oraz czy na podstawie prowadzonej przez Panią ewidencji księgowej możliwe będzie przyporządkowanie nie tylko przychodów i kosztów, ale również należności i zobowiązań do wyodrębnionych ww. działalności, przez co możliwe będzie określenie ich wyniku finansowego? (…),
c)funkcjonalnej, tj. czy zespół składników służący działalności w zakresie transportu pasażerskiego osób, prowadzenia stacji diagnostycznej będzie stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo mogące samodzielnie realizować zadania gospodarcze? W jaki sposób to wyodrębnienie będzie się przejawiało?”
udzielono odpowiedzi:
I.W pierwszej kolejności odpowiadając na pierwszą cześć pytania:
Wnioskodawczyni wskazała, że zarówno obecnie, jak i na dzień planowanej transakcji, zespół składników materialnych i niematerialnych wykorzystywanych w działalności gospodarczej w zakresie transportu pasażerskiego osób oraz prowadzenia stacji diagnostycznej jest faktycznie wyodrębniony od pozostałych składników majątku służących innym obszarom działalności gospodarczej.
W szczególności wyodrębnienie to dotyczy rozdzielenia składników majątkowych przypisanych do trzech zasadniczych segmentów działalności prowadzonej przez Wnioskodawczynię, tj.:
(i)działalności gastronomicznej,
(ii)działalności związanej z najmem nieruchomości,
oraz
(iii)działalności transportowo-diagnostycznej.
Wnioskodawczyni jest w stanie jednoznacznie przyporządkować składniki majątku – zarówno materialne (takie jak nieruchomości, pojazdy, wyposażenie, urządzenia techniczne, środki trwałe), jak i niematerialne (w tym prawa wynikające z umów, relacje z kontrahentami, licencje, oprogramowanie czy know-how) – do poszczególnych rodzajów prowadzonej działalności.
W przypadku działalności transportowo-diagnostycznej wyodrębniony zespół obejmuje m.in. tabor pojazdów wykorzystywany do przewozu osób (będący w części własnością Wnioskodawczyni, a w części użytkowany na podstawie umów leasingu lub innych umów cywilnoprawnych), wyposażenie i urządzenia stacji diagnostycznej, a także nieruchomości oraz zaplecze techniczne, w których ta działalność jest faktycznie prowadzona. Do tej działalności przypisani są również pracownicy oraz współpracownicy realizujący zadania operacyjne, administracyjne i techniczne w ramach tego segmentu działalności.
Analogicznie, działalność gastronomiczna oraz działalność w zakresie najmu nieruchomości wykorzystują odrębne składniki majątku, personel i zaplecze organizacyjne, co umożliwia ich rozdzielenie zarówno w sensie faktycznym, jak i ewidencyjnym.
II.Natomiast w pozostałym zakresie – w zakresie tego czy działalność w zakresie transportu pasażerskiego osób, prowadzenia stacji diagnostycznej, będzie wyodrębniony od pozostałych składników majątku służących prowadzeniu działalności gastronomicznej oraz w zakresie wynajmu lokali na płaszczyźnie (a) organizacyjnej; (b) finansowej; (c) funkcjonalnej:
(a)wyodrębnienie organizacyjne
Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą – która przejawia się tym, że to podatnik kontroluję całe przedsiębiorstwo i ma swobodę ustalania struktury tej działalności gospodarczej – w tym zakresie decyzje jednoosobowego przedsiębiorcy są arbitralne.
Wnioskodawczyni wskazuje, że działalność gastronomiczna prowadzona jest wyłącznie w ... i związana jest z lokalizacją przy ul. … (wpisana do CEIDG jako stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej).
Działalność związana z najmem nieruchomościami jest w oczywisty sposób prowadzona w miejscu, gdzie znajdują się najmowane nieruchomości.
Natomiast po przejęciu przedsiębiorstwa w spadku, Wnioskodawczyni dodała w CEIDG dodatkowe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej: ul. … – który to stanowi lokal, w którym wcześniej była prowadzona działalność gospodarcza wykonywana przez ….
W ramach prowadzonego przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni działalność transportowa i diagnostyczna została oddzielona od pozostałych rodzajów działalności w ujęciu faktycznym i organizacyjnym.
Za realizację zadań związanych z przewozem pasażerów i obsługą stacji diagnostycznej odpowiada wyodrębniony zespół osób – pracowników oraz współpracowników – przypisany wyłącznie do tego segmentu działalności. Osoby te nie wykonują czynności w ramach innych obszarów działalności przedsiębiorstwa, w szczególności nie uczestniczą w działalności gastronomicznej, ani w obsłudze najmu lokali.
