Interpretacja indywidualna z dnia 13 listopada 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.650.2025.5.ICZ

Interpretacja indywidualna

– stanowisko jest prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 sierpnia 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług.

Uzupełniła go Pani - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 9 października 2025 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Prowadzi Pani działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych oraz jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Od (…) do (…) działalność była zawieszona.

Przed zawieszeniem działalności gospodarczej została zawarta umowa leasingu operacyjnego.

Leasing dotyczy samochodu osobowego, który używa Pani przy prowadzeniu działalności gospodarczej oraz prywatnie. Samochód nie przekracza wartości 150 000,00 zł.

Pismem z 9 października 2025 r. uzupełniała Pani opis sprawy w zakresie podatku od towarów i usług w następujący sposób:

a)W działalności gospodarczej wykonuje Pani tylko czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

b)Faktury za leasing samochodu są wystawiane na Dane firmy, na fakturach podany jest NIP firmy.

c)Tak, samochód po zakończeniu zawieszenia działalności w dalszym ciągu jest wykorzystywany do działalności gospodarczej opodatkowanej.

d)Po wznowieniu działalności gospodarczej samochód jest wykorzystywany zarówno do prowadzenia działalności gospodarczej jak i do celów prywatnych.

Pytanie w zakresie podatku od towarów i usług

Czy w deklaracji JPK_V7M za 12/2024 mam prawo odliczyć 50% podatku VAT od faktur za leasing wystawionych za okres od 02/2024-11/2024r. tj. za okres zawieszenia działalności gospodarczej?

Pani stanowisko w zakresie podatku od towarów i usług

Samochód osobowy jest wykorzystywany zarówno dla celów działalności gospodarczej oraz prywatnie, w związku z czym przysługuje do odliczenia 50% podatku VAT. W okresie zawieszenia działalności gospodarczej można odliczać wydatki związane z ratami leasingowanymi, ponieważ samochód w działalności służy do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W związku z zawieszeniem działalności gospodarczej, nie ma obowiązku składania deklaracji JPK_V7M. Faktury za okres zawieszenia tj. od 02/2024 do 12/2024, wszystkie, które zostały nieodliczone można wykazać do odliczenia w 50% w deklaracji za 12/2024.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, w kwestii objętej pytaniem nr 2 – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2025 r., poz. 775 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Na podstawie art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

W myśl art. 86 ust. 11 ustawy:

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Zgodnie z art. 86 ust. 19 ustawy:

Jeżeli w okresie rozliczeniowym podatnik nie wykonywał czynności opodatkowanych na terytorium kraju oraz nie wykonywał czynności poza terytorium kraju kwotę podatku naliczonego może przenieść do rozliczenia na następny okres rozliczeniowy.

W świetle przywołanych przepisów stwierdzić należy, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim towary i usługi będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Odliczeniu podlega zatem podatek naliczony, który będzie związany z transakcjami opodatkowanymi, tj. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana zasada wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku świadczenia czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Prawo do odliczenia przysługuje także w przypadku, gdy w danym okresie rozliczeniowym podatnik nie wykonywał czynności opodatkowanych, jednak w związku z brakiem podatku należnego, który obniża się o podatek naliczony, podatnik ma prawo do przeniesienia tego podatku na następny okres rozliczeniowy.

Stosownie do art. 87 ust. 5a ustawy:

W przypadku gdy podatnik nie wykonał w okresie rozliczeniowym czynności opodatkowanych na terytorium kraju oraz czynności wymienionych w art. 86 ust. 8 pkt 1, podatnikowi przysługuje zwrot kwoty podatku naliczonego, podlegającego odliczeniu od podatku należnego w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą na terytorium kraju lub poza tym terytorium, w terminie 180 dni od dnia złożenia rozliczenia, z zastrzeżeniem art. 86 ust. 19. Na sporządzony na piśmie wniosek podatnika urząd skarbowy dokonuje zwrotu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, w terminie 60 dni, jeżeli podatnik złoży w urzędzie skarbowym zabezpieczenie majątkowe. Przepisy ust. 2 zdanie drugie i trzecie, ust. 2a-2c oraz ust. 4a-4f stosuje się odpowiednio.

Ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w świetle art. 88 ust. 4 ustawy:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

W świetle powyższej regulacji, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy.

Z art. 96 ust. 1 ustawy wynika, że:

Podmioty, o których mowa w art. 15i art. 15a, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W myśl art. 96 ust. 4 ustawy:

Naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego”, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika VAT zwolnionego”, i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Stosownie do art. 96 ust. 9a pkt 1 ustawy:

Wykreśleniu z urzędu z rejestru jako podatnik VAT podlega także podatnik, który zawiesił wykonywanie działalności gospodarczej na podstawie przepisów dotyczących zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na okres co najmniej 6 kolejnych miesięcy.