Organizacja pracy w tym obszarze obejmuje odrębne kierownictwo operacyjne, zakres obowiązków oraz sposób zarządzania majątkiem i personelem dedykowanym tej działalności. W ramach tej części przedsiębiorstwa funkcjonują także odrębne procedury operacyjne i kontakt z kontrahentami właściwymi dla tej branży, w tym umowy dotyczące przewozu (stałe umowy transportowe).
Takie rozgraniczenie zadań i odpowiedzialności pomiędzy poszczególnymi obszarami działalności powoduje, że działalność transportowo-diagnostyczna ma w praktyce charakter odrębnego segmentu organizacyjnego w strukturze przedsiębiorstwa.
(b)wyodrębnienie finansowe
Wnioskodawczyni prowadzi ewidencję księgową w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów w sposób umożliwiający przyporządkowanie przychodów i kosztów dotyczących działalności transportowej i diagnostycznej. Dane ewidencyjne pozwalają na wyodrębnienie wyników finansowych dla tej działalności – możliwe jest bowiem ustalenie zarówno przychodów osiąganych z tytułu przewozu osób oraz usług diagnostycznych, jak i kosztów ponoszonych w związku z utrzymaniem taboru, wynagrodzeniami personelu czy eksploatacją nieruchomości.
Na podstawie prowadzonej ewidencji możliwe jest również przypisanie należności i zobowiązań związanych z tą działalnością, w tym należności od kontrahentów i klientów (w szczególności wynikających z umów na wykonywanie transportu na liniach regularnych) oraz zobowiązań wynikających z umów leasingowych, zakupów części i usług serwisowych.
(c) wyodrębnienie funkcjonalne
Działalność w zakresie transportu pasażerskiego oraz prowadzenia stacji diagnostycznej jest prowadzona przy wykorzystaniu określonego zespołu składników materialnych i niematerialnych, przeznaczonych do realizacji tych konkretnych zadań gospodarczych. W ramach tej działalności wykorzystywany jest tabor pojazdów, z którego część stanowi własność Wnioskodawczyni, a część użytkowana jest na podstawie umów leasingu lub innych umów o podobnym charakterze. Pojazdy te są przypisane do działalności transportowej i wykorzystywane wyłącznie do świadczenia usług przewozu osób.
Ponadto działalność ta obejmuje infrastrukturę techniczną niezbędną do prowadzenia stacji diagnostycznej, w tym pomieszczenia i wyposażenie warsztatowe, które umożliwiają wykonywanie badań technicznych pojazdów. Wnioskodawczyni wykorzystuje do tego celu nieruchomości, w których faktycznie prowadzona jest działalność gospodarcza.
Wyodrębnienie funkcjonalne przejawia się również w tym, że składniki materialne i niematerialne przypisane do tej działalności tworzą zespół powiązanych ze sobą elementów, które pozostają w relacji umożliwiającej realizację określonych zadań gospodarczych – transportu pasażerskiego i diagnostyki pojazdów.
Zespół składników wykorzystywanych w ramach działalności transportowo-diagnostycznej jest ukierunkowany na realizację jednego, spójnego celu gospodarczego – świadczenia usług przewozu osób oraz wykonywania badań technicznych pojazdów.
Składniki te tworzą powiązaną ze sobą całość, która – z uwagi na swoją strukturę, zakres zasobów i sposób organizacji – mogłaby potencjalnie funkcjonować jako samodzielny podmiot gospodarczy prowadzący działalność o tożsamym profilu.
Pytanie
Czy zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego składniki majątku przedsiębiorstwa nabytego przez Wnioskodawczynię w ramach spadkobrania podlegające wniesieniu do Spółki będą stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT i w związku z tym transakcja ta nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT na podstawie art. 6 pkt 1 w zw. z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT?
Pani stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawczyni, w analizowanym zdarzeniu przyszłym, składniki majątku przedsiębiorstwa nabytego przez Wnioskodawczynię w ramach spadkobrania podlegające wniesieniu do Spółki będą stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT i w związku z tym transakcja ta nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT na podstawie art. 6 pkt 1 w zw. z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawczyni
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Niemniej, w myśl art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy o VAT nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Oznacza to, że w przypadku, gdy przedmiotem czynności jest przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, ustawa o VAT nie ma zastosowania.
Pojęcie „transakcji zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ustawy o VAT, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czy przeniesienie w drodze podziału przez wydzielenie. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.
W rezultacie, kluczowe jest określenie czy przedmiot planowanej transakcji, w skład którego wejdą zorganizowane składniki materialne i niematerialne oraz zobowiązania obejmujące ... będzie zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa.
Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa (dalej: „ZCP”) rozumie się organizacyjne i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Należy mieć na uwadze, że przytoczony przepis stanowi implementację art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. UE L 347.1 z 11 grudnia 2006 r., dalej: „Dyrektywa VAT”) do polskiego porządku prawnego.
W świetle powyższej definicji i ugruntowanego orzecznictwa sądów administracyjnych i organów podatkowych (np. zaprezentowanego przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 15 stycznia 2021 r., sygn. 0114-KDIP4-3.4012.521.2020.2.MAT, czy w interpretacji indywidualnej z dnia 11 grudnia 2020 r., sygn. 0114-KDIP4-1.4012.538.2020.2.AK), na gruncie ustawy o VAT mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:
1)istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych,
2)zespół ten jest organizacyjnie wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie (wyodrębnienie organizacyjne),
3)zespół ten jest finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie (wyodrębnienie finansowe),
4)zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze (wyodrębnienie funkcjonalne).
Zdaniem Wnioskodawczyni, w świetle powyższych warunków należy uznać, że przenoszony do Spółki zespół składników materialnych i niematerialnych w postaci majątku ... nabytego w spadku będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.
Ad. 1) majątek nabyty w spadku będzie stanowić zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych
Ustawa o VAT nie definiuje pojęcia „zespołu składników materialnych i niematerialnych” tworzących zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Przyjmuje się jednak, że składniki materialne i niematerialne (w tym zobowiązania) tworzą zorganizowaną część przedsiębiorstwa, jeśli są one w takich wzajemnych relacjach, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego (tak przykładowo: interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 15 stycznia 2021 r., sygn. 0114-KDIP4-3.4012.521.2020.2.MAT). Warunek realizacji określonych zadań gospodarczych zawarty w definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa oznacza, iż składniki materialne i niematerialne (ich zespół) muszą być przeznaczone w obrębie istniejącego przedsiębiorstwa do realizacji określonych zadań gospodarczych (tak: interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 lipca 2019 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.152.2019.2.MAZ). Aby składniki majątku mogły być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, muszą one rzeczywiście służyć prowadzeniu działalności gospodarczej. Nie mogą być natomiast zbędnym składnikiem majątku zbywcy.
W ocenie Wnioskodawczyni składniki materialne i niematerialne tworzące ..., z wyłączeniem części nieruchomości opisanych w treści zdarzenia przyszłego, na moment transakcji stanowić będą zespół składników przeznaczony do realizacji określonego celu gospodarczego tj. do prowadzenia działalności polegającej na transporcie osób oraz prowadzenia stacji diagnostycznej.
W konsekwencji, składniki materialne i niematerialne (takie jak wszelkiego rodzaju aktywa trwałe, wartości niematerialne i prawne) nie będą stanowić przypadkowego zbioru, lecz będą pozostawać w ścisłych zależnościach funkcjonalnych.
Wszystkie aktywa (w tym środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne) podlegające przeniesieniu przypisane do poprzednio prowadzonej działalności pod firmą ... będą służyć prowadzeniu określonego rodzaju działalności.
O powyższym świadczy to, że w skład przenoszonego majątku wchodzić będą składniki niematerialne takie jak bazy danych klientów, czy też aktywa trwałe wykorzystywane do wykonywania zadań i realizacji zobowiązań związanych z transportem zbiorowym osób.
Ponadto, pracownicy, jak i prawa oraz obowiązki (w tym zobowiązania cywilnoprawne) wynikające z umów, niezbędne do prowadzenia działalności związanej z w zakresie transportu zbiorowego osób będą elementami, bez których prowadzenie działalności przez Spółkę byłoby niemożliwe.
Zdaniem Wnioskodawczyni, zespół składników materialnych i niematerialnych związanych z działalnością w zakresie działalności transportowej, z wyłączeniem określonych nieruchomości, będzie wystarczające zaplecze do kontynuacji przy ich pomocy działalności prowadzonej przez Spółkę. Świadczy o tym fakt, że obecnie zarządca sukcesyjny prowadził działalność ... w spadku do momentu uprawomocnienia się Postanowienia – a obecnie ta działalność kontynuowana jest przez Wnioskodawczynię w sposób niezakłócony.
Dodatkowo, jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, w skład przenoszonych składników wejdą zobowiązania związane z prowadzoną poprzez nie działalnością, tj. zobowiązania pracownicze związane z wynagrodzeniami i roszczeniami pracowników oraz zobowiązania płatnika składek na ubezpieczenia społeczne związane z tymi pracownikami.