W myśl art. 96 ust. 9b i 9c ustawy:

9b. Jeżeli podatnik, o którym mowa w ust. 9a pkt 1, w okresie zawieszenia działalności gospodarczej będzie wykonywał czynności, o których mowa w art. 5 ust. 1, jest on obowiązany przed dniem:

1) zawieszenia działalności gospodarczej albo

2) rozpoczęcia wykonywania takich czynności w okresie zawieszenia działalności gospodarczej

- zawiadomić o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego, wskazując okres, w którym będzie wykonywał te czynności.

9c. W przypadku złożenia zawiadomienia, o którym mowa w ust. 9b, naczelnik urzędu skarbowego nie wykreśla podatnika z rejestru albo przywraca zarejestrowanie podatnika jako podatnika VAT na okres wskazany w zawiadomieniu. Jeżeli okres wskazany w zawiadomieniu jest krótszy od okresu zawieszenia działalności gospodarczej, przepis ust. 9a pkt 1 stosuje się odpowiednio.

Przepisy art. 96 ust. 9a pkt 1, ust. 9b i 9c – regulują kwestie związane z wykreśleniem z rejestru jako podatnika VAT z uwagi na zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej oraz obowiązkiem zawiadamiania o wykonywaniu czynności podlegających opodatkowaniu VAT w związku z zawieszeniem wykonywania działalności.

Zgodnie z art. 96 ust. 9g ustawy:

Podatnik, o którym mowa w ust. 9a pkt 1, zostaje zarejestrowany bez konieczności składania zgłoszenia rejestracyjnego ponownie jako podatnik VAT z dniem wznowienia wykonywania działalności gospodarczej, ze statusem takim, jaki posiadał przed dniem zawieszenia tej działalności.

W myśl art. 99 ust. 1 ustawy:

Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c, art. 133 i art. 138g ust. 2.

W art. 99 ust. 7a ustawy wskazano, że:

W przypadku zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów dotyczących zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej podatnicy nie mają obowiązku składania deklaracji, o których mowa w ust. 1 i 2, za okresy rozliczeniowe, których to zawieszenie dotyczy.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pani działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych oraz jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Od (…) do (…) działalność była zawieszona. Przed zawieszeniem działalności gospodarczej została zawarta umowa leasingu operacyjnego. Leasing dotyczy samochodu osobowego, który używa Pani przy prowadzeniu działalności gospodarczej oraz prywatnie. Samochód nie przekracza wartości 150 000,00 zł.

Pani wątpliwości w zakresie podatku od towarów i usług, objęte pytanie nr 2, dotyczą kwestii czy w deklaracji JPK_V7M za 12/2024 ma Pani prawo odliczyć 50% podatku VAT od faktur za leasing wystawionych za okres od 02/2024-11/2024r. tj. za okres zawieszenia działalności gospodarczej.

Odnosząc się do Pani wątpliwości należy wyjaśnić, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia zawieszenia działalności gospodarczej.

Kwestia ta została uregulowana m.in. w przepisach ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1480).

W myśl art. 3 ustawy Prawo przedsiębiorców:

Działalnością gospodarczą jest zorganizowana działalność zarobkowa, wykonywana we własnym imieniu i w sposób ciągły.

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy Prawo przedsiębiorców:

Przedsiębiorca niezatrudniający pracowników może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej na zasadach określonych w niniejszej ustawie, z uwzględnieniem przepisów dotyczących ubezpieczeń społecznych.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy Prawo przedsiębiorców:

Przedsiębiorca wpisany do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej na czas nieokreślony albo określony, nie krótszy jednak niż 30 dni.

Zgodnie z treścią przepisu art. 23 ust. 2 ustawy Prawo przedsiębiorców:

Przedsiębiorca wpisany do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej na okres od 30 dni do 24 miesięcy.

Przepis art. 24 ust. 1 ustawy Prawo przedsiębiorców:

Zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej oraz wznowienie wykonywania działalności gospodarczej następują na wniosek przedsiębiorcy, chyba że przepis odrębny stanowi inaczej.