W świetle powyższego należy uznać, że przenoszony majątek będzie stanowić składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) przeznaczonych do realizacji zadań związanych z transportem zbiorowym osób oraz świadczeniem usług diagnostycznych.
Ad. 2) Zespół składników materialnych i niematerialnych będzie organizacyjnie wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie (wyodrębnienie organizacyjne)
Zgodnie ze stanowiskiem organów podatkowych przedstawionym w interpretacjach indywidualnych, organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące część przedsiębiorstwa powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w istniejącym przedsiębiorstwie, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa (tak np.: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 1 lipca 2019 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.229.2019.4.RM).
Zdaniem Wnioskodawczyni, zespół składników materialnych i niematerialnych obejmujący działalność transportową będzie spełniać przesłankę wyodrębnienia organizacyjnego:
1)składniki majątkowe (poszczególne środki trwałe i wartości niematerialne i prawne) są wykorzystywane bezpośrednio do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie transportu osób i świadczenia usług diagnostycznych – a działalność tą kontynuuje Wnioskodawczyni;
2)działalność ta przed dniem jest widocznie będzie oddzielona od działalności prowadzonej przez Wnioskodawczynię – która prowadzi działalność gastronomiczną;
3)na dzień przeniesienia własności będzie możliwe przypisanie poszczególnych składników majątku, które dotyczą wyłącznie działalności transportowej i diagnostycznej.
Zdaniem Wnioskodawczyni przypisane do działalności transportowej składniki materialne i niematerialne oraz pracownicy bezsprzecznie stanowić będą wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość oraz będą odgrywać kluczową rolę w ramach prowadzonej działalności.
Ocena Wnioskodawczyni znajduje potwierdzenie w następujących interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego:
·w interpretacji indywidualnej z dnia 11 grudnia 2020 r., sygn. 0114-KDIP4-1.4012.538.2020.2.AK, w której wskazano na następujące elementy wyodrębnienia organizacyjnego: „Wnioskodawca zwraca uwagę, że w zakresie organizacyjnym odrębność funkcji produkcyjnej od funkcji dystrybucyjnej posiada następującą charakterystykę:
-składniki majątkowe i zobowiązania związane z poszczególnymi funkcjami są, co do zasady, precyzyjnie wyodrębnione i przypisane do tych funkcji;
-istnieje sformalizowana odrębność operacyjna i odrębna struktura organizacyjna dla funkcji dystrybucyjnej i funkcji produkcyjnej;
-poszczególne funkcje są wyodrębnione w strukturze organizacyjnej A.;
-poszczególne funkcje są wykonywane w odrębnych lokalizacjach przeznaczonych dla tych funkcji”.
·interpretacji indywidualnej z dnia 6 maja 2019 r., sygn. 0115-KDIT1-2.4012.103.2019.2.PS, w ramach której wskazano na takie elementy wyodrębnienia organizacyjnego jak: możliwość przypisania składników majątkowych, które będą wykorzystywane w obrębie zorganizowanej części przedsiębiorstwa; możliwość samodzielnej realizacji zadań z uwagi na posiadane zasoby materialne i niematerialne stanowiące zorganizowaną całość; istnienie możliwości rozgraniczenia poszczególnego segmentu działalności, jak również odrębny sposób kierowania nim; przyporządkowanie zobowiązań itp.
W świetle powyższych okoliczności oraz stanowiska organów podatkowych, zdaniem Wnioskodawczyni, zespół składników materialnych i niematerialnych, który ma zostać przeniesiony do Spółki spełnia przesłankę wyodrębnienia organizacyjnego.
Ad. 3) Zespół składników materialnych i niematerialnych tworzących będzie finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie (wyodrębnienie finansowe)
Zgodnie z przyjętą praktyką organów podatkowych, wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie danych finansowych do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Powyższe poparte jest również licznymi wyrokami sądów administracyjnych, w tym także Naczelnego Sądu Administracyjnego (np. wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 stycznia 2017 r., sygn. II FSK 2463/16; wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 stycznia 2017 r., sygn. II FSK 2991/15).
Wnioskodawczyni wskazuje, że wyodrębnienie finansowe zostanie dokonane poprzez:
·przypisanie odpowiednio do działalności transportowej środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych – co zostało precyzyjnie opisane w ramach opisu zdarzenia przyszłego;
·możliwość dokonania alokacji kosztów związanych z działalnością transportową i diagnostyczną
·możliwość dokonania wyodrębnienia przychodów oraz należności i zobowiązań związanych z działalnością transportową i diagnostyczną.
Ponadto Wnioskodawczyni jak zostało wskazane, aby działalność ... po przyjęciu jej do prowadzonej działalności gospodarczej w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej „nie mieszały się”, Wnioskodawczyni otworzyła nowy, odrębny rachunek bankowy, który będzie tymczasowo dotyczył wyłącznie przedsiębiorstwa nabytego w ramach spadkobrania.
Ad. 4) Przenoszony zespół składników materialnych i niematerialnych mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące przypisane zadania gospodarcze (będzie wyodrębniony funkcjonalne)
Wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe i niemajątkowe wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.
Kwestia wyodrębnienia funkcjonalnego stanowi istotę uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Przesłanka ta była przedmiotem rozważań w licznych wyrokach sądów administracyjnych, interpretacjach organów podatkowych, a także orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”). Zdaniem TSUE, przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części (...) wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej (por. wyrok TSUE z dnia 10 listopada 2011 r., sygn. C-444/10).
Wnioskodawczyni uważa, że przenoszone składniki majątku spełniać będą przesłankę wyodrębnienia funkcjonalnego:
-do przenoszonego majątku zostaną przypisane składniki materialne i niematerialne służące do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie transportu i stacji diagnostycznej oraz personel;
-w związku z działalnością zatrudnione są również osoby zajmujące się tą działalnością (pracownicy) – i te osoby przejdą w trybie art. 231 Kodeksu pracy na Spółkę (a wcześniej przeszły w tym trybie na Wnioskodawczynię);
-na Spółkę zostaną przeniesione prawa i obowiązki umów zawartych uprzednio przez ... (a obecnie wykonywanych przez Wnioskodawczynię);
-na Spółkę przejdą referencje wymagane do uczestniczenia w przetargach.
Takie przesłanki pozwalają w ocenie Wnioskodawczyni na uznanie, iż przesłanka wyodrębnienia funkcjonalnego została spełniona - w interpretacji indywidualnej z dnia 4 czerwca 2020 r., sygn. 0114-KDIP1-3.4012.180.2020.3.ISK, w której wskazano: „Wydzielone składniki majątku mają charakter funkcjonalnej całości, która służy do prowadzenia działalności handlowej i pozwala na realizację w sposób samodzielny określonych zadań gospodarczych w ramach działalności handlowej. W składnikach planowanego aportu mieszczą się pracownicy przydzieleni do zadań w zakresie działalności handlowej, oraz składniki obecnie służące do wykonywania tej działalności jak należności, zobowiązania, licencje na oprogramowanie, środki pieniężne, zapasy, maszyny i urządzenia stanowiące środki trwałe (samochody, chłodnie, wózki widłowe, komputery itp.), wyposażenie i narzędzia niestanowiące środków trwałych”.
W interpretacji indywidualnej z dnia 24 czerwca 2019 r., sygn. 0111-KDIB3-2.4012.304.2019.1.MD, w której wskazano: „zbywany zespół składników majątkowych i niemajątkowych, praw i obowiązków wynikających z wiążących umów handlowych z klientem i dostawcami oraz z umów zawartych z pracownikami jest ze sobą ściśle powiązany i zorganizowany na tyle, że w kształcie zbywanym jest zdolny do realizacji określonych zadań gospodarczych. Po dokonaniu transakcji zbycia Spółka - nowo powołana Spółka będzie mogła kontynuować dotychczasową działalność bez konieczności połączenia nabywanych składników majątku z innymi czy dokonania jakiejkolwiek ich modyfikacji”.
Co istotne, jak powyższej interpretacji - po dokonaniu transakcji zbycia Spółka - będzie mogła kontynuować dotychczasową działalność bez konieczności połączenia nabywanych składników majątku z innymi czy dokonania jakiejkolwiek ich modyfikacji – i taka sytuacja będzie miała miejsce w przypadku opisywanego stanu faktycznego.
Ponadto, w objaśnieniach podatkowych Ministra Finansów z dnia 11 grudnia 2018 r, w których wskazano na dwa czynniki istotne dla uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych za wyodrębnioną funkcjonalnie zorganizowaną część przedsiębiorstwa: (a) przenoszony na nabywcę zespół składników zawiera zespół składników majątku (zaplecze) umożliwiający kontynuację działalności prowadzonej przez zbywcę i wystarczający do prowadzenia tej działalności; (b) Spółka – w ramach swojej działalności – ma zamiar kontynuowania działalności prowadzonej w dotychczasowym zakresie przez zbywcę przy pomocy szeregu składników majątkowych będących przedmiotem transakcji.
Powyższe przesłanki natomiast bezsprzecznie zostaną spełnione.
Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że dla uznania przenoszonego majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa bez znaczenia powinien pozostawać fakt, że wraz z wydzieleniem zespołu składników materialnych i niematerialnych, na Spółki nie przejdzie część zezwoleń, decyzji i innych aktów stosowania prawa przez organy administracji publicznej.