Z kolei, w myśl art. 25 ust. 1 ustawy Prawo przedsiębiorców:

W okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca nie może wykonywać działalności gospodarczej i osiągać bieżących przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Natomiast, zgodnie z art. 25 ust. 2 ustawy Prawo przedsiębiorców:

W okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca:

1) może wykonywać wszelkie czynności niezbędne do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, w tym rozwiązywania zawartych wcześniej umów;

2) może przyjmować należności i jest obowiązany regulować zobowiązania, powstałe przed datą zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej;

3) może zbywać własne środki trwałe i wyposażenie;

4) ma prawo albo obowiązek uczestniczyć w postępowaniach sądowych, postępowaniach podatkowych i administracyjnych związanych z działalnością gospodarczą wykonywaną przed datą zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej;

5) wykonuje wszelkie obowiązki nakazane przepisami prawa;

6) może osiągać przychody finansowe, także z działalności prowadzonej przed datą zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej;

7) może zostać poddany kontroli na zasadach przewidzianych dla przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą;

8) może powołać albo odwołać zarządcę sukcesyjnego, o którym mowa w ustawie z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw (Dz. U. z 2021 r. poz. 170).

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że zawieszenie działalności gospodarczej samo w sobie nie stanowi zaprzestania wykonywania działalności gospodarczej przez podatnika. W myśl przepisów ustawy – Prawo przedsiębiorców, przedsiębiorca w okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej nie może wykonywać bieżącej działalności gospodarczej i osiągać z tego tytułu przychodów.

Podatnik, który zawiesza prowadzenie działalności gospodarczej na pewien czas, nadal pozostaje podatnikiem, z tym, że w okresie zawieszenia wykonywania działalności przedsiębiorca nie prowadzi aktywnej działalności. Zgłoszenie zawieszenia działalności gospodarczej nie oznacza zatem ustania bytu przedsiębiorcy, a jedynie przerwę w wykonywaniu działalności gospodarczej. Zatem, przedsiębiorca w okresie zawieszenia działalności gospodarczej ma m.in. prawo wykonywać wszelkie czynności niezbędne do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, a fakt zawieszenia działalności nie ma wpływu na obowiązki przedsiębiorcy związane z naliczeniem podatku należnego przy wykonywaniu czynności opodatkowanych.

Wskazać w tym miejscu należy, iż Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w orzeczeniu w sprawie C-98/98 wyjaśnił, że ogólne koszty działalności podatnika spełniają co do zasady wymagany przez przepisy związek z całokształtem (opodatkowanej lub nieopodatkowanej) działalności podatnika. Podatek od towarów i usług naliczony z tytułu takich kosztów podlegać zatem będzie odliczeniu na zasadach ogólnych, odpowiednich dla działalności prowadzonej przez podatnika.

Zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej prawo do odliczenia podatku zostaje przyznane podatnikowi nawet w przypadku braku bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku a jedną lub większą liczbą transakcji objętych podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia, ale tylko wówczas gdy koszty nabytych usług należą do jego kosztów ogólnych i jako takie stanowią elementy cenotwórcze dostarczanych towarów lub świadczonych usług. Koszty te zachowują bowiem bezpośredni i ścisły związek z całą działalnością gospodarczą podatnika.

W takich przypadkach podatek naliczony z tytułu wydatków podlegać będzie odliczeniu na zasadach ogólnych, odpowiednich dla działalności prowadzonej przez podatnika.

Zawieszając działalność gospodarczą podatnik, co do zasady, nie wykonuje czynności opodatkowanych podatkiem VAT, a co za tym idzie, nie ma obowiązku składania deklaracji i rozliczenia podatku VAT za zawieszone okresy rozliczeniowe. Zachowuje przy tym prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych zakupów, które są niezbędne do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów (utrzymania działalności).

Nie ulega wątpliwości, że prawo do odliczenia przysługuje w przypadku tych wydatków, których przedsiębiorca dokonuje stale na podstawie umowy podpisanej przed zawieszeniem i kontynuowanej po ponownym rozpoczęciu działalności. Należy ponadto przyjąć, że w przypadku „nowych” zakupów (które nie wynikają z kontynuacji wcześniejszych zobowiązań) prawo do odliczania podatku naliczonego będzie ewentualnie przysługiwało w odniesieniu do tych towarów i usług, których nabycie w okresie zawieszenia bezpośrednio wiąże się z zabezpieczeniem potrzeb przedsiębiorstwa, tak aby mogło kontynuować działalność gospodarczą po jej odwieszeniu.