Brak możliwości przeniesienia decyzji wynikać będzie bowiem nie z woli Spółki lecz z powszechnie obowiązujących norm prawnych, tj. przepisy nie przewidują możliwości przeniesienia określonych decyzji, czy uprawnień na odrębny podmiot, lecz podmiot ten musi samodzielnie wystąpić o takie zgody/uprawnienia. Zgodnie z orzecznictwem Naczelnego Sądu Administracyjnego na gruncie prawa administracyjnego funkcjonuje bowiem zasada nieprzenoszalności uprawnień wynikających z koncesji, zezwoleń i licencji.
Jak wskazywał Naczelny Sąd Administracyjny, brak regulacji przewidującej możliwość przeniesienia uprawnień wynikających z koncesji, zezwoleń i licencji jest równoznaczny z jej zakazem (tak: Wyrok NSA z dnia 19 marca 2019 r., sygn. II GSK 227/17). Przyjęcie odwrotnego od Wnioskodawcy stanowiska prowadziłoby efektywnie do niemożności uznania większości zespołów składników materialnych i niematerialnych za zorganizowane części przedsiębiorstwa, co z kolei wprowadziłoby nierówne traktowanie podatników (zróżnicowanie ze względu na rodzaj prowadzonej działalności i obowiązek uzyskania decyzji czy zezwoleń w związku z prowadzoną działalnością).
Stanowisko Wnioskodawczyni potwierdzone jest w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dawniej Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości), który w wyroku z dnia 27 listopada 2003 r., sygn. C-497/01 uznał, że sprzeczne z prawem wspólnotowym jest uwarunkowanie stosowania wyłączenia z opodatkowania od posiadania przez nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej przy użyciu nabytego majątku.
Stanowisko TSUE znalazło poparcie również w interpretacjach organów podatkowych. Tytułem przykładu wskazać można interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 12 października 2018 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.326.2018.1.ŚS, w której organ podatkowy zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, który argumentował, że: „brak przeniesienia wskazanych licencji i zezwoleń nie może skutkować pozbawieniem danego zespołu składników majątkowych przymiotu zorganizowanej części przedsiębiorstwa, zwłaszcza jeśli taki transfer jest niemożliwy do przeprowadzenia z perspektywy prawnej”.
Podobnie Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zgodził się z wnioskodawcą w interpretacji indywidualnej z dnia 16 lutego 2017 r., sygn. 2461-IBPB-1-1.4510.372.2016.1.NL. Wnioskodawca we wniosku wskazywał, że: „(…) pragnie podkreślić, że kwestie koncesji i zezwoleń umożliwiających prowadzenie działalności gospodarczej przez Oddział przy wykorzystaniu składników majątkowych będących przedmiotem aportu zależne są od nabywcy aportu i nie powinny przesądzać o kwalifikacji danej masy majątkowej, jako ZCP. W przeciwnym bowiem przypadku, wydzielenie części przedsiębiorstwa stanowiącej ZCP z przedsiębiorstwa prowadzącego działalność koncesjonowaną byłoby niemożliwe”.
Wnioskodawczyni wskazuje, że wszelkie zgody i zezwolenia związane z prowadzoną działalnością, które mogą być przedmiotem obrotu w ramach czynności cywilnoprawnej, zostaną przeniesione do Spółki – chyba że ich przeniesienie będzie wymagało wstrzymania prowadzonej działalności – wówczas Spółka uzyska odpowiednie zgody i zezwolenia w swoim zakresie, aby nie narażać się na zarzuty dotyczące naruszenia postanowień umów transportowych.
Podsumowując stanowisko własne Wnioskodawczyni, w świetle wyżej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego oraz powołanych przepisów prawa i argumentów, należy stwierdzić, że zespół składników materialnych i niematerialnych, który ma zostać przeniesiony do Spółki stanowić będzie ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, w związku z czym do czynności tej nie znajdą zastosowanie przepisy ustawy o VAT zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (…).
Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy:
Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Regulacje art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy. Są tu wymienione te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te – chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług – nie podlegają opodatkowaniu.
Ustawodawca nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem „transakcji zbycia”. Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy, „transakcję zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu).
Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071)) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.
Wskazany wyżej przepis art. 2 pkt 27e ustawy stanowi:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa - rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.
Podstawowym wymogiem wynikającym z powyższego przepisu jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.
Zakwalifikowanie danego zespołu składników materialnych i niematerialnych jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa możliwe jest jedynie, gdy spełnione są jednocześnie wszystkie przesłanki określone w powołanym przepisie art. 2 pkt 27e ustawy. Zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna więc stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym kompleks praw, obowiązków i rzeczy), iż zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).
Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.
Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.
Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.
Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.
Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.
Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:
·istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;
·zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;
·składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;
·zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.
Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.
Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników materialnych i niematerialnych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy natomiast zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.
Jak wskazał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes C-497/01 „(...) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami materialnymi,które łącznie, stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów”.
Z orzeczenia tego wynika ponadto, że nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.
Podobnie Trybunał wypowiedział się w wyroku z 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, wskazując, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak i nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej.
Natomiast w wyroku C-444/10 z 10 listopada 2011 r. TSUE wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania.
O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.
Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pani działalność gospodarczą, której podstawowym przedmiotem jest działalność gastronomiczna polegająca na prowadzeniu restauracji w mieście .... Restauracja jest prowadzona aktualnie pod Pani adresem. W drodze spadku nabyła Pani działalność gospodarczą ... w zakresie transportu pasażerskiego osób, prowadzenia stacji diagnostycznej (stacja kontroli pojazdów), a także wynajmu lokali. Zamierza Pani wyodrębnić z przedsiębiorstwa składniki majątkowe, zobowiązania i inne związane z działalnością transportową oraz diagnostyczną i wnieść to te składniki do Spółki ... sp. z o.o. z siedzibą w .... Przedmiotem aportu będą składniki przedsiębiorstwa, w tym:
1.nieruchomości (tj. stacja diagnostyczna oraz dwie kamienice - 2, 3, 13) wykorzystywane w ramach działalności transportowej i diagnostycznej;
2.sprzęt związany z prowadzeniem działalności diagnostycznej (wszelkie urządzenia pomiarowe i techniczne);
3.tabor pojazdów wykorzystywanych do działalności gospodarczej;
4.know-how oraz referencje i doświadczenie związane z prowadzoną działalnością;
5.zobowiązania, w tym umowy z kontrahentami (głównie jednostkami samorządu terytorialnego) na świadczenie usług transportowych – które z uwagi na uwarunkowania wynikające z przepisów prawa cywilnego będą wymagały przeniesienia praw i obowiązków wynikających z umowy;
6.personel – uprzednio zatrudniony w ..., którzy przejdzie w ramach aportu tak jak to wskazano we wniosku na podstawie art. 231 ustawy Kodeks pracy – tj. zarówno pracownicy wykonujący pracę w ramach działalności diagnostycznej, jak i transportowej.
Na dzień planowanej transakcji, zespół składników materialnych i niematerialnych wykorzystywanych w działalności gospodarczej w zakresie transportu pasażerskiego osób oraz prowadzenia stacji diagnostycznej jest faktycznie wyodrębniony od pozostałych składników majątku służących innym obszarom działalności gospodarczej.
W szczególności wyodrębnienie to dotyczy rozdzielenia składników majątkowych przypisanych do trzech zasadniczych segmentów działalności, tj.: działalności gastronomicznej, działalności związanej z najmem nieruchomości oraz działalności transportowo-diagnostycznej. Jest Pani w stanie jednoznacznie przyporządkować składniki majątku – zarówno materialne (takie jak nieruchomości, pojazdy, wyposażenie, urządzenia techniczne, środki trwałe), jak i niematerialne (w tym prawa wynikające z umów, relacje z kontrahentami, licencje, oprogramowanie czy know-how) – do poszczególnych rodzajów prowadzonej działalności.W ramach prowadzonego przedsiębiorstwa działalność transportowa i diagnostyczna została oddzielona od pozostałych rodzajów działalności w ujęciu faktycznym i organizacyjnym. Za realizację zadań związanych z przewozem pasażerów i obsługą stacji diagnostycznej odpowiada wyodrębniony zespół osób – pracowników oraz współpracowników – przypisany wyłącznie do tego segmentu działalności. Osoby te nie wykonują czynności w ramach innych obszarów działalności przedsiębiorstwa, w szczególności nie uczestniczą w działalności gastronomicznej, ani w obsłudze najmu lokali. Organizacja pracy w tym obszarze obejmuje odrębne kierownictwo operacyjne, zakres obowiązków oraz sposób zarządzania majątkiem i personelem dedykowanym tej działalności. W ramach tej części przedsiębiorstwa funkcjonują także odrębne procedury operacyjne i kontakt z kontrahentami właściwymi dla tej branży, w tym umowy dotyczące przewozu (stałe umowy transportowe). Takie