Zakwalifikowanie poniesionych wydatków w czasie zawieszenia działalności w dużej mierze zależy od rodzaju działalności. Tym samym, przyznanie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych w okresie zawieszenia wymaga każdorazowo dokonania wnikliwej analizy całokształtu okoliczności towarzyszących nabyciu towarów i usług oraz oceny czy jest ono niezbędne dla działalności gospodarczej podatnika po jej odwieszeniu.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy, jak Pani wskazała we wniosku, przed zawieszeniem działalności gospodarczej została zawarta umowa leasingu operacyjnego samochodu osobowego, który używa Pani przy prowadzeniu działalności gospodarczej oraz prywatnie. W działalności gospodarczej wykonuje Pani tylko czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Faktury za leasing samochodu są wystawiane na Dane firmy, na fakturach podany jest NIP firmy. Wyjaśniła Pani, że samochód po zakończeniu zawieszenia działalności w dalszym ciągu jest wykorzystywany do działalności gospodarczej opodatkowanej. Po wznowieniu działalności gospodarczej samochód jest wykorzystywany zarówno do prowadzenia działalności gospodarczej jak i do celów prywatnych.

Mając zatem na uwadze obowiązujące przepisy oraz opis sprawy stwierdzam, że wydatek ponoszony przez Panią jako koszt stały można uznać za niezbędny do utrzymania przedsiębiorstwa, bowiem w okresie zawieszenia działalności gospodarczej opłata stała ponoszona w związku z umową leasingu samochodu jest związana z działalnością gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT. Wobec tego spełnione są przesłanki wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy, tj. występuje związek ponoszonych wydatków w okresie zawieszenia działalności gospodarczej z czynnościami opodatkowanymi, które wystąpią po wznowieniu działalności gospodarczej.

Wobec tego przysługuje Pani prawo do odliczenia kwoty podatku VAT naliczonego od wydatków stanowiących kontynuację kosztów ponoszonych przed zawieszeniem działalności gospodarczej wymienionych we wniosku, tj. opłaty stałej związanej z umową leasingu samochodu osobowego wykorzystywanego do działalności gospodarczej, którypo zakończeniu zawieszenia działalności w dalszym ciągu jest wykorzystywany do działalności gospodarczej opodatkowanej.

Mając, jednakże na uwadze fakt, że w okresie zawieszenia podatnik nie jest zobowiązany do składania deklaracji podatkowych prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego może zostać zrealizowanie przez wykazanie tej kwoty w pierwszej deklaracji składanej po odwieszeniu działalności gospodarczej. Powyższa zasada ma zastosowanie do wszystkich wydatków, do których prawo do odliczenia powstanie w okresie zawieszenia, zarówno tych wykorzystanych do działalności przed zawieszeniem działalności gospodarczej, jak też niezbędnych do utrzymania tej działalności, poniesionych w okresie zawieszenia.

W konsekwencji ma Pani prawo, po okresie zawieszenia działalności do złożenia deklaracji, w której wykaże podatek naliczony z faktur dokumentujących wydatki dotyczące opłat leasingowych pojazdu samochodowego, czyli kosztu związanego z utrzymaniem działalności gospodarczej ponoszonego w trakcie zawieszenia działalności gospodarczej.

Należy w tym miejscu jednak wskazać, że kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy:

W przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1) wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;

2) należnego z tytułu:

a) świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,

b) dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,

c) wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;

3) należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;

4) wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

Stosownie do treści art. 86a ust. 2 ustawy:

Do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1) nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2) używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3) nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Zatem zgodnie z powyższymi regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”. Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób „mieszany”.

Z opisu sprawy wynika, że leasing dotyczy samochodu osobowego, który używa Pani przy prowadzeniu działalności gospodarczej oraz prywatnie. Zatem jak Pani wyjaśniła dokonuje Pani odliczenia 50% podatku naliczonego od poniesionego wydatku.

W związku z powyższym może Pani w odniesieniu do wskazanego wydatku (opłaty ponoszonej w związku z zawarciem umowy leasingu samochodu osobowego), skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego w pierwszej deklaracji składanej po odwieszeniu działalności gospodarczej.

Z uwagi na wykorzystywanie samochodu zarówno do działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT jak i do celów prywatnych, przysługuje Pani odliczenie w wysokości 50% podatku naliczonego, zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy o VAT.

Podsumowując, należy stwierdzić, że ma Pani prawo w deklaracji JPK_V7M za grudzień 2024 odliczyć 50% podatku VAT od faktur za leasing samochodu, wystawionych za okres od 02/2024-11/2024r. tj. za okres zawieszenia działalności gospodarczej.

Wobec powyższego Pani stanowisko w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Ocena Pani stanowiska w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, objęta pytaniem nr 1, jest przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym albo opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.