rozgraniczenie zadań i odpowiedzialności pomiędzy poszczególnymi obszarami działalności powoduje, że działalność transportowo-diagnostyczna ma w praktyce charakter odrębnego segmentu organizacyjnego w strukturze przedsiębiorstwa. Prowadzi Pani ewidencję księgową w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów w sposób umożliwiający przyporządkowanie przychodów i kosztów dotyczących działalności transportowej i diagnostycznej. Dane ewidencyjne pozwalają na wyodrębnienie wyników finansowych dla tej działalności – możliwe jest bowiem ustalenie zarówno przychodów osiąganych z tytułu przewozu osób oraz usług diagnostycznych, jak i kosztów ponoszonych w związku z utrzymaniem taboru, wynagrodzeniami personelu czy eksploatacją nieruchomości. Na podstawie prowadzonej ewidencji możliwe jest również przypisanie należności i zobowiązań związanych z tą działalnością, w tym należności od kontrahentów i klientów (w szczególności wynikających z umów na wykonywanie transportu na liniach regularnych) oraz zobowiązań wynikających z umów leasingowych, zakupów części i usług serwisowych. Działalność w zakresie transportu pasażerskiego oraz prowadzenia stacji diagnostycznej jest prowadzona przy wykorzystaniu określonego zespołu składników materialnych i niematerialnych, przeznaczonych do realizacji tych konkretnych zadań gospodarczych. W ramach tej działalności wykorzystywany jest tabor pojazdów, z którego część stanowi Pani własność, a część użytkowana jest na podstawie umów leasingu lub innych umów o podobnym charakterze. Pojazdy te są przypisane do działalności transportowej i wykorzystywane wyłącznie do świadczenia usług przewozu osób. Ponadto działalność ta obejmuje infrastrukturę techniczną niezbędną do prowadzenia stacji diagnostycznej, w tym pomieszczenia i wyposażenie warsztatowe, które umożliwiają wykonywanie badań technicznych pojazdów. Wykorzystuje Pani do tego celu nieruchomości, w których faktycznie prowadzona jest działalność gospodarcza. Wyodrębnienie funkcjonalne przejawia się również w tym, że składniki materialne i niematerialne przypisane do tej działalności tworzą zespół powiązanych ze sobą elementów, które pozostają w relacji umożliwiającej realizację określonych zadań gospodarczych – transportu pasażerskiego i diagnostyki pojazdów. Zespół składników wykorzystywanych w ramach działalności transportowo-diagnostycznej jest ukierunkowany na realizację jednego, spójnego celu gospodarczego – świadczenia usług przewozu osób oraz wykonywania badań technicznych pojazdów. Składniki te tworzą powiązaną ze sobą całość, która – z uwagi na swoją strukturę, zakres zasobów i sposób organizacji – mogłaby potencjalnie funkcjonować jako samodzielny podmiot gospodarczy prowadzący działalność o tożsamym profilu.
Spółka po przejęciu majątku opisanego w stanie faktycznym będzie kontynuować prowadzenie działalności transportowej i diagnostycznej, w sposób niezakłócony. Spółka będzie miała faktyczną możliwość kontynuowania działalności transportowej i diagnostycznej wyłącznie w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji (przekazania). Spółka nie będzie musiała angażować innych składników majątku niebędących przedmiotem transakcji, aby kontynuować działalność transportową i diagnostyczną. W oparciu o powyższe składniki, podmiot otrzymujący majątek ma zamiar po przejęciu majątku opisanego w stanie faktycznym, dalszą kontynuację prowadzenia działalności transportowej i diagnostycznej, w sposób niezakłócony.
Analiza zaprezentowanego opisu sprawy w kontekście przytoczonych regulacji prawnych oraz orzecznictwa TSUE, prowadzi do wniosku, że w opisanej sytuacji zostaną spełnione wszystkie wskazane przesłanki do uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań przekazywanych do Spółki za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy. Opisany we wniosku zespół składników materialnych i niematerialnych w tym zobowiązań podlegający wniesieniu do Spółki będzie stanowił zespół składników materialnych i niematerialnych, który jest wyodrębniony organizacyjnie, funkcjonalnie i finansowo i może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące konkretnie przypisane mu zadania. Jak wynika z wniosku, Spółkapo przejęciu ww. majątku będzie miała faktyczną możliwość prowadzenia działalności transportowej i diagnostycznej bez angażowania innych składników majątku niebędących przedmiotem transakcji.
W związku z powyższym wskazać należy, że opisany we wniosku zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, związany z działalnością transportową i diagnostyczną podlegający wniesieniu do Spółki spełniać będzie przesłanki do uznania go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy i tym samym ww. transakcja, stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Tym samym uznałem Pani stanowisko za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Informuję, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.
Zaznaczam także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponosi Pani ